Printable View
δεν είπα αυτό .. αλλά πολλοί ψυχίατροι δίνουν αντιψυχωσικά \"προληπτικά\" σακατεύοντας πολλούς ανθρώπους.
εξάλλου η \"ψυχή\" δεν είναι τόσο απλή και οι ψυχίατροι και οι φαρμακοβιομηχανίες συμπεριφέρονται λες και πωλούν ένα κιλό πατάτες και ένα καρπούζι και όχι δηλητήρια-φάρμακα που μπορεί να βοηθήσουν αλλά παράλληλα πάντα βλάπτουν.
προσωπικά στο μόνο που με βλάπτουν(προς το παρόν) είναι ότι μου φορτώνουν το σώμα μου με κιλά και με πρήξιμο....
23 ολόκληρα κιλά μέσα σε ένα χρόνο....ε δεν είναι και λίγα.....
οταν καποιος εχει ψυχώσεις προϋποτίθεται οτι πασχει απο σχιζοφρενεια;
Άργησα λίγο να μπω στη συζήτηση αλλά με ενδιαφέρει πολύ το θέμα. Παίρνω ένα αντιψυχωσικό (zyprexa 1 χάπι των 5mg ημερησίως) εδώ και 1,5 χρόνο, ενώ τον τελευταίο χρόνο δεν έχω συμπτώματα. Ρωτώντας το γιατρό πότε πρέπει να το κόψω, ούτε αυτός ξέρει να μου απαντήσει, μία μου λέει να συνεχίσω να το παίρνω, μία μου λέει να δοκιμάσω να το κόψω. Εγώ συνεχίζω να το παίρνω για λόγους ασφαλείας, με δική μου τελικά πρωτοβουλία, αφού είτε το κόψω είτε όχι θα έχω δράσει συμφωνα με υποδείξεις του γιατρού. Από τη μία νιώθω κάποιες παρενέργειες όπως μείωση του αισθήματος απόλαυσης, από την άλλη όμως δεν είμαι σιγουρος ότι αυτό είναι απόρροια του φαρμάκου, και φοβάμαι να το κόψω μήπως ξανακυλήσω. Στη δική μου περίπτωση οι επιστημονικές απόψεις διίστανται (έχω επισκεφτεί αρκετούς ψυχίατρους και έχω λάβει πολλές διαφορετικές και συχνά αντικρουόμενες απόψεις)και πρέπει μόνος μου να κρίνω τί πρέπει να κάνω!
Νομίζω πως το πρώτο βήμα θα ήταν να διαλέξεις και να καταλήξεις σε έναν γιατρό που θα εμπιστεύεσαι εσύ περισσότερο.Quote:
Originally posted by psilos
Άργησα λίγο να μπω στη συζήτηση αλλά με ενδιαφέρει πολύ το θέμα. Παίρνω ένα αντιψυχωσικό (zyprexa 1 χάπι των 5mg ημερησίως) εδώ και 1,5 χρόνο, ενώ τον τελευταίο χρόνο δεν έχω συμπτώματα. Ρωτώντας το γιατρό πότε πρέπει να το κόψω, ούτε αυτός ξέρει να μου απαντήσει, μία μου λέει να συνεχίσω να το παίρνω, μία μου λέει να δοκιμάσω να το κόψω. Εγώ συνεχίζω να το παίρνω για λόγους ασφαλείας, με δική μου τελικά πρωτοβουλία, αφού είτε το κόψω είτε όχι θα έχω δράσει συμφωνα με υποδείξεις του γιατρού. Από τη μία νιώθω κάποιες παρενέργειες όπως μείωση του αισθήματος απόλαυσης, από την άλλη όμως δεν είμαι σιγουρος ότι αυτό είναι απόρροια του φαρμάκου, και φοβάμαι να το κόψω μήπως ξανακυλήσω. Στη δική μου περίπτωση οι επιστημονικές απόψεις διίστανται (έχω επισκεφτεί αρκετούς ψυχίατρους και έχω λάβει πολλές διαφορετικές και συχνά αντικρουόμενες απόψεις)και πρέπει μόνος μου να κρίνω τί πρέπει να κάνω!
γεια σας τι κανετε ? πως περνατε? ελπιζω να ειστε καλα ...εγω καλα δοξα το θεο,βασικα προσπαθω και καταφερνω καποια πραγματα καποιους στοχους...ευτιχος με το προβλημα που αντιμετοπισα ολα καλα μεχρι στιγμης, ελπιζω να μην ξαναυποτροπιασω και να πανε ολα καλα
Γειά σου red-button! Είναι θετικό το οτι θέτεις στόχους στην ζωή σου. Αν θες να μας πείς και άλλα για σένα εδώ είμαστε να σε ακούσουμε.
exeis siniditopoieisi thn pseutikh pleura ths arrwstias??? ksereis na ksexwrizeis tis pares8hseis tote mono mporeis na
peis oti egines kala
γεια σας τι κανετε?ελπιζο να ειστε καλα......οσον αφορα για τα ερωτηματα που θετεις nikv εχω
συνειδιτοποιηση αρκετα απο αυτο που περασα..ποσο τραγικο ειναι να ζω εκτος πραγματικοτητας, να ζω στο δικο μου κοσμο και το ποιο τραγικο να νομιζο οτι ολα αυτα ειναι αληθηνα.....αυτη τι στιγμη ξερω οτι αυτες οι σκεψεις δεν ηταν αληθηνες και δεν ηταν και λογικες αλλα δυστιχος οταν το επαθα δεν το καταλαβαινα και πιστευω πως κανενας δεν μπορει να ξεχωριση το λογικο απο το μη λογικο, το αληθινο απο το ψευτικο οταν βρισκετε σε ψυχωτικο επεισοδιο........τωρα πιστευο αν μου ερθουν τετοιες σκεψεις να το καταλαβω και να το πω στο γιατρο μου ωστε να το προλαβουμε ..ελπιζω βεβαια να πανε ολα καλα και να μην ξαναυποτροπιασω
Πάντως χωρίς φάρμακα δουλειά δεν γίνεται. Συν ψυχοθεραπεία (και άλλα βέβαια) ακόμα καλύτερα γιατι το θέμα δεν είναι να είσαι μόνο λογικός αλλά να μπορείς να ορθοποδήσεις ακόμα και εκεί που δεν αρκεί η λογική.
Καλησπέρα καταρχήν
Θα θελα να πω μια γνώμη
Δεν είμαι ειδικός με τις λίγες γνώσεις που απέκτησα πάνω σε ένα πρόβλημα που παρουσίασε ο αδερφός μου
Η ψευδαίσθηση , το παραλλήρημα , και άλλα ψυχωτικά προβλήματα παρουσιάζονται σαν άμυνες του εαυτού απέναντι στον ψυχικό πόνο
Σίγουρα ειναι πολλοί οι παράγοντες που συνθετουν ένα πρόβλημα
Έχει μια αφετηρία και μια αφορμή , συνήθως όχι ευδιάκριτη. Μπορεί να φαίνετε ένα γεγονός δύσκολο αλλα το τι σημαίνει στον καθένα είναι άλλου είδους ιστορία και πως ερμηνεύεται ψυχικά .
Μια ψυχοθεραπεία , ένα ταξίδι του μυαλού μες στην ψυχή και το σώμα βοηθάει και λύσει τους κόμπους , να απελευθερώσει αυτό που μπλοκάρει ένα άτομο , αυτό που το βασανίζει ,
Όλοι ,είτε παρουσίασαν μία ψύχωση είτε μία νεύρωση είτε είναι απόλυτα υγιείς (πράγμα σπάνιο πιστεύω), άλλος λίγο και άλλος πολύ ,\"χανουμε\" ή \"κερδίζουμε\" κάθε μέρα τη ζωή μας
Ο χρόνος είναι σχετικός , μπορεί σε μια μέρα να κερδίσεις αυτο που έψαχνες για χρόνια
Αυτό που έχει σημασία για μένα , είναι να μάθεις ποιός είσαι , τι σου συμβαίνει , τι θέλεις , να μάθεις σε βάθος τον εαυτό σου και τον κόσμο που βρίσκεσε και να κάνεις τις ΕΠΙΛΟΓΕΣ σου πλέον χωρίς να φοβάσε
Να είσαι ελευθερος ,
ισοροπημένος να χαιρεσαι αυτο που ζείς και σε περιβάλλει
Θα μου πείτε είναι φιλοσοφία , απ την φιλοσοφία όμως ξεκινάει και η καθημερινη πράξη και τρόπος ζωής
Red Button έχεις απο μόνος σου θεραπευτικές δυνάμεις για τον ίδιο σου τον εαυτό
εμπιστευσου τες , άρχισε να εμπιστευεσαι τον εαυτό ,
Ρίξε φως εκεί που έχει σκοτάδι και το φοβάσε , δεν λεώ για τα ψυχωσικά συμπτώματα , εννοω για μέσα στον εαυτό σου
Τα συμπτώματα μην τα φοβάσαι , ο ΦΟΒΟΣ ΣΕ ΚΑΝΕΙ ΔΕΣΜΙΟ
ότι και αν είναι αυτό θα το βρείς , να ξέρεις οτι τα συμπτώματα το λέει και η λέξη είναι απλώς η επιφάνεια
Όλοι μας κάθε μέρα παλεύουμε , άλλος με περισσότερα άλλος με λιγότερα προβλήματα
Μην φοβάσαι ουτε να ασχοληεθείς με τον εαυτό σου ούτε με τον έξω κόσμο
Μην κάθεσε ουτε πολυ ώρα στο φώς ουτε και στο σκοτάδι
ελπίζω να σε βοηθησα στον δρόμο σου
καλή τύχη
Axilea μου αρέσουν πολύ τα όσα γράφεις.
Συμφωνώ μαζί σου.
Τα συμπτωματα είναι μόνο η επιφάνεια
και συνήθως, οι ψευδαισθήσεις, είναι η αμυντική έσφραση μιας προσπάθειας αποφυγής της εκάστοτε σκληρής και επώδυνης πραγματικότητας.
Σίγουρα τα φάρμακα υποστηρίζουν τον ασθενή.
Μόνο αν ψάξει βαθιά μέσα του όμως κανείς, μπορεί να αντιμετωπίσει ριζικά ή να διαχειρίζεται πλήρως, πιστεύω, το πρόβλημά \"αποκοπής\" του, απο την αντικειμενική στην υποκειμενική του πραγματικότητα. Το πρόβλημα της σύγχισης, της μη διάκρισης ανάμεσα στο υποκειμενικό και το αντικειμενικό.
θετικό πολύ το ότι έχεις βελτιωθεί και το αναγνωρίζεις.
το θέμα ψυχιάτρου (εάν σου κάνει ή όχι) είναι κάτι που εσύ θα το κρίνεις.
σε όποιον όμως και αν πας, μετά το ιστορικό σου και την κουβέντα που θα κάνετε θα σου γράψει μία συνταγή συντήρησης και μόνο (την οποία και πρέπει να λάβεις)
όσον αφορά τα της ψυχής σου, συμφωνώ με τον αχιλλέα.
μάθε τον εαυτό σου, τι είσαι, ποιος είσαι, τι σου αρέσει πραγματικά, τι σε στενοχωρεί και απωθεί, τι θα ήθελες, πως λειτουργείς και τέλος πως να αγαπήσεις τον εαυτό σου για αυτό που είσαι!
εύχομαι ό,τι καλύτερο