Δυστυχώς ή ευτυχώς αυτά τα τρία είναι...
Με παραλλαγή στο ποιά θα είναι ανάδοχη οικογένεια.
Printable View
Δυστυχώς ή ευτυχώς αυτά τα τρία είναι...
Με παραλλαγή στο ποιά θα είναι ανάδοχη οικογένεια.
Αλέξανδρε εγώ αποσκοπώ στην 3η περίπτωση... γιαυτό θέλω να φέρω την μάνα μου στο προσκήνιο... να μείνουν με εκείνη και να αναγκάσουν τον πατέρα μου να αναζητήσει βοήθεια γιατί την χρειάζεται...
Η 2η περίπτωση το πρώτο σκέλος δεν τον συζητάνε οι μικρές και νομίζω θα χειροτερέψουν με ξένη οικογένεια... με μένα δεν γίνεται να μείνουν επειδή δεν θα μπορέσω να τα φροντίζω... είναι φουλ-τάιμ απασχόληση αυτά τα παιδιά και εγώ ΜΑΚΑΡΙ να μπορούσα να τα αναλάβω αλλά δεν τραβάω ούτε οικονομικά αλλά ούτε και σε θέμα ανατροφής... αν τα παρατήσω όλα θα μπορούσα αλλά χωρίς οικονομική υποστήριξη δεν γίνεται...
Ανδρέα μου, είναι πολύ σωστή η απόφαση σου.
Γενικά για την ηλικία σου και την ταλαιπωρία που έχεις περάσει, με εκπλήσει η ωριμότητα και η ευαισθησία σου.
Ότι και να γίνει, εσύ τουλάχιστον θα απαντήσεις στα ερωτηματικά σου και η αίσθηση μου είναι πως δεν θα βγεις χαμένος από αυτό.
Η τρίτη περίπτωση είναι και η πιο πιθανή Andrew, από νομικής άποψης.
Πως να ξέρεις (σκληρέ από έξω μα τόσο ευθραστε απο μέσα) Ανδρέα ..... Πως να ξέρεις..... Μήπως εσύ την βρήκες ειλικρινά την απάντηση αυτή μέσα σου....... Μήπως την έχεις αποδεχθεί......Quote:
Originally posted by Andrew
Θεοφανία ναι θα πάω την δευτέρα αν τελικά προλάβω που το βλέπω απίθανο στην Σουηδική πρεσβεία να τους ρωτήσω τι γίνεται σε τέτοιες περιπτώσεις. Αν τελικά μπορέσουν να την βρουν θα δω τι θα κάνω... δεν νομίζω ότι αυτή θα μπορέσει να κάνει κάτι αν και ξέρω πόσο τεράστια αδυναμία της έχουν τα κορίτσια που συνεχώς με ρωτάνε που είναι η μαμά και πότε θα έρθει και εγώ δεν ξέρω τι να τους απαντήσω... ο μικρός δεν την θυμάται και νομίζω ότι είναι πολύ μπερδεμένος και χαμένος με αυτό το θέμα και μερικές φορές έβαζε τα κλάματα που έβλεπε μαμάδες που έπαιρναν τα παιδιά τους από τον παιδικό και με ρωτούσε αν ήταν κακό παιδί και τον παράτησε η μαμά του... πραγματικά εκεί πάγωσα και δεν ήξερα για ακόμη μια φορά τι να πω...
Και όμως τόσο απλά και κυνικά. Οι μεγάλοι κάνουν λάθη. Και καμμιά φορά αυτά τα λάθη είναι τραγικά.
Όμως στον μικρό να πείς ότι δεν είναι και ούτε ήταν ποτέ του καθόλου κακός. Γιαυτό και εσύ τον αγαπάς τόσο μα τόσο πολύ. Η μαμά του έφυγε γιατί η ίδια (τότε) δε μπορούσε να αγαπήσει. Κανέναν. Όχι μόνο αυτόν. Κανέναν. Και αυτή είναι η αλήθεια.
Και στις αδελφές σου να πείς την αλήθεια. Ότι δεν ξέρεις αν θα έρθει. Ότι και εσύ (βαθιά μέσα σου) ελπίζεις αλλά πραγματικά δεν ξέρεις. Όμως την αγάπη μπορούνε να την βρούνε και αλλού. Και αυτό δε σημαίνει ότι θα πάψουν να αγαπάνε την μητέρα τους αν ανοιχτούνε και σε άλλη γυναίκα (όπως την κοπέλα σου πχ). Θα είναι πιό τυχερά γιατί θα αγαπάνε δύο γυναίκες ταυτόχρονα.
Έχεις δίκιο Θεοφανία μου...επίσης, η ωριμότητα δεν έχει να κάνει με την ηλικία,αλλά με τα βιώματα του καθενός.Quote:
Originally posted by Θεοφανία
Ανδρέα μου, είναι πολύ σωστή η απόφαση σου.
Γενικά για την ηλικία σου και την ταλαιπωρία που έχεις περάσει, με εκπλήσει η ωριμότητα και η ευαισθησία σου.
Ότι και να γίνει, εσύ τουλάχιστον θα απαντήσεις στα ερωτηματικά σου και η αίσθηση μου είναι πως δεν θα βγεις χαμένος από αυτό.
Κοίτα να δείς τι νομίζω εγώ.Quote:
Originally posted by Andrew
Κλειώ κάνω ότι μπορώ με ότι έχω... τα βλέπω σχεδόν 4 φορές την βδομάδα και τώρα τελευταία σχεδόν κάθε μέρα. Παίζω μαζί τους και τα σαββατοκύριακα βγαίνουμε βόλτες. Είναι όμως δύσκολο αφού ο πατέρας μου δεν θέλει να τα βγάζω έξω και μου \"επιτρέπει\" να τα βλέπω μόνο μέσα στο σπίτι του...
.........
Δε σου \"επιτρέπει\" αλλά δεν μπορεί και να σου \"απαγορεύσει\" να κάνεις ότι νομίζεις εσύ σωστό. Ο καθωσπρεπισμός του και το \"στατους\" του δε μπορεί να του επιτρέψει να μπλεχτεί σε δημόσια - δικαστική κόντρα μαζί σου γιατί ξέρει και οτι θα χάσει και ότι θα γίνει ρεζίλι.
Το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να πατήσει στα μικρά και να τους \"επιβάλλει\" να σου λένε ότι από μόνα τους δεν θέλουν εσένα. Αλλά είτε εσύ μόνος σου ειτε με βοήθεια δε θα το επιτρέψεις καν να συμβεί αυτό.
Αληθεια, πλέον δεν μπορεί να σου \"επιτρέπει\" ή να σου \"επιβάλλει\" τίποτα. Εσύ μπορείς πλέον να ορίσεις τους κανόνες. (και ήδη αυτό κάνεις................)
Αντρεα κάνεις πολλά ! Και ελπίζω να μπορέσεις να κάνεις και περισσότερα ..........
Ξερεις δεν εχω ακριβώς παρόμοια εμπειρία , αλλα κατι πιο light ........ η μητέρα μου ήταν επίσης ψυχρή και επιθετική και ο πατέρας ελειπε μεγάλα διαστήματα απο το σπίτι ...........
Μια θεια θελησε να παρει το ρόλο της μητέρας για εμένα , αλλα έκανε ενα λαθος : κατηγορούσε την μητέρα μου και μου ζητούσε να πάρω θέση . Είχε και η ίδια κόντρα με την μητέρα μου και παράπονα απο εκείνη .......... μου έδινε αυτήν την αγκαλιά που ζητούσα , αλλα με έφερνε και σε δύσκολη θέση ..........
εγω ήθελα μόνο την αγκαλιά....... δεν ήθελα να κατηγορήσω κανέναν !
Αλλα αρκετά με τα δικά μου ............
έχεις δίκιο blackdaizy....
justme....δε νομίζω ότι είναι και οτι καλύτερο να μιλάμε και να βγάζουμε συμπεράσματα για έναν άνθρωπο που δεν ξέρουμε τι τον ώθησε να φτάσει εκεί.
Στην εποχή μας, έχουμε ακούσει τόσες ιστορίες και τόσο τρελλά πράγματα που δεν είναι ότι καλύτερο να καταδικάζουμε κανένα ερήμιν....
ΜΗΝ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΚΑΝ το χρηματικό....... ΚΑΙ ΤΑ ΣΩΒΡΑΚΑ θα του πάρεις (αν φτάσει εκεί το πράγμα)........ΑΜΑ ΕΧΕΙ (και αναγκαστεί) ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ ΠΟΛΛΑΑΑΑΑΑΑΑ (και πάλι θα χρωστάει όσα και να δώσει.........)Quote:
Originally posted by Andrew
Αλέξανδρε εγώ αποσκοπώ στην 3η περίπτωση... γιαυτό θέλω να φέρω την μάνα μου στο προσκήνιο... να μείνουν με εκείνη και να αναγκάσουν τον πατέρα μου να αναζητήσει βοήθεια γιατί την χρειάζεται...
Η 2η περίπτωση το πρώτο σκέλος δεν τον συζητάνε οι μικρές και νομίζω θα χειροτερέψουν με ξένη οικογένεια... με μένα δεν γίνεται να μείνουν επειδή δεν θα μπορέσω να τα φροντίζω... είναι φουλ-τάιμ απασχόληση αυτά τα παιδιά και εγώ ΜΑΚΑΡΙ να μπορούσα να τα αναλάβω αλλά δεν τραβάω ούτε οικονομικά αλλά ούτε και σε θέμα ανατροφής... αν τα παρατήσω όλα θα μπορούσα αλλά χωρίς οικονομική υποστήριξη δεν γίνεται...
Όσο για την αντροφή αλήθεια νομίζεις ότι εκτός από αγάπη χρειάζεται τίποτα άλλο ??? (είπαμε το χρηματικό ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ θέμα)
justme ένα λάθος είναι αυτή η γυναίκα. Ένα τεράστιο Χ και αυτή και ο πατέρας μου... κανείς τους δεν αγαπάει κανέναν παρά μόνο τον εαυτό τους και την κωλοεικόνα τους. Ειλικρινά just, επειδή το έχω ψάξει και στην θεραπεία, δεν νιώθω τίποτα για αυτά τα άτομα... αφού με είχε ρωτήσει η γιατρός μου να περιγράψω την μητέρα μου και τις είπα ότι για μένα δεν έχει πρόσωπο... είναι σαν ένα παιδικό φάντασμα που εμφανίζεται χωρίς μορφή σε φοβίζει και ύστερα με τον καιρό εξαφανίζεται και δεν μπορείς να το περιγράψεις πια... τον μικρό τον φοβάμαι περισσότερο από όλους και αν πάθει κάτι από όλη αυτήν την ιστορία δεν θα το αντέξω... μακάρι να μπορέσει να προχωρήσει υγιείς στο μέλλον μιας και τουλάχιστον άρχισε θεραπεία από μικρή ηλικία... είναι ο μόνος που μου μιλάει για το πόσο φοβάται αλλά είναι και ο πιο μικρούλης και δεν μπορεί να εκφραστεί εύκολα όμως ελπίζω ότι θα ανταποκριθεί στην θεραπεία μιας και είναι εκφραστικός όχι με λόγια αλλά με διάφορες χειρονομίες... π.χ. όταν παίζουμε μπάλα του λέω μπράβο και τον χειροκροτώ και αυτός πολλές φορές δακρύζει και τρέχει και με αγκαλιάζει. Έχω πεισθεί ότι αυτό είναι \"μου λείπει πολύ μια καλή κουβέντα\". Δεν μιλάει γιατί ίσως να είναι δύσκολο να εκφραστεί όμως τουλάχιστον χαίρομαι που τον βλέπω και τα βγάζει έτσι ακόμη και με αυτόν τον ανορθόδοξο τρόπο...
Φτου σου παλικάρι μου ! Οσο σε διαβάζω , τόσο σε θαυμάζω !
Θα ήθελα πάντως να αναφέρω μία δυνατότητα που ίσως δε τη γνωρίζεις. Οι γονείς είναι υποχρεωμένοι νομικά να παρέχουν οικονομική υποστήριξη στα παιδιά τους και όταν είναι ανήλικα αλλά και όταν είναι ενήλικα και σπουδάζουν. Γνωρίζω δύο περιπτώσεις στις οποίες τα παιδιά κινήθηκαν με αγωγή και το δικαστήριο τους επιδίκασε διατροφή. Στην μία οι γονείς είχαν χωρίσει και ο πατέρας ήταν υποχρεωμένος από δικαστήριο να δίνει διατροφή μέχρι την ενηλικίωση. Όταν το παιδί ενηλικιώθηκε αυτός σταμάτησε και το παιδί κίνησε αγωγή και ο πατέρας υποχρεώθηκε να του δίνει διατροφή εφόσον σπουδάζει. Στη δεύτερη περίπτωση ο πατέρας ζούσε μαζί με τη γυναίκα του και τα παιδιά του αλλά δεν τους έδινε καθόλου λεφτά ούτε καν για να αγοράσουν τα απαραίτητα από το σούπερμάρκετ. Αυτός έτρωγε απ\' έξω, η μητέρα δε δούλευε, τα παιδιά νομίζω ήταν στην εφηβεία ή σπουδάζανε και δεν είχαν λεφτά να φάνε. Φαντάσου λοιπόν ότι του έκαναν αγωγή ενώ έμεναν στο ίδιο σπίτι και το δικαστήριο τους επιδίκασε διατροφή και στη μητέρα αλλά και στα παιδιά.
Οπότε μην ανησυχείς τόσο για την οικονομική στήριξη των παιδιών. Αν τεθεί ζήτημα να μείνουν μακριά από τον πατέρα σε σένα ή σε κάποιον άλλο τότε μπορεί στην αρχή να είναι λίγο δύσκολα μέχρι να γίνει το δικαστήριο (που μπορεί να έχει και άμεση μορφή όπως ασφαλιστικά μέτρα που πραγματοποιείται άμεσα χρονικά) αλλά και ότι απόφαση βγει θα έχει αναδρομική ισχύ από την ημέρα που καταθέτει κάποιος αγωγή.
Αυτά στα λέω για να τα γνωρίζεις και να μη τρελαίνεις το μυαλό σου με οικονομικά ζητήματα. Σίγουρα ένας ειδικός θα γνωρίζει ακόμα περισσότερα να σε συμβουλεύσει και να σου παρουσιάσει τα δικαιώματά σου και των αδελφών σου, είτε νομικός είτε κοινωνικός λειτουργός.
Ότι κάνεις να είσαι προετοιμασμένος. Π.χ. στη συνάντηση με τον κοινωνικό λειτουργό μπορεί να τεθεί ζήτημα να έρθει σε επαφή με τον παιδοψυχολόγο που σε παρακολούθησε, να έχεις έτοιμα τα στοιχεία του. Μπορεί επίσης να σου ζητήσουν τα στοιχεία της μητέρας σου και του πατέρα σου, προετοιμάσου από πριν για να μη προσπαθείς να τα θυμάσαι εκείνη τη στιγμή (αν και μπορεί να σου πουν και αυτοί τι στοιχεία χρειάζονται και να τους τα προμηθεύσεις στις επόμενες μέρες).
Γνωρίζεις αν η μητέρα σου έχει ακόμα την επιμέλεια; Οι γονείς σου έχουν πάρει διαζύγιο κανονικά από δικαστήριο και έχει δοθεί η επιμέλεια στον πατέρα σου ή απλά η μητέρα σου έχει φύγει και είναι κανονικά παντρεμένοι ή δεν έχει καθοριστεί επιμέλεια και την έχουν ακόμα και οι δύο;. Είναι ζήτημα που μπορεί να τεθεί και να είναι σημαντικό στοιχείο για τις ενέργειες που πρέπει να γίνουν.
justme αγάπη όση θέλουν αλλά πρέπει κάποιος να τα πειθαρχήσει να τους μάθει μερικά πράγματα... εγώ όσο και αν θέλω να το παίζω ώριμος δεν είμαι παρά ένας έφηβος με πολύ κακές εμπειρίες που άμα αρχίσω και τις γράφω θα μαυρίσω πολλούς εδώ μέσα... δεν έχω εμπειρίες ζωής να μεταφέρω... σοφία ή συμβουλή. Δεν γίνεται να μεγαλώσω παιδιά και μου φαίνεται τρελή η ιδέα ένα παιδί να μεγαλώνει παιδιά... είναι για μένα η μεγαλύτερη ευθύνη που μπορείς να έχεις και δεν μπορώ να την πάρω στην πλάτη μου... έχω καμπουριάσει πια.
Aphelia οι γονείς μου δεν χώρισαν καν... εγκατάλειψη συζυγικής στέγης ονομάζεται αυτό που έκανε η μάνα μου και αν τυχών και την βρω θα έχουν μπερδέματα με τον πατέρα μου... προσωπικά δεν σκοτίζομαι για αυτό μιας και όταν μπει το χαμόγελο στην μέση σίγουρα θα έχει εμπειρία σε αυτά τα θέματα και θα μπορέσει να ασχοληθεί.