Στίχοι παρηγοριάς...

Depeche Mode


Enjoy The Silence

Words like violence
Break the silence
Come crashing in
Into my little world
Painful to me
Pierce right through me
Can’t you understand
Oh my little girl

All I ever wanted
All I ever needed
Is here in my arms
Words are very unnecessary
They can only do harm

Vows are spoken
To be broken
Feelings are intense
Words are trivial
Pleasures remain
So does the pain
Words are meaningless
And forgettable

All I ever wanted
All I ever needed
Is here in my arms
Words are very unnecessary
They can only do harm
Enjoy the silence

CHRIS ISAAK


\"Blue Hotel\"

Blue Hotel, on a lonely highway,
Blue Hotel, life don\'t work out my way.

Blue Hotel, on a lonely highway,
Blue Hotel, life don\'t work out my way.
I wait alone each lonely night.
Blue Hotel...
Blue Hotel...

Blue Hotel, every room is lonely,
Blue Hotel, I was waiting only.
The night is like her lonely dream.
Blue Hotel...
Blue Hotel...

Blue Hotel, on a lonely highway,
Blue Hotel, life don\'t work out my way.
I wait alone each lonely night.
Blue Hotel...
Blue Hotel...

Ain’t no sunshine...

Ain’t no sunshine when she’s gone
It’s not warm when she’s away
Ain’t no sunshine when she’s gone
And she’s always gone too long
Anytime she goes away
I wonder this time where she’s gone
I wonder if she’s gone to stay
Ain’t no sunshine when she’s gone
And this house just ain’t a home
Anytime she goes away
Oh yeah
I know
I know
I know
I know
I know
I know it
Every single day
I know
I know
I know
I know
Ain’t no sunshine when she’s gone
Only darkness everyday yeah
Ain’t no sunshine when she’s gone
And this house just ain’t a home
Every time she goes away
Ain’t no sunshine when she’s gone
And she’s always gone too long
Every time she goes away
I know
I know
I know
I know
I know
I know
Every single time she goes away
I know
I know
I know
I know
Miss her every single day
I know
I know
I know
I know
I know
I know
I can’t leave that thing alone
There ain’t no sunshine when she’s gone
Ain’t no sunshine when she’s gone
And she’s always gone too long
Every time she goes away (goes away)
Oh yeah
Ain’t no sunshine when she’s gone
And this house just ain’t a home
Every time she goes away (goes away
Oh yeah
Ain’t no sunshine when she’s gone
And she’s always gone too long
Every time she goes away...

Aerosmith - Fly Away From Here

You gotta find a way
Yeah, I can\'t wait another day
Ain\'t nothin\' gonna change
If we stay \'round here
Gotta do what it takes
Cause it\'s all in our hands
We all make mistakes
Yeah, but it\'s never too late to start again (yeah yeah)
Take another breath
And say another prayer

And fly away from here
Anywhere
Yeah, I don\'t care
We\'ll just fly away from here
Our hopes and dreams
Are out there somewhere
Won\'t let time pass us by
We\'ll just fly

If this life
Gets any harder now
It ain\'t no nevermind
You got me by your side
And anytime you want
Yeah we can catch a train
And find a better place
Yeah, cuz we won\'t let nothin\'
or no one keep gettin\' us down
maybe you and I
Can pack our bags and hit the sky

And fly away from
Anywhere
Yeah, I don\'t care
We\'ll just fly away from here our hopes and dreams
Are out there somewhere
Won\'t let time pass us by
We\'ll just fly

Did we see a bluer sky now?
You can have a better life now
Open your eyes
Cuz no one here can ever stop us
They can try but we won\'t let them
No way-ay-ay-ah

Maybe you and I
Can pack our bags and say goodbye

And fly away from here
Anywhere
Honey I don\'t care
We\'ll just fly away from here
Our hopes and dreams
Are out there somewhere
Fly away from here
Yeah anywhere
honey, I don\'t I don\'t I don\'t fly (yeah)

We\'ll just fly


Ένα τραγούδι που μου αρέσει πολύ...
;)

Archive


Again

You\'re tearing me apart
Crushing me inside
You used to lift me up
Now you get me down

If I
Was to walk away
From you my love
Could I laugh again ?

If I
Walk away from you
And leave my love
Could I laugh again ?
Again, again...

You\'re killing me again
Am I still in your head ?
You used to light me up
Now you shut me down

If I
Was to walk away
From you my love
Could I laugh again ?

If I
Walk away from you
And leave my love
Could I laugh again ?

Without your love
You\'re tearing me apart
With you close by
You\'re crushing me inside

Without your love
You\'re tearing me apart
Without your love
I\'m dazed in madness
Can\'t lose this sadness

Afroditi, σε ευχαριστω!:) Είναι όντως πολύ ωραίο κομμάτι και απο τα αγαπημένα μου. Που να ακούσεις και τη μουσική. Είναι γύρω στα 16 λεπτά κομμάτι. Δυστυχώς δεν εγραψα εγω, αλλά οι Archive....;)

Σ\' ακολουθώ

Στίχοι: Μάνος Λοΐζος
Μουσική: Μάνος Λοΐζος
Ερμηνευτές: Μάνος Λοΐζος, Βασίλης Παπακωνσταντίνου


Σ\' ακολουθώ στην τσέπη σου γλιστράω
σαν διφραγκάκι τόσο δα μικρό
Σ\' ακολουθώ και ξέρω πως χωράω
μες στο λακάκι που \'χεις στο λαιμό

Έλα κράτησέ με και περπάτησέ με
μες στο μαγικό σου το βυθό
πάρε με μαζί σου στο βαθύ φιλί σου
μη μ\' αφήνεις μόνο θα χαθώ

Σ\' ακολουθώ και πάνω σου κολλάω
σαν φανελάκι καλοκαιρινό
Σ\' ακολουθώ σ\'αγγίζω και πονάω
κλείνω τα μάτια και σ\' ακολουθώ

To oνειρο που βιζαξαμε μες στης καρδιας το αιμα
πεταξαν και χαθηκανε μες στης ζωης το ρεμα
ταχα εμεις παντοτινα απταστρα θα ζητουμε
βαλτε να πιουμε βαλτε να πιουμεpioume

τα περασμενα σβησαμε το τωρα δε θα μεινει
τροφη των χοιρων εγιναν οι πιο λευκοι μας κρινοι
μα ταχα πρεπει τους νεκρους αιωνια να θρινουμε
βαλτε να πιουμε βαλτε να πιουμε

αδερφια κατω η βαρκα μας στο μωλο μας προσμενει
ελατε οι ταξιδιαρηδες να πιουμε συναγμενοι
στο περιγιαλη το φαιδρο ας γλεντοτραγουδουμε
βαλτε να πιουμε βαλτε να πιουμε

στο ξεχυλο ποτηρι μας ειναι ολα εκει γραμμενα
καπνοι ειναι τα μελλουμενα και αφρος τα περασμενα
καπνος και αφρος το γελιο μας και εμεις που τραγουδουμε
βαλτε να πιουμε βαλτε να πιουμε

ταχατε κιοποιος δε μεθα κιοποιος δε τραγουδησει
και οποιος στα αγκαθια περπατα μια μερα δε θα αφησει
ταγαπημενο μας νησι οπου ετσι γερα πατουμε
βαλτε να πιουμε βαλτε να πιουμε

πες μας που παει ο ανθρωπος τον κοσμο σαν αφηνει
πες μας που παει οι ανεμος που παει η φωτια σα σβηνει
σκιες ονειρων ειμαστε συννεφα που περνουμε
βαλτε να πιουμε βαλτε να πιουμε



ακουσε δε βιαζομαστε να φυγουμε βαρκαρη
μα σαν ειναι η ωρα γνεψε μας δε σου ζητουμε χαρη
μα οσο να φυγεις προσμενε και αν θελεισ σε κερνουμε
βαλτε να πιουμε βαλτε να πιουμε ΒΑΛΤΕ ΝΑ ΠΙΟΥΜΕ

REM

\"Everybody Hurts\"

When the day is long and the night, the night is yours alone,
When you\'re sure you\'ve had enough of this life, well hang on.
Don\'t let yourself go, everybody cries and everybody hurts sometimes.

Sometimes everything is wrong. Now it\'s time to sing along.
When your day is night alone, (hold on, hold on)
If you feel like letting go, (hold on)
When you think you\'ve had too much of this life, well hang on.

Everybody hurts. Take comfort in your friends.
Everybody hurts. Don\'t throw your hand. Oh, no. Don\'t throw your hand.
If you feel like you\'re alone, no, no, no, you are not alone

If you\'re on your own in this life, the days and nights are long,
When you think you\'ve had too much of this life to hang on.

Well, everybody hurts sometimes,
Everybody cries. And everybody hurts sometimes.
And everybody hurts sometimes. So, hold on, hold on.
Hold on, hold on. Hold on, hold on. Hold on, hold on. (repeat & fade)
(Everybody hurts. You are not alone.)



Με πολύ αγάπη σε όλους και όλες!!

Η μουσικη δεν κραταει για παντα,
οταν τρεχεισ παλαβωμενα για να πασ κάπου
χανεισ τη μιση χαρά τησ διαδρομησ.
Όταν όλο ανησυχείσ και βιάζεσαι,
είναι σαν να πετασ ένα δωρο που δεν άνοιξεσ...
Η ζωή δεν είναι αγώνασ ταχητυτασ.

Γιαυτό χαλάρωσε, άκουσε τη μουσικη.
Πριν τελειωσει το τραγούδι.

ένα ποιημα που με εχει αγγίξει , το αφιερώνω στη ζωή!

Πραγματικα, Helena, είναι απο τα πολύ ωραία τραγούδια των Rem. Λένε, ότι, όταν έγραψε αυτό το τραγούδι ο τραγουδιστής του συγκροτήματος Michael Stipe, ήταν άρρωστος..

DURAN DURAN


\"Come Undone\"

Mine, immaculate dream made breath and skin
I\'ve been waiting for you
Signed, with a home tattoo,
Happy birthday to you was created for you

(can\'t ever keep from falling apart
At the seams
Can\'t I believe you\'re taking my heart
To pieces)

Oh, it\'ll take a little time,
Might take a little crime
To come undone now

[PRECHORUS]
We\'ll try to stay blind
To the hope and fear outside
Hey child, stay wilder than the wind
And blow me in to cry

[CHORUS]
Who do you need, who do you love
When you come undone
[repeat]

[Verse 2]
Words, playing me deja vu
Like a radio tune I swear I\'ve heard before
Chill, is it something real
Or the magic I\'m feeding off your fingers

(Can\'t ever keep from falling apart
At the seams
Can I believe you\'re taking my heart
To pieces)

Lost, in a snow filled sky, we\'ll make it alright
To come undone now

και κάτι που ξεφεύγει από τα τραγούδια που ακούμε...
ένα ποίημα που χαιρόμαστε να διαβάζουμε και μάλιστα...
γι\'αυτόν / -η που αγαπάμε!!!
ΤΟ ΜΟΝΟΓΡΑΜΜΑ (1971)
Θα πενθώ πάντα -μ\' ακούς;- για σένα,
μόνος, στον Παράδεισο
Ι
Θα γυρίσει αλλού τις χαρακιές
Της παλάμης, η Μοίρα, σαν κλειδούχος
Μια στιγμή θα συγκατατεθεί ο Καιρός

Πως αλλιώς, αφού αγαπιούνται οι άνθρωποι
Θα παραστήσει ο ουρανός τα σωθικά μας
Και θα χτυπήσει τον κόσμο η αθωότητα
Με το δριμύ του μαύρου του θανάτου.
II
Πενθώ τον ήλιο και πενθώ τα χρόνια που έρχονται
Χωρίς εμάς και τραγουδώ τ\' άλλα που πέρασαν
Εάν είναι αλήθεια
Μιλημένα τα σώματα και οι βάρκες που έκρουσαν γλυκά
Οι κιθάρες που αναβόσβησαν κάτω από τα νερά
Τα «πίστεψέ με» και τα «μη»
Μια στον αέρα, μια στη μουσική
Τα δυο μικρά ζώα, τα χέρια μας
Που γύρευαν ν\' ανέβουνε κρυφά το ένα στο άλλο
Η γλάστρα με το δροσαχί στις ανοιχτές αυλόπορτες
Και τα κομμάτια οι θάλασσες που ερχόντουσαν μαζί
Πάνω απ\' τις ξερολιθιές, πίσω απ\' τους φράχτες
Την ανεμώνα που κάθισε στο χέρι σου
Κι έτρεμε τρεις φορές το μωβ τρεις μέρες πάνω από
τους καταρράχτες
Εάν αυτά είναι αλήθεια τραγουδώ
Το ξύλινο δοκάρι και το τετράγωνο φαντό
Στον τοίχο, τη Γοργόνα με τα ξέπλεκα μαλλιά
Τη γάτα που μας κοίταξε μέσα στα σκοτεινά
Παιδί με το λιβάνι και με τον κόκκινο σταυρό
Την ώρα που βραδιάζει στων βράχων το απλησίαστο
Πενθώ το ρούχο που άγγιξα και μου ήρθε ο κόσμος.
III
Έτσι μιλώ για σένα και για μένα

Επειδή σ\' αγαπώ και στην αγάπη ξέρω
Να μπαίνω σαν Πανσέληνος
Από παντού, για το μικρό το πόδι σου μες στ\' αχανή σεντόνια
Να μαδάω γιασεμιά - κι έχω τη δύναμη
Αποκοιμισμένη, να φυσώ να σε πηγαίνω
Μέσ\' από φεγγερά περάσματα και κρυφές της θάλασσας στοές
Υπνωτισμένα δέντρα με αράχνες που ασημίζουνε
Ακουστά σ\' έχουν τα κύματα
Πως χαϊδεύεις, πως φιλάς
Πως λες ψιθυριστά το «τι» και το «ε»
Τριγύρω στο λαιμό στον όρμο
Πάντα εμείς το φως κι η σκιά
Πάντα εσύ τ\' αστεράκι και πάντα εγώ το σκοτεινό πλεούμενο
Πάντα εσύ το λιμάνι κι εγώ το φανάρι το δεξιά
Το βρεμένο μουράγιο και η λάμψη επάνω στα κουπιά
Ψηλά στο σπίτι με τις κληματίδες
Τα δετά τριαντάφυλλα, το νερό που κρυώνει
Πάντα εσύ το πέτρινο άγαλμα και πάντα εγώ η σκιά που μεγαλώνει
Το γερτό παντζούρι εσύ, ο αέρας που το ανοίγει εγώ
Επειδή σ\' αγαπώ και σ\' αγαπώ
Πάντα εσύ το νόμισμα κι εγώ η λατρεία που το εξαργυρώνει:

Τόσο η νύχτα, τόσο η βοή στον άνεμο
Τόσο η στάλα στον αέρα, τόσο η σιγαλιά
Τριγύρω η θάλασσα η δεσποτική
Καμάρα τ\' ουρανού με τ\' άστρα
Τόσο η ελάχιστή σου αναπνοή
Που πια δεν έχω τίποτε άλλο
Μες στους τέσσερις τοίχους, το ταβάνι, το πάτωμα
Να φωνάζω από σένα και να με χτυπά η φωνή μου
Να μυρίζω από σένα και ν\' αγριεύουν οι άνθρωποι
Επειδή το αδοκίμαστο και το απ\' αλλού φερμένο
Δεν τ\' αντέχουν οι άνθρωποι κι είναι νωρίς, μ\' ακούς
Είναι νωρίς ακόμη μες στον κόσμο αυτόν αγάπη μου
Να μιλώ για σένα και για μένα.
IV
Είναι νωρίς ακόμη μες στον κόσμο αυτόν, μ\' ακούς
Δεν έχουν εξημερωθεί τα τέρατα, μ\' ακούς
Το χαμένο μου αίμα και το μυτερό, μ\' ακούς
Μαχαίρι
Σαν κριάρι που τρέχει μες στους ουρανούς
Και των άστρων τους κλώνους τσακίζει, μ\' ακούς
Είμ\' εγώ, μ\' ακούς
Σ\' αγαπώ, μ\'ακούς
Σε κρατώ και σε πάω και σου φορώ
Το λευκό νυφικό της Οφηλίας, μ\' ακούς
Που μ\' αφήνεις, που πας και ποιος, μ\' ακούς

Σου κρατεί το χέρι πάνω απ\' τους κατακλυσμούς

Οι πελώριες λιάνες και των ηφαιστείων οι λάβες
Θα \'ρθει μέρα, μ\' ακούς
Να μας θάψουν, κι οι χιλιάδες ύστερα χρόνοι
Λαμπερά θα μας κάνουν πετρώματα, μ\' ακούς
Να γυαλίσει επάνω τους η απονιά, μ\' ακούς
Των ανθρώπων
Και χιλιάδες κομμάτια να μας ρίξει

Στα νερά ένα ένα, μ\' ακούς
Τα πικρά μου βότσαλα μετρώ, μ\' ακούς
Κι είναι ο χρόνος μια μεγάλη εκκλησία, μ\' ακούς
Όπου κάποτε οι φιγούρες
Των Αγίων
Βγάζουν δάκρυ αληθινό, μ\' ακούς
Οι καμπάνες ανοίγουν αψηλά, μ\' ακούς
Ένα πέρασμα βαθύ να περάσω
Περιμένουν οι άγγελοι με κεριά και νεκρώσιμους ψαλμούς
Πουθενά δεν πάω, μ\' ακούς
Ή κανείς ή κι οι δύο μαζί, μ\' ακούς
Το λουλούδι αυτό της καταιγίδας και, μ\' ακούς
Της αγάπης
Μια για πάντα το κόψαμε
Και δε γίνεται ν\' ανθίσει αλλιώς, μ\' ακούς
Σ\' άλλη γη, σ\' άλλο αστέρι, μ\' ακούς
Δεν υπάρχει το χώμα, δεν υπάρχει ο αέρας
Που αγγίξαμε, ο ίδιος, μ\' ακούς
Και κανείς κηπουρός δεν ευτύχησε σ\' άλλους καιρούς
Από τόσον χειμώνα κι από τόσους βοριάδες, μ\' ακούς
Να τινάξει λουλούδι, μόνο εμείς, μ\' ακούς
Μες στη μέση της θάλασσας
Από μόνο το θέλημα της αγάπης, μ\' ακούς
Ανεβάσαμε ολόκληρο νησί, μ\' ακούς
Με σπηλιές και με κάβους κι ανθισμένους γκρεμούς
ʼκου, άκου
Ποιος μιλεί στα νερά και ποιος κλαίει -ακούς;
Ποιος γυρεύει τον άλλο, ποιος φωνάζει -ακούς;
Είμ\' εγώ που φωνάζω κι είμ\' εγώ που κλαίω, μ\' ακούς
Σ\' αγαπώ, σ\' αγαπώ, μ\' ακούς.

V
Για σένα έχω μιλήσει σε καιρούς παλιούς
Με σοφές παραμάνες και μ\' αντάρτες απόμαχους
Από τι να \'ναι που έχεις τη θλίψη του αγριμιού
Την ανταύγεια στο πρόσωπο του νερού του τρεμάμενου
Και γιατί, λέει, να μέλλει κοντά σου να \'ρθω
Που δε θέλω αγάπη αλλά θέλω τον άνεμο
Αλλά θέλω της ξέσκεπης όρθιας θάλασσας τον καλπασμό

Και για σένα κανείς δεν είχε ακούσει
Για σένα ούτε το δίκταμο ούτε το μανιτάρι
Στα μέρη τ\' αψηλά της Κρήτης τίποτα
Για σένα μόνο δέχτηκε ο Θεός να μου οδηγεί το χέρι

Πιο δω, πιο κει, προσεχτικά σ\' όλο το γύρο
Του γιαλού του προσώπου, τους κόλπους, τα μαλλιά
Στο λόφο κυματίζοντας αριστερά
Το σώμα σου στη στάση του πεύκου του μοναχικού
Μάτια της περηφάνιας και του διάφανου
Βυθού, μέσα στο σπίτι με το σκρίνιο το παλιό
Τις κίτρινες νταντέλες και το κυπαρισσόξυλο
Μόνος να περιμένω που θα πρωτοφανείς
Ψηλά στο δώμα ή πίσω στις πλάκες της αυλής
Με τ\' άλογο του Αγίου και το αυγό της Ανάστασης
Σαν από μια τοιχογραφία καταστραμμένη
Μεγάλη όσο σε θέλησε η μικρή ζωή
Να χωράς στο κεράκι τη στεντόρεια λάμψη την ηφαιστειακή
Που κανείς να μην έχει δει και ακούσει
Τίποτα μες στις ερημιές τα ερειπωμένα σπίτια
Ούτε ο θαμμένος πρόγονος άκρη άκρη στον αυλόγυρο
Για σένα ούτε η γερόντισσα μ\' όλα της τα βοτάνια

Για σένα μόνο εγώ, μπορεί και η μουσική
Που διώχνω μέσα μου αλλ\' αυτή γυρίζει δυνατότερη
Για σένα το ασχημάτιστο στήθος των δώδεκα χρονώ
Το στραμμένο στο μέλλον με τον κρατήρα κόκκινο
Για σένα σαν καρφίτσα η μυρωδιά η πικρή
Που βρίσκει μες στο σώμα και που τρυπάει τη θύμηση
Και να το χώμα, να τα περιστέρια, να η αρχαία μας γη.

VI
Έχω δει πολλά και η γη μέσ\' απ\' το νου μου φαίνεται ωραιότερη
Ωραιότερη μες στους χρυσούς ατμούς
Η πέτρα η κοφτερή, ωραιότερα
Τα μπλάβα των ισθμών και οι στέγες μες στα κύματα
Ωραιότερες οι αχτίδες όπου δίχως να πατείς περνάς
Αήττητη όπως η Θεά της Σαμοθράκης πάνω από τα βουνά
της θάλασσας
Έτσι σ\' έχω κοιτάξει που μου αρκεί
Να \'χει ο χρόνος όλος αθωωθεί
Μες στο αυλάκι που το πέρασμά σου αφήνει
Σαν δελφίνι πρωτόπειρο ν\' ακολουθεί
Και να παίζει με τ\' άσπρο και το κυανό η ψυχή μου!
Νίκη, νίκη όπου έχω νικηθεί
Πριν από την αγάπη και μαζί
Για τη ρολογιά και για το γκιούλ μπρισίμι
Πήγαινε, πήγαινε και ας έχω εγώ χαθεί
Μόνος, και ας είναι ο ήλιος που κρατείς ένα παιδί νεογέννητο
Μόνος, και ας είμ\' εγώ η πατρίδα που πενθεί
Ας είναι ο λόγος που έστειλα να σου κρατεί δαφνόφυλλο
Μόνος, ο αέρας δυνατός και μόνος τ\' ολοστρόγγυλο
Βότσαλο στο βλεφάρισμα του σκοτεινού βυθού
Ο ψαράς που ανέβασε κι έριξε πάλι πίσω στους καιρούς
τον Παράδεισο!
VII
Στον Παράδεισο έχω σημαδέψει ένα νησί
Απαράλλαχτο εσύ κι ένα σπίτι στη θάλασσα
Με κρεβάτι μεγάλο και πόρτα μικρή
Έχω ρίξει μες στ\' άπατα μιαν ηχώ
Να κοιτάζομαι κάθε πρωί που ξυπνώ
Να σε βλέπω μισή να περνάς στο νερό
Και μισή να σε κλαίω μες στον Παράδεισο.

Deep Purple
When a Blind Man Cries

If you’re leaving close the door.
I’m not expecting people anymore.
Hear me grieving, I’m lying on the floor.
Whether I’m drunk or dead I really ain’t too sure.
I’m a blind man, I’m a blind man and my world is pale.
When a blind man cries, lord, you know there ain’t no sadder tale.

Had a friend once in a room,
Had a good time but it ended much too soon.
In a cold month in that room
We found a reason for the things we had to do.

I’m a blind man, I’m a blind man, now my room is cold.
When a blind man cries, lord, you know he feels it from his soul..

ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΜΑΛΑΜΑΣ

ΕΥΤΥΧΕΙΣ,ΛΥΠΗΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΠΟΤΕΣ

Περίσσεψε η τύχη μου
και γκρέμισα τα τείχη μου
ότι αγαπούσα τό δωσα
κι ότι ποθούσα τό \'χασα.

Λένε οι ψυχολόγοι
κι οι φίλοι μου οι λόγιοι
απλά τα πράγματα να λες
και στα τραγούδια να μην κλαις
να μην κλαις.

Μα εδώ βαθειά στην κόλαση
έχουμε βρει μια όαση
αγάπες που σαλεύουνε
τα όνειρα διαλέγουνε.

Σα να μην έζησα ποτέ
σα να μην κοίταξα ψηλά απ\' το παραθύρι
δέντρα φυτρώνουν στις γωνιές
περνούν τα χρόνια
περνούν κι οι φίλοι...

Ευτυχείς, λυπημένοι και πότες
με κρασί, με καπνό και δυο νότες
ταξιδέψαμ\' αργά, σε κρεβάτια ζεστά
μα θαρρώ πως ξυπνήσαμ\' αργά.

Περπατώ σ\' ένα κόσμο π\' αλλάζει
όπως τα ρούχα μας τα χθεσινά
βάζει κορδέλες και με ταράζει
βάφεται άλλος και προσπερνά.

Ευτυχείς, λυπημένοι και πότες
με κρασί, με καπνό και δυο νότες
ταξιδέψαμ\' αργά, σε κρεβάτια ζεστά
μα θαρρώ πως ξυπνήσαμ\' αργά.