χαος,η ζωη μου...

Ξέρω ότι είναι επιφανειακό και απόλυτο αυτο που λέω, αλλά στους ρυθμούς και στην τρέλλα που ζούμε, νομίζω ότι πρέπει να απλοποιούμε μερικά πράγματα.

Επαναλαμβάνω ότι ακριβώς την ίδια μ@@@@ κάνω και εγώ με το τσιγάρο που αν το κόψω δεν θα χρειάζεται να παίρνω κάθε μέρα αερολίν για το ασθμα, το κάνω?

Αυτό είναι εξυπνάδα? Μου δίνει παρηγοριά? Ίσως? Τραγική συνήθεια? Μπορεί. Μ@@@@? Σίγουρα. Εκεί θέλω να καταλήξω. Έχουμε τόσους παράγοντες που μπορεί να μας πλήξουν, γιατί να κάνουμε και οι ίδιοι κακό στον εαυτό μας?
Δύσκολο, αλλά τουλάχιστον ας προσπαθούμε να ξυπνάμε ο ένας τον άλλον, μήπως δούμε καλύτερες μέρες.

Quote:

---

Originally posted by Θεοφανία
Δεν είναι όμως και ο ασφαλέστερος δρόμος προς την καταστροφή?

Όταν κάποιος οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια τον εαυτό του στο θάνατο είναι εξυπνάδα?
Άσχετα, με το αν πονάει ή όχι....

---

Ναι, άμα το δεις απο έξω και με τη λογική, ναι είναι αυτοκτονία. Αλλά άμα το δεις απο μέσα και με το συναίσθημα τότε είναι ανακούφιση απο τον πόνο.
Σου έχει τύχει ποτέ να πονάει τόσο πολύ το δόντι σου που να μην αντέχεις? Μου έχει τύχει. Μου \'ρχόταν να χτυπήσω το κεφάλι μου στον τοίχο, να το τραβήξω εγώ η ίδια απο τη ρίζα, να πάψει να πονάει. Ευτυχώς, υπάρχουν τα παυσίπονα, πήρα ένα και ηρέμησα. Ευτυχώς, την επομένη πήγα στον οδοντίατρο και μου το βγαλε.
Φαντάσου το ίδιο αλλά να \'ναι η ψυχή σου που πονάει. Παίρνεις παυσίπονα για να μην πονάς. Οτιδήποτε για να μην νιώθεις τον πόνο.

Φοίβη, τα παυσίπονα για την ψυχή δεν είναι ούτε τα ναρκωτικά, ούτε το αλκοόλ, ούτε το τσιγάρο.
Είναι οι άνθρωποι που μας αγαπούν, ο ώμος που θα κλάψουμε, η αγκαλιά που θα μας σφίξει....

το ίδιο κανω κ εγώ βρε Θεοφανία, με ενα τσιγάρο όλη την ημέρα κ το άσθμα παραμένει
δεν ειναι εξυπνάδα, αλλά στην προκειμένη περίπτωση είναι μια βλαβερή συνήθεια
επειδή έχω περάσει, απ το αλκοολ, υπάρχει μια τεράστια διαφορά
είναι διαφορετική η ουσία που σε στέλνει εκτος πραγματικότητας κ εκτονώνει τον πόνο από ένα τσιγάρο, το καπνίζεις ή όχι, ο πόνος δεν μειώνεται

Μαρία μου το έθεσα σαν παράδειγμα, για να μη φανεί ότι κάνω την έξυπνη.
Πρώτα κρίνω τον εαυτό μου, για να έχω μούτρα να κρίνω τους άλλους.
Σίγουρα δεν είναι όπως το ποτό. Και εγώ πίνω, αλλά πιστεύω σε λογικά πλαίσια.
Δεν θα τα κόψουμε και όλα, αλλά αυτό είναι πολύ μακριά απ τα ναρκωτικά που πραγματικά παίζεις με τη ζωή σου, ακόμη πιο πολύ.
Έχω πάει σε τρεις κηδείες παιδιών που πηγαίναμε στο ίδιο σχολείο.
Και κείνοι κάποιες πληγές πήγαν να κλείσουν. Αλλά μήπως όλοι μας δεν έχουμε πληγές?

κ Θεοφανία καλά κάνεις κ τα λες έτσι επιφανειακά, γιατι καμιά φορά δεν βλέπουμε το πόσο βλάπτουμε τον εαυτό μας με ένα αθώο τσιγαράκι
ο πόνος όμως δεν πνίγεται πουθενά, αυτό θέλω να πώ, ότι οποιαδήποτε λύση τέτοιου είδους, είναι προσωρινή κ δημιουργεί περισσότερα προβλήματα

οι πληγές δυστηχώς δεν κλείνονται έτσι

με αυτό τον τρόπο ανοίγονται μεαγαλύτερες

ο αδερφός της μητέρας μου πέθανε απο ναρκωτικά
πέρα των γνωστων

ειχα παρει ναρκωτικα απο τον θειο μου κ η αισθηση δεν περιγραφεται
δεν νιωθεις τιποτα
δεν αντιλαμβανεσαι τιποτα
μπορεις τα παντα να κανεις
η δοση υπερβολική κατεληξα στο νοσοκομείο κ 3 μερες σε κωμα
εκει οδηγουν στο θανατο
απολυτα γνωστο σε ολους

Quote:

---

Originally posted by Θεοφανία
Φοίβη, τα παυσίπονα για την ψυχή δεν είναι ούτε τα ναρκωτικά, ούτε το αλκοόλ, ούτε το τσιγάρο.
Είναι οι άνθρωποι που μας αγαπούν, ο ώμος που θα κλάψουμε, η αγκαλιά που θα μας σφίξει....

---

Δεν διαφωνώ μαζί σου, Θεοφανία μου. Απλά σου περιγράφω μια άλλη οπτική γωνία.
Και σ\' αυτή την οπτική γωνία δεν μπορείς να πλησιάσεις άνθρωπο. Είναι σαν να κυκλοφορείς με γδαρμένη επιδερμίδα, γεμάτη πληγές. Δεν μπορείς να πέσεις στην αγκαλιά κανενός γιατί η ανθρώπινη επαφή σε πονάει, όπως πονάει μια ανοιχτή πληγή όταν την ακουμπήσει ένα ξένο χέρι. Να σε σφίξει???Τι λες?Θα τρελαθείς απο τον πόνο, αν σε σφίξει αγκαλιά...
Μια άλλη οπτική γωνία, απλά. Σέβομαι τη δική σου. Απλά με πονάει γιατί η δική μου είναι αυτή που σου περιέγραψα. Δεν προσπαθώ να σου αλλάξω γνώμη. Θα ήθελα μόνο να ακούσεις και τη δική μου.

Εκεί είναι το θέμα μαράκι μου.
Πάμε να κλείσουμε την πληγή και ανοίγουμε μεγαλύτερη, σωματική, πιο δίπλα.
Τα αποτελέσματα γνωστά....

Φοίβη, εννοείται πως σέβομαι τη γνώμη σου και έχεις δίκιο απ την πλευρά που το βλεπεις.
Το θέμα είναι αυτό που λέμε τόση ώρα. Γιατί να ανοίγουμε μεγαλύτερες πληγές στον εαυτό μας?
Αυτό που υποστηρίζω απ την αρχή που συμμετάσχω εδώ, είναι να αγαπήσουμε τον εαυτο μας.
Να μην αυτομαστιγωνόμαστε...

ναι όντως Φοίβη η ανθρωπινη επαφη πονάει
κανενας δεν θελεις να σ\' αγγίζει, πονάει, ποναει πολυ
κ υπάρχει φοβος να ανοιχτεις σε μια αγκαλια
φοβος για το πρωτογνωρο που αισθανεσαι
φοβος για το πως πλησιαζεις
φοβος μη δεθεις κ τον χασεις

Quote:

---

Originally posted by Φοίβη

Quote:

---

Originally posted by Θεοφανία
Φοίβη, τα παυσίπονα για την ψυχή δεν είναι ούτε τα ναρκωτικά, ούτε το αλκοόλ, ούτε το τσιγάρο.
Είναι οι άνθρωποι που μας αγαπούν, ο ώμος που θα κλάψουμε, η αγκαλιά που θα μας σφίξει....

---

Δεν διαφωνώ μαζί σου, Θεοφανία μου. Απλά σου περιγράφω μια άλλη οπτική γωνία.
Και σ\' αυτή την οπτική γωνία δεν μπορείς να πλησιάσεις άνθρωπο. Είναι σαν να κυκλοφορείς με γδαρμένη επιδερμίδα, γεμάτη πληγές. Δεν μπορείς να πέσεις στην αγκαλιά κανενός γιατί η ανθρώπινη επαφή σε πονάει, όπως πονάει μια ανοιχτή πληγή όταν την ακουμπήσει ένα ξένο χέρι. Να σε σφίξει???Τι λες?Θα τρελαθείς απο τον πόνο, αν σε σφίξει αγκαλιά...
Μια άλλη οπτική γωνία, απλά. Σέβομαι τη δική σου. Απλά με πονάει γιατί η δική μου είναι αυτή που σου περιέγραψα. Δεν προσπαθώ να σου αλλάξω γνώμη. Θα ήθελα μόνο να ακούσεις και τη δική μου.

---

Φοίβη...mmaria, χάος σας νοιώθω απόλυτα..
\"Ναρκωτικά\" - \"Αλκοόλ\" ...ουσίες που έχουμε ΕΜΕΙΣ οι ευαίσθητοι την ψευδαίσθηση, πως θα καλύψουν..έστω και για λίγο τον πόνο, την πίκρα και τα αδιέξοδα μας...

Όμως....

Όταν νοιώθεις τόσο χαμένος κι αδύναμος να σταθείς στα πόδια σου ...εκείνη την ώρα χρειάζεσαι από \"κάπου\" να πιαστείς ...για να καταφέρεις να βγεις απ\'τον \"βούρκο\" που έχεις κολλήσει . ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΚΑΠΟΙΟΝ....για να μας επαναφέρει στη ΖΩΗ, για να μας \"απαλύνει\" τον πόνο ...για να μας σκουπήσει το δάκρυ ...για να μας κάνει ξανά να έχουμε όνειρα και ευτυχισμένες στιγμές ... η Θεοφανία μπορεί να είναι \"επιφανειακή\" ή ίσως κι \"απόλυτη\" αλλά η γνώμη μου είναι πως έχει δίκιο!

Quote:

---

Originally posted by blDaizy

Όταν νοιώθεις τόσο χαμένος κι αδύναμος να σταθείς στα πόδια σου ...εκείνη την ώρα χρειάζεσαι από \"κάπου\" να πιαστείς ...για να καταφέρεις να βγεις απ\'τον \"βούρκο\" που έχεις κολλήσει . ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΚΑΠΟΙΟΝ....για να μας επαναφέρει στη ΖΩΗ, για να μας \"απαλύνει\" τον πόνο ...για να μας σκουπήσει το δάκρυ ...για να μας κάνει ξανά να έχουμε όνειρα και ευτυχισμένες στιγμές ... η Θεοφανία μπορεί να είναι \"επιφανειακή\" ή ίσως κι \"απόλυτη\" αλλά η γνώμη μου είναι πως έχει δίκιο!

---

Θα λεγα πως όλοι μας έχουμε δίκιο απο την πλευρά που το κοιτάζουμε το πράγμα.
Δεν είπα οτι δεν χρειαζόμαστε κάποιον για να βγούμε απο το βούρκο. Είναι γνωστό οτι για να απεξαρτηθεί κανείς απο οποιαδήποτε εξάρτηση χρειάζεται τη βοήθεια κάποιου άλλου. Δεν μπορεί μόνος του. Αυτό που περιέγραφα είναι πως νιώθει κανείς πρίν πέσει στα ναρκωτικά, αλκοόλ κτλ, τι τον ωθεί να καταλήξει σ\' αυτή την επιλογή. Αν μπορούσε να δεχτεί βοήθεια και αγκαλιά, ανθρώπους γύρω του, δεν θα κετάληγε στα ναρκωτικά έτσι κι αλλιώς. Δεν θα του χρειαζόταν. Όπως λέει και πιο πάνω η Θεοφανία δεν καταλήγουμε όλοι στα ναρκωτικά. Υπάρχει λόγος γι\' αυτό.

Quote:

---

Originally posted by Θεοφανία
Αυτό που υποστηρίζω απ την αρχή που συμμετάσχω εδώ, είναι να αγαπήσουμε τον εαυτο μας.

---

Συμφωνώ μαζί σου. Αυτό είναι το γιατρικό, αν θες, και για μένα. Αλλά όσο απλό και να είναι αυτό,τόσο αυτονόητα, είναι ταυτόχρονα πάρα πολύ δύσκολο.