Printable View
εγω παντως εχω καταληξει πως για τα ευπερφαγικα μου επεισοδια φταιει η ελλειψη συντροφου ...
καλες οι φιλες, καλες οι παρεες, καλοι οι συγγενεις , τα τηλεφωνα οι βολτες ... αλλα οταν το μυαλο κολαει στο οτι ειμαι μονη ... οδηγουμε στο φαγητο ...
αλλα ρε σεις εχουν χαθει οι αντρες πια .. δεν ειναι τυχαιο οτι με πολλες κοπελες που το συζηταμε λενε και αυτες το ιδιο .. και κοπελες, ομορφες αδυνατες ... ειναι ενα προβλημα πια για ολες μας ...
αχ ζωιτσα μου ετσι ελεγα και εγω οταν ημουν μονη. Αν βρω εναν ανθρωπο να με αγαπαει θα αλλαξουν ολα... Δυστυχως ολα τα συναισθηματικα κενα μας δεν μπορει να τα καλυψει ο αλλος. Ουτε θα ειναι παντα απο πανω μας να μας ελεγχει, ουτε μπορει να καταλαβει απολυτα τους φοβους μας. Οποτε και που εχω συντροφο δεν μπορω να πω οτι αλλαξε κατι. Ασε που οι αντρες τρωνε πιο ανθιυγεινα και σε παρασυρουν και σενα. Τα ντουλαπια γεματα απο ολα αυτα που δεν θες να φας... Και τα τρωνε και δεν παχαινουν. Να μην σου πω οτι απο τοτε που παντρευτηκα παχυνα ακομη περισσοτερο.:mad: Μην τρως την μπανανοφλουδα οτι καποιος αλλος θα σε σωσει. Οτι κανεις μονη σου.
Eγώ σε περιόδους μοναξιάς κατέφευγα στις ''σκουπιδοτροφές'',για τους λόγους που περιγράψατε.
Μα και τώρα που δεν έχω πια καθολου χρόνο για τον εαυτό μου, καθώς είμαι πια εργαζόμενη σύζυγος και μητέρα δυο παιδιών, σε στιγμές ψυχολογικής πίεσης και άγχους -και αυτές οι στιγμές είναι σχεδόν καθημερινές!-καταφεύγω στις χαζοτροφές και το τσιμπολόγημα μηχανικά.
Επειδή το πρόβλημα χρειάζεται ψυχολογική προσέγγιση από ψυχολόγο με γνώσεις σ'αυτό το θέμα, πήγα σε Κέντρο Ψυχικής Υγείας και άρχισα συνεδρίες. Βγαίνουν πολλά απωθημένα συναισθήματα στην επιφάνεια, τα οποία είναι η αιτία του συμπτώματος της υπερφαγίας και της κατανάλωσης μεγάλης ποσότητας ζάχαρης.
Κορίτσια θα σας βοηθήσει σίγουρα η ψυχοθεραπεία να αντιμετωπίσετε κάποιες καταστάσεις με άλλον τρόπο, λιγότερο ''αυτοτιμωρητικό'', αλλά θέλει χρόνο. Μην περιμένετε ότι με μερικές συνεδρίες θα λυθεί τον πρόβλημα, χρειάζεται χρόνος για εσωτερικές διεργασίες.
Καλησπέρα σας σύντροφοι, έχουμε και λέμε:
Πρωινό: 4 κ.γ. κρέμα στιγμής
Δεκατιανό: 1 κ.γ. φυστικοβούτηρο
Μεσημεριανό: μισή φρυγανιά και 2 κ.γ. μαλακό τυρί flair (το συνιστώ από όλα τα ανάλογα, έχει σαφώς καλύτερη γεύση)
Απογευματινό: μισή κουπίτσα αλεσμένο κοτόπουλο
Βράδυ: who knows?
Σημείωση: σήμερα πρώτη φορά στις 3 βδομαδες μετά-χειρουργείου ένιωσα κάποιον πόνο στο στομάχι γιατί έκανα το λάθος μετά το φρυγανοτυράκι να πιω δυο γουλιές νερό κατευθείαν..Μέγα λάθος. Μου πήρε κανένα εικοσάλεπτο για να ηρεμήσω.:fake sniffle:
Το φαΐ του παιδιού,αθεόφοβη;Quote:
Originally posted by monahoiot
Δεκατιανό: 1 κ.γ. φυστικοβούτηρο
εγώ και το παιδί μου μοιραζόμαστε τα πάντα, πάντα το κάναμε! Τρία φουντουκάκια αυτός, μισό κιλό εγώ! Δέκα σποράκια αυτός, μισό κιλό εγώ! Ο Πετράκης μου και το βρακί του που λέει ο λόγος θα έβγαζε να μου δώσει, στο φυστικοβούτηρο θα κολήσει! χαχα
Να συμπεράνω πως μοιράζεστε κι αυτά τα χρωματιστά πράγματα και μάλιστα καταναλώνεις κιλό; :lol:
Νομίζεις ότι σε καμία κρίση υπερφαγίας δεν θα έπεφτα με τα μούτρα και σε αυτά???:P Ευτυχώς να λες που ήμουν πάντα εφοδιασμενη με τα καλούδια μου και δεν έπεσα ποτέ στην ανάγκη της σκιουροτροφής!!!:lol:
Δε λες πάλι καλά που πάντα υπάρχει κι η σκιουροτροφή!Αλίμονο αλλιώς στον Πετράκη,Κρόνε σε κρίση! :lol:
Λοιπόν το χθες και για μένα:
1 φρυγανιά με βούτυρο και μέλι
4 κεράσια και 1 φράουλα
1/2 κούπα ψαρόσουπα και 40γρ ψάρι βραστό με 1 κγ μαγιονέζα
1 χούφτα πατατάκια(αδυναμία)
1/4 ομελέτα 3 πατατες τηγανητες και 3 κουταλιές σαλατας(τονο-κρεμμυδακι-καλαμποκι-πιπερια-μαγιονέζα)
1 κγ παγωτο καϊμάκι
1/2ποτήρι και ούτε κοκκινο κρασακι
1,5 λίτρο νερό ίσως και παραπάνω
Καλησπέρες σε όλες/όλους.
Χτες λοιπόν έπεσαν μαχόμενα:
Πρωί: Μισή φρυγανιά με μισή μπουκιά τυρί.
Δεκατιανό: 1 κομμάτι βρασμένο μήλο με λίγο γιαούρτι. (2 κουταλιές του γλυκού).
Μεσημέρι: Λίγο μπιφτέκι, πατάτα, κολοκυθάκι, αγκινάρα αλεσμένα σε πουρέ (2 κουταλιές του γλυκού).
Απόγευμα: Την άλλη μισή φρυγανιά με 2 ρώγες σταφύλι χωρίς τα κουκούτσια.
Βράδυ: Το ίδιο με το μεσημέρι.
1 λίτρο νερό και αραιωμένους χυμούς σε θερμοκρασίες που ούτε πιγκουίνος δεν αντέχει. :D
Αυτό που δεν ξέρω και θέλω να το ρωτήσω είναι:
Τις 2 κουταλιές γλυκού που αναφέρω κλπ, γίνονται σε ένα χρονικό διάστημα περίπου 20 λεπτών.
Είναι οκ αυτό?
Πάρη, λίγο αραιό μου φαίνεται το διάστημα μεταξύ των δυο κουταλιών.. Αλλά μάλλον να εκφέρουν γνώμη οι παλιότεροι. Εγώ είμαι στη φάση των αλεσμένων επίσης αλλά μπορώ να τις φάω πιο γρήγορα τις κουταλίτσες μου. Έχω όμως καούρες εδω και 3 μέρες.:starhit:
Γιώτα και μένα μου φαίνεται αραιό, αλλά το θέμα είναι ότι δεν τρώω 1 σωστή κουταλιά κατευθείαν.
Βάζω στο κουταλάκι του γλυκού ποσότητα ίσα με το 1/3.
Αυτές τις 1/3 δηλαδή 1 σωστή κουταλιά γλυκού την καταφέρνω μετά από 5 λεπτά περίπου.
Μετά απ'αυτό, αισθάνομαι σαν να έφαγα 1 ταψί φαγητό, περιμένω 10-15 λεπτά και μετά κάνω το ίδιο με τη 2η κουταλιά, όπου πάλι μετά αισθάνομαι πλήρη κορεσμό.
Απ'τη μία δε θέλω να το πιέσω περισσότερο, από την άλλη, δε ξέρω αν όλα αυτά είναι φυσιολογικά.
Τη φρυγανιά με το τυράκι κάνω 20 λεπτά να τη φάω και μάλιστα όχι ολόκληρη κάποιες φορές.
Κάνω διαλείμματα μεταξύ των μπουκιών, γιατί αισθάνομαι πλήρη κορεσμό σχεδόν αμέσως.
Συγνωμη δεν παιρνεις laprazol για τις καουρες; Εγω πηρα τουλαχιστον 3 μηνες. Οσο για τις ποσοτητες Παρη μου ειναι οκ για την ωρα , καπως ετσι με θυμαμαι να "τρωω " και γω , και ακομα τρωω πολυ λιγο σε σχεση με αλλα παιδια, ισως τελικα δεν αφηνουν ιδιο στομαχι σε ολους :/ ??
Laprazol παίρνω και γω, αν και δε το βλέπω να κάνει και κάτι.
Πάντως και εμένα και της Γιώτας, άφησε 60ml στομάχι ο χειρουργός, που νομίζω δικαιολογείται η μικρή ποσότητα.
Απλά ελπίζω να καλύπτουμε σωστά το σώμα με βιταμίνες, ιχνοστοιχεία κλπ.