Printable View
χαχαχαχα Μαρια!!!!! Ούτε εγώ βρίσκω λευκή νουτέλλα αλλά βρήκα άλλη λύση!!!! Παίρνω κανονική λευκή σοκολάτα που είναι η αγαπημένη μου, την λιώνω σε μπεν μαρί και την τρώω με μπανάνες, φράουλες, μπισκότα ...... Αχ και εχει καιρό να το κάνω..... τι μου θύμησεσ τώρα!
δινεις στο σκυλι καφε??? θα σε δειρωQuote:
Originally posted by mariafc
και όχι μόνο. Και βασιλόπιτα και κεικ καρύδας και κρέμα ζαχαροπλαστικής. Πλάκα πλάκα πιο πολύ μου αρέσει το μίγμα παρά το το ψημένο το κέικ.Quote:
κεικ πορτοκαλι ε?
Πάριζα με μερέντα δεν έχω δοκιμάσει. Μη μου βάζετε ιδέες.
Α να σας ρωτήσω ρε παιδιά. Εγώ τρελαίνομαι για λευκή μερέντα έχετε βρει πουθενά λευκή νουτέλα;΄Έχω φάει τον κόσμο και τίποτα. Στο μαγαζί που τρωω κρέπα έχουν και απορώ που σκατά τη βρίσκουν.
Φορμαέλα κλικ μου δεν εχω φάει. Με κολάζεις όμως γιατί τρελαίνομαι για τα αλμυρά τυριά.
Πωπω βρε κορίτσια πάντως μου φτιάξατε τη διάθεση τώρα με το λέγε λέγε. Αχ να μασταν τώρα όλες μαζεμένες να τρώγαμε το σαγανάκι μας και να κουτσομπολεύαμε.
Και μετά εννοείται καφές με κανέλα για να μην ξεχνιόμαστε.:smilegrin: Που θα πάει θα σας το κολλήσω. Εδώ το χω καθιερώσει στο παιδί-σκυλί μου γιατί δεν ξέρω αν το χω αναφέρει εχω σκυλίτσα αριστοκράτισα που θέλει το καφεδάκι της.
παιρνω μια ασπρη κουβερτουρα απο τον σκλαβενιτη ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗ!!ειναι σε διαφανη ζελατινα,δεν νομιζω να υπαρχει αλλη μαρκα μονο αυτη εχω δει σε ζελατινα και τρωγεται ετσι οπως ειναι.Αν την χρησιμοποιησεις με φουντουκια αλεσμενα και τα υπολοιπα υλικα για μερεντα γινεται με ασπρη αντι για μαυρη.Εγω παντως δεν τολμαω να φτιαξω τετοιο πραγμα γιατι ειναι αδυνατον να μην φαω ολο το βαζακι σε ενα 24ωρο :bigsmile:
Μαρια ελα στο chat καλητερα!!!!!
Να την η δεύτερη αδερφή ψυχή μου. Εγώ φτιάχνω τη δική μου λευκή μερέντα. Είχα βρει συνταγή στο ιντερνετ.Quote:
χαχαχαχα Μαρια!!!!! Ούτε εγώ βρίσκω λευκή νουτέλλα αλλά βρήκα άλλη λύση!!!! Παίρνω κανονική λευκή σοκολάτα που είναι η αγαπημένη μου, την λιώνω σε μπεν μαρί και την τρώω με μπανάνες, φράουλες, μπισκότα ...... Αχ και εχει καιρό να το κάνω..... τι μου θύμησεσ τώρα!
100 γρ λευκή σοκολάτα
70 βούτυρο
100 γρ γάλα
Τα βάζεις σε χαμηλή φωτιά να λιώσουν εγώ το αφήνω να πήξει και αρκετή ώρα και να σου την η μερέντα. Βέβαια εγώ για να γεμίζω ένα μεγάλο βάζο κάνω μεγαλύτερη ποσότητα.
Εσυ σε μπεν μαρί βάζεις μόνο την σοκολάτα και σε τι ποσότητα; Δεν ξέρω το χω δοκιμάσει και εγώ αλλά δε μου πετυχαίνει καλά
Ακριβος τα υλικά που είπες και εσύ βάζω αλλά σε μπεν μαρί, όχι κατευθίαν στη φωτιά!!!!!! Δεν φτιάχνω μεγάλη ποσότητα γιατί όσο φτιαξω το τρώω, δεν μπορώ να φυλάξω τίποτα για μετά!!!!!
δινεις στο σκυλι καφε??? θα σε δειρω
δεν κάνει; Είναι λιχούδα και κάθε που μας βλέπει μας ορμάει.
παιρνω μια ασπρη κουβερτουρα απο τον σκλαβενιτη ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗ!!ειναι σε διαφανη ζελατινα,δεν νομιζω να υπαρχει αλλη μαρκα μονο αυτη εχω δει σε ζελατινα και τρωγεται ετσι οπως ειναι.Αν την χρησιμοποιησεις με φουντουκια αλεσμενα και τα υπολοιπα υλικα για μερεντα γινεται με ασπρη αντι για μαυρη
Σε μπεν μαρί τη λιώνεις;
οχι ρε κοριτσι δεν κανει καφεινη στα σκυλια.Quote:
Originally posted by mariafc
δεν κάνει; Είναι λιχούδα και κάθε που μας βλέπει μας ορμάει.
και η σοκολατα ειναι τοξικη.
και τα σταφυλια και τα κρεμυδια επισης.
προσεχε :)
Ναι σε μπεν μαρί. όλες τισ σοκολατες σε μπεν μαρι τις λιώνω
αχ τελειος συνδυασμος!!!!Quote:
Originally posted by mariafc
πεπονάκι με φετούλα κανείς;
οπως επισης και καρπουζι με φετα!!!!
αγαπημενες κυκλαδιτικες συνταγες!!!!
καλε μου τρεχουν τα σαλια με αυτα που διαβαζω!
κ το σταφύλι με φέτα κ ψωμί είναι..καταστροφικά νόστιμο!!Όταν ήμουν μικρή θυμάμαι τρώγαμε κ πεπόνι με αλάτι!αααχ.. κ λίγο κρασάκι..!!(τον αλκοόλισμο μου κ τον χαβά μου εγώ!)
Καλημέρα. Είχα καιρό να γράψω στο συγκεκριμένο τόπικ αλλά επειδή τις τελευταίες μέρες διαβάζω διάφορα σχόλια- προτάσεις όχι για το πρόσωπο μου αλλά γενικότερα τα οποία πραγματικά με έχουν φέρει εκτός ευατού επειδή προωθούνται εντελώς λάθος πρότυπα αποφάσισα να αναστήσω λιγάκι το τόπικ για να γράψω μερικά πράγματα που θέλω. Δεν είμαι η κατάλληλη για να κάνω κατήχηση σε κανέναν, ούτε θα σας το παίξω ξερόλας, ούτε δασκάλα σε ορισμένα θέματα μάλιστα δεν έχω καν δικαίωμα δια να ομιλώ καθώς έχω κάνει τα ίδια και χειρότερα.
Θα μιλήσω όμως για τη Μαρία. Για το τι έχει συμβεί στη ζωή μου όλους αυτούς τους μήνες και πως κάθε μέρα είναι μια μάχη απέναντι στην ανορεξία και την υπερφαγία.
Πέρασαν 5 μήνες περίπου από τότε που έγραψα τελευταία φορά εδώ.Κάποια πράγματα άλλαξαν, καποια όχι, περασα αρκετές φουρτούνες, είχα αρκετές χαρούμενες στιγμές και ο αγώνας συνεχίζεται.
Πλέον μετά από 8 μήνες προσπάθειας σήμερα κινούμαι αισίως στα 55-56 κιλά με ύψος 1,67. Με πολύ κόπο κυρίως από τα παιχνίδια του μυαλού κατάφερα να πάρω 15 ολόκληρα κιλά και μάλιστα τα τελευταία 6 κιλά κατάφερα να τα πάρω τώρα σε διάστημα 1 μηνα-45 ημερών. Αυτό το διάστημα έγινε μέσα μου το τελευταίο κλικ γιατί η αλήθεια είναι ότι πέρασα ένα διάστημα που είχα μείνει στάσιμη. Ήμουν ενα θλιμμένο κορίτσι, καταρρακωμένο από διάφορες καταστάσεις άσχετες και παραδομένο στη μοίρα του μέχρι που μια μέρα είπα φτάνει θέλω να ζήσω. Ταξίδεψα, είδα φίλους και έφαγα μέχρι σκασμού, μεχρι θανάτου και για πρώτη φορά μετά από τόσα χρόνια έτρωγα και δε σκεφτόμουν θερμίδες. Πέρασα όμορφα. Κοίταξα τη Μαρία. Γέλασα. Νόμιζα πως είχα ξεχάσει πως γίνεται. Γυρνώντας δε θα το κρύψω ότι ανέβηκα στη ζυγαριά και αισθάνθηκα ένα τσίμπημα στην καρδιά βλέποντας το +4 αλλά το πήρα ψύχραιμα. Εξέπληξα τον ίδιο μου τον ευατό. Το κακό βέβαια του ταξιδιού είναι ότι απο κει ξεκινάει ο κύκλος των υπερφαγικών μου ψιλοπέρασα λίγο στο άλλο άκρο δηλαδή αλλά προσπαθώ τουλάχιστον να το κοντρολάρω. Δεν τα καταφέρνω πάντα αλλά θα μαι ικανοποιημένη αν αρχικά περιορίσω αυτές τις κρίσεις στη μία την εβδομάδα. Πως μου τη δίνει που σε κάθε κρίση άγχους μου κατευθείαν σκέφτομαι να φάω λες και θα λυθούν τα προβλήματα μου. Ισορροπημένη σχέση με το φαγητό δε με βλέπω να ξαναποκτάω ποτέ αλλά με τις καλές και τις κακές ημέρες πλέον αισθάνομαι δυνατή. Ξυπνάω και μπορώ να σηκωθώ από το κρεββάτι, έχω διάθεση να βγω, εχω περισσότερη αισιοδοξία.
Ορισμένα κόμπλεξ εξακολουθούν να υπάρχουν. Τώρα που προσπαθώ να συντηρηθώ εχει ξεκινήσει ένας νεός αγώνας, ενα νεο άγχος απέναντι στη γ... ζυγαριά όμως θεωρώ μια μικρή νίκη ότι πλέον δε σκεφτομαι " α σήμερα δε θα φάω γιατί πήρα 300 γραμμάρια". Αυτό το κομμάτι της ανορεξίας είναι παρελθόν για μένα. Γυρνώντας πίσω στο παρελθόν μου φαίνεται πραγματικά απίστευτο πως άφησα τον ευατό μου να φτάει σε τέτοιο κατάντημα. Δε μου άξιζε.
Τώρα πια προσπαθώ να βρω τις διατροφικές μου ισορροπίες, το πρόγραμμα που μου ταιριάζει περισσότερο, θέλω απο δω και πέρα η ζυγαριά να λειτουργεί ώς σύμμαχος και όχι ως εχθρός και πάνω από όλα θέλω το καλοκαίρι που έρχεται να ναι το πιο φωτεινό της ζωής μου. Δεν ξέρω αν θα τα καταφέρω γιατί εκτός απο τα διατροφικά έχω να λύσω και άλλα πολλά προσωπικά προβλήματα και να παρω τη ζωή μου στα χέρια της όμως πλέον έχω τις δυνάμεις να το προσπαθήσω.
Θέλω να ταξιδέψω, να κάνω φίλους, να ερωτευτώ, στο πολύ μέλλον να γίνω μητέρα και επιτέλους να φορέσω αμάνικο μπλουζάκι και να μην ακούσω σχόλια για τα λεπτά μου χέρια. :lol:
Εχω δύσκολο αγώνα μπροστά μου και πιο πολύ απέναντι στον δικό μου κακό ευατό αλλά δε θέλω να γυρίσω πίσω.
Γιατί τα γράφω όλα αυτά θα αναρωτηθείτε μερικοί. Εχετε δίκιο. Δυστυχώς ζούμε σε μια εποχή που όλοι πλέον κοιτάμε την καμπούρα μας και βάζω και τον ευατό μου μέσα όμως αποφασισα να τα γράψω όλα αυτά γιατί τελευταία στο φόρουμ παρατηρώ διάφορα πράγματα που προσωπικά με έχουν στενοχωρέσει. Βλέπω να προτείνονται πράγματα για εύκολο και γρήγορο αδυνάτισμα που με μαθηματική ακρίβεια οδηγούν τα κορίτσια που τα πιστεύουν και τα ακολουθούν στον γκρεμό και πιστεψτε με όσο και να τραβήξω εγώ ή κάποιος άλλος άπαξ και πέσει κάποιος στα σκατά ο γυρισμός είναι δύσκολος και πιστέψτε με οι συνέπειες θα ναι πολλές και ανεπανόρθωτες.
Σε άλλο τόπικ σε αυτό της βουλιμίας ανέφερα ένα πρόσφατο πρόβλημα υγείας μου. Ήταν μια περιπέτεια που πέρασε πια όμως με ταρακούνησε. Από εξετάσεις ρουτίνας βρέθηκα να ανησυχώ ότι πάσχω απο καρκίνο εντέρου η στομάχου. Θύμωσα, έκλαψα, έφαγα τόσο πολύ λες και θα εξαγνιζόμουν για τις μέρες της αφαγίας και θα με λυπόταν ο Θεός, είχα να αντιμετωπίσω τον πόνο μιας μάνας και ένα τεράστιο γιατί στα μονίμως κλαμμένα μάτια της. Ούρλιαζα γιατί να με βρει αυτό τώρα που είχα βγει από την αρρώστεια, τώρα που αισθανόμουν πιο υγιής από ποτέ αναρωτιόμουνα μέχρι πότε θα τιμωρούμαι.
Ισως οι δύο πιο εφιαλτικές μέρες της ζωής μου. Όλα πήγαν καλά στο τέλος τουλάχιστον μέχρι νεοτέρας όμως είναι πολύ θλιβερό γιατί για μία ακόμα φορά βρέθηκα αντιμέτωπη με τις συνέπειες των πράξεων μου που σαν φαντάσματα θα με κυνηγούν στο υπόλοιπο της ζωής μου.
Γι αυτό κρούω των κώδωνα του κινδύνου. Κορίτσια και αγόρια μην παρασύρεστε από μεγάλα λόγια, μην αφήσετε να επηρεαστείτε από λάθος πρότυπα, από ψεύτικες υποσχέσεις, από φιλικές συμβουλές. Θα μαι μεγάλη ψεύτρα αν πω ότι δε με νοιάζει το βάρος μου, τρέμω στην ιδέα ότι θα συνεχιστούν τα υπερφαγικά μου ή ότι δε θα ξαναγίνω παχύσαρκη όπως στο παρελθόν, καμιά φορά κοιτάζομαι στον καθρέφτη και λέω έχεις χοντρά μπούτια, σήμερα το τζιν παντελόνι μου δεν κούμπωνε όμως είμαι ΖΩΝΤΑΝΗ.
μαρακι
μακαρι να διαβαστει απο αυτους που πρεπει
(Αν και αποτι εχω παρατηρησει αυτοι που τους αφορα, κανουν πως δε βλεπουν)
γι αυτό ακριβώς έγραψα και εγώ κλικλίκω μου το μήνυμα. Και ένας να το διαβάσει θα είναι μια νίκη για μένα. Επαναλαμβάνω ότι δε θέλω να το παίξω δασκάλα όμως αν και μένα μου χαν τραβήξει το αυτί κάποτε ίσως γλίτωνα απο πολλά βάσανα.
κοπελα μου συγχαρητηρια για τη δυναμη που δειχνεις! να ξερεις οτι ειναι πολυ σημαντικο...Και μην αγχωνεσαι για τα κιλα που δειχνει η κωλοζυγαρια!Ζεις και αυτο ειναι σημαντικο.Με καθε εννοια..Κυριολεκτικα και μεταφορικα.