Printable View
Οχι απλα εσυ δεν ειπες απλα γνωμη μου φανικε οτι με θεωρεις εντελως ανηθικη και οτι δεν σκεφτομαι το παιδι μου.
Δεν ξερεις τι ζορια τραβαω και εχω και ψυχολογικα προβληματα εκτος απο παχια που ειμαι και συγνωμη αν σου εκανα επιθεση.Αλλα εισαι γυναικα πρεπει να νιωθεις μια αλλη γυναικα και την μοναξια της με τα σχετικα θεματα.
Αντε παρε μια καραμελα και εσυ να σε γλυκανω ειναι διαιτης.:lol:
Quote:
Originally posted by gourounitsa3279
Φανταζεσε να μηνει επανω μου την φρικη?Ο καημενουλης μωρε ειναι μονο 43 και επαθε εφραγμα κριμα ειναι.Ε οκ η αδελφη του απο ενδιαφερον εκανε οτι εκανε δεν νομιζω να μας απασχολησει σε αλλα θεματα εξαλου εχει αλλους 7 αδελφους να ασχοληθει χιχιχιχ.
Εσύ από εδώ κ πέρα θα κουβαλάς υπογλώσσια!!!!!!!!!
ΟΚ?
Τι ειναι τα υπογλωσσια βρε?:o:P
Quote:
Originally posted by gourounitsa3279
Τι ειναι τα υπογλωσσια βρε?:o:P
Για τη καρδούλα του καλού σου!!!!
Όταν πιέζεται θα του δίνεις ένα κ πάλι ντούρος ο δικός σου!
ααααααααααααααχχαχαχα καλο!!καλα εχω λιωσει στο γελιο μπα σε καλο μου.
Κοιτα να σου πω, αν δε σου κανει κλικ ο τυπος, μη το προχωρησεις. Εγω παντρευτηκα στα 21 μετα απο 10 μηνες γνωριμιας και 9 μηνες συγκατοίκησης (παντρευτικαμε... ετσι.. επειδη εφευγε φανταρος και δεν ηθελε κανεις να λεει οτι με εχει σπιτωμενη, η κατι τετοιο.. ποτε δε καταλαβα την βιασυνη αλλα μια χαρα μας βγηκε, τι τοτε, τι 4 χρονια μετα) 8 χρονια μετα, ακομα γνωριζομαστε και ανακαλυπτουμε μικροπραγματα, οπως ειχε πει "εχουμε ολη μας τη ζωη να γνωριστουμε". Αρκει σε βασικα πραγματα να εισαστε στο ιδιο μηκος κυματος και να εχετε αυτο το "κατι".
Εσυ μονο το ξερεις αυτο. Το νιωθεις καταβαθος. Και μενα μου λεγανε τα οσια... τι οτι θα μ'εχει καθαριστρια στο σπιτι, τι οτι θα μου τρωει τα λεφτα, τι οτι θα'χει 183198 γκομενες και μενα να μαγειρευω και να του μεγαλωνω τα παιδια. Τι τραβηξε και αυτος... κι ομως ειμαστε απο τα λιγα ζευγαρια που παντρευτηκαμε στον κυκλο μας χωρις να υπαρχει εγκυμοσυνη (δεν 'επρεπε' να παντρευτουμε, το θελαμε) και ειμαστε ακομα μαζι. 3 ζευγαρια φιλων μας εχουν ηδη παρει διαζυγιο, αλλα αυτοι παντρευτηκαν επειδη "επρεπε" οχι επειδη "το νιωθανε".
Σκεψου καλα πριν κανεις το βημα. Το θες επειδη νιωθεις κατι, η το θες επειδη νιωθεις οτι "πρεπει" να'χεις εναν συντροφο;
Μη μου πεις η εξηγησεις, δεν χρειαζεται. Στον εαυτο σου πες τα και βγαλε πόρισμα. Στο κατω κατω, δικη σου ζωη ειναι.
Μόνο μη κάνεις λάθος κ το μπερδέψεις με το βιάγκρα κ τον στείλεις τον άνθρωπο!!!!!!!
:thumbup::thumbup::thumbup::thumbup::thumbup:Quote:
Originally posted by break
Μόνο μη κάνεις λάθος κ το μπερδέψεις με το βιάγκρα κ τον στείλεις τον άνθρωπο!!!!!!!
Quote:
Originally posted by MerryMaker_Misery
Κοιτα να σου πω, αν δε σου κανει κλικ ο τυπος, μη το προχωρησεις. Εγω παντρευτηκα στα 21 μετα απο 10 μηνες γνωριμιας και 9 μηνες συγκατοίκησης (παντρευτικαμε... ετσι.. επειδη εφευγε φανταρος και δεν ηθελε κανεις να λεει οτι με εχει σπιτωμενη, η κατι τετοιο.. ποτε δε καταλαβα την βιασυνη αλλα μια χαρα μας βγηκε, τι τοτε, τι 4 χρονια μετα) 8 χρονια μετα, ακομα γνωριζομαστε και ανακαλυπτουμε μικροπραγματα, οπως ειχε πει "εχουμε ολη μας τη ζωη να γνωριστουμε". Αρκει σε βασικα πραγματα να εισαστε στο ιδιο μηκος κυματος και να εχετε αυτο το "κατι".
Εσυ μονο το ξερεις αυτο. Το νιωθεις καταβαθος. Και μενα μου λεγανε τα οσια... τι οτι θα μ'εχει καθαριστρια στο σπιτι, τι οτι θα μου τρωει τα λεφτα, τι οτι θα'χει 183198 γκομενες και μενα να μαγειρευω και να του μεγαλωνω τα παιδια. Τι τραβηξε και αυτος... κι ομως ειμαστε απο τα λιγα ζευγαρια που παντρευτηκαμε στον κυκλο μας χωρις να υπαρχει εγκυμοσυνη (δεν 'επρεπε' να παντρευτουμε, το θελαμε) και ειμαστε ακομα μαζι. 3 ζευγαρια φιλων μας εχουν ηδη παρει διαζυγιο, αλλα αυτοι παντρευτηκαν επειδη "επρεπε" οχι επειδη "το νιωθανε".
Σκεψου καλα πριν κανεις το βημα. Το θες επειδη νιωθεις κατι, η το θες επειδη νιωθεις οτι "πρεπει" να'χεις εναν συντροφο;
Μη μου πεις η εξηγησεις, δεν χρειαζεται. Στον εαυτο σου πες τα και βγαλε πόρισμα. Στο κατω κατω, δικη σου ζωη ειναι.
Αν καταλαβα καλα εσυ παντρευτικες γιατι επρεπε ετσι?Οχι εγω δεν νιωθω κατι γιαυτον αλλα για οσους ενιωσα τους εχασα προτημω να εχω εναν συντροφο να με τραβαει λιγο να με κολακευει και να ειναι γλικος παρα να εχω εναν παιδαρο να ζηλευω να μην μου λεει γλικολογα και να λιωνω στην μοναξια.
Κοριτσια εχω βιωσει την μοναξια μεσα στο πετσι μου και ειναι οτι χειροτερο ειληκρινα ακομα και με γαιδαρο θα παντρευομουν για να μην νιωθω τοση μοναξια .:starhit:
Υ.Γ Δεν ειναι ασχημος εχει μερικα ωραια πραγματα πανω του αν νομιζετε οτι ειναι ανενας ασχημουλιακας.χεχεχ
Νομίζω σου είπε το αντίθετο, ότι δηλαδή παντρέυτηκαν επειδή το ήθελαν, όχι επειδή έπρεπε.Quote:
Originally posted by gourounitsa3279
Quote:
Originally posted by MerryMaker_Misery
Κοιτα να σου πω, αν δε σου κανει κλικ ο τυπος, μη το προχωρησεις. Εγω παντρευτηκα στα 21 μετα απο 10 μηνες γνωριμιας και 9 μηνες συγκατοίκησης (παντρευτικαμε... ετσι.. επειδη εφευγε φανταρος και δεν ηθελε κανεις να λεει οτι με εχει σπιτωμενη, η κατι τετοιο.. ποτε δε καταλαβα την βιασυνη αλλα μια χαρα μας βγηκε, τι τοτε, τι 4 χρονια μετα) 8 χρονια μετα, ακομα γνωριζομαστε και ανακαλυπτουμε μικροπραγματα, οπως ειχε πει "εχουμε ολη μας τη ζωη να γνωριστουμε". Αρκει σε βασικα πραγματα να εισαστε στο ιδιο μηκος κυματος και να εχετε αυτο το "κατι".
Εσυ μονο το ξερεις αυτο. Το νιωθεις καταβαθος. Και μενα μου λεγανε τα οσια... τι οτι θα μ'εχει καθαριστρια στο σπιτι, τι οτι θα μου τρωει τα λεφτα, τι οτι θα'χει 183198 γκομενες και μενα να μαγειρευω και να του μεγαλωνω τα παιδια. Τι τραβηξε και αυτος... κι ομως ειμαστε απο τα λιγα ζευγαρια που παντρευτηκαμε στον κυκλο μας χωρις να υπαρχει εγκυμοσυνη (δεν 'επρεπε' να παντρευτουμε, το θελαμε) και ειμαστε ακομα μαζι. 3 ζευγαρια φιλων μας εχουν ηδη παρει διαζυγιο, αλλα αυτοι παντρευτηκαν επειδη "επρεπε" οχι επειδη "το νιωθανε".
Σκεψου καλα πριν κανεις το βημα. Το θες επειδη νιωθεις κατι, η το θες επειδη νιωθεις οτι "πρεπει" να'χεις εναν συντροφο;
Μη μου πεις η εξηγησεις, δεν χρειαζεται. Στον εαυτο σου πες τα και βγαλε πόρισμα. Στο κατω κατω, δικη σου ζωη ειναι.
Αν καταλαβα καλα εσυ παντρευτικες γιατι επρεπε ετσι?Οχι εγω δεν νιωθω κατι γιαυτον αλλα για οσους ενιωσα τους εχασα προτημω να εχω εναν συντροφο να με τραβαει λιγο να με κολακευει και να ειναι γλικος παρα να εχω εναν παιδαρο να ζηλευω να μην μου λεει γλικολογα και να λιωνω στην μοναξια.
Κοριτσια εχω βιωσει την μοναξια μεσα στο πετσι μου και ειναι οτι χειροτερο ειληκρινα ακομα και με γαιδαρο θα παντρευομουν για να μην νιωθω τοση μοναξια .:starhit:
ϊσως το χειρότερο πράγμα να είναι η μοναξιά και το καταλαβαίνουμε όλοι αυτό.
Νομίζω όμως πως δεν πρέπει να πιστεύεις ότι δεν μπορείς να βρεις έναν άντρα που να σε τραβάει ΠΟΛΥ, να είναι γλυκός, να σε κολακεύει και να είναι παίδαρος για τα γούστα σου. Σου τα λέω με όλη την καλή διάθεση γιατί σκέφτομαι το εξής: Πώς μπορεί μια γυναίκα να μείνει με έναν άνθρωπο αν δεν υπάρχει έστω και λίγος έρωτας; Εκτός αν νιώθεις ερωτευμένη, οπότε αυτό θα είναι υπέροχο και πάω πάσο. Σου εύχομαι πάντως να είναι αυτός ο άνθρωπος της ζωής σου και να είσαι πολύ πολύ ευτυχισμένη
Quote:
Originally posted by koukoutsi
Νομίζω σου είπε το αντίθετο, ότι δηλαδή παντρέυτηκαν επειδή το ήθελαν, όχι επειδή έπρεπε.Quote:
Originally posted by gourounitsa3279
Quote:
Originally posted by MerryMaker_Misery
Κοιτα να σου πω, αν δε σου κανει κλικ ο τυπος, μη το προχωρησεις. Εγω παντρευτηκα στα 21 μετα απο 10 μηνες γνωριμιας και 9 μηνες συγκατοίκησης (παντρευτικαμε... ετσι.. επειδη εφευγε φανταρος και δεν ηθελε κανεις να λεει οτι με εχει σπιτωμενη, η κατι τετοιο.. ποτε δε καταλαβα την βιασυνη αλλα μια χαρα μας βγηκε, τι τοτε, τι 4 χρονια μετα) 8 χρονια μετα, ακομα γνωριζομαστε και ανακαλυπτουμε μικροπραγματα, οπως ειχε πει "εχουμε ολη μας τη ζωη να γνωριστουμε". Αρκει σε βασικα πραγματα να εισαστε στο ιδιο μηκος κυματος και να εχετε αυτο το "κατι".
Εσυ μονο το ξερεις αυτο. Το νιωθεις καταβαθος. Και μενα μου λεγανε τα οσια... τι οτι θα μ'εχει καθαριστρια στο σπιτι, τι οτι θα μου τρωει τα λεφτα, τι οτι θα'χει 183198 γκομενες και μενα να μαγειρευω και να του μεγαλωνω τα παιδια. Τι τραβηξε και αυτος... κι ομως ειμαστε απο τα λιγα ζευγαρια που παντρευτηκαμε στον κυκλο μας χωρις να υπαρχει εγκυμοσυνη (δεν 'επρεπε' να παντρευτουμε, το θελαμε) και ειμαστε ακομα μαζι. 3 ζευγαρια φιλων μας εχουν ηδη παρει διαζυγιο, αλλα αυτοι παντρευτηκαν επειδη "επρεπε" οχι επειδη "το νιωθανε".
Σκεψου καλα πριν κανεις το βημα. Το θες επειδη νιωθεις κατι, η το θες επειδη νιωθεις οτι "πρεπει" να'χεις εναν συντροφο;
Μη μου πεις η εξηγησεις, δεν χρειαζεται. Στον εαυτο σου πες τα και βγαλε πόρισμα. Στο κατω κατω, δικη σου ζωη ειναι.
Αν καταλαβα καλα εσυ παντρευτικες γιατι επρεπε ετσι?Οχι εγω δεν νιωθω κατι γιαυτον αλλα για οσους ενιωσα τους εχασα προτημω να εχω εναν συντροφο να με τραβαει λιγο να με κολακευει και να ειναι γλικος παρα να εχω εναν παιδαρο να ζηλευω να μην μου λεει γλικολογα και να λιωνω στην μοναξια.
Κοριτσια εχω βιωσει την μοναξια μεσα στο πετσι μου και ειναι οτι χειροτερο ειληκρινα ακομα και με γαιδαρο θα παντρευομουν για να μην νιωθω τοση μοναξια .:starhit:
ϊσως το χειρότερο πράγμα να είναι η μοναξιά και το καταλαβαίνουμε όλοι αυτό.
Νομίζω όμως πως δεν πρέπει να πιστεύεις ότι δεν μπορείς να βρεις έναν άντρα που να σε τραβάει ΠΟΛΥ, να είναι γλυκός, να σε κολακεύει και να είναι παίδαρος για τα γούστα σου. Σου τα λέω με όλη την καλή διάθεση γιατί σκέφτομαι το εξής: Πώς μπορεί μια γυναίκα να μείνει με έναν άνθρωπο αν δεν υπάρχει έστω και λίγος έρωτας; Εκτός αν νιώθεις ερωτευμένη, οπότε αυτό θα είναι υπέροχο και πάω πάσο. Σου εύχομαι πάντως να είναι αυτός ο άνθρωπος της ζωής σου και να είσαι πολύ πολύ ευτυχισμένη
Mα δεν μπορω να εχω παιδαρο εγω οκ ειμαι ομορφουλα αλλα και 88 κιλα τι να με κανει ο παιδαρος εμενα?
Και το να ειμαι ερωτευεμνη με καποιον αυτο ειναι καταστροφικο για μενα γιατι φερομαι παλαβα κολαω και κανω τον αλλον να με συχαθει δεν ξερω πως αλλα αυτο γινετε.
Δεν θελω να περημενω γιαυτον τον αντρα που θα τον ποθω θα μου αρεσει τρελλα αλλα 7 χρονια.7 χρονια δεν γνωρησα εναν τετοιον ή μαλλον γνωρησα αλλα δεν αξιζα γιαυτους περα απο ενα πηδηματακι.
Εγω πιστευω στην αγαπη ειναι καλος ανθρωπος και θα τον αγαπησω.οι ερωτες ειναι για τους εφηβους.:smilegrin:
Πάντως διαφωνώ με αυτό που λες. Οι έρωτες είναι για όλους. Και γιατί λες "είμαι 88 κιλά, τι να με κάνει ο παίδαρος;" Ξέρεις πόσπυς παίδαρους έχω δει με γυναίκες πιο παχουλές ή πιο άσχημες, που τους κάνουν ότι θέλουν;;; Δεν έχω καταλάβει βέβαια ούτε εγώ πως το κάνουν, αλλά κάποιος τρόπος θα υπάρχει ε;; Ίσως πιστεύουν πολύ στον εαυτό τους
Eξαλου ειχα πεδαρο τον πρωιν αντρα μου ασχετα αν τον εδιωξα και χωρησαμε τα ειχαμε κανει ολα ειχα νιωσει εντονα τον ερωτα και τον ποθο για πολλα χρονια.
Η αγαπη παιζει μεγαλητερο ρολο και ο σεβασμος ετσι νομιζω.
Quote:
Originally posted by koukoutsi
Πάντως διαφωνώ με αυτό που λες. Οι έρωτες είναι για όλους. Και γιατί λες "είμαι 88 κιλά, τι να με κάνει ο παίδαρος;" Ξέρεις πόσπυς παίδαρους έχω δει με γυναίκες πιο παχουλές ή πιο άσχημες, που τους κάνουν ότι θέλουν;;; Δεν έχω καταλάβει βέβαια ούτε εγώ πως το κάνουν, αλλά κάποιος τρόπος θα υπάρχει ε;; Ίσως πιστεύουν πολύ στον εαυτό τους
Μωρε εγω δεν θελω ομορφο αντρα γιατι ζηλευω περισσοτερο οχι οτι πιστευω οτι πεφτω λιγια σε κανεναν.Μια χαρα μωρο ειμαι.λολ
Nα προσθεσω οτι χθες μπηκε παλυ νοσοκομειο γιατι πριστικαν οι ορχις του απο καποιο μικροβιο (ο καλος μου) και οταν μ το ειπε πεθανα στα γελια γιατι τους ορχις τους ειπε με τον τονο στο "ι".Ευχομαι να το εγραψα σωστα.
Καλημέρα και από μένα!!!!!!!!!!!!!!! Γλυκιά μου γουρουνίτσια, σήμερα βρήκα χρόνο να διαβάσω το θέμα σου.
Εγώ θα σου έλεγα όρμα, ζήσε αυτό που έχεις και όσο κρατήσει, φτάνει εσύ η ίδια να νιώθεις ευτυχισμένη. Μην κάνεις κάτι όμως μόνο και μόνο γιατί δεν θες να είσαι μόνη, ή γιατί κανείς άλλος δεν θα γύριζε να σε κοιτάξει κτλ κτλ κτλ. Να κάνεις κάτι επειδή αυτός ο άνθρωπος σε ελκύει και θες να τον γνωρίσεις καλύτερα. Ομως προστάτεψε τον μικρό σου από "τα φώτα" αυτής της σχέσης μέχρι να δεις που πάει.
Το μόνο που με ενόχλησε είναι ότι δεν θα μπορούσες να έχεις ένα παίδαρο δίπλα σου επειδή είσαι γεματούλα (αν και εγώ προσωπικά τα 88 κιλά ονειρικά τα βλέπω!!!). Αυτό δεν ισχύει καλή μου, αν πιστεύεις στον εαυτό σου, όχι μόνο μπορείς να έχεις ένα παίδαρο δίπλα σου, αλλά να τον τραβάς και από την μύτη!!!!