Printable View
ναι δίκιο έχετε, στο μυαλό μας είναι κ όχι στην πραγματικότητα. εμείς υποτιμάμε τον εαυτό μας. έχω δει πολύ ντροπ ντεντ ντιβα κ ξέρω
πινκ μου γενικώς έχω την αίσθηση οτι μας ψεκάζουν άνδρες γυναίκες,πέφτουν διάφορες σκόνες και υπάρχει μια γενική δυσκολία στην αναζήτηση ταιριού λόγω μυαλών κ συνεννόησης
υπομονή ,ψάξε καλά κ κάπου θα ξετρυπώσεις τον βάτραχό σου. (να είσαι τυχερή κ να ελπίζεις οτι θα έχετε φάει από την ίδια σκόνη)
Κάποια είναι στο μυαλό μας κάποια όχι! by the way να αναφέρω ότι όταν ήμουνα αρκετά χοντρούλα είχα περισσότερες κατακτήσεις και από ωραίους άντρες κιόλας. Οι άντρες φίλοι μου μού έδωσαν μια εξήγηση ρεαλιστική μεν, που δε τιμάει το αντρικό φύλλο δε. Μου είπαν ότι αυτό γινόταν γιατί δε πίστευαν ότι θα φάνε χυλόπιτα εφόσον με τόσα παραπάνω κιλά δεν θα είχα και πολλές επιλογές! Μανταμ σου σου τι ωραία που τα περιγράφεις!! Μακάρι να βρω τον ψεκασμένο μου :bigsmile: (και εγώ έχω δει όλο το drop dead diva χαχαχα αλλά τέτοια σενάρια τελικά μου φαίνεται ότι μόνο στην τηλεόραση παίζουν, αλλιώς να ελπίζω και εγώ για ον κούκλο και συνάμα σοβαρό, γλυκό και σωστό άντρα, και μετά ξύπνησα :P )
χαχαχαχ! μου φαίνεται απίθανο σενάριο να σου την έπεφταν οι άνδρες περισσότερο γιαυτό τον λόγο εκτός κ αν εσύ έδινες μηνύματα πιο καλόβολης όταν ήσουν πιο παχουλοκομψούλα ενώ τώρα έχεις τουπέ που κ αυτό μου φαίνεται απίθανο. νομίζω οτι απλά έτυχε κ ότι ίσως ο κύκλος γνωριμιών σου περιλάμβανε άτομα που ταίριαζαν περισσότερο στην ψυχοσύνθεσή σου ενώ ίσως τώρα να έχεις να κάνεις με άλλου τύπου άνδρες. αυτό τώρα προφανώς είναι τελείως αυθαίρετη και τυχαία κρίση μπορεί να πέφτω κ τελείως έξω.
γενικώς νομίζω οτι τα αγόρια την σήμερον ημέρα δυσκολεύονται να μπουν στο τριπάκι της σχέσης γιατί ίσως είναι άνεργοι ή ζουν με γονείς ή δν νιώθουν καμία ασφάλεια. γενικώς είναι γεμάτοι ανασφάλειες. οπότε τα στάνταρ σου πέρα από το να σου κάνει κλικ ίσως θα έπρεπε να είναι άνδρες οι οποίοι πατούν γερά στα πόδια τους(καμία σχέση δν έχει αυτό με την μόρφωση ,την οικονομική κατάσταση ή την δουλειά τους αλλά την παιδεία από το σπίτι)που ξέρουν τι θέλουν(εσένα) και δν τους τρομάζει τίποτα
όσο για τον γκόμενο της ντροπ ντεντ ντίβα μου φαίνεται σούπερ κρυόπλασμα ,εγώ θα προτιμούσα εκείνον που παράτησε στην εκκλησία κ τελικά τον έφαγε η στέιση ή έναν άλλο δικηγοράκο που είχε στα πρώτα επεισόδια.
Μπα κι οι γυναικες τα ιδια σκατά είμαστε :D Απλά είναι θέμα ρυθμού ζωής νομίζω και τίποτα παραπάνω....
Αι Μαρή πρώτακι κάτσε διάβασε! ( τελείως πλάκα κάνω ,μην θυμωσεις)
χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα Με πληγωνεις μανταμίτσα!!! δεν ειμαι πρωτάκιιιιι!!! Δευτεροετης καλέ :P Παίρνω πτυχίο του χρόνου (ναι τα προγραμματα της Αγγλίας είναι τριετή μουαχαχαχα)! Για πρόσεχε πως μιλάς σε παρακαλώ στην ανερχόμενη ψυχολόγα του φόρουμ :P xaxaxaxaxa
Τελευταία συναντάω πολύ αυτό το σενάριο! Είναι η σκληρή πραγματικότητα! Δεν πιστεύω πως έχω τουπέ, για να είμαι ειλικρινής ακόμα δεν έχω βρει τι φταίει... Που θα πάει...Quote:
Originally posted by Μαντάμ σου σου
γενικώς νομίζω οτι τα αγόρια την σήμερον ημέρα δυσκολεύονται να μπουν στο τριπάκι της σχέσης γιατί ίσως είναι άνεργοι ή ζουν με γονείς ή δν νιώθουν καμία ασφάλεια. γενικώς είναι γεμάτοι ανασφάλειες.
Όσο για τον γκομενο της ντιβας θα διαφωνήσω!! Τζέισον δαγκωτό γιατί την αγάπησε και σαν μοντέλο και σαν χοντρούλα <3
Νιώθω ευγνωμοσύνη που είναι Παρασκευή.... Δε θα ξεκουραστώ το σκ το ξέρω, αλλά τουλαχιστον η Δευτέρα είναι δύο μέρες μακριά
https://s-media-cache-ak0.pinimg.com...ae987266ca.jpg
ας φέρω στο προσκήνιο μερικά τόπικ που ίσως δν θα πρεπε να χαθούν στης λήθης το πηγάδι.
το λοιπόν σήμερα νιώθω ευγνωμοσύνη διότι έστειλα την μαμά μου να κάνει μια δουλειά που είχα να κάνω κ τώρα ξεμπέρδεψα. επίσης νιώθω ευγνωμοσύνη γιατί έτσι μπόρεσα να κάνω λίγο διάδρομο κ να ξεχαστώ έστω κ για λίγη ώρα.
Αυτά είναι, νιώθω ευγνωμοσύνη για τη ρουτίνα.
Βρήκα τον ύπνο μου. Κουράζομαι επαρκώς και το βράδυ αναζητώ με θολά μάτια το κρεβάτι μου.
Ξυπνάω νωρίς με το πρώτο ξυπνητήρι, γεμάτη ενέργεια, έτοιμη να ξεκινήσει η μέρα μου..
Διάβαζα προχθές το μήνυμα της Stellou και θυμήθηκα πόσα άγρυπνα βράδια έχω περάσει, πόσα ξημερώματα με βρήκαν να κάθομαι και να κοιτάζω το ταβάνι, τις κρίσεις πανικού, τις σκέψεις και τις άλλες σκέψεις για τις σκέψεις, τα άγχη, τις αγωνίες, τις δημιουργικές εκρήξεις που μόνο πυροτεχνήματα ήταν, τα κλάματα, τις ατελείωτες ώρες σερφινγκ ή μπροστά στην τηλεόραση, ή με βιβλίο, ή πηγαινε έλα, ή σβουρίζοντας κάτω από το πάπλωμά μου...
Στη ρουτίνα μου το ευχαριστώ λοιπόν, ούτε στα τσάγια, ούτε στις βαλεριάνες, ούτε στα προβατάκια...
https://www.youtube.com/watch?v=U5lZBjWDR_c
the gratitude experiment
Α ευχαριστώ πολύ για το βιντεο!!
Ναι κι εγω κάτι τέτοιο είχα διαβάσει όταν ξεκίνησα το τοπικ, αλλά δεν τσούλησε και πολύ...
Να κι ένα TEDx talk σχετικό...
έχεις φάει σκάλωμα να παρακολουθήσεις μία λαιφ κόατσερ!
Ναι..
Τι σκάλωμα και τούτο!
Εντάξει γλυκούλα ήταν η συγκεκριμένη με όσα πέρασε κιόλας..
Και όντως ίσως να λειτουργεί θετικότερα το να εστιάζεις στα θετικά από το να αναμοχλεύεις σε όλα τα αρνητικά και κακά που σου συνέβησαν. Emote-extend-exercise
Το είπε και η neuroscience...