Το Ημερολόγιο της Blossom

Quote:

---

Originally posted by Blossom
Καλή μου smart, γιατί το λες αυτό;
Το έχεις πραγματικά προσπαθήσει να απέχεις από κάθε junk και ταυτόχρονα να τρως υγιεινά
σε κανονικές ποσότητες για μεγάλο χρονικό διάστημα;
Στο λέω γιατί καμιά φορά νομίζουμε πως τα έχουμε δοκιμάσει όλα, ενώ στην
ουσία αυτό που κάνουμε είναι 'μισές' προσπάθειες, που καταλήγουν άδοξα και μας απογοητεύουν.
Και αυτό το υποστηρίζω από προσωπική εμπειρία, μη νομίζεις πως ξύπνησα μια μέρα και πήρα τον άλλο δρόμο.

Επίσης, δε ξέρω αν είμαι λάθος, αλλά πιστεύω πως αν κάποιος δεν έχει ιατρικό πρόβλημα,
είναι αδύνατο με μια σωστή διατροφή (εννοείται μικρότερες μερίδες) να μην χάνει τίποτα.
Σίγουρα για τον καθένα η απώλεια θα είναι διαφορετική, αλλά θα υπάρχει.

Το θέμα είναι (το έχω γράψει τόσες φορές που γίνομαι γραφική) να το πάρει κάποιος απόφαση
πως έτσι πρέπει να τρέφεται για να είναι υγιής και να υποστηρίξει την απόφαση αυτή.

Χμμ... Μάντεψε τι! Αυτά τα δυο μπορούν να πάνε μαζί! Διατροφή - απώλεια (με μέτρο) βάρους.
Σε παροτρύνω να ξεκινήσεις το συντομότερο δυνατό, να κάνουμε και παρέα!
Δε χρειάζεται να δεις τα κιλά να πέφτουν κατακόρυφα για να νοιώσεις πως κάτι αλλάζει!

---

το λεω γιατι το εχω κανει. για μεγαλο χρονικο διαστημα. δεν επαιρνα αλλα δεν εχανα. απο τοτε που αρχισα το τζανκ-γιατι δεν ηταν στη ρουτινα μου- απλα αρχισα να παιρνω σταθερα κ αλλα κιλα. καλη η υγιεινη διατροφη αλλα για απωλεια, τουλαχιστον για τη δικη μου περιπτωση, δεν αρκει.χρειαζεται κ περιορισμος στις θερμιδες. φυσικα κ αλλο ειναι ναπαρεις τις θερμιδες απο μια παστα αλλο απο 2-3 κουταλιες ελαιολαδο, αλλα στην τελικη οι θερμιδες ειναι εκει. φυσικα εισαι πιο υγιης ετσι κ αλλιως αλλα αν χανεις κ κανα γραμαμριο ειναι ενα κινητρο, οπως κ να το κανεις!

συμφωνω οτι το θεμα ειναι αν παρεις αποφαση οτι ετσι πρεπει να τρεφεσαι.. το καπως δυσκολο ειναι να μεινεις πιστος σ αυτη την αποφαση για μια ζωη.
:)

Quote:

---

Originally posted by smart
(...)καλη η υγιεινη διατροφη αλλα για απωλεια, τουλαχιστον για τη δικη μου περιπτωση, δεν αρκει.χρειαζεται κ περιορισμος στις θερμιδες.

---

Εννοείται υπάρχει περιορισμός στις θερμίδες, γιατί εκτός από υγιεινά, τα γεύματα πρέπει οπωδήποτε να γίνουν μικρότερες μερίδες...

Συμφωνούμε στο ότι διαφωνούμε μάλλον, εγώ πιστεύω πως μπορείς να τα καταφέρεις!

Βέβαια το θέμα ψυχολογία-απόφαση είναι το δυσκολότερο, και ό,τι άλλο τρέχει ασθμαίνοντας πιο πίσω.
Εύχομαι σύντομα να βρεις τη δύναμη για αλλαγή.
Είμαι σίγουρη πως η επεξεργασία έχει αρχίσει!

Τα φιλιά μου και τα ξαναλέμε!

Quote:

---

Originally posted by Blossom
Ναι, εννοώ σε τι φάση βρίσκεσαι, ίσως ηλικία και κιλά (αν νιώθεις άνετα), αν έχεις βάλει κάποιο στόχο που προσπαθείς να πετύχεις
ή ακολουθείς κάποια διατροφή...

Υπερφάγοι είμαστε ή υπήρξαμε κάποια στιγμή όλοι εμείς που γράφουμε στη θεματική 'Παχυσαρκία'...

Προσωπικά έχω περάσει από πολλά διαφορετικά στάδια, με το χειρότερο να είναι η εποχή που έκανα υπερφαγικά επεισόδια
(2 χρόνια πριν) και την καλύτερη αυτή που διανύω σήμερα, που έχω σταθεροποιήσει τα κιλά μου
και προσπαθώ να αναπτύξω πλέον υγιή σχέση με το φαγητό.

Ό,τι θέλεις μοιράζεσαι!

---

Blossom ναι δεν έχω πρόβλημα ...ειμαι 33 ( αρκετά μεγσλυτερη απο εσας😌) Στα κιλά κανονική με 1.68 κυμαινομαι στα 55-57... Όμως με τα επεισόδια είχα φτάσει έως 62-63 και έκανα στερητικές και μονοφαγικες διαιτες... Μεγάλο λάθος εννοείται.. Τα ιδανικά για μένα ειναι 52-53...
Ποιος ειναι ο στόχος μου ? Φυσικά να ξεφύγω απο όλο αυτό... Μεγάλο στόχο έχω έτσι?😂 Να σταθεροποιηθώ στα κιλά να μην πηγαίνω πάνω κάτω... Προσπαθώ να ακολουθώ υγιεινή διατροφή έστω πιο προσεκτική αν και έχω αδυναμία στα γλυκά και τις σοκολάτες ... Αυτό ήταν και πριν το κακό με μένα..Απο πάντα!!! Εδώ και ένα χρονο κάνω ψυχοθεραπεία δωρεάν και βλέπω και διατροφολόγο που με συμβουλεύει χωρίς πρόγραμμα!!!
Έχω φτάσει να βρω τις περισσότερες αιτίες που με έφεραν εδώ ... Είχα μεγάλη βελτίωση όμως το τελευταίο διάστημα είχα πισωγυρίσματα πολλά με εμφάνιση επεισοδίων...Το θετικό ? Ότι αυτά γίνονται πλέον όχι μόνο πχ με σοκολάτες αλλα και με πιο υγιεινά τρόφιμα... Κάτι ειναι και αυτό...

Ο.τι άλλο θέλεις εσύ η κάποιος άλλος με ρωτάτε και αν μπορώ και εγώ να συμβάλλω με τη μέχρι τώρα έμπειρια μου μεγάλη μου χαρά !!!!

Και φυσικα να συμπληρώσω ότι και αυτό που έχεις κάνει τώρα η σταθεροποίηση και η προσπάθεια για σωστή διατροφή ειναι μεγάλο επιτεύγμα Μην το ξεχνανε αυτό... Δεν ειναι τπτ απλώς;!! Ειναι πολύ σημαντικό γιατί έχεις κάνει μια πολύ καλή αρχή και παίρνεις δύναμη για τη συνέχεια!!! Εύχομαι σύντομα να τα καταφέρεις... Αν και σημαντικό ειναι να κάνουμε ενα βήμα τη φορά να καταλαβαίνουμε και να συνειδητοποιούμε τι κάνουμε πως και γιατί!!!

Quote:

---

Originally posted by Blossom

Quote:

---

Originally posted by smart
(...)καλη η υγιεινη διατροφη αλλα για απωλεια, τουλαχιστον για τη δικη μου περιπτωση, δεν αρκει.χρειαζεται κ περιορισμος στις θερμιδες.

---

Εννοείται υπάρχει περιορισμός στις θερμίδες, γιατί εκτός από υγιεινά, τα γεύματα πρέπει οπωδήποτε να γίνουν μικρότερες μερίδες...

Συμφωνούμε στο ότι διαφωνούμε μάλλον, εγώ πιστεύω πως μπορείς να τα καταφέρεις!

Βέβαια το θέμα ψυχολογία-απόφαση είναι το δυσκολότερο, και ό,τι άλλο τρέχει ασθμαίνοντας πιο πίσω.
Εύχομαι σύντομα να βρεις τη δύναμη για αλλαγή.
Είμαι σίγουρη πως η επεξεργασία έχει αρχίσει!

Τα φιλιά μου και τα ξαναλέμε!

---

.

Δεν είχα καταλάβει ότι είναι θέμα συμφωνίας ή διαφωνίας... Νόμιζα ότι ανταλασσαμε εμπειρίες ..

Φιλία κ σε σένα .

Smart, μια έκφραση είναι, σίγουρα την έχεις ξανακούσει...

Συγγνώμη αν προσπάθησα να σε παρακινήσω με τον λάθος τρόπο!
Εμμένω στην άποψή μου, και ελπίζω σύντομα να ακούσω ευχάριστα νέα. :)

Είμαι κι εγώ της άποψης να μετρήσεις τα λίπη που χρησιμοποιείς, όχι τίποτα άλλο, απλά για να καταλάβεις συνειδητά πόσο βάζεις (σε περίπτωση που δε γνωρίζεις).
Εννοώ ότι έχουμε συνηθίσει ποσότητες και μέτρημα με το μάτι στο φαγητό, που μπορεί να τα μάθαμε από τη μητέρα μας, αλλά δεν έχουμε ιδέα τι ποσότητες είναι στην πραγματικότητα. Π.χ. η μητέρα μου νόμιζε ότι δεν έβαζε πολύ λάδι αλλά βάζει τουλάχιστον 4-5 κουταλιές της σούπας, ενώ εγώ εδώ και πολλά χρόνια διαφοροποιήθηκα και βάζω 1-2 κουταλιές.
Μία κουταλιά της σούπας έχει 120 θερμίδες, αν πάρεις 6 κουταλιές την μέρα είναι 680 θερμίδες την ημέρα μόνο από αυτό. Με 680 θερμίδες μπορείς να φας καρμπονάρα.
Δεν χρειάζεται να τα μετράς για πάντα, εγώ πια έχω συνηθίσει και βάζω όσο πρέπει χωρίς να το σκέφτομαι, αλλά το μέτραγα πρώτα για κανα μήνα. Είναι απαραίτητα τα λίπη αλλά πρέπει να ξέρουμε και πόσο τρώμε.

Γεια σου Blossom!
Καλώς ήρθες στο φόρουμ!
Εύχομαι πραγματικά να σε αγαπάς, να σε φροντίζεις και σύντομα να φτάσεις στο φυσιολογικό σου βάρος!
Να είσαι καλά!
:-)

Aphelia έχεις δίκιο, και έχω υποσχεθεί πως θα το κάνω εν καιρώ!
Εντάξει, δεν τα κολυμπάω μη φανταστείς... Μόνο στα λαδερά (ε ναι) βάζω αρκετό λάδι,
που όμως δεν καταναλώνω τελικά, λόγω του περιορισμού σε ψωμί που επιβάλλω στον εαυτό μου.
Αν δεν τρως πολύ ψωμί, δε μπορείς να ευχαριστηθείς και βούτες... χαχα-αχ..


Κορίτσια και ημερολόγιο, θέλω να μοιραστώ μαζί σας τη χθεσινή μου 'εμπειρία'.
(Γενικά κάνω πολλές σκέψεις και δε ξέρω τι να πρωτογράψω, είναι δύσκολο να τα οργανώσω...)

Χθες λοιπόν:
Το πρωινό μου ήταν ένα τοστ και φυσικός χυμός,
το μεσημεριανό ένα κανονικό πιάτο 'καρμπονάρα' με κοτόπουλο,
το απογευματινό ένα σκέτο καπουτσίνο με ένα συνοδευτικό κρουασανάκι βουτύρου,
και το βραδινό μερικά ντοματίνια και 2 αγγούρια με λίγο γιαούρτι.

Καθώς περνούσαν οι ώρες, πεινούσα πολύ (κλείνω και σχεδόν μήνα προσεγμένης διατροφής),
αλλά επειδή οι θερμίδες από τα μακαρόνια ήταν πολλές, δεν ήθελα να φάω παραπάνω
και ούτε είχα όρεξη για φρούτο (είχα φάει ούτως ή άλλως λαχανικά τελευταίο γεύμα).

Ο οργανισμός μου ζητούσε φαγητό, η κοιλιά μου έπαιζε ταμπούρλο.
Να τι έκανα:

1. Πήγα στην κουζίνα και ήπια ένα ποτήρι νερό (για να επιβεβαιώσω πως δεν ένοιωθα δίψα).
2. Κάθησα και σκέφτηκα την κατάσταση, πως δε μπορώ να κοιμηθώ έτσι, ούτε όμως να φάω πολύ γιατί δεν πρέπει.
Είχα ήδη πάρει τις θερμίδες μου και με το παραπάνω.
3. Ήπια ένα δεύτερο ποτήρι νερό, καθώς αποφάσιζα να φτιάξω ένα τοστ για να μου κόψει την πείνα,
να τραβήξει τα υγρά αλλά να μη με 'γεμίσει'.
4. Έφαγα το τοστ, και παρότι πεινούσα κι άλλο, μετά από μια ώρα έπεσα να κοιμηθώ.

Θεωρώ πως τα βήματα αυτά με βοήθησαν, γιατί άκουσα τον εαυτό μου και
ταυτόχρονα συμμορφώθηκα στα πρέπει μιας ισορροπημένης διατροφής.

Σκέφτομαι πως ίσως βοηθήσουν και σε περιπτώσεις που κάποιος είναι έτοιμος να κάνει υπερφαγικό.
Το νερό βοηθάει γενικά, γιατί πολλές φορές μπερδεύουμε τη δίψα με την πείνα.
Είναι σημαντικό, τη δύσκολη στιγμή, να αφιερώνουμε χρόνο σε σκέψη αντί να ορμάμε κατευθείαν στο ψυγείο.
Τουλάχιστον αν τρώμε κάτι, να το τρώμε με επίγνωση και όχι σε απόγνωση.

Μαντζουράνα σ'ευχαριστώ πολύ!!!
Να ξέρεις πως θαυμάζω την ενέργειά σου και τη συμμετοχή/συμβολή σου στο Eating Disorders!
Χαίρομαι που επανήλθες, και ελπίζω να τα λέμε! :starhit:

Quote:

---

Originally posted by maria030
Blossom ναι δεν έχω πρόβλημα ...ειμαι 33 ( αρκετά μεγσλυτερη απο εσας😌) Στα κιλά κανονική με 1.68 κυμαινομαι στα 55-57... Όμως με τα επεισόδια είχα φτάσει έως 62-63 και έκανα στερητικές και μονοφαγικες διαιτες... Μεγάλο λάθος εννοείται.. Τα ιδανικά για μένα ειναι 52-53...
Ποιος ειναι ο στόχος μου ? Φυσικά να ξεφύγω απο όλο αυτό... Μεγάλο στόχο έχω έτσι?😂 Να σταθεροποιηθώ στα κιλά να μην πηγαίνω πάνω κάτω... Προσπαθώ να ακολουθώ υγιεινή διατροφή έστω πιο προσεκτική αν και έχω αδυναμία στα γλυκά και τις σοκολάτες ... Αυτό ήταν και πριν το κακό με μένα..Απο πάντα!!! Εδώ και ένα χρονο κάνω ψυχοθεραπεία δωρεάν και βλέπω και διατροφολόγο που με συμβουλεύει χωρίς πρόγραμμα!!!
Έχω φτάσει να βρω τις περισσότερες αιτίες που με έφεραν εδώ ... Είχα μεγάλη βελτίωση όμως το τελευταίο διάστημα είχα πισωγυρίσματα πολλά με εμφάνιση επεισοδίων...Το θετικό ? Ότι αυτά γίνονται πλέον όχι μόνο πχ με σοκολάτες αλλα και με πιο υγιεινά τρόφιμα... Κάτι ειναι και αυτό...

Ο.τι άλλο θέλεις εσύ η κάποιος άλλος με ρωτάτε και αν μπορώ και εγώ να συμβάλλω με τη μέχρι τώρα έμπειρια μου μεγάλη μου χαρά !!!!

---

Γεια σου Μαρία (πλέον σε έκανα και εικόνα στο μυαλό μου, χαχα)!

Εγώ είμαι 1.70 και μόνο στα όνειρά μου έχω φτάσει 62 κιλά (ο στόχος μου)!
Το λιγότερο ήμουν 65 Kg, τα οποία και σύντομα εγκατέλειψα.

Νομίζω πως ο τρόπος που αντιμετωπίζεις την κατάσταση είναι πολύ σωστός!

Το να γεμίζουμε ασύστολα την κοιλιά μας μέχρι να πονέσει φανερώνει δυσλειτουργία στη σχέση μας με το φαγητό,
και μπράβο σου που ενώ δεν έχεις πρόβλημα με τα κιλά, ψάχνεις να βρεις τι σε οδηγεί εκεί!

Συνέχισε έτσι και θα τον βρεις τον δρόμο.
Καλά κάνεις και προσέχεις ώστε να μην ξεφύγεις, πρόσεξε όμως μη σου γίνει έμμονη ιδέα -
έχεις ιδανικά κιλά για να ανησυχείς παραπάνω απ'όσο πρέπει!

Φιλιά!

Μπλοσομ, ωραιες και χρησιμες συμβουλες! Οντως ισχύουν!!! 👍👍
Μαρια, αυτο με το ιδανικο βαρος δεν ειναι και τοσο απολυτο. Πρωτον, υπαρχει ενα οριο μεσα στο οποιο πρεπει να κινουμαστε και εννοω απο εναν αριθμο μεχρι εναν αλλον, πχ εγω εχω ψαξει οτι με υψος 1,57 το φυσιολογικο ειναι 46-62!!! Δευτερον, δεν εχει μεγαλο νοημα η ζυγαρια εν τελει. Αυτο που μετραει ειναι η συασταση του σωματος. Πχ. Εχουμε δυο ανθρωπους ιδιο υψος ιδιο βαρος. Πχ 1, 57 με 55 κιλα. Τυπικα, εχουν ιδιο ΔΜΣ, τυπικα και οι δυο ΤΟ ΙΔΙΟ "φυσιολογικοι" Μπορει ομως ο πρωτος να εχει 20 κιλα μυες και ο δευτερος να εχει δεκα και αναλογικα να υπαρχει και λιπος. Θελω να πω, απο τη στιγμη που εισαι ουτως η αλλως στο φυσιολογικο πλαισιο δεν πρεπει να σε νοιαζει συγκεκριμενος αριθμος στη ζυγαρια αλλα να αλλαξεις σύσταση σωματος... Αν κανεις μυικη μαζα εστω και λιπος να χασεις η ζυγαρια θα ανέβει.. Αυτο δε σημαινει οτι "χοντρυνες", σημαινει οτι δυναμωσες...

Πρεπει να γινεται κατανοητο οτι οταν λεμε κατεβασμα ζυγαριας εννοουμε μειωση λιπους... Αυτος ειναι ο στοχος της διαιτας η διατροφης! Και οταν λεμε υγιεινος τρόπος ζωης γενικα ανεξάρτητα απο τα κιλα, εννοουμε ακριβως αυτο, υγεια = δυναμη, δυναμη προσφερει η μυικη μαζα..

Τωρα θα μου πεις, τι μας τα λες κυρα μου, εγω εχω αλλο σοβαρο θεμα να αντιμετωπισω, ψυχολογικο που σχετιζεται με το πως τρωω και μου λες για μυες; Ναι, δικιο εχεις, αλλα στο λεω γιατι δε θελω να αγχωνεσαι για τον ακριβη αριθμο, για κατι που εσυ ενδεχομενως να μην φταις γιατι καποιοι αλλοι "ειδημονες" καθονται και μιλανε ετσι και επηρεαζουν.. Βγαινει ο καθε ασχετος που ειναι αδυνατος και λεει το κοντο του και το μακρυ του.. Και εγω περυσι ειχα μια "φιλη" που ημουν 75, και αντι να με ενθαρρυνει και να μου πει οτι σιγα σιγα θα τα χασεις και μπραβο που ξεκινας κ προσπαθεις, ασχολειται με αθλημα καπως ερασιτεχνικα, ανεβοκατεβαζε τον εαυτο της χοντρο, με 18% λιπος κ ελεγε οτι ειναι βοδι, λεει με πολυ ασχημο τροπο "πρεπει να εισαι δεκα κιλα κατω απο το υψος σου" Ε ΟΧΙ δεν ΠΡΕΠΕΙ να ειμαι.. Αν γουσταρω θα ειμαι, αλλα αν δε γουσταρω δε θα ειμαι. Για μενα φυσιολογικο ειναι και το 47 και το 62! Γιατι τετοιο αγχος και τετοιες εμμονες... Μην τρελαινεσαι! Σημασια εχει να καταφερεις μεσα απο τη ζωη σου να αισθανεσαι ψυχικη ηρεμια και ο, τι αυτο συνεπαγεται! Και ο αριθμος δεν παιζει ρολο σε τιποτα..

Quote:

---

Originally posted by Blossom

Συγγνώμη αν προσπάθησα να σε παρακινήσω με τον λάθος τρόπο!

---

οπως κ να χει, ευχαριστω για την προθεση :)

Τι είναι υπερφαγικό επεισόδιο και τι υπερφαγία;


Για 'μενα, επεισόδιο ήταν π.χ. να παραγγέλνω 2 delivery μαζί - να τρώω 2 σουβλάκια και 3 κρέπες μέσα σε
1 ώρα. Ή να καταναλώνω 1 πακέτο ψωμί του τοστ με ένα βαζάκι μερέντα σε μισή ώρα (!)
Θα είχα επεισόδιο υπερφαγίας 2-3 φορές την εβδομάδα, κατά τη διάρκεια του οποίου δε μπορούσα να ελέγξω
τον εαυτό μου, δεν απολάμβανα το φαγητό, και στο τέλος μισούσα αυτήν τη συμπεριφορά (και τον εαυτό μου).

Μετά από ενάμιση χρόνο ζωής με υπερφαγικά, ακολούθησαν άλλα δυο χρόνια σταθερής αύξησης του βάρους μου
(κατά τα οποία δεν είχα αυτά τα επεισόδια) και τελικά μια περίοδος 'σταθεροποίησης' των κιλών, πολλών και ασήκωτων.

Πάντα ξεχώριζα στο μυαλό μου τα υπερφαγικά επεισόδια από την υπερφαγία.
Τα τελευταία χρόνια, ζούσα όντας υπερφάγος (έτρωγα πολύ), αλλά χωρίς μεμονωμένες,
απελπιστικές εξάρσεις.
Αυτή την κατάσταση λοιπόν, ακόμα και αν μου έδινε παραπάνω βάρος, την προτιμούσα από την προηγούμενη.

Διαβάζω πως υπάρχει συναισθηματική και ψυχαναγκαστική υπερφαγία, τις διαφορές δε μπορώ να τις εντοπίσω.
Και πως και οι δυο εμπεριέχουν υπερφαγικά επεισόδια ως συμπτώματα.

Εγώ γιατί τα διαχωρίζω;

Κάθε άποψή σας καλοδεχούμενη, προσωπικά θα συνεχίσω να το ψάχνω όταν καμιά φορά έχω χρόνο.

Quote:

---

Originally posted by purplerose
Μπλοσομ, ωραιες και χρησιμες συμβουλες! Οντως ισχύουν!!! 👍👍
Μαρια, αυτο με το ιδανικο βαρος δεν ειναι και τοσο απολυτο. Πρωτον, υπαρχει ενα οριο μεσα στο οποιο πρεπει να κινουμαστε και εννοω απο εναν αριθμο μεχρι εναν αλλον, πχ εγω εχω ψαξει οτι με υψος 1,57 το φυσιολογικο ειναι 46-62!!! Δευτερον, δεν εχει μεγαλο νοημα η ζυγαρια εν τελει. Αυτο που μετραει ειναι η συασταση του σωματος. Πχ. Εχουμε δυο ανθρωπους ιδιο υψος ιδιο βαρος. Πχ 1, 57 με 55 κιλα. Τυπικα, εχουν ιδιο ΔΜΣ, τυπικα και οι δυο ΤΟ ΙΔΙΟ "φυσιολογικοι" Μπορει ομως ο πρωτος να εχει 20 κιλα μυες και ο δευτερος να εχει δεκα και αναλογικα να υπαρχει και λιπος. Θελω να πω, απο τη στιγμη που εισαι ουτως η αλλως στο φυσιολογικο πλαισιο δεν πρεπει να σε νοιαζει συγκεκριμενος αριθμος στη ζυγαρια αλλα να αλλαξεις σύσταση σωματος... Αν κανεις μυικη μαζα εστω και λιπος να χασεις η ζυγαρια θα ανέβει.. Αυτο δε σημαινει οτι "χοντρυνες", σημαινει οτι δυναμωσες...

Πρεπει να γινεται κατανοητο οτι οταν λεμε κατεβασμα ζυγαριας εννοουμε μειωση λιπους... Αυτος ειναι ο στοχος της διαιτας η διατροφης! Και οταν λεμε υγιεινος τρόπος ζωης γενικα ανεξάρτητα απο τα κιλα, εννοουμε ακριβως αυτο, υγεια = δυναμη, δυναμη προσφερει η μυικη μαζα..

Τωρα θα μου πεις, τι μας τα λες κυρα μου, εγω εχω αλλο σοβαρο θεμα να αντιμετωπισω, ψυχολογικο που σχετιζεται με το πως τρωω και μου λες για μυες; Ναι, δικιο εχεις, αλλα στο λεω γιατι δε θελω να αγχωνεσαι για τον ακριβη αριθμο, για κατι που εσυ ενδεχομενως να μην φταις γιατι καποιοι αλλοι "ειδημονες" καθονται και μιλανε ετσι και επηρεαζουν.. Βγαινει ο καθε ασχετος που ειναι αδυνατος και λεει το κοντο του και το μακρυ του.. Και εγω περυσι ειχα μια "φιλη" που ημουν 75, και αντι να με ενθαρρυνει και να μου πει οτι σιγα σιγα θα τα χασεις και μπραβο που ξεκινας κ προσπαθεις, ασχολειται με αθλημα καπως ερασιτεχνικα, ανεβοκατεβαζε τον εαυτο της χοντρο, με 18% λιπος κ ελεγε οτι ειναι βοδι, λεει με πολυ ασχημο τροπο "πρεπει να εισαι δεκα κιλα κατω απο το υψος σου" Ε ΟΧΙ δεν ΠΡΕΠΕΙ να ειμαι.. Αν γουσταρω θα ειμαι, αλλα αν δε γουσταρω δε θα ειμαι. Για μενα φυσιολογικο ειναι και το 47 και το 62! Γιατι τετοιο αγχος και τετοιες εμμονες... Μην τρελαινεσαι! Σημασια εχει να καταφερεις μεσα απο τη ζωη σου να αισθανεσαι ψυχικη ηρεμια και ο, τι αυτο συνεπαγεται! Και ο αριθμος δεν παιζει ρολο σε τιποτα..

---

Και δεν είναι μόνο αυτό, αλλά το ότι όσο μεγαλώνουμε είναι πιο υγιές να έχουμε περισσότερο λίπος και μετά από μια ηλικία είναι καλύτερο να είμαστε στα πλαίσια του υπέρβαρου ΔΜΣ. Έρευνες έχουν δείξει ότι αυτοί που έχουν περισσότερες πιθανότητες να ζήσουν περισσότερο είναι αυτοί που είναι στο 25-30 ΔΜΣ ως μεσήλικες και άνω (πχ μετα τα 50). Άλλες έχουν δείξει ότι το λίπος μας προστατεύει από ασθένειες πχ καρδιά (εξαρτάται το λίπος και που βρίσκεται και φυσικά είναι άλλο ζήτημα πως το πήραμε).

Για αυτό έχουμε την τάση όλοι να παίρνουμε λίπος όσο μεγαλώνουμε. Όταν ήμουν 18 ένιωθα καλα στα 53 κιλά, τώρα στα 38 δεν μπορώ να διαννοηθώ ότι θα έδειχνα καλά κάτω από 60 κιλά (με ύψος 1,64), νομίζω ίσως ούτε κάτω από 62. Βλέπω τις γνωστές μου στην ηλικία μου που φαίνονται καχεκτικές αν πέσουν κάτω από ένα όριο, άσε που λόγω της φυσικής απώλειας λίπους στο πρόσωπο είναι λες και είναι κομμένες και για αυτό έχουν προσαρμόσει τα κιλά στα οποία θεωρούν ότι είναι καλά, παραπάνω από ότι όταν ήταν μικρές.

Αν το σώμα σου είναι τονωμένο χωρίς να ξεχειλίζει από διάφορα σημεία τότε θα είναι και όμορφο, κι αν το πρόσωπο έχει το λίπος που χρειάζεται για να είναι γοητευτικό τότε θεωρώ ότι είσαι μια χαρά στα κιλά σου. Η Κατρίν Ντενέβ έχει πει πολύ σοφά ότι μετά από μία ηλικία διαλέγεις πρόσωπο ή σώμα.

Quote:

---

Originally posted by Blossom
Τι είναι υπερφαγικό επεισόδιο και τι υπερφαγία;


Για 'μενα, επεισόδιο ήταν π.χ. να παραγγέλνω 2 delivery μαζί - να τρώω 2 σουβλάκια και 3 κρέπες μέσα σε
1 ώρα. Ή να καταναλώνω 1 πακέτο ψωμί του τοστ με ένα βαζάκι μερέντα σε μισή ώρα (!)
Θα είχα επεισόδιο υπερφαγίας 2-3 φορές την εβδομάδα, κατά τη διάρκεια του οποίου δε μπορούσα να ελέγξω
τον εαυτό μου, δεν απολάμβανα το φαγητό, και στο τέλος μισούσα αυτήν τη συμπεριφορά (και τον εαυτό μου).

Μετά από ενάμιση χρόνο ζωής με υπερφαγικά, ακολούθησαν άλλα δυο χρόνια σταθερής αύξησης του βάρους
(κατά τα οποία δεν είχα αυτά τα επεισόδια) και τελικά μια περίοδος 'σταθεροποίησης' των κιλών, πολλών και ασήκωτων.

Πάντα ξεχώριζα στο μυαλό μου τα υπερφαγικά επεισόδια από την υπερφαγία.
Τα τελευταία χρόνια, ζούσα όντας υπερφάγος (έτρωγα πολύ), αλλά χωρίς μεμονωμένες,
απελπιστικές εξάρσεις.
Αυτή την κατάσταση λοιπόν, ακόμα και αν μου έδινε παραπάνω βάρος, την προτιμούσα από την προηγούμενη.

Διαβάζω πως υπάρχει συναισθηματική και ψυχαναγκαστική υπερφαγία, τις διαφορές δε μπορώ να τις εντοπίσω.
Και πως και οι δυο εμπεριέχουν υπερφαγικά επεισόδια ως συμπτώματα.

Εγώ γιατί τα διαχωρίζω;

Κάθε άποψή σας καλοδεχούμενη, προσωπικά θα συνεχίσω να το ψάχνω όταν καμιά φορά έχω χρόνο.

---

Εγώ πάλι πριν μπω σε αυτό το φόρουμ δεν ήξερα καν τον όρο, έλεγα απλά ότι τρώω πολύ! ;)