Printable View
και εγω εχω νιωσει ετσι αλλά ξυπνησα τον εαυτο μου γιατι ενω σκεφτόμουν τον αλλο υπεροχο κόσμο μου, ενιωσα οτι εχανα αυτον τον υπεροχο κοσμο που τωρα ζω, που ακομα μαθαινω, που βλεπω, και ισως μπορω και να τον αλλαξω ωστε να ζησω εγω οπως ονειρευομαι και οχι οπως πρεπει...
σιγουρα υπαρχει empneusth...το πιστευω ακραταντα αυτο, απλως ειναι λιγο δυσευρετο πιστευω.Quote:
Originally posted by Empneustns
τανια να ξερες ποσο σε καταλαβαινω,και αυτο σκεφτομαι,αν τελικα καπου υπαρχει αυτο το κατι διαφορετικο....
Αν πιστευαμε πραγματικα οτι δεν υπαρχει, δεν θα ειχαμε και λογο υπαρξης πιστευω.
Ειμαι σιγουρη οτι καποια στιγμη η ζωη θα μας δωσει απλοχερα ολα οσα μας χρωσταει και τοτε θα νιωσουμε και εμεις επιτελους οτι αξιζε η υπομονη και επιμονη μας...
ξερεις Σοφη,σε αυτη τη ζωη καλουμαστε να ισσοροπησουμε 2 διαμετρικα αντιθετα πραγματακια,τον ανταγωνισμο μεσα στην κοινωνια με τα οποια προσωπικα οφελη μπορει να εχει,να ξεχωριζουμε,να ειμαστε καλυτεροι απο τους αλλους για να προχωρησουμε στη δουλεια μας,στη σχεση μας κλπ , και την αγαπη σε γενικη μορφη,συμπονια,το να δινεις,με τα οποια αποτελεσματα μπορει να εχει και αυτο,ακομα και να σε πουν \"βλακα\" γιατι εδωσες.Αυτος ειναι και ο λογος που ειναι πολυ δυσκολο κατα τη γνωμη μου να βρεθει μια χρυση τομη.και η τομη αυτη ειναι διαφορετικη για τον καθενα,αν και τις περισσοτερες φορες δεν υπαρχει καν,γερνουν ολα μονομπαντα...(την πλευρα την γνωριζεις)
οντως ετσι ειναι empneusth, αλλα δεν νιωθουμε ηδη καλυτεροι οταν ειμαστε ευχαριστημενοι με τις επιλογες μας και οχι με τα συμβιβαστικα μετρα της δηθεν κοινωνιας..?
Δεν νιωθουμε ηδη πιο γεματοι οταν μας ανταποδιδουν ενα χαμογελο ή μια γλυκια κουβεντα..?
Την κοινωνια την απαρτιζουν ανθρωποι και μεσα σε αυτους παρεβρισκομαστε και εμεις, και εμεις ειμαστε υπευθυνοι οταν δεχομαστε να ειμαστε απλα πιονια στα χερια τους και δεν προσπαθουμε να ορθωσουμε το αναστημα μας.
Οσες φορες εχω δωσει, πιστεψε με..εχω νιωσει πολυ καλυτερα και απο αυτον που εχει λαβει, απλως για να ειμαι ειλικρινης θα μ\'αρεζε και εμενα καποια στιγμη να βρισκομουνα απο την αλλη μερια....εστω να δω πως ειναι να λαμβανεις κατι.
Δεν θελω ομως να φαινομαι αχαριστη, μπορει καποιες στιγμες να λαμβανουμε κατι το οποιο απλως δεν μπορουμε να το αντιληφθουμε..
οπως εδω μεσα λγ, μια καλη κουβεντα μπορει να αλλαξει κατευθειαν το τοξο στα χειλη μας
δεν μπορει να μην εχεις λαβει κατι ποτε...να μην εχεις νοιωσει πως ειναι να εισαι δεκτης θετικων συναισθηματων.
Ναι, Σοφη, αγαλίαζεις όταν κάποιος σε χαιρετήσει εγκάρδια ή σου χαμογελάσει. Δε θα έπρεπε να είναι δεδομένη όμως η ανταπόκριση σ\'ένα γλυκό χαμόγελο, σε μια καλή κουβέντα? Δεν είναι θλιβερό που έχουμε γίνει (δικαιολογημένα σε περιπτώσεις) όλοι πολύ καχύποπτοι και δεν εμπιστευόμαστε το γείτονα ή συμπατριώτη μας? Γιατί να γινόμαστε ανταγωνιστές και όχι συναγωνιστές? Σε κυνηγάνε να σου φάνε τη θέση, να σε μειώσουν, να πατήσουν πάνω σου... Εμένα αυτό με τρελαίνει...Και αυτόν τον κόσμο αρνούμαι να τον καταλάβω και να τον αποδεκτώ...
παντως μη νομιζεις πως αυτα τα ατομα νοιωθουν ζωντανα μεσα τους;για να νοιωσεις τη ζωη πρεπει να εχεις συναισθηματα.να εχεις ανοιξει την καρδια σου στην πλαση και να αλληλεπιδρας μαζι της.αλλιως κατανταμε ενα \"μηχανημα\" που υπακουει στον προγραμματισμο των ενστικτων.
Ναι συμφωνώ...Σίγουρα δε νιώθουν ζωντανά μέσα τους...Αλλά δε νιώθουν, προφανώς, και την ανάγκη να βγουν από αυτόν τον μηχανοποιημένο τρόπο ζωής...Και είναι θλιβερό που η πλειοψηφία σήμερα είναι έτσι...Χαίρομαι πάντως που ακόμα υπάρχουν ευαίσθητες ψυχές :)
δεν νοιωθουν την αναγκη γιατι οι στοχοι τους ειναι καθαρα υλικοι και δεν μπορουν να δουν περα απο αυτο.(τωρα θα μου πεις,εσυ που βλεπεις εισαι καλυτερα;).πιστευω πως στη περιπτωση που βρουμε αντικρισμα ναι,ειμαστε καλυτερα,διαφορετικα ειμαστε σε κατασταση αναζητησης.