Printable View
Εύχομαι και ελπίζω κανείς απο εσάς και σαν εσάς να μην γυρίσει κάποτε το πρόσωπό του στον καθρέφτη να αναρωτηθεί πως ήταν κάποτε σαν γονείς και νιώσουν ότι ήδη είναι αργά xfactor. Βάζω στοίχημα πως είσαι σούπερ μητέρα ή πατέρας... Αλάνθαστη και με απέραντη αγάπη στα παιδιά σου, με συμπεριφορά που ενισχύει την αυτοπεποίθηση και χτίζει τον χαρακτήρα του παιδιού του κάθε μέρα.. Κι ας είμαι εγώ ή χειρότερη όλων.. Τότε μπορώ να σου πω πως υπάρχει ελπίδα σε αυτόν τον κόσμο!!!!
και βεβαια υπαρχει ελπιδα γιατι θελω να πιστευω ότι γονεις σαν και εσενα είναι η "μειονοτητα"
το παιδι σου το εχεις ποτισει φαρμακι...θα χτυπας το κεφαλι σου στην εφηβεια του όταν μπορει να πεσει σε ¨ναρκωτικα¨" η κατι άλλο..
Θα σε ενημερώνω αν σε ενδιαφέρει για την πορεία του... Το ίδιο ανήσυχη είμαι κι εγώ...Αλλά ποτέ δεν είναι αργά να πάρει πίσω αυτό που του στέρησα, αν και δεν ήταν σκόπιμα, ούτε έλειψα ποτέ από πλάι του, στην αρρώστια του, στο φόβο του, στην ανάγκη του για τραγουδακι ή παραμυθάκι αν και κάποιες φορές βαριόμουν και έστελνα τον μπαμπά του ..Και πάντα μα πάντα ζητούσα συγγνώμη όποτε ένιωθα ότι μπορούσα και καλύτερα. (καλά.. Όχι κ τόσο συχνά.. Αλλά το προσπαθούσα) οπότε υπάρχει ελπίδα λέω εγώ... Τι λες;
δεν είναι το θεμα να ενημερώνεις εμενα.....του στέρησες πολλα περισσοτερα από ότι νομιζεις...ο χαρακτήρας ενός ανθρωπου διαμορφώνεται μεταξυ 3-6 χρονων...και δυστυχως δεν μπορει να αλλαξει...τα παιδικα τραυματα που του προκαλεσες θα εμφανιστους στην εφηβεια του λογικα η αργοτερα στην ενηλικη ζωη του..εσυ μπορεις να νομιζεις ότι θα το διορθωσεις απλα τωρα γινοντας καλη..αλλα κανεις λαθος....είναι πολυ πιο περιπλοκα τα πραγματα από ότι νομιζεις.....
Εγω λεω πως όταν εισαι ανεύθυνος γονιος απλα δεν πρεπει να κανεις παιδια!!!!!! γιατι δυστυχως κουβαλάνε αμαρτίες αλλων
Την ίδια ανησυχία έχω κι εγώ... Έχεις δίκιο σε αυτό που λες και με αγχώνει.. Όμως επειδή έχω αποφασίσει να είμαι δίπλα του για όσο μου έχει η μοίρα καθορίσει, θέλω να πιστεύω πως θα σβήσω με το χρόνο... Μάλλον όχι... Δε σβήνονται... Θα δημιουργήσω εκ νέου καινούρια συναισθήματα και εμπειρίες με το παιδί μου, τέτοιες που να τον βοηθήσουν να χτίσει μια ισορροπημένη και χορτασμενη με αγάπη.. Τι άλλο μπορώ να κάνω έτσι κι αλλιώς;; να κλαίω πάνω από το χυμενο γαλα; Δεν ήμουν και καμιά μάνα σατραπης... Λίγο χειρότερη από ότι είμαι τώρα... (ελπίζω τώρα να παίρνω άριστα... Δεν ξέρω..) Αν τώρα ξέρω, τότε δεν ήξερα...λίγο η κατάθλιψη πριν γεννήσω, τη μοναξιά στο σπίτι...δεν με έκαναν ιδανική... Όχι όμως και Μήδεια...
Καλησπέρα! Νομίζω οτι είσαι τρομερά κακεντρεχής. Πώς προεξοφλείς τί θα γίνει στην ζωή του παιδιού; Τί είσαι εσύ, ο υπερψυχίατρος;Quote:
Originally Posted by Xfactor
Επίσης, είπες οτι είναι η χειρότερη μητέρα. Μάλλον δεν έχεις πείρα ζωής ούτε ξέρεις πολλά πράγματα. Υπάρχουν γονείς όχι απλώς χειρότεροι αλλά απείρως χειρότεροι! Και εδώ η zwi kouvaria έχει καταλάβει πολλά πράγματα και διορθώνει τα λάθη της. Και το παιδί είναι μικρό και μπορούν να διορθωθούν πολλά.
Εσύ τί σκοπό έχεις που της λες οτι δεν γίνεται τίποτα; Να την απελπίσεις και να μην δουλέψει να βελτιώσει την κατάσταση με το παιδί;
Γι αυτό λέω οτι είσαι κακεντρεχής. Δεν βοηθάς σε τίποτε και προσπαθείς να απελπίσεις κάποιαν που χρειάζεται ψυχολογική βοήθεια και συμβουλές για να βελτιώσει την σχέση της με το παιδί της. Μην γράφεις τίποτα άμα δεν έχεις σκοπό να βοηθήσεις αλλά απλά να "κανιβαλίσεις" .
εσυ τι εισαι δικηγόρος της?η γεροντοκορη.?....ένα από τα δυοQuote:
Originally Posted by ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ
επιπλέον την αποψη μου εκφραζω...εφόσον δεν ηθελε να ακουσει και αρνητικες αποψεις θα μπορουσε να το κρατησει για τον εαυτο της και όχι να το αναφερει σε ένα φορουμ που ο καθενας εχει διαφορετικη αποψη....
Φίλε επειδή δε μας βλέπεις πάλι μπορείς να είσαι ευγενικός εδώ δεν είναι φμπ να πλακωνομαστε στα σχόλια πιο ευγενικά κ πεσ ότι θεσ συζήτηση κάνουμε χαλαρά ότι πιστευεισ πεσ αλλά συζητά όχι να μαλώνεις τώρα μπηκεσ κάτσε εμείς γνωριζόμαστε χρόνια λέμε κ καμία βλακεία χαλάρωσε
τεσπα αν και δεν θα επρεπε να δικαιολγεισαι σ ένα φορουμ ελπιζω να μην καταστραφει το παιδι σου και να γινει κανονικος ανθρωπος.....Quote:
Originally Posted by zwi_kouvaria
δωστου αγαπη και προσοχή....και προσπαθησε να μην του μεταφερεις τις ενοχες...σαν ενοχικος ανθρωπος π εισαι, από ότι σ κοβω
Πηγαίνατε ένα χρόνο εννοείς οτι παρακολουθούσε το παιδί κάποιος ειδικός επί ένα χρόνο φαντάζομαι. Αυτο θυμάμαι να αναφέρεις σε προηγούμενο μνμ σου. Ο ένας ειδικός ΔΕΝ ΛΕΕΙ ΤΙΠΟΤΑ! Μπορεί να μην ήταν ο κατάλληλος, μπορεί να μην ταίριαξε στο παιδί ή σε σένα...και προφανώς δεν έκανε καλά την δουλειά του εφόσον αναφέρεις ότι δεν ασχολήθηκε με σένα και το περιβάλλον μέσα στο οποίο μεγαλώνει το παιδί. Δοκίμασε και άλλους! ΚΑι τι σημαίνει πως δοκιμάσατε διάφορες μεθόδους διαπαιδαγώγησης; Αφου λες πως δεν ασχοληθήκατε καθόλου με το πώς του φέρεσαι.Quote:
Originally Posted by zwi_kouvaria
Και κυρίως σου λέω ότι εσύ είσαι αυτή που χρειάζεται πρώτα ειδικό. Για να λύσεις τα δικά σου θέματα με τις συμπεριφορές που κουβαλάς από την δική σου οικογένεια και για να μάθεις πως μπορείς να βοηθήσεις επι της ουσίας το παιδί σου. Εσύ είσαι αυτή που πρέπει να δουλέψεις με ψυχολόγο.
ΜΟυ δίνεις την αίσθηση οτι δρας κάτω από το καθεστώς τύψεων και δεν είμαι καθόλου σίγουρη για το πόσο όντως βοηθάει αυτό το παιδί ή προσωρινά απλά δείχνει να το βοηθά. Ακόμα και ο τίτλος του θέματος σου εδώ αυτό μου δείχνει. Δεν είσαι η χειρότερη μάνα επειδή έκανες λάθη. Πολύ φοβάμαι πως κουβαλάς αυτό το βάρος και ούτε αυτό είναι προς όφελος του παιδιού σου γιατί μόλις περάσουν οι τύψεις θα ξαναγυρίσεις εκεί που ξέρεις.
αυτό ειπα..και με το πιο κατω υπογραμισμενο...πολυ το φοβάμαι και εγωQuote:
Originally Posted by elisabet
Κοίτα γυναίκα μου από προσωπική εμπειρία σαν παιδί που είμαι θ σου μιλήσω 20 χρονών να καταλάβεις πώς θα τα βλέπει όλα το παιδί σου μια μέρα ειχα και εγώ μια μάνα σαν εσένα γιατί πατέρα δεν γνωρισα ποτέ όπως λες που δεν ασχολιονταν σαν εσένα και ξύλο εδωσε και άλλα πολλά...ναι εφτασα στην σημερινή ηλικία που μεγαλωσα η σχέση μας έγινε καλύτερη γιατί όπως λες και εσύ σαν εσένα δημιουργήθηκαν τύψεις αλλά τα τραύματα φύγανε πιστεύεις δεν θυμάμαι το καθε επεισόδιο πού σήκωσε χέρι ή την αδιάφορια της γιατί ήταν εγωίστρια και εγωκεντρική...μέχρι που αναρωτήθηκα μια μέρα γιατί έκανε ότι εκανε και καταλαβα ότι έτσι την μάθανε οι γονείς της οπότε τ συμπερασματα δικα σ που τώρα θυμήθηκες να ξυπνησεις και δεν θ σου δώσω συμβουλή ούτε Θ πω αχ τ ωραία που το κατάλαβε τουλάχιστον Γτ έχω πει στον εαυτό μου μανα Ν γίνω αύριο δεν θ γίνω σαν την δικιά μου και σε οποια βλέπω π ρίχνει έστω ένα χαστούκι η φωνάζει στο παιδί της σορρυ τότε Γτ κάνετε παιδιά αφου δεν κάνετε για τον εαυτό σας πως θ κάνετε για τους αλλους;;
Φιλη μου καλησπερα!!! Κανενας μα κανενας στο κόσμο γονεας δεν ειναι τελειος, ειναι ανθρωπος με τις αδυναμιες και τα ελλατωματα του. Μη χρεωνεις στον εαυτο σου πραγματα. Δεν υπάρχει σχολή γονέων!!!! Κανεις δεν γεννιεται γονιος ,αλλά μαθαίνει να είναι ακόμα και μέσα από τα λάθη του. Κι εσύ από ότι φαίνεται το κάνεις και ΜΠΡΑΒΟ σου!!! Ειμαι μητερα κι εγω δυο αγοριων και πολλες φορες νοιώθω άσχημα όταν τους μαλώνω ή όταν δεν ασχολούμαι μαζί τους όσο θέλουν . Δεν έχω βοήθεια απο πουθενά , μόνο απο το σύζυγο και τα παιδάκια μου έχουν και διαταραχη . Κουράγιο μανούλα , καλή δύναμη και να χαίρεσαι τα παιδακια σου!!!
Μην πω καμια κουβέντα για την μητρότητα σας...δεν είναι επαγγελμα η μητρότητα είσαι ερασιτέχνης ή επαγγελματίας ή μαθαίνεις στην πορεία πάτε καλά μωρέ δηλαδή λέγοντας 'μέσα από τα λάθη μαθαίνεις ' εννοείς μέσα από το ξύλο που έδωσε στο παιδί της την χρονιά αδιαφορία της κι τεμπελιά έμαθε από αυτά τ λάθη και τώρα προσπαθεί Ν γίνει καλύτερη εεε με την δικιά σου λογική Ν βγει κάθε μάνα τότε ν κάνει τέτοια λάθη πολυ απλά για να μάθει..δεν απορώ π τ παιδιά σ έχουν Κ διαταραχή Ν δίνουμε συγχαρητήρια τότε στο καθε ανεύθυνο γονιό...γ μένα γ ν πάρεις πρώτα απόφαση να κάνεις παιδί πρέπει πρώτα Ν έχεις ολοκληρώσει στην ζωή ν μην έχεις απωθημένα Ν έχεις κάνει καριέρα σπουδες Ν είσαι ωριμος γτ ενας μορφωμένος άνθρωπος καταλαβαίνει τι χρειάζεται ένα παιδί και ότι με το ξύλο το παιδί δεν μαθαίνει τίποτα όλα αυτά που εσείς δεν τ έχετε γτ βιάζεστε από τ 20 Ν κάνετε παιδιά με μηδενική εμπειρία στην ζωή και από τ νεύρα σας π δεν ζήσατε και δεν κάνατε ξεσπάτε!!!!
Και καπως ετσι τα παιδια εκπαιδευονται στο μοτιβο σχεσης αγαπης - μισους. Μετα θα βασανιζονται για ποιον λογο ερωτευονται, παγιδευονται και εξαρτονται απο σχεσεις με ατομα που τα ταλαιπωρουν, τα χτυπουν τα υποτιμουν και μετα τα αγκαλιαζουν και για ποιον λογο ξενερωνουν ερωτικα με ατομα που τους φερονται ωραια.
Οποτε το θεμα δεν ειναι απλα να χαιρομαστε τα παιδακια μας, αλλα να χαιρονται αυτα με εμάς και να μπορουν να δημιουργουν υγειης σχεσεις.