Στην επαρχία
Printable View
Στην επαρχία
Δεν τρώω τίποτα και κάνω εμετούς με αποτέλεσμα να ειναι εξουθενωμένος ολη μέρα
Το μονο που με κρατάει στα πόδια μου ειναι η συντροφιά της μάνας μου.η ζωή ειναι ωραία όμως ρε γαμωτο θελω να ζήσω ετσι δεν μπορώ θελω μονο να κοιμάμαι ώστε να μην σκέφτομαι τίποτα.κανω εμετόυς καθε μέρα απο το άγχος δεν τρώω τίποτα βγαίνω έξω για να ξεχάστω και ειναι πεσμένος ψυχολογικά μέχρι και οι φίλοι μου με ρωτάνε γιατι είσαι ετσι;τι να τους πως δεν ξέρω.συνεχεια σκέφτομαι πως εχω κατι που δεν θεραπεύεται και θα ζω με αυτο μια ζωή.και να πεις ότι ημουν αγχώδεις παιδί ; Οχι εχω πολλούς φίλους και κατάφερνα να ζω καθε μέρα ευχάριστα,καθε μέρα.και τωρα;τωρα τι ;στις εξετάσεις γράφω χάλια δεν μπορώ να διαβάσω.θελω να ξυπνήσω μια μέρα και να ειμαι όπως πριν γίνεται;Quote:
Originally Posted by Anna137
Σήμερα έκατσα τα είπα όλα στην μάνα μου και νιώθω λίγο καλύτερα γιατί δεν νιώθω τόσο μόνος σε ολο αυτο
Καλά έκανες μακάρι να σε βοηθήσει. Σημαντικό να έχεις δίπλα σου κάποιον που σε αγαπά. Μπράβο που βρήκες τη δύναμη να το κάνεις.
Ναι πολυ Συμαντικο.εχω κάποιον να με καταλαβαίνει σε αυτο που περνάω κανω ολη μέρα σκέψεις ότι πάσχω απο καποια ψυχική ασθένεια(γαδ,ιδψ)σκέφτομαι το ότι πες ότι εχω κατι τι θα κανω ; Το μέλλον μου τι θα γίνει;δεν μπορώ να βασίζομαι για πάντα στους δικούς μου.Quote:
Originally Posted by disillusioned
Εχω εξαντληθεί και σωματικά πολλούς εμετούς και δεν τρώω τίποτα με το ζόρι παω σχολειό να γράψω
Δεν πιστεύω ότι έχεις κάποια ασθένεια όπως αυτές που ανέφερες. Χάλια ψυχολογία με κάτι που ίσως να είναι πιο Light όπως κατάθλιψη πιστεύω να έχεις.. Χαλάρωσε τώρα να περάσουν οι μέρες και ακολούθως δες μην πας σε κάναν γιατρό να σου πει τι βλέπει.
Ότι και να είναι πάντως πρέπει να το πολεμήσω αν δεν μπορώ εγώ τότε ποιος θα το κανει
Δεν μπορούμε να πολεμήσουμε ούτε τον ευατό μας, ούτε το φόβο μας. Οτι πολεμάμε δυναμώνει και αντιστέκεται. Αυτό που μπορείς να κάνεις είναι να συμφιλιωθείς με αυτη τη φοβία σου αυτή τη στιγμή. Να πεις λοιπόν....εγώ δέχομαι και αγαπάω τον εαυτό μου, παρόλο που έχω αυτή τη φοβία τωρα. Ημουν ένας διαφορετικός άνθρωπος πριν απ τη φοβία και θα είμαι ένας διαφορετικός άνθρωπος σε λίγες μέρες που θα μου εχει φύγει. Φαντάσου οτι εσύ είσαι σαν μια θάλασσα. Η θάλασσα αυτή καποια στιγμή που αλλάζει ο καιρός κάνει δυνατά κύματα. Τα κύματα είναι η φοβία σου. Επειδή την φοβία αυτή την έχεις μέρες, ο οργανισμός σου εχει εκρίνει αρκετή κορτιζόλη την ορμόνη του άγχους και αυτή τη στιγμή έχουν διαταραχθεί λίγο οι ορμόνες στο κεφάλι σου. Αυτό δε σημαίνει οτι αρρώστησες ή οτι έχεις μια ψυχική ασθένεια. Αυτό το έχουμε ολοι οι άνθρωποι κάποια στιγμή της ζωής μας οταν για πολλες μέρες έχουμε άγχος. Και τώρα είσαι μέσα σε ένα φαυλο κύκλο για να καταλάβεις. Ξυπνάς με άγχος, κάνεις εμεττο, το σκεφτεσαι, φοβάσαι και αυτό δυναμώνει περισσότερο το άγχος σου. Ειναι για να καταλάβεις ο φόβος του φόβου. Οταν λοιπόν θα μιλήσεις σε κάποιον ειδικό, και σε καθυσηχάσει, τότε θα σου φύγει ο φόβος και σιγα σιγά ο οργανισμός σου θα καθαρίσει τελειως απ την κορτιζόλη , θα ανεβάσεις πάλι τις θετικές ορμόνες στο κεφάλι σου, και θα φύγουν τα κύματα και η θάλασσα θα ηρεμίσει. Ετσι πάει το πράγμα...Και ουτε θα είσαι έτσι συνέχεια. Εχεις δει ποτέ θάλασσα να είναι συνέχεια ταραγμένη και με κύματα? Δεν είναι δυνατόν.Quote:
Originally Posted by Logic
Για μένα, θα πας πρώτα σε ένα παθολόγο και να κάνεις καποιες εξετασούλες. Να σου φύγει η ιδέα μήπως ειναι ίσως κάτι παθολογικό. Στον παθολόγο θα πεις την ιστορία σου και θα σου συστήσει κάποιον ψυχολόγο να μιλήσεις μαζί του. Επίσης να ξέρεις, οσο μοιράζεται ένα πρόβλημα και δεν ειναι κλεισμένο μόνο στο κεφάλι μας, τόσο μειώνεται και μετριάζεται. Και καποια στιγμή θα συνηδειτοποιήσεις οτι αυτό ειναι ένας μικρός φοβάκος που δε θα υπάρχει σε λιγο και καθόλου δε θα σε πειραζει πια.
Θα σου πω και εγω κάτι να γελάσεις. Εγώ δεν εβλεπα survivor και μάλιστα το κοροιδευα παλια. Τωρα όμως βλέπω και είμαι φανατική σε πληροφορώ. Ξέρεις γιατί? Γιατί και εγώ που οδηγώ 25 χρόνια, επαθα καποιες κρίσεις πανικού μεσα στο αυτοκίνητο και νόμιζα οτι θα λιποθυμήσω σπ το φόβο μου και σταμάτησα να οδηγώ για 3 μήνες. Εβλεπα όμως συνεχεια survivor κάθε μερα. Εβλεπα αυτή την Κωσταντίνα και την τραγουδίστρια τη Χατζιδου που λέγανε οτι είχαν υψοφοβία και νεροφοβία και πως σε λίγες μερες εκει τα ξεπέρασαν. Εβλεπα μετά τη Μελίνα και τη Δαλάκα πως πέταγαν πάνω απ τις ψηλές τσουληθρες και έπεφταν στη θάλασσα. Και μάλιστα η Μελίνα έλεγε..ααα σήμερα μου άρεσε πολύ η τσουλήθρα....και σκεφτόμουν και εγώ εκεινη τη στιγμή...Καλά εμένα διαφορετικά με έπλασε ο θεός και ξαφνικά φοβάμαι τόσο πολυ?? Τον ίδιο εγκέφαλο δεν έχω μ αυτές? Και σιγά σιγά το υποσυνείδητό μου άλλαξε και ξανάρχισα να οδηγώ πάλι. Και όταν πάω να φοβηθώ εχω εκπαιδεύσει το μυαλο μου να βλέπει πως πηδάει η Μελίνα τις τσουλήθρες και παίρνω θάρρος.
Ετσι θα πεις και εσύ με τον εαυτό σου σιγά σιγά...θα γράψεις σε ένα χαρτί ολα τα καλά πράγματα που έχεις αυτή τη στιγμή στη ζωή σου. Και κάθε μερα θα προσθετεις και άλλα. Το γεγονός ξερεις οτι έχεις πόδια και χέρια, οτι ακους και βλέπεις δεν είναι καθόλου μα καθόλου δεδομένο. Επίσης οτι έχεις τα νιάτα και την υγεία σου!!! Να ευχαριστεις κάθε μερα το Θεο γι αυτά που έχεις.
Για να μη πω για όλα τα υπόλοιπα που έχεις!! Ξέρεις πόσοι άνθρωποι θα ήθελαν να ήταν στη θέση σου αυτή τη στιγμή?
Ευγνωμοσύνη λοιπόν πρώτα οταν ξυπνας το πρωι. Είναι η πιο δυνατή συχνότητα. Μετά θα ξεκινήσεις να κάνεις λιγη γυμναστική οσο μπορείς κάθε μέρα, έστω και ένα τέταρτο και κάθε μερα να κανονίζεις να βγαίνεις λίγο έξω με τους φίλους σου. Σα φάρμακο θα τα κάνεις αυτά. Για ν αλλάξει σιγά σιγά η σκέψη σου. Γράψε μια έκθεση επίσης....Η ιδανική μου ζωή. Πως θα ηθελες να ξυπνάς? Τι μουσικές θα άκουγες? Σε ποια μέρη θα ήθελες να ταξιδέψεις? Εφόσον έχεις ιντερνετ και ytube, ακου βιντεάκια του ρόμπερτ νατζέμυ και του Μανώλη Ισχάκη...τωρα δεν κάνω διαφήμιση, απλώς εμένα αυτοί με έχουν βοηθήσει πολύ, αλλά υπάρχουν δεκάδες στο ytube που μιλάνε για το πως πρεπει να σκεφτόμαστε θετικά. Κάνε αυτά για αρχή και εδώ είμαστε...να ξερεις δεν έχεις τίποτα σοβαρό....και ολοι εμεις που γράφουμε εδώ μέσα ολο και κάτι έχουμε και προσπαθούμε να γίνουμε καλύτεροι κάθε μερα, δεν είσαι καθόλου μόνος! Καλή δύναμη, μη φοβάσαι τίποτα!!
Επίσης να δεις στο ytube, την ταινία " το μυστικό" θα σε βοηθήσει πάρα πολύ. Να την βλέπεις κάθε μερα πριν κοιμηθεις για την επόμενη εβδομάδα!
Σε ευχαριστώ πολυ αλήθεια.ολους σας ευχαριστώ να μονο που μιλάτε μαζί μου με βοηθάει πολυ.Εξετασεις παθολογικές εκανα τα πάντα γιατι είχα πάει πριν 2 βδομάδες οταν ξεκίνησε αυτο 2 φορές κιολας γιατι εκανα παρά πολλούς εμετούς,ολα καλα.δεν θελω όμως να περάσω ολο το καλοκαίρι μου ετσι.βγαινω έξω και δεν μιλαω πολυ δεν εχω διάθεση για τίποτα συνεχεια με ρωτάνε οι φίλοι μου γιατι ειμαι ετσι δεν ξέρω τι να τους πω πάντα τους λεω πως με πονάει το στομάχι και τα λοιπά,μονο ένας φίλος μου το ξέρει και η μάνα μου πλέον.πολλες φορές σκέφτομαι να παθω κατι ώστε να χάσω επαφή με το περιβάλλον να μην σκέφτομαι αλλο.αλλα μετα σκέφτομαι πόσες ωραίες στιγμές εχω περάσει και θελω να καναπέ ξαναπεράσω.οταν ξυπνάω λεω μέσα μου γιατι;γιατι ξύπνησες;για να σηκωθείς αλλη μια μέρα να περάσεις μια βασανιστική μέρα;γιατι να ζω ετσι; Ειναι μαρτύριο κανω μια θετική σκέψη και σε 2 λεπτά εχει γίνει αρνητική.+ότι με εχει ισοπεδώσει σωματικά δεν τρώω σχεδόν καθόλου και αν εχω παρά πολυ άγχος κανω και εμετούς.
Παρεπιπτόντως την εχω δει την ταινία ;)Quote:
Originally Posted by Anna137
Ο παθολόγος που του τα ειπες ολα αυτά τι σου είπε να κάνεις?Quote:
Originally Posted by Logic
Αν δεν του τα έχεις πει με τον τρόπο που τα γράφεις εδώ πήγαινε να του τα ξαναπείς.
Η μητέρα σου δε σου ειπε, παιδί μου ηρέμισε και θα πάμε να σει δεί ένας ψυχολόγος να μας συμβουλέψει?
Με το να έχεις άγχος. χωρίς να έχεις κάποιο παθολογικό πρόβλημα, δηλαδή άγχος επειδή κάνεις αρνητικές σκέψεις μήπως έχεις κάτι ψυχικό και να κάθεσαι να παιδεύεσαι χωρίς να υπάρχει και λόγος δε λύνεις κανένα πρόβλημα. Δηλαδή θέλεις να μου πεις οτι χειρίζεσαι τους υπολογιστές, το ιντερντετ που έχει τόσες πληροφορίες και δε μπορείς να πας σε ένα νοσοκομείο να μιλήσεις μ΄ένα ψυχίατρο? ¨Λέω ψυχίατρο γιατί τα νοσοκομεία δεν έχουν ψυχολόγους. Λες κάθε μερα το ίδιο πράγμα...κ βλεπεις τον εαυτό σου να κάνει εμεττούς....εε πως περιμένεις να λύσεις το πρόβλημά σου? Αμαρτία δεν είναι να παιδεύεσαι καλοκαιριάτικά?
Μα τι να κανω δεν θελω και εγω να ειμαι ετσι.στον παθολόγο δεν είπα τπτ.η μάνα μου προσπάθησε να ηρέμησει.ειναι και αυτη πολυ στεναχωρημένη και αυτη που ειμαι ετσι και με βοηθάει αρκετά αλλα το πρόβλημα δεν λύνεται