Φιλία.

Quote:

---

Originally posted by weird
Δεν διαθετω τα 38 χρόνια της Μαρινας, για να βάλω σε ταξη και τους φιλους και τα δανεικα...δεν εχω την πολυτελεια της εμπειριας να κατευναζει τις αμφιβολιες και την περιεργεια.

---

weird, χεχε ναι η αλήθεια είναι ότι παλιότερα είχα διάφορα θέματα με φίλους και δανεικά. Θυμάμαι μια \'φίλη\' από το πανεπιστήμιο, της είχα δανείσει σημειώσεις για τις οποίες έφτασα μέχρι την άλλη άκρη της Αττικής για να τις πάρω πίσω μετά από ευγενικές υπενθυμίσεις μηνών. Από CD και βιβλία χαμένα δεν το συζητώ.... Πλέον δεν δανείζω, απλά δίνω. Αντίγραφα από όλα και από βιβλία συστήνω τίτλο & εκδόσεις. Αντικείμενα με συναισθηματική αξία ούτε για αστείο δεν βγαίνουν από το σπίτι. Μετά όμως από το σεισμό του 99 αναθεώρησα και την αξία των αντικειμένων γενικώς.

μετα απο αυτο που επαθα με την τεως φιλη μου,
1. επεστρεψα σε ολους οσους χρωστουσα βιβλια, πραγματα κτλ. Βεβαια αυτοι τα ειχαν αφησει στα αζητητα χρονια τωρα, αλλα δεν θελησα με τιποτα να τα κρατησω αλλο.
2. Ζητησα απο ολους οσους τους εχω δωσει, πισω τα βιβλια μου κυριως αυτα με ενδιαφερουν....ευτυχως μου τα επεστρεψαν!!
Την επομενη φορα θα ειμαι πολυ προσεκτικη, σε ποιον δανειζω και δεν ξερω κι αν θα δανεισω ετσι απλα ενα βιβλιο μου και μαλιστα απο τα αγαπημενα μου.
Οταν μου αρνηθηκε μια γνωστη μου μου φανηκε παραξενο, αλλα τωρα καταλαβαινω.
Η ασυνεπεια των ανθρωπων μπορει να γινει αχωνευτη για το στομαχακι μου :)

weird δεν ηθελα να υπονοήσω κάτι, αλλά μου μοιάζει ότι έχεις δεθεί πολύ σε μια σχέση, σαν να είχες επενδύσει συναισθηματικά σε έναν άνθρωπο που κατα τα λεγόμενά σου δεν ήθελε, αναφέρεις ότι ήρθατε πολύ κοντά, τότε με τα νοσοκομεία κ ότι στάθηκε η μια στην αλλη. θέλω να σου πώ, οι χαρές κ οι λύπες είναι μες την ζωή, οποιαδήποτε είδους σχέση αφού έχει αρχή, έχει κ τέλος.. ίσως να έχει πικραθεί κ εκεινη για να μην σου στέλνει τα βιβλία όπως λες... για αναρωτήσου κ σκέψου καλά μέσα σου, τι μπορεί τελικά να έφταιξε, εφοσον γνωριζόσασταν πολύ καλά κ την έχεις ζήσει, σίγουρα θα μπορείς να καταλάβεις γιατί φέρθηκε έτσι όπως περιγράφεις. (μου αφήνεις ερωτήματα σχετικά με τα συναισθήματά κ βασίζεσαι σε γεγονότα)
Να είσαι καλά, για μένα.. διπλα μας πάντα βρίσκεται ένας άνθρωπος, αλλα τελικά εμείς οι ίδιοι δεν μπαίνουμε στον κόπο να τον δούμε..

Quote:

---

Originally posted by mstrouf
weird δεν ηθελα να υπονοήσω κάτι, αλλά μου μοιάζει ότι έχεις δεθεί πολύ σε μια σχέση, σαν να είχες επενδύσει συναισθηματικά σε έναν άνθρωπο που κατα τα λεγόμενά σου δεν ήθελε, αναφέρεις ότι ήρθατε πολύ κοντά, τότε με τα νοσοκομεία κ ότι στάθηκε η μια στην αλλη. θέλω να σου πώ, οι χαρές κ οι λύπες είναι μες την ζωή, οποιαδήποτε είδους σχέση αφού έχει αρχή, έχει κ τέλος.. ίσως να έχει πικραθεί κ εκεινη για να μην σου στέλνει τα βιβλία όπως λες... για αναρωτήσου κ σκέψου καλά μέσα σου, τι μπορεί τελικά να έφταιξε, εφοσον γνωριζόσασταν πολύ καλά κ την έχεις ζήσει, σίγουρα θα μπορείς να καταλάβεις γιατί φέρθηκε έτσι όπως περιγράφεις. (μου αφήνεις ερωτήματα σχετικά με τα συναισθήματά κ βασίζεσαι σε γεγονότα)
Να είσαι καλά, για μένα.. διπλα μας πάντα βρίσκεται ένας άνθρωπος, αλλα τελικά εμείς οι ίδιοι δεν μπαίνουμε στον κόπο να τον δούμε..

---

Μαρακι μου
κουραστηκα να προσπαθω να βγαλω ακρη, μεσα στο αχανες πεπλο της σιωπης...
Δεθηκα συναισθηματικα ειναι η αληθεια, μεχρι ενος σημειου ηταν πιστευω αμοιβαιο.
Τον εαυτο μου ποτε θα μαθω να τον προστατευω αποτελεσματικα δεν ξερω, ωρες ωρες μου φαινομαι ασυγκρατητη.
Δεν μετανιωνω ομως, αν με ρωταγες αν θα το ξαναπερνουσα ολο αυτο θα σου ελεγα ναι, γιατι περα απο τη σκιερη πλευρα που εδω περιγραφω, ειχε πολλες στιγμες \"συναντησης\" , στιγμες ολο φως.
Παντα ειναι καποιος διπλα μας, αλλα ξερεις, η ιδιαιτερη χημεια που εχεις με καποιον ειναι ενα θεμα που η υπαρχει ειτε οχι, βαινει περα απο τις προθεσεις καμια φορά.
Δεν απογοητευομαι, δεν χανω την πιστη μου στην φιλια.
Εχω διπλα μου, ανθρωπους , οχι πολλους, λιγους και καλους, φίλους... Σχεσης αγαπης και φροντιδας και στηριξης... σχεσεις που οτι πιο ωραιο υπαρχει μεσα μας, ανασαινει....
Ειμαι τυχερη, να εχω αυτους τους ανθρωπους.
Ενταξει, δεν πετυχαινει με ολους.
Ετσι ειναι η Ζωή.
Της αρεσει να κανει τα τσαλιμάκια της ;)
Σ ευχαριστω.

Άνοιξε τους ορίζοντές σου και προχώρα... Χάνεις στιγμές ψάχνοντας κάτι που μπορεί να μην υπάρχει/υπήρχε καν. Τα θετικά σου βιώματα κράτα τα στην καρδιά σου ώς γλυκιά ανάμνηση και φυλαχτό, ενώ τα αρνητικά κάν\'τα ένα delete και restart. Δέν αξίζει να αναλύει κάποιος πολύ τα πράγματα. Η μεγάλη ανάλυση μπορεί να φέρει παράλυση στο τέλος. Αν έκανες μια δυο προσπάθειες να τα ξαναβρείτε και δεν βγήκε καρπός... ΤΕΛΟΣ

Quote:

---

Originally posted by tsiftis
Άνοιξε τους ορίζοντές σου και προχώρα... Χάνεις στιγμές ψάχνοντας κάτι που μπορεί να μην υπάρχει/υπήρχε καν. Τα θετικά σου βιώματα κράτα τα στην καρδιά σου ώς γλυκιά ανάμνηση και φυλαχτό, ενώ τα αρνητικά κάν\'τα ένα delete και restart. Δέν αξίζει να αναλύει κάποιος πολύ τα πράγματα. Η μεγάλη ανάλυση μπορεί να φέρει παράλυση στο τέλος. Αν έκανες μια δυο προσπάθειες να τα ξαναβρείτε και δεν βγήκε καρπός... ΤΕΛΟΣ

---

Υπηρχε, αλλα σταματησε. Μονο που εγω δεν ηθελα να το δω. Τωρα ομως το βλεπω....
Αναλυση- παραλυση... χεχε καλο.
Σιγουρα ακομα κι η αναλυση,πρεπει να γινεται με μετρο.
Σ ευχαριστω.

Quote:

---

Originally posted by weird

Quote:

---

Originally posted by tsiftis
Άνοιξε τους ορίζοντές σου και προχώρα... Χάνεις στιγμές ψάχνοντας κάτι που μπορεί να μην υπάρχει/υπήρχε καν. Τα θετικά σου βιώματα κράτα τα στην καρδιά σου ώς γλυκιά ανάμνηση και φυλαχτό, ενώ τα αρνητικά κάν\'τα ένα delete και restart. Δέν αξίζει να αναλύει κάποιος πολύ τα πράγματα. Η μεγάλη ανάλυση μπορεί να φέρει παράλυση στο τέλος. Αν έκανες μια δυο προσπάθειες να τα ξαναβρείτε και δεν βγήκε καρπός... ΤΕΛΟΣ

---

Υπηρχε, αλλα σταματησε. Μονο που εγω δεν ηθελα να το δω. Τωρα ομως το βλεπω....
Αναλυση- παραλυση... χεχε καλο.
Σιγουρα ακομα κι η αναλυση,πρεπει να γινεται με μετρο.
Σ ευχαριστω.

---

weird μου...εσενα προφανως σε βοηθάει να τα αναλύεις ( και μένα με βοηθάει μέχρι να παρω τις απαντήσεις μέσα μου..), άρα το μέτρο της ανάλυσης νομίζω είναι ακριβώς εκεί που σταματάει...εκεί δηλ. που θέτεις εσύ το στοπ...
όπως σου πα, για μενα η φιλία είναι μια σχέση που επίσης εχει τέλος...σου χω πει παραπανω την άποψή μου για κάποιες συγκεκριμένες καταστάσεις. αλλά κράτα ό,τι αποκόμισες για σένα την ίδια σαν άνθρωπο. κι ούτε είναι κακό να μας ποναει η απόρριψη ( λογικό), όπως σου παν όμως και τα παιδιά η απόρριψη είναι μέσα στην ζωή μας..και γω δυσκολεύτηκα καπως να το αποδεχθώ ( ως εγωίστρια και τελειομανής ισως ) αλλά τελικά...η απόρριψη λειτουργεί παντα αμφίπλευρα...

Quote:

---

Originally posted by stella78

Quote:

---

Originally posted by weird

Quote:

---

Originally posted by tsiftis
Άνοιξε τους ορίζοντές σου και προχώρα... Χάνεις στιγμές ψάχνοντας κάτι που μπορεί να μην υπάρχει/υπήρχε καν. Τα θετικά σου βιώματα κράτα τα στην καρδιά σου ώς γλυκιά ανάμνηση και φυλαχτό, ενώ τα αρνητικά κάν\'τα ένα delete και restart. Δέν αξίζει να αναλύει κάποιος πολύ τα πράγματα. Η μεγάλη ανάλυση μπορεί να φέρει παράλυση στο τέλος. Αν έκανες μια δυο προσπάθειες να τα ξαναβρείτε και δεν βγήκε καρπός... ΤΕΛΟΣ

---

Υπηρχε, αλλα σταματησε. Μονο που εγω δεν ηθελα να το δω. Τωρα ομως το βλεπω....
Αναλυση- παραλυση... χεχε καλο.
Σιγουρα ακομα κι η αναλυση,πρεπει να γινεται με μετρο.
Σ ευχαριστω.

---

weird μου...εσενα προφανως σε βοηθάει να τα αναλύεις ( και μένα με βοηθάει μέχρι να παρω τις απαντήσεις μέσα μου..), άρα το μέτρο της ανάλυσης νομίζω είναι ακριβώς εκεί που σταματάει...εκεί δηλ. που θέτεις εσύ το στοπ...
όπως σου πα, για μενα η φιλία είναι μια σχέση που επίσης εχει τέλος...σου χω πει παραπανω την άποψή μου για κάποιες συγκεκριμένες καταστάσεις. αλλά κράτα ό,τι αποκόμισες για σένα την ίδια σαν άνθρωπο. κι ούτε είναι κακό να μας ποναει η απόρριψη ( λογικό), όπως σου παν όμως και τα παιδιά η απόρριψη είναι μέσα στην ζωή μας..και γω δυσκολεύτηκα καπως να το αποδεχθώ ( ως εγωίστρια και τελειομανής ισως ) αλλά τελικά...η απόρριψη λειτουργεί παντα αμφίπλευρα...

---

Stela
μου αν δεν ανελυα οπως ανελυα, δεν θα ημουν ο ανθρωπος που ειμαι....
Δεν θα παλευα με τον τροπο που παλευω, δεν θα υπηρχα με τον τροπο που υπαρχω.... Ετσι ειναι ο κοσμος μεσα απο τα δικα μου ματια και δεν θα μπορουσα να αδιαφορησω μπροστα στα λεπτα σημεια καθε σχεσης μου...
Αλλο αν καμια φορα με κουραζω κι εμενα την ιδια κι επιλεγω να πατησω ενα φρενο.
Θα κρατησω οτι αποκομισα, ειναι πολυτιμο. Και αυτο που εζησα, αλλα και αυτο που αποκομισα.
ΜΟυ σταθηκες σαν φιλη, και φανηκε να με καταλαβαινεις απο την αρχη.. εχω συγκινηθει.
Ας μην ειμαστε λοιπον τοσο αυστηροι.
Ανθρωπος ειμαι και ναι, με ποναει η απορριψη, ποσο μαλλον οταν τα πραγματα ειναι ρευστα και οχι ξεκαθαρα.
Ειναι ομως αμφιπλευρη, οσα χανω εγω, χανει και ο αλλος.
Ουσιαστικα η απορριψη καμια φορα μπορει να υποδηλωνει και το οτι ο απορριπτων δεν αντεχει τους αλλους διπλα του,οχι δεν θελει, δεν αντεχει.
Οσο για την φιλια μου, εχω επεξεργαστει μεσα μου τοσα πολλα ζητηματα τις τελευταιες μερες. Με βοηθησε πολυ ο διαλογος εδω.
Δεν τα γραφω, γιατι θα χρειαστω πολλες σελιδες και δεν θα ηθελα να κουρασω.
Σ ευχαριστω κοριτσι μου. Φιλακια.

Καθομαι σημερα κι αναλογιζομαι,
ολες εκεινες τις φορες που εζησα με αυτην την κοπελα. Αναρωτιεμαι αν καταφερα να σας το μεταδωσω σωστα.. το μεγεθος της ψυχικης επαφης, το ποσο κοντα ηρθαμε η μια στην αλλη, ποσα εκμηστυρευτήκαμε... Ηταν ο ανθρωπος στον οποιο μιλησα για τη μητερα μου, με βοηθησε να ανοιξω το θεμα στην θεραπεια μου, κι η ιδια μου ειχε εμπιστευτει τόσα δικά της κομματια... Τα γραφω με πονο γιατι ειμαι σε διαδικασια αποχαιρετισμου.
Μου φαινεται τοσο πολυπλοκο ακομα.. να υπαρχει μια τοσο σπανια επικοινωνια, ενα τετοιο μοιρασμα και ταυτοχρονα, η διαδικασια του σχετιζεσθαι αναμεσα μας, της συνεννοησης μας σε πιο πρακτικα κομματια να ειναι τοσο δυσκολη εως αδυνατη!
Τελοσπαντων ο φακελος κλεινει, οπως κλεινουνολα τα κεφαλαια στη Ζωη, με λυπη αλλα και χαρα!
Χαρη στην διαθεση μου να επιμεινω αλλα και σε ΟΛΟΥΣ εσας που ασχοληθηκατε και ειπατε την γνωμη σας, καταφερα σημερα, πριν λιγα λεπτα να παρω στα χερια μου τα βιβλια!
(Οχι, δεν χρειαστηκαν εξωδικα ουτε απειλες, απλα και μονο, η καθαρη αληθεια μου)
Αφιερωνω λοιπον σε ολους εμας, καποια απο τα δυνατα λογια του βιβλιου που αγωνιουσα να ξανακρατησω.

Weird το μονο που εχεις να κανεις ειναι να εισαι ο εαυτος σου και σε οσους αρεσεις.
Μη βιαζεσαι να δεθεις και μην στεναχωριεσαι για οσους δεν αξιζουν.
Ζησε για σενα και ασε τους αλλους να σε αγαπησουν για αυτο που εισαι.

Ο Μαρτιν Γκραιη, θελησε, να φυγει απο την πολη. Να ζησει με την γυναικα και τα παιδια του, μεσα στη φύση. Εκει, θα μεγαλωναν με περισσοτερη ασφαλεια... Μεχρι που μια μεγαλη πυρκαγια του τα πηρε ολα: Το σπιτι, τη γυναικα και τα τρια του αν θυμαμαι καλα παιδια. Ολα, εκτος απο την ψυχη του. Παλεψε, κρατησε μεσα του την ψυχη του κι εγραψε αυτο το βιβλιο που εφτασε στα χερια ανθρωπων και ανθρωπων,με πολυ σοφα μηνυματα να μεταφερει και το κυριοτερο, με αγαπη για τη ζωη. Αυτα ειναι καποια σημεια, απο \"Το βιβλίο της ζωής\".
\"Οι λεξεις και ο λόγος διαθέτουν μια δύναμη ανυποψίαστη. Είναι θεομηνία ή αύρα. Βροχή που ρημαζει τα πάντα ή απαλό ρυάκι που ποτιζει\".
\"Ημουν γαληνιος...Επειδη μας τυλίγει ο ίδιος ουρανός.
Επειδη είμαστε φτιαγμένοι απο το ίδιο υλικό.
Επειδή όλοι είμαστε άνθρωποι.
Κι επειδή ο λόγος, όταν είναι ΑΛΗΘΙΝΟΣ,
μπορει να βοηθησει σαν ενα χερι αδερφικό.\"
\"Για να μας καταλάβει ο άλλος,
για να ρθει κοντάμας
για να καταργηθεί η μοναξιά,
πρεπει να ειμαστε αληθινοί, πρεπει να προχωράμε άοπλοι...\"
\"Όποιος πιστευει βασικα στην εχθρότητα των άλλων, αυτός ο άνθρωπος είναι μόνος\".
\"Απο τον κύκλο του θανάτου βγαίνουμε μόνο με τη δράση, με τη ζωή.\"
\"Η ζωη είναι μια σύνθεση.
Υπάρχει η δυστυχία και η ευτυχία.
Η γέννηση κι ο θάνατος.
Το να επιδιώκεις το ένα δίχως το άλλο,
αυτό σημαίνει πως απαρνιέσαι τη ζωή.
Το να βλέπεις μονάχα το ένα απο τα δυο,
σημαινει οτι καταδικαζεις τον εαυτό σου να μενει τυφλός,
πως ακρωτηριαζεις τη ζωή.\"


Τέλος, αυτό το κομμάτι, που με άγγιξε ιδιάιτερα, σαν να με καθησύχασε.
\"\"Σοφία είναι να μάθεις να παραδέχεσαι πως ενας άλλος δε σ\' αγαπά.
Κι οτι η ζωη συνεχίζεται,μεόλη τη σκληρότητα μιας τετοιας αποκάλυψης.
Σοφία είναι να μάθεις οτι αγάπη σημαίνει ανταλλαγή:
όταν ο άλλος δεν σου ξανοίγεται, τότε κλείνεσαι μέσα του εσύ.\"
Να είμαστε όλοι καλα:)

Quote:

---

Originally posted by MANTHES
Weird το μονο που εχεις να κανεις ειναι να εισαι ο εαυτος σου και σε οσους αρεσεις.
Μη βιαζεσαι να δεθεις και μην στεναχωριεσαι για οσους δεν αξιζουν.
Ζησε για σενα και ασε τους αλλους να σε αγαπησουν για αυτο που εισαι.

---

Μην βιαζεσαι, να δεθεις.
Αυτο φιλε μου θα το θυμαμαι,
οταν η λαχταρα μου για στοργη και επαφη με σπρωχνει σε βιαστικα ξανοιγματα.
Να σαι καλα,
σ ευχαριστω.

Νιωθω την αναγκη σου να δεθεις γιατι την εχω και εγω.
Αλλα οταν πληγωθεις απο φιλους ισως ερθει μια στιγμη που θα ξυπνησεις ενα πρωινο και θα εχεις αλλαξει ετσι ξαφνικα.
Σε μενα ετσι εγινε. Γιατι οχι και σε σενα;
Θα ερθει η στιγμη που θα εισαι αλλαγμενη προς το καλυτερο και θα ανοιγεσαι μονο εκει που πρεπει χωρις μαλιστα να χρειαζεται να καταπιεζεις τον εαυτο σου.
Να εισαι καλα.

Αυτη η στιγμη ερχεται και φευγει σε μενα.
Δεν θεωρω το ανοιγμα στην συγκεκριμενη φιλη ατοπο και ακυρο. Ηταν κατι που εγινε ξαφμικα μεν και νωρις, αλλα και απο τις δυο πλευρες και ξεκινησε μια φιλια που δεν κρατησε για παντα, αλλα κρατησε αρκετα.
Και οι δυο,βιαστηκαμε να ανοιχτουμε μα υπηρχε αυτη η χημεια.
Σε αλλες περιστασεις, ειδικα οταν δεν ειμαι καλα, ειμαι ευαλωτη, βλεπω οτι ανοιγομαι καταναγκαστικα σε ανθρωπους που μπορει να μην τους ξερω καν, να τους εχω μολις γνωρισει.
Κι αυτο, ειναι κατι που εχω στο νου να το προσεχω. Γιατι μαλλον με απομακρυνει απο τους αλλους παρα με φερνει σε επικοινωνια μαζι τους.
Φιλια μαν , καλη συνεχεια στη μερα σου.

Quote:

---

Originally posted by weird

Quote:

---

Originally posted by stella78

Quote:

---

Originally posted by weird

Quote:

---

Originally posted by tsiftis
Άνοιξε τους ορίζοντές σου και προχώρα... Χάνεις στιγμές ψάχνοντας κάτι που μπορεί να μην υπάρχει/υπήρχε καν. Τα θετικά σου βιώματα κράτα τα στην καρδιά σου ώς γλυκιά ανάμνηση και φυλαχτό, ενώ τα αρνητικά κάν\'τα ένα delete και restart. Δέν αξίζει να αναλύει κάποιος πολύ τα πράγματα. Η μεγάλη ανάλυση μπορεί να φέρει παράλυση στο τέλος. Αν έκανες μια δυο προσπάθειες να τα ξαναβρείτε και δεν βγήκε καρπός... ΤΕΛΟΣ

---

Υπηρχε, αλλα σταματησε. Μονο που εγω δεν ηθελα να το δω. Τωρα ομως το βλεπω....
Αναλυση- παραλυση... χεχε καλο.
Σιγουρα ακομα κι η αναλυση,πρεπει να γινεται με μετρο.
Σ ευχαριστω.

---

weird μου...εσενα προφανως σε βοηθάει να τα αναλύεις ( και μένα με βοηθάει μέχρι να παρω τις απαντήσεις μέσα μου..), άρα το μέτρο της ανάλυσης νομίζω είναι ακριβώς εκεί που σταματάει...εκεί δηλ. που θέτεις εσύ το στοπ...
όπως σου πα, για μενα η φιλία είναι μια σχέση που επίσης εχει τέλος...σου χω πει παραπανω την άποψή μου για κάποιες συγκεκριμένες καταστάσεις. αλλά κράτα ό,τι αποκόμισες για σένα την ίδια σαν άνθρωπο. κι ούτε είναι κακό να μας ποναει η απόρριψη ( λογικό), όπως σου παν όμως και τα παιδιά η απόρριψη είναι μέσα στην ζωή μας..και γω δυσκολεύτηκα καπως να το αποδεχθώ ( ως εγωίστρια και τελειομανής ισως ) αλλά τελικά...η απόρριψη λειτουργεί παντα αμφίπλευρα...

---

Stela
μου αν δεν ανελυα οπως ανελυα, δεν θα ημουν ο ανθρωπος που ειμαι....
Δεν θα παλευα με τον τροπο που παλευω, δεν θα υπηρχα με τον τροπο που υπαρχω.... Ετσι ειναι ο κοσμος μεσα απο τα δικα μου ματια και δεν θα μπορουσα να αδιαφορησω μπροστα στα λεπτα σημεια καθε σχεσης μου...
Αλλο αν καμια φορα με κουραζω κι εμενα την ιδια κι επιλεγω να πατησω ενα φρενο.
Θα κρατησω οτι αποκομισα, ειναι πολυτιμο. Και αυτο που εζησα, αλλα και αυτο που αποκομισα.
ΜΟυ σταθηκες σαν φιλη, και φανηκε να με καταλαβαινεις απο την αρχη.. εχω συγκινηθει.
Ας μην ειμαστε λοιπον τοσο αυστηροι.
Ανθρωπος ειμαι και ναι, με ποναει η απορριψη, ποσο μαλλον οταν τα πραγματα ειναι ρευστα και οχι ξεκαθαρα.
Ειναι ομως αμφιπλευρη, οσα χανω εγω, χανει και ο αλλος.
Ουσιαστικα η απορριψη καμια φορα μπορει να υποδηλωνει και το οτι ο απορριπτων δεν αντεχει τους αλλους διπλα του,οχι δεν θελει, δεν αντεχει.
Οσο για την φιλια μου, εχω επεξεργαστει μεσα μου τοσα πολλα ζητηματα τις τελευταιες μερες. Με βοηθησε πολυ ο διαλογος εδω.
Δεν τα γραφω, γιατι θα χρειαστω πολλες σελιδες και δεν θα ηθελα να κουρασω.
Σ ευχαριστω κοριτσι μου. Φιλακια.

---

weird,μην αναλωθείς στο ποιός απέρριψε ποιόν... ( δεν στο λέω επικριτικά, το ακριβώς αντίθετο )...οκ, κάποιος κάνει την αρχή αλλά όταν κάτι τελειωνει, παει να πει πως ηταν δυσλειτουργικό και για τον άλλο, απλά ίσως να μην το χει συνειδητοποιήσει ακόμα.εγώ τουλάχιστον όσες φορές δυσκολεύτηκα να αποδεχθώ μια απόρριψη ήταν όταν περνούσα φάση ανασυγκρότησης και αυτή η δυσκολία είχε να κάνει περισσότερο με μένα παρά με το πρόσωπο ή την κατάσταση που την προκαλούσε...εξάλλου, από τον τρόπο που γράφεις εδώ φαίνεται να ήταν απο κοινού η ¨απόρριψη\" ( εγω τουλάχιστον αυτό εισπράττω ), το ότι αγαπάς την φίλη σου δεν αναιρεί για μένα την απόρριψη, το ένα είναι συναίσθημα και το άλλο έχει να κάνει με το κατά πόσο μπορεί να υπάρξει αρμονική συνύπαρξη που απαιτεί κι άλλα πράγματα..:)