Μειωση effexor χαλια!!!

Quote:

---

Originally Posted by Vaper

Αδελφέ δεν χαζέψες είναι από τα φάρμακα που νιώθεις έτσι κανις γνωσιακή συμπεριφορά ή μόνο χάπια?

---

Δεν ξέρω ίσως και να έχω χαζέψει με τόσα χρόνια κατάθλιψης και υπερβολικού αγχους.. Εδώ και 1 μήνα είμαι χωρίς δουλειά και δεν υπάρχουν χρήματα για γνωσιακή συμπεριφορά οπότε μόνο τα φάρμακα και κάθε 2 φορές την βδομάδα μιλάω με τον ψυχίατρο που με έχει αναλάβει.. Πάντως δεν μπορώ να σκεφτώ έτσι νιώθω.. να θυμηθώ όμορφες στιγμές που έχω ζήσει και γενικά δεν έχω συναισθήματα.. νιώθω νεκρός μέσα μου.. Αυτό είναι το χειρότερο.. + ένα άδειο μυαλό που δεν μπορεί να σκεφτεί, και αν το κάνει γίνεται με το ζόρι.. πολύ δύσκολα.. δεν ξέρω τι να κάνω έχω απελπιστεί...!!

Quote:

---

Originally Posted by Αποστολια

Anxious τα αντικαταθλιπτικα κόβονται και μάλιστα χωρις συμπτώματα στερησης.αρκεί να το πιστεψεις.θεωρώ πως δεν γίνεται να μην πήρες κάποιες δόσεις και κατευθειαν να άρχισαν όλα τα συμπτώματα.μήπως είναι και στο μυαλό σου και αγχώνεσαι ότι θα τα έχεις όλα αυτά με αποτέλεσμα να τα έχεις? Αν ο γιατρός σου έκρινε ότι πρέπει σταδιακά να τα κόψεις κάνε μια δοκιμή.κυρίως πρέπει να λύσεις όλα τα θέματα που σε οδηγούν στην κατάθλιψη και μετά σταδιακά μειώνεις και όλα καλα

---

νιωθω σαν να θυμηθηκα παλι ολα αυτα.. εναν φοβο ακαθοριστο ...οχι οτι ειμαι χαλια.
τι να ψαξω..20 χρονια ψυχοθεραπεια εχω κανει... σιγα δεν μου κανει τιποτα πια.
βαρεθηκα να ψαχνω.. θελω μονο να ειμαι ηρεμη..δεν θελω αλλη αναλυση. ψυχολογια, θεραπεια, ψυχοθεραπεια κλπ... δεν με βοηθαει αλλο. εχω κανει απο ολα τα ειδη..
εχω κανει σοβαρη θεραπεια με ομαδα, εχω κανει ατομικες, γνωσιακες.. κλπ
ο.τι υπαρχει.

Quote:

---

Originally Posted by anxious4ever

νιωθω σαν να θυμηθηκα παλι ολα αυτα.. εναν φοβο ακαθοριστο ...οχι οτι ειμαι χαλια.
τι να ψαξω..20 χρονια ψυχοθεραπεια εχω κανει... σιγα δεν μου κανει τιποτα πια.
βαρεθηκα να ψαχνω.. θελω μονο να ειμαι ηρεμη..δεν θελω αλλη αναλυση. ψυχολογια, θεραπεια, ψυχοθεραπεια κλπ... δεν με βοηθαει αλλο. εχω κανει απο ολα τα ειδη..
εχω κανει σοβαρη θεραπεια με ομαδα, εχω κανει ατομικες, γνωσιακες.. κλπ
ο.τι υπαρχει.

---

Τι είναι όμως αυτό που δε απασχολεί και τόσα χρόνια με τόσες θεραπείες δεν μπόρεσες να το ξεπεράσεις?

Δυστυχώς είναι μύθος ότι τα αντικαταθληπτικα κοβονται εύκολα χωρίς συνέπειες, ιδιαίτερα όταν διακόπτονται απότομα, για την συντριπτική πλειοψηφία των ατόμων.

Από ότι βλέπω εδώ, πολλά μέλη τα διακόπτουν άτσαλα, είναι καλά για μερικές εβδομάδες η και πολλούς μήνες αν είναι τυχερα, και μετά παλι τα ίδια , μερικές φορές δε ειναι χειρότερα από πριν.

Η πρώτη τους αντίδραση είναι ότι
ότι ξανααρωστησα και πρέπει να ξαναρχίσω τα φάρμακα, ενώ το πιο πιθανό είναι ότι ο οργανισμός έχει μάθει να λειτουργεί με αυτά, και τώρα είναι πολύ δύσκολο να ξεμαθει!

Για όποιον γνωρίζει καλά αγγλικά, έχει βασικές τουλάχιστον γνώσεις βιολογίας και βιοχημείας, τα επιστημονικά δεδομένα που θα βρει στην διεθνή βιβλιογραφία σχετικά με αυτό το θέμα, είναι συντριπτικά.

Εχω κακοποιηθει ως παιδι, στα 17 μου εκαμα μπαμ με κλινική κατάθλιψη πολυ βαρια..νοσήλευθηκα..το ξεπερασα με πολλη ψυχοθεραπεια, δυστυχως οταν συμβει κατι εχω αναπτυξει εναν λαθος μηχανισμο αμυνας που εκδηλώνεται παντα με στρες κ καταθλιψη...με την θεραπεια εμαθα να το αποδεχομαι κ να το διαχειριζομαι με καποια ψυχραιμια..να ειμαί ανοιχτή στην βοήθεια κ να εχώ υπομονη..εχω κανει 7 επεισοδια καταθλιπτικα κ παραυτα εχω μια φυσιολογικη ζωη ενδιαμεσα των επεισοδίων...ο ψυχιατρος αποφασισε αντικαταθλιπτικο δια Βίου γτ κανω πολυ ασχημα συμπτώματα..παραλυω εντελώς, σταματω να σιτιζομαι, τρέμω κ καθομαι στο κρεβατι..μετα αρρώστησα απο πολυ ασχημο υπερθυρεοειδισμο οπου μετα απο 7 χρονια μου εβγαλαν τον θυρεοειδη...αυτο επιβαρυνε την κατασταση πιο πολυ...αυτα τα 7 χρονια που νοσουσα απο υπερθυρεοειδισμο,καθθε χρονο ειχα κ απο ενα επεισοδιο καταθλιπτικο.δίαγνωση αγχωδη διαταραχή κ καταθλιψη..παραυτα εργαζομαι σε πολυ καλη θεση εταιριας, αθλουμαι συστηματικα..κανω πολύ ομορφα πραγματα που με γεμίζουν...κ δυσκολα πραγματα σε σχεση με τον αθλητισμο, κανω χορο, διδάσκω χορο κ εχω μια νορμαλ ζωη, εχω παρεες, περναω καλα κ βγαινω, οταν ερχεται το θηριο αυτο ομως...θελω χρόνο...το παλευω με υπομονη ειτε με αλλαγή φαρμακου ειτε με γνωσιακη οπου κραταει περιπου 3 μηνες...κ μετα παλι επιστρεφω δυναμικα στην ζωη Μου...δεν με κατέστρεψε...δεν τα κατάφερε κ ουτε πρόκειται..απλα καποοες φορες απελπιζομαι αρκετα κ νευριαζω με αυτο πλεον...αλλα νομιζω οτι στο περιβαλλον που μεγαλωσα ειμαι κ πολυ τυχερη που δεν επαθα τιποτα χειρότερο...τι να κανώ..η ζωη ειναι ενας Αγώνας......το προσπαθουμε με ότι μπορει ο καθενας..εχω μια υπεροχη σχεση...εχω υπεροχα αδερφια κ γενικα οποιος με βλεπει του φαινεται απίστευτο οτι ειμαι ατομο που κάνει υποτροπες στρες..δεν φαινεται γτ οταν περασει αυτη η ασχημη φαση ειμαι εντελως νορμαλ κ νιωθω εντελως ισορροπημενη...με βοηθησε πολυ η ψυχοθεραπεια στις διαπροσωπικές μου σχεσεις κ να μην σταματαω να ελπιζω...

Οσον αφορα το χαζεμα...οταν κανω υποτροπη το χαζεμα ειναι το νουμερο 1 συμπτώμα...σαν να μην εισαι εσυ, χανεις το κεντρο σου, απλα υπαρχεις.
Εισαι ενα ζομπι, ο εγκεφαλος κολλαει, μπλοκαρει σε σκεψεις κ νιωθεις σαν τρελλος,ειναι δυσκολο αλλα η αιτια ειναι μονο Μια, το στρες, μολις φυγει το στρες φευγει κ το χαζεμα κ ολα αυτα, δεν θα σου πω τι να κάνεις, ο καθενας αποφασιζει μονος του τι θα κάνει, το ποιντ ειναι να προσπαθησεις με καποιο μεσο να απαλλαγεις απο το αγχος, φοβο κλπ.

Μολις αυτα φυγουν θα νιωσεις ξανα εσυ!!! Κ τοτε θα ναι ομορφα ολα ξανα...εγω ξεκίνησα κ ανθοιαματα μπαχ, λιγο ακριβα αλλα.εστω κ πλασιμπο κατι κανουν. ΚΟΥΡΑΓΙΟ. Παντα περναει κ δεν μενει εκει για παντα...
Κ τα φαρμακα θελουν κ κανα 2μηνο να σε σταθεροποιήσουν ( θεε μου τα εχω φαει στην μαπα...ελεος πια...πφφφ)

Quote:

---

Originally Posted by anxious4ever

καθθε χρονο ειχα κ απο ενα επεισοδιο καταθλιπτικο.δίαγνωση αγχωδη διαταραχή κ καταθλιψη..παραυτα εργαζομαι σε πολυ καλη θεση εταιριας, αθλουμαι συστηματικα..κανω πολύ ομορφα πραγματα που με γεμίζουν...κ δυσκολα πραγματα σε σχεση με τον αθλητισμο, κανω χορο, διδάσκω χορο κ εχω μια νορμαλ ζωη, εχω παρεες, περναω καλα κ βγαινω, οταν ερχεται το θηριο αυτο ομως...θελω χρόνο...το παλευω με υπομονη ειτε με αλλαγή φαρμακου ειτε με γνωσιακη οπου κραταει περιπου 3 μηνες...κ μετα παλι επιστρεφω δυναμικα στην ζωη Μου...δεν με κατέστρεψε...δεν τα κατάφερε κ ουτε πρόκειται.

---

Who's your hero???

Τι εννοεις?? ...αν αυτο που νομιζω ( i am my hero) τοτε σε ευχαριστω πολυ για την εμψυχωση...εμεις οι ιδιοι μας σωζουμε.....

Ναί,αυτό εννοώ:)...Ρητορικό ήταν το ερώτημα.

Quote:

---

Originally Posted by anxious4ever

..εμεις οι ιδιοι μας σωζουμε.....

---

Η μας αποτελειώνουμε...
Δεν ξέρω... και εγώ στην ίδια κατάσταση βρέθηκα με την δική μου ζωή(κρίσεις πανικού/αποπραγματοποίησης απ'το δημοτικό)αλλά δεν έχω καταφέρει τίποτα απ'όλα αυτά...Τίποτα εκτός απ'το να δουλεύω λίγους μήνες τον χρόνο πριν λιποψυχήσω και από εκεί...Ούτε χορούς,ούτε αθλήματα,ούτε παρέες,ούτε νορμαλ ζωή(πιο αμπνόρμαλ δεν γίνεται).
Σκέφτομαι αν είμαι εγώ αδύναμη φύση ή αν μου επιφύλαξε η ζωή μεγάλο βάρος για να κουβαληθεί από έναν άνθρωπο(no heroics whatsoever).
To μόνο που κάνω εδώ και 34 χρόνια κάθε φορά(και είναι πολλές:mad:) που βλέπω το θηρίο,είναι να κουλουριάζομαι στην γωνίτσα μου και να περιμένω να φύγει...Α,τα τελευταία 6 χρόνια κραδαίνω και το Μινιτραν σαν άλλος Περσέας που κραδαίνει τον καθρέπτη απέναντι στην Μέδουσα ή πιστός που κραδαίνει τον σταυρό και εξορκίζει τον διάβολο,μπας και τρομάξει το θηρίο...Ε,και φεύγει έστω και προσωρινά αλλά όχι τελείως...Βασικά έχω ξεχάσει πως είναι η ζωή με την απουσία του...Εχω ξεχάσει ακόμα και να την φαντάζομαι.

Χαχα εχεις χιουμορ παντως...το ξερες οτι το χιουμορ θεωρειται ωριμος μηχανισμος αμυνας? Επισης εκπληκτικο nickname..οσοι ειναι δεκαετιας 70-80 ξερουν ακριβως τι σημαινει...μικρη πεθαινα ( κ ακομα αν υπηρχε) να πινω Yoco choco!!!...
Κ παμε στο θεμα μας... απο φαρμακακια τι εχεις παρει? Αντικαταθλιπτικο ποτε?...ψυχοθεραπεια εχουμε κανει?...ετσι λιγο οσο παταει η γατα μπας κ τρομαξει το θεριο?

Το θηριο ειμαστε εμεις οι ιδιοι, να θυμασαι οτι οσο του δινουμε αξια τοσο θα μας κανει μπου...θελει κ λιγο απομυθοποιηση για να χασει την αξια του, θελει κ ασκηση για να ανθισουν οι ενδορφινες, θελει απ ολα κ με το ζορι κ σε παω στοιχημα οτι σε λιγο καιρο θα εξαφανιστεί..

Quote:

---

Originally Posted by anxious4ever

..μικρη πεθαινα ( κ ακομα αν υπηρχε) να πινω Yoco choco!!!...

---

Χμμ...Ακούστηκε πολύ ωραία αυτό:D

Λατρεύω την αισιοδοξία σου...Μακάρι να μπορούσα να την μοιραστώ...Φοβάμαι όμως ότι το θεριό έχει γίνει σαν την σκιά μου...Θα πρέπει να σβήσουν τα φώτα για να φύγει λολ!

Από φάρμακα μην το ψάχνεις...το μισό φαρμακείο...Από αντικαταθλιπτικά έχω πάρει SSRI(Ladose,Zoloft,Seroxat),SNRI(Cymbalta), τρικυκλικά(Minitran) τετρακυκλικά(Remeron)...you name it...Eχω πάρει και αντιψυχωσικά, αντιεπιληπτικά και φυσικά βενζοδιαζεπίνες όπου εξακολουθώ να παίρνω που και που.

Επίσης η ψυχοθεραπεία έχει αποκλειστεί στην περίπτωσή μου...Σε περιπτώσεις χρόνιας ενδογενούς κατάθλιψης δεν έχει νόημα...Εχω μηδενική πλαστικότητα όπως μου είπε και ένας ψυχοθεραπευτής μετά από μόλις δύο συνεδρίες...Απ'το ένα αυτί μπαίνουν,απ'το άλλο βγαίνουν...Για μένα τα λόγια είναι σαν ευχολόγια...Σαν να προσπαθείς να κινήσεις ένα βουνο με ένα ραβδάκι και ξόρκια;)...Δεν υπάρχει κάτι να κατανοήσω...Δεν υπάρχει κάτι να γιατρέψω γιατί δεν υπήρξε ποτέ τραύμα.
Η διαταραχή μου δεν είναι και δεν ήταν ψυχολογικό μέγεθος αλλά οργανική προδιάθεση...Ε,και φυσικά μετά από λίγο λύγισε και η ψυχολογία μου...Αν δεν είχα τα σωματικά συμπτώματα θα ήμουν καλά...Θα είχα μια μελαγχολικότητα και μια δυσθυμία,αλλά έτσι σαν ένα καλό κρασάκι που θα το έπινα αραιά και που. και θα το απολάμβανα....Αλλά τώρα δεν μπορώ να το απολαύσω...Αισθάνομαι ένα βάρος 200 κιλά στο διάφραγμα...Η αναπνοή δεν τραβάει(αν και είμαι φιτ γιατί ψιλογυμνάζομαι)...Το μάτι δεν κλείνει εύκολα γιατί πρέπει πρώτα να βάλω το θεριό για ύπνο...Για όλα αυτα υποψιάζομαι δυσαυτονομία λόγω και της ορθοστατικής υπότασης που έχω,αλλά οι γιατροί εδώ δεν έχουν την εξειδίκευση να με βοηθήσουν.
Anyway

Για πες μου και για την δική σου περίπτωση αν θες...Με τι συμπτώματα πρωτοξεκίνησε η διαταραχή στα 17 σου?
Kαι σε τι σε βοήθησε το Effexor?

Α εισαι παλια καραβανα κ εσυ ...εγω ειμαι το αντιθετο απο εσενα...το. εγκεφαλο μου ενας ψυχολογος μπορει να τον κανει ο.τι θελει..μια κουβεντα, λιγο απο δω λιγο απο κει..ετοιμο το ψητο.ντιινν!!
Ευπλαστα ολα πανω μου κ μεσα μου, πλαστικοτητα στο σωμα κ στον εγκέφαλο,ενα λιγο τσακ να κανω κ συνηλθα κ τρεχω κ μπαινω μεσα σε ολα, στην απαιτητικη αλλα κ στην ευχαριστη καθημερινότητα.
Αυτο ολο ειναι καλο..με βολευει, γτ μξκρες δοσεις απο ssri, snri, αντιεπιληπτικου αρκουν για ν χαμογελασω ξανα ...θυμαμαι τον γιατρο που μου ειχε πει το εξης "εισαι πολυ τυχερη..κανεις πολυ βαρια επεισοδια αλλα σε πιανουν ολα πανευκολα"...
Αυτο βεβαια ειναι κ κακο...γτ πολυ απλα ενας ευπλαστος εγκεφαλος κ ανοικτος επηρρεαζεται κ πολυ ευκολα κ απ τα κακα που συμβαίνουν...αρκει να πεις την λεξη αποπραγματοποιηση πχ..κ τσουπ νατην. Γι αυτο δεν πρεπει να την βλεπω ουτε να την ακουω..χαχαχ ( κακως την εγραψα φοβαμαι τωρανες)...λολ

Τι να σου πρωτοπω για μενα..απο μικρη στα βασανα με αθλιους γονεις, σπιτι κωλοχανιο (επρεπε να μας παρει η προνεια κακως δεν το εκανε)..παιδικα χρονια στον δρομο, αλητειες κλπ..στα 17 βαρεσα μπιελα( κροσαρες πανικου; μετα αγοραφοβια, ιδψ εμμονες, καταθλιψαρα)..ηταν η πρωτη φορα μου σε επαφη με το θηριο μου, παλεψα, ταλαιπωρηθηκα σηκωθηκα..εδωσα χιλιαδες ευρω στην ψυχοθεραπεια οπου εκανα 14 χρονια.μετα πεθανε ο πατερας, παρτην παλι κατω την κυρια..κ κει πρωτη επαφη με ssri,μετα εχανα κιλα κ ετρωγα ακομα κ εσενα που λενε...τρεμουλες δυσπνοιες , ταχυκαρδιες κ τελικα νοσουσα απο νοσο graves (υπερθυρεοειδισμος) στο τελευταίο σταδιο(πεθαινα κ δεν το ειχα καταλαβει)...φαρμακα νοσοκομεια κ αλλα φαρμακα κ κορτιζονες κ αλλα φαρμακα 7 χρονια...μεσα σε αυτα τα 7 χρονια ευκολα επεφτα σε βαριες καταθλιψεις κ απο τοτε δεν εχω σταματήσει να παιρνω αντικαταθλιπτικο.
Παραυτα δεν σταματησα την δουλεια ποτε, γνωστοποίησα το προβλημα μου κ με στηριζαν σε ολα...απλα οταν "επεφτα" κατεβαζα εντελως διακοπτες(τρεμουλα, οχι φαγητο ουτε νερο, ταφοπλακα στο στηθος κ αγχος του θανατα) κ ξανα απ την αρχη με αλλαγες ssri ,λιγο αγχολυτικουλι κλπ...πριν 8 μηνες εβγαλα θυρεοειδη κ ενιωσα υπεροχααααα!! Νορμαλ ξανα οπως πριν νοσησω...ειπα οτι τελος πια με το θηριο, αλλα οπως ολοι καταλαβαίνουμε ο εγκεφαλος εμεινε ο ιδιος( μαλλον επρεπε να μου τον βγαλουν κ αυτον) πριν 15 μερες ο γιατρουλης μου ειχε την ιδεα οτι μπορω χωρις ssri...του λεω οκ ας κανουμε μια δοκιμη, την καναμε φρικαρισα στην δευτερη μερα χωρις εφεξορ κ απο τοτε εχω ενα σιγανο άγχος (θεωρω οτι ειναι σιγανό γτ το κραταει το εφεξορ κ το οτι εφυγε κ η βομβα θυρεοειδης που ειχα μεσα μου)...ε αυτα...γενικα προσπαθω με αυτο εφοσον ηρθε στην ζωη μου να μπορω να εχω οσο πιο πολυ γινεται, μια νορμαλ ζωη...δε ξερω εως ποτε κ αν θα τα καταφερνω..πλεον το αντιμετωπιζω με περισσοτερη ψυχραιμια, κατα περιοδους κανω κ γνωσιακη ψυχοθεραπεια η οποια ειναι εντελως ωμη κ αμμεση...τι σκεφτεσαι αυτο, γτ το σκέφτεσαι κλπ κλπ...με βοηθαει πολυ θα ελεγα σε σημειο αηδιας..οποτε εκλεισα ραντεβου ξανα γι αυτην την πεμπτη...cross your fingers...!☺
Γιατι ειμαι ninja κ το κεφι μου θα κανω!!μουαχαχαχα

Αα το εφεξορ κ ολα τα ssri με βοηθουν στο να μικραινουν οι σκεψεις μου, να λεω ενα "δε γαμιεται κ αυτο" κ να εχω νορμοθυμια γενικα...

Επισης πιστευω οτι δεν υπαρχει τπτ που δεν γιατρευεται αλλα άχρηστοι γιατροι που βαριουνται....στην δευτερη Συνάντηση ψυχοθεραπευτης να πει οτι δεν το χεις φιλε μου, για μενα ειναι αυτος που δεν το χει..αν θες στειλε μου πμ να σου συστησω κποιον που θα σε δει σαν τεραστια πρόσκληση για την καριερα του( χιουμορ κανω)...αξιος, επιμονος, σωστος κ σοβαρος....οχι μαλακιες τωρα....τσουζει λιγο την τσεπουλα αλλα το χει!!!!join me

Καλησπέρα και απο μένα ξανά.. Έχει κάποιος όρεξη για λίγη συζήτηση; Χρειάζομαι βοήθεια γιατι υποφέρω εδώ και 7μιση χρόνια απο Κατάθλιψη.. Απλά λίγες συμβουλές θα ήθελα και να ρωτήσω κάποια πράγματα... Θα το εκτιμούσα αν κάποιος μου έδινε λίγο απο τον χρόνο του... Σας ευχαριστώ με εκτίμηση! :)