Originally Posted by
Spectrum
Μάλλον δεν έδωσα αρκετά κίνητρα για νέες τοποθετήσεις.
Ας δοκιμάσω διαφορετικά...
Έχω να επικοινωνήσω με κάποιον δικό μου άνθρωπο φίλο/συγγενή εδώ και 3 μήνες.
Έχω να δεχτώ τηλεφώνημα από κάποιον δικό μου άνθρωπο φίλο/συγγενή εδώ και 6 μήνες.
Σε αυτό το διάστημα επιχείρησα πάμπολες φορές να επικοινωνήσω εγώ με αυτούς. Αποτέλεσμα; Κλειστά τηλέφωνα. Αναπάντητες κλήσεις. Καμία επιστροφή κλήσεως. Κανένα απαντητικό μήνυμα σε Social networks.
Ξύνω το κεφάλι μου. Γιατί;
Δεν έχω εικόνα ανθρώπου παραιτημένου από τη ζωή. Πλένομαι, κουρεύομαι, χτενίζομαι περιποιούμαι τον εαυτό μου.
Δεν είμαι άνθρωπος απαίδευτος. Μπορώ αν συμμετάσχω σε μια συζήτηση και στα αλώνια και στα σαλόνια.
Δεν είμαι φτωχός επαίτης. Δεν πειναω ούτε "μου τρεχουν από τα μπατζάκια μου".
Δεν είμαι όμορφος/η, αλλά σίγουρα δεν έχω και στοιχεία ασχήμιας (ιδιομορφίες σωματικές, βάρος, ελιές, κλπ)
Δεν έχω φιλοσοφία ερημίτη.
Δεν βρωμάει η ανάσα μου, (ούτε τα πόδια μου)
Δεν καπνίζω αλλά ούτε είμαι αντικαπνιστής.
Δεν είμαι βιγκαν, αλλά ούτε τους μέμφομαι. Δεν είμαι gay αλλά ούτε τους μέμφομαι.
Δεν είμαι ρατσιστής, ή ούτε φασίστας. Τους μέμφομαι.
Δεν είμαι οξύθυμος. Δεν είμαι βίαιος. Αλλά δεν είμαι και "φυτό".
Αθλούμαι, ακούω μουσική, μ' αρέσει το cinema και το θέατρο. Διαβάζω αρκετά.
Έχω καλές σπουδές και αξιοσημείωτη καριέρα.
Γενικώς, έχω την αίσθηση ότι είμαι περίπτωση πολύ "κανονικού" ανθρώπου. Νομίζω ότι το μόνο που μου λείπουν τα παρακάτω πράγματα:
1. Σύμφωνα με τις απαιτήσεις των καιρών, είναι να είμαι ο @@ της παρέας και να πληρώνω κεράσματα, να πληρώνω φίλους, γκόμενες, εισιτήρια, εισόδους σε club, ξενοδοχεία, αεροπορικά εισιτήρια κλπ, μου λείπει δηλαδή η διάθεση να γίνω σπόνσορας της ευημερίας των άλλων.
2. Μου λείπει η ανεκτικότητα στην βλακεία. Έχω κηρύξει ανοιχτό πόλεμο στην ανοησία. Δεν την δέχομαι, δεν την επιτρέπω στη ζωή μου, κάθε αντιμετώπιση της βλακείας την αναγορεύω σε μάχη (αν όχι σε πόλεμο). Είμαι τόσο πολέμιος της βλακείας που αναρωτιέμαι μερικές φορές ποιός είναι πιο βλάκας!!!!
3. Δίνω την εικόνα αυτόνομου ανθρώπου, που είναι αυτάρκης κοινωνικά, συναισθηματικά, κλπ. Εικόνα ανθρώπου που δεν του λείπει κάτι. Που δέν έχει ανάγκη κάποιον άλλον/η για να αισθανθώ ολοκλήρωση. Είμαι ολόκληρος και από μόνος μου! Αυτό πιστεύω ότι λειτουργεί αποτρεπτικά για την κοινωνία ώστε να με προσεγγίσει (ή να δεχτεί την προσέγγισή μου).
4. Έχει σκοτεινιάσει το βλέμμα μου. Κάποιος νωρίτερα (νομίζω η kobo) το είχε πει. Λόγω της αηδίας που έχω αισθανθεί από συμπεριφορά από φίλους/ες και συγγενείς έχει αλλάξει η έκφραση του προσώπου μου. Έχει σκοτεινιάσει το βλέμμα μου. Δεν αποκλείω κάποιοι να με βλέπουν και να με φοβούνται κιόλας.