-
Σας ευχαριστώ. Καταλαβαίνω ότι το έχω χάσει το παιχνίδι και για μένα ήταν σαφές, ωστόσο δεν είμαι σίγουρη ότι θέλω πια να το κερδίσω.. Ο μόνος λόγος είναι τα παιδιά..Το πρόβλημα επίσης είναι ότι μόλις αρχίσεις να καταλαβαίνεις ποιός είσαι και τι θες, τότε τα πράγματα δυσκολεύουν. Τότε έρχεται ο καιρός να αρχίσεις ν απληρώνεις το τίμημα. Αρχίζω την απενοχοποίηση, ήρεμα, όχι με θυμό, και μακάρι να μπορούσα να του δείξω ένα κομμάτι απο αυτά που έχω δει. Δεν είμαι σιγουρη όμως ότι θα ήθελε να τα δει, δεδομένου ότι αυτός έτσι έχει μάθει να ζει.
-
-
Έχω βαρεθεί να ακούω αυτό το "είναι τα παιδιά στη μέση" για τελειωμένους γάμους, ειλικρινά. Δηλαδή τα παιδιά τι πρότυπο θα πάρουν για τις αυριανές τους σχέσεις όταν βλέπουν ότι οι γονείς τους είναι δύο ξένοι; Ακόμα και στην καλύτερη περίπτωση που είστε οι ιδανικοί γονείς, που μεταξύ σας δεν τσακώνεστε ποτέ, που στα περισσότερα συμφωνείτε κι έχετε ίδια θεώρηση ζωής, που το κλίμα στο σπίτι είναι ήρεμο -που χλωμό το βλέπω να είναι τόσο καλά όλα αυτά-, νομίζετε ότι τα παιδιά δεν πιάνουν ότι κάτι πάει λάθος; Μέσα ακόμα και από μικρές ασυναίσθητες κινήσεις, μία έκφραση, κάποιο συμβάν, τα παιδιά εισπράττουν ότι κάτι πάει στραβά. Στην καλύτερη περίπτωση. Στην χειρότερη το εκλαμβάνουν ως φυσιολογικό και μεθάυριο αναπαράγουν τα ίδια μοτίβα. Θα ήθελες τα παιδιά σου μεθαύριο να συμβιβαστούν σε χλιαρές ή κάκιστες καταστάσεις, σε μία ζωή με συναισθηματικές αναπηρίες; Δεν νομίζω.
