ναι θα μπορούσε να κάνει και αυτό, εγώ αυτό κάνω, αλλά όπως έγραψα δεν το θεωρώ λύση ούτε το επικροτώ γιατί δεν ωφελεί καμία απ' τις δύο μεριές. Θα μπορούσε να ακολουθήσει αυτό το δρόμο ως πιο συμβατό με τα συναισθήματά της για ένα διάστημα ίσως μέχρι να ωριμάσει μέσα της η ιδέα πως κανείς δεν είναι τέλειος και πως όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε, απλά κάποιοι είναι πιο ανθεκτικοί ενώ άλλοι βράζουν πιο εύκολα.
Μπορεί όμως και να μην αποδεχθεί ποτέ την πραγματικότητα. Αν δεν το κάνει μια ζωή θα βασανίζεται.
Στην κοινωνία επιβιώνουν οι σκληροί και οι δυνατοί. Ας μην κρυβόμαστε. Όσοι είναι πιο ρομαντικοί και διατηρούν κάτι από τα ιδανικά που κάποτε έφτιαξαν με το κεφάλι τους, αυτοί είναι που μια ζωή χτυπάνε το κεφάλι τους στον τοίχο και βασανίζονται.
Θα μου πεις πως κάτι τέτοιο είναι χαζό, πως δεν έχει λογική. Έχει λογική όμως από την άποψη ότι αυτοί οι ρομαντικοί δεν απέρριψαν τις αρχές τους και τα ιδανικά τους για χάρη μιας δουλειάς, για χάρη της επιβίωσης γενικότερα.
Οπότε υπάρχει μια καθαρή συνείδηση.
Όλοι ξέρουμε ότι θα πεθάνουμε. Απλά υπάρχουν αυτοί που παλεύουν και προσπαθούν μια ζωή να φτιάχνουν πράγματα ξεχνώντας το πρόσκαιρο του βίου τους, και υπάρχουν και οι άλλοι που έχοντας κατά νου την ματαιότητα των πραγμάτων, ζουν μέσα στον κόσμο και ταυτόχρονα και έξω από αυτόν είτε κάνοντας όνειρα που ξέρουν πως δεν θα πραγματοποιηθούν είτε ζώντας αντιδραστικά και παρασιτικά κάποιες φορές μόνο και μόνο για να δείξουν τη δυσαρέσκειά τους προς τους άλλους που ζουν χωρίς ιδανικά κατά βάσιν, αφού τα ιδανικά είναι οι ιδέες στην απόλυτή τους μορφή και δύσκολα ακολουθούνται σε μια κοινωνία ανθρώπων όπου ο πρώτος κανόνας για την συνέχιση της ύπαρξής της είναι ο συμβιβασμός.
Η πιο λογική και πιο δύσκολη λύση για μένα είναι να γίνει κανείς μέρος του συστήματος, δηλ να το αποδεχθεί και να το πολεμήσει εκ των έσω. Να προσπαθήσει να υπηρετήσει τα ιδανικά του έχοντας μια θέση ισχύος. Γιατί από μια θέση παρασιτική μόνο να φωνάζει μπορεί και να διαμαρτύρεται κατά της σκληρότητας του ξενιστή του ο οποίος όμως τον ταΐζει κιόλας, να μην το ξεχνάμε αυτό.
Δηλ ο ξενιστής σου δίνει κάτι που έχεις ανάγκη για τη σωματική σου επιβίωση και σου παίρνει κάτι απ' την ελευθερία σου γιατί αυτός ορίζει το πώς θα ζεις.
Τίποτα δεν είναι χωρίς κόστος σε μια κοινωνία. Και κανείς δεν είναι απόλυτα ελεύθερος επίσης.
Απλά όλοι προσπαθούμε και τείνουμε προς το καλύτερο.