Αυτοβοήθεια για όλους

Quote:

---

Originally posted by ntini
Λιτσακι μου,αν δεν γινομαι αδοακροτη ποιο ειναι ακριβως το προβλημα που εχεις και χρηζει μονο φαρμακων?Συγνωμη αν σε φερνω σε δυσκολη θεση.....

---

δεν με φέρνεις καθόλου σε δύσκολη θέση.δεν έχω κανέναν ενδοιασμό να αναφέρω το πρόβλημά μου.είμαι βαριά καταθλιπτική,μανιοκαταθλι� �τική.είχα φτάσει σε σημείο να κάνω κακό στον εαυτό μου και να σκέφτομαι συνεχώς άσχημα και αρνητικά πράγματα για τους γύρω μου. τα φάρμακα με βοηθούν να βρίσκω την σωματική μου ισορροπία και η πίστη μου στον θεό όπως είπες και εσύ την ψυχική μου ισορροπία.χωρίς φάρμακα και πίστη δεν θα ήμουν στη φάση της ανάρρωσης.για αυτό σου λέω πως υπάρχουν περιπτώσεις που δεν γίνονται καλά χωρίς φαρμακευτική αγωγή.
να είσαι καλά τώρα και για πάντα...:)

Λίτσα σου έυχομαι να βγεις όσο πιο ανώδυνα γίνεται απο αυτήν την κατάσταση. Συμπάσχω εν μέρει και γνωρίζω πως είναι απο τις πιο δύσκολες καταστάσεις που μπορεί να περάσει ένας άνθρωπος. Είναι πολύ περισσότερο επώδυνο όταν αρρωσταίνει η ψυχή παρά το σωμα.
Παρ\'όλα αυτά σου έυχομαι και πάλι να βρεις το φως στην άκρη του τούνελ και μην φοβάσαι τίπτοα, με υπομονή και πίστη θα περάσουν όλα τα μαύρα σύννεφα. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που το πέρασαn αυτό και τώρα είναι μια χαρά.
Allways look the bright side of life!!

Εχεις δικιο Λιτσα μου καποιες φορες χρειαζονται τα φαρμακα..Και απο εμενα εχεις τις θερμοτερες ευχες για καλη και γρηγορη αναρρωση..Ειχα ενα φιλο που ειχε το προβλημα σου και τωρα ειναι μια χαρα.......Καλυτερα απο πριν για την ακριβεια......Ευχομαι τπ καλυτερο!!!:):):):):)

Quote:

---

Originally posted by ntini
Εχεις δικιο Λιτσα μου καποιες φορες χρειαζονται τα φαρμακα..Και απο εμενα εχεις τις θερμοτερες ευχες για καλη και γρηγορη αναρρωση..Ειχα ενα φιλο που ειχε το προβλημα σου και τωρα ειναι μια χαρα.......Καλυτερα απο πριν για την ακριβεια......Ευχομαι τπ καλυτερο!!!:):):):):)

---

καταρχήν χρόνια πολλά για χθες.ότι επιθυμείς στην αγκαλιά σου να το βρεις.
σε ευχαριστώ πολύ για τα λόγια σου και σου τα ανταποδίδω..
να είσαι καλά τώρα και για πάντα.....:):):)

Πολλοί από μας έχουμε φοβηθεί κατά καιρούς, λόγω κάποιου γεγονότος. Το φανάρι ανάβει πράσινο, ετοιμαζόμαστε να διασχίσουμε το δρόμο και τότε βλέπουμε ένα αυτοκίνητο να έρχεται με ταχύτητα και χωρίς ένδειξη ότι φρενάρει. Εκείνη τη στιγμή μας πιάνει πανικός-μια φυσιολογική αντίδραση-και αρχίζουμε να τρέχουμε γρήγορα.

Ωστόσο υπάρχουν καταστάσεις όπου μια τέτοια αντίδραση πανικού δεν είναι δικαιολογημένη. Τι συμβαίνει όταν σε μια καθημερινή ημέρα και κατάσταση αντιδρούμε με τον ίδιο τρόπο; Η χειρότερα, όταν νιώθουμε πανικό χωρίς λόγω και χωρίς κάποια προειδοποίηση; Αν και σε μερικούς ανθρώπους αρέσει ο φόβος –όπως σε όσους προτιμούν τα επικίνδυνα αθλήματα-τι γίνεται όταν δεν ξέρει κάποιος γιατί πανικοβάλλεται ή πότε θα σταματήσει αυτό το συναίσθημα;

Είναι πιθανό κάποιος να φοβάται σχεδόν τα πάντα. Ωστόσο, κοινοί φόβοι είναι η επίσκεψη στον οδοντογιατρό, ο φόβος του να πετάει κανείς, το αίμα, η κοινωνική φοβία και η αγοραφοβία.

Όταν κάποιος καταλάβει ότι πρόκειται να έρθει σε επαφή με τον παράγοντα ή την κατάσταση που τον φοβίζει, αρχίζει να εκδηλώνει μερικά από τα πιο άμεσα συμπτώματα άγχους. Το άγχος εκφράζεται με πολλά συμπτώματα, αλλά κάθε άνθρωπος εμφανίζει τα δικά του.

Πολλοί άνθρωποι, λόγω της εμφάνισης αυτών των συμπτωμάτων αποφεύγουν τελείως την κατάσταση που φοβούνται και ολόκληρη η ζωή τους μπορεί να δομηθεί έτσι ώστε να αποφεύγεται η κατάσταση που τους προκαλεί φόβο.

Ωστόσο κάποιες φορές είναι αναπόφευκτο να βρεθούν οι άνθρωποι σε καταστάσεις που φοβούνται. Για παράδειγμα το να αποφεύγει κάποιος για πολλά χρόνια την επίσκεψη στον οδοντογιατρό μπορεί να καταλήξει σε επείγον περιστατικό. Παράλληλα, κάποιος μπορεί να υποφέρει από ξαφνικό τραυματισμό ή να έχει μια συνάντηση που δεν μπορεί να αποφύγει.

Τότε, συχνά ακολουθεί πανικός. Η λέξη ‘συχνά’ είναι σημαντική καθώς ο πανικός δεν είναι αναπόφευκτος και δεν ακολουθεί πάντα. Αρκετοί άνθρωποι με φοβίες εκπλήσσουν τον εαυτό τους και αντεπεξέρχονται στην κατάσταση, αν και τη βρίσκουν εξαιρετικά δυσάρεστη.

Τα συμπτώματα κρίσης πανικού είναι τα ακόλουθα: ταχυπαλμία, πόνος στο στήθος, εξάψεις και ιδρώτας, αίσθηση αδιαθεσίας, τρέμουλο, ζαλάδα, στεγνό στόμα, ανάγκη να πάει κάποιος στην τουαλέτα, αίσθηση λιποθυμίας και δυσκολία να ΄πιάσει’ κάποιος την αναπνοή του.

Αυτή η εμπειρία μπορεί να είναι τόσο έντονη ώστε ο άνθρωπος που τη νιώθει να νομίσει ότι έχει πάθει καρδιακή προσβολή, με αθροιστικό αποτέλεσμα στην αίσθηση πανικού. Ορισμένοι άνθρωποι αρχίζουν να αισθάνονται ότι οι σωματικές τους αντιδράσεις είναι τόσο ακραίες και εκτός ελέγχου, που απλώς παραμένουν θεατές.

Περιγράφουν ότι αισθάνονται αποκομμένοι από αυτό που τους συνέβη και σαν όλη η κατάσταση να πήρε μια εξωπραγματική διάσταση. Ακούγεται σαν ανακούφιση από την κρίση πανικού, ενώ στην πραγματικότητα είναι ακόμα πιο δυσάρεστη εμπειρία.

Υπάρχουν άνθρωποι που νιώθουν πανικό αυτογενώς. Αυτό συχνά συνδέεται με το γενικευμένο άγχος.

Οι κρίσεις πανικού συχνά εμφανίζονται από το πουθενά. Όταν συμβαίνει αυτό, μπορεί εύκολα να δημιουργηθεί ο φόβος ότι θα ξαναεμφανιστεί πανικός όταν το άτομο βρεθεί στην ίδια κατάσταση, οδηγώντας σε φοβία ή γενικευμένο άγχος που καταλήγει σε φαύλο κύκλο.

Ορισμένες φοβίες είναι πιο συνηθισμένες σε σχέση με άλλες. Περίπου 10% των ανθρώπων κάθε χρόνο νιώθουν φοβίες για τον οδοντίατρο, το αίμα ή το ταξίδι με το αεροπλάνο. Αυτές χαρακτηρίζονται ως απλές φοβίες.

Η κοινωνική φοβία είναι λιγότερο συχνή και αφορά περίπου 25 στους 1000 ανθρώπους. Η αγοραφοβία συμβαίνει σε περίπου 30 στους 1000 ανθρώπους και στις γυναίκες εμφανίζεται με διπλάσια συχνότητα. Η διαταραχή πανικού αφορά περίπου 10 έως 30 ανθρώπους στους 1000 και παρουσιάζεται στις γυναίκες με διπλάσια συχνότητα.

Αν θέλετε να βοηθήσετε τον εαυτό σας, το πρώτο πράγμα που θα πρέπει να κάνετε είναι να διακόψετε το φαύλο κύκλο. Σε αυτό θα σας βοηθήσουν οι τεχνικές χαλάρωσης. Το σώμα γίνεται ενστικτωδώς σφιγμένο.

Έτσι και οι τεχνικές χαλάρωσης είναι κάτι που θα πρέπει να διδαχτεί κάποιος, καθώς χρειάζεται εξάσκηση και δεν μαθαίνονται αμέσως. Μπορείτε να καταγράφετε τις σκέψεις σας και το πόσο άγχος σας δημιουργεί μια αγχωτική κατάσταση και στη συνέχεια να χρησιμοποιείτε τεχνικές χαλάρωσης για τη μείωση του άγχους.

Και κατι ακομα για οσους φοβουνται μην λιποθυμησουν απο κρισεις πανικου



Μπορεί να υπάρξει κάποιο πρόβλημα όταν αναζητούμε περισσότερο πανικό και ο κυρίαρχος φόβος είναι ``μην λιποθυμήσουμε``, ιδιαίτερα όταν οδηγούμε ή σε κάποια άλλη άμεση κατάσταση. Η λιποθυμία είναι ιατρικό πρόβλημα.

Αλλά να θυμάστε να μην συγχέετε την λιποθυμία με την αίσθηση ζαλάδας. Οι περισσότεροι που υποφέρουν από κρίσεις πανικού, βιώνουν ζαλάδες ή ιλλίγους κάθε φορά. Μήπως υπεροξυγονώνεσαι όταν είσαι αγχωμένος ή σε κατάσταση πανικού? Όταν αναπνέεις γρήγορα, εισπνέεις πολύ οξυγόνο και όχι αρκετό διοξείδιο του άνθρακα. Αυτό επηρεάζει την οξύτητα του αίματος και σου προκαλεί ζαλάδα και μια αίσθηση ότι θα λιποθυμήσεις. Ακόμα, η έντασή σου επηρεάζει τους μύες του λαιμού και τα μάτια και μπορέι να δημιουργεί την αίσθηση ζαλάδας. Όσοι υποφέρουν από κρίσεις πανικού ΑΝΗΣΥΧΟΥΝ για την λιποθυμία, αλλά σπανίως γίνεται. Είναι μια συνήθης ανησυχία κατά την έναρξη των κρίσεων πανικού. Μετά από μεγαλύτερη εμπειρία, πολλά άτομα χάνουν τον φόβο της λιποθυμίας διότι απλά δεν συμβαίνει. Αν υπεροξυγονώνεσαι, προσπάθησε να εισπνέεις με την βοήθεια μιας χαρτοσακούλας ή ακόμα και με την παλάμη σου για να αυξήσεις το διοξείδιο του άνθρακα που εισάγεις στους πνεύμονες. Αν ανησυχείς για λιποθυμία, προσπάθησε να κάνεις τον εαυτό σου να λιποθυμήσει ενώ κάθεσαι ή στέκεσαι σε κάποιο σημείο. Δεν γίνεται όταν ΘΕΛΕΙΣ να γίνει!

Το ανθρώπινο σώμα έχει τρισεκατομμύρια διαδικασίες που γίνονται ταυτόχρονα. Κατά περιόδους `κάτι` άσχημο μπορεί να παρατηρείται, όπως ξαφνικη και γρήγορη πτώση της πίεσης του αίματος λόγω απότομης αλλαγής θέσης από καθιστή σε όρθια στάση. Αλλά το ανθρώπινο σώμα έχει την δυνατότητα `διόρθωσης` και `συντήρησης`. Το σώμα γνωρίζει πώς να επιβιώσει. Πάντα θα προσπαθεί να διορθώσει τον εαυτό του. Μπορείς να πιστεύεις σε αυτό. Το λιποθυμικό σου επεισόδιο μερικές φορές είναι μόνο προσωρινό. Δεν σου συμβαίνει κάτι κακό!

Μερικά άτομα που πραγματικά λιποθυμούν ή σχεδόν λιποθυμούν, παρουσιάζουν υπόταση. Αλλά μόλις έρθει ο φόβος, η πίεσή τους ανεβαίνει και η αίσθηση μειώνεται. Κάποιοι άλλοι έχουν μια άλλη περιστασιακή παθολογία όπως μόλυνση από κάποιο ιό, αλλεργία, πρόβλημα με τον λαβύρινθο από κάποια διαταραχή στο εσωτερικό του αυτιού, αναιμία, ιγμορίτιδα, θερμοπληξία, κακές διατροφικές συνήθειες, υπογλυκαιμεία, περιορισμένη συγκέντρωση νατρίου, κλπ., που μπορεί να οδηγήσουν σε μια αίσθηση, ή πραγματική λιποθυμία. Συνήθως αυτό φέυγει με τον καιρό παρά τον φόβο που μπορεί να έχεις για αυτό.

Τί να κάνεις αν έχεις τελικά λιποθυμίσει σε μια κρίση πανικού? Αρχικά δές κάποιον ιατρό. Αλλά συνήθως δεν έχουν τον χρόνο και την ενέργεια να έχουν και ανιχνευτικό ρόλο. Αν δεν υπάρχει εμφανές πρόβλημα παθολογίας, τότε συνταγογραφούν αγχολυτική φαρμακευτική αγωγή – κάτι που μπορεί να είναι μια λύση για κάποιους αλλά πρόβλημα για κάποιους άλλους. Συνέχισε την προσπάθεια! Βρες πληροφορίες για γιατρούς που είναι πιο καινοτόμοι και ενημερωμένοι στην δουλειά τους. Μην δέχεσαι μια πρόχειρη απάντηση όπως ``άγχος`` πάντοτε. Πρέπει να πειστείς ότι ο ειδικός έχει κάνει ό,τι δυνατόν για την δική σου περίπτωση.

Άλλη μια καλή επιλογή είναι η Γνωσιακή Συμπεριφοριστική Θεραπεία (CBT). Αυτή η θεραπεία σε βάζει σε βήματα απευαισθητοποίησης των αντιδράσεών σου και σου δίνει πάλι τον έλεγχο. Πολλές φορές, ο συνδιασμός ιατρικής και CBT μπορούν να αντιμετωπίσουν αυτό τον φόβο λιποθυμίας (όταν έχει υπάρξει πραγματικό περιστατικό λιποθυμίας) σε διαταραχή πανικού.

Αλλά να θυμάσαι ότι , η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΛΙΠΟΘΥΜΙΑ είναι σπάνια σε κρίσεις πανικού. Όταν έρχεται, εμφανίζεται η φυσική τάση να σφίγγεσαι και να θέλεις να φύγεις από τον χώρο που βρίσκεσαι ή όπου είσαι. Το αντίθετο είναι πολύ πιο αποτελεσματικό. Χαλάρωσε και άφησε όλη αυτή την αίσθηση να σε διαπεράσει. Ακολούθησέ την και μην την καταπολεμάς! Άσε τον εαυτό σου να λιποθυμήσει αν αυτό είναι που φοβάσαι. Προσπάθησε να μην έχεις υπερβολικές αντιδράσεις και να μην χάσεις την ψυχραιμία σου. Ένα χαλαρό σώμα δεν λιποθυμάει!

όταν πάθαινα κρίσεις πανικού η πίεσή μου έπεφτε στο 4.
απορώ πώς μπορούσα και συνερχόμουν.....

γιατι ειναι ψυχολογικο Λιτσακι μου καλο....Δεν ειναι οργανικο προβλημα.....Συνηθως δεν παθαινουμε τπτ απο αυτα που φοβομαστε......

Αυριο λογια θα σας παραθεσω κανα 2 τεχνικες αποευαισθητιποιησεις εφαρμοσμενες απο ψυχολογο για να καταλαβετε πως αυτο που εχετε ειναι η ιδεα του μυαλου σας....Ισως και σημερα να το κανω,απλα λογω εξεταστικης εχω φορτο......

Quote:

---

Originally posted by ntini
γιατι ειναι ψυχολογικο Λιτσακι μου καλο....Δεν ειναι οργανικο προβλημα.....Συνηθως δεν παθαινουμε τπτ απο αυτα που φοβομαστε......

---

και ο γιατρός μου το ίδιο μου είπε.


μακάρι να ισχύει αυτό που λες γιατί φοβάμαι πως θα μου συμβούν πολλά άσχημα πράγματα....

να είσαι καλά καλή μου τώρα και για πάντα.....:)

ΜΑΘΑΙΝΟΝΤΑΣ ΝΑ ΜΗΝ ΦΟΒΑΣΤΕ ΤΑ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ΣΩΜΑΤΙΚΑ ΑΙΣΘΗΤΗΡΙΑ ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ

Απευαισθητοποιηση ή εκθεση

Εφαρμοζοντας τα καταλαβαινουμε πως δεν παιθαινουμε τιποτα κακο στην ουσια με αποτελεσμα το αγχος να σταματαει σταδιακα.

Γρηγορος καρδιακος ρυθμος-Σωματικη δραστηριοτητα οπως περπατημα,αργο τρεξιμο,ανεβοκατεβασμα σκαλας

Εφιδρωση-Σωματικη δραστηριοτητα οπως παραπανω ή περπατημα οταν ο καιρος ειναι ζεστος,ζεστο μπανιο και ενδυση με ζεστα ρουχα

Τρεμουλο ή μυικη αδυναμια-Σφιξτε τη παλαμη σας σε γροθια και πιεστε δυνατα:κρατηστε τη γροθια για λιγα λεπτα σφθγμενη και αποτομα ανοιξτε το χερι σας.

Λαχανιασμα,δυσπνοια-Ασκηση,οπως γρηγορο περπατημα,αργο τρεξιμο ή κολυμπι

Ζαλη-Στριφογυριστε αργα γυρω απο τον εαυτο σας με τα ματια ανοιχτα ή κανετε το ιδιο καθισμενοι σε περιστρεφομενη καρεγκλα.


Μια πολυ καη ασκηση για χαλαρωση απο αγχος ειναι να σφιγγγετε δυνατα το σωμα σας σαν να τεντωνεστε και μετα σιγα σιγα να το αφηνετε ελευθερο..Ετσι φευγει το αγχος..
Πολυ σημαντικο ειναι η μειωση στο ελαχιστο του καφε,τσαι,κοκα κολα,αλκοολ και μειωση τσιγαρου.Αντιθετα καταναλωνετε αφθονους χυμους,νερο και γυμναστητε οποτε μπορειτε....


Κανοντας ολα αυτα ειστε ενα βημα πιο κοντα στη ληξη του γενικευμενου αγχους και γενικοτερα καποιων αλλων ψυχολογικων προβληματων....;)
;)

Ντινάκι μπράβο σου, κάνεις πολύ καλή δουλειά!! Χαίρομαι πραγματικά που και εσύ καταφέρνεις να πιάσεις το θέμα απο τα μαλλιά και να το στείλεις απο κει που ήρθε!
Στην τελευταία άσκηση που παραθέτεις, θέλω να συμπληρώσω πως καλό είναι -αφού σφίξεις σημεία του σώματος και μετά τα χαλαρώνεις- να προσπαθείς να συνηδητοποιείς πως είναι να είσαι χαλαρός. Η άσκηση μπορεί να συνοδευεται απο μια βαθιά ανάσα πριν να την ξεκινήσεις και μια βαθιά ανάσα μετά απο κάθε σφίξιμο-χαλάρωση μυικών ομάδων. Αυτό βοηθάει το μυαλουδάκι μας γενικά να καταλάβει πως είναι επιτέλους να είσαι χαλαρός!
Άντε παιδιά, δική μας είναι η ζωή, χαμογελάστε, τα καλύτερα έρχονται!

Σε αυτό το σημείο και εφόσον βλέπω ότι υπάρχει ανταπόκριση,θα ήθελα να παραθέσω και γω μια ακόμα άσκηση. Την έχω ονομάσει:

Άσκηση Ευγνωμοσύνης

Όταν λοιπόν αντιλαμβανόμαστε όλα αυτά τα σιχαμερά συμπτώματα του άγχους ή του πανικού, στρέφουμε την προσοχή μας στην περιοχή της καρδιάς. Προσπαθούμε να την φανταστούμε σαν μια μεγάλη πηγή (φωτιά ίσως) που εκπέμπει ατελείωτη λάμψη και θερμότητα! Κλείνουμε τα μάτια και φέρνουμε στο μυαλό μας πράγματα για τα οποία είμαστε ευγνώμονες. Δεν πιέζουμε τον εαυτό μας για αυτό, σκεφτόμαστε ότι πραγματικά μας κάνει να νοιώθουμε όμορφα, μπορεί να είναι τα παιδιά μας, ο συντροφός μας, οι γονείς μας, η δουλειά μας, οτιδήποτε μας κάνει να χαμογελάμε γλυκά! Αν δεν υπάρχει κάτι να ευγνωμονούμε, μπορούμε να ευγνωμονούμε που είμαστε ζωντανοί, που στεκόμαστε στα πόδια μας, που τέλος πάντων έχουμε μάτια και μπορούμε και διαβάζουμε αυτό το κείμενο!
Όταν φέρουμε στο μυαλό μας την εικόνα αυτού που ευγνωμονούμε, βάζουμε το δεξί μας χέρι στην καρδιά και νοιώθουμε την θερμότητα που εκπέμπει! Είναι απίστευτο το συναίσθημα και πως το μυαλό εστιάζει εκεί και αφήνει το άγχος και τις αηδίες!
Μπορούμε να μείνουμε έτσι όση ώρα θέλουμε και μας κάνει να νιοώθουμε ευχάριστα. Προσωπικά κάνω -και- αυτήν την άσκηση πριν να πέσω για ύπνο το βράδυ, σκεπτόμενος ότι όμορφο μου έφερε η ημέρα μου, ή έστω οι προηγούμενες ημέρες!
Καλή επιτυχία!

Πολυ ωραια η ασκηση που παρεθεσες καλε μου kapatosg.Πραγματικα πολυ καλη...Την εκανα και ενοιωσα σαν να ζεσταινεται το χερι μου:):):)Ολα ειναι στο μυαλο και εμεις ειμαστε αυτοι που κυβερναμε το μυαλο μας..κανεις αλλος....Δεν μπορει το σωμα να συμπεριφερεται αυτοκαταστροφικα καθως π εγκεφαλος δεν το επιτρεπει...Ρε παιδια σκεφτητε...Παθατε ποτε τιποτα απο αυτα που φοβαστε?ΟΧΙ ρε γαμωτο.....γιατι λοιπον να φοβομαστε κατι που υπαρχει στο μυαλο μας μονο?ειναι σαν να βλεπεις ενα εφιαλτη στον υπνο σου..Εκεινη την στιγμη φοβασαι αλλα μολις ξυπνησεις(στην δικη μας περιπτωση καταλαβεις) ο φοβος φευγει.......

Ntinaki καλά αυτά που λες, αλλά σκέψου ότι δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι τα ίδια αποθέματα. Το να κανεις συνεχώς σκέψεις για το πως θα διώξεις το άγχος σου, ή να στρέφεσαι εναντίον του μυαλού σου που γεννάει όλα αυτά, είναι περισσότερο αγχωτικό! Πιστεύω το θέμα ξεπερνιέται μόλις καταφέριες να αράξεις στον καναπέ σου και να πεις \"δεν γ...ται\"! Αυτό που λέω είναι αλληγορικό και εννοώ ότι μόλις δούμε τα πράγματα λίγο πιο αντικειμενικά, τότε μόνο θα αποφασίσουμε να πάρουμε την ζωή μας στα χέρια μας και τότε μόνο θα καταλάβουμε ότι καταντάει βαρετό βρε αδερφέ να ασχολούμαστε συνέχεια με το άγχος μας!