Originally posted by kgana
Quote:
Originally posted by Φοίβη
Είναι σαν να θυμήθηκαν τώρα να σου δώσουν προσοχή? Αυτό λες? Σου πιάνουν την κουβέντα χαριτολογώντας, ειδικά η μητέρα σου, θέλοντας ετεροχρονισμένα να σε προσεγγίσουν? Εκτός απο θυμό αισθάνεσαι και μια κάποια πικρία για όλα αυτά ή είναι η ιδέα μου?
Και, αν κατάλαβα καλά, εσύ αποφασίζεις να μην πράξεις τίποτα γιατί δεν θέλεις να αντιμετωπίσεις καβγάδες, τα νεύρα τους, την καχυποψία τους.
Είσαι μόνη σε όλο αυτό, δεν έχεις παρέα να βγεις έξω, οπότε προτιμάς να μην ρισκάρεις να επιβαρύνεις κι άλλο το κλίμα που επικρατεί μέσα στο σπίτι και που ήδη είναι βεβαρυμένο απέναντί σου, έτσι δεν είναι?
ναι αυτό ειδικά η μητέρα μου..με τη μητέρα μου όταν μιλάμε όλο μαλώνουμε!
δε μπορώ να πω με σοβαρότητα γιατί η ίδια δε συζητάει ποτέ σοβαρά κ αυτό με εκνευρίζει κ πολύ..
της λέω κάτι κ ή γελάει ή λέει πχ μια ιδεα στη πλάκα..οκ ξέρω έτσι είναι ο χαρακτήρας της! αλλά κ αυτή κ ο πατέρας μου είναι πολύ πονηροί κ δε μου αρέσει αυτό το σοιχείο
και με βλέπουν ακόμη μικρή! εκτός τελευταία που αποκόβομαι τελειως καταλαβαίνουν οτι δε θέλω πολλά πολλά κ δε μου λε΄νε κ τπτ.
όπως πχ παλιά μέχρι 3η γυμνασίου έβγαινα με τους γονείς μου
κάθε σα/κο ή κ σε εκδρομές που πηγάιναμε για χιόνια ή σε παραθαλάσσια εδώ κκοντά κ τότε οκ μου άρεσε το έβλεπα ώς συνήθεια
ξαφνικά με ρωτάνε φέτος αν θέλω να πάω μαζί τους βόλτα την Κυριακή? μα γιατί το ρωτάνε? για να τους κοιτάξω να χαμογελάσω κλασσικά κ να πεί κλασσικά ο μπαμπάς \"όχι εε?\" με μια απογοήτευση
λες κ τι? περίμενε ξαφνικά στα 20 που έχω άλλες ανάγκες να πάω κυριακή βολτά μαζί τους?
πολλά είπα..
η αδερφή μου πχ κάποιες φορές πάει γιατί τους λυπάται κ δε θέλει να τους στεναχορεί...
δε ξέρω ποιά η διαφορά θυμού κ πικρίας.. νομίζω οτι αφού κάποιες κινήσεις τους απέναντί μου με πίκραναν (αφού λογικά τους πικραίνουν κ οι δικές μου κινήσεις) θα\'χω κ θυμό..
κ ισχύει κ το άλλο που λές
δεν έχω πουθενά διέξο
να κάθομαι να μαλώνω κ μετά να πάω που? στο δωμάτιό μου? ακόμη χειρότερα.. οπότε καλύτερα που δε μιλάω.
