-
Ίσως κάποια μέρα να γίνω ένας ειλικρινής άνδρας
Μέχρι τώρα κάνω το καλύτερο που μπορώ
Μεγάλοι δρόμοι, μεγάλες μέρες, από την ανατολή, ως την ανατολή
Από την ανατολή ως την ανατολή
Συνεχίστε να ονειρεύεστε αδέρφια, όσο μπορείτε
Συνέχισε να ονειρεύεσαι αδερφή, ελπίζω να βρεις τον κατάλληλο
Όλες οι ζωές μας, καλύπτονται γρήγορα
από τις παλίρροιες του χρόνου
Πέρασε τις ημέρες σου γεμάτες από κενό
Πέρασε τα χρόνια σου γεμάτα μοναξιά
Σπαταλώντας αγάπη, σε ένα απελπισμένο χάδι
Κινούμενες σκιές της νύχτας
Συνεχίστε να ονειρεύεστε αδέρφια, όσο μπορείτε
Συνέχισε να ονειρεύεσαι αδερφή, ελπίζω να βρεις τον κατάλληλο
Όλες οι ζωές μας, καλύπτονται γρήγορα
από τις παλίρροιες του χρόνου
Οι άμμοι κυλάνε και οι γραμμές
είναι στο χέρι σου
Στα μάτια σου βλέπω την πείνα, και την
απελπισμένη κραυγή που ξεσκίζει την νύχτα
Πέρασε τις ημέρες σου γεμάτες από κενό
Πέρασε τα χρόνια σου γεμάτα μοναξιά
Σπαταλώντας αγάπη, σε ένα απελπισμένο χάδι
Κινούμενες σκιές της νύχτας (x3)
-
Maiden!!
ολα τους τα τραγουδια ειναι πραγματικα τελεια! εμενα με αγγιζουν!
-
Ναι ειδες ζηλεψα κι εγω :p
Το συγκεκριμενο εχω να το ακουσω απο τα 14 μου (!) και για την ακριβεια ακομα δεν το εχω βαλει να ξαναπαιξει! Εχω παθει λιγο σοκ απο τους στιχους οπως βγηκαν στη μεταφραση... Ηξερα απο τοτε πως οι στιχοι αυτοι ηταν κατι ιδιαιτερο και το ξαναεπαιζα στο μυαλο μου το τραγουδι κατα καιρους... Αλλα ομολογω δεν το ειχα εκτιμησει μεχρι τωρα.
-
Burzum
Όταν πέφτει η νύχτα,
Ντύνει τον κόσμο.
Ένα αδιαπέραστο σκοτάδι...
Μια ψύχρα έρχεται απ' το χώμα,
και μολύνει τον αέρα.
Ξαφνικά, η ζωή έχει νέο νόημα...
-
Έχω παράπονο πικρό
γιατί αν με αγάπαγες λιγάκι
δεν θα είχα γίνει τώρα εγώ
ένα περιπλανώμενο στον ουρανό αστράκι...
https://www.youtube.com/watch?v=vBIEMpyRQhI
-
Κοσμε που κρατας την λυπη
Κρατα με στο φως να ζω...
Εδω και 3 μερες εχω στο μυαλο μου αυτο τον στιχο.
-
Έχω έναν κόμπο στο λαιμό
και μια θηλιά που όλο στενεύει,
έλα και κάνε μουσική
την τρέλα που με διαφεντεύει...
https://www.youtube.com/watch?v=DWnehIpHPMo
-
-
Moonspell
Ω, γιέ μου, είσαι πολύ μικρός ακόμα για να καταλάβεις πως η ζωή είναι σκοτεινή ορισμένες φορές
Απλώς, δεν υπάρχει αρκετό φως
Κι εσείς, εσείς με διαλύατε καθημερινά, μας σας αντεπιτέθηκα
Πιστεύω πως θα μπορούσα να πεθαίνω στο διπλανό δωμάτιο κι εσείς ούτε καν να το αντιληφθείτε
Πού πάμε, πού πάμε μετά από εδώ και προς τα που οδεύουμε;
Πού πάμε, πού οδηγούμαστε από εδώ και πέρα, τί μας συνέβη;
Πρέπει να εισπνέεις, πρέπει να εκπνέεις
Να στέκεσαι όρθιος στα πόδια σου, να σκέφτεσαι διπλά
Το μέλλον είναι σκοτεινό, το μέλλον είναι ελεεινό
Μα δίχως εσένα δεν υπάρχει αύριο
Εμείς, εμείς πεθαίνουμε μόνοι, μα ούτως ή άλλως ζούμε χωριστά
Και ναί, με πονά να συνειδητοποιώ πως ο θάνατος δεν θα
Δεν θα μας χωρίσει, μα κάτι
Κάτι άλλο μπορεί και να το κάνει
Πού πάμε, πού πάμε μετά από εδώ και προς τα που οδεύουμε;
Πού πάμε, πού οδηγούμαστε από εδώ και πέρα, τί μας συνέβη;
Πρέπει να εισπνέεις, πρέπει να εκπνέεις
Να στέκεσαι όρθιος στα πόδια σου, να σκέφτεσαι διπλά
Το μέλλον είναι σκοτεινό, το μέλλον είναι ελεεινό
Μα δίχως εσένα δεν υπάρχει αύριο
Πρέπει να εισπνέεις, πρέπει να εκπνέεις
Να στέκεσαι όρθιος στα πόδια σου, να σκέφτεσαι διπλά
Το μέλλον είναι σκοτεινό,όμως είναι το μόνο που έχουμε
Μα δίχως εσένα δεν υπάρχει αύριο
-
Κλαίω κι οδηγώ στην Αττική οδό
και κάτω απ' τη ζακέτα φοράω νυχτικό
-
Όσο κι αν θέλω να κρύβομαι
είναι σκληρό για μένα να τ' αντέξω...
Πόσο μου λείπει αυτό που το χρειάζομαι
να παίρνω, να σκορπάω και να σωπαίνω...
-
Με οδηγείς στο μονοπάτι
Συνέχισε να μου δείχνεις το δρόμο
Νιώθω λίγο χαμένος
Λίγο περίεργα σήμερα
Νομίζω πως θα πάρω ένα κράτημα
Από οτιδήποτε έρχεται στο δρόμο μου
Μετά θα δούμε τι θα γίνει
Παρ' το από μέρα σε μέρα
Νόμιζα πως τα είχα όλα
Τα είχα όλα επεξεργασμένα
Ακριβώς ό, τι κρατούσε το μέλλον μου
Ότι δεν θα υπήρχε αμφιβολία
Αλλά μετά η κάρτα ήρθε
Και πήρα έναν ακόμα γύρο
Αλλά δεν ξέρω αν είναι
Εκπλήρωση εκείνο που προσδοκώ
Πες μου τι μπορείς να ακούσεις
Και μετά πες μου τι βλέπεις
Όλοι έχουν έναν διαφορετικό τρόπο
Για να βλέπουν τον κόσμο
Θα ήθελα να ξέρεις
Όταν βλέπεις τα απλά πράγματα
Να εκτιμάς αυτή τη ζωή
Δεν είναι πολύ αργά να μάθεις
Δεν θέλω να είμαι εδώ
Κάπου που θα προτιμούσα να είμαι
Αλλά όταν φτάσω εκεί
Μπορεί να ανακαλύψω πως δεν είναι για μένα
Δεν ξέρω τι θέλω
Ή που θέλω να είμαι
Νιώθω πιο μπερδεμένος
Όσο περισσότερο περνούν οι μέρες
Iron Maiden
-
Αγκαλιά να με πάρεις θάλασσά μου εσύ
τη μπορώ την αρμύρα και ας είμαι πληγή.
Γίνε δρόμος και μοίρα θάλασσά μου και πες
τι σημαίνουν οι λέξεις αλλά κι οι σιωπές.
Αν με ζητήσει κανείς
δεν υπάρχω εγώ, γίναμε ένα να πεις.
Μέσα σου χάθηκα πια
απ' το λίγο που ζω ας πνιγώ στα βαθιά.
Αν με ζητήσει κανείς
θάλασσα σώσε με κάτι να βρεις να τους πεις.
Μέσα στα κύματά σου να με κρύβεις εδώ
από ψέμα κι ανθρώπους
πλημμυρίζει ο καημός.
Αν με ζητήσει κανείς
δεν υπάρχω εγώ, γίναμε ένα να πεις.
Μέσα σου χάθηκα πια
απ' το λίγο που ζω ας πνιγώ στα βαθιά.
Παίζει να μιλάει και για αυτοκτονία.
Ποιήτρια είναι η Βραχάλη, όχι απλά στιχουργός.
-
Iron Maiden
Τα κλειδιά του θανάτου και της Κόλασης
Το νοσηρό βασίλειο καταδίκασαν να αποτύχει
Οι δεσμοί αμαρτίας και καρδιάς θα σπάσουν
Οι Προσκυνητές τον δρόμο τους θα πάρουν
Kαταστέλλω το μένος του Διαβόλου
Κι είμαι έτοιμος για αιώνια πάλη
Με άκρα πονεμένα και ξέπνοη ψυχή
Καθώς οι ιερές μάχες αποσπούν το τίμημά τους
Θεία ελευθερία κι ελπίδα
Η μετατροπή του νερού σε κρασί
Για τον λόγο αυτό σας αποχαιρετάμε
Για το εντός της Κόλασης Βασίλειο των Ουρανών
Πνεύμα άγιο, ζωή αιώνια
Εμψύχωσέ με, στο σπίτι πήγαινέ με
Αποικιακή ανατολή, παγανιστικό ηλιοβασίλεμα
Ταξίδι προόδου άρχισε
Το κουράγιο για να βρω και την καλοπροαίρετη θέληση
Να διαχωρίσω το καλό από το κακό
Καθάρισε το νερό, καθάρισε την ενοχή μας
Κι όσο για εμάς πράξε κατά το θέλημά σου
Τότε θα αποδειχτεί η κρίση μου
Δεν θα ανεχτώ τους ψευδείς αγγέλους που ακούω
Διότι τότε θα πρέπει να ομολογήσω
Την αιώνια καταδίκη μου
Δώσε μας τώρα ένα σημάδι ιερό
Μετατρέποντας το νερό μας σε κρασί
Για να αποχαιρετίσουμε όλους εσάς
Για το εντός της Κόλασης Βασίλειο των Ουρανών
Πνεύμα άγιο, ζωή αιώνια
Εμψύχωσέ με, στο σπίτι πήγαινέ με
Αποικιακή ανατολή, παγανιστικό ηλιοβασίλεμα
Ταξίδι προόδου άρχισε
Δώσε μας τώρα ένα σημάδι ιερό
Μετατρέποντας το νερό μας σε κρασί
Ώστε να σας αποχαιρετίσουμε εσάς
Για το εντός της Κόλασης Βασίλειο των Ουρανών
Πνεύμα άγιο, ζωή αιώνια
Εμψύχωσέ με, στο σπίτι πήγαινέ με
Αποικιακή ανατολή, παγανιστικό ηλιοβασίλεμα
Ταξίδι προόδου άρχισε
Πνεύμα άγιο, ζωή αιώνια
Εμψύχωσέ με, στο σπίτι πήγαινέ με
Αποικιακή ανατολή, παγανιστικό ηλιοβασίλεμα
Ταξίδι προόδου άρχισε
-
I've hold the fire within myself
Years I've walked in the coldest winds
Through the deserts of sand and snow
The time is passing and I know
That I'm wasting my life, destroying my dreams
I'm diving into the bottomless sea
From sorrow and pain I find my strength
The more pain I feel, the more I see
Now I'm watching my life flowing in the dark
Like streams of fear running through my heart
And it's wearing me down until I'm gone
Soon I'll join the endless whirls of stars
And I fall deeper into the unknown voids (Something is dying, yet something is born)
And I fall into infinity like a burning star (When will I find my silent dawn)
