Θέλω κάπου να μιλησω

Κοίταξε να δεις αν είναι να πάει σε ειδικό και ότι τον ενοχλεί να το κρατάει μέσα του, δεν έχει νόημα. Από την άλλη με το στυλ που θα μιλάει σε σένα και θα έχετε καβγάδες, σε εκεινον ή εκεινη δεν θα μπορεί να μιλησει έτσι και ενδεχομένως να δουλέψει. Μαλλον πρέπει κάποιος τρίτος να σας βοηθήσει, να λύσετε τα προβλήματα γιατί είναι κρίμα τώρα να είστε έτσι.

Quote:

---

Originally Posted by Marilou

Έχεις δίκιο σε αυτό αλλά να σε ρωτήσω κάτι ?
Στην ζωή σας πως είστε ?
Ξέρει ότι όταν δεν είσαι καλά χρειάζεσαι αγκαλιά ?
Του το έχει πει.αυτο ,του το έχεις ζητήσει?

Και μην μου πεις και εσύ ότι δεν είμαι ζητιάνα να ζητιανευω γιατί το έχω ακούσει και αυτό ..
Και εγώ εκεί θα σου πω εσύ δεν είσαι ζητιάνα, από τον άλλο γιατί ζητάς να είναι μάντης και να μαντέψει αν εσύ έχεις ανάγκη από μια αγκαλιά αν δεν έχετε μάθει ο ένας τον άλλον σε τέτοιες κινήσεις?

Συμφωνώ ότι μέσα σε ένα ζευγάρι ο ένας πρεπει να καταλαβαίνει τον άλλο τι χρειάζεται μόνο με μια ματιά μετα από κάποια χρόνια ,αλλά εκπαιδεύεσαι σε αυτό ..
Σε όλα αυτά τα χρόνια εσύ του το ξεκαθαρισες?
Του έχεις πει όταν είστε καλά και σε.εχει στην αγκαλιά του ότι είναι το καλύτερο φάρμακο για εσένα αυτό και το χρειάζεσαι συχνά?

Με λίγα λόγια είσαι εκδηλωτική όλα αυτά τα χρόνια σε συναισθήματα ώστε πλέον να φτάσετε σε ένα σημείο που χωρίς λόγια να ξέρει τι θέλει ο ένας και τι έχει ανάγκη ο άλλος ?

Δεν είναι κάτι εύκολο αυτό και δεν γίνεται από την μια μέρα στην άλλη ...

Ξέρεις ανέφερες κάτι πιο πάνω που εμένα με κλωτσισε αρκετά ..
Ήταν το θέμα των χρημάτων και σε πολλά θέματα συμβιμβαστικες ,νομίζω θα ήταν και αυτό ...

Πρόσεχε όμως άλλο συμβιμβαζομαι στο κάθε μέρα δεν θα μαγειρεύω κρέας γιατί δεν του αρέσει και άλλο συμβιμβαζομαι σε ένα τέτοιο θέμα ...

Το θεωρείς τσιγκούνη?
Γιατί ανέφερες ότι πάντα είχε θέμα και ειδικά αυτό που σου είπε για την βόλτα ..Πρόσεχε άλλο τσιγκούνης και άλλο οικονόμος ..
Γιατί αν ήταν τσιγκούνης και το δέχτηκες αυτό είναι πολύ δύσκολο ..Σε αυτό το κομμάτι δεν χωράει συμβιμβασμος ...Υποχώρηση έκανες αναλογιζομενη νομίζω τις συνέπειες ...
Αυτό είναι ελλατωμα για εμένα και μάλιστα πολύ μεγάλο .Βασικά για εμένα τσιγκούνης ένας άνθρωπος δεν είναι μόνο στα χρήματα είναι και στα συναισθήματα και σε πολλά άλλα .
Γι αυτό εκεί εγώ δεν συμβιμβαζομαι ...

Γιατί κατά καιρούς αναφέρομαι ότι ο γάμος καλός ή κακός περιλάβει και συμβιμβασμος αλλά όχι τέτοιου είδους ...

---

Ξέρει ότι θέλω αγκαλιές. Του το έχω πει. Από την αλλη ίσως με βλέπει απόμακρη λόγο της κατάστασης μου και φοβάτε να το κάνει, μήπως τον απορρίψω και πληγωθει? Δε ξέρω. Όσον αφορά τα χρήματα, όταν έχει λίγα παραπάνω ή όταν είναι στα κέφια του, θα ξοδέψει και για το σπίτι αλλά και για διασκεδαση. Όταν όμως δεν είναι καλά ή δεν έχουμε πολλά χρήματα τον πιάνει αμοκ. Αν με δει να πάρω κάτι μου τη λέει.

Quote:

---

Originally Posted by Hope 2

Ξέρει ότι θέλω αγκαλιές. Του το έχω πει. Από την αλλη ίσως με βλέπει απόμακρη λόγο της κατάστασης μου και φοβάτε να το κάνει, μήπως τον απορρίψω και πληγωθει? Δε ξέρω. Όσον αφορά τα χρήματα, όταν έχει λίγα παραπάνω ή όταν είναι στα κέφια του, θα ξοδέψει και για το σπίτι αλλά και για διασκεδαση. Όταν όμως δεν είναι καλά ή δεν έχουμε πολλά χρήματα τον πιάνει αμοκ. Αν με δει να πάρω κάτι μου τη λέει.

---

Δεν μπορεί να καταλάβει πως από τη στιγμή που το αγόρασες δεν αλλάζει τίποτα και δεν έχει νόημα ούτε να σου την πει ούτε να τον πιάνει αμόκ;

Quote:

---

Originally Posted by Hope 2

Μακάρι να τα θυμάμαι κι εγώ μετά από λίγα χρόνια και να γελάω... Θα του ξαναπώ αυτές τις μέρες να πάμε σε ειδικό μαζί. Μάλλον θα δεχτεί.

---

Μακάρι να δεχτεί. Θα ξεκαθαρίσουν πολλά μεταξύ σας γιατί απ ότι βλέπω δεν μιλάτε ούτε ο ένας ούτε ο άλλος. Και αυτό είναι το πιο δύσκολο να αλλάξει. Είχα ακριβώς το ίδιο πρόβλημα. Μόνο η συμπεριφορά του άλλαζε γιατί δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι προφανώς.
Αλλά εγώ επιμένω (επειδή αυτό έγινε σε μένα) ότι ναι υπάρχουν θέματα, αλλά πολλά από αυτά τα παρερμηνευουμε όσες δεν έχουμε καθαρό μυαλό, για οποιοδήποτε λόγο και αν συμβαίνει αυτό. Γι αυτό και σου είπα παράδειγμα δικό μου. Αλλά εντάξει, εγώ ήμουν εντελώς μέσα στην παράνοια.

Υ.Γ. Δεν πέρασαν χρόνια από τον σύμβουλο γάμου. Έγινε σχετικά πρόσφατα και αυτό.

Quote:

---

Originally Posted by Hope 2

Ξέρει ότι θέλω αγκαλιές. Του το έχω πει. Από την αλλη ίσως με βλέπει απόμακρη λόγο της κατάστασης μου και φοβάτε να το κάνει, μήπως τον απορρίψω και πληγωθει? Δε ξέρω. Όσον αφορά τα χρήματα, όταν έχει λίγα παραπάνω ή όταν είναι στα κέφια του, θα ξοδέψει και για το σπίτι αλλά και για διασκεδαση. Όταν όμως δεν είναι καλά ή δεν έχουμε πολλά χρήματα τον πιάνει αμοκ. Αν με δει να πάρω κάτι μου τη λέει.

---

Αυτο θα σε ρωτούσα ακριβώς. Μήπως τον απορρίπτεις με τον τρόπο σου?

Quote:

---

Originally Posted by Hope 2

Ξέρει ότι θέλω αγκαλιές. Του το έχω πει. Από την αλλη ίσως με βλέπει απόμακρη λόγο της κατάστασης μου και φοβάτε να το κάνει, μήπως τον απορρίψω και πληγωθει? Δε ξέρω. Όσον αφορά τα χρήματα, όταν έχει λίγα παραπάνω ή όταν είναι στα κέφια του, θα ξοδέψει και για το σπίτι αλλά και για διασκεδαση. Όταν όμως δεν είναι καλά ή δεν έχουμε πολλά χρήματα τον πιάνει αμοκ. Αν με δει να πάρω κάτι μου τη λέει.

---

Hope με όλα αυτά που μας λες πιστεύεις ότι η απόφαση σου να σταματήσεις την θεραπεία σου για να κάνεις ένα δεύτερο παιδί είναι συνειδητή?

Πέρα από το θέμα των φαρμάκων βγάζεις και άλλα θεματακια που εντάξει δεν είναι αποτέλεσμα μόνο της δικής σου κατάστασης ..
Είναι θεματακια που έχουν να κάνουν με χαρακτηριστικά που τα έχει ο άντρας σου ...Τα είχε δηλαδή ανέκαθεν νομίζω δεν εμφανίστηκαν τώρα ξαφνικά ..
Απλά κάποια ίσως επιδεινώθηκανν λόγο της κατάστασης σου ή απλά έγιναν πιο έντονα ..

Εσύ νομίζεις ότι προτεραιότητα αυτή την στιγμή είναι ένα δεύτερο παιδί ή να γίνεις εσύ καλά και κατ επέκταση να λυθούν και αυτά θεματακια μεταξύ σας ?

Quote:

---

Originally Posted by Αλεξία10

Αυτο θα σε ρωτούσα ακριβώς. Μήπως τον απορρίπτεις με τον τρόπο σου?

---

Δε ξέρω ειλικρινά.

Quote:

---

Originally Posted by Marilou

Hope με όλα αυτά που μας λες πιστεύεις ότι η απόφαση σου να σταματήσεις την θεραπεία σου για να κάνεις ένα δεύτερο παιδί είναι συνειδητή?

Πέρα από το θέμα των φαρμάκων βγάζεις και άλλα θεματακια που εντάξει δεν είναι αποτέλεσμα μόνο της δικής σου κατάστασης ..
Είναι θεματακια που έχουν να κάνουν με χαρακτηριστικά που τα έχει ο άντρας σου ...Τα είχε δηλαδή ανέκαθεν νομίζω δεν εμφανίστηκαν τώρα ξαφνικά ..
Απλά κάποια ίσως επιδεινώθηκανν λόγο της κατάστασης σου ή απλά έγιναν πιο έντονα ..

Εσύ νομίζεις ότι προτεραιότητα αυτή την στιγμή είναι ένα δεύτερο παιδί ή να γίνεις εσύ καλά και κατ επέκταση να λυθούν και αυτά θεματακια μεταξύ σας ?

---

Αυτά τα θεματακια που λες, όντως δεν είναι όλα δικά μου. Την εριοδο της διακοπής του φαρμάκου ήταν όλα πιο ήρεμα, ή τουλάχιστον έτσι τα έβλεπα. Αλλά λίγο μετά τη διακοπή υπήρχε ένταση στο σπίτι και υποτροπιασα. Έχεις δίκιο σε αυτό που λες για δεύτερο παιδί απλά πολλές φορές νιώθω ότι δεν θα λυθούν κάποιες διαφωνίες μας οπότε ή θα χωρίσω ή θα συνεχίσω το γάμο κάνοντας και άλλο παιδί και ας μη είμαστε πάντα καλά. Γιατί δεν έχει νόημα να είμαι σε ένα γάμο, να μη λύνονται τα προβλήματα και να μενω στάσιμη.

Quote:

---

Originally Posted by Αλεξία10

Μακάρι να δεχτεί. Θα ξεκαθαρίσουν πολλά μεταξύ σας γιατί απ ότι βλέπω δεν μιλάτε ούτε ο ένας ούτε ο άλλος. Και αυτό είναι το πιο δύσκολο να αλλάξει. Είχα ακριβώς το ίδιο πρόβλημα. Μόνο η συμπεριφορά του άλλαζε γιατί δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι προφανώς.
Αλλά εγώ επιμένω (επειδή αυτό έγινε σε μένα) ότι ναι υπάρχουν θέματα, αλλά πολλά από αυτά τα παρερμηνευουμε όσες δεν έχουμε καθαρό μυαλό, για οποιοδήποτε λόγο και αν συμβαίνει αυτό. Γι αυτό και σου είπα παράδειγμα δικό μου. Αλλά εντάξει, εγώ ήμουν εντελώς μέσα στην παράνοια.

Υ.Γ. Δεν πέρασαν χρόνια από τον σύμβουλο γάμου. Έγινε σχετικά πρόσφατα και αυτό.

---

Αλεξία θέλω να σε ρωτήσω, στον σύμβουλο λέγατε τι ενοχλεί τον έναν και τι τον άλλο? Τσακώθηκατε μπροστά του? Μετά στο σπίτι πως ήσασταν?

Quote:

---

Originally Posted by Hope 2

Αυτά τα θεματακια που λες, όντως δεν είναι όλα δικά μου. Την εριοδο της διακοπής του φαρμάκου ήταν όλα πιο ήρεμα, ή τουλάχιστον έτσι τα έβλεπα. Αλλά λίγο μετά τη διακοπή υπήρχε ένταση στο σπίτι και υποτροπιασα. Έχεις δίκιο σε αυτό που λες για δεύτερο παιδί απλά πολλές φορές νιώθω ότι δεν θα λυθούν κάποιες διαφωνίες μας οπότε ή θα χωρίσω ή θα συνεχίσω το γάμο κάνοντας και άλλο παιδί και ας μη είμαστε πάντα καλά. Γιατί δεν έχει νόημα να είμαι σε ένα γάμο, να μη λύνονται τα προβλήματα και να μενω στάσιμη.

---

Hope ουτε το να μη λύνονται τα προβλήματα και να κάνεις άλλο παιδί έχει νόημα. Το καταλαβαίνεις αυτό που σου λεω, είμαι σίγουρη.
Όταν λοιπόν λυθούν τα θέματα, τότε μπορείς να σκεφτείς για άλλο παιδί. Να το ζήσετε κιόλας, γιατί όπως σίγουρα θα ξέρεις, το όλο θέμα έχει τις δυσκολίες του. Οπότε φαντάσου να βάλεις δυσκολίες πάνω στις δυσκολίες. Ενώ αν τα λύσετε και είστε καλά, όλα θα είναι πιο εύκολα.

Να πούμε λίγο για την απόρριψη. Εσύ θα μπορούσες (ή μπορείς) να τον πλησιάζεις αν αυτός είναι στην τσίτα και στα νεύρα όλη μέρα? Δεν σε φρενάρει κάπως αυτό? Όταν τον βλέπεις έτσι, δεν σκέφτεσαι ότι δεν σε θέλει?
Προσπαθω να σε κάνω να το βλέπεις λίγο από την δική του γωνία.

Quote:

---

Originally Posted by Hope 2

Αλεξία θέλω να σε ρωτήσω, στον σύμβουλο λέγατε τι ενοχλεί τον έναν και τι τον άλλο? Τσακώθηκατε μπροστά του? Μετά στο σπίτι πως ήσασταν?

---

Λοιπόν... Ελπίζω να μη γελάσεις πολύ.

Εγώ του ελεγα να πάμε σε σύμβουλο γάμου γιατί "δεν μου συμπαραστεκεσαι, δεν με σέβεσαι, δεν μαγαπας, με έχεις γραμμένη". Είχε παραιτηθεί γιατί όπως σου είπα, κουράστηκε μάλλον. Και μου λέει Δεν έρχομαι σε σύμβουλο γάμου, δεν έχει νόημα. Εγώ στον κόσμο μου, λεω οκ. Μετά από κάτι μήνες ζήτησα να χωρισουμε. Μου λέει τώρα εκείνος ότι ναι θα χωρίσουμε, αλλά πρώτα θα πάμε σε σύμβουλο γάμου για να δεις πόσο λάθος τα βλέπεις όλα.

Και πάμε. Με την πρώτη ερώτηση (τι πρόβλημα έχετε? ) απαντήσαμε ταυτόχρονα "Ο άντρας μου είναι παράλογος /η γυναίκα μου είναι παράλογη". Μετά από αυτό αρχίσαμε της φωνές. Αυτός να μου λέει Ότι και να κάνω πάντα εγώ είμαι ο κακός. Εγώ να του φωνάζω πως Θέλεις να μου τη φέρεις, όλα τα κάνεις για να βλέπουν οι έξω ότι έχεις οικογένεια αλλά από μέσα είσαι σκαρτος.... ΦΩΝΆΖΟΝΤΑΣ όλα αυτά. Ο άνθρωπος μπροστά μας να κοιτάει ανεκφραστος. Τέλος πάντων με τα πολλά σηκώθηκα εγώ φουριοζα, του λέω "απλά εξαφανίσου από την ζωή μου" και τον άφησα εκεί και έφυγα.

Φρίκη σου λέω η πρώτη φορά. Ρεζίλι!

Quote:

---

Originally Posted by Hope 2

Αυτά τα θεματακια που λες, όντως δεν είναι όλα δικά μου. Την εριοδο της διακοπής του φαρμάκου ήταν όλα πιο ήρεμα, ή τουλάχιστον έτσι τα έβλεπα. Αλλά λίγο μετά τη διακοπή υπήρχε ένταση στο σπίτι και υποτροπιασα. Έχεις δίκιο σε αυτό που λες για δεύτερο παιδί απλά πολλές φορές νιώθω ότι δεν θα λυθούν κάποιες διαφωνίες μας οπότε ή θα χωρίσω ή θα συνεχίσω το γάμο κάνοντας και άλλο παιδί και ας μη είμαστε πάντα καλά. Γιατί δεν έχει νόημα να είμαι σε ένα γάμο, να μη λύνονται τα προβλήματα και να μενω στάσιμη.

---

Καλημέρα

Κορίτσι μου πραγματικά εγώ βλέπω έναν άνθρωπο ο οποίος έχει αρκετά θεματακια να διαχειριστεί δεν τα καταφέρει και τόσο καλά και αντί να καθήσει και να βάλει προτεραιότητες ώστε να μπει σε μια σειρά η όλη κατσταση και να οδηγηθεί σε μια πιο ήρεμη φάση ,θέλει να φορτώσει ή να πιεση καλύτερα την όλη κατάσταση με ένα ακόμα γεγονός που είναι ένα παιδί που όχι μόνο δεν θα λύσει τίποτα αλλά θα την δυσκολέψει ακόμα περισσότερο..

Έχεις αποφασίσει δηλαδή ότι είτε θα μείνεις και θα υποστείς όλα αυτά ,είτε θα χωρίσεις αλλά πάντα με ένα ακόμα παιδί?
Ξέρεις πόσο δύσκολο είναι αυτό που λες ?
Και με γνωμονα ότι αυτά τα παιδιά θα έχουν μια μαμα που ταλαιπωρείται ψυχολογικά...

Δεν κάνουμε παιδιά για να λύσουμε προβλήματα .Τα κάνουμε γιατί είμαστε καλά και μπορουμε να τους προσφέρουμε αυτά που απαιτεί όλη αυτή η απόφαση ..

Εδώ καλά είσαι και κάνοντας ένα δεύτερο παιδί πελαγωνεις ..Γιατί να ξέρεις αυτό που λένε ένα παιδί ίσον κανένα ισχύει..
Μην κοίτα πως ήσουν στην πρώτη εγκυμοσύνη και μετά σπίτι με ένα παιδί μόνο..
Δεν ειναι το ίδιο ...
Οι ευθύνες είναι διπλάσιες και στην αρχή μέχρι να προσαρμοστείς θέλει πολύ ψυχική και σωματική δύναμη..
Δεν εινάι όπως το πρώτο α ! τώρα επειδή ηρέμησε το μωρό θα τα παρατήσω όλα και εγώ και θα κοιμηθώ γιατί θήλαζα ας πούμε όλη την νύχτα και δεν έχω κουράγιο ούτε μπάνιο να κάνω που λέει ο λόγος από τα ξενύχτια και την κούραση ...
Είσαι έτοιμη νομίζεις ότι μπορείς να αντέξει όχι μόνο αυτό αλλά και πολλά άλλα..
Την ώρα που θα κοιματε το μωρό θα πρέπει να καλύψεις ανάγκες του μεγάλου ..Και άντε να σε αφήνει ,να ξέρεις ότι πολλές φορές θα τα κάνεις παράλληλα ..
Είσαι σε φάση να αντέξεις τυχόν αλλαγές στην συμπεριφορά του μεγάλου παιδιού γιατί στάνταρ θα παίξει θέματακι και με ζηλιες και για καταμερισμό χρόνου ..
Θα είσαι στην κυριολεξία μια τρελή στην αρχή να ακροβατεί ανάμεσα σε ένα μωρό με φουλ απασχολησει και ενός παιδιου που πρέπει να του αφιερώσεις και αυτού τον χρόνο που του αναλογεί ..

Και όλα αυτά μόνη σου έτσι?
Είτε χωρίσεις είτε δεν χωρίσεις γιατί ο άντρας σου θα πρέπει να πάει και στην δουλειά ..
Δεν σου λέω αν έχεις γονείς ή πεθερικά ...γιατί εγώ λέω όταν αποφασίσεις να κάνεις ένα παιδί θα βασίζεται μόνο στα δικά σου χέρια ..οι γονείς αν θέλουν βοηθάνε δεν μπορείς να τους υποχρεώσεις ..

Στα λέω όλα αυτά για να δεις ότι η σκέψη σου για εμένα είναι λάθος ..
Μόνο έξτρα προβληματα θα σου δημιουργήσει αν δεν λύσεις όλα αυτά πριν ..
Και ένα παιδί δεν είναι τσάντα την πήρα ,δεν μου αρέσει τελικά την γυρνάω πίσω ...

Ειδικά ψυχολογικά που οι ορμόνες κάνουν πάρτυ και πριν μπεις σε όλο αυτό πρέπει να έχεις σταθεροποιηθεί πρώτα..

Εγώ δεν θέλω να σου πω τι να κάνεις μαζί του στην προκειμένη φάση γιατί το πρόβλημα είναι και από τους δύο σας ,απλά εσύ τα βλέπεις διαφορετικά και εκείνος μπορεί να τα βλέπει πιο λογικά αλλά η κούραση της όλης καταστάσεις μπορεί να τον οδηγεί σε λάθος συμπεριφορές ..
Τι να πεις σε ένα ζευγάρι σε αυτή την περίπτωση ..

Μόνο δουλειά και από τους δύο σας , πρωτίστως στον ψυχολογικό τομέα και μετά όλα τα άλλα ...

Έχεις τόση δύναμη βρε καλό μου να περάσεις μια δεύτερη εγκυμοσύνη και ένα δεύτερο παιδί μόνη σου?
Έχεις καθήσει να το σκεφτείς αυτό ήρεμα και ώριμα ?

Quote:

---

Originally Posted by Marilou

Καλημέρα

Κορίτσι μου πραγματικά εγώ βλέπω έναν άνθρωπο ο οποίος έχει αρκετά θεματακια να διαχειριστεί δεν τα καταφέρει και τόσο καλά και αντί να καθήσει και να βάλει προτεραιότητες ώστε να μπει σε μια σειρά η όλη κατσταση και να οδηγηθεί σε μια πιο ήρεμη φάση ,θέλει να φορτώσει ή να πιεση καλύτερα την όλη κατάσταση με ένα ακόμα γεγονός που είναι ένα παιδί που όχι μόνο δεν θα λύσει τίποτα αλλά θα την δυσκολέψει ακόμα περισσότερο..

Έχεις αποφασίσει δηλαδή ότι είτε θα μείνεις και θα υποστείς όλα αυτά ,είτε θα χωρίσεις αλλά πάντα με ένα ακόμα παιδί?
Ξέρεις πόσο δύσκολο είναι αυτό που λες ?
Και με γνωμονα ότι αυτά τα παιδιά θα έχουν μια μαμα που ταλαιπωρείται ψυχολογικά...

Δεν κάνουμε παιδιά για να λύσουμε προβλήματα .Τα κάνουμε γιατί είμαστε καλά και μπορουμε να τους προσφέρουμε αυτά που απαιτεί όλη αυτή η απόφαση ..

Εδώ καλά είσαι και κάνοντας ένα δεύτερο παιδί πελαγωνεις ..Γιατί να ξέρεις αυτό που λένε ένα παιδί ίσον κανένα ισχύει..
Μην κοίτα πως ήσουν στην πρώτη εγκυμοσύνη και μετά σπίτι με ένα παιδί μόνο..
Δεν ειναι το ίδιο ...
Οι ευθύνες είναι διπλάσιες και στην αρχή μέχρι να προσαρμοστείς θέλει πολύ ψυχική και σωματική δύναμη..
Δεν εινάι όπως το πρώτο α ! τώρα επειδή ηρέμησε το μωρό θα τα παρατήσω όλα και εγώ και θα κοιμηθώ γιατί θήλαζα ας πούμε όλη την νύχτα και δεν έχω κουράγιο ούτε μπάνιο να κάνω που λέει ο λόγος από τα ξενύχτια και την κούραση ...
Είσαι έτοιμη νομίζεις ότι μπορείς να αντέξει όχι μόνο αυτό αλλά και πολλά άλλα..
Την ώρα που θα κοιματε το μωρό θα πρέπει να καλύψεις ανάγκες του μεγάλου ..Και άντε να σε αφήνει ,να ξέρεις ότι πολλές φορές θα τα κάνεις παράλληλα ..
Είσαι σε φάση να αντέξεις τυχόν αλλαγές στην συμπεριφορά του μεγάλου παιδιού γιατί στάνταρ θα παίξει θέματακι και με ζηλιες και για καταμερισμό χρόνου ..
Θα είσαι στην κυριολεξία μια τρελή στην αρχή να ακροβατεί ανάμεσα σε ένα μωρό με φουλ απασχολησει και ενός παιδιου που πρέπει να του αφιερώσεις και αυτού τον χρόνο που του αναλογεί ..

Και όλα αυτά μόνη σου έτσι?
Είτε χωρίσεις είτε δεν χωρίσεις γιατί ο άντρας σου θα πρέπει να πάει και στην δουλειά ..
Δεν σου λέω αν έχεις γονείς ή πεθερικά ...γιατί εγώ λέω όταν αποφασίσεις να κάνεις ένα παιδί θα βασίζεται μόνο στα δικά σου χέρια ..οι γονείς αν θέλουν βοηθάνε δεν μπορείς να τους υποχρεώσεις ..

Στα λέω όλα αυτά για να δεις ότι η σκέψη σου για εμένα είναι λάθος ..
Μόνο έξτρα προβληματα θα σου δημιουργήσει αν δεν λύσεις όλα αυτά πριν ..
Και ένα παιδί δεν είναι τσάντα την πήρα ,δεν μου αρέσει τελικά την γυρνάω πίσω ...

Ειδικά ψυχολογικά που οι ορμόνες κάνουν πάρτυ και πριν μπεις σε όλο αυτό πρέπει να έχεις σταθεροποιηθεί πρώτα..

Εγώ δεν θέλω να σου πω τι να κάνεις μαζί του στην προκειμένη φάση γιατί το πρόβλημα είναι και από τους δύο σας ,απλά εσύ τα βλέπεις διαφορετικά και εκείνος μπορεί να τα βλέπει πιο λογικά αλλά η κούραση της όλης καταστάσεις μπορεί να τον οδηγεί σε λάθος συμπεριφορές ..
Τι να πεις σε ένα ζευγάρι σε αυτή την περίπτωση ..

Μόνο δουλειά και από τους δύο σας , πρωτίστως στον ψυχολογικό τομέα και μετά όλα τα άλλα ...

Έχεις τόση δύναμη βρε καλό μου να περάσεις μια δεύτερη εγκυμοσύνη και ένα δεύτερο παιδί μόνη σου?
Έχεις καθήσει να το σκεφτείς αυτό ήρεμα και ώριμα ?

---

Καλημέρα, χάθηκα λίγο γιατί είχα δουλειά. Ναι έχεις δικιο ότι εάν δε σταθεροποιηθω δεν μπορώ να σκεφτώ την εγκυμοσύνη αλλά μου είναι πολύ δύσκολο ακόμα να το δεχτώ ότι για δεύτερη φορά αναβάλλεται η εγκυμοσύνη. Ξέρεις πόσο χαρούμενη ήμουν τον Σεπτέμβρη που έκοψα τα φάρμακα και θα προσπαθούσα με για παιδί? Πετούσα από τη χαρά μου. Και μετά από μια ένταση στο σπίτι μπουμ... Αυτό ήταν,ολα μαύρα ένα πρωί... Οσον αφορά τον άντρα μου,ναι έχει σίγουρα κουραστεί με αυτή την κατάσταση και μπορεί να αντιδράει κάπως... Μετά από κουβέντα που κάναμε χθες για να πάμε σε έναν ειδικό μαζί, μου είπε ναι μεν οκ, να πάμε αλλά μου λέει δε νομίζω πως υπάρχει λόγος, ότι όλα τα ζευγάρια έχουν καβγάδες και ότι εγώ σκέφτομαι μόνο τα αρνητικά του και της κακές στιγμές. Του εξήγησα βέβαια ότι από τη στιγμή που νιώθω ότι αυτές οι διαφωνίες με επηρεάζουν, τότε για μένα δεν είναι φυσιολογικές και ίσως ένας ειδικός μας βοηθήσει να βρούμε λύσεις.

Ρε παιδιά μου αύξησε η γιατρός το φαρμακο εδώ και 3 μέρες και έχει αυξηθεί πάλι το άγχος μου και οι κακές σκέψεις.. Αντε να συνηθίσει πάλι ο οργανισμος.... Μέσα σε ένα μήνα μου το πήγε από 0 σε 150.

Quote:

---

Originally Posted by Hope 2

Καλημέρα, χάθηκα λίγο γιατί είχα δουλειά. Ναι έχεις δικιο ότι εάν δε σταθεροποιηθω δεν μπορώ να σκεφτώ την εγκυμοσύνη αλλά μου είναι πολύ δύσκολο ακόμα να το δεχτώ ότι για δεύτερη φορά αναβάλλεται η εγκυμοσύνη. Ξέρεις πόσο χαρούμενη ήμουν τον Σεπτέμβρη που έκοψα τα φάρμακα και θα προσπαθούσα με για παιδί? Πετούσα από τη χαρά μου. Και μετά από μια ένταση στο σπίτι μπουμ... Αυτό ήταν,ολα μαύρα ένα πρωί... Οσον αφορά τον άντρα μου,ναι έχει σίγουρα κουραστεί με αυτή την κατάσταση και μπορεί να αντιδράει κάπως... Μετά από κουβέντα που κάναμε χθες για να πάμε σε έναν ειδικό μαζί, μου είπε ναι μεν οκ, να πάμε αλλά μου λέει δε νομίζω πως υπάρχει λόγος, ότι όλα τα ζευγάρια έχουν καβγάδες και ότι εγώ σκέφτομαι μόνο τα αρνητικά του και της κακές στιγμές. Του εξήγησα βέβαια ότι από τη στιγμή που νιώθω ότι αυτές οι διαφωνίες με επηρεάζουν, τότε για μένα δεν είναι φυσιολογικές και ίσως ένας ειδικός μας βοηθήσει να βρούμε λύσεις.

---

Καλημερα Hope!
Είναι καλό που δέχτηκε να πάτε σε ειδικό. Τώρα μη συζητάς πολύ μαζί του αυτό το θέμα. Άστο έτσι μέχρι να πάτε.
Και κάτι άλλο. Εγώ σου είπα ότι στην περίπτωση μου εφταιγα εγώ (βασικά ο τρόπος που έβλεπα εγώ την συμπεριφορα του) αλλά μη νομίζεις ότι εκεί θα μιλήσετε μόνο για σένα. Θα βγουν και όλα τα δικά του λάθη ή λάθος συμπεριφορές αν θέλεις.
Και θα καταλάβει γιατί θα βγουν πάνω στη συζήτηση με εναν ειδικό και αυτό που βλέπει μέχρι τώρα, είναι μια γυναίκα που τον κατηγορεί για διάφορα. Άλλος ο τρόπος σου και η οικειότητα που έχει μαζί σου, και άλλη η αντιμετώπιση που θα βρείτε εκεί.