Εργασιακή φοβία

Quote:

---

Originally Posted by Dysfunctional

Παιδιά συγγνώμη που θα σας το πω κάπως ωμά, αλλά επειδή ως νέος έχω περάσει ακριβώς απο την ίδια φάση και ξέρω τι νιώθετε, το πρόβλημα σας δεν ειναι η "κατάθλιψη" ούτε η "εργασιακή φοβία", αλλά το ότι είστε καλομαθημένοι και δεν θέλετε να αναλάβετε τις ευθύνες της ζωής. Βασικά δεν φταίτε εσείς, αλλά ο τρόπος που μεγαλώσαμε ολοι. Και εγώ στα 26 μόλις είχα τελειώσει σπουδές και στρατό με επιανε "φοβια" οταν πηγαινα για δουλειά, με αποτέλεσμα να φάω τουλάχιστον μια 5ετια της πιο παραγωγικής μου ηλικίας ξύνοντας τα απαυτα μου και παίρνοντας χάπια, έχοντας πείσει όλους γύρω μου ότι είμαι άρρωστος, ενώ έκανα ζωή χαρισάμενη με λεφτά του πατέρα μου (ταξιδια, γκόμενες, σπορ αυτοκίνητα κλπ).
Χρειαστηκε σχεδόν να μείνουμε στο δρόμο λόγω χρεών του πατέρα μου (οποίος έκανε και φυλακή) επειδή φαλιρισε η επιχείρηση του, για να πάρω τη ζωή στα χέρια μου. Όσο για το άγχος και την ανασφάλεια , αυτα είναι φυσιολογικα, δεν είστε άρρωστοι όπως πάνε να σας πείσουν οι ψυχίατροι για να σας τα παίρνουν, και θα τα έχετε πάντα, γιατί έτσι είναι η ζώη, και πρεπει να μάθετε να την αντιμετωπίζετε.
Είμαι 47 χρόνων τώρα, θεωρούμαι "επιτυχημένος" επαγγελματικα, και ειμαι αυτός που παίρνει τις συνεντεύξεις σε μεγάλη εταιρία (που κάποτε πηγαίνα και έτρεμα περιμένοντας στο σαλονι) και σας διαβεβαιώνω οτι δεν υπάρχει ούτε μια μέρα που να μην αντιμετωπίζω άγχος και ανασφάλεια. Ποιά είναι η διαφορά απο τα 25 μου; Οτι έμαθα να το καταπινω και το παλεύω, να κοιτάω την ζωή στα μάτια, αντί να τρέχω μακριά σαν φοβισμένο κουτάβι. Πάρτε την ζωή στα χέρια σας! Μην φοβάστε! Μην χαραμίζετε την ζωή σας στην αδράνεια, σε φανταστικές φοβίες, σε υποτιθέμενες ψυχικές ασθένειες, και στην αυτολυπηση. Man up!

---

Δεν αντιλέγω μπορεί να είμαι καλομαθημενος, το έχω πει πιο πάνω ότι θεωρώ τον εαυτό μου τεμπέλη. Ίσως και να έχεις δίκιο φίλε μου, εσύ δυστυχώς έφτασες σε μια δυσκολη κατάσταση και η ζωή σε έκανε να δουλέψεις και να γίνεις αυτό που έγινες σήμερα. Το έχω πει και σε άλλο σχόλιο μου ρόδα είναι και γυρίζει, πιστεύω αυτό θα μου γυριστεί το έχω πει και τότε θα πέσω στα βαθιά. Στο μόνο που διαφωνώ είναι στους ψυχιάτρους. Χρειάζονται και πίστεψε με υπάρχουν άνθρωποι που χωρίς αυτούς, να πω χωρίς τα φάρμακα τους ίσως δεν θα ήταν πια μαζί μας εδώ μέσα και έξω στην ζωή. Εγώ έχω βιώσει από τα 7-8 χρόνια μου μέχρι και σε πολύ μεγάλη ηλικία την αρνητικό τητα των ανθρώπων πάνω μου σαν μαγνήτη ( υπάρχουν και εξαιρέσεις βέβαια)και όταν από μικρός έχεις αρνητική εικόνα για τους άλλους αυτό σε ακολουθεί σε πολλούς τομείς της ζωής σου. Δεν θα πω τι έχω περάσει σε λεπτομέρειες δεν θέλω. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι μην σνομπαρουμε τους ψυχιάτρους, δεν αντιλέγω ότι υπάρχουν και ψυχίατροι που δεν είναι καλή, όπως και σε κάθε επάγγελμα. Αλλά δυστυχώς χρειάζονται, μακάρι, όλοι οι άνθρωποι να ήταν σε τέτοια κατάσταση, ώστε να μην χρειαζόντουσαν ψυχίατρο!!

Quote:

---

Originally Posted by andreas86

Δεν αντιλέγω μπορεί να είμαι καλομαθημενος, το έχω πει πιο πάνω ότι θεωρώ τον εαυτό μου τεμπέλη. Ίσως και να έχεις δίκιο φίλε μου, εσύ δυστυχώς έφτασες σε μια δυσκολη κατάσταση και η ζωή σε έκανε να δουλέψεις και να γίνεις αυτό που έγινες σήμερα. Το έχω πει και σε άλλο σχόλιο μου ρόδα είναι και γυρίζει, πιστεύω αυτό θα μου γυριστεί το έχω πει και τότε θα πέσω στα βαθιά. Στο μόνο που διαφωνώ είναι στους ψυχιάτρους. Χρειάζονται και πίστεψε με υπάρχουν άνθρωποι που χωρίς αυτούς, να πω χωρίς τα φάρμακα τους ίσως δεν θα ήταν πια μαζί μας εδώ μέσα και έξω στην ζωή. Εγώ έχω βιώσει από τα 7-8 χρόνια μου μέχρι και σε πολύ μεγάλη ηλικία την αρνητικό τητα των ανθρώπων πάνω μου σαν μαγνήτη ( υπάρχουν και εξαιρέσεις βέβαια)και όταν από μικρός έχεις αρνητική εικόνα για τους άλλους αυτό σε ακολουθεί σε πολλούς τομείς της ζωής σου. Δεν θα πω τι έχω περάσει σε λεπτομέρειες δεν θέλω. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι μην σνομπαρουμε τους ψυχιάτρους, δεν αντιλέγω ότι υπάρχουν και ψυχίατροι που δεν είναι καλή, όπως και σε κάθε επάγγελμα. Αλλά δυστυχώς χρειάζονται, μακάρι, όλοι οι άνθρωποι να ήταν σε τέτοια κατάσταση, ώστε να μην χρειαζόντουσαν ψυχίατρο!!

---

Δεν είναι όλες οι περιπτώσεις ίδιες. Εϊναι άλλο πράγμα π.χ. να έχει κάποιος κλινική κατάθλιψη, σχιζοφρένια, διπολική και ανάμεσα σε άλλα να έχει κάποια φοβία π.χ. αρρωστοφοβία, εργασιακή φοβία ή ξέρω κι εγώ τι, είναι άλλο πράγμα να έχει μία ήπια κατάθλιψη και αγχώδη διαταραχή κι άλλο να είναι αγχώδης ή οκνηρός και διστακτικός χαρακτήρας. Οι ψυχιάτροι σε πάρα πολλές περιπτώσεις είναι απαραίτητοι, σε άλλες όχι και τόσο, σε πολλές καθόλου, ωστόσο παράλληλα πρέπει και ο ίδιος ο άνθρωπος να κάνει προσπάθεια. Αν για έναν άνθρωπο του φαίνεται εντελώς βουνό αυτή τη στιγμή να πάει να πιάσει δουλειά ας πούμε, πρέπει να κάνει ένα βήμα να αισθανθεί καλύτερα και πιο σίγουρος γενικότερα. Κι αύριο ένα βήμα ακόμα κι άλλο κι άλλο μέχρι να είναι σε θέση και να βρει δουλειά. Αν κάθεται και δεν κάνει την παραμικρή προσπάθεια, χαίρω πολύ.

Βλέπεις περιπτώσεις εδώ μέσα που σου λένε δεν μπορώ να κάνω αυτό το συγκεκριμένο, οτιδήποτε κι αν είναι αυτό, άρα δεν κάνω τίποτα. Ε, δεν πάει έτσι ρε φίλε. Κάνε κάτι.

Quote:

---

Originally Posted by Eagle guy

Μπορεί να ισχύει και αυτό κάποιες φορές, αλλά να ξέρεις ότι τώρα οι διαθέσιμες δουλειές είναι πολύ λιγότερες και με μεγαλύτερη πίεση από όταν ήσουν εσύ 26. Κάποιοι από εδώ όντως μπορούν να ξεπεράσουν το άγχος τους και να δουλέψουν, άλλοι όμως χρειάζονται πιο "soft" δουλειές και περιβάλλον

---

Αν περιμένεις να βγεις από μία comfort zone για να μπεις αμέσως σε μία άλλη comfort zone, μάλλον θα μείνεις πάντα εκεί που είσαι.
Ποιες είναι οι πιο soft δουλειές που χρειάζονται κάποιοι eagle? Εγώ νομίζω ότι είναι θέμα οπτικής. Δηλαδή έναν ανειδίκευτο χωρίς προϋπηρεσία θα τον πάρουν σαν μεγαλοστέλεχος εταιρίας να διαχειρίζεται τεράστια ποσά, να έχει τρελές ευθύνες και ανταγωνισμό, να είναι όλη μέρα στην τσίτα ή για να χειρουργεί κόσμο και να παίρνει αποφάσεις κι ευθύνες ζωής και θανάτου κάθε στιγμή;
Σε κάποια δουλειά που θα υπάρχει πίεση να δουλευει όντως κι όχι να του κάνουν αέρα, με μικρές απολάβές, αλλά χωρίς ιδιαίτερες ευθύνες θα τον πάρουν. Πόσο πιο soft να βρει για να ξεκινήσει απο κάπου;

Καλημέρα σε όλους. Κατάφερα να βρω μια δουλειά σε έναν εργολάβο που βάζει κεραίες.Στην αρχή απλά παρατηρούσα και άκουγα προσεκτικά σημείωνα στο τετράδιακι μου και αποτύπωνα στο μυαλό μου.Διανυωντας την 2η εβδομάδα μόλις ήρθε η ώρα να πιάσω τρυπάνι να κάνω 1-2 τρύπες να βιδωσω κάτι απλό να φέρω κάνα εργαλείο κρύος ιδρώτας άγχος απίστευτο με αποτέλεσμα φωνές και απογοητεύση.Προφανως με 2 εβδομάδες δουλειά και πρώτη φορά πάνω στο αντικείμενο δεν θα έκανα παπάδες αλλά το βασικό είναι ότι μόλις πιάνω κάτι στα χέρια μου αμέσως άγχος με αποτέλεσμα να παίρνει και να το βιδωνει η να το φτιάχνει εκείνος. Δεν θέλω να τα παρατήσω αν και απογοήτευτηκα νωρίς αλλά βλέπω ότι δεν θα βγάλω μηνα και πάλι πίσω στο 0. Τα είπα τουλάχιστον και ξαλαφρωσα λιγο

Quote:

---

Originally Posted by Απρόθυμος

Καλημέρα σε όλους. Κατάφερα να βρω μια δουλειά σε έναν εργολάβο που βάζει κεραίες.Στην αρχή απλά παρατηρούσα και άκουγα προσεκτικά σημείωνα στο τετράδιακι μου και αποτύπωνα στο μυαλό μου.Διανυωντας την 2η εβδομάδα μόλις ήρθε η ώρα να πιάσω τρυπάνι να κάνω 1-2 τρύπες να βιδωσω κάτι απλό να φέρω κάνα εργαλείο κρύος ιδρώτας άγχος απίστευτο με αποτέλεσμα φωνές και απογοητεύση.Προφανως με 2 εβδομάδες δουλειά και πρώτη φορά πάνω στο αντικείμενο δεν θα έκανα παπάδες αλλά το βασικό είναι ότι μόλις πιάνω κάτι στα χέρια μου αμέσως άγχος με αποτέλεσμα να παίρνει και να το βιδωνει η να το φτιάχνει εκείνος. Δεν θέλω να τα παρατήσω αν και απογοήτευτηκα νωρίς αλλά βλέπω ότι δεν θα βγάλω μηνα και πάλι πίσω στο 0. Τα είπα τουλάχιστον και ξαλαφρωσα λιγο

---

Καλημέρα, βρες μία ταράτσα/οικοδομή/χώρο και κάνε εξάσκηση, να ανεβοκατεβαίνεις στη σκάλα, τρυπήματα, να αλλάζεις μύτες , βάλε βγάλε κανα πιάτο μερικές φορές, πέρνα κανένα καλώδιο....

Μπορεί να σου φύγει έτσι το άγχος.

Quote:

---

Originally Posted by Απρόθυμος

Καλημέρα σε όλους. Κατάφερα να βρω μια δουλειά σε έναν εργολάβο που βάζει κεραίες.Στην αρχή απλά παρατηρούσα και άκουγα προσεκτικά σημείωνα στο τετράδιακι μου και αποτύπωνα στο μυαλό μου.Διανυωντας την 2η εβδομάδα μόλις ήρθε η ώρα να πιάσω τρυπάνι να κάνω 1-2 τρύπες να βιδωσω κάτι απλό να φέρω κάνα εργαλείο κρύος ιδρώτας άγχος απίστευτο με αποτέλεσμα φωνές και απογοητεύση.Προφανως με 2 εβδομάδες δουλειά και πρώτη φορά πάνω στο αντικείμενο δεν θα έκανα παπάδες αλλά το βασικό είναι ότι μόλις πιάνω κάτι στα χέρια μου αμέσως άγχος με αποτέλεσμα να παίρνει και να το βιδωνει η να το φτιάχνει εκείνος. Δεν θέλω να τα παρατήσω αν και απογοήτευτηκα νωρίς αλλά βλέπω ότι δεν θα βγάλω μηνα και πάλι πίσω στο 0. Τα είπα τουλάχιστον και ξαλαφρωσα λιγο

---

Φίλε μου σε καταλαβαίνω απόλυτα, σα να φωτογραφίζεις εμένα. Εγώ παλαιότερα τα περνούσα αυτά στις δουλειές που έκανα, με αποτέλεσμα να μην θέλω να ακούσω για δουλειά. Μακάρι να τα καταφέρεις, εγώ δεν έχω να σου δώσω καμία λύση, πέρα από τα κλασικά πήγαινε σε κανέναν ψυχολόγο και αν χρειαστεί ξεκινά φαρμακευτική αγωγή!!

Quote:

---

Originally Posted by Απρόθυμος

Καλημέρα σε όλους. Κατάφερα να βρω μια δουλειά σε έναν εργολάβο που βάζει κεραίες.Στην αρχή απλά παρατηρούσα και άκουγα προσεκτικά σημείωνα στο τετράδιακι μου και αποτύπωνα στο μυαλό μου.Διανυωντας την 2η εβδομάδα μόλις ήρθε η ώρα να πιάσω τρυπάνι να κάνω 1-2 τρύπες να βιδωσω κάτι απλό να φέρω κάνα εργαλείο κρύος ιδρώτας άγχος απίστευτο με αποτέλεσμα φωνές και απογοητεύση.Προφανως με 2 εβδομάδες δουλειά και πρώτη φορά πάνω στο αντικείμενο δεν θα έκανα παπάδες αλλά το βασικό είναι ότι μόλις πιάνω κάτι στα χέρια μου αμέσως άγχος με αποτέλεσμα να παίρνει και να το βιδωνει η να το φτιάχνει εκείνος. Δεν θέλω να τα παρατήσω αν και απογοήτευτηκα νωρίς αλλά βλέπω ότι δεν θα βγάλω μηνα και πάλι πίσω στο 0. Τα είπα τουλάχιστον και ξαλαφρωσα λιγο

---

Και μόνο που το διάβασα μου ήρθε κάπως που να ήμουν στην θέση σου!!

Quote:

---

Originally Posted by Απρόθυμος

Καλημέρα σε όλους. Κατάφερα να βρω μια δουλειά σε έναν εργολάβο που βάζει κεραίες.Στην αρχή απλά παρατηρούσα και άκουγα προσεκτικά σημείωνα στο τετράδιακι μου και αποτύπωνα στο μυαλό μου.Διανυωντας την 2η εβδομάδα μόλις ήρθε η ώρα να πιάσω τρυπάνι να κάνω 1-2 τρύπες να βιδωσω κάτι απλό να φέρω κάνα εργαλείο κρύος ιδρώτας άγχος απίστευτο με αποτέλεσμα φωνές και απογοητεύση.Προφανως με 2 εβδομάδες δουλειά και πρώτη φορά πάνω στο αντικείμενο δεν θα έκανα παπάδες αλλά το βασικό είναι ότι μόλις πιάνω κάτι στα χέρια μου αμέσως άγχος με αποτέλεσμα να παίρνει και να το βιδωνει η να το φτιάχνει εκείνος. Δεν θέλω να τα παρατήσω αν και απογοήτευτηκα νωρίς αλλά βλέπω ότι δεν θα βγάλω μηνα και πάλι πίσω στο 0. Τα είπα τουλάχιστον και ξαλαφρωσα λιγο

---

Καλησπέρα. Είναι θετικό που κάτι βρήκες. Κάθε αρχή και δύσκολη. Όσο κι αν αγχώνεσαι μην κάνεις το λάθος και τα παρατήσεις. Πες αυτουνού που δουλεύεις μαζί ότι κανείς δεν γεννήθηκε μαθημένος και να μην σου φωνάζει ούτε να σου παίρνει από τα χέρια και να κάνει ο ίδιος την δουλειά γιατί ποτέ δεν θα μάθεις. Απλά να σου λέει αν κάτι κάνεις λάθος και να μην σε αγχώνει χειρότερα. Τώρα αν τυχόν είναι τέτοιες οι συνθήκες της δουλειάς και οι ρυθμοί απαιτητικοί που αυτός αποφασίσει ότι δεν του κάνεις, ΟΚ, αλλά από μόνος σου μη φύγεις.

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Καλησπέρα. Είναι θετικό που κάτι βρήκες. Κάθε αρχή και δύσκολη. Όσο κι αν αγχώνεσαι μην κάνεις το λάθος και τα παρατήσεις. Πες αυτουνού που δουλεύεις μαζί ότι κανείς δεν γεννήθηκε μαθημένος και να μην σου φωνάζει ούτε να σου παίρνει από τα χέρια και να κάνει ο ίδιος την δουλειά γιατί ποτέ δεν θα μάθεις. Απλά να σου λέει αν κάτι κάνεις λάθος και να μην σε αγχώνει χειρότερα. Τώρα αν τυχόν είναι τέτοιες οι συνθήκες της δουλειάς και οι ρυθμοί απαιτητικοί που αυτός αποφασίσει ότι δεν του κάνεις, ΟΚ, αλλά από μόνος σου μη φύγεις.

---

Δυστυχώς πολλοί εργοδότες τέτοιοι είναι! Λίγο η πίεση, το άγχος σε άλλους και ο χαρακτήρας, είναι απαιτητική και οξύθυμοι, τουλάχιστον εγώ αυτό βίωσα!! Υπάρχουν εννοείται και εξαιρέσεις όπου ευτυχώς και από αυτό βίωσα αλλά σε λιγότερο βαθμό!

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Καλησπέρα. Είναι θετικό που κάτι βρήκες. Κάθε αρχή και δύσκολη. Όσο κι αν αγχώνεσαι μην κάνεις το λάθος και τα παρατήσεις. Πες αυτουνού που δουλεύεις μαζί ότι κανείς δεν γεννήθηκε μαθημένος και να μην σου φωνάζει ούτε να σου παίρνει από τα χέρια και να κάνει ο ίδιος την δουλειά γιατί ποτέ δεν θα μάθεις. Απλά να σου λέει αν κάτι κάνεις λάθος και να μην σε αγχώνει χειρότερα. Τώρα αν τυχόν είναι τέτοιες οι συνθήκες της δουλειάς και οι ρυθμοί απαιτητικοί που αυτός αποφασίσει ότι δεν του κάνεις, ΟΚ, αλλά από μόνος σου μη φύγεις.

---

Οσο και αν απογοητεύτηκα δεν πρόκειται να φύγω αν δεν μου το πει εκείνος.Δευτερα νέα εβδομάδα νέα αρχή και νέα λογική αρκετα πια με το αγχος. Ας πάω και μια φορά χαλαρός και ότι γίνει.Μου έχει καταστρέψει την ζωή το άγχος.

Quote:

---

Originally Posted by Απρόθυμος

Χάλια πήγα στην συνέντευξη σήμερα πολύ άγχος και κατέληξα να τρέμουν τα πόδια μου καμία όρεξη για τίποτα και επαναλαμβανόμενες σκέψεις ότι δεν κάνω για τίποτα και πουθενά. Τσάμπα τόσος αγώνας των γονιών μου για να καταλήξω ένα απόλυτο τίποτα που απλά δεν καταφέρνει τίποτα στη ζωή. Μέχρι και αυτοκτονικες τάσεις μου περνάνε.

---

Νομίζω οτι δεν πιστευεις εσυ ο ιδιος στον εαυτό σου πρώτα πρώτα.οσο λεμε για τον εαυτο μας οτι ειμαστε αχρηστοι αλλο τοσο αχρηστοι γινόμαστε και αυτο ισχυει για ολους και για ολες..γιατι είσαι άχρηστος?? επειδή πηγε η συνέντευξη χαλια??ε και??
Ξερεις σε ποσες συνέντευξης εχω παει που εχουν παει χαλια..απτη συνέντευξη κι ολας μου λεγανε δεν κανεις..
Και σε αλλες συνέντευξης μου λεγανε εισαι αυτο που ζηταμε και δεν πηγενα εγω..δεν πηγενα οχι απο τεμπελιά..αλλα γιατι θεωρουσα και ακομα θεωρω δηλαδή οτι αυτα που ζητανε σε σχέσηση με αυτα που δινουνε ειναι μηδεν..
Θελω να οω οτι για ολους υπάρχει η συνέντευξη που παει χαλια και η συνέντευξη που παει περήφημα.δεν εισαι ο μονος..εμενα μεχρι που με εχουν προσβαλει σε συνεντεύξεις..αλλα τους γραφω στα .......... Μου.
Φιλε μου πρέπει να εκιμησεις τον εαυτο σου πρωτα πρωτα εσυ ο ιδιος...αν δεν εκτιμησεις πρωτα εσυ τον εαυτό σου η αλλοι γιατι να το κανουν??
Ολοι οι ανθρωποι εχουμε τα θετικα μας και τα αρνητικα μας.
Θα κανουμε σωστα θα κανουμε και λαθοι..τελειος δεν ειναι ΚΑΝΕΙΣ..
Δες τα θετικα του χαρακτήρα σου και τα πλεονεκτήματα σου ..εισαι νεο παιδι γέρος δυνατός..πιθανον και ωραιος δεν ξερω λεω τωρα..μπορεις να βγεις εκει εξω και να δωσεις γροθια στο μαχαίρι..να σβιξεις ρη οετρα και να βγαλεις το ζουμι που λενε..
Να πιασεις δουλεια και να πεις ΝΑΙ ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟ.
οι αλλοι δηλαδη τι παραπανω εχουν απο μενα και δουλεύουν?τι??
Τιποτα παραπάνω τίποτα λιγότερο..
Αφου μπορουν αυτοι..ΜΠΟΡΕΙΣ ΚΑΙ ΕΣΥ..

Quote:

---

Originally Posted by Απρόθυμος

Οσο και αν απογοητεύτηκα δεν πρόκειται να φύγω αν δεν μου το πει εκείνος.Δευτερα νέα εβδομάδα νέα αρχή και νέα λογική αρκετα πια με το αγχος. Ας πάω και μια φορά χαλαρός και ότι γίνει.Μου έχει καταστρέψει την ζωή το άγχος.

---

Μπραβο βρε...χαρηκα που βρηκες δουλειά..
Ανα μοραβο χαλαρωσε μην σκεφτεσαι τίποτα και απολαυσε το Σαββατοκύριακο σου και τη νεα σου δουλειά...κανεις δεν πηγε σε μια νεα δουλεια γνωριζοντας την..ακομα και αν ειναι το αντικειμενο σου η καθε δουλεια το χειρίζεται διαφορετικά..
Θα σου πω ενα παράδειγμα....στη δουλεια μου εδω και ενα μηνα μου δωσανε νέο πόστο..ξερεις ποσο δυσκολο ποστο ειναι??θεοδυσκολο..και με ευθυνη παρακαλω και με πολυ τρέξιμο..σου ομολογω οτι δεν ηταν λιγες η φορες που ηθελα να τους πω αντε γεια.τι με εκανε και δεν παραιτήθηκα??
Η σκεψη οτι αυτη τη δουλεια την κανουν και γυναικες..
Ειπα αφου καταφερνουν να το κανουν γυναικες μπορω και εγω..(ζητω συγγνώμη απτης δεσποινιδες και κυριες ξερω οτι ακουγεται ρατσιστικο αυτο που λεω αλλα δεν το λέω ρατσιστικά..το λεω με την εννοια οτι θελει πολυ τρεξιμο και λιγη μυικη δύναμη..)
Επειτα ειπα..ειναι πολυ καλό πόστο..γιατι να μην κανω υπομονη να τη μαθω??
Αν καταφερω και τη μαθω θα μπορεσω ισως να βγω απτην εργολαβια και να με προσλαβει το εργοστάσιο σχεδον με τα διπλασια λεφτά..να ακομα ένα κίνητρο..
Επισης αν καταφερω εδω θα ειμαι συνεχεια πρωινος..
Ακομα ένα κίνητρο..
Και τελικα μετα απο ενα μηνα λεω ευτηχως που εκατσα και δεν έφυγα.τωρα ειναι πολυ πιο ευκολη η δουλεια σε σχεση με της πρωτες μερες που ειχα μεσάνυχτα...
Θελει υπομονη φιλε μου και θετικη σκεψη οσο μπορεις..
Προσπαθησε να μιλας με συναδέλφους στη δουλεια σου...οσο μπορεις...δεν εχει σημασια τη θα λετε..σημασια εχει εσυ να μιλας..αμα τεριαξεις και με τους συναδέλφους η δουλεια θα γινει ακομα πιο εύκολη..

Quote:

---

Originally Posted by Απρόθυμος

Καλημέρα σε όλους. Κατάφερα να βρω μια δουλειά σε έναν εργολάβο που βάζει κεραίες.Στην αρχή απλά παρατηρούσα και άκουγα προσεκτικά σημείωνα στο τετράδιακι μου και αποτύπωνα στο μυαλό μου.Διανυωντας την 2η εβδομάδα μόλις ήρθε η ώρα να πιάσω τρυπάνι να κάνω 1-2 τρύπες να βιδωσω κάτι απλό να φέρω κάνα εργαλείο κρύος ιδρώτας άγχος απίστευτο με αποτέλεσμα φωνές και απογοητεύση.Προφανως με 2 εβδομάδες δουλειά και πρώτη φορά πάνω στο αντικείμενο δεν θα έκανα παπάδες αλλά το βασικό είναι ότι μόλις πιάνω κάτι στα χέρια μου αμέσως άγχος με αποτέλεσμα να παίρνει και να το βιδωνει η να το φτιάχνει εκείνος. Δεν θέλω να τα παρατήσω αν και απογοήτευτηκα νωρίς αλλά βλέπω ότι δεν θα βγάλω μηνα και πάλι πίσω στο 0. Τα είπα τουλάχιστον και ξαλαφρωσα λιγο

---

Οταν του τα ειπες τι σε ειπε εκεινος??
Μην φερνεις το πρωτο πράγμα στο μυαλο σου τη φυγή.
Η φυγη δεν ειναι λυση..ισως παιζει ρολο βεβαια το οτι μπορει να μην σου αρεσε αυτη η δουλειά..ισως σε αλλη δουλεια να τα πας καλύτερα να εχεις υποψη σου και αυτο φυσικα...αλλα μην σκεφτεσαι σαν ιδανικη λυση τη φυγή.
Εισαι ακομα στης πρωτες μερες γιαυτο...αν προσπαθησεις δεν θα ειναι τοσο δυσκολο..επειδη η κεραιες ειναι μια απτης δουλειες μου..να σε βοηθησω να σου οω το εξης..
Το τρυπανι θελει σταθερο χερι..τιποτα αλλο..
Τρυπας μεχρι σε ενα ορισμενο σημείο οχι τερμα βαθεια..
Βεβαια θα σου δειχνει και εκεινος που εισαι μαζι του..
Αλλα μην το εχεις για κατι σπουδαίο στο μυαλο σου διοτι δεν ειναι..και οσο λες ειναι δυσκολο δεν θα μπορεσω τοσο δυσκολο θα γίνεται...δεν ειναι τιποτα χαλαρωσε και απολαυσε τη δουλεια σου και τη παρεα της δουλειάς.
Σε κανα μηνα θα εισαι πολύ καλύτερος..

Quote:

---

Originally Posted by andreas86

Δυστυχώς πολλοί εργοδότες τέτοιοι είναι! Λίγο η πίεση, το άγχος σε άλλους και ο χαρακτήρας, είναι απαιτητική και οξύθυμοι, τουλάχιστον εγώ αυτό βίωσα!! Υπάρχουν εννοείται και εξαιρέσεις όπου ευτυχώς και από αυτό βίωσα αλλά σε λιγότερο βαθμό!

---

Δεν θέλω να βγούμε εκτός θέματος, αλλά επειδή έχω βρεθεί και σε επιτελικές θέσεις, νομίζω ότι κάποιες φορές αδικείτε κάποιοι τους εργοδότες. Δεν είναι σωστό να είσαι οξύθυμος, αλλά απαιτητικός βεβαίως και θα είσαι. Ο προϊστάμενος ή ο εργοδότης έχει κι αυτός δικές του υποχρεώσεις, πίεση, άγχος να βγει η δουλειά, δεν είναι παιδονόμος. Οι ισορροπίες είναι λεπτές και η αλήθεια είναι κάπου στη μέση, ωστόσο μου έχουν τύχει και υφιστάμενοι που νομίζουν ότι είναι υποχρεωμένοι οι πιο πάνω στην ιεραρχία ή οι εργοδότες να τους αντιμετωπίζουν λες και είναι σε παιδική χαρά ή στο νηπιαγωγείο.

Προσωπικά μου έχει τύχει κοπέλα που ήταν η πρώτη της δουλειά, δεν της έκοβε και πολύ, δεν συγκεντρωνόταν, πράγματα που οι άλλοι τα πιάναν με την πρώτη και την δεύτερη αυτηνής της τα είχα εξηγήσει εκατοντάδες φορές με χίλιους τρόπους, άνθρωποι που μπήκαν μαζί στη δουλειά μετά από ένα μήνα π.χ. βγάζαν μόνοι τους βάρδια άνετα κι αυτή έπρεπε να είναι πάντα μαζί με άλλον αλλιώς δεν, για απλά πράγματα είχε ανασφάλεια και με είχε τρελάνει στα τηλέφωνα και ουσιαστικά αντί να κάνει τη δουλειά της μας επιβάρυνε όλους... Κατά τα άλλα δυσανασχετούσε αν τύχαινε να μείνει μισή ώρα παραπάνω, με το παραμικρό θεωρούσε ότι πιεζόταν, συμπεριφερόταν λες και είχε μόνο δικαιώματα και όχι υποχρεώσεις και όλοι έπρεπε μονίμως να είμαστε ελαστικοί και να δείχνουμε κατανόηση και κατά τα άλλα κουκουρούκου. Μια μέρα πήρε τελευταία στιγμή να πει ότι είναι άρρωστη και αφού δεν υπήρχε αντικαταστάτης κάθισα σερί μετά από 10 ώρες δουλειάς άλλες 8 για να την καλύψω και την άλλη μέρα το πρωί εμαθα ότι ήταν έξω για καφέ. Για να πιεστεί να έρθει στη δουλειά ήταν άρρωστη, για να πάει για καφέ δεν ήταν, έτσι; Κι όταν ο κόμπος έφτασε στο χτένι και της τα έσουρα άσχημα, ήμουν εγώ η κακιά που την πίεζα και παραιτήθηκε αφήνοντας μας ξεκρέμαστους ένα μήνα πριν τελειώσει η σεζόν. Και μακάρι να ήταν το μοναδικό παράδειγμα που έχω συναντήσει...

Συγγνώμη, αλλά μερικοί μπερδεύετε την δουλειά με τα φιλανθρωπικά ιδρύματα μάλλον. Το νόμισμα έχει πάντα δύο όψεις, μην το ξεχνάμε αυτό.

Quote:

---

Originally Posted by giorgos35

Οταν του τα ειπες τι σε ειπε εκεινος??
Μην φερνεις το πρωτο πράγμα στο μυαλο σου τη φυγή.
Η φυγη δεν ειναι λυση..ισως παιζει ρολο βεβαια το οτι μπορει να μην σου αρεσε αυτη η δουλειά..ισως σε αλλη δουλεια να τα πας καλύτερα να εχεις υποψη σου και αυτο φυσικα...αλλα μην σκεφτεσαι σαν ιδανικη λυση τη φυγή.
Εισαι ακομα στης πρωτες μερες γιαυτο...αν προσπαθησεις δεν θα ειναι τοσο δυσκολο..επειδη η κεραιες ειναι μια απτης δουλειες μου..να σε βοηθησω να σου οω το εξης..
Το τρυπανι θελει σταθερο χερι..τιποτα αλλο..
Τρυπας μεχρι σε ενα ορισμενο σημείο οχι τερμα βαθεια..
Βεβαια θα σου δειχνει και εκεινος που εισαι μαζι του..
Αλλα μην το εχεις για κατι σπουδαίο στο μυαλο σου διοτι δεν ειναι..και οσο λες ειναι δυσκολο δεν θα μπορεσω τοσο δυσκολο θα γίνεται...δεν ειναι τιποτα χαλαρωσε και απολαυσε τη δουλεια σου και τη παρεα της δουλειάς.
Σε κανα μηνα θα εισαι πολύ καλύτερος..

---

Δεν σκοπεύω να τα παρατήσω θελω να το παλέψω αλλά με το παραμικρό αγχώνομαι.Την Δευτέρα θα έρθει και ακόμα άλλο ένα άτομο από την μια πλευρά πιστεύω ότι θα μπορούμε να βοηθάμε ο ένας τον άλλον από την άλλη θα είναι και ανταγωνιστικό προφανώς το κλίμα.Η επιλογή να παραιτηθώ δεν υπάρχει θα το προσπαθήσω και όσο πάει