Πείτε την γνώμη σας

Quote:

---

Originally Posted by Vila-8

Τι εχεις κατανου; Ισως να ειναι κατι που δεν το εχω εντωπισει ακομη,για την ανησυχια του μελλοντος.

Καπου διαβασα πως σε εναν χωρισμο υπαρχουν πεντε σταδια,αρνηση,θυμος, καταθλιψη,παζαρεματα,αποδο χη!
Εχω περασει τα δυο πρωτα σταδια κ μαλλον οδευω προς το τριτο κ ισως γιαυτο να βουλιαζω.
Μεχρι το πεντε εχουμε μελλον ;p

Εγω σιγουρα εναποθεσα πολλα,παρα πολλα σε αυτον τον ανθρωπο κ ξαφνικα αδειασε ο κυκλος μου!

---

Εννοώ μήπως είσαι ανασφαλής κα για άλλους λόγους εκτός του ερωτικού. Πχ αν έχεις κάποια ανασφάλεια επειδή άφησες τη δουλειά σου και τώρα δεν έχεις δουλειά. Αν αισθάνεσαι ανασφάλεια που ξεκόψες με τους κοινούς σας φίλους και πχ δεν έχεις ευκαιρία για ένα παρέα λόγω καραντίνας. Αν δηλαδή αισθάνεσαι περίεργα για άλλους τομείς και το φορτώνεις εκεί. Και και φορά το κάνουμε αυτό σαν άνθρωποι.

Αν το δεις και όντως το κάνεις, τότε νομίζω θα σου είναι πιο δύσκολο. Στο λέω γιατί εγώ το έκανα για ένα διάστημα στην αρχή και όταν το συνειδητοποίησα και το σταμάτησα, ήμουν καλύτερα. Ισχύει κάτι από τα παραπάνω που έγραψα? Η και κάτι άλλο που δεν πάει ο νους μου?

Χμ τα στάδια του χωρισμού είναι απαραίτητα με αυτήν τη σειρά? Και έτσι τα ακολουθούν όλοι?
Επίσης, κάτι άλλο που δεν ξέρω αν το κάνεις σίγουρα αλλα νομίζω πρέπει να το αποφεύγουμε, είναι να ψάχνουμε διαρκώς άρθρα για χωρισμό πχ, να ακούμε τραγούδια χωρισμού και τέτοια. Νομίζω το κάνει χειρότερα γιατί το έχουν ε μονίμως μέσα στο μυαλό μας. Το λέω γιατί ανέφερες αυτό το άρθρο για τους χωρισμούς.

Νομίζω στο τελευταίο μοιάζουμε. Δίνουμε δηλαδή πολύ στους ανθρώπους με τους οποίους είμαστε. Και μάλλον πολύ περισσότερο από ότι δίνουν η αισθάνονται κι εκείνοι. Αυτή η εντύπωση μου δόθηκε από αυτά που λέμε. Εναποθέτουμε δηλαδή τα πάντα σε αυτους και στο τέλος χάνουμε τη γη κάτω από τα πόδια μας. Είναι σαν να ποντάρουμε όλα μας τα λεφτά και να τα χανουμε πχ στα χαρτιά. Δεν ξέρω αν είναι επιτυχημένο το παράδειγμα καθώς ποτέ δεν έχω παίξει βέβαια.

Υγ. Δεύτερο μήνυμα χωρίς παρέμβαση από τον διορθωτη

Quote:

---

Originally Posted by Yugi m

Εννοώ μήπως είσαι ανασφαλής κα για άλλους λόγους εκτός του ερωτικού. Πχ αν έχεις κάποια ανασφάλεια επειδή άφησες τη δουλειά σου και τώρα δεν έχεις δουλειά. Αν αισθάνεσαι ανασφάλεια που ξεκόψες με τους κοινούς σας φίλους και πχ δεν έχεις ευκαιρία για ένα παρέα λόγω καραντίνας. Αν δηλαδή αισθάνεσαι περίεργα για άλλους τομείς και το φορτώνεις εκεί. Και και φορά το κάνουμε αυτό σαν άνθρωποι.

Αν το δεις και όντως το κάνεις, τότε νομίζω θα σου είναι πιο δύσκολο. Στο λέω γιατί εγώ το έκανα για ένα διάστημα στην αρχή και όταν το συνειδητοποίησα και το σταμάτησα, ήμουν καλύτερα. Ισχύει κάτι από τα παραπάνω που έγραψα? Η και κάτι άλλο που δεν πάει ο νους μου?

Χμ τα στάδια του χωρισμού είναι απαραίτητα με αυτήν τη σειρά? Και έτσι τα ακολουθούν όλοι?
Επίσης, κάτι άλλο που δεν ξέρω αν το κάνεις σίγουρα αλλα νομίζω πρέπει να το αποφεύγουμε, είναι να ψάχνουμε διαρκώς άρθρα για χωρισμό πχ, να ακούμε τραγούδια χωρισμού και τέτοια. Νομίζω το κάνει χειρότερα γιατί το έχουν ε μονίμως μέσα στο μυαλό μας. Το λέω γιατί ανέφερες αυτό το άρθρο για τους χωρισμούς.

Νομίζω στο τελευταίο μοιάζουμε. Δίνουμε δηλαδή πολύ στους ανθρώπους με τους οποίους είμαστε. Και μάλλον πολύ περισσότερο από ότι δίνουν η αισθάνονται κι εκείνοι. Αυτή η εντύπωση μου δόθηκε από αυτά που λέμε. Εναποθέτουμε δηλαδή τα πάντα σε αυτους και στο τέλος χάνουμε τη γη κάτω από τα πόδια μας. Είναι σαν να ποντάρουμε όλα μας τα λεφτά και να τα χανουμε πχ στα χαρτιά. Δεν ξέρω αν είναι επιτυχημένο το παράδειγμα καθώς ποτέ δεν έχω παίξει βέβαια.

Υγ. Δεύτερο μήνυμα χωρίς παρέμβαση από τον διορθωτη

---

Σιγουρα εχω ανασφαλεια για την δουλεια που νομιζω ειναι φυσιολογικο,οσο να ναι επιβαρυνει κ αυτο την διαθεση μου. Αλλα κ πως να το σταματησω;

Η αληθεια ειναι πως εχω διαβασει αρκετα αρθρα μηπως κ βοηθηθω,εξου κ οι πληροφοριες.
Ισως αρχισω να γραφω ημερολογιο δεν ξερω αν ειναι καλη ιδεα! Απλα για να εξωτερικευομαι αυτα που σκεφτομαικ νιωθω,μηπως κ αποφυγω το να γυρνανε στο μυαλο μου.

Πολυ ευστοχο το παραδειγμα σου!
Παρολα αυτα δεν μετανιωνω για οτι εδωσα κ ενιωσα! απλα θα ηθελα μια τιμια κ ντομπρα συμπεριφορα (για τον χωρισμο εννοω)

*αρχιζει να μου λειπει ο διορθωτης. ;D
Μας διασκεδαζει

Quote:

---

Originally Posted by Vila-8

Σιγουρα εχω ανασφαλεια για την δουλεια που νομιζω ειναι φυσιολογικο,οσο να ναι επιβαρυνει κ αυτο την διαθεση μου. Αλλα κ πως να το σταματησω;

Η αληθεια ειναι πως εχω διαβασει αρκετα αρθρα μηπως κ βοηθηθω,εξου κ οι πληροφοριες.
Ισως αρχισω να γραφω ημερολογιο δεν ξερω αν ειναι καλη ιδεα! Απλα για να εξωτερικευομαι αυτα που σκεφτομαικ νιωθω,μηπως κ αποφυγω το να γυρνανε στο μυαλο μου.

Πολυ ευστοχο το παραδειγμα σου!
Παρολα αυτα δεν μετανιωνω για οτι εδωσα κ ενιωσα! απλα θα ηθελα μια τιμια κ ντομπρα συμπεριφορα (για τον χωρισμο εννοω)

*αρχιζει να μου λειπει ο διορθωτης. ;D
Μας διασκεδαζει

---

Καλησπέρα! Μήπως πχ φορτώνεις και ην ανασφάλεια της δουλειάς στον χωρισμό? Πχ επειδή σου είχε πει ο πρώην να την αφήσεις. Γίνεται κάποιες φορές να το κάνουμε χωρίς να το καταλαβαίνουμε.
Δυστυχώς η ανασφάλεια για τη δουλειά δεν σταματάει παρά μόνο αν βρεις κάποια καινούρια. Οκ είναι δύσκολη εποχή, απλά δεν λέει κάτι. Μπορεί να έρθει κάτι. απλά διαχωρίσεις την αιτία της ανασφάλειας? Πιστεύω θα είναι πιο εύκολο έτσι.

Αν σε βοηθάει, διάβαζε τέτοια άρθρα. Απλά εγώ δεν το έκανα γιατί θεώρησα ότι δίνουν πολλές πληροφορίες και επειδή μας ξαναφέρνουν στο μυαλό τα περασμένα. Διάβασα δηλαδή πέντε έξι. Και κατέληξα στο συμπέρασμα ότι είναι κάτι που παιχτεί χρόνο και πρέπει να τον δώσουμε στον εαυτό μας.

Το ημερολόγιο είναι καλή ιδέα νομίζω. Θα δεις και την πορεία σου. Ειδικά εφόσον με τους κοινούς σας φίλους έχεις ξεκόψει με αυτά που έκαναν. Έφηβη είχες?

Δεν ωφελεί να μετανιώνουμε θεωρώ. Ούτε εγώ το κάνω. Απλά λυπουμαστε γιατί δεν είχαμε τη σωστή συμπεριφορά που θα έπρεπε. Δεν μπορούμε όμως να έχουν επαντα αυτό που θέλουμε κα αναμένουμε στη ζωή.

Επίσης σκεφτόμουν ότι, αν σου αρεσουν αυτά, είναι μια καλή απασχόληση τα καλλιτεχνικά μέσω ίντερνετ, πχ μαθήματα ζωγραφικής η χειροτεχνίες η κάτι τέτοιο. Σου αρέσουν αυτά?αν ναι, τσεκαρε τίποτα στο νετ.

Υγ. Ε προσέχω λίγο κι εγώ τώρα, αν και είμαι σίγουρος ότι θα ξαναγελασουμε. Χτυπάει εκεί που δεν τον περιμένεις ο διορθωτης

Quote:

---

Originally Posted by Yugi m

Καλησπέρα! Μήπως πχ φορτώνεις και ην ανασφάλεια της δουλειάς στον χωρισμό? Πχ επειδή σου είχε πει ο πρώην να την αφήσεις. Γίνεται κάποιες φορές να το κάνουμε χωρίς να το καταλαβαίνουμε.
Δυστυχώς η ανασφάλεια για τη δουλειά δεν σταματάει παρά μόνο αν βρεις κάποια καινούρια. Οκ είναι δύσκολη εποχή, απλά δεν λέει κάτι. Μπορεί να έρθει κάτι. απλά διαχωρίσεις την αιτία της ανασφάλειας? Πιστεύω θα είναι πιο εύκολο έτσι.

Αν σε βοηθάει, διάβαζε τέτοια άρθρα. Απλά εγώ δεν το έκανα γιατί θεώρησα ότι δίνουν πολλές πληροφορίες και επειδή μας ξαναφέρνουν στο μυαλό τα περασμένα. Διάβασα δηλαδή πέντε έξι. Και κατέληξα στο συμπέρασμα ότι είναι κάτι που παιχτεί χρόνο και πρέπει να τον δώσουμε στον εαυτό μας.

Το ημερολόγιο είναι καλή ιδέα νομίζω. Θα δεις και την πορεία σου. Ειδικά εφόσον με τους κοινούς σας φίλους έχεις ξεκόψει με αυτά που έκαναν. Έφηβη είχες?

Δεν ωφελεί να μετανιώνουμε θεωρώ. Ούτε εγώ το κάνω. Απλά λυπουμαστε γιατί δεν είχαμε τη σωστή συμπεριφορά που θα έπρεπε. Δεν μπορούμε όμως να έχουν επαντα αυτό που θέλουμε κα αναμένουμε στη ζωή.

Επίσης σκεφτόμουν ότι, αν σου αρεσουν αυτά, είναι μια καλή απασχόληση τα καλλιτεχνικά μέσω ίντερνετ, πχ μαθήματα ζωγραφικής η χειροτεχνίες η κάτι τέτοιο. Σου αρέσουν αυτά?αν ναι, τσεκαρε τίποτα στο νετ.

Υγ. Ε προσέχω λίγο κι εγώ τώρα, αν και είμαι σίγουρος ότι θα ξαναγελασουμε. Χτυπάει εκεί που δεν τον περιμένεις ο διορθωτης

---

Δεν το ειχα σκεφτει ετσι,να σου πω την αληθεια. Θα δοκιμασω να το διαχωρισω μηπως κ με βοηθησει γιατι τωρα ειναι ολα ενα κουβαρι.

Διαβαζα τετοια αρθρα μανιωδως τις πρωτες εβδομαδες,πλεον εχω σταματησει γιατι απλως ξυνεις πληγες! Αλλωστε με βοηθησε η συνομιλια μας εδω κ ευχαριστω :)
Ξερεις καμια φορα η αισθηση οτι καποιος περναει κατι παρομοιο με σενα σε ανακουφιζει,οχι επειδη θες να ποναει κ αλλος ανθρωπος,απλα πιστευεις πως μπορει να σε καταλαβει κ δεν νιωθεις τοσο μονος!!!

Εφηβη οχι δεν ειχα! Ποτε δεν ειναι αργα χεχε ;p

Η ζωγραφικη μου αρεσει,δεν το ειχα σκεφτει!
Ειναι μια καλη ιδεα! Μαλλον πρεπει να επισκεφτω ενα βιβλιοπωλειο.

Λυπαμαι κ απογοητευομαι ταυτοχρονα :/

Quote:

---

Originally Posted by Vila-8

Δεν το ειχα σκεφτει ετσι,να σου πω την αληθεια. Θα δοκιμασω να το διαχωρισω μηπως κ με βοηθησει γιατι τωρα ειναι ολα ενα κουβαρι.

Διαβαζα τετοια αρθρα μανιωδως τις πρωτες εβδομαδες,πλεον εχω σταματησει γιατι απλως ξυνεις πληγες! Αλλωστε με βοηθησε η συνομιλια μας εδω κ ευχαριστω :)
Ξερεις καμια φορα η αισθηση οτι καποιος περναει κατι παρομοιο με σενα σε ανακουφιζει,οχι επειδη θες να ποναει κ αλλος ανθρωπος,απλα πιστευεις πως μπορει να σε καταλαβει κ δεν νιωθεις τοσο μονος!!!

Εφηβη οχι δεν ειχα! Ποτε δεν ειναι αργα χεχε ;p

Η ζωγραφικη μου αρεσει,δεν το ειχα σκεφτει!
Ειναι μια καλη ιδεα! Μαλλον πρεπει να επισκεφτω ενα βιβλιοπωλειο.

Λυπαμαι κ απογοητευομαι ταυτοχρονα :/

---

Συνήθως στον χωρισμό όλα στο μυαλό γίνονται ένα κουβάρι. Αν τα διαχωρίσεις ίσως και να τα δεις τα πράγματα πιο ψυχρά και ήρεμα.

Νομίζω ότι αν διαβάζεις τέτοια άρθρα σε τεράστιο βαθμό, τότε πετυχαίνεις ακριβώς αυτό που λες: να ξύνεις πληγές. Που δεν βοηθάει, γιατί κι εγώ όταν το έκανα, αυτό είδα.

Μην ευχαριστείς, αλοιμονο. Κι εγώ βοηθήθηκα, γιατί ισχύει αυτό που λες οτι

Quote:

---

Originally Posted by Vila-8

Δεν το ειχα σκεφτει ετσι,να σου πω την αληθεια. Θα δοκιμασω να το διαχωρισω μηπως κ με βοηθησει γιατι τωρα ειναι ολα ενα κουβαρι.

Διαβαζα τετοια αρθρα μανιωδως τις πρωτες εβδομαδες,πλεον εχω σταματησει γιατι απλως ξυνεις πληγες! Αλλωστε με βοηθησε η συνομιλια μας εδω κ ευχαριστω :)
Ξερεις καμια φορα η αισθηση οτι καποιος περναει κατι παρομοιο με σενα σε ανακουφιζει,οχι επειδη θες να ποναει κ αλλος ανθρωπος,απλα πιστευεις πως μπορει να σε καταλαβει κ δεν νιωθεις τοσο μονος!!!

Εφηβη οχι δεν ειχα! Ποτε δεν ειναι αργα χεχε ;p

Η ζωγραφικη μου αρεσει,δεν το ειχα σκεφτει!
Ειναι μια καλη ιδεα! Μαλλον πρεπει να επισκεφτω ενα βιβλιοπωλειο.

Λυπαμαι κ απογοητευομαι ταυτοχρονα :/

---

Συνέχεια του προηγούμενου ποστ, γιατί πάτησα κατα λάθος αποστολή.

Ισχύει αυτό που λες, ότι όταν νιώθουμε ότι και κάποιος άλλος βιώνει τον ίδιο πόνο με εμάς, είμαστε, κατά κάποιον τρόπο, λιγότερο μόνοι.

Και αυτό με το ημερολόγιο μπορείς να το δεις. Είναι καλή ιδέα.
Μπορείς να ξεκινήσεις να ζωγραφίζεις. Περνάει δημιουργικά η ώρα νομίζω. Επίσης, σου αρεσει η γιόγκα η η γυμναστική? Μια φίλη μου μου είπε ότι ξεκίνησε στην καραντινα γιόγκα και πιλάτες από ένα κανάλι στο γιουτιουμπ και της αρέσει. Εγώ δεν έχω κάνει γιόγκα, οπότε δεν ξέρω, αλλά αν σου αρέσει, μπορείς να δοκιμάσεις και αυτό.

Για ποιο πράγμα λυπάσαι και απογοητεύεται ταυτόχρονα?

Quote:

---

Originally Posted by Yugi m

Συνέχεια του προηγούμενου ποστ, γιατί πάτησα κατα λάθος αποστολή.

Ισχύει αυτό που λες, ότι όταν νιώθουμε ότι και κάποιος άλλος βιώνει τον ίδιο πόνο με εμάς, είμαστε, κατά κάποιον τρόπο, λιγότερο μόνοι.

Και αυτό με το ημερολόγιο μπορείς να το δεις. Είναι καλή ιδέα.
Μπορείς να ξεκινήσεις να ζωγραφίζεις. Περνάει δημιουργικά η ώρα νομίζω. Επίσης, σου αρεσει η γιόγκα η η γυμναστική? Μια φίλη μου μου είπε ότι ξεκίνησε στην καραντινα γιόγκα και πιλάτες από ένα κανάλι στο γιουτιουμπ και της αρέσει. Εγώ δεν έχω κάνει γιόγκα, οπότε δεν ξέρω, αλλά αν σου αρέσει, μπορείς να δοκιμάσεις και αυτό.

Για ποιο πράγμα λυπάσαι και απογοητεύεται ταυτόχρονα?

---

Εχω δοκιμασει παλιοτερα γιογκα,ναι ειναι ωραια,βασικα ηρεμεις!

Λυπαμαι πολυ για την συμπεριφορα του στον χωρισμο κ απογοητευομαι που εχτιζα στην αμμο παλατια που λεει κ ο λαος.
Στην δικη μου περιπτωση ειναι σαν να γνωρισα εναν αλλο ανθρωπο,τοσα χρονια δεν εδειξε ποτε δειγματα κακου ανθρωπου! Παρα μονο στο χωρισμο!
Απογοητευση νιωθω γιατι αφησε τριτα ατομα να μπουνε αναμεσα μας αρα σημαινει οτι δεν ηταν τοσο δυνατη η αγαπη του. Απογοητευομαι που με κοροιδεψε λεγοντας μου να τον εμπιστευτω κ οταν το εκανα εξαφανιστηκε!
Ολα αυτα μαζι μου προκαλουν θλιψη.
Καποτε ειχα μια σχεση (ενα χρονο) κ εκεινος ο ανθρωπος εφυγε με τοσο ηρεμο τροπο,που ακομη τον θυμαμαι με αγαπη! Θα ηθελα πολυ να ισχυε τωρα αυτο κ να ηταν αντιστροφη η περιπτωση! Λυπαμαι που η σκεψη του μου προκαλει θλιψη κ οχι εξαιτιας του χωρισμου,αλλα των πραξεων του.

Quote:

---

Originally Posted by el.gre

Αν ήθελε να σου πει κάτι έμμεσα με αυτά που ανεβάζει δε θα σε είχε μπλοκάρει. Βασικά δεν καταλαβαίνω γιατί ασχολεισαι

---

Εννέα χρόνια;

Quote:

---

Originally Posted by Vila-8

Εχω δοκιμασει παλιοτερα γιογκα,ναι ειναι ωραια,βασικα ηρεμεις!

Λυπαμαι πολυ για την συμπεριφορα του στον χωρισμο κ απογοητευομαι που εχτιζα στην αμμο παλατια που λεει κ ο λαος.
Στην δικη μου περιπτωση ειναι σαν να γνωρισα εναν αλλο ανθρωπο,τοσα χρονια δεν εδειξε ποτε δειγματα κακου ανθρωπου! Παρα μονο στο χωρισμο!
Απογοητευση νιωθω γιατι αφησε τριτα ατομα να μπουνε αναμεσα μας αρα σημαινει οτι δεν ηταν τοσο δυνατη η αγαπη του. Απογοητευομαι που με κοροιδεψε λεγοντας μου να τον εμπιστευτω κ οταν το εκανα εξαφανιστηκε!
Ολα αυτα μαζι μου προκαλουν θλιψη.
Καποτε ειχα μια σχεση (ενα χρονο) κ εκεινος ο ανθρωπος εφυγε με τοσο ηρεμο τροπο,που ακομη τον θυμαμαι με αγαπη! Θα ηθελα πολυ να ισχυε τωρα αυτο κ να ηταν αντιστροφη η περιπτωση! Λυπαμαι που η σκεψη του μου προκαλει θλιψη κ οχι εξαιτιας του χωρισμου,αλλα των πραξεων του.

---

Επομένως, μήπως στεναχωριέσαι για το χρόνο που επενδύσεις λανθασμένα και δεν έπρεπε? Λανθασμένα με την έννοια ότι τελικά δεν είχε νοημα και δεν είχε και το ανάλογο αποτέλεσμα?

Μάλλον ο πρώην σου ήξερε να κρύβει καλά ποιος πραγματικά ήταν. Επομένως, ουσιαστικά ήταν πάντα έτσι. Προσωπικά δεν θεωρώ ότι όταν κάποιος δεν φέρεται καλά, έχει μια ταμπέλα στο μέτωπο που λέει, παιδιά δεν φέρομαι καλά. Μπορεί κιόλας να φερθεί σωστά οποίες στιγμές. Όμως, σε κάποιες οριακές καταστάσεις, όπως είναι αυτή του χωρισμού, η σε καταστάσεις πίεσης, τότε δείχνει ποιος είναι πραγματικά.

Τώρα που το συζητάμε μου έρχεται στο μυαλό η περίπτωση μιας κοπέλας, φίλης μιας φίλης μου, που είχε σχέση πολλά χρόνια, καλή ώρα σαν και εσένα. Κάποια στιγμή αρρώστησε σοβαρά. Δηλαδή χρειάστηκε νοσηλεία μήνες, θεραπείες και έτσι. Το αγόρι της τότε την παράτησε. Χωρίς δικαιολογίες χωρίς τίποτα. Απλά έφυγε. Ενώ μέχρι τότε κι εκείνος δεν είχε δείξει κανένα σημάδι. Φαντάζεσαι πως ένιωσε αυτή η κοπέλα? Επομένως, το ξαναλέω μάλλον γλιτώσαμε χειρότερες καταστάσεις.

Η αγαπη του για σένα μάλλον δεν ήταν δυνατή. ισχύει και το βλέπω και στην περίπτωση μου αυτό. Αλλά ουσιαστικά νομίζω απογοητευομαστε από τους εαυτούς μας. Μήπως ουσιαστικά φτάνουμε σε ένα σημείο αυτολυπησης και οικτιρουμε τους εαυτούς μας?

Το άλλο παιδί που ήσουν μαζί προφανώς εννοούσε αυτά που έλεγε και ήταν καλύτερης ποιότητας άνθρωπος. Με την έννοια ότι δεν λύγισε σε δύσκολες περιόδους.

Quote:

---

Originally Posted by Yugi m

Επομένως, μήπως στεναχωριέσαι για το χρόνο που επενδύσεις λανθασμένα και δεν έπρεπε? Λανθασμένα με την έννοια ότι τελικά δεν είχε νοημα και δεν είχε και το ανάλογο αποτέλεσμα?

Μάλλον ο πρώην σου ήξερε να κρύβει καλά ποιος πραγματικά ήταν. Επομένως, ουσιαστικά ήταν πάντα έτσι. Προσωπικά δεν θεωρώ ότι όταν κάποιος δεν φέρεται καλά, έχει μια ταμπέλα στο μέτωπο που λέει, παιδιά δεν φέρομαι καλά. Μπορεί κιόλας να φερθεί σωστά οποίες στιγμές. Όμως, σε κάποιες οριακές καταστάσεις, όπως είναι αυτή του χωρισμού, η σε καταστάσεις πίεσης, τότε δείχνει ποιος είναι πραγματικά.

Τώρα που το συζητάμε μου έρχεται στο μυαλό η περίπτωση μιας κοπέλας, φίλης μιας φίλης μου, που είχε σχέση πολλά χρόνια, καλή ώρα σαν και εσένα. Κάποια στιγμή αρρώστησε σοβαρά. Δηλαδή χρειάστηκε νοσηλεία μήνες, θεραπείες και έτσι. Το αγόρι της τότε την παράτησε. Χωρίς δικαιολογίες χωρίς τίποτα. Απλά έφυγε. Ενώ μέχρι τότε κι εκείνος δεν είχε δείξει κανένα σημάδι. Φαντάζεσαι πως ένιωσε αυτή η κοπέλα? Επομένως, το ξαναλέω μάλλον γλιτώσαμε χειρότερες καταστάσεις.

Η αγαπη του για σένα μάλλον δεν ήταν δυνατή. ισχύει και το βλέπω και στην περίπτωση μου αυτό. Αλλά ουσιαστικά νομίζω απογοητευομαστε από τους εαυτούς μας. Μήπως ουσιαστικά φτάνουμε σε ένα σημείο αυτολυπησης και οικτιρουμε τους εαυτούς μας?

Το άλλο παιδί που ήσουν μαζί προφανώς εννοούσε αυτά που έλεγε και ήταν καλύτερης ποιότητας άνθρωπος. Με την έννοια ότι δεν λύγισε σε δύσκολες περιόδους.

---

Ναι με στεναχωρει ο χρονος που επενδυσα γτ ηταν κ αρκετος!
Ξερεις ποιο ειναι το περιεργο,οτι τετοια συμπεριφορα δεν εκδηλωσε αλλη φορα γιαυτο ισως κ απογοητευτικα! Πιστευεις πως μπορουμε να αλλαξουμε εναν ανθρωπο; (Το ρωταω γτ πραγματικα θεωρω πως ποκυ ξαφινκα αλλαξε κ λες κ μια μερα ξυπνησε ενας αλλος ανθρωπος)

Η περιπτωση της κοπελας μου θυμιζει εντελως την δικη μου σε πολυ καλυτερη εκδοχη!

Οσο για την αυτολυπηση που αναφερεις,θα σου πω πως δεν το νιωθω! Δεν πρεπει να ριχνουμε τον εαυτο μας επειδη καποιοι εξαντλησαν την κακια τους σε εμας εν μερη ισως το επιτρεψαμε!
Μια φιλη μου ειπε μηπως ησουν αρκετα ανεκτικη κ καλη απεναντι σε αυτον τον ανθρωπο κ σου φερθηκε ετσι; Με εβαλε σε σκεψεις; Αλλα ετσι ενιωθα! Να του δινω αγαπη!

*μα που ειναι ο διορθωτης ;p

Νομίζω πως πέραν της απαράδεκτης συμπεριφοράς του, ότι δεν σε είχε προετοιμάσει ή έστω να συζητήσετε για ενδεχόμενη διακοπή της σχέσης ή να κάνετε προσπάθεια, αυτό που σε πληγώνει επίσης είναι και ο λόγος. Ο πατέρας του σου μίλησε με ένα άσχημο τρόπο χωρίς λόγο. Ούτε εμένα θα μου άρεσε να μου μιλήσουν προσβλητικά. Για παράδειγμα αν ο πατέρας του συντρόφου μου μου έλεγε πως σκότωνε γατιά και γινόταν τσακωμός, δεν θα ήθελα να χαλάσει η σχέση μου για κάτι που εγώ δεν ορίζω σαν επιτρεπτό και δεν το θέλω στην ζωή μου. Να φτιάξεις τις σχέσεις με τους γονείς του για ποιον λόγο; Για να έχεις το άγχος κάθε φορά στο τραπέζι αν θα σε ξαναπροσβάλουν; Σέβομαι την επιθυμία του να έχει μια επαφή με τους γονείς του. Εσένα όμως γιατί να σε πιέσει να έχεις σχέσεις μαζί τους; Δεν υπάρχουν όρια για τον καθέναν; Αν και σου λέω, τώρα να μην χωρίζατε, θα γινόταν πιο μετά, αν αυτός είναι ο λόγος. Άτομα που προσβάλουν χωρίς λόγο και αιτία ή αρχίζουν καυγάδες σε σημαντικές στιγμές, όπως η γνωριμία της μακροχρόνιας συντρόφου, θα το κάνουν και μετά. Φαντάσου δηλαδή να είχες ένα παιδί, στο μαιευτήριο να σου έλεγαν κάτι και μετά για όλη σου την ζωή να ήσουν δεσμευμένη να τους το πηγαίνεις και να το βλέπουν, εσύ να θυμάσαι αυτά τα πικρόχολα που ίσως σου έλεγαν. Θεωρώ πως αν υπήρχε ένας άλλος λόγος, πχ. να σου έλεγε πως δεν αισθάνεται πια το ίδιο και δεν θέλει να σε δεσμεύσει σε κάτι μίζερο, θα στεναχωριόσουν μεν ως λογικό, αλλά θα έμενε το θετικό πως σε νοιάστηκε ή σε χώρισε για λογική αιτία.

Quote:

---

Originally Posted by AggelikiAngy

Νομίζω πως πέραν της απαράδεκτης συμπεριφοράς του, ότι δεν σε είχε προετοιμάσει ή έστω να συζητήσετε για ενδεχόμενη διακοπή της σχέσης ή να κάνετε προσπάθεια, αυτό που σε πληγώνει επίσης είναι και ο λόγος. Ο πατέρας του σου μίλησε με ένα άσχημο τρόπο χωρίς λόγο. Ούτε εμένα θα μου άρεσε να μου μιλήσουν προσβλητικά. Για παράδειγμα αν ο πατέρας του συντρόφου μου μου έλεγε πως σκότωνε γατιά και γινόταν τσακωμός, δεν θα ήθελα να χαλάσει η σχέση μου για κάτι που εγώ δεν ορίζω σαν επιτρεπτό και δεν το θέλω στην ζωή μου. Να φτιάξεις τις σχέσεις με τους γονείς του για ποιον λόγο; Για να έχεις το άγχος κάθε φορά στο τραπέζι αν θα σε ξαναπροσβάλουν; Σέβομαι την επιθυμία του να έχει μια επαφή με τους γονείς του. Εσένα όμως γιατί να σε πιέσει να έχεις σχέσεις μαζί τους; Δεν υπάρχουν όρια για τον καθέναν; Αν και σου λέω, τώρα να μην χωρίζατε, θα γινόταν πιο μετά, αν αυτός είναι ο λόγος. Άτομα που προσβάλουν χωρίς λόγο και αιτία ή αρχίζουν καυγάδες σε σημαντικές στιγμές, όπως η γνωριμία της μακροχρόνιας συντρόφου, θα το κάνουν και μετά. Φαντάσου δηλαδή να είχες ένα παιδί, στο μαιευτήριο να σου έλεγαν κάτι και μετά για όλη σου την ζωή να ήσουν δεσμευμένη να τους το πηγαίνεις και να το βλέπουν, εσύ να θυμάσαι αυτά τα πικρόχολα που ίσως σου έλεγαν. Θεωρώ πως αν υπήρχε ένας άλλος λόγος, πχ. να σου έλεγε πως δεν αισθάνεται πια το ίδιο και δεν θέλει να σε δεσμεύσει σε κάτι μίζερο, θα στεναχωριόσουν μεν ως λογικό, αλλά θα έμενε το θετικό πως σε νοιάστηκε ή σε χώρισε για λογική αιτία.

---

Ναι ακριβως ετσι, πιστευω πως οταν εισαι σε μια σχεση οφειλεις να συζητησεις κ οχι απλα να εξαφανιστεις! Εαν ηταν ο λογος οπως αναφερεις αυτος σιγουρα θα στεναχωριομουν αλλα ως φυσικο ακολουθο του χωρισμου! Τωρα εμεινε πικρία κ απογοητευση

Quote:

---

Originally Posted by Vila-8

Ναι με στεναχωρει ο χρονος που επενδυσα γτ ηταν κ αρκετος!
Ξερεις ποιο ειναι το περιεργο,οτι τετοια συμπεριφορα δεν εκδηλωσε αλλη φορα γιαυτο ισως κ απογοητευτικα! Πιστευεις πως μπορουμε να αλλαξουμε εναν ανθρωπο; (Το ρωταω γτ πραγματικα θεωρω πως ποκυ ξαφινκα αλλαξε κ λες κ μια μερα ξυπνησε ενας αλλος ανθρωπος)

Η περιπτωση της κοπελας μου θυμιζει εντελως την δικη μου σε πολυ καλυτερη εκδοχη!

Οσο για την αυτολυπηση που αναφερεις,θα σου πω πως δεν το νιωθω! Δεν πρεπει να ριχνουμε τον εαυτο μας επειδη καποιοι εξαντλησαν την κακια τους σε εμας εν μερη ισως το επιτρεψαμε!
Μια φιλη μου ειπε μηπως ησουν αρκετα ανεκτικη κ καλη απεναντι σε αυτον τον ανθρωπο κ σου φερθηκε ετσι; Με εβαλε σε σκεψεις; Αλλα ετσι ενιωθα! Να του δινω αγαπη!

*μα που ειναι ο διορθωτης ;p

---

Χμ μεγάλη κουβέντα ανοίγεις. Εννοείς να αλλάξουμε έναν άνθρωπο προς το καλό? Αυτό με είχε απασχολήσει πολύ στην σχέση μου με την κοπέλα. Αν μπορούμε να αλλάξουμε έναν άνθρωπο και να τον κάνουμε να φέρεται καλύτερα. Και κατέληξα στο συμπέρασμα ότι όχι δεν μπορούμε για δύο λόγους. Πρώτον, γιατι δεν είμαστε ειδικοί ούτε ψυχολόγοι. Δεν ξέρω αν είσαι εσύ, εγώ πάντως δεν είμαι. Και δευτερον, επειδή πρέπει να θέλει και ο ίδιος να αλλάξει πολύ.
Τώρα, αν εννοείς να τον αλλάξουμε με την έννοια να είναι καλός και να βγάλει άσχημο ευατο, δεν το πιστεύω. Καθόλου. Και αν συμβαίνει αυτό, είμαστε εντεως αταίριαστοι τοτε. Και καλύτερα που ήρθαν έτσι τα πράγματα.

Θεωρώ σωστό που δεν νιώθεις αυτολυπησης. Είναι μια καλή αρχή. Αν έτσι ένιωθες, τότε καλά έκανες που ήσουν ανεκτική. Κι εγώ είχα ανεχτεί πολλά από την κοπέλα. Αλλά δεν μετάνιωσα. Γιατί έτσι είμαστε ψυχικά ήρεμοι ότι έχουμε εξαντλήσει όλες τις πιθανότητες για αυτήν την σχέση

*Τον έβαλα τιμωρία τον διορθωτη

Λοιπόν με κόλλησες και παρακολούθησα και εγώ ένα βίντεο ενός ψυχολόγου στο γιουτιουμπ που λέει για τον χωρισμό.

Ανέλυε σωστά τις φάσεις που περνάει κάποιος, αλλά δυστυχώς δεν πρότεινε λύση. Και είχε πει και Κάτια όλο. Ότι πολλές φορές βυθιζόμαστε στη μοναξιά για να εκδικηθούμε τρόπον τινά το πρόσωπο που μας αφησε. Και ότι δεν θέλουμε να νιώσουμε χαρά γιατι νομίζουμε ότι δεν το δικαιούμαστε χωρίς αυτό το πρόσωπο. Απλά αυτό το θεωρώ μια παγίδα και οτι μπαίνουμε σε ένα φαύλο κύκλο αντί κανιυμε

Quote:

---

Originally Posted by Yugi m

Λοιπόν με κόλλησες και παρακολούθησα και εγώ ένα βίντεο ενός ψυχολόγου στο γιουτιουμπ που λέει για τον χωρισμό.

Ανέλυε σωστά τις φάσεις που περνάει κάποιος, αλλά δυστυχώς δεν πρότεινε λύση. Και είχε πει και Κάτια όλο.

---

*Κάτι άλλο.
Να που ξαναγυρισε ο φιλος σου ο διορθωτής. Πρέπει να έχει μεγάλη καψούρα με αυτήν την Κάτια. :PP