Printable View
Δεν είναι όλα άσπρο ή μαύρο. Μιλάς απόλυτα και δεν λαμβάνεις υπόψη σου ότι σε αυτή τη ζωή πολύ συχνά κάποια "δεδομένα" η κάποιες πεποιθήσεις μας μπορούν να ανατραπούν.
Από το προσωπικό βίωμα με την οικογένεια που περιέγραψα μπορώ να πω με σιγουριά ότι ήταν αναγκαίο για εμένα και τελικα και για την σχέση με τους δικούς μου να απομακρυνθώ αρχικα. Με αυτόν τον τρόπο οι δεσμοί μας δυναμώσαν. Φυσικά και δεν ισχύει σε όλες τις περιπτώσεις αλλά έχε και αυτό στο πίσω μέρος του μυαλού σου αν θέλεις.
Είναι πολύ λίγες οι περιπτώσεις που συμβαίνει αυτο θεωρώ. Κι εγώ από προσωπικά βιώματα με άλλους φίλους και παρέες όταν απομακρυνθήκαμε είτε εγώ είτε εκείνοι χαθήκαμε για τα καλά. Οι άνθρωποι και οι εποχές αλλάζουν πολύ γρήγορα πλέον. Και ανάλογα με την ηλικία που βρίσκεται ο καθένας μας κάνει και τις αντίστοιχες επιλογές.Quote:
Originally Posted by Zoe
Προσπαθώ να μην είμαι απόλυτη και να βλέπω το θέμα όσο γίνεται σφαιρικά. Πάντα έμπαινα και στη θέση του άλλου, κάτι που δεν μπορώ να πω ότι με βοήθησε ιδιαίτερα. Στις φιλίες και στις σχέσεις νομίζω πως και οι δυο πλευρές καλό είναι να μπαίνουν στα παπούτσια του άλλου αν θέλουν να έχουν γερά θεμέλια και να υπάρχουν σε βάθος χρόνου.
Μέσα από όλα αυτά που σκέφτομαι όλο αυτό τον καιρό νομίζω πως αυτός ο άνθρωπος δεν έχει να δώσει κάτι πλέον. Κι εγώ κουραστηκα να δίνω μονόπλευρα. Οι σχέσεις είναι δουναι και λαβειν. Εδώ ήταν το δικό μου λάθος. Στεκόμουν μόνο στο δουναι. Έτσι δεν προχωράνε τα πράγματα. Αργά η γρήγορα θα γινόταν αυτό που έγινε.
Ας πάρει λοιπόν ο καθένας τον δρόμο του προσπαθώντας να φτιάξει τον δικό του καλύτερο κόσμο για να ζει.
[QUOTE=Nefeli28;1163358]
Να σημειώσω ότι και όταν απέκτησα οικογένεια και όταν έφυγα στο εξωτερικό και όταν η δική μου ζωή άλλαζε συνεχώς, εγώ ήμουν πάντα εκει για εκείνη.
Η δική της ζωή έμενε στάσιμη όλα αυτά τα χρόνια. Πρόκειται για άνθρωπο χωρίς φίλους, χωρίς σχέσεις ερωτικες, χωρίς οικογένεια και χωρίς δουλειά Τα οποία όλα τα έχει επιλέξει εκείνη. Έχει παραιτηθεί από όλα και μόνο εγώ υπήρχα να της «θυμίζω» ότι εκει έξω υπάρχει ζωή.
Παραθετω τα λογια σου οχι για να την δικαιολογησω , αλλα για να σου πω το εξης. Εσυ ολα αυτα τα χρονια προχωρουσες οπως λες, εκανες οικογενεια , εφυγες στο εξωτερικο. Μηπως δεν ειχε το κουραγιο, την ψυχικη δυναμη ν ακουει το ποσο καλα περνας, το ποσο προχωρησες στη ζωη σου. Μηπως μονη , χωρις φιλους , χωρις δουλεια αποφασισε με τη βοηθεια της ψυχολογου της ν αποτιναξει απο πανω της οτι την εφερνε σε μειονεκτικη θεση, συγκρινοντας τη "μιζερη" ζωη της με τη δικη σου?
Ειναι μια αλλη οπτικη γωνια, απλα για να σκεφτεις, πιθανοτατα και να μην ισχυει. Εσυ αποδεξου οτι στο μεγαλο ταξιδι της ζωης ανθρωποι ερχονται και φευγουν απο κοντα μας, ανθρωποι που καποτε αγαπηθηκαμε, αλλα στην πορεια αλλαξε η ροτα μας.
Η αλλαγή με την πάροδο των χρόνων είναι σχεδόν βέβαια για όλους τους ανθρωπους. Το θέμα είναι ποιος είναι σε θέση να είναι πλαι σου ακολουθώντας σε και ποιος όχι. Προφανώς και σε αυτή τη φάση η φίλη αυτή θεώρησε πιο ωφελημο για εκείνη την απόσταση κάτι το οποίο δεν σημαίνει κάτι συγκεκριμένο δηλαδη δεν μπορεί να αξιολογηθεί γιατί δεν έχουμε αρκετά δεδομένα.
Γνωρίζω πόσο δύσκολες και επώδυνες είναι αυτές οι εμπειρίες αλλά έχουν έρθει για καλό και είναι και αυτές μέσω εξέλιξης.
Συμφωνώ ασυζητητί για την προϋπόθεση που αναφέρεις σχετικά με το δούνε και λαβείν. Όμως όπως είπε και κάποιος στα αρχικά ποστ η κατηγορία της αγάπης άνευ όρων με έναν πιο πνευματικό νου είμαι μια κατηγορία από μόνη της. Εκει εστιάζεις στην προσφορά και το μονο σίγουρο είναι ότι θα σου έρθει πίσω αλλά από αλλού και όχι απαραίτητα από τον ίδιο άνθρωπο.
μου μοιαζει λιγο κλασσικη περιπτωση... <τωρα κανω μια αλλη ζωη με αλλα ατομα και τωρα δεν σε θελω> χαχαχ
καλημερα..Quote:
Originally Posted by Nefeli28
οπως περιγραφεις την φιλη σου, θεωρω βεβαιο οτι ειχε/εχει καποιο σοβαρο προβλημα διαθεσης, κατα την γνωμη μου, καταθλιψη... το οτι ηταν αδιαγνωστη (αν ηταν) δεν το κανει λιγοτερο σοβαρο.
το πρωτο που επρεπε να κανει εδω και χρονια, ηταν να ζητησει βοηθεια. πραγμα που απ οτι φαιενται το αποφασισε, τωρα,..
την απομακρυνση σας, μπορει να την χρειαζεται η ιδια, μπορει ομως να συμφωνει και ο ψυχοθεραπευτης της..
ενας ανθρωπος που βρισκεται στον πατο, δεν μπορει να σηκωσει εναν αλλον, μονο να τον τραβηξει μαζι του, μπορει. κι αυτο ισχυει και για εκεινην και για εσενα. εσυ, ειχες κι ενα υποστηρικτικο δικτυο. εχεις συζυγο απ οτι ειπες, εχεις δουλεια, εχεις φιλους. εκεινη δεν εχει τιποτε. εσυ το λες, απο επιλογη της.
εγω, δεν ξερω κανεναν ανθρωπο να μην εχει τιποτε και να ειναι κλεισμενος στο σπιτι σπο "επιλογη". η ασθενεια, δεν ειναι επιλογη.
ΑΝ οντως βρισκοταν στην κατασταση που βλεπω με οσα λες, το να ακουει μονο προβληματα απο εσενα στην εξαρση σου, ειναι κατι που ουτε μπορουσε να σηκωσει, αλλα ουτε και να βοηθησει. εσυ λες, οτι απλα να σε ακουει, ηθελες. για εκεινην θα ηταν τραυματικο στην κατασταση της να ακουει κι αλλη μαυριλα...
"τραβα με να σε τραβω, να πνιγουμε και οι δυό"...
λες ακομα οτι το προβλημα σου ηταν πριν 2 χρονια. πριν 2 χρονια ηταν εκεινη η εξαρση που σε εκανε να πιεζεις επι μηνες οπως ειπες κι εκεινη να αρνειται. το προβλημα σου ειναι πολλα χρονια απ οσα εχεις εξιστορησει στο φορουμ, με πολλες διακυμανσεις, και με ολη την κουραση που εχει και η ιψδ και η καταθλιψη αλλα και τις εμμονες... δλδ, πρεπει να ξερεις ποσο ανυποφορο ειναι να ακους εναν ανθρωπο με ιψδ να επαναλαμβανει τις εμμονες του και αποκλειεται ειδικα μαζι της να μην τις επαναλαμβανες, γιατι ειναι αδυνατον να σταματησει καποιος να επαναλαμβανει τις εμμονες του...
το τελευταιο που θελω να σου πω, επειδη εχεις στεναχωρεθει, ειναι οτι δεν χρειαζεται να παρεις την τωρινη κατασταση σαν μονιμη. μπορει οταν παρει βοηθεια η φιλη, ΑΝ μπορεσει να σηκωθει , να σε ξαναθυμηθει και να θελησει να επανακτησετε επικοινωνια. ισως τοτε, να μην την θελεις εσυ. μπορει και να χαρεις. θα δειξει..
επισης, δεν απεριψε εσενα σαν ατομο, απεριψε την επικοινωνια σας.
ο,τι κι αν ενοιωθες οτι εδινες, εκεινη δεν επαιρνε. μπορει να μην ηταν σε θεση να παρει.
μπορει κι εκεινη να ενοιωθε οτι εδινε, οτι αδειαζε.
ουτε εσυ το επαιρνες! εσυ μας λες οτι μονο εδινες!
επομενως ηταν μια λαθος επικοινωνια, που καλως διακοπηκε σε αυτην την φαση. ισως σε καποια αλλη φαση σας, την ξαναβρειτε σε πιο υγιεις βασεις. κυριολεκτικα το "ΥΓΙΕΙΣ"...
Στην παρούσα φάση έτσι όπως είδα τη φίλη μου δεν νομίζω ότι θα μπορούσα να συνεχίσω ούτε εγώ αυτή τη σχέση. Δεν ξέρω τι θα φέρει το μέλλον και πως θα γίνουν τα πράγματα αλλά έτσι όπως μιλήσαμε την τελευταία φορά έχω κι εγώ ξενερώσει. Όχι με την εγωιστική έννοια. Το αντίθετο. Αισθάνθηκα περισσότερη στεναχώρια για αυτό που είδα απέναντι μου παρά για το γεγονός ότι δεν θέλει να ξαναβρεθούμε.
Όπως είπαμε όλοι άλλωστε, οι άνθρωποι αλλάζουν και οι καταστάσεις το ίδιο.
Η πικρία και η απογοήτευση ίσως με τον καιρό μειωθούν η και εξαφανιστούν. Δεν κρατάω κακία, ειδικά σε κάποιον που είχα τόσο ψηλά και τόση αγάπη γι αυτόν.
τοσο το καλυτερο , λοιπον!Quote:
Originally Posted by Nefeli28
στην παρουσα φαση, θελετε κι οι δυο την απομακρυνση σας.
σε καποια μελλοντικη, δεν ξερει κανεις μας..
αρα, ολα καλως καμωμενα. ας ελπισουμε, να βρειτε κι οι δυο σας την υγεια σας και τις ισορροπιες σας σε οσα σας απασχολουν.
Μακάρι να πάνε όλα καλά.Quote:
Originally Posted by Remedy