Εγώ αποκομίσα 2 ράμματα και ενα σημάδι να τον θυμάμαι για παντα.
Printable View
Ωχ Παναγία μου τι έχεις περασει. Κάποιες φορές; η ψυχολογική κακοποίηση είναι χειρότερη. Εμένα ο πρώην άνδρας μου με έχει σπρώξει πάνω σε καυγά παραλίγο να σπάσω τον σβέρκο μου και όταν ήμουν έγκυος με είχε απειλήσει ότι θα με κλωτσησει να χάσω το παιδί. Κι όμως αυτά δεν ήταν τίποτα μπροστά στην ψυχολογική κακοποίηση που υπέστη από την ψυχολόγο που πήγα για βοήθεια. Αισθανόμουν σαν μυρμήγκι μπροστά της. Με έκανε κουρελι. Με δυελυσε ψυχικά. Θα προτιμούσα να είχα φάει πιο πολύ ξύλο πάρα αυτό που μου έκανε εσωτερικά.
Και μετά λέμε πως έχουμε κι εμείς προβλήματα...
Αλέξανδρε είσαι 26 μην παραιτείσαι. Απορρίπτεις την ιδέα να απευθυνθείς σε ειδικό ή να μιλήσεις στους γονείς σου γιατί θα πάρει χρόνια να δεις βελτίωση, κτλ. Ναι προφανώς, αλλά είσαι 26 και όσα χρόνια και να πάρει, έχεις περιθώρια να βελτιώσεις τα πράγματα και να ζήσεις πολλά ακόμη καλά χρόνια.
Κάνε σε όλους μας τη χάρη που μαύρισε η ψυχή μας και πήγαινε να ζητήσεις βοήθεια. Το φόρουμ δε θα σου δώσει λύσεις της στιγμής. Θέλει δουλειά και υπομονή και, δυστυχώς, παρά τα όσα πέρασες εσύ πρέπει να βάλεις όλη την προσπάθεια.
Βλέπω ότι έχουμε κάποια κοινά στοιχεία οι δυο μας... Κι εγώ μία από τις φορές που συνέβη αυτό χτύπησα στο χέρι που το έβαλα μπροστά για να προστατευτώ και πονούσα και πήγα στο νοσοκομείο όπου μου έκαναν ακτινογραφία κι επίσης είπα ότι έπεσα όταν με ρώτησαν πως χτύπησα... Τελικά ήταν θλάση κι έβαλα νάρθηκα για δυο βδομάδες... Και οι δύο είπαμε ψέματα για το πως γίναμε έτσι...