Printable View
Εγω το κατάλαβα ότι κοιταζες λάθος αλλά λεω αστο γιατι θα με πει επιθετική παλι και θα τσακωθούμε, τον Φρουντ δεν το εχω σε ιδιαίτερη εκτίμηση να σου πω την αλήθεια, αυτο που ξέρω είναι οτι απο τον γιατρο δεν μπορείς να κρυφτεις κάποια στιγμή θα τα πεις όλα, οσο προσεκτικός και αν είσαι.
δυστυχως νινα μου δεν ειναι παντα ετσι οπως λες !Quote:
Originally posted by nina202
Εγω το κατάλαβα ότι κοιταζες λάθος αλλά λεω αστο γιατι θα με πει επιθετική παλι και θα τσακωθούμε, τον Φρουντ δεν το εχω σε ιδιαίτερη εκτίμηση να σου πω την αλήθεια, αυτο που ξέρω είναι οτι απο τον γιατρο δεν μπορείς να κρυφτεις κάποια στιγμή θα τα πεις όλα, οσο προσεκτικός και αν είσαι.
μακαρι η ιατρικη επιστημη και στην Ελλαδα να γινει καποτε μια απλη επιλογη για ενα νεο βασισμενη καθαρα στην επιθυμια του να φανει χρησιμος στο κοινωνικο συνολο!
Σημερα ακομα σε μας στην Ελλαδα , ειναι αξιωμα προνομιακο και συχνα οι προνομιουχοι που το ασκουν διακρινονται απο αλαζονια και ακομα πιο συχνα , δεν παιρνουν με οση σοβαροτητα και προσοχη χρειαζεται το ιστορικο απο του ασθενεις , που οδηγει μοιραια, σε λαθος διαγνωση και κατα συνεπεια θεραπειες ημιτελεις και ασκοπες ...
Ετσι δεν τιθεται θεμα του να να τα πεις ολα , αλλα το να βρεις αυτον που εχει τον χρονο να τα ακουσει μεσα στα πλαισια μιας συντομης επισκεψης σε ενα ιδιωτικο ιατρειο...
Αυτο δημιουργει σαν αμεση αναγκη την σωστη πληροφορηση του ασθενη για να μπορει μεσα στο συντομο και περιορισμενο χρονο να καθοδηγει σωστα τον γιατρο του παρεχοντας τις καταλληλες πληροφοριες και σε αυτο ακριβως τον τομεα η ωφελιμοτητα αυτου του φορουμ ειναι μεγιστη!
Σαφώς έχει δίκιο εγω ήμουν πολύ τυχερή που πήγα σε κέντρο υγείας, βρήκα γιατρό που την εμπιστεύτηκα και με βοήθησε πάρα πολύ και το κυριότερο τα χρήματα ήταν μόνο 3 ευρώ αλλά μόνο για ενα χρόνο. Μετά πήγα στο ιατρείο της και έδινα 80 κάθε εβδομάδα αλλά να φανταστείς ότι και αυτή η τιμη ήταν φιλική, φαντάσου λοιπον κάποιον που παίρνει 700 ευρώ και είναι πάρα πολλοι όπως και εγω και πρέπει να δίνει τόσα χρήματα κάθε μήνα. Ίσως πρέπει να αλλάξουν κάποια πράγματα, ότι θα υπάρχουν γιατροί που δεν θα βοηθήσουν καθόλου ή θα κάνουν τα πράγματα χειρότερα αυτούς δυστυχώς δεν μπορείς να τους αποφύγεις. Είναι πολύ σημαντικό που υπάρχει πρωτοβουλία και φτιάχνονται τέτοια forum όπως αυτό εδω.
http://www.twloha.com/vision/
Δες λίγο αυτό. Ίσως η ανθρώπινη πρωτοβουλία καμιά φορά αποβεί σωτήρια.
Μετά απο το ευχαριστο αυτό μουσικό διάλλειμα που ήταν ενα χασιμο χρόνου και τίποτα άλλο, θα ήθελα να πω 2 πράγματα. Πρώτον δεν ειμαι γιατρός, ουτε θέλω να γίνω γιατρός ουτε να το παίξω γιατρός και να κάνω διαγνώσεις, αφου δεν ξέρω πως να το κάνω αυτό. Δεύτερον ο λόγος που ξεκίνησα να γράφω, απευθυνόμενη καταρχήν στην xika μιας και ήταν εκείνη που ζήτησε μια βοήθεια, μια συμβουλή κάτι, ήταν γιατί αισθάνθηκα την ανάγκη να μοιραστώ κάποια πράγματα μαζί της και με όλους εδω μεσα για να δει ότι υπάρχουν άνθρωποι που έχουν αντιμετωπίσει ίδιες ή παρόμοιες καταστάσεις και να μην αισθάνεται μόνη σε ενα περιβάλλον που δεν την καταλαβαίνει εκατό τα εκατό. Ψυχολογικές αναλύσεις και άλλα τέτοια δεν ξέρω να κάνω, ξέρω μόνο τι έζησα και τι πέρασα και πως αισθανόμουν.
Quote:
Originally posted by πανος12345
μηπως θα πρεπει αν οντως καποιοι ανοιξαν καποια θεματα εδω μεσα και με την θεραπεια τους εχουν αντιμετωπισθει να κλεινουν? ειτε επειδη θα το κανουν μονοι τους ειτε επειδη θα το κανει η διαχειρηση ειδαλως μοιαζουν τα θεματα σαν εξετασεις για σχολη ψυχολογιας !
Πανο,
το αν καποιος θεραπευτηκε ή αντιμετωπισε το προβλημα του, δεν μπορει να το ξερει η διαχειριση ωστε ανμ κλεισει το θεμα του. Αλλωστε τα θεματα μενουν ανοιχτα ωστε να μπορει ο καθε ενας να γραφει αυτο που νιωθει. Μπορει ενα νεο μελος να αισθανεται ακριβως το ιδιο και να τον εκφραζουν τα λογι αενος παλιοτερου ποστ και να περιγραψειο την δικη του ιστορια μεσ ααπο εκει.
Αν καποιος εχει καιρο να γραψει δεν σημαινει οτι πλεον πεταει στα συννεφα και δεν αντιμετωπιζει προβληματα.
Ισως να σημαινει και το αντιθετο...
Και δεν νομιζω οτι μοιαζει καποιο απο τα ποστ του φορουμ με εξετασεις ψυχολογιας.
Προς τεκμηριωση λοιπον των παραπανω που εξεθεσα στον Πανο, ειναι η δικη μου κατασταση. Εχω να γραψω πολυ καιρο. Και να διαβασω το φορουμ πολυ καιρο. Δεν συμβαινει ομως αυτο γιατι νιωθω καλυτερα και δεν εχω αναγκη απο συζητηση και στηριξη. Αντιθετως....απλα δεν εχω κουραγιο πλεον....η καθημερινοτητα και ολες οι καταστασεις που διαδραματιζονται καθημερινα μου σπαταλαν ολο μου τον χρονο και την δυναμη.
Δεν ξερω αν ειμαι στα ιδια ή χειροτερα απο τοτε που ανοιξα αυτο το θεμα....παντως σιγουρα δεν ειμαι καλυτερα.
Η απουσια του πατερα μου για καποιο λογο γινεται ολο και πιο αισθητη στον δικο μου κοσμο. Η δυναμη που αντλουσα μεσα απο τα ματια που αντικρυζα στην αγαπημενη του φωτογραφια ολο αυτο το διαστημα, υπαρχει ακομα, εγω ομως δεν μπορω πλεον να την νιωσω...δεν μπορω να την αξιοποιησω..δεν ξερω τι συμβαινει.
Η ζωη μου κυλαει...απλα για να κυλαει. Δεν εχω κατι να περιμενω. Τιποτα να αγωνιω ευχαριστα.
Συνειδητοποιω οτι ολη μου η ενεργεια και η δυναμη σπαταλιεται για να μπορεσουν αλλοι να ειναι ενταξει και να μην τους λειπει κατι.
Ειμαι 25 ομως...και εχω αναγκες και επιθυμιες. Θελω να νιωσω για μια φορα οτι κουραζομαι και ζοριζομαι και για μενα! Οχι μονο για εμενα, δεν θελω αυτο, αλλα ΚΑΙ για εμενα...
Δεν ξερω..
Χίκα καλημέρα. Δε μπήκα στον κόπο να διαβάσω το θέμα από την αρχή, γιατί κι εγώ αντιμετωπίζω πρόβλημα με τη διάθεσή μου τελευταία και μια νιώθω την ανάγκη να διαβάσω ένα κάρο πράγματα, μια όχι. Ήθελα να σου πω μόνο \'καλημέρα\'. Και την είπα.
:)
Quote:
Originally posted by Alobar
Χίκα καλημέρα. Δε μπήκα στον κόπο να διαβάσω το θέμα από την αρχή, γιατί κι εγώ αντιμετωπίζω πρόβλημα με τη διάθεσή μου τελευταία και μια νιώθω την ανάγκη να διαβάσω ένα κάρο πράγματα, μια όχι. Ήθελα να σου πω μόνο \'καλημέρα\'. Και την είπα.
:)
Καλη σου μερα Alobar!! :) Αν και μεσημεριασε τωρα που το ειδα.
Ποιο δικο σου κοσμο?Μηπως εχει ερθει η ωρα να πατησεις λιγο ποδι και να αναλαβουν και οι αλλοι τις ευθυνες τους και οχι μονο εσυ?Εχεις καποιον να σε στηριζει εκτος οικογενειας, κάποιος που να του λες τι σου συμβαινει και που φυσικα γνωριζει την κατασταση.Καποιος φιλος ή φιλη, η σχεση σου?
Καποια \"παιχνιδια\" που ειχε καποτε στα λουνα παρκ ( δεν ξερω αν εχει ακομα ) μπου μπαινεις σε εναν λαβθρινθο που αντι για τοιχους εχει καθρεφτες και πρπεπει να βρεις την εξοδο, τα θυμαστε??
ενα τετοιο παιχνιδι νιωθω την ζωη μου και μαλιστα ατελειωτο....πολλες φορες αισθανομαι οτι εχουν κλεισει και την εξοδο και αδικα παιδευομαι να βρω την ακρη...παντου αδιεξοδο..παντου.
Και το χειροτερο...ψαχνω μονη για αυτη την ακρη...
μηπως πρεπει να συμφιλιωθεις με μια λεξη που λεγεται \"αλλαγη\";καποτε οι παλιες συνηθειες δεν προσφερουν κατι στον ψυχισμο μας οσο και να τις αναπολουμε.ο λογος ειναι πως εχουν αλλαξει οι συνθηκες.τοτε ειναι που χρειαζεται να βρει καποιος νεες λυσεις,νεες αντιληψεις και επαναπροσαρμογη των προτεραιοτητων.επαναξιολο� �ηση των αναγκων μας και του τι αξιζει πραγματικα στη ζωη ...
Εμπνευστη μου, δεν μπορω να σου περιγραψω πως νιωθει η ψυχη μου, αληθεια. Δεν εχω διαθεση για τιποτα και το χειροτερο ειναι οτι δεν εχω καν τη δυναμη να αρνηθω σε προτασεις προς διασκεδαση που μου γινονται. Και οταν λεω δεν εχω την δυναμη να αρνηθω εννοω να κανω το αυτονοητο: νασ παρω τηλεφωνο και να απαντησω αρνητικα. Το ενδεχομενο να παω δεν υπαρχει καν στο μυαλο μου. Δεν υπαρχει γιατι τιποτα πλεον δεν φερνει το χαμογελο στα χειλια μου. Θεωρω ανουσιο το καθε τι.
Και στην τελικη, οτιδηποτε εξακολουθω να κανω στην ζωη μου, δηλαδη να δουλευω, το κανω κι αυτο για τους αλλους.
Κοιμαμαι και ξυπναω απλα για να υπαρχω. Απλα γιατι δεν εχω τη δυναμη να ληξω εγω αυτην την κατασταση.
Σου εχει τυχει ποτε να σκεφτεις εστω για μια στιγμη οτι δεν υπαρχει ουσιαστικος λογος που ζεις?
Αν ναι, και η σκεψη αυτη ηταν στιγμιαια, φαντασου οτι εγω το ζω αυτο εναμισι χρονο και βαλε... καθημερινα, καθε στιγμη καθε λεπτο...
Απλα εχω βαρεθει και εχω κουραστει
ναι μου εχει τυχει να σκεφτω οτι δεν υπαρχει ουσιαστικος λογος να ζω,και κρατησε ενα δευτερολεπτο.γιατι μετα η επομενη σκεψη ειναι οτι αξιζω,οτι αξιζω πολλα και δεν θα αφησω τιποτα ουτε καν εμενα να το αμφισβητησει.
εισαι στρεσαρισμενη τοσο καιρο.και αυτο εχει αντικτυπο πανω σου και ειναι λογικο.δεν ειναι το παν η δουλεια.ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ.και το εχεις ξεχασει.θεωρεις την δουλεια πιο σημαντικη.δεν εχεις να αποδειξεις σε ΚΑΝΕΝΑΝ πως πρεπει να φερεις ολες σου τις επαγγελματικες υποχρεωσεις σου εις περας.
ειναι καιρος να θεωρησεις την xika πιο σημαντικη απο τα υπολοιπα.δεν ξερω αν εχεις καποια δανεια η τα φοβερα εξοδα.αλλα δωσε στον εαυτο σου τις ιδιες ευκαιριες που δινεις στην δουλεια σου.δωσε λιγο χρονο να σκεφτεις.μην τον παρατας :( ειναι ζωντανος οργανισμος που χρειαζεται την προσοχη σου.και αυτο θα το καταφερεις περνοντας λιγοτερες δουλειες.
δεν ειναι υποχρεωτικο να παρεις 7 δουλειες την ημερα.
παρε 1 δουλεια με δικαιολογια προβληματα υγειας.
ξερω πως ειναι δυσκολο,πως θεωρεις πως ειναι υποχρεωση σου εφοσον ερχεται η δουλεια να την κανεις,πως η εργασια ειναι ιερη,πως εξω ειναι δυσκολα τα πραγματα,αλλα αυτη τη στιγμη η xika σε χρειαζεται περισσοτερο και αν με ρωτησεις ειναι χιλιες φορες πιο σημαντικη απο μια επιχειρηση.
η xika χωρις επιχειρηση μπορει να επιβιωσει,μπορει να αναπτυχθει και να ξεχωρισει και σε αλλους τομεις εππαγελματικους η οχι
αν παει καλα ομως η επιχειρηση και η xika οχι,στο τελος θα δεν θα μεινει τιποπα απο αυτην.τι να το κανεις αν πανε ολα καλα και χαθεις εσυ;αυτοματα μετα ολα θα ακολουθησουν την πτωτικη πορεια.
προσπαθεις τοσο καιρο εναν δρομο που δεν βγαζει πουθενα.προσπαθησε κατι αλλο και ας φαινεται στο μυαλο σου σαν ενα ειδος ηττας.μην φοβασαι να πεις \"δεν τα καταφερα\".ειναι το πρωτο βημα.και ειναι απο τα πιο σημαντικα πραγματα που μπορει να μαθει ενας ανθρωπος.
δεν χρειαζεται να ειμαστε τελιοι σε ολα.δεν ειναι αυτη η ανθρωπινη μας φυση.
αν και προσωπικα πιστευω πως δεν υπαρχει ανθρωπος να φερει σε περας τετοια ποσοτητα εργασιας εκτος αν ειναι ρομποτακι.ζητας πολλα απο τον εαυτο σου ...
αγαπησε τον επιτελους οπως τον αγαπουν και αλλοι.το αξιζει,το χρειαζεται και το λαχταρα.μη του το στερεις...
βοηθησε τον και ολα θα πανε καλα xika...αληθεια το πιστευω
Ξερεις τι...δεν ειναι οτι προσπαθω να βαγλω τον τεραστιο ογκο δουλειας. Ειναι πολυ δν λεω, αλλα το προβλημα μου ειναι οτι λογω ψυχολογικης καταστασης, δουλειας μιας ωρας παραδειγμα την βγαζω σε 5 ωρες. Οποτε καταλαβαινεις οτι ολα συσσωρευονται. Δεν προσπαθω να κανω καριερα. Τα προς το ζειν προσπαθω να βγαλω και μαλιστα οχι μονο τα δικα μου.
Και δυστυχως τα προβληματα ειναι βαθυτερα και το ξερω...
Το ξερω οτι αξιζω, το ξερω οτι με χρειαζομαι..... πραξη δεν μπορω να κανω τιποτα ομως....
xika πως πάει η θεραπεία?δεν είδες διαφορά?