Printable View
γιατι κανει λαθος και γιατι "οφειλε";Quote:
Originally Posted by Skiouros8
επειδη αυτο ηθελες εσυ;
δεν μπορεις να δεχτεις οτι οι επιθυμιες των ανθρωπων δεν ειναι παντα αμοιβαιες; και μαλιστα συνηθως δεν ειναι αμοιβαιες και σπανιοτερα, ειναι.
εκεινη, προφανως δεν θεωρει οτι οφειλε κατι τετοιο, ουτε οτι ειναι λαθος της να απομακρυνθει. γιατι δεν το δεχεσαι να πας παρακατω και εχεις κολλησει ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ;
Remedy αν και συμφωνω ακραδαντα με τη λογικη οτι κανεις και καμια δε μας οφειλει τιποτα(οντας μαλιστα ακραια πεσσιμιστης πιστευω οτι οχι μονο δεν ειναι σπανια αμοιβαιες αλλα οριακα ποτέ στον ιδιο βαθμο), νομιζω πως το "πηγαινε παρακατω" ειναι απλα μια κουβεντα που ομως μεχρι τη πραξη απεχει πολυ για τον καθενα.
Εχω με πολλους ανθρωπους καλές σχέσεις,όσο παρακαμπτω τις αυθαιρεσίες τους και σκοπιμως κάνω πισω. Είναι όμως δύσκολο, γιατί συχνά δεν βλεπω την ίδια συμπεριφορα απο αυτούς. Εκείνοι είναι που κατακρινουν,εγώ είμαι που αμυνομαι. Απλως η δικη μου κριτική, όταν την εκφερω,ειναι ευστοχη και επιχειρηματολογημενη. Το τέλειο το ξέρω οτι δεν υπαρχει στις ανθρωπινες σχέσεις. Το παραδοξο είναι ότι έχω γνωρίσει δυο τρια άτομα που είχα επαρκη συμπτωση απόψεων και στάση ζωής αλλά δεν ελκυαν καθόλου. Μια κοπελα απο το σχολείο η οποια μου έστειλε μετά απο αρκετά χρόνια και είχαμε βγει για καφέ φιλικά, μου στέλνει συχνά πυκνα και μου κανει κομπλιμεντα , ότι είμαι πολυ γοητευτικός κλπ κλπ, δεν ξέρω αν τα λέει φιλικά παντως είχε θελήσει να βρεθουμε προσφατα και το απεφυγα. Μοιραζομαστε πολλα κοινά. Δεν με ελκύει ωστοσο. Επισης συνήθως μιλάει πολυ για τον εαυτο της άρα δεν είμαι σίγουρος οτι όντως υπαρχει ενδιαφέρον για μένα.Quote:
Originally Posted by Sonia
Δεν με ελκύει καμία κοπέλα στο βαθμό που ενιωσα έλξη για την φαντασιωση. Ισως λόγω παιδικου τραύματος να επιζητω την απορριψη και την τοξικότητα μιας συγκεκριμένης σχέσης. Γιατί αν πιασετε κοπελες απο το παρελθον μου, θα εχουν να σας πουν πάνω κάτω τα ίδια πράγματα.
Σιγουρα το" όφειλε" ακούγεται εμμονικο, κριπι και αντιφεμινιστικο, αλλά δεν το εννοω επιτακτικα, περισσότερο το όφειλε στον εαυτό της , γιατί νιώθω πως εγώ θα μπορουσα να της παρεχω όσα ήθελε.
Ναι,αυτό ειναι το θέμα. Πώς να κάνω το μυαλό μου να ξεκολλησει; Εδώ και οταν είχα κοπέλα δεν το κατάφερα στο 100%.Quote:
Originally Posted by Velcoro
Την μπλοκαρα σημερα στο φβ παντως (δεν ημασταν φιλοι, απλως δεν θα βλεπει πια τι γραφω στην ομαδα) αν και δεν ξέρω αν θα καταφερω να μην ξανατσεκαρω ποτε το προφιλ της. Καλύτερα όχι γιατί όταν παντρευτει πιθανον θα το παρω πολυ βαριά. Αλλά τόσο καιρο ήθελα να βλεπει τι χάνει. Θεωρώ οτι έχω ομορφυνει αρκετά απο τότε που πήρα κιλά. Εχω κανει βέβαια λιγο μαγουλα, αλλά είμαι αρκετά ωραίος.
Χρονο χρειαζεται. Και δεν μπορει κανεις να εικασει λιγο η πολυ, σε αλλους παιρνει περισσοτερο σε αλλους λιγοτερο. Εγω πχ δεν εχω προχωρησει ενω εχουν περασει δυο χρονια και εκτοτε ειχα πολλες ερωτικες συναναστροφες. Στη περιπτωση σου θα ελεγα πως μπορεις να ελπιζεις σε μικροτερο διαστημα εφοσον δεν ειχατε ποτε κατι ουσιαστικο, δεν εχασες κατι που βιωσες δηλαδη. Ειναι διαφορετικο να το χεις ζησει απ'το να ναι απλως απωθημενο.Quote:
Originally Posted by Skiouros8
Να σχολιάσω λίγο και για αυτή την ομάδα. Από το μικρό φόρουμ που ανοίξαμε όταν έκλεισε το κανονικό φόρουμ υποτίθεται ότι με πέταξαν έξω, εν μέσω μιας δύσκολης για όλους περίοδο (την πρώτη καραντίνα) μετά από ψηφοφορία στην οποία συμμετείχαν μόνο 5 από τα 15 ενεργά μέλη (και η κοπέλα υπέρ) επειδή υπερασίστηκα τον εαυτό μου όταν μου την έλεγαν που είχα καλέσει ασθενοφόρο σε μια κρίση πανικού, με έλεγαν επί μήνες τρελό κλπ κλπ. Τότε είχα πάθει την ορθοστατική, θυμάστε και από εδώ σε πόσο εύθραστη κατάσταση ήμουν, καταλαβαίνω ότι μπορεί να είχαν κουραστεί από την κακή ψυχολογική μου κατάσταση, αλλά σε ένα φόρουμ δεν σε εξαναγκάζει κανείς να διαβάζεις τα θέματα του άλλου ατόμου. Εκεί είχαμε μάλιστα ειδικό θέμα για την Υγεία, άρα θα μπορούσε κάλλιστα κάποιος να μην το ανοίγει. Και ήταν και εντελώς διαφορετικό κόνσεπτ από ένα μεγάλο φόρουμ, ήταν άτομα που είχαμε επαφή επί χρόνια, λέγαμε τα προσωπικά μας, τους είχα στείλει δώρα, τα εμπιστευόμουν. Το συγκεκριμένο φόρουμ μάλιστα το είχα επι της ουσίας κάνει εγώ να ευδοκιμήσει, μιας και τα περισσότερα μέλη του φόρουμ είχαν αποφασίσει να γράφουν μόνο στην ομάδα στο φβ, αλλά επειδή άρχισα να ανοιγω συζητήσεις εκεί, μαζεύτηκαν.
Το περιστατικό για το οποίο με πέταξαν έξω έγινε ως εξής: έγραψα ότι θα καλέσω στον ΕΟΔΥ να ρωτήσω για τα συμπτώματα του κόβιντ γιατί τότε έμενα με τη γιαγιά μου και επειδή είχα βήχα και φτέρνισμα λόγω αλλεργίας, ήθελα να ρωτήσω τι πρέπει να κάνω για να μην την κολλήσω αν ήταν κόβιντ. Τότε αν θυμάστε ήταν αρχές πανδημίας και τα τεστ δεν ήταν εύκολο να γίνουν, έδιναν περισσότερη βάση στις ευπαθείς ομάδες.
Μου επιτέθηκε λοιπόν η διαχειρίστρια, ένα πλάσμα ανώριμο και ανασφαλές, που επειδή παλαιότερα είχε μπανάρει άλλο μέλος της ομάδας για δικά της καπρίτσια, χωρίς να συντρέχει λόγος διαχειριστικός, της είχα πει ότι δεν ήταν σωστό, και από τότε μου το κρατούσε μανιάτικο και μου είπε με ειρωνικό υφάκι ότι δεν θα έπρεπε να ενοχλώ τον ΕΟΔΥ, ντροπή μου που παίρνω τηλέφωνο κάτι σε αυτό το στυλ τέλος πάντων, στο οποίο απάντησα φυσικά ειρωνικά και με μία παράγραφο επιχειρημάτων, μέσα στην οποία την χαρακτήρα και βλήμμα. Ο χαρακτηρισμός το ξέρω ότι δεν ήταν σωστός, αλλά το ύφος της ήταν πραγματικα αισχρό και εντελώς αγενές. Είμαι πάντοτε ευγενικός αλλά δεν βρήκα το λόγο να απαντήσω με ευγένεια σε κάποια που με ευξευτέλιζε επειδή θέλησα να είμαι σίγουρος ότι δεν θα κολλήσω κόβιντ τη γιαγιά μου.
και δεν υπήρχαν και ρητοί κανόνες στο φόρουμ, παρόλο που εγώ επέμενα πάντοτε να υπάρχουν
αν υπήρχαν τότε θα έπρεπε να είχε μπανάρει όλα τα άτομα που μου επιτιθονταν και με χαρακτηριζαν για την ψυχικη μου κατασταση.
με ειρωνευονταν μάλιστα με αισχρο τροπο, η "υγεια" μου είχε γίνει το αστείο του φόρουμ με έναν τρόπο που πραγματικά θα ανατρίχιαζε κάποιον εξωτερικό παρατηρητη.
Με μπλόκαρε δε αμέσως, χωρίς καμία προειδοποίηση, όπως είθισται να γίνεται στα φόρουμ.
Έγινε όλο αυτό τέλος πάντων, και έστειλα όπως ήταν φυσικό μέιλ στα υπόλοιπα μέλη που εξηγούσα αναλυτικά τη θέση μου καθώς και μέιλ στη διαχειρίστρια που πάλι εξηγούσα αναλυτικά την αυθαιρεσία της. Φυσικά το κακομαθημένο αυτό κοριτσάκι που έχει μηδενική αυτογνωσία και σεβασμό για τους γύρω τους, δεν αναγνώρισε ποτέ το λάθος της. Αυτό που με πόνεσε πιο πολύ είναι που με απόκοψε τόσο ξαφνικά από την άλλη κοπέλα. Γιατί εκείνη εξακολουθεί να γράφει εκεί. Και αυτό δείχνει και το περίεργο της υπόθεσης. Γιατί γράφει εκεί αφού εμένα με απέκοψε τοσο έυκολα; Τι της προσφέρει το να γράφει εκεί; Είμαι ο μόνος από αυτές τις φορουμικές σχέσεις που θεωρεί τόσο αμελητέο εντέλει παρότι ήμουν αυτός με τον οποίο μιλούσε περισσότερο;
Μετά από ένα μήνα έγινε η φασαρία στην ομάδα του φβ που μου επιτέθηκαν και με έλεγαν εμμονικό και στόκερ και προσπάθησαν να ρίξουν σε μένα όλα τα θαψίματα που έκαναν στο άλλο φόρουμ για τα μέλη της ομάδας, χωρίς επιτυχία βέβαια. Εγώ ζήτησα από όλα τα μέλη του εκεί φόρουμ να με μπλοκαρουν στην ομάδα γιατί έβρισκα αντιφατικό να με έχουν μπανάρει υποτίθεται για κακή συμπεριφορά, αλλά να κάθονται να με στοκάρουν στην ομάδα στο φβ για να σχολιάζουν μεταξύ τους τι γράφω. Εγώ δεν μπορούσα να μπανάρω την μεγαλύτερη από αυτές τις ανήθικες κουτσομπόλες, γιατί ειναι διαχειρίστρια στην εκεί ομάδα.
Τεσπά, είπα λίγο πολύ τι έγινε στο φβ σε προηγούμενο σχόλιο. Η υποκρισία τους και η κακία τους είναι κάτι που δεν θα μποροέσω ποτέ να ξεπεράσω, αντιθέτως θέλω να το θυμάμαι ως παράδειγμα προς αποφυγήν. Καθώς και την αντιφατικότητά τους. Μου φαίνονται αδιανόητα και αξιοθρήνητα θρασύτατες. Ίσως ήταν λάθος μου που έγραφα στην ομάδα, αυτό μάλλον δεν με βοηθά να ξεπεράσω το όλο θέμα. Όχι πως με απασχολεί συνέχεια, απλώς όταν έχεις επαφή με μία πλατφόρμα, βλέπεις αναγκαστικά και τα μέλη, αρα ακόμα και υποσυνείδητα, η κατάσταση και οι μνήμες είναι ενεργές μέσα μου.
Quote:
Originally Posted by Velcoro
Νομίζω είναι πιο δύσκολο γιατί πρέπει να τα βάλω με το μυαλό μου. Αλλά τεσπά, σίγουρα κάποια στιγμή θα την ξεπεράσω, υποθέτω.
Αν η κοπέλα που θέλεις να ξεπεράσεις ήθελε να είναι μαζί σου αλλά μόνο με τη προϋπόθεση να κάνετε παιδιά, θα το δεχόσουν?
Δεν ξέρω , μου είναι δύσκολο να ξέρω τι θα πραξω αν συνέβαινε αυτό το σενάριο.Quote:
Originally Posted by Cmos
Καποτε με ρώτησε η ίδια όταν είχα γράψει στο φορουμ για μια απο τις γάτες μου οτι ειναι το σημαντικότερο πλασμα για μένα "διάλεξε, εμένα η τη γατα". Δεν ξέρω γιατί το είχε πει αυτό, ήθελε επιβεβαιωση; Ηθελε να ακούσει ότιειναι σημαντικότερη για μένα απο τη γάτα; Της είχα πει ότι δεν θέλω να απαντησω στο ερώτημα. Το σκέφτομαι όμως κατά καιρούς. Λόγω του ΙΔΨ καποιες φορες λέω "δεν με μοιάζει αν γινει αυτο που θέλω τόσο πολυ να γινει, αρκεί να μην γίνει αυτό που δεν θέλω να γινει". Τυχαίνει να ειναι αρρωστη αυτή μου η γάτα αυτές τις μέρες. Και ειπα μέσα μου "ας μην με θελήσει ποτε, αρκει να γινει καλά η γάτα".
Αλλά παιδιά; Θεωρητικά ναι, πρακτικά όχι. Θεωρητικά θα έκανα τα παντα,πρακτικά δυναμαι να κάνω τα παντα;
Πιστευω γενικά ότι θα ήμουν καλός πατερας. Αλλά έχω πολλα τραυματα και πολλες φιλοδοξίες για να αναλωθω σε ένα παιδι. Ενα παιδι δικο της θα το αγαπουσα παντως,ακόμα κι αν ήταν με καποιον άλλο. Ολα αυτά θεωρητικά φυσικά. Γιατί πρακτικά θα κάνει παιδια με καποιον άλλο και εγω δεν πρόκειται να νιώθω αγάπη για την αστική τους οικογένεια, πάρα μονο οίκτο για την μακαριοτητα της αφελειας τους.
Αν δεν θα έκανες την "υποχώρηση" (στα πιστεύω σου) για τα παιδιά στη πράξη, γιατί είσαι η καλύτερη επιλογή που θα μπορούσε να έχει?
Και αν θα έκανες την "υποχώρηση", πως διαφέρεις απο τους άλλους που "πρόδωσαν" τα πιστεύω τους?
Όταν της έστελνες ποιήματα τι πιστεύεις πως σκεφτόταν?
Όταν σου έλεγε η κοπέλα που δεν σου αρέσει "είσαι γοητευτικός" πως απάνταγες? Και τι σκεφτόσουν?
Οι παραπάνω ερωτήσεις είναι για να σε βάλω σε σκέψεις.. αλλά για να καταλάβεις τι συμβαίνει στη ζωή σου πρέπει να απαντήσεις στην επόμενη:
Για ποιο λόγο διαφέρει ο τρόπος που σκέφτεσαι απο τους άλλους?
δεν διαφωνω οτι για πολλους ειναι δυσκολο ή και πολυ δυσκολο να πανε παρακατω οταν δεν βρισκουν ανταποκριση, αλλα δεν μπορουμε και να λεμε "ναι, δικιο εχεις αυτο οφειλε, να ειναι μαζι σου", γιατι θα ειναι το τελος της λογικης...Quote:
Originally Posted by Velcoro
θα το κανεις σταδιακα, απαγορευοντας σου αρχικα τις ΠΡΑΞΕΙΣ.Quote:
Originally Posted by Skiouros8
ασε να το σκεφτεσαι αν δεν μπορεις να κανεις κατι, αλλα μην κανεις ενεργειες, γιατι το τροφοδοτεις.
για παραδειγμα σταματα να το συζητας και ειδικα σε περιβσλλον που κινειται κι εκεινη, γιατι αυτο κανεις...
τις σκεψεις δεν τις οριζεις, τις πραξεις ομως εσυ τις οριζεις. δεν υπαρχει δικαιολογια..
και βεβαια, ιδανικα, κανε καμια νεα γνωριμια αντι να κλαις πανω απ το χυμενο γαλα. καλοκαιρι ειναι, στα τουριστικα εισαι, απειρες ευκαιριες να γνωρισεις ανθρωπους.
Quote:
Originally Posted by Cmos
Κατάλαβα γιατί με ρώτησες. Δεν θα άλλαζα τα πιστεύω μου, αλλά ούτε θα έχανε εκείνη κάτι από αυτό. Καταρχάς, αν τα έφερνε έτσι η τύχη, θα δεχόμουν να μεγαλώσω ένα παιδί που έκανε με κάποιον άλλο. Αλλά αν αύριο μου χτυπούσε την πόρτα και έλεγε πως θελει να είναι μαζί μου, δεν θα προέκυπτε θέμα παιδιών, γιατί έχω σπουδάσει την ψυχοσυνθεσή της και δεν πιστεύω ότι θα ήταν ευτυχισμένη ως μητέρα. Θεωρώ ότι, όπως κι εγώ, ο σκόπος της είναι να καταλάβει πράγματα για τον εαυτό της, να λύσει τα τραύματά της. Δεν νομίζω ότι υπάρχει άτομο που την ξέρει καλύτερα από μένα γιατί διάβαζα τις πιο μύχιες σκέψεις της, με την προσήλωση ενός ερευνητή, επί πολλά χρόνια. Πιστεύω ότι την διακατέχει βαθύ τραύμα λόγω της απώλειας του πατέρα της αλλά και ενός χαρακτηριστικού της εμφάνισής της που ίσως της είχε δημιουργήσει ανασφάλεια σε μικρότερη ηλικία. Παράλληλα, την διακατέχει ισχυρός φόβος δέσμευσης (και αυτό το λέω βασιζόμενος σε εμπειρίες της με άλλους ανθρώπους, όχι την μεταξύ μας μικρή υπόνοια) , ότι δεν αξίζει να αγαπηθεί, ότι είναι, κατά κάποιον τρόπο, βαθιά στρεβλωμένη εσωτερικά. Πάνω σε αυτά θα δουλεύαμε. Και θα της παρείχα όσα θέλει. Ήθελε πάντα κάποιον να την κακομαθαίνει. Εγώ είμα ο κατάλληλος για αυτό. Είμαι πολύ δοτικός.
Σε κάθε περίπτωση, διαφέρω από τους άλλους γιατί αναγνωρίζω τι είναι προοδευτική εξέλιξη και τι είναι επιπόλαιη αλλαγή. Δεν είπα ποτέ ότι οι άνθρωποι δεν δύναται να εξελίσσονται.
Όσο για την άλλη κοπέλα, θα σου εξηγηγήσω τη διαφορά. Στα κομπλιμέντα της ένιωσα στιγμαία κολακευμένος. Αλλά το ενδαφέρον της δεν είναι αρκετό για να κάμψει τις αντιστάσεις μου. Αν ερχόταν αυτή η κοπέλα και μου έλεγε αυτά που είπα εγώ στην άλλη, αν με έπειθε πως είναι αυτή και καμία άλλη η κοπέλα που θα με κάνει να νιώσω πλήρης, αν με διεκδικούσε με την παθιασμένη επιτακτικότητα που διεκδίκησα εγώ τη φαντασίωση, τότε θα ενέδινα. Το έχω κάνει στο πρόσφατο παρελθόν. Με την πρόσφατη κοπέλα που είχαμε κάτι, δεν ήμουν ερωτευμένος. Μου άρεσε και ένιωθα πράγματα, αλλά ήταν μια συνειδητή μου απόφαση γιατί ταιριάζαμε σε πολλα και γιατί με διεκδίκησε (ασχέτως που μετά αυτή ηταν που με σούταρε). Μπορούσα να δω τον εαυτό μου να παθιάζεται μαζί της, μπορούσα να μας φανταστώ να γερνάμε μαζί. Αυτό είναι κάτι. Δεν χρειαζόμουν απαραίτητα το πάθος ως προυπάρχουσα προυπόθεση, παρόλο που της φάνηκα τόσο δραματικός και θεατρικός.
Πιστεύω ότι η απόρριψη της άλλης κοπέλας έχει να κάνει με μια σειρά προκαταλήψεων.
Το ποίημα που της έγραψα μάλλον θα εκδοθεί σε ανθολογία. Αυτό δεν θα έπρεπε να της γεννά κάποιο συναίσθημα; Ότι της χαρίζω κάποιο βαθμό αθανασίας και διαχρονικότητας που κανένας άλλος δεν θα της χαρίσει;
Quote:
Originally Posted by Remedy
Έχω φάει το κεφάλι μου στην προσπάθεια να κάνω εφήμερες σχέσεις. Δεν είμαι φτιαγμένος για αυτές. Και ένας βαθμός κοινωνικού άγχους δεν μου επιτρέπει εύκολες νέες γνωριμίες. Ναι, στο παρελθόν το έχω τολμήσει με επιτυχία. Αλλά δεν νιώθω πια ικανός να εκθέσω άλλο τον εαυτό μου. Δεν ξέρω αν μπορώ να διαχειριστώ μια επιπλέον απόρριψη αυτή τη στιγμή, αν η κατάληξη είναι απορριπτική. Αυτό που θέλω είναι να έρθει κάποια στην πόρτα μου και να με αγαπήσει χωρίς να χρειαστεί πια να καταβάλλω καμία προσπάθεια. Το οποίο προφανώς είναι ανεδαφικό.
Επιπλέον, έστω ότι γνωρίζω κάποια, θα είναι σίγουρα κάποια που θα φύγει από το νησι (σπάνια να μου αρέσει κάποια ντόπια) άρα τι εξέλιξη θα έχει αυτή η σχέση; Σχέση από απόσταση; Έχω μπουχτίσει απο δαύτες.