Originally Posted by
ΑΧΒΑΧ
Σε αντίθεση με εσένα εγώ βλέπω τηλεόραση και το μόνο που αλλάζει είναι πως βαριέμαι περισσότερο γιατί μου αλλάζουν τα προγαραμματα. Δεν έχω ανάγκη κανέναν, Δεν αισθάνομαι μοναξιά γιατί δεν έχω και εμπειρίες να γιορτάζω με παρέα, το βρίσκω κουραστικό να προσποιούμαι πως διασκεδάζω με κόσμο , φασαρία, και γλέντια, είναι ψεύτικα , τα προβλημματα παραμένουν και μετά συνεχίζεις την ίδια μίζερη ζωή. Δεν βρίσκω νόημα να λέω χρόνια πολλά. Για έμενα είναι επιλογή μου η απομόνωση , δεν πίνω, δεν καπνίζω και δεν με ευχαριστούν τα ταξίδια και οι βόλτες έξω απο το σπίτι. Δεν έχω πρόταση αλλά δεν αφήνω και κανέναν να με προσκαλέσει αφού ξέρουν πως μου αρέσει η ησυχία. Ακόμα και να μπω σε σκέψη να παω σε γιορτή το άγχος που θα έχω δεν αξίζει....
Η μοναξιά μου δημιουργεί ανησυχία γιατί δεν εχω κανέναν να ζητήσω βοήθεια αν χρειαστώ κάποια εξυπηρέτηση, αν αρρωστήσω και δεν έχω κανέναν σύνοδο να με βοήθησει π,χ να παρκάρει το αυτοκίνητο ή να βρει φαρμακείο, να με πάει κάπου αν χαλάσει το αυτοκίνητο , είμαι επαρχεία αν ζούσα σε πόλη θα είχα ευκολίες δεν θα ανησυχούσα για τίποτα.
Δεν λέω να έχω γυναίκα και παιδιά για να με γηροκομήσουν, αλλά για μικροπροβλήματα που συμβαίνουν, αν είναι γραφτό όσους φίλους και συγκαινεις και να έχεις όταν τους χρειαστείς μπορεί να μην τους έχεις κοντά σου...
Από έναν ξένο ίσως βρεις βοήθεια κατανόηση και προθυμία να σε εξυπηρετήσει στην δύσκολη στιγμή.
Εγώ βρίσκω παρηγοριά με όσα άσχημα συμβαίνουν στους γύρο μου από συζύγους, παιδιά, φίλους και προσπαθώ να γίνομαι κάθε χρόνο καλύτερος άνθρωπος, να βοηθήσω αν μπορώ κάποιον και να μην τον προσπεράσω για να πάω την βόλτα μου!