Το ότι έπεσες ψυχολογικά τώρα δεν σημαίνει ότι δεν είσαι δυνατός.. Απλα μην σε ρίξει το γεγονός ότι τώρα δεν μπορείς να τρέξεις λογω μέσης, γι αυτό σου ανάφερα κι άλλα χόμπι.
Printable View
Με εριξε λιγο το θεμα της μεσης αλλα οκ,θα το ξεπερασω…Πιο πολυ με ριχνει οτι δεν βλεπω ουσιαστικη διαφορα με την αγωγη.Εκλεισα 4 εβδομαδες,αλλα δεν βλεπω κατι τοσο εντονο…Και φυσικα με αγχωνει αυτο
Εχεις δικιο Γιωργο,απλα ξερεις πως και αυτο μεσα στο μυαλο ειναι και ειναι δυσκολο να το διαχειριστω…Εχω εναποθεσει ολες μου τις ελπιδες στην αγωγη για να αρχισω να νιωθω καλυτερα και να παρω σιγα σιγα τα πανω μου.Εκανα υπομονη οπως ειδες στην αρχη,αλλα μολις εκλεισα την 4η εβδομαδα,ηλπιζα θα θα δω διαφορα.Ξαναλεω,δεν ειναι τοσο χαλια οπως πριν ενα μηνα,ειναι καλυτεσα τα πραγματα,αλλα οχι αμαν και κατι
Σε καταλαβαίνω. Πήγαινα ψυχοθεραπεία και περνούσε ο χρόνος και δεν έβλεπα βελτίωση, αυτο με έριχνε.. Υπήρχαν μέρες που ημουν χειρότερα από ότι μου πριν αρχίσω. Όλο αυτό επειδή πίστευα πως θα γίνω γρήγορα καλά κι απογοητευομουν. Τουλάχιστον έχεις δει έστω λίγη διαφορά, εμένα αυτό θα μου έδινε δύναμη. Πώς είσαι σήμερα; Τι έχει το πρόγραμμα σήμερα;
Γιωργο πριν ξεκινησω την αγωγη ειχα εντονη αρρωστοφοβια και αγχος(και καταθλιψη προσθεσε ο γιατρος φυσικα)
Η αρρωστοφοβια μου σε ενα ικανοποιητικο βαθμο νομιζω περιοριστηκε.Πχ πονουσε το κεφαλι,πηγαινε το μυαλο στο χειροτερο ιατρικο σεναριο ασθενειας…ενιωθα αυτη τη ζαλη,παλι τα ιδια
Αυτη τη στιγμη ξερω οτι η ζαλη αυτη ειναι απο το αγχος μου και κατα πολυ μεγαλο ποσοστο το εχω εμπεδωσει μεσα στο μυαλο μου,οτι το αγχος μου ειναι αυτο που προκαλει ολα αυτα…Νομιζω ειναι ενα βημα αυτο προς το καλυτερο…Απλα παραμενει αυτο το αγχος μην παθω κατι εξω,οταν εμφανιζεται η θολουρα αυτη…Το οποιο αγχος αυτες τις μερες αναπαραγεται καθαρα απο την προσμονη μου να γινω και να νιωσω καλυτερα
Εκλεισα 5 εβδομαδες θεραπειας αλλα δεν εχω δει αισθητη διαφορα.Ισως ειμαι λιγο πιο ανετος οταν δεν ειμαι σε καταστασεις που μου αγχωνουν.Εκει εμφανιζεται ξανα αυτο το αισθημα ζαλης-μεθης μεχρι να αποσπαστει το μυαλο μου σε κατι αλλο και να φυγει,αλλα τιποτα αλλο προς το καλυτερο
Εγω αγχωθει απιστευτα οτι δεν θα με πιασει η αγωγη…Σημερα εζησα αναλογη κατασταση με μια κριση πανικου που με ειχε στειλει στα επειγοντα τοτε και την οποια σημερα αντιμετωπισα τελικα και καταφερα να ηρεμησω σιγα σιγα και πσο περνανε οι ωρες καλυτερευω και ηρεμω παραπανω…
Αυριο εδω ραντεβου με τον γιατρο ξανα,ο οποιος σε προσφατη επικοινωνια μου ειπε να κανω υπομονη και να εμπιστευτουμε την αγωγη και ολα θα πανε καλα
Άρα είσαι λίγο πιο άνετος όταν δεν είσαι σε καταστάσεις που δεν σε αγχώνουν, έζησες ξανά μια κατάσταση που σε είχε στείλει στα επείγοντα τότε και κατάφερες να το ελέγξεις μόνος σου τώρα αλλά δεν είδες διαφορά. Τι άλλο περίμενες να δεις με αγωγή ενός μήνα; Εγώ θα ήμουν πολύ ευχαριστημένος με αυτή την εξέλιξη. Το χειρότερο σε μια κατάσταση είναι να είσαι στάσιμος και εσύ δεν είσαι. Πώς είσαι σήμερα;
Καλησπερα Γιωργο
Ναι ετσι οπως το εξηγεις δεν ειμαι στασιμος.Ειναι απλα καποια βηματα προς τα πισω αλλα θα ξαναπαμε και προς τα εμπρος σιγα σιγα,ελπιζω σιγα σιγα και καποια στιγμη να πηγαινω μονο τα εμπρος
Σου εστειλα και ενα προσωπικο μνμ
Αυτο που τρομαζει πιο πολυ ειναι να μην παθω ξανα κριση πανικου οταν θα βρεθω ξανα σε αναλογη κατασταση…Οταν ξερω δηλαδη οτι θα βρεθω σε αναλογηνκατασταση,αρχιζω και αγχωνομαι μην παθω κριση πανικου
Ευτο δεν ξερω πως να το αποφυγω…