Δυστυχώς για μενα η συνεχης ανησυχια συνεχίζεται . Η αγωγη δεν βοηθά οσο θα ηθελα . Το μυαλό μου παραμένει κολλημένο στις ιδιες σκεψεις και βεβαια δεν βλεπω και τιποτα θετικο . Τα πρωινά μου δυσκολα
Printable View
Δυστυχώς για μενα η συνεχης ανησυχια συνεχίζεται . Η αγωγη δεν βοηθά οσο θα ηθελα . Το μυαλό μου παραμένει κολλημένο στις ιδιες σκεψεις και βεβαια δεν βλεπω και τιποτα θετικο . Τα πρωινά μου δυσκολα
Ανέβασες πρόσφατα τη δόση;
Αν ναι ίσως χρειαστεί αρκετό καιρό να δράσει..μέχρι και 2 μήνες
Πλησιάζω στους δύο μήνες από την αύξηση της δόσης στα 40 mg . Τις τελευταίες 10 μέρες προσπαθώ να ξεκουραστώ αρκετά μέσω διακοπών . Αλλάζω συνήθειες , κολυμπάω , γράφω , διαβάζω ... αρκετά πραγματάκια . Αλλά τα ζόρια επιμένουν ....Quote:
Originally Posted by Iwsif95
Δεν μου λες βιταμινες παιρνεις καθολου, οι ορμονες σου πως ειναι; Πρεπει να τα συζητας αυτα με τον γιατρο σου μετα τα 40.
H αλήθεια είναι ότι δεν τα έχω δει αυτά . Δεν ξέρω κατά πόσο με επηρεάζουν . Αυτό το διάστημα πέρα από την κρίση που περνάω υπάρχουν και θέματα υγείας των γονιών μου με αποτέλεσμα όλο αυτό να γίνεται ένα βουνό και δε μπορώ να το διαχειριστώ ...
Εγω αρχησα να παιρνω για την κορωνα και ειδα μεγαλη βελτιωση στην ψυχολογια μου.
Μια αίματος αναλυτική για βιταμίνες, ορμόνες κτλ θα δείξει αν υπάρχει έλλειψη. Για παράδειγμά D3 και σύμπλεγμα Β παίρνω και γω αλλά πάντα για οτιδήποτε έξτρα από την αγωγή μας (έστω και βιταμίνες, συμπληρώματα κτλ) ΜΟΝΟ κατόπιν συνεννόησης με τον γιατρό μας.
Τα θέματα υγείας γονέων φίλε μου etry
σίγουρα επιβαρύνουν το άγχος σου και εννοείται πρέπει να συμβουλευτείς τον γιατρό σου.
Άλλα γενικά βλέπω και σε σένα (και σε μένα) αναζήτηση ανακούφισης, και πότε θα πιάσει το φάρμακο και γενικά πολύ focus στην αντιμετώπιση.
Ίσως η αποδοχή και η ελεγχόμενη 'έκθεση' σε αυτά που σε φοβίζουν ότι θα καταρρεύσεις είναι το επόμενο βήμα.
Συζήτησε το με τον γιατρό σου. Και γω θα το κάνω μόλις γυρίσει από διακοπές.
Ευχαριστώ για τις συμβουλές . Ειναι πολύ βοηθητικες. Το εχω ρίξει στο διάβασμα τωρα τελευταία και στα βιβλια αυτοβελτίωσης. Εσεις;;;
Τωρα εχουν μαθει ολοι οι καθηγητες να ανεβαζουν τα μαθηματα τους στο ΥΤ, πιασε την πηγη καλυτερα και ασε τους σαρλατανους να πουλανε βιβλια.
Έχω ξαναπει ότι μια συγκεκριμενη σκεψη αποτυχίας μου τρώει ολη την ενέργεια. Δε σταματω να το σκεφτομαι . Δεν μπορω να το αντιμετωπισω …
Και ποιος θα σε κρινει δλδ; Βγαλε απο την ζωη σου πραγματα που σε πιεζουν, κοινωνικη κατασταση και τετοια. Ανθρωποι που σε θελουν μονο για τα λεφτα και την φυγουρα...
Το κακό ειναι ότι δε με νοιαζει πως θα με κρινουν οι άλλοι . Δε με ενδιαφερει . Με νοιαζει πως θα αντιδρασω εγω , εαν συμβει . Ειναι απο εκεινες τις χαζες σκεψεις , που ξερεις με τη λογικη οτι ειναι τιποτενια , αλλα σου προκαλει πανικο η σκεψη οτι θα αποτυχεις. Σε τετοια σκεψη δε μπορω να βαλω τη λογικη για να με καθησυχασει . Κοινως ….για το τιποτα ταλαιπωρουμαι
Ειμαι τελειομανης και εχω αντιπαλο μονο τον εαυτό μου . Παιζω σε αδειο γηπεδο και χανω απο τον ιδεοψυχαναγκασμό μου
Ξερω πως ειναι. Οσο πιο πολυ το πολεμας τοσο πιο δινατο γινεται. Οπως ειπε ο ποιητης "Οσο πιο πολυ φως ριχνεις, τοσο πιο σκοτεινη γινεται η σκια"
Και πως σταματάς να πολεμας;;