Ερχονται Χριστούγεννα...

Quote:

---

Originally posted by Remedy
παιδια (και κοριτσα)
εχετε δικιο και για τον χρονο που μοιραζεται και πως μοιραζεται, και για την αναγκη μοιρασματος με τους πραγματικους φιλους.
ξεχνατε ομως τις ελλειψεις του καθενα, οι οποιες δεν στρεφονται κατα του φιλου,αλλα κατα του ατομου του ιδιου...
και εξηγουμαι:
υπαρχουν ατομα ουκ ολιγα, που μολις ζευγαρωθουν, κρεμιουνται απ τον λαιμο της καλης η του καλου τους(συχνοτερα γυναικες το κανουν αυτο) ωσαν να ειναι το ατομο που θα τους βγαλει σωους απο τη μεγαλη πλημμυρα που ειναι η ζωη τους.....
στην διαδικασια αυτη, μετατρεπουν τον νεο συντροφο σε \"μανα κι αδερφη μου κι αγαπη εεεεσυ\", πραγμα που σημαινει, οτι εχουν καλυψει ολους τους ρολους με αυτον/ην,δεν χρειαζονται αλλους ανθρωπους...

μαντεψτε τωρα ποιος βγαινει χαμενος απο μια τετοια συμπεριφορα....

---

Μα έτσι και αλλιώς το να κάνεις το φίλο σε κάποιον μόνο και μόνο γιατί δεν έχεις κάτι καλύτερο να κάνεις και περιμένοντας το στρουμπουλό πριγκηπόπουλο, είναι από μόνο του ένα θέμα.
Οπότε, όπως πολύ σωστά έθιξες, μόλις \"κάτσει\" η φάση αλλάζει πατερίτσα ο/η ενδιαφερόμενη. Μόνο που η πατερίτσα δεν μπορεί να αντέξει και πολλά-πολλά, έχει συγκεκριμένη αντοχη βάρους.
Και μετά αρχίζει η κλάψα, \"δεν εκτίμισε όσα του έδινα, πως μου φέρθηκε με αυτό τον τρόπο, είναι δυνατόν να υπάρχουν άνθρωποι τόσο αναίσθητοι?\"
Και στο τέλος βγαίνει ο άλλος γαιδούρι, (αυτό είναι για το άλλο θέμα, ουπς).

και βεβαια ειναι θεμα....
ειναι ομως θεμα εναντιον αυτου που το εχει, δεν στρεφεται εναντιον εσου, του φιλου...

απλα σου δινεται η ευκαιρια μολις βρει συντροφο, να καταλαβεις οτι ο συγκεκριμενος ανθρωπος δεν ΜΠΟΡΕΙ να κανει φιλους, γιατι δεν ψαχνει για αμοιβαιες σχεσεις, ψαχνει για πατεριτσες...

ποιος φταιει λοιπον που σμιξατε? αυτος, εσυ, η τυχη, ο θεος, ολοι ισως...

Οι φιλίες είναι ένα σημαντικό κομμάτι της ζωής μου. Όμως δεν είναι όλες ίδιες. Υπάρχουν οι πιο πρόσφατες και λιγότερο δοκιμασμένες και οι πιο παλιές και δυνατές, που τις θεωρώ πολύτιμες. Υπάρχουν, βέβαια και οι απλές συναναστροφές, που τις διαχωρίζω από τις φιλίες.
Ananta, κάπου παραπάνω λες ότι στις φιλίες σου ήσουν άψογη και οι άλλοι σε απογοήτευσαν. Το έχω περάσει κι εγώ αυτό, αλλά τελικά αυτό που κατάλαβα ήταν ότι με το να προσπαθώ να είμαι άψογη σε κάποια σχέση στην ουσία επιχειρούσα να χειραγωγήσω τον άλλον. Σαν να έκανα μια συναλλαγή: \"θα σου φερθώ άψογα κι εσύ πρέπει να μου το ανταποδώσεις\". Κάποιοι πράγματι το ανταπέδιδαν -κυρίως αυτοί που είχαν ανασφάλειες όπως εγώ και αποζητούσαν κι αυτοί μια τέτοια \"συναλλαγή ασφαλείας\"- και κάποιοι όχι. Όμως το όλο σκηνικό ήταν πολύ ψυχοφθόρο και κουραστικό. Ήταν σαν να είχα ένα τεφτέρι στο μυαλό μου και κράταγα λογαριασμούς, τι σου έδωσα-τι μου έδωσες. Στις φιλίες όμως τις βαθιές και τις ουσιαστικές νιώθω ελεύθερη να μην είμαι άψογη. Να μπορώ να φερθώ όσο αντικοινωνικά και αντισυμβατικά θέλω και να μη φοβάμαι μήπως με απορρίψουν. Είναι πραγματικά λυτρωτικό. Για μένα, άλλωστε αυτό είναι το κριτήριο της πραγματικής φιλίας. Να μην χρειάζεται να ωραιοποιώ τον εαυτό μου.
Κι όσο για το άλλο που λες, ότι τηλεφωνήθηκες με διάφορους και σου περιέγραφαν πώς τα πέρασαν, οπότε τους είπες κι εσύ ψέματα ότι βγήκες και πέρασες καλά, για σκέψου: γιατί φόρεσες αυτή την \"πανοπλία\"; Τι θα γινόταν δηλαδή αν έλεγες \"όχι, δεν πήγα πουθενά φέτος, δεν έτυχε\"; Θα σε κακοχαρακτήριζαν; Θα σε λυπόντουσαν; Θα έπαυαν να σε κάνουν παρέα; Ε, και; Αυτούς που θα σκεφτόντουσαν έτσι, δεν τους χρειάζεσαι έτσι κι αλλιώς. Παρουσιάζοντας όμως μια άλλη εικόνα του εαυτού σου χάνεις την ευκαιρία ν\' αγγίξεις ένα-δυο άτομα που μπορεί να ενδιαφέρονταν πραγματικά για σένα αλλά εσύ τους στερείς την ευκαιρία να σε γνωρίσουν. Άσε που δεν ξέρεις πόσοι απ\' αυτούς με τους οποίους μίλησες δεν σου είπαν παρόμοιο ψεματάκι για τα δήθεν χριστουγεννιάτικα γλέντια τους...
ΥΓ. Ούτ\' εγώ πήγα πουθενά παραμονή Χριστουγέννων... αλλά μην το πεις πουθενά!!!!

Quote:

---

Originally posted by Paolo_1
Είναι μεγάλη υποκρισία να βγαίνουν κάποιοι και κάποιες και να λένε ότι νιώθουν μοναξιά και να κλαίγονται όταν στη ζωή τους υπάρχει τουλάχιστον σύντροφος.Κατα τη γνώμη μου αν θέλουν να βρουν τον φταίχτη για την κατάστασή τους ας κοιτάξουν στον καθρέφτη τους.Όταν όλοι μα όλοι βάζουν τον σύντροφο πάνω απ\'ολους και απ\'όλα και ψάχνουν τους φίλους τους μόνο όταν χωρίσουν,τότε είναι φυσικό και κατανοητό και οι φίλοι να τους γυρνάν την πλάτη.Γι\'αυτό και τον πρώτο που πρέπει να κατηγορούμε αν φτάσαμε να μην έχουμε κανέναν φίλο είναι ο εαυτός μας.Ωραίο το συννεφάκι που ζούμε όταν ξεκινάμε μια σχέση,αλλά δυστυχώς πάντα ξεχνάμε πως αν κάτι στραβώσει στην πορεία η προσγείωση στην πραγματικότητα είναι πάντα ανώμαλη.

---

Σίγουρα το να έχεις τον σύντροφό σου είναι σπουδαίο πράγμα, δεν κλαίγομαι, αλλά κι εγώ το ίδιο με σένα λέω, ότι δυστυχώς στις μέρες μας οι περισσότεροι πέφτουν με τα μούτρα σε μια σχέση και ξεχνάνε φίλους, καθημερινές ασχολίες κτλ. Άρα το να κοιταχτούμε στον καθρέφτη για να δούμε ότι ο φταίχτης είναι ο ίδιος μας ο εαυτός σε κάποιες περιπτώσεις δεν \"κολλάει\".
Εγώ αυτό που ήθελα να πω είναι πως έχω τον σύντροφο μου και είμαι ευτυχισμένη γι \' αυτό, αλλά πότε και τίποτα δεν είναι δεδομένο, αν εγώ αύριο μεθαύριο δεν είμαι μαζί του δεν θα έχω κανέναν και όχι γιατί φταίω εγώ αλλά γιατί οι κολλητές μου όπως προείπα η μία πήγε Θεσσαλονίκη και οι άλλες από τη στιγμή που βρήκαν σύντροφο βγαίνουν μόνο με τον σύντροφό τους. Και δυστυχώς μου είναι πολύ δύσκολο να γνωρίσω νέους φίλους όχι γιατί δεν θέλω αλλά προς το παρόν τουλάχιστον δεν έτυχε και πιστεύω στις μέρες μας είναι αρκετά δύσκολο.

Θα φταις και πάλι.Γιατί δεν έχεις καταλάβει πως ο σύντροφός μας δεν είναι υποκατάστατο άλλων σχέσεων στη ζωή μας,οπότε δημιουργείς σχέση εξάρτησης όταν τον τοποθετείς αυθαίρετα στη θέση του\"μοναδικού\".

Έδωσα εγώ από τα μηνύματά μου την εντύπωση πως έχω τον συντροφός μου ως υποκατάστατο άλλων σχέσεων? Δεν νομίζω... όμως απλά και ρεαλιστικά έχω μόνο τον σύντροφο μου. Την πραγματικότητα λέω όπως έχουν τα πράγματα τώρα στη ζωη μου. Ξέρω να ξεχωρίζω τις φιλικές από τις ερωτικές σχέσεις...

Quote:

---

Originally posted by mikaela86
Σίγουρα το να έχεις τον σύντροφό σου είναι σπουδαίο πράγμα, δεν κλαίγομαι, αλλά κι εγώ το ίδιο με σένα λέω, ότι δυστυχώς στις μέρες μας οι περισσότεροι πέφτουν με τα μούτρα σε μια σχέση και ξεχνάνε φίλους, καθημερινές ασχολίες κτλ. Άρα το να κοιταχτούμε στον καθρέφτη για να δούμε ότι ο φταίχτης είναι ο ίδιος μας ο εαυτός σε κάποιες περιπτώσεις δεν \"κολλάει\".
Εγώ αυτό που ήθελα να πω είναι πως έχω τον σύντροφο μου και είμαι ευτυχισμένη γι \' αυτό, αλλά πότε και τίποτα δεν είναι δεδομένο, αν εγώ αύριο μεθαύριο δεν είμαι μαζί του δεν θα έχω κανέναν και όχι γιατί φταίω εγώ αλλά γιατί οι κολλητές μου όπως προείπα η μία πήγε Θεσσαλονίκη και οι άλλες από τη στιγμή που βρήκαν σύντροφο βγαίνουν μόνο με τον σύντροφό τους. Και δυστυχώς μου είναι πολύ δύσκολο να γνωρίσω νέους φίλους όχι γιατί δεν θέλω αλλά προς το παρόν τουλάχιστον δεν έτυχε και πιστεύω στις μέρες μας είναι αρκετά δύσκολο.

---

Ε για αυτό λέω κι εγώ συνέχεια ότι πρέπει πάνω απ\'ολα στη ζωή να υπάρχει σύντροφος.Τότε κατα 95% είσαι καλυμμένος όσον αφορά το θέμα μοναξιά.Ποιοι φίλοι μωρε τώρα,πλέον το έχουμε εμπεδώσει ότι ο καθένας κοιτάει μόνο την πάρτη του.Και όλοι μα όλοι χάνονται κατ\'επιλογή από τις παρέες τους γιατί απ\'οτι φαίνεται όλοι θέλουν να ρίξουν μαύρη πέτρα στο(μπακουρίστικο) παρελθόν τους.

Mikaela,όπως πολύ σωστά ανέφερες,αν κάτι-ω μη γένοιτο-συμβεί και η σχέση σου λήξει,θα είσαι μόνη,ακριβώς γιατί ο σύντροφός σου έχει κεντρικό ρόλο στη ζωή σου εκ των συνθηκών.Ωστόσο αυτά που μοιραζόμαστε με τον σύντροφό μας είναι διαφορετικά-ή έστω κάποια από αυτά-απ\'όσα μοιραζόμαστε με τους φίλους.Οπότε,ίσως να κάνεις κάποιες κινήσεις ανοίγματος,ψαξίματος για να καλύψεις κι αυτή σου την ανάγκη θα ήταν θετικό.:)
Δεν είπα πως είναι εύκολο,αλλά ακατόρθωτο δεν είναι σίγουρα.Και δεν είναι ανάγκη να βρούμε τίποτε κολλητούς,ακόμη και στη φιλία παίζουν ποιοτικές διαφορές.Και οι συνθήκες,η φάση ζωής μας,οι ανάγκες μας κάθε περίοδο αλλάζουν,άρα ούτε από τους φίλους μας ζητάμε τα ίδια-ή δίνουμε-ανά περιόδους.:)