Printable View
Quote:
Originally posted by RainAndWind
Claire,το έχω ξαναγράψει.Είναι πολύ σπάνιες οι φορές που συναντιόμαστε,αλλά να μην τους ξαναδώ ποτέ δε γίνεται,εκ των συνθηκών,λόγοι άλλων μελών της οικογένειας χωροταξικοί,ρεαλιστικά πάντα.
παλι δικαιολογιες σωστα?
ραιν,
οποιος δεν θελει να ζυμωσει, 100 χρονια κοσκινιζει.....
γουελ,
καλο κοσκινισμα.
Rain, ως παιδι καταλαβαινω οτι δεν μπορει να ειχες τις ιδιες αντιστασεις. Και σιγουρα οχι, τις ιδιες ευθυνες που εχεις τωρα. Στο σημερα, εσυ εχεις την ευθυνη του εαυτου σου, σωστα? Την ευθυνη του πού θα πας, που θα μιλησεις και με ποιους. Δεν μπορει πλεον να υπομενεις μια κακοποιηση χωρις να εισαι εκει...γνωριζοντας οτι αυτο ειναι ενα σεναριο που το χεις ξαναζησει...?Quote:
Originally posted by RainAndWind
Το να κλείσω τα μάτια και να αρνηθώ πως ακόμη κακοποιούν με τρόπους άλλους,είναι σαν να κλείνω τα μάτια μου απέναντι στην αλήθεια............
Το θέμα είναι πόσο αυτό το κομμάτι το για πάντα της κακοποίησης με διαφορετικά προσωπεία που ζω,δε νομίζω πως φτιάχνει με ευχολόγια.Άρα,μένει αρκετή δουλειά,που συνεχίζω.
Το θεμα της κακοποιησης, δεν ειναι να αλλαξουν αυτοι που κακοποιουν. Ειναι να δει αυτος που κακοποιειται, το οτι κακοποιειται ειναι δικο του θεμα και κανενος αλλου (οταν προκειται για ενηλικα). Δλδ αν δεν το δει ποτε η μαμα σου, οτι σε κακοποιει εσυ θα παραμενεις στις υπηρεσιες της, μεχρι να πεθανει?Το ιδιο θα εκανες, αν ο αντρας σου ηταν αυτος που σε κακοποιουσε?
Lucifer...:)Ε,ναι,αυτό παλεύω,αφού δεν αλλάζουν συμπεριφορές άλλων,θα το παλεύω με εναλλακτικές μεθόδους.Το να μη με θυμώνουν είναι ακόμη μακριά.Με θυμώνουν.Αν καταφέρω να με βρίζουν και να μη θυμώνω,φαντάζομαι μετά πάω για το νόμπελ ειρήνης,χαχαχααα.:P
@ rain,claire:
μα έτσι κι αλλιώς εκεί είναι το θέμα?
στο πόσο τους συναντάς?
το θέμα δεν είναι εκεί.
το θέμα είναι στο πόσο ψυχολογικό χρόνο αφιερώνεις με αυτήν την ιστορία πως ήσουνα από κακοποιητικό σπίτι, το πόση φαιά ουσία καταναλώνεις κι όλα τα ερμηνεύεις με αυτό το μοντέλο ήμουνα από κακοποιτικο σπίτι κλπ κλπ
μα είναι δυνατόν να μην σε θυμώνουν? ντάξει γονείς σου είναι ρε! προφανώς και θα ήθελες να είναι αλλιώς τα πράγματα.
και μιλάς για ακραία σκηνικά, όχι κάτι του στυλ \"η μανα μου είναι λίγο κουτσομπόλα και μου τη σπάει\" που το ξεπερνάς.
αυτό είναι ένα θέμα (τπ θέμα της ερμηνείας, που το παρατήρησα κι εγώ) και θέλει πολλή δουλειά!Quote:
Originally posted by lucifer
@ rain,claire:
μα έτσι κι αλλιώς εκεί είναι το θέμα?
στο πόσο τους συναντάς?
το θέμα δεν είναι εκεί.
το θέμα είναι στο πόσο ψυχολογικό χρόνο αφιερώνεις με αυτήν την ιστορία πως ήσουνα από κακοποιητικό σπίτι, το πόση φαιά ουσία καταναλώνεις κι όλα τα ερμηνεύεις με αυτό το μοντέλο ήμουνα από κακοποιτικο σπίτι κλπ κλπ
αλλά και το να μην βλέπεις τον άλλο λειτουργεί σε ένα βαθμό. σε βοηθάει να αποστασιοποιηθείς κάπως!
Μα δε θεωρώ πως είμαι στις υπηρεσίες της Sofia μου.Οι ευκαιρίες για κακοποίηση δεν είναι ότι τους έχω στη ζωή μου,υπάρχουν οι ευκαιρίες γιατί υπάρχουν στη ζωή μου τ\'αδέρφια μου,που δεν τους κάνω τη χάρη να μην βλέπω και αυτά επειδή έτσι.Quote:
Originally posted by Sofia
Rain, ως παιδι καταλαβαινω οτι δεν μπορει να ειχες τις ιδιες αντιστασεις. Και σιγουρα οχι, τις ιδιες ευθυνες που εχεις τωρα. Στο σημερα, εσυ εχεις την ευθυνη του εαυτου σου, σωστα? Την ευθυνη του πού θα πας, που θα μιλησεις και με ποιους. Δεν μπορει πλεον να υπομενεις μια κακοποιηση χωρις να εισαι εκει...γνωριζοντας οτι αυτο ειναι ενα σεναριο που το χεις ξαναζησει...?Quote:
Originally posted by RainAndWind
Το να κλείσω τα μάτια και να αρνηθώ πως ακόμη κακοποιούν με τρόπους άλλους,είναι σαν να κλείνω τα μάτια μου απέναντι στην αλήθεια............
Το θέμα είναι πόσο αυτό το κομμάτι το για πάντα της κακοποίησης με διαφορετικά προσωπεία που ζω,δε νομίζω πως φτιάχνει με ευχολόγια.Άρα,μένει αρκετή δουλειά,που συνεχίζω.
Το θεμα της κακοποιησης, δεν ειναι να αλλαξουν αυτοι που κακοποιουν. Ειναι να δει αυτος που κακοποιειται, το οτι κακοποιειται ειναι δικο του θεμα και κανενος αλλου (οταν προκειται για ενηλικα). Δλδ αν δεν το δει ποτε η μαμα σου, οτι σε κακοποιει εσυ θα παραμενεις στις υπηρεσιες της, μεχρι να πεθανει?Το ιδιο θα εκανες, αν ο αντρας σου ηταν αυτος που σε κακοποιουσε?
lucifer,ενδέχεται η φαιά ουσία που καταναλώνω να είναι απόρροια ότι πρόσφατα ξανάρχισα δουλειά με ψυχολόγο.Ε,βγαίνουν στην επιφάνεια παλιοί καημοί.:P
Μήπως ρέιν, είσαι ακόμα τόσο θυμωμένη γιατί εκτός από το κακό που σου κάνανε όταν ήσουν μικρή, σου κάνουν ακόμα το εξής κακό: σε έκαναν να μην έχεις ούτε τα/τον (δεν θυμάμαι πόσα έχεις πει) αδέλφια σου. Νομίζω έχεις πει ότι τα αδέλφια σου έχουν \"τσιμπήσει \"στην παραμύθα των γονιών, ως εκ τούτου είναι σαν εκτός από γονείς να μην έχεις ούτε αδέλφια. Και αυτό το τελευταίο θα σε κυνηγάει και όταν πια δεν θα ζουν οι γονείς σου. Μου φαίνεται βαρύ εκτός από \"ψυχική ορφάνια\" από γονείς να μείνεις ψυχικά ορφανός και από τα αδέλφια που υποτίθεται ότι μ\' αυτά συμπορεύεσαι (ηλικιακά).
τώρα είδα πως έγραψες ότι είσαι καλά με τ\' αδέλφια σου, οπότε, άκυρη η είκασία μου.
Ναι nature μου,είναι σίγουρα και αυτό.Πως με τον τρόπο που χειρίζονται τα αδέρφια μου,οι ευκαιρίες για κακοποίηση περνάνε μέσα από τα άτομα που δε θέλω να αποκόψω από τη ζωή μου.Το εκμεταλλεύονται αυτό,αλλά πώς να αφήσω και άλλες σχέσεις της ζωής μου όμηρους σε αυτό που είναι οι γονείς μου;
Αχ ρε Μelene μου,συγγνώμη μανάρι μου που γράφω τόσες και τόσες φορές για μένα σε ένα δικό σου thread!
Kαθόλου άκυρη δεν είναι nature.Mπορεί να είμαι καλά,λέμε τώρα,ε,με τ\'αδέρφια μου,να κρατάμε δηλαδή ότι πολεμούν να μην έχουμε,μέσω διχόνοιας που σπέρνεται πχ,αλλά την καταλαβαίνουμε γιατί ξέρουμε πως λειτουργούν οι γονείς μας,αλλά σέρνουμε πολλά παπόρια πόνων κι εκεί.Quote:
Originally posted by nature
τώρα είδα πως έγραψες ότι είσαι καλά με τ\' αδέλφια σου, οπότε, άκυρη η είκασία μου.
Είναι πολύ φρίκη και εξοργιστικό να χάνεις τα αδέλφια σου, ενώ ζουν και χαίρουν άκρας υγείας, από πλύση εγκεφάλου.... Ο θυμός είναι διπλός.
Rain
δεν διεκδικω το αλαθητο σε καμια περιπτωση, αλλα πιστευω πώς μπορεις να βαλεις κ εσυ τα ολοδικα σου ορια προστασιας κ να παρεις τα ηνια στα χερια σου. Αυτο για μενα σημαινει πχ. πώς απαιτω σε συζητησεις με ατομα που επιλεγω, να συζηταμε για θεματα που εχουμε συμφωνησει κ να αφησουμε εξω θεματα στα οποια δεν μπορουμε να τα βρουμε. Ετσι, αν επιλεγεις να κρατησεις την σχεση σου με τα αδερφια σου, δεν χρειαζεται καθολου να κρατησεις και τις συζητησεις για τους γονεις. Μπορεις να θεσεις σαν ορο, πως δεν θελεις να συζητησεις οτι τους αφορα. Και ετσι παυει να γινεται χειριστικο το ολο θεμα κ να βαζεις/ουν κ ενδιαμεσους. Μια σχεση αγαπης, ειναι και σχεση σεβασμου. Αν σε αγαπω λοιπον, θα σεβαστω την αναγκη σου να μην θιξω οτι σε ποναει ή οτι χρειαζεσαι για να προστατευτεις.
ναι, βαλε και λιγο ξανθοπουλο για να δεσει το ζουμι.....
:cool: