Πιστεύετε ότι μπορούμε να φτιάξουμε τη διαλεγμένη μας οικογένεια? Δλδ από φίλους, σύντροφο κτλ? Εγώ έχω αρχίσει και το πιστεύω. Σε όλη αυτήν τη φάση μου στάθηκαν οι φίλοι και το αγόρι μου και όχι η οικογένειά μου.
Printable View
Πιστεύετε ότι μπορούμε να φτιάξουμε τη διαλεγμένη μας οικογένεια? Δλδ από φίλους, σύντροφο κτλ? Εγώ έχω αρχίσει και το πιστεύω. Σε όλη αυτήν τη φάση μου στάθηκαν οι φίλοι και το αγόρι μου και όχι η οικογένειά μου.
Ναι, εγώ τουλάχιστον το πιστεύω.Quote:
Originally posted by chr1986
Πιστεύετε ότι μπορούμε να φτιάξουμε τη διαλεγμένη μας οικογένεια? Δλδ από φίλους, σύντροφο κτλ? Εγώ έχω αρχίσει και το πιστεύω. Σε όλη αυτήν τη φάση μου στάθηκαν οι φίλοι και το αγόρι μου και όχι η οικογένειά μου.
Αυτοί που διαλέγουμε στην πορεία της ζωής μας, γίνονται οικογένειακαι σε μερικες περιπτώσεις, είναι πιο σημαντικοί απ την οικογένεια που μας εφερε στον κόσμο.
στη δύσκολη στιγμή ποιος θα ειναι διπλα σου...αυτή ειναι η \"διαλεχτή\" σου οικογένεια. Και τυχερός είναι όποιος έχει κανει το ξεδιαλεγμα...και φυσικά γινεται παιδια...σας μιλαει ενας ανθρωπος που....σχεδον...φύτρωσε..
Απλά ποιά η συμπεριφορά σου στα άτομα που δε σου στάθηκαν στο εξής? Για πχ με τους γονείς μου έχω καθημερινή επαφή. Ok, γενικά είμαι απόμακρη πλέον αλλά πιστεύω πως δεν έχουν καταλάβει το λόγο, πιστεύουν ότι είναι σύμπτωμα της κατάθλιψης.
το πιστευω με τα 10000000 αυτο.!!!!!Quote:
Originally posted by chr1986
Πιστεύετε ότι μπορούμε να φτιάξουμε τη διαλεγμένη μας οικογένεια? Δλδ από φίλους, σύντροφο κτλ? Εγώ έχω αρχίσει και το πιστεύω. Σε όλη αυτήν τη φάση μου στάθηκαν οι φίλοι και το αγόρι μου και όχι η οικογένειά μου.
επιλεγουμε παντα το καλυτερο για εμας τοσο σε σχεση με αλλους τοσο σε σχεση με τον εαυτο μας, και ετσι θα συμβει σαν επακολουθο και το καλυτερο αποτελεσμα (για ΕΜΑΑΑΣ!!!!!!)
η οικογενεια ειναι οικογενεια και οι φιλοι φιλοι.Quote:
Originally posted by chr1986
Πιστεύετε ότι μπορούμε να φτιάξουμε τη διαλεγμένη μας οικογένεια? Δλδ από φίλους, σύντροφο κτλ? Εγώ έχω αρχίσει και το πιστεύω. Σε όλη αυτήν τη φάση μου στάθηκαν οι φίλοι και το αγόρι μου και όχι η οικογένειά μου.
αλλο το ενα αλλο το αλλο.
Με την οικογενεια σου μπορει να τα σπασεις, αλλα αυτο που νιωθεις γι αυτους ειναι διαφορετικο.
Και μη νομιζετε ...και εγω σχεδον φυτρωσα..
ειμαι μεσα στο τσατ,αν θελεις ελα να μιλησουμε νικο...
Φωτεινούλα μου θα διαφωνήσω.
Οικογένεια για μένα είναι αυτός που είναι ο δικός μου ανθρωπος. Ο πατέρας μου ήταν και ειναι ξένος για μένα, δυστυχως την μητέρα μου δεν την γνώρισα ποτέ. Γιαγια και παπους με μεγαλωσαν αλλα το χασμα βλεπεις μεγαλο, ποτε δεν γεφυρωθηκε παρόλη την αγαπη που πήρα....απο παιδακι μονη ένιωθα. Αναγκαστηκα για να κανω φίλους να γίνω λιγο πιο ανοιχτός ανθρωπος, πιο κεφάτος, πιο κοινωνικός, όσοι ομως είδαν και την μαυριλα παραμέσα και έμειναν είναι η οικογενεια μου...
Ναι κι εγω εκτιμω τους \"εκτος οικογενειας\" ανθρωπους που μου σταθηκαν, που κανουν χιλιομετρα για να ερθουν να με δουν,που δεν ντρεπομαι να ειμαι σκοτεινη,βαρετη και χαλια..αλλα πολλες φορες ειναι και οι μονοι που βλεπουν και εκτιμουν τα καλα μου...Quote:
Originally posted by Fleur
Φωτεινούλα μου θα διαφωνήσω.
Οικογένεια για μένα είναι αυτός που είναι ο δικός μου ανθρωπος. Ο πατέρας μου ήταν και ειναι ξένος για μένα, δυστυχως την μητέρα μου δεν την γνώρισα ποτέ. Γιαγια και παπους με μεγαλωσαν αλλα το χασμα βλεπεις μεγαλο, ποτε δεν γεφυρωθηκε παρόλη την αγαπη που πήρα....απο παιδακι μονη ένιωθα. Αναγκαστηκα για να κανω φίλους να γίνω λιγο πιο ανοιχτός ανθρωπος, πιο κεφάτος, πιο κοινωνικός, όσοι ομως είδαν και την μαυριλα παραμέσα και έμειναν είναι η οικογενεια μου...
Ομως στα ματια της μητερας μου βλεπω και αγαπη,ο πατερας μου αν και ξενος και για μενα ,μου κλεινει το ματι οταν ξεχνιεμαι και ξεκαρδιζομαι και η αδερφή μου που ξερω οτι ειναι \"κατι αλλο\",πολλες φορες νιωθω οτι βλεπει μεσα στη ψυχή μου...
είσαι τυχερή που έχεις έστω και αυτά τα \"λίγα\" πάντως Φωτεινή μου...καποιοι δεν τα ζήσαμε..δεν τα αξιωθήκαμε και παλεύουμε με θεους και κυριως δαίμονες τώρα...:(
Καταλαβαινω πως νιωθεις...Quote:
Originally posted by Fleur
είσαι τυχερή που έχεις έστω και αυτά τα \"λίγα\" πάντως Φωτεινή μου...καποιοι δεν τα ζήσαμε..δεν τα αξιωθήκαμε και παλεύουμε με θεους και κυριως δαίμονες τώρα...:(
εγω προσπαθω να αυτονομηθω χωρις να πονανε οι ελλειψεις..μαθαινω σιγα σιγα να ειμαι ικανοποιημενη με αυτα που μπορω να παρω και με αυτα που μπορω να δωσω..οχι οτι τα καταφερνω παντα..αλλα το φιλοσοφω λιγο το θεμα και οταν υπαρχει φως προσπαθω να το βλέπω..γιατι κι εγω καλο μου εμαθα να ζω μονη μου,εμαθα να νιωθω πως δεν εχω κανεναν,αλλα να σου πω?Δεν ειναι και τοσο τρομερό...πρεπει να μαθουμε να ζουμε με αυτό και να γεμιζουμε την ψυχή μας για να ζησουμε καλύτερα..
ελα βρε Fleur, νομιζω εισαι μεγαλο κοριτσι πλεον για να ξαναπροσπαθεις να ξαναζησεις την παιδικη σου ηλικια ;)
Συμφωνώ Φωτεινή μου συμφωνώ. Και το έκανα με μεγάλη επιτυχία μεχρι τώρα, απλά υπάρχει ενα σημειο που \"σπας\"...
και οχι δεν προσπαθώ να ζήσω τωρα την παιδική μου ηλικία αλλα ας αρνηθει καποιος από εμάς ότι μέσα του υπάρχει ενα μικρό παραπονιάρικο παιδάκι....που όταν είμαστε μόνοι μας θυμίζει τις...ελλείψεις..:)
μεσα μου και εμενα οντως υπαρχει ενα μικρο παραπονιαρικο παιδακι με παμπολες ελλειψεις, αλλα τι να καμω ;p
να το αφησω να αντικαταστησει την ζωη μου? να σκεφτομαι συνεχεια το πως θα ηταν αμα το ενα και αμα το αλλο.?
δε ξερω, ειμαι της λογικης του \"σημασια δεν εχει τι σου συμβαινει, αλλα το πως αντιδρας σε αυτο που σου συμβαινει\"
my humble bolt logic ;d
:))))))))))))))))))))))))
Μου αρεσετε:)))))))))))))))