σεξουαλική κακοποίηση, μετατραυματικό στρές

sepia διαβασα αυτα που εγραψες και θυμιζει τοσο αυτα που νιωθω εγω. εγω ημουνα μεγαλητερη ομως και το θυμαμαι. ειναι απιστευτο που τελικα το μυαλο απωθει σαν να σε προστατευει απο καποια κατασταση. στηνει εναν τοιχο κ περιοριζει μεσα του αυτο που θα σε εκανε δυστυχισμενη, ομως εχει μεινει η σταχτη απο την φωτια. και η σταχτη αυτη σου θυμιζει πως η φωτια υπηρχε.

αντιδραση και ευκολη προσβαση στους αλλους να εκμεταλευτουν το σωμα σου. εντελως κλασικο...εντελως.......ετσι ισως αυξανοντας τον αριθμο των εραστων ξεχασεις εκεινον τον εναν βιαιο ''εραστη''

νιωθεις πως ξαλαφρωσες η νιωθεις ενα κενο και μια απαθεια?

Quote:

---

Originally Posted by BrokeN_DoLL

sepia διαβασα αυτα που εγραψες και θυμιζει τοσο αυτα που νιωθω εγω. εγω ημουνα μεγαλητερη ομως και το θυμαμαι. ειναι απιστευτο που τελικα το μυαλο απωθει σαν να σε προστατευει απο καποια κατασταση. στηνει εναν τοιχο κ περιοριζει μεσα του αυτο που θα σε εκανε δυστυχισμενη, ομως εχει μεινει η σταχτη απο την φωτια. και η σταχτη αυτη σου θυμιζει πως η φωτια υπηρχε.

αντιδραση και ευκολη προσβαση στους αλλους να εκμεταλευτουν το σωμα σου. εντελως κλασικο...εντελως.......ετσι ισως αυξανοντας τον αριθμο των εραστων ξεχασεις εκεινον τον εναν βιαιο ''εραστη''

νιωθεις πως ξαλαφρωσες η νιωθεις ενα κενο και μια απαθεια?

---

με βολεύει καλύτερα το οτι είναι ψέμα. δεν μπορώ κάπως αλλιώς να λειτουργήσω..

εισαι σιγουρη πως ειναι τελικα αληθεια???

Quote:

---

Originally Posted by BrokeN_DoLL

εισαι σιγουρη πως ειναι τελικα αληθεια???

---

καποιο συγκεκριμενο γεγονός που θυμήθηκα τον ιούνιο οχι. δεν είμαι σίγουρη. είμαι σίγουρη οτι ήρθε και με πήρε απο το σχολείο εκείνη τη μέρα. θυμάμαι το σπίτι. και οτι θα έρχόντουσαν οι γονείς μου να με παρουν αργότερα.θυμάμαι ότι μου έφιαξε ένα κακάο και ένα μολύβι, μέχρι εκέι, είναι μνήμες πραγματικές.θυμάμαι τις πολαρόιντ και τα καλοκαίρια, διάφορα που μου έκανε και συνέβαιναν όταν με κρατούσε. και αυτά ανέφερα και στον ψυχολόγο και έγινε όλο αυτο. συν του οτι μυθομανούσα γύρω απο το προσωπό του για πράγματα που μου χε κάνει. (και για αυτό πηγα σε ψυχολόγο, νόμιζα πως είμαι μυθομανής, έλεγα συνέχεια οτι μου χει κάνει κάτι ) Αλλά το γεγονός που θυμήθηκα τον ιούνιο, δεν ξέρω ακόμα αν είναι αληθινό.
άυριο φεύγω για εξωτερικό...αντί να πετάω, νιώθω μεγάλη θλίψη και δεν ξέρω γιατί....

αχουυυυυυ τι μπερδεμα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!κ μενα μ συνεβη το ιδιο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!μπλεκομ� �ι με την αληθεια και τις μνημες!που θα πας?διακοπες?

σέπια, σου εύχομαι να περάσεις καλά εκεί που θα πας...

φρόντισε να το δουλέψεις το θέμα σου με ψυχοθεραπεία ώστε να φύγει από πάνω σου.

Quote:

---

Originally Posted by arktos

σέπια, σου εύχομαι να περάσεις καλά εκεί που θα πας...

φρόντισε να το δουλέψεις το θέμα σου με ψυχοθεραπεία ώστε να φύγει από πάνω σου.

---

δεν ξέρω αν θέλω...να το "δουλέψω"
ευχαριστώ...:)

alors dance ;p

Σε καταλαβαίνω. Έχω περάσει τα ίδια. Μόνο που εγώ θυμόμουν από τεσσάρων χρονών. Κυρίως θυμήθηκα στα 7 μου χρόνια. Στα 12 μπερδεύτηκε το μυαλό μου και νόμισα πως έγινα κι εγώ θύτης έβλεπα περίεργα όνειρα - αναμνήσεις (ότι πήγα να κάνω κι εγώ τα ίδια). Ένιωθα ενοχές πως πήγα να γίνω θύτης. Αυτό που περιγράφεις ονομάζεται δυσθυμία (Χρόνια ήπια κατάθλιψη). Έγινα αυτοκαταστροφικός. Έγινα κυνηγός του HIV. Κόλλησα κι έγινα οροθετικός. Μετά τη διάγνωση διαπίστωσα ότι η αίσθηση ότι πήγα να γίνω θύτης ήταν αντιστροφή ρόλων στο μυαλό μου. Τώρα απλώς παλεύω για την ζωή μου. Με παρακολουθεί ψυχολόγος. Είμαι δυσθυμικός, βίωσα καμιά εικοσαριά χρόνια μετατραυματικό στρες και είμαι επιζών κακοποίησης σεξουαλικής (θωπείες) από άρρενα συγγενή α βαθμού. Οι επιζώντες έχουν συναισθηματικό κενό, αυτοκαταστροφικότητα, παίρνουν ναρκωτικά και έχουν πληθώρα σεξουαλικών συντρόφων. Είμαι straight και μόνο 42 ετών.

Καλημερα ..εχει καιρο που διαβαζω τις ιστοριες εδω αλλα δεν ημουνα σε θεση να μοιραστω τη δικη μου μιας και εγω ...βειωνα τα αποτελεσματα μετραυματικου στρεσ αποτελεσμα προδωσιας βιασμων κ θανατου...26 χροννια μετα και μετα απο 12 χροννια ψυχοθεραπειας αφου πιεστηκα κ διωχτηκα ουσιαστικα απο τη 4 κατα σειρα ψυχολογο μου αποφασισα να ανοιξω το στομα μου δεχομενη πια την αληθεια οτι το τριγωνο της 15-3-1985...ειμασταν αλιθηνα προσωπα......κ ο θανατος που προεκυψε στης 18 -3-1985...ηταν αλιθηνος.....Θελω να πω οτι ειμαι 42 χρονων και εχω υποστει ολων σχεδον των ειδων βιας και εξαθλειωσης....Επασχα απο καταθλιψη απο τα 8 μου χροννια καθως μεγαλωνα σε ενα οικογενειακο περιβαλλον που με εκανε να αισθανομαι ασημαντη..αορατη ..τιποτα...Η μαμα μου επασχε η ιδια απο τα νευρα της περνοντας η ιδια βαρια ηρεμιστηκα...προσπαθωντας να με ζηλο να μου φορτωσει το προβλημα της...Η μαμα μου ηταν ο μεγαλητερος βιαστης τησ ζωης μου....Καθησα σε εισαγωγικα κοντα της μεχρι τα 39 μου χροννια ανεχοντας τη καθε κυκλοθυμια της ...κανοντας εν μερει την αφοσειωμενη κορη ζητωντας συνχωροχαρτι κ μερικα ψιχουλα υπαρξης ξεχνωντας οτι ηταν η αιτια της καταστροφης μου....12 χροννια εκανα ψυχοθεραπεια χωρις φαρμακα ...και το λεω...κ το τονιζω διοτι απο τα 19 μου χροννια διαγνωστηκε οτι επασχα απο μανιοκαταθλιψη η οποια αργοτερα εγεινε διπολιικη διαταραχη....με εμμονες ιδεολιπσιες πανικους φοβειες αυτοκαταστροφηκες συμπεριφορες...12 χροννια ψυχοθεραπειας προπαθουσα να απεξαρτηθω απο ενα περιβαλλον αρρωστο εμμονικο...που το μονο που εκανε ειναι να με τρομοκρατει να με χειραγωγει ...οσο μπορουσε....και οταν τελικα ελευθερωθηκα....ηρθε πια αυτη η πικρη ιστορια που κουβαλουσα μεσα μου...η τοσο καλα καμουφλαρισμενη....που δεν τολμουσα να την αγγιξω...για να...μη γινει αυτο....να συντριφτω....Απο τα 10 μου χροννια η /μαμα/????ειχε προκαθωρισει το μελλον μου..Ημουνα αυτη που θα εμπλεκε ..θα επαιρνε ναρκωτικα θα γινοταν *****...Ημουν αυτη που ημουνα ενα τιποτα....για κεινη το ονομα μου ηταν το μη και το επιθετο μου το πρεπει...οπως ..το πως εισαι ετσι ...εννοωντας την εμφανιση μου...εως εισαι ενα χαλι ...και ενα τιποτα...Με συγκρινε σε μονιμη βαση με τη ξαδερφη μου που ειχε τελειως διαφορετικη μεταχειρηση..και με ολη τη γειτονια...απο εκεινη δεν εχω ακουσει ουτε μια καλη κουβεντα...δε με χαιδεψε δε μου ειπε οτι με αγαπα...Το μονο που εκανε ηταν να μου φορτωνει τισ κρισεις πανικων της και να μου δινει ηρεμιστηκα απο τα 12...Τοτε ξεκινησα τη 1 γυμνασιου...Στο σχολειο εννιωθα αβολα..αφου ημουνα ενα τιποτα πααντα στη σκια της ξαδερφης μου που και κεινη μαζι με τη θεια μου φροντιζαν να με υποβιβαζουν..και να με κατασπαραζουν καθημερινως μιας κ μεναμε στο ιδιο διοροφο σπιτι...Ο πατερας μου ηταν στον κοσμο του,δουλεωντας μεχρι αργα το βραδυ ερωτευμενος με τις επιχειρησεις του...κανοντας τη παρουσια του αργα το βραδυ με τις αγριοφωναρες του πιεζοντας μας κ μενα κ τον αδερφο μου να πηγαινουμε στα μαγαζια του απο τα 10 μας χροννια...Στη 1η γυμνασιου λοιπον τα πραγματα αλλαξαν...Το σχολειο μου εκεινη την εποχη της δεκαετιας του 1980..ηταν γεματο αποβρασματα εξαρση της πανκ περιοδου στη θεσσαλονικη...Στη ταξη μου υπηρχαν πολλοι τετοιοι...ενας απο αυτους ηταν ενας πολυ ομορφος φατσα αγγελου...Λεγοταν στο επιθετο ΜΠΛΕΣ...Περιμενα στο σχολειο να μπορω να νιωθω λιγο πιο διαφερετικα απο οτι στο σπιτι που να ηξερα ομως οτι απο εκει θα ξεκινουσε η ταφοπλακα μου...Αυτος ο Μπλες βλεπωντας οτι ημουνα ενα αβουλο πλασμα φροντισε να ξεσεικωσει το μισο σχολειο φωναζωντας με Φλωρακι οπου βρεθω και σταθω...ειχα τελειωσει ...Η οικογενεια μου με εβλεπε σαν πραμα οι συμμαθητες μου επισης...δεν ειχα αλλη διεξοδο...επερεπε να γινω σαν και αυτους...για να με αφησουν ησυχη..αποφασισα να αλλαξω χαρακτηρα μεσα ομως σε ανεκτα πλαισια οπως και εμφανιση..με αφησε ησυχη...σε 1 χρονο με απειλησε και μου εσκισε τη μπλουζα με μαχαιρι...εκεινο ηταν....σιγα σιγα ενταχτηκα σε παρεες που δεν τολμουσε να με πλησιασει..Γυρω στα 14 συχναζοντας σε καπιο πολιτιστικο κεντρο της εποχης οπου μαζευοταν πολλα παιδια γνωρισα τον Κωστα..Ηταν 2 χροννια πιο μεγαλος απο μενα..κολλησαμε αμμεσως λογο της ομαδας που υποστηριζαμε...Ο κωστας ηταν καλο παιδι και τρυφερο.Συντομα γιναμε κολλητοι..κυκλοφορωντας ολη την ημερα μαζι..Εκεινος ηταν αφοσειωμενος φιλος σε μενα...και σιγα σιγα ειχε γινει απαραιτητος...μιας και ηταν η μονη πηγη τρυφεροτητας και αγαπης που ειχα....Ο καιρος περνουσε και οι δυο φιλοι βαφτηστικαμε αδερφια...οι ευτηχισμενες μερες της ζωης μου...Τον Κωστα τοον εβαλα στις παρεες μου που δυστηχως καποιοι απο αυτους ηταν απο το σχολειο μου...ο χωρος ομως ηταν τετοιος που απαρτιζοταν απο πολλα παιδια διαφορων στρωματων...απουσια ενηλικα..χωρος με ελευθερους εφηβους.....η παρεα με τον Κωστα ειχε αρχισει να γινεται απαραιτητη οπως το οξυγονο μου ....μεγαλωναμε μαζι...Καποια στιγμη ο Κωστας εμφανιστηκε με τελειως διαφοερικη εμφανιση...Ο

και επειδη το ιντερνετ τρελλαθηκε...θα συνεχισω και θα πω οτι με το συγκεκριμενο προσωπο τον κολλητο μου ερωτευτηκαμε....ακολουθησε μια σχεση αγνη..χωρις να εξηγουμε ο ενας τον αλλον τι μας συναιβενε..και να εξηγουμε τα συναισθηματα μας...μιας και εγω ημουνα 15 χρονων..και δεν ηξερα πως να τα ερμηνευσω...αλλα παραλληλα νιωθωντας ντροπη ..που ερωτευτηκα τον κολλητο μου...τις καθημερινεσ ειμασταν φιλοι και το ΣΚγινομασταν ζευγαρι σε οπιο παρτι πηγαιναμε...Ωσπου ο Κωστας χαθηκε για 10 μερες...τρελλαθηκα το μοναδικο ατομο ππυ ειχα για να παιρνω αγαπη ειχε χαθει...Γυρισε παρεα με τον συμμαθητη μου τον ΜΠΛΕ και τελειως αλλαγμενος...Ξεκινησαμε να ειμαστε ζευγαρι βλεποντας εναν Κωστα που δεν ηξερα κανοντας ευλαβικα οτι του ελεγε ο φιλος του και συμμαθητης μου...ΕΙχε αρχισει ο διαχωρισμος...Ο Κωστας ηθελε σεξ φυσικο ηταν στα 18 κ εγω αδυνατουσα να το προσφερω λογω το μικρο της ηλικιας ...σε 3 μηνες μςε εγκατελειψε..εγω.χαθηκα...βρ ηκε αλλη...ηταν ομως φιλος μου βρισκομασταν στο ιδιο μερος...δε του κρατουσα κακια...τον χαιρετουσα...για να αντεξω την απουσια κ αυτο το τρυφερο που ειχα μπλεχτηκα με 1 κοπελα που αρχισε να μου δινει χαπια...ηταν η μονη λυση για να αντεξω τον πονο απο την ελλειψη απουσιασ του και οτι περνουσα στο σπιτι...Με το καιρο βυθιζομουν κια πιο πολυ στα ναρκωτικα...ημουν μαστουρομενη απο το πρωι μεχρι την αλλη μερα το πρωι....καποια στιγμη κοντεψα να πεθανω παρουσια του Κωστα και εκεινοσ ουτε καν με βοηθησε...Αυτο ηταν επαψα να του μιλω..τον ειχα διαγραψει...Ειμασταν στο ιδιο μερος..καρφωνοταν επανω μου και για μενα ηταν αορατος...Μεσα σε 1μηνα χωριστα ειχαμε αρχισει να κατρακιλουμε και οι δυο....εγω ασχολιομουν με τα χαπια εξοικοιωμενη απο τη μαμα μου...και κεινος με συμπεριφορες ακραιες βαζοντας τον εαυτο του σε κυνδηνο με μεντορα τον Μπλε....σε λιγο αρχισε να με παιρνει απο πισω με ενα μηχανακι που το ειχε κλεψει ο συμμαθητης μου κ του το φορτωσε....ηταν η αιτια ...της τελειωτικης καταστροφης μου...1 απογευμα στης 4/3/85 και κατω απο επιρροια εμπιστευτηκα στον Μπλε τα συναισθηματα μου για τον Κωστα....αποτελεσμα ηταν να με συρει σε μια οικοδομη κ να με βιασει λεγοντας μου οτι μου κανει και εξυπηρετησει για να ζηλεψει ο Κωστας οταν θα τα βρισκαμε...ΠΕΘΑΝΑ ΕΓΕΙΝΑ ΑΚΡΙΒΩς ΟΤΙ ΕΛΕΓΕ Η ΜΑΜΑ ΜΟΥ...μεχρι της 15 3 1985 δε θυμαμε τιποτα..εκεινη τη μερα ημουν χαλια δε μπορουσα χωρις τον Κωστα δεν ειχα κανεναν να με παρηγορησει...ωσπου μπηκε εκεινος μαζι με τον Μπλε...χαλια μαστουρωμενος ειχε αρχισει να του δινει ναρκωτικα....τον βρηκα μονο του σε μια γωνια ...του εξομολογηθεικα οτι τον αγαπουσα σαν τρελλη κλαιγοντας σχεδον σε κατασταση αμοκ...εκεινοσ μου σκουπιζε τα δακρυα και με φιλουσε κλεινοντασ με στη αγκαλια του....ωσπου ηρθε ο διαωολος ο ΜΠΛΕΣ και μας εσυρε σε μια οικοδομη για ναολοκληρωσουμε επιτελουσ τη σχεση μας λεσ και εμεις ετσι οπως ειμασταν μπορουσαμε ,,Τον ακολουθησαμε σαν προβατα στη σφαγη...εκει ο Κωστας μπηκε μεσα μου πρωτη φορα και τελευταια...σε 10 λεπτα λυποθημησε..σε δευτερολεπτα...και πανω στο μισο δικο του γυμνο σωμα ορμηξε το αρπαχτικο και με βιασε...ειχα καταληξει να εχω 2 γυμνουσ αντρεσ πανω μου....το μονο που καταφερα για να ζησω ηταν ν απιασω τοχερι του Κωστα για να αντεξω το 2ο βιασμο του τερατος...σε λιγο τον σηκωσε τον πηρε χαλια κ τον πηγε στο σπιτι..εγω εμεινα μονη και σε κατασταση σοκ να μαζευω τα κομματια μου....την κυριακη βρεθηκα τελειως τυχαια με τον Κωστα σε ενα παρκο...με κυνηγησε αρκετα για να με εχει κοντα του....πιστευα οτι δε με βοηθησε την ωρα εκεινη....εκεινοσ ηταν χαρουμενος...με κρατουσε σφιχτα σαν να φοβοταν να μη με χασει...μου ειπε οτι με αγαπουσε και οτι απο δω και περα θα καναμε σχεση....Την Δευτερα 18 /3/1985 τον περιμενα στο στεκι ...καρδιοχτυπωντας....Ο ΜΟΝΟς ΠΟΥ ΗΡΘΕ ΗΤΑΝ ΜΠΛΕς ΜΕ ΑΙΜΜΑΤΑ ΣΤΑ ΡΟΥΧΑ ΤΟΥ....Ο ΚΩΣΤΑΣ ΠΕΘΑΝΕ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΨΥΧΡΑ...ΑΤΥΧΗΜΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ....Δε γραφω τι επακολουθησε...στη κηδεια εκεινο που ξερω οτι η στιγμη του σοκ ηταν οταν τον θαβανε κ δεν θα τον ξαναεβλεπα...εκει τα παγωσα ολα...το κανουν τα παιδια για να επιβειωσουν απο ενστικτο....οι γονεισ μου με γραπσαν το ιδιο και οι καθηγητεσ μου...Ακομη κ η φιλη μου που εξαιτιας της κατρακυλιστηκα στα ναρκωτικα με διολοστηλε...ο μονοσ που ηταν κοντα μου νταν ο Μπλεσ που φροντηζε να κατηγορει τον Κωστα οπου βρεθει και οπου σταθει διαδιδοντας σε ολουσ οτι ειχαν συννενοηθει μαζι ναμε βιασουν....εβγαλε τον Κωστα βιαστη ενα πεθαμενο παιδι.....και εμενα παρτουζιαρα....εγω αδυναμη να τα βαλω μαζι του ειχα σκυψει το κεφαλι κυριως μπροστα στην απωλεια του μοναδικου ανθρωπου που αγαπησα στη ζωη μου...και εξαφανιστηκα απο παντου...2 χροννια μετα εστειλε καπιουσ ανθρωπους να με χτυπησουν και ενω εγω δεν ειχα καμια επαφη μαζι του...για χροννια πιστευα οτι οντως ο κωστας με ειχε εγκαταλειψει...στα χερια του Μπλε...εκαν 5 αποπειρες να πεθανω...Ειπα στη μαμα μου οτι βιαστηκα και σιωπησε πεταγωντας της φοτο του κωστα ....Ετσι για 26 χροννια εμεινα στη σιωπη στη κατθλιψη επιλεγοντας συντροφους που με χτυπουσαν και μου καιγαν τσιγαρα στα χερια ....το καλο ηταν οτι ειχα κοψει τα ναρκωτικα αμμεσως μετα το θανατο του Κωστα εκτελοντασ πιστα και ασυνειδητα στη πορεια οτι του ειχα υποσχεθει...δεν δεθηκα με κανεναν και δεν εδωσα την καρδια μου δε κανεναν...απο το 1988 πολεμω συνειδητα με τη καταθλιψη πλεμω απλα να ζησω δεν ξερω τι σημαινει αγαπη...τρυφεροτητα...το 2011 26 χροννια μετα βρηκα τον ταφο του Κωστα με τισ φοτογραφειεσ του...1 χρονο δεν κοιμαμε κλαιω εχω συντριφτει....προσπαθησα μαζι με τη ψυχολογο να ανασυρουμε ολεσ αυτεσ τις τραγικες αναμμνησεις ..Ξαναγυρισα στο πολιτιστηκο κεντρο που ηταν κλειστο και τη μερα που πηγα καθαρα για προκληση αναμνησεων ανοιξε απο καποιουσ κατληψειες κοινωνικης αλληλεγγυειης...

Δουλεψα εθελοντικα μαζι τους 6 μηνες για αναστηλωση του χωρου,,,27 χροννια μετα την ιδια ωρα ανοιξε η πορτα της οικοδομης οπου βιαστηκα...μπηκα στο υπογειο...και εκει πηρα τις απαντησεις μου Ο κωστασ αναισθητοσ και Ο ΜΠΛΕΣ ΤΟ ΔΙΠΟΔΟ ΤΕΡΑΣ ΜΕ ΤΟ ΜΟΡΙΟ ΤΟΥ ΑΠΕΞΩ ΜΑΣ ΕΠΑΙΡΝΕ ΜΑΤΙ ..ΛΙΓΟΥΣ ΠΟΝΤΟΥΣ ΠΙΟ ΠΕΡΑ ΑΔΡΑΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ.....ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΗΤΑ ΗΘΙΚΟΣ ΑΥΤΟΥΡΓΟΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΤΟΥ...ΠΙΘΑΝΟΝ ΝΑ ΣΥΝΟΙΔΗΤΟΠΟΗΣΕ ΤΟ ΤΙ ΕΙΧΕ ΣΥΜΒΕΙ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΠΟΥ ΠΗΓΕ Ο ΜΠΛΕΣ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΝΑ ΤΟΝ ΔΕΙ.....Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΚΑΛΥΦΤΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΑΤΥΧΗΜΑ Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ ΠΙΟΣ ΤΟΝ ΟΔΗΓΗΣΕ ΕΚΕΙ....ΣΕ 2 ΜΗΝΕΣ ΤΟ ΚΑΘΗΚΙ ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΕ 2 ΠΑΙΔΙΑ ΑΤΙΜΩΡΗΤΟΣ....ΜΕ ΜΕΝΑ ΝΑ ΜΗ ΞΕΡΩ ΤΙ ΝΑ ΠΡΩΤΟΞΕΠΕΡΑΣΩ ΗΜΟΥΝ 15 Κ 3 ΜΗΝΩΝ.....ΠΗΓΑ ΣΕ ΜΗ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΕΚΑΝΑ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΠΗΓΑ ΣΕ ΔΙΚΗΓΟΡΟ...ΦΥΣΙΚΑ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥ ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ ΚΑΤΙ ΦΟΒΑΜΑΙ ΤΟ ΣΟΚ....ΔΥΣΤΗΧΩΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΑΝ ΒΙΑΣΤΗΣ ΣΕ ΜΙΚΡΗ ΗΛΙΚΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΩΘΗΣΕΙΣ ΕΙΣΑΙ ΚΑΜΜΕΝΟ ΧΑΡΤΙ....ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΣΟΥ ΔΕ ΤΟ ΒΡΙΣΚΕΙΣ...ΕΓΩ ΤΟΝ ΚΑΝΩ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΑΝΟΙΧΤΑ ΜΕ ΕΠΙΘΕΤΟ ΔΕΝ ΤΟΝ ΦΟΒΑΜΑΙ....ΠΙΑ...ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΝΙΑ Η ΣΙΩΠΗ ΜΟΥ ΗΤΑΝ ΣΥΝΝΕΝΟΧΗ...ΤΟ ΕΚΑΝΕ ΚΑΙ ΣΕ ΑΛΛΕΣ ...ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΤΕΛΕΥΤΑΙ ΜΟΥ ΠΝΟΗ ΘΑ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΩ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΚΑΙΩΣΩ ΤΟΝ ΑΔΙΚΟΧΑΜΕΝΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΟΥ ΕΜΕΝΑ...ΘΑ ΠΟΛΕΜΩ ΤΗ ΒΙΑ ΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ...ΤΗΝΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΕΞΑΘΛΕΙΩΣΗ ..ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ Ο ΝΟΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΤΑ ΚΑΘΗΚΙΑ ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΗ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΑΝΗΛΙΚΑ ΟΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΟΠΩΣ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΠΟΛΙΦΑΔΙ ΠΟΥ ΖΕΙ....

madad......η ιστορια σου ειναι εξαιρετικα τραγικη.....δεν ξερω τι να πρωτοπιασω και τι να θεωρησω πιο σοβαρο.....την ψυχολογικη κακοποιηση σου απο την μητερα,τον θανατο αγαπημενου προσωπου,το κυλισμα στα ναρκωτικα ,τον βιασμο......θα συγκρατησω απολα αυτα τον θυμο που εχεις ακομα μεσα σου.....εναν θυμο απολυτα φυσιολογικο γιατι απο τα πιο πολλα εφυγες ισως χωρις δικαιωση ,αφηνωντας τα ανοιχτα μεσα σου να χασκουν.....
Κουβαλας μεσα σου μια ψυχη που εχει υποστει αλλεπαλληλους βιασμους....και δεν ξερω αν σε ολα αυτα τα χρονια μπορεσε καπου αυτη η ψυχη να ξαποστασει και να βρει γαληνη......
το να πεις σε καποιον με αυτα τα βιωματα....ξεπερασε το ,κοιτα τον εαυτο σου,κοιτα μπροστα απο δω και περα τι γινεται....νομιζω πως ειναι κουβεντες κενου περιεχομενου οταν ο αλλος κουβαλαει μεσα του μια τρικυμια.......
δυστυχως ,κι αυτο ειναι κατι χωρις λογικη,συμβαινει σε καποιους ανθρωπους να γινονται θυματα μιας σκληρης πραγματικοτητας....πολλες φορες εξαιρετικα σκληρης οπως στην δικη σου περιπτωση.....και σε αυτο δεν υπαρχουν λογια να απαλυνουν ουτε τον πονο ουτε το μεγεθος της αδικιας.....
το ξερω πως ειναι πολυ πολυ δυσκολο......αλλα προσπαθησε να φροντισεις τον εαυτο σου οπως δεν μπορεσε ποτε κανεις να το κανει....προσπαθησε να του προσφερεις τουλαχιστον την γαληνη και την ψυχικη ηρεμια οσο το δυνατον....ο θυμος απολυτα δικαιολογημενος βεβαια δεν μπορει ομως να σου χαρισει αυτη την ηρεμια........λυπαμαι πραγματικα πολυ....μακαρι να υπηρχε ενα μαγικο ραβδακι να μπορει κανεις να παρει μακρια ολο το πονο κι ολη την αδικια....να κανει την ψυχη σου να ανοιξει επιτελους το παραθυρο σε μια πανεμορφη θεα και να αναπνευσει..............

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΛΑ ΣΟΥ ΛΟΓΙΑ...ΟΝΤΩΣ ΕΧΩ ΖΗΣΕΙ ΜΙΑ ΖΩΗ ΤΡΑΓΙΚΗ..ΑΛΛΑ ΠΛΟΥΣΙΑ...ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΩΛΕΙΑ ΚΑΤΑΦΕΡΑ ΓΙΑ 27 ΧΡΟΝΝΙΑ ΝΑ ΞΕΓΕΛΑΣΩ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ...ΚΑΙ ΝΑ ΖΗΣΩ ΜΑΘΑΙΝΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΣΟΝΤΑΣ ΑΛΛΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ....Ο ΘΥΜΟΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΑΡΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΕΝΑΙΛΑΟ ΜΠΛΕ...ΚΑΙ ΕΝ ΜΕΡΕΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟΛΜΗΣΑ ΝΑ ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΩ ΝΩΡΙΤΕΡΑ ΤΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ..ΣΥΜΠΤΩΜΑ ΤΩΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΩΝ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΒΙΑΣΤΕΙ....ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ ΧΡΩΣΤΩ ΣΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΚΑΤΑΦΕΡΑ ΝΑ ΕΞΕΛΙΧΤΩ ΥΠΑΡΞΙΑΚΑ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ....ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΩΡΑ 27 ΧΡΟΝΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΑΓΑΠΩ ΠΟΛΥ ..ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΤΟΝ ΕΠΙΣΚΕΠΤΟΜΑΙ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΑΘΑΙΝΩ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΠΙΑ ΧΩΡΙΣ ΟΡΟΥΣ....ΜΑΘΑΙΝΩ ...ΕΠΑΝΑΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΩ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΣΑΝ ΖΩΝΤΑΝΟ ΑΝΘΡΩΠΟ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΚΑΙ ΠΡΟΤΑΙΡΕΟΤΗΤΑ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΖΩΗ...ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΥΡΙΩΣ ΓΙΑ ΚΕΙΝΟΝ ΠΟΥ ΕΦΥΓΕ ΑΔΙΚΑ ..ΣΤΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΝΟΜΙΖΟΥΝ ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΧΡΗΣΤΗΣ...Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΖΗΤΗΜΑ ΝΑ ΕΙΧΕ ΔΟΚΙΜΑΣΕΙ 5 ΦΟΡΕΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ...ΔΥΣΤΗΧΩΣ ΚΑΙ ΕΓΩ ΚΑΙ ΚΕΙΝΟΣ ΘΑΦΤΗΚΑΜΕ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΝΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΤΑΜΠΟΥ ΤΗΣ ΔΗΘΕΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΜΕ ΤΟ ΤΙ ΘΑ ΠΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ....ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥ ΚΑΛΕΣΑΝ ΤΟΝ ΒΙΑΣΤΗ 10 ΜΕΡΕΣ ΜΕΤΑ...ΘΑΝΑΤΟΥ...ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΕΠΙΒΑΙΩΣΕΙ ΟΤΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥΣ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ....ΚΑΙ ΕΜΕΙΝΑΝ ΕΚΕΙ ...ΜΕ ΤΟΝ ΜΠΛΕ ΣΑΝ ΤΟ ΚΟΛΛΗΤΟ ΤΟΥ...ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΜΑΘΑΝΕ ΠΡΙΝ 1 ΧΡΟΝΟ ΟΤΑΝ ΑΦΗΣΑ 1 ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟΝ ΤΑΦΟ....ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΛΕΓΟΝΤΑΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΠΑΨΑ ΝΑ ΤΟΝ ΑΓΑΠΩ ΠΟΤΕ...Κ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΗ ΜΑΖΙ ..ΤΟΥ...ΕΞΑΛΟΥ ΕΚΕΙΝΟΣ ΗΤΑΝ ΚΑΙ Ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΑΝΤΡΑΣ ΠΟΥ ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΙΚΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ....ΥΣΤΕΡΑ ΕΓΕΙΝΑ ΑΛΛΗ....ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΣΥΝΑΝΤΗΘΗΚΑΜΕ ΠΡΙΝ 2 ΜΗΝΕΣ...ΜΕ ΚΑΛΕΣΑΝ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ....ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΙΔΕΑ ΟΤΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥΣ ΥΠΗΡΞΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ ΚΟΝΤΑ ΣΤΑ 2 ΧΡΟΝΝΙΑ ΜΕ ΟΛΟ ΤΟ ΠΑΚΕΤΟ...ΔΕΝ ΠΗΓΑ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΩ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΣΤΟΜΑ ΣΤΟ ΝΑ ΤΟΥΣ ΔΩΣΩ ΝΑ ΠΙΟΥΝ ΚΑΠΙΟ ΠΙΚΡΟ ΠΟΤΗΡΙ ΣΤΗ ΔΥΣΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥΣ....ΟΜΩΣ ΑΥΤΟ ΜΕ ΚΑΝΕΙ ΑΚΟΜΗ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΗ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΩ ΝΑ ΑΣΧΟΛΕΙΘΩ ΠΛΕΟΝ ΜΕ ΤΗ ΒΙΑ ΜΕ ΤΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗ ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΤΩΝ ΘΥΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΔΥΣΤΗΧΩς ΕΠΙΚΡΑΤΕΙ Ο ΜΕΣΣΑΙΩΝΑΣ....ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΣΕ ΜΗ ΚΥΒ.ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΑΠΕΥΘΥΝΘΗΚΑ ΥΠΗΡΞΑ ΘΥΜΑ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑΣ ΛΟΓΩ ΧΡΟΝΟΥ...ΕΧΩ ΚΑΝΕΙ ΠΑΡΑ ΠΛΟΥ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΦΕΤΟΣ ΣΚΟΡΠΙΣΤΗΚΑ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΟΛΕΞΙΑ ΒΙΩΝΟΝΤΑΣ ΤΗ ΜΕΤΡΑΥΜΑΤΙΚΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΧΩΡΙΣ ΦΑΡΜΑΚΑ...ΜΕΛΕΤΩΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΟΛΕΞΙΑ ΤΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ...ΛΟΓΩ ΤΟ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΑΝΕΝΕΡΓΗ ΒΡΕΦΟΚΟΜΟΣ ΕΙΧΑ ΓΝΩΣΕΙΣ ΑΡΚΕΤΕΣ ΠΑΡΟΛΑ ΑΥΤΑ ΜΕΛΕΤΗΣΑ ΑΥΤΑ ΤΑ 3 ΤΡΑΓΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ...ΤΗΣ ΕΦΗΒΙΑΣ...ΕΜΑΣ ΔΗΛΑΔΗ...ΥΠΗΡΧΑΝ ΩΡΕΣ ΑΤΕΛΕΙΩΤΕΣ ΠΟΝΟΥ ΣΥΝΤΡΙΒΗΣ ΠΟΥ ΜΕ ΚΑΝΑΝ ΑΚΟΜΗ ΠΙΟ ΠΕΙΣΜΑΤΙΚΑ ΔΥΝΑΤΗ ΣΤΟ ΝΑ ΜΕΛΕΤΗΣΩ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ ΕΦΗΒΩΝ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΚΑΙΩΣΩ ΕΚΕΙΝΟΝ....ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ ΕΚΕΙΝΟΝ....ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΑΛΛΑ ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΜΕ ΑΓΑΠΟΥΣΕ ΤΟ ΙΔΙΟ....ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΕ....Ο ΠΟΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΟΙΚΕΙΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΠΟΥ ΠΛΕΟΝ ΤΟ ΘΕΩΡΩ ΔΩΡΟ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΘΑΡΙΖΩ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΝΩ....ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ ΕΥΤΗΧΙΑ....ΚΑΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΤΟΝ ΘΕΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕ ΣΤΗΡΙΖΕΙ ΑΔΙΑΛΛΗΠΤΩΣ...ΣΥΓΚΙΝΗΘΗΚΑ ΠΟΛΥ ΠΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΕΣ ΧΑΙΡΟΜΕ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΚΟΜΗ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΕ ΕΝΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ...ΘΑ ΠΟΛΕΜΩ ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΟΥ ΠΝΟΗ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΔΙΚΑΙΩΣΩ ΟΠΩΣ ΤΟΥ ΥΠΟΣΧΕΘΗΚΑ ...ΠΡΟΣΠΑΘΩΝΤΑΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΩ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ

Βρε madad τί έχεις περάσει βρε παιδάκι μου...!

Η προσπάθειά σου μετά από όλα αυτά είναι αξιοθαύμαστη!

Να' σαι καλά και πάντα δυνατή!