Χριστινιώ μου, αναρωτιέμαι...υπάρχει κανείς που να σου φέρεται καλά?
Printable View
Χριστινιώ μου, αναρωτιέμαι...υπάρχει κανείς που να σου φέρεται καλά?
ο άντρας μου, οι φίλοι μου, οι γονείς μου.
Ευτυχώς!
άρα ο βασικότερος εχθρός μου είναι μέσα μου.
Εχθρός.....Κι όμως δεν θα τον έλεγα ούτε εχθρό. Κάποιο λόγο έχει να τα κάνει αυτά. Για κάποιο λόγο σου φέρεται έτσι.
Όπως άλλωστε και εσύ για κάποιο λόγο σου φέρεσαι τόσο σκληρά και έχεις τόσες απαιτήσεις απο τον εαυτό σου. Έτσι δεν είναι?
δεν θα έλεγα ότι έχω τρελες απαιτήσεις από τον εαυτό μου. βλέπω φίλες μου που πραγματικά έχουν απαιτήσεις από τον εαυτό τους και τα καταφέρνουν και πολύ καλύτερα από μένα.
Είναι καλές στη δουλειά τους, προσέχουν τον εαυτό τους, έχουν ισορροπημένες σχέσεις. εγώ δεν έχω απαίτηση να τα καταφέρνω σε ολα.
Οκ. Κατάλαβα λάθος. Οπότε σχετικά με φίλες σου έχεις λίγες απαιτήσεις, ε?
ε ναι, απέχω έτη φωτός από το μοντέλο της super γυναίκας που τα καταφέρνει όλα. και ούτε το επιδιώκω. δηλ, τι να επιδιώξω, εδώ δεν μπορώ να ξεκουνηθώ από μια καρέκλα και έναν υπολογιστή. Φοίβη, επειδή σε ταλαιπωρώ πολύ με την ιστορία μου, θα περιμένω και τη δική σου διάγνωση....
Καλή μου Χριστινιώ καταρχήν δεν με ταλαιπωρείς. Κατά δεύτερον, δεν πιστεύω στις διαγνώσεις. Πιστεύω στη σοφία του εαυτού μας που δημιουργεί \"προβλήματα\" για να μπορέσει να ανταπεξέλθει στην πραγματικότητά του, όπως την αντιλαμβάνεται.
Υπάρχει κάποιος λόγος που σε κρατάς εκεί, κολλημένη στην καρέκλα και τον υπολογιστή. Είναι το καλύτερο που μπορείς να κάνεις αυτή τη στιγμή, ΄κατά τη γνώμη μου, όσο παράδοξο και εαν σου ακούγεται. Αυτό πιστεύω εγώ, αυτή είναι η δική μου \"διάγνωση\" αν θέλεις.
πιστεύω και εγώ στη σοφία του εαυτού μας που αναφέρεις, και σκεφτόμουνα έτσι τον πρώτο μήνα, αλλά αυτό κρατάει τώρα 5 μήνες.
να χαλαρώσω και να το απολαύσω δηλαδή? είναι σαν να με προστατεύει από κάτι άλλο που τώρα δεν αντιλαμβάνομαι? λειτουργεί όπως ο ύπνος στην κατάθλιψη?
Δεν ξέρω. Ίσως όμως μπορείς να δοκιμάσεις πως είναι να μην το δαιμονοποιείς και πολεμάς πια αλλά να σκύψεις να το δεις απο πιο κοντά...με περιέργεια και όχι κατηγόρια.
είναι δύσκολη η θετική προσέγγιση γιατί πραγματικά πια αυτό που κυριαρχεί είναι η κούραση που αισθάνομαι.
Βασικά είναι ένας φαύλος κύκλος, παραίτηση, άγχος για αυτά που δεν γίνονται εξαιτίας της παραίτησης, θυμός με τον εαυτό μου, μεγαλύτερος εθισμός.
Το καταλαβαίνω...σε έχει κουράσει πολύ όλο αυτό. Κι ίσως να έχεις κουραστεί να το παλεύεις μόνη σου τόσο καιρό.
Βασικά είναι ένας φαύλος κύκλος, παραίτηση, άγχος για αυτά που δεν γίνονται εξαιτίας της παραίτησης, θυμός με τον εαυτό μου, μεγαλύτερος εθισμός.
Το άγχος και ο θυμός φέρνουν τον εθισμό?