...Ειναι μερες που σε θαβω,ειναι νυχτες που σε βριζω
Κατι δειλινα που θλιβομαι και εκεινες οι οξινες Κυριακες
που η μελαγχολια τους βαραινουν την ψυχη...
Ενα μεγαλο συγνωμη στον εαυτο μου που τοσο αδικα τον
αφηνω να μαραινεται...
Σ\'αγαπω με το χρωμα της φωτιας...σε αγαπω με οτι εχω.
Απλα σ\'αγαπω...
Ευχαριστω οσους μου γυριζουν την πλατη,ευχαριστω ολους
που με αφηνουν ερημο και αδειανο...Σας συγχωρω και σας
συμπονω..
Ευχαριστω την ζωη που δεν με εγκαταλειπει οσο εγω την διωχνω
καθε μερα...Ευχαριστω τον ηλιο που βγαινει και μου φερνει μηνυματα
ευχαριστω την βροχη που καθαριζει την ψυχη μου..
Και ενα μεγαλο μπραβο για οσους προσπαθουν,για οσους ονειρευονται
για ολους οσους σεβοντε...