Printable View
ήρθε η ώρα να γελάσετε όλοι μαζί!!!!! εγω ολοκλήρωσα στα 27!!!! ναι αμέ!!!! εντάξει δε λέω, ακόμα και σήμερα στα 30 μου παραμένω λίγο ντουβάρι στα ερωτικά αλλά για κάποιον υπάρχει το έτερον ήμιση στο κρεβάτι. καλά κι ο δικός μου δεν ξετρελάθηκε στην αρχη. Αλλά το παλέψαμε. Να 'ναι καλά οι εγκυκλοπαίδειες του σεξ. Εντάξει τώρα όσο γελάσατε, γελάσατε. Φτάνει!!!
Ελπιζω να εχει την ιδια τυχη και η κολλητη μου που κλεινει σε ενα μηνα τα 27, αλλιως τη βλεπω σε κανα μοναστηρι. Ειναι λιγο θεμα τυχης, λιγο θεμα του πως μεγαλωσες, τι αυτοπεποιθηση εχεις, τι ορμες, κτλ.. Οποτε εγω δεν γελαω μαρια! Και αλλες που αρχιζουν νωριτερα την ερωτικη τους ζωη μην παιρνεις κι ορκο οτι δεν καθονται σαν ψοφιες τσιπουρες τανασκελα
Ακριβως. Η γοητεια της μαυριλας. Κι εγω εκει ημουν ακριβως, απο τα 11 μου μεχρι πριν λιγο καιρο. 15+ χρονια μαυριλας. Γοητευομουν απο αυτην, και την ενσαρκωνα επισης. Τωρα μακρια απο μενα!! Δε με γοητευει καθολου, το αντιθετο, με απωθει αφανταστα! Ναι και ομως γινεται! Γιατι επιτελοςυ καταλαβα οτι εξαιτιας της βιωνα καταθλιψη, απιστευτο πονο, εκανα λαθος επιλογες, περναγε η ζωη μου και δεν την ζουσα! Και δεν το θελω αυτο για μενα πια, γιατι καταλαβα οτι δε μου δινει τοσα οσα μου παιρνει... και καταλαβα οτι τωρα ζω για μενα, πριν δεν ξερω για ποιον ζουσα, βασικα νομιζω δε ζουσα καν, για να μην ποναω, αλλα το αποτελεσμα ηταν το αντιθετο απο οτι περιμενα.. Μπορει ως παιδια και εφηβοι να ειχαμε καταφυγει εκει, αλλα ως ενηλικες εχουμε την επιλογη να αγαπησουμε επιτελους τον εαυτο μας.... Ειμαι σε μια φωτεινη πλευρα πια, αλλα που και που παθαινω κατι κρισουλες μαυριλας, και βλεποντας αυτους που συνεχιζουν να ειναι εκει και παινευονται κιολας, και το ποσο αφανταστα πονανε και μονοι νιωθουν, θελω να τους τραβηξω πανω.. Αλλα δε γινεται. Πρεπει κανεις να το παρει αποφαση μονος του, και συνηθως ειναι μετα απο πολλα χαστουκια...Quote:
Originally Posted by phobic24
εγω το βλεπω καπως διαφορετικα αυτο το πραμα και οπως εχω γραψει και στο παρελθον, το εχω αποδεχτει και ειναι κομματι του εαυτου μου. απλα η αρνητικη μου πλευρα, η πιο μιζερη, αρρωστη, αυτοκαταστροφικη. σαν να συνυπαρχει το κακο με το καλο. δε ξερω ομως αν θα μπορουσε ενας ανθρωπος να ειναι μονιμα ετσι, απλα στιγμες ειναι που μας περνει απο κατω... αλλα οταν εισαι και μονος συμβαινει ευκολοτερα και πιο συχνα γιατι δεν εχεις τους αλλους να σε τραβανε εξω απ'τη μαυριλα και τις ασχημες σκεψεις... και τελικα γινεται καποιου ειδους συνηθεια θα ελεγα. γιατι μονος σου οσο αποφαση και να το παρεις δε μπορεις να αλλαξεις και πολλα, ειδικα οταν το περιβαλλον που ζεις σε επηρεαζει και ειναι κι αυτο μιζερο κι ασχημο. γιαυτο οι ανθρωποι στην Αθηνα εχουν καταντησει ζομπι. και γιαυτο οι μοναχικοι οδηγουνται στην αυτοκτονια.
Εγώ δεν γέλασα καθόλου. Έχουν πέσει άπειρες κοπέλες στην παγίδα του "πρέπει" να κάνω σεξ και όχι "θέλω" να κάνω σεξ.Quote:
Originally Posted by mar_mo
Υπάρχει μεγάλη απόσταση το ένα από το άλλο. Συνήθως είναι ο σύντροφος αυτός που επιμένει για ολοκλήρωση, χωρίς απαραίτητα να είναι και οι δυο έτοιμοι γι αυτό.
Οι γυναίκες λειτουργούν με το συναίσθημα, το μπερδεύουν με το σεξ και έπειτα ψάχνονται για χρόνια αναζητώντας τη χαμένη τους λίμπιντο.
ΠΟΣΟ αληθεια ειναι αυτο!Quote:
Originally Posted by Θεοφανία
σε νιωθω και με νιωθεις. μια απο τα ιδια.Quote:
Originally Posted by carrie
η μεγιστη διαφορά μας ειναι οτι εσυ το σταματησες. σε θαυμαζω απεριοριστα.
πολυ ενθαρρυντικο ποστ
σε ευχαριστω
ουυυυυ ξεκαρδιστηκαμε! ειδικα εγω! :PPPQuote:
Originally Posted by mar_mo
πες βρε κατι παραπανω. οταν λες δεν ξετρελαθηκε? καλα με το δικιο του ο ανθρωπος, αλλα αναρωτιεμαι πώς το εξεφρασε.
Εξεπλάγην στην αρχή αλλά ποτέ δεν με πίεσε να κάνω κάτι που δεν ήθελα! Και ήταν και αρκετά πεπειραμένος ωστε να μην τραυματιστώ από την πρώτη μου εμπειρία. Πάντως είμαστε μαζί 3 χρόνια μετά απλά πάντα αναρωτιέται πως και συνέβη αυτό. Θέλει προσπάθεια πάντως να ξυπνήσεις τα αποκοιμισμένα ερωτικά ένστικτα. Και ούτε ντράπηκα ποτέ να του το πω-αυτό για να μην διώξεις κάποιον μόνο από ντροπή!Quote:
Originally Posted by phobic24
sorry για τις ερωτησεις, αν νιωσεις οτι σε φερνω σε δυσκολη θεση να μου το πεις.
σε τι φαση του το ειπες? εννοω, λιγο πριν γινει εκεινη τη στιγμη? ή σε αλλη φαση πανω στη συζητηση?
παντα αναρωτιεται πως και δεν ειχες ολοκληρωσει μεχρι τα 27? δεν του το εξηγησες ποτε στα 3 χρονια?
ενιωθες τα ερωτικα σου ενστικτα κοιμισμενα οταν πρωτοπηγες μαζι του?
του το είπα πάνω σε συζήτηση και όχι βέβαια λίγο πρίν την πράξη γιατί θα ήταν πολύ πιο αγχωτικό. Του έχω εξηγήσει τους λόγους και γνωρίζει τα πάντα απλά δεν μπορεί να φανταστεί πως γίνεται κάτι τέτοιο. Ο ίδιος είχε πολύ έντονη σεξουαλική δραστηριότητα. Βέβαια για να γνωρίζεταε κι εσείς οι υπόλοιποι, ο λόγος που ποτέ δεν ολοκλήρωνα ήταν γιατί πίστευα οτι η σχέση θα σοβάρευε και θα έπρεπε να αποκαλύψω πράγματα για μένα όπως το οτι πάσχω από αγχώδη διαταραχή, φοβίες κτλ. Έτσι στο μήνα πάνω χώριζα και ησύχαζα (θεωρητικά). Αλλά τελικά όλο αυτό με αποκοίμησε ερωτικά.
πιστευετε οτι αυτο που λενε οτι ο αντρας εκεινη την ωρα δεν καταλαβαινει τη διαφορά, ισχυει? δηλαδη αν δεν το πεις, και απλα ζητησεις να μπει αργα (πραγμα πολυ συνηθισμενο) παιζει να μην καταλαβει και τιποτα?
(το χοντρυνα ε)
δεν ξέρω μάλλον εξαρτάται από την εμπειρία του αλλά γιατί να μην το πεις?
γιατι φοβαμαι την εκθεση οπως τη φοβοσουν και συ. οτι ο αλλος θα βγαλει τα χιλια συμπερασματα για τη ζωη μου και θα σκεφτεται πραγματα, θα ρωταει, θα πρεπει να εξηγω.
αν προκυψει σχεση σοβαρη, ενταξει θα ειναι καπως πιο καλες οι συνθηκες για να ανοιχτω. αν οχι, κολλαω να μιλησω γιαυτο.
και σκεφτομουν σοβαρα το ενδεχομενο απλα να μην το πω.
αυτό μάλλον θα το δεις και από τον άνθρωπο που θα έχεις δίπλα σου! πάντως η ειλικρίνια ήταν αυτό που με απελευθέρωσε γιατί φοβάμαι οτι ακόμα θα ήμουν αποκοιμισμένη... το πήρα απόφαση γιατί κάποια στιγμή κουράστηκα να κρύβομαι και είπα ας γίνει ότι είναι να γίνει.