8 μήνες μετά...

Quote:

---

Originally Posted by carrie

Πραγματικα στεναχωριεμαι που καποιοι ανθρωποι νιωθουν ετσι.. Αλλα δεν ειναι μονο οι αντρες.. Η μαλλον, οι αντρες χασανε το ρολο τους, οταν οι γυναικες μετα το Β' ΠΠ χασανε τον δικο τους.. Αντι να ειναι τα θηλυκα ασφαλη λιμανια για τον κουβαλητη του σπιτιου, πηγη παρηγοριας, ασφαλειας, ζεστασιας και αγαπης για τον αντρα τους, μανες της νεας γενιας, διαμορφωτες παιδιων και αρα του μελλοντος της κοινωνιας, γινανε "αντρακια", πηγανε στις φαμπρικες, φυγανε απο το σπιτι, και καθε βραδυ δυο αγωνιστες γυριζανε σε αυτο, με κανεναν να αγκαλιασει και να φροντισει τα "τραυματα" τους.. Τα παιδια τα ανελαβαν οι γιαγιαδες, οι θειες, οι γειτονοι, ο παιδικος σταθμος, οι φιλιππινεζες, και ετσι εχουμε φτασει η νεα γενια να εχει τοσα πρβληματα, και να μην εχει αγαπηθει. θεωρησαν καποιοι οτι ο ρολος της γυναικας ηταν υποδεεστερος και επρεπε να γινει σαν τον αντρα, ομως η φυση με σοφια επλασε τα δυο φυλα με τις διαφορες τους και τους ρολους τους, και εμεις για αλλη μια φορα τα ανατρεψαμε.. Σας καταλαβαινω εσας αντρες που δεν εχετε πια αυτο το θηλυκο ασφαλες λιμανι να σας γαληνευει και να δινει νοημα στη ζωη σας, και τις γυναικες που χαμενες στον πολεμο αποδειξης της "ισοτητας" και της ικανοτητας τους, χασανε τον εαυτο τους, την θηλυκοτητα τους, την γονιμοτητα τους, την ασφαλεια και την ζεστασια που τους εδινε ο αντρας τους και την ικανοποιηση που τους εδινε η ανατροφη των παιδιων τους, που θεωρουνε πια οτι ειναι πολυς "λιγος" ρολος..

---

καρι....εκτός από τον πόλεμο για την ισότητα που λες πως χάθηκαν οι γυναίκες και μαζί έχασαν και το ρόλο που τους ανέθεσε (ποιος αλήθεια? Η ίδια η κοινωνία και όχι η φύση), έχουν να παλέψουν και με τον ίδιο τους τον εαυτό.
Δηλαδή η γυναίκα για να μη χάσει το ρόλο του λιμανιού, (λολ) και της μητρότητας θα έπρεπε να κλειστεί σε ένα σπίτι και να καθαρίζει όλη μέρα, απολαμβάνοντας αυτό τον άχαρο ρόλο που δεν επέλεξε.
Να μην έχει δικαίωμα να δημιουργήσει, να δουλέψει, να κάνει καριέρα για να μη χάσει τους παραπάνω ρόλους?
Στην περίπτωση που μια γυναίκα δεν θέλει να παντρευτεί και να κάνει παιδιά ή είναι ομοφυλόφιλη σε ποιον ακριβώς καιάδα θα την έριχναν αφού δεν θα μπορούσε να είναι αυτό που οι άλλοι επέλεξαν να είναι?
Λες πως οι γυναίκες που δουλεύουν έχουν τα παιδιά τους στις φιλιππινέζες και στα σόγια. Πως ακριβως θα έπρεπε να μεγαλώνει ένα υγιές παιδί?
Σε ένα σπίτι με μια μάνα που ο μόνος της ρόλος θα ήταν να το προσέχει, να καθαρίζει και να περιμένει τον πασά να γυρίσει, να φάει, να την πηδήξει και μετά να πάει να κοιμηθεί?
Και ποιος ο ρόλος αυτής της γυναίκας ως άνθρωπος και όχι ως φύλο?

πι ες: όταν ξεκίνησα να διαβάζω το ποστ νόμιζα πως κάνεις πλάκα, αλήθεια.

Εγω βλεπω οτι η κοινωνια παει κατα διαολου, και τα παιδια εχουν ξεφυγει πιο πολυ απο ποτε. Τα σπιτια ειναι πιο διαλυμενα απο ποτε, τα ψυχολογικα και η κακοποιηση πιο πολλα απο ποτε, τα διαζυγια πιο πολλα απο ποτε, η υπογονιμοτητα πιο μεγαλη απο ποτε. Το να μεγαλωνεις παιδια και να κανεις οικογενεια μπορει να φαινεται αχαρος ρολος για μια γυναικα για καποιους, εμενα πιο αχαρος μου φαινεται να κυνηγαει καριερες λεφτα και δοξες. και παλι δεν χρεαιζεται να ειναι η το ενα η το αλλο. Δεν ριχνω κανεναν στον καιαδα, οι καταστασεις και η ζωη τα φερανε ετσι οπου ο ανρθωπος επρεπε να επιβιωσει και η γυναικα να δουλεψει. Δεν υπαρχει το ασπρο και το μαυρο, η γυναικα η θα ειναι κλεισμενη στο σπιτι με το τσεμπερι, δεν θα ψηφιζει δεν θα πηγαινει θεατρο, ή θα κανει καριερα και τα παιδια της θα τα μεγαλωνουν αλλοι, και μετα θα τα αναλαμβανει και το φρικτο εκπαιδευτικο συστημα. ΣΥΓΝΩΜΗ ΑΛΛΑ ΔΙΑΦΩΝΩ ΟΡΙΖΟΝΤΙΩΣ ΚΑΘΕΤΩΣ ΚΑΙ ΠΛΑΓΙΩΣ ΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ. Ελπιζω καποτε να φυγουμε απο αυτη τη λογικη του ασπρο-μαυρο, και να δουμε το ουρανιο τοξο.

Quote:

---

Originally Posted by carrie

Εγω βλεπω οτι η κοινωνια παει κατα διαολου, και τα παιδια εχουν ξεφυγει πιο πολυ απο ποτε. Τα σπιτια ειναι πιο διαλυμενα απο ποτε, τα ψυχολογικα και η κακοποιηση πιο πολλα απο ποτε, τα διαζυγια πιο πολλα απο ποτε, η υπογονιμοτητα πιο μεγαλη απο ποτε. Το να μεγαλωνεις παιδια και να κανεις οικογενεια μπορει να φαινεται αχαρος ρολος για μια γυναικα για καποιους, εμενα πιο αχαρος μου φαινεται να κυνηγαει καριερες λεφτα και δοξες. και παλι δεν χρεαιζεται να ειναι η το ενα η το αλλο. Δεν ριχνω κανεναν στον καιαδα, οι καταστασεις και η ζωη τα φερανε ετσι οπου ο ανρθωπος επρεπε να επιβιωσει και η γυναικα να δουλεψει. Δεν υπαρχει το ασπρο και το μαυρο, η γυναικα η θα ειναι κλεισμενη στο σπιτι με το τσεμπερι, δεν θα ψηφιζει δεν θα πηγαινει θεατρο, ή θα κανει καριερα και τα παιδια της θα τα μεγαλωνουν αλλοι, και μετα θα τα αναλαμβανει και το φρικτο εκπαιδευτικο συστημα. ΣΥΓΝΩΜΗ ΑΛΛΑ ΔΙΑΦΩΝΩ ΟΡΙΖΟΝΤΙΩΣ ΚΑΘΕΤΩΣ ΚΑΙ ΠΛΑΓΙΩΣ ΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ. Ελπιζω καποτε να φυγουμε απο αυτη τη λογικη του ασπρο-μαυρο, και να δουμε το ουρανιο τοξο.

---

κάνεις λάθος....εγώ μιλάω για το ουράνιο τόξο και συ μιλάς με ακραία παραδείγματα τύπου, ότι εσένα σου φαίνεται πιο άχαρος αυτός της καριέρας από το να κάνει παιδιά. Δηλαδή μια γυναίκα ή μεγαλώνει παιδιά ή κάνει καριέρα γιατί σε άλλη περίπτωση τα παιδιά της τα μεγαλώνουν άλλοι και έτσι προκύπτουν τα ψυχολογικά/κακοποίηση/διαζύγια.
Εγώ προσωπικά ξέρω πολλές μητέρες που κάνουν καριέρα ή δουλεύουν και έχουν μια χαρά υγιή παιδιά, όπως ξέρω και πάρα πολλές που δεν θέλουν να κάνουν παιδιά.

Δεν διαχωρίζω τους ανθρώπους σε άντρες και γυναίκες και δεν μοιράζω ρόλους. Δεν ξέρω και αν υπάρχει και κανείς που να έχει αυτό το δικαίωμα να το κάνει.
Πιστεύω στους καλούς/κακούς ανθρώπους και στους ικανους/ανίκανους.

Εγω βλεπω οτι τα περισσοτερα παιδια τωρα μεγαλωνουν με παππουδογιαγιαδες, νηπια προνηπια παιδκους σταθμους και ντανταδες. Και βλεπω και μεαγλυτερες γενιες απο τη δικη μου, και ακομα πιο πολυ τις νεοτερες, να ειναι σε τεραστια ποσοστα μεγαλωμενες με ελλειψη αγαπης και προσοχης, αφου οι περισσοτεροι που κανουν παιδια τα κανουν επειδη "ετυχε", επειδη "πρεπει", επειδη ετσι κανουν οι αλλοι. Αμα ζουσαμε στο ουρανιο τοξο που λες οτι περιγραφεις δε θα κανανε χρυσες δουλειες οι ψυχιατροι/ψυχολογοι/παιδοψυχολογοι/παιδοψυχιατροι/λογοθεραπευτες/εργοθεραπευτες, δε θα ειχαν ανεβει τα ποσοστα αυτοκτονιων, χρησης ναρκωτικων και χορηγησης ψυχοφαρμακων στους νεους, δε θα ειχαν αυξηθει αναπτυξιακες διαταραχες οπως ο αυτισμος και πολλα πολλα αλλα.

Αν νομιζεις πως ζουμε στο ουρανιο τοξο και εγω περιγραφω εξαιρεσεις, πλανασαι πλανην οικτραν.. Και με γεια τους και χαρα τους αυτοι που δεν θελουν παιδια, αυτοι που κανουν και μεγαλωνουν οπως μεγαλωνουν ειναι το θεμα.

.....(μου βγηκε διπλο).........................

Quote:

---

Originally Posted by carrie

Εγω βλεπω οτι τα περισσοτερα παιδια τωρα μεγαλωνουν με παππουδογιαγιαδες, νηπια προνηπια παιδκους σταθμους και ντανταδες. Και βλεπω και μεαγλυτερες γενιες απο τη δικη μου, και ακομα πιο πολυ τις νεοτερες, να ειναι σε τεραστια ποσοστα μεγαλωμενες με ελλειψη αγαπης και προσοχης, αφου οι περισσοτεροι που κανουν παιδια τα κανουν επειδη "ετυχε", επειδη "πρεπει", επειδη ετσι κανουν οι αλλοι. Αμα ζουσαμε στο ουρανιο τοξο που λες οτι περιγραφεις δε θα κανανε χρυσες δουλειες οι ψυχιατροι/ψυχολογοι/παιδοψυχολογοι/παιδοψυχιατροι/λογοθεραπευτες/εργοθεραπευτες, δε θα ειχαν ανεβει τα ποσοστα αυτοκτονιων, χρησης ναρκωτικων και χορηγησης ψυχοφαρμακων στους νεους, δε θα ειχαν αυξηθει αναπτυξιακες διαταραχες οπως ο αυτισμος και πολλα πολλα αλλα.

---

ναι είδα και την προηγούεμη γενιά που οι μαμάδες ήταν κλεισμένες μέσα στο σπίτι, πατεράδες βίαζαν και κακοποιούσαν τα παιδιά τους με την ανοχή τους, έτρωγαν το ξύλο της αρκουδας γιατί από την έλλειψη της δημιουργικότητας ξεσπούσαν υστερικά στα παιδιά τους, από το πρωί μέχρι το βράδυ προσπαθούσαν να τους περάσουν πρότυπα τύπου, "τυλιξε κανέναν με λεφτά, αυτό είναι επιτυχία".

Αν μια οικογένεια είναι προβληματική, είτε η μητέρα δουλεύει είτε όχι, το παιδί και στον ψυχολόγο και στον ψυχίατρο θα καταλήξει.
Το να είναι ευτυχισμένοι οι άνθρωποι με τις επιλογές τους, μπορεί να μη δίνουν ποσότητα χρόνου στα παιδιά τους λόγω των ρυθμών της εποχής, αλλά αναμφίβολα δίνουν ποιόητα.
Μια καλλιεργημένη/επιτυχημένη μητέρα μπορεί να το κάνει αυτό και όχι ένα άβουλο πλάσμα που εξαρτάται οικονομικά από τον αφέντη του σπιτιου.

Quote:

---

Originally Posted by katerinaki

Ειναι συμπτωμα διαταραχης προσωπικοτητας! ισως σχιζοειδης ,αν εισαι κ εκκεντρικος ,τοτε οι πιθανοτητες ειναι μεγαλυτερες! ομως βγαινουν ολο και καινουργιες διαταραχες στο DSM ,κ ετσι δεν εισαι κ σιγουρος για το ειδος της διαταραχης γιατι ,θα βγει καποια καινουργια κ μπορει να ταιριαζει περισσοτερο με το ειδος της αποκλινουσας συμπεριφορας σου! lol


Βεβαια δεν ειμαι ειδικος! (απαραιτητη επεξηγηση!!!!!!!!!!)

---

Κατερινάκι,
Είπαμε οτι έχω κάποιο πρόβλημα αλλά εσύ λίγο υπερβάλλεις...
Όχι, δεν είμαι εκκεντρικός, είμαι επιλεκτικός και αυστηρός με τους ανθρώπους, τα μέρη και τις επιλογές μου...
Όσον αφορά όλα τα άλλα, Ιαπωνία, παππουδες γιαγάδες και όσα είναι πιο πάνω θεωρώ οτι δεν σχετίζονται, φαινομενικά τουλάχιστον, με αυτό που βιώνω εγώ...

Αναρωτιεμαι σε ποιον ακριβως κοσμο ζεις.. Οι περισσοτεροι γονεις που θα δεις σε παιδοψυχιατρους με τα παιδια μορφωμενοι ειναι, με πτυχια και καλες δουλειες, δασκαλοι, αρχιτεκτονες, πολιτικοι μηχανικοι, καθηγητες, καθηγητες πανεπιστημιων, και ψυχολογοι ακομα με παιδια στα ναρκωτικα και αυτο το εχω δει. θα μου πεις, αυτοι εχουν την μορφωση για να τα πανε τα παιδια εκει. Και ομως, βλεπεις και αμορφωτους. Οι μορφωμενοι γονεις ειναι συνηθως χαμενοι στην κοσμαρα τους και τα δικα τους προβληματα, να βλεπεις γονεις επιχειρηματιες και το δεκατριαχρονο κοριτσι τους να ειναι σε μπαρ της Αγιας παρασκευης να καπνιζει πουρακι, γιατι η μανα ηταν στο Μιλανο για ψωνια και ο πατερας πηδαγε τη γραμματεα στο γραφειο. Δε θελω να προβω σε αναλυσεις, αλλα η επιτυχημενη καλλιεργημενη μητερα δε θα δωσει παντα ποιοτητα. Δεν ειναι κριτηριο αυτο. Και βασικα τι ειναι η ποιοτητα; Τρωγεται; Το παιδι αγαπη θελει, χρονο και ενδιαφερον, που οι περισσοτεροι μορφωμενοι δεν εχουν, γιατι ειναι χαμενοι στα δικα τους προβληματα, και χτυπανε υπερωριες στο γραφειο. Βλεπεις και αμορφωτους σιγουρα, αλλα, ω τι εκπληξη, δεν ειναι η πλειοψηφια! Εχω δει ακομα και κοινωνικους λειτουργους! Με μεταπτυχιακο η αλλη στην αγγλια κοινωνικη λειτουργος και η κορη της με 2 αποπειρες αυτοκτονιας μεχρι τη δευτερα γυμνασιου. και δε λεω οτι πριν εκατο χρονια ηταν καλυτερα τα πραγματα, και βασικα και τοτε και τωρα υπαρχουν και οι βιασμοι και το ξυλο που λες. Δεν ξερω για τα ποσοστα του τοτε, αλλα τοτε ηταν ολοι προσανατολισμενοι στην επιβιωση. Εχεις δει κανεναν μεταναστη μεροκαματιαρη να τρεχει στον ψυχολογο για τα υπαρξιακα του; Μπα. Τωρα η ελληνικη κοινωνια ειναι σε αυτη τη φαση.. και να δουμε που θα οδηγησει.. Και βασικα δε συγκρινω με χειροτερα, αλλα με καλυτερα. Μπορει να ειμαι ρομαντικη και ουτοπικη, αλλα ετσι ειμαι εγω, και ποναω αυτα τα παιδια που υποφερουν.

Quote:

---

Originally Posted by carrie

Αναρωτιεμαι σε ποιον ακριβως κοσμο ζεις.. Οι περισσοτεροι γονεις που θα δεις σε παιδοψυχιατρους με τα παιδια μορφωμενοι ειναι, με πτυχια και καλες δουλειες, δασκαλοι, αρχιτεκτονες, πολιτικοι μηχανικοι, καθηγητες, καθηγητες πανεπιστημιων, και ψυχολογοι ακομα με παιδια στα ναρκωτικα και αυτο το εχω δει. θα μου πεις, αυτοι εχουν την μορφωση για να τα πανε τα παιδια εκει. Και ομως, βλεπεις και αμορφωτους. Οι μορφωμενοι γονεις ειναι συνηθως χαμενοι στην κοσμαρα τους και τα δικα τους προβληματα, να βλεπεις γονεις επιχειρηματιες και το δεκατριαχρονο κοριτσι τους να ειναι σε μπαρ της Αγιας παρασκευης να καπνιζει πουρακι, γιατι η μανα ηταν στο Μιλανο για ψωνια και ο πατερας πηδαγε τη γραμματεα στο γραφειο. Δε θελω να προβω σε αναλυσεις, αλλα η επιτυχημενη καλλιεργημενη μητερα δε θα δωσει παντα ποιοτητα. Δεν ειναι κριτηριο αυτο. Και βασικα τι ειναι η ποιοτητα; Τρωγεται; Το παιδι αγαπη θελει, χρονο και ενδιαφερον, που οι περισσοτεροι μορφωμενοι δεν εχουν, γιατι ειναι χαμενοι στα δικα τους προβληματα, και χτυπανε υπερωριες στο γραφειο. Βλεπεις και αμορφωτους σιγουρα, αλλα, ω τι εκπληξη, δεν ειναι η πλειοψηφια! Εχω δει ακομα και κοινωνικους λειτουργους! Με μεταπτυχιακο η αλλη στην αγγλια κοινωνικη λειτουργος και η κορη της με 2 αποπειρες αυτοκτονιας μεχρι τη δευτερα γυμνασιου. και δε λεω οτι πριν εκατο χρονια ηταν καλυτερα τα πραγματα, και βασικα και τοτε και τωρα υπαρχουν και οι βιασμοι και το ξυλο που λες. Δεν ξερω για τα ποσοστα του τοτε, αλλα τοτε ηταν ολοι προσανατολισμενοι στην επιβιωση. Εχεις δει κανεναν μεταναστη μεροκαματιαρη να τρεχει στον ψυχολογο για τα υπαρξιακα του; Μπα. Τωρα η ελληνικη κοινωνια ειναι σε αυτη τη φαση.. και να δουμε που θα οδηγησει.. Και βασικα δε συγκρινω με χειροτερα, αλλα με καλυτερα. Μπορει να ειμαι ρομαντικη και ουτοπικη, αλλα ετσι ειμαι εγω, και ποναω αυτα τα παιδια που υποφερουν.

---

Εσύ μου μιλάς για Αγ. Παρασκεύή. Ας σου μιλήσω λοιπόν εγώ για Περιστέρι.
Το 99% των μανάδων της δικής μου περιοχής, ήταν νοικοκυρές άρρωστες όλη μέρα να σχολούνται με τα παιδιά τους, το παρκέ στο πάτωμα και το φύλλο στην πίτα να ΜΗΝ είναι εννοείται έτοιμο γιατι τότε η γυναίκα είναι άχρηστη.
Όλη μέρα τρέχαν από πίσω από τα παιδιά μες στην υστερία και την καταπίεση και το βράδυ περίμεναν τον κουβαλητή.

Η μισή μου παρέα στο γυμνάσιο έχει πεθάνει από πρέζα.
Μερικούς που επιβίωσαν τους βλέπω στα φανάρια.
Οι περισσότερες από τις συμμαθήτριες μου έμειναν έγκυος στα 16, παντρεύτηκαν, χώρισαν, δεν σπούδασαν ποτέ και ζουν από διατροφές που παίρνουν και δεν ..παίρνουν.
Αυτά πήραν από το σπίτι τους, αυτά έμαθαν.
Η δική μου η μητέρα δούλευε μέχρι τα εικοσι μου για να μας προσφέρει μια καλύτερη ζωή και δεν μου έλλεψε ποτέ. Το μότο της δεν ήταν "παντρέψου" αλλά "σπούδασε" για να έχεις κάτι για πάντα στα χέρια σου.

Πιάνεις τα άκρα.
Καλή μητέρα δεν είναι αυτή που δε δουλεύει, είναι αυτή που είναι έτοιμη να γίνει μητέρα.

Εγω πανω απο ολα μιλησα για χρονο, αγαπη και ενδιαφερον. Το παιδι διαμορφωνει τεραστιο μερος της προσωπικοτητας του τα πρωτα χρονια της ζωης του, και ειναι πολυ βασικο να υπαρχει η μανα εκει και να τα δινει ολα αυτα. Αμα η μανα δε δουλευει αλλα και παλι δεν δινει αγαπη φροντιδα και προσοχη, το ιδιο καλη με καποια που παραταει το παιδι στις γκουβενραντες ειναι φυσικα. Τωρα αν η μανα ειναι εκτος σπιτιου 6-6 και γυριζει σπιτι να δει το παιδι 3 ωρες που ηταν ολη μερα στον παιδικο σταθμο, σορρυ αλλα δεν θα την χειροκροτησω. οσο για το "ετοιμη να γινει μητερα", ειπαμε, επειδη ετσι κανουν ολοι, επειδη ετσι πρεπει, για να στεριωσει ο γαμος κτλ. Ποσο θελουν να φερουν εναν νεο χρησιμο ανθρωπο στον κοσμο και να τον στηριξουν και να διαμορφωσουν την προσωπικοτητα του, αστο, ουτε για αστειο. Γιατι την προσωπικοτητα του δεν θα την διαμορφωσει το προνηπιο, η αλβανιδα νταντα ή η γιαγια του. Μπορει να λες οτι ειναι αχαρος αυτος ο ρολος της μανας για τη γυναικα, εγω θεωρω οτι ειναι ο δυσκολοτερος, απαιτητικοτερος, και με τις μεγαλυτερες ευθυνες ρολος που μπορει να υπαρχει, καθως η γυναικα διαμορφωνει εναν νεο ανθρωπο, την νεα γενια, το μελλον..

Quote:

---

Originally Posted by carrie

Εγω πανω απο ολα μιλησα για χρονο, αγαπη και ενδιαφερον. Το παιδι διαμορφωνει τεραστιο μερος της προσωπικοτητας του τα πρωτα χρονια της ζωης του, και ειναι πολυ βασικο να υπαρχει η μανα εκει και να τα δινει ολα αυτα. Αμα η μανα δε δουλευει αλλα και παλι δεν δινει αγαπη φροντιδα και προσοχη, το ιδιο καλη με καποια που παραταει το παιδι στις γκουβενραντες ειναι φυσικα. Τωρα αν η μανα ειναι εκτος σπιτιου 6-6 και γυριζει σπιτι να δει το παιδι 3 ωρες που ηταν ολη μερα στον παιδικο σταθμο, σορρυ αλλα δεν θα την χειροκροτησω. οσο για το "ετοιμη να γινει μητερα", ειπαμε, επειδη ετσι κανουν ολοι, επειδη ετσι πρεπει, για να στεριωσει ο γαμος κτλ. Ποσο θελουν να φερουν εναν νεο χρησιμο ανθρωπο στον κοσμο και να τον στηριξουν και να διαμορφωσουν την προσωπικοτητα του, αστο, ουτε για αστειο. Γιατι την προσωπικοτητα του δεν θα την διαμορφωσει το προνηπιο, η αλβανιδα νταντα ή η γιαγια του. Μπορει να λες οτι ειναι αχαρος αυτος ο ρολος της μανας για τη γυναικα, εγω θεωρω οτι ειναι ο δυσκολοτερος, απαιτητικοτερος, και με τις μεγαλυτερες ευθυνες ρολος που μπορει να υπαρχει, καθως η γυναικα διαμορφωνει εναν νεο ανθρωπο, την νεα γενια, το μελλον..

---

κάρι...δεν διαφωνώ στα παραπάνω αν και πάλι μου φαίνονται λίγο ακραία καθώς πιστεύω πως αν μια γυναίκα είναι γεννημένη για μάνα θα βρει τον τρόπο της όπως και η δικιά μου που δουλευε αλλά μας έσκαγε από αγάπη και ενδιαφέρον.
Διαφωνώ κάθετα με τα παρακάτω.

Quote:

---

Originally Posted by carrie

Πραγματικα στεναχωριεμαι που καποιοι ανθρωποι νιωθουν ετσι.. Αλλα δεν ειναι μονο οι αντρες.. Η μαλλον, οι αντρες χασανε το ρολο τους, οταν οι γυναικες μετα το Β' ΠΠ χασανε τον δικο τους.. Αντι να ειναι τα θηλυκα ασφαλη λιμανια για τον κουβαλητη του σπιτιου, πηγη παρηγοριας, ασφαλειας, ζεστασιας και αγαπης για τον αντρα τους, μανες της νεας γενιας, διαμορφωτες παιδιων και αρα του μελλοντος της κοινωνιας, γινανε "αντρακια", πηγανε στις φαμπρικες, φυγανε απο το σπιτι, και καθε βραδυ δυο αγωνιστες γυριζανε σε αυτο, με κανεναν να αγκαλιασει και να φροντισει τα "τραυματα" τους.. Τα παιδια τα ανελαβαν οι γιαγιαδες, οι θειες, οι γειτονοι, ο παιδικος σταθμος, οι φιλιππινεζες, και ετσι εχουμε φτασει η νεα γενια να εχει τοσα πρβληματα, και να μην εχει αγαπηθει. θεωρησαν καποιοι οτι ο ρολος της γυναικας ηταν υποδεεστερος και επρεπε να γινει σαν τον αντρα, ομως η φυση με σοφια επλασε τα δυο φυλα με τις διαφορες τους και τους ρολους τους, και εμεις για αλλη μια φορα τα ανατρεψαμε.. Σας καταλαβαινω εσας αντρες που δεν εχετε πια αυτο το θηλυκο ασφαλες λιμανι να σας γαληνευει και να δινει νοημα στη ζωη σας, και τις γυναικες που χαμενες στον πολεμο αποδειξης της "ισοτητας" και της ικανοτητας τους, χασανε τον εαυτο τους, την θηλυκοτητα τους, την γονιμοτητα τους, την ασφαλεια και την ζεστασια που τους εδινε ο αντρας τους και την ικανοποιηση που τους εδινε η ανατροφη των παιδιων τους, που θεωρουνε πια οτι ειναι πολυς "λιγος" ρολος..

---

Με αυτά διφωνώ κάθετα και οριζόντια και πραγματικά εκπλήσομαι που τα πιστεύεις.
Σου είπα από την αρχή της κουβέντας μας πως νόμιζα πως κάνεις πλάκα όταν πρωτοδιάβασα το ποστ σου.

ωχ αμαν!
δεν εχω το κουραγιο να το αντιμετωπισω αυτο...
δουλευα το κακομοιρο μεχρι το απογυμα και μεχρι τωρα μαγειρευα και συμμαζευα!!!

ΡΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΙΝ
πιασε δουλεια κοπελα μου, εγω συνυπογραφω προκαταβολικα.

συνοπτικα,συμφωνω απολυτα με την θεοφανια, πολυ θα ηθελα να απαντησω αναλυτικα στην καλη μας καρι, αλλα δεν αντεχω....

τελοσπαντων ολη η ψυχολογικη κοινοτητα συμφωνει για το ποσο κρισιμα και καθοριστικα ειναι τα πρωτα χρονια ζωης του ανθρωπου και για το ποσο απαραιτητη και σημαντικη ειναι η παρουσια της μητερας. Αν δεν συμφωνειτε εσεις μαζι μου δεν πειραζει. Επισης πιστευω και στη σοφια της φυσης που εκανε τη γυναικα μανα. Δεν της εδωσε π.χ. μουσκουλα να παει να κυνηγαει. Τωρα αν πρεπει να τα αναποδογυρισουμε ολα, θα μας ερθουν στα μουτρα μας, οπως και μας ερχονται. Δε χρειαζεται να μιλαω εγω, τα γεγονοτα μιλανε απο μονα τους. Και δοξα τω Θεω, και η επιστημη συμφωνει μαζι μου, αρα δεν ειμαι τρελη. Και παλι μιλαω γιατι το τι ειναι καλο να γινεται, μπορει αυτο τη σημερον ημερα να μην ειναι εφικτο. Αλλα δε θα παραδεχτω ποτε οτι καλα εκανε που εγιεν μανα η γνωστη μου η Βασω, που βλεπει το παιδι της 3 ωρες τη μερα και "το σκαει απο αγαπη", και οταν παιρνει αδεια για τις διακοπες αφηνει το παιδι στην πεθερα για να παει διακοπες με τον αντρα της στο εξωτερικο, και παραπονιεται που δεν εχει χρονο για τον εαυτο της! το παιδι, τι να πει;;;; ΔΙαλογος με την τριχρονη κορη της συμφωνα με τα λεγομενα της ιδιας: Αργα το βραδυ που εχει γυρισει σπιτι: Ελα Νινα να πλυνουμε τα χερια μας, σε περιμενω 10 λεπτα τωρα!! Τριχρονο: Εγω σε περιμενω ολη μερα.. Δε θα συμφωνησω με καμια αποψη του ποσο καλο ειναι να μεγαλωνουν τα παιδια βλεποντας τη μανα σπανια ποτε. Οποτε δε θα απαντησω σε τετοια ποστς παλι.

καρι θα σου απαντησω μονο για την βασω, καθως το υπολοιπο ειναι μεγαλο θεμα και διαφωνω σε παρα πολλα σημεια.
η φιλη σου η βασω απλα δεν επρεπε να κανει παιδι.
δεν φταιει η γυναικεια χειραφετηση γι αυτο...

Quote:

---

Originally Posted by carrie

τελοσπαντων ολη η ψυχολογικη κοινοτητα συμφωνει για το ποσο κρισιμα και καθοριστικα ειναι τα πρωτα χρονια ζωης του ανθρωπου και για το ποσο απαραιτητη και σημαντικη ειναι η παρουσια της μητερας. Αν δεν συμφωνειτε εσεις μαζι μου δεν πειραζει. Επισης πιστευω και στη σοφια της φυσης που εκανε τη γυναικα μανα. Δεν της εδωσε π.χ. μουσκουλα να παει να κυνηγαει. Τωρα αν πρεπει να τα αναποδογυρισουμε ολα, θα μας ερθουν στα μουτρα μας, οπως και μας ερχονται. Δε χρειαζεται να μιλαω εγω, τα γεγονοτα μιλανε απο μονα τους. Και δοξα τω Θεω, και η επιστημη συμφωνει μαζι μου, αρα δεν ειμαι τρελη. Και παλι μιλαω γιατι το τι ειναι καλο να γινεται, μπορει αυτο τη σημερον ημερα να μην ειναι εφικτο. Αλλα δε θα παραδεχτω ποτε οτι καλα εκανε που εγιεν μανα η γνωστη μου η Βασω, που βλεπει το παιδι της 3 ωρες τη μερα και "το σκαει απο αγαπη", και οταν παιρνει αδεια για τις διακοπες αφηνει το παιδι στην πεθερα για να παει διακοπες με τον αντρα της στο εξωτερικο, και παραπονιεται που δεν εχει χρονο για τον εαυτο της! το παιδι, τι να πει;;;; ΔΙαλογος με την τριχρονη κορη της συμφωνα με τα λεγομενα της ιδιας: Αργα το βραδυ που εχει γυρισει σπιτι: Ελα Νινα να πλυνουμε τα χερια μας, σε περιμενω 10 λεπτα τωρα!! Τριχρονο: Εγω σε περιμενω ολη μερα..
Δε θα συμφωνησω με καμια αποψη του ποσο καλο ειναι να μεγαλωνουν τα παιδια βλεποντας τη μανα σπανια ποτε .

---

νομίζω πως σε αυτό σου έχω απαντήσει πολλές φορές σήμερα.
Το αν η βάσω είναι άχρηστη μάνα, δεν την κάνει ούτε το επάγγελμα ούτε η μόρφωση της.
Δεν το χει.

Quote:

---

Originally Posted by carrie

Οποτε δε θα απαντησω σε τετοια ποστς παλι.

---

Μην απαντάς λοιπόν σε αυτό, απάντησε σε αυτό που δεν σε βλέπω να το θίγεις και αυτή ήταν η αιτια να ανοίξουμε κουβέντα.

Quote:

---

Originally Posted by carrie

Πραγματικα στεναχωριεμαι που καποιοι ανθρωποι νιωθουν ετσι.. Αλλα δεν ειναι μονο οι αντρες.. Η μαλλον, οι αντρες χασανε το ρολο τους, οταν οι γυναικες μετα το Β' ΠΠ χασανε τον δικο τους.. Αντι να ειναι τα θηλυκα ασφαλη λιμανια για τον κουβαλητη του σπιτιου, πηγη παρηγοριας, ασφαλειας, ζεστασιας και αγαπης για τον αντρα τους, μανες της νεας γενιας, διαμορφωτες παιδιων και αρα του μελλοντος της κοινωνιας, γινανε "αντρακια", πηγανε στις φαμπρικες, φυγανε απο το σπιτι, και καθε βραδυ δυο αγωνιστες γυριζανε σε αυτο, με κανεναν να αγκαλιασει και να φροντισει τα "τραυματα" τους.. Τα παιδια τα ανελαβαν οι γιαγιαδες, οι θειες, οι γειτονοι, ο παιδικος σταθμος, οι φιλιππινεζες, και ετσι εχουμε φτασει η νεα γενια να εχει τοσα πρβληματα, και να μην εχει αγαπηθει. θεωρησαν καποιοι οτι ο ρολος της γυναικας ηταν υποδεεστερος και επρεπε να γινει σαν τον αντρα, ομως η φυση με σοφια επλασε τα δυο φυλα με τις διαφορες τους και τους ρολους τους, και εμεις για αλλη μια φορα τα ανατρεψαμε.. Σας καταλαβαινω εσας αντρες που δεν εχετε πια αυτο το θηλυκο ασφαλες λιμανι να σας γαληνευει και να δινει νοημα στη ζωη σας, και τις γυναικες που χαμενες στον πολεμο αποδειξης της "ισοτητας" και της ικανοτητας τους, χασανε τον εαυτο τους, την θηλυκοτητα τους, την γονιμοτητα τους, την ασφαλεια και την ζεστασια που τους εδινε ο αντρας τους και την ικανοποιηση που τους εδινε η ανατροφη των παιδιων τους, που θεωρουνε πια οτι ειναι πολυς "λιγος" ρολος...

---