Που είναι η ΕΛΠΙΔΑ , οεο;

Κάπου είδα ότι γράφεις για το παρελθόν... το παρελθόν δεν πρόκειται ν' αλλάξει... αυτό για το οποίο ίσως μπορούμε να κάνουμε κάτι είναι το μέλλον... κάποτε μια ψυχολόγος μου είπε ότι ζω με το παρελθόν.. σα τις γιαγιάδες... είχε δίκιο... κάποια στιγμή κατάφερα να το αφήσω πίσω μου.. και δεν ήταν διόλου ευχάριστο το παρελθόν μου.... και μέσα στο σπίτι προβλήματα και ο κοινωνικός περίγυρος άστα να πάνε... κι όλα αυτά για 18 ολόκληρα χρόνια.. επίσης κάπου είδα ότι γράφεις ότι τρως μπενελίκια... να μην ανέχεσαι τα μπενελίκια κανενός.. σου αξίζουν πολύ καλύτερα πράγματα...

Quote:

---

Originally Posted by IRENEMARINA

Κάπου είδα ότι γράφεις για το παρελθόν... το παρελθόν δεν πρόκειται ν' αλλάξει... αυτό για το οποίο ίσως μπορούμε να κάνουμε κάτι είναι το μέλλον... κάποτε μια ψυχολόγος μου είπε ότι ζω με το παρελθόν.. σα τις γιαγιάδες... είχε δίκιο... κάποια στιγμή κατάφερα να το αφήσω πίσω μου.. και δεν ήταν διόλου ευχάριστο το παρελθόν μου.... και μέσα στο σπίτι προβλήματα και ο κοινωνικός περίγυρος άστα να πάνε... κι όλα αυτά για 18 ολόκληρα χρόνια.. επίσης κάπου είδα ότι γράφεις ότι τρως μπενελίκια... να μην ανέχεσαι τα μπενελίκια κανενός.. σου αξίζουν πολύ καλύτερα πράγματα...

---

Έχεις απόλυτο δίκιο. Δυστυχως όπως θα ξέρεις όμως ειναι δυσκολο

Τι ζητάω; Μια ευκαιρία σ αυτή τη ζωή. Τελευταία σκέφτομαι πως δεν υπάρχει ούτε μια πιθανότητα στο εκατομμύριο να βρω δουλειά. Αυτό με τσακίζει.Τρώω πόρτα συνέχεια και δεν ξέρω ποια κατεύθυνση να πάρω.Απογοήτευση

Νιώθω πως όλα τα όνειρα και οι ελπίδες διαψεύστηκαν. Πως δεν έχω λόγο ύπαρξης,
Ακροβατώ στο κενό.
Χμμμ μάλλον δε μπορώ ακόμη να απαλλαγώ από τα δηλητήρια.

Τι θα ήθελα; Σε έναν ιδανικό κόσμο να έχω δουλειά και να αξιοποιηθούν τα ταλεντα μου. Σ αυτόν τον κόσμο απλώς δουλειά για τα λεφτά - οτιδήποτε. Να μπορώ να επιβιωσω.
Πως να μη νιώθω χάλια χωρίς δουλειά; Και όταν η απόρριψη είναι καθημερινότητα;
Σαν να μη χωράω σ αυτό το κόσμο....
Βαρέθηκα. απογοητεύτηκα. Δε βρίσκω λόγο να χαμογελάω.

Δεν μιλάω... Έχω κλειστεί σε μένα. Δε βρίσκω πια τίποτα να πω. Βγαίνω έξω με το φίλο μου και είμαι μουγκή. Μόνο σκέφτομαι, σκέφτομαι πως είμαι λιγάκι δειλή και δε μπορώ να αρπάξω τη ζωή να τη ζήσω. Είναι και συνέχεια το θέμα της δουλειάς που δεν έχω στο μυαλό μου και μένω σιωπηλή. "Γιατί δε μιλάς;" Τι να πω; Αυτά με απασχολούν αλλά ποιος θα με ακούσει ΠΑΛΙ; Αφού ναι θα πω ξανά τα ίδια και τα ίδια.... Αλλά ναι αυτά με απασχολούν και δε μπορώ να ξεφύγω με τίποτα. Σα να μην έχω μεγαλώσει και χρειάζομαι υιοθεσία , σαν σκυλί ένα καταφύγιο να γλιτώσω. Προστασία... Νιώθω πως δεν υπάρχει τίποτα για μένα, πως είναι όλα αβέβαια... Κρέμομαι από μια κλωστή.
Τώρα για το αν με βοηθάει η ψυχολόγος, για να είμαι ειλικρινής τελευταία δεν βλέπω τα λόγια τα ωραία τα μεγάλα σαν βοήθεια, Θέλω να αλλάξει η ζωή μου και αυτό δε γίνεται με μπλα μπλα μπλα.... Ωχ αμάν... Μαλακίες είναι όλα και χαμένος χρόνος. Στο μεταξύ είμαι άνεργη και χαμένη. Νιώθω σαν ανάπηρη. ΧΑΟΣ

Παιδια και εγω καταθλιπτικη ειμαι αλλα ευτυχως βρηκα το φαρμακο που μου ταιριαζει και ειμαι πολυ καλυτερα πιστευω οτι κ για εσας υπαρχει απλως οπως κ εγω αρχικα ταλαιπωρηθηκα θα το βρειτε και εσεις εχω ψαξει παρα πολυ οτι αφορα τις παθησεις τετοιου τυπου και ειναι πλεον πολυ συνηθισμενο να πασχει καποιος απο αυτες .Ομως η ιατρικη εχει εξελιχθει κ συνεχως νεα φαρμακα εισερχονται στην αγορα πιο βελτιωμενα.Επισης υπαρχουν σκευασματα βοτανα βιταμινες και τροφες πλουσιες σε Ω-3 λιπατα που βοηθανε πολυ.Στο ιντερνετ υπαρχουν πολλες πληροφοριες μην το βαζετε κατω.Υπαρχει θεος και την επομενη φορα που δειτε κατι ομορφο και το θαυμασετε να το θυμηθητε σας παρακαλω υπαρχουν παρα πολλα τετοια . Απλα εμεις οι ανθρωποι ξεχναμε να πουμε μια απλη λεξη που για τα απλα και καθημερινα πραγματα που τπ αποδεικνυουν αυτο..το ¨"ευχαριστω"¨.Εχω κανει εργο ζωης να βοηθαω ατομα που υποφερουν με οποιο τροπο μπορω γιατι "Υπαρχει μεγαλυτερη ευτυχια στο να δινεις παρα στο να λαβαινεις¨" Καλη δυναμη και μακαρι να μπορω να κανω κατι να βοηθησω ειλικρινα!!!

Όπου κι αν παω η Ελλάδα με πληγώνει.
Λυπάμαι πολύ για την ανεργία που γράφεις. Δεν ξέρω αν είναι ουτοπικό, αλλά μήπως θα μπορούσες να ανοίξεις δική σου δουλειά με φίλους; Διαβάζω πως κλείνουνε πολλά μαγαζιά, ίσως κάτι με το διαδίκτυο, μπλουζάκια για τουρίστες, με σλόγκαν, όπως "λατρεύω την Ελλάδα" ή "όπως κάθε χρόνο στην Κρήτη", ή με θρησκευτικά μοτίβα;

Τήνος, Αγιο Ορος, Παναγια Σουμελα, κυριως τα Μετεωρα, κοκ.

Quote:

---

Originally Posted by νοσταλγία

Όπου κι αν παω η Ελλάδα με πληγώνει.
Λυπάμαι πολύ για την ανεργία που γράφεις. Δεν ξέρω αν είναι ουτοπικό, αλλά μήπως θα μπορούσες να ανοίξεις δική σου δουλειά με φίλους; Διαβάζω πως κλείνουνε πολλά μαγαζιά, ίσως κάτι με το διαδίκτυο, μπλουζάκια για τουρίστες, με σλόγκαν, όπως "λατρεύω την Ελλάδα" ή "όπως κάθε χρόνο στην Κρήτη", ή με θρησκευτικά μοτίβα;

---

Δυστυχώς ούτε να ανοίξεις κάτι δικό σου γινεται αν δεν έχεις το ******** κεφάλαιο....

Το μυαλό κόλλησε . Θα 'θέλα να μουν παιδάκι να μην είχα ευθύνες. Πόσο μου τη δίνει που ως παιδι ήμουν "τύπος και υπογραμμός" και δεν απόλαυσα παιδική ηλικία... Υπάρχουνε στιγμές απόλυτης τεράστιας μονάξιας , που δεν έχω κανέναν να πω τι νιώθω στα αλήθεια και αυτή είναι μια τέτοια στιγμή. Αχ να γινόταν ένα θαύμα! Αχ να γινόταν να ξυπνούσα αύριο πρωί και όλα να τανε αλλιώς! Να ήξερα πως όλα θα πήγαιναν καλά , να ήμουν βέβαιη. Θα μου έφευγε αυτό το βάρος που νιώθω και η ανησυχία. Να μπορούσα να είμαι αισιόδοξη και να ονειρεύομαι. Το όνειρο μου είναι να μπορώ να ονειρεύομαι χωρίς φόβο, Να χαμογελάω, να είμαι ήρεμη.
Τώρα κολυμπάω μέσα στο φόβο....

Quote:

---

Originally Posted by crazy

Παιδια και εγω καταθλιπτικη ειμαι αλλα ευτυχως βρηκα το φαρμακο που μου ταιριαζει και ειμαι πολυ καλυτερα πιστευω οτι κ για εσας υπαρχει απλως οπως κ εγω αρχικα ταλαιπωρηθηκα θα το βρειτε και εσεις εχω ψαξει παρα πολυ οτι αφορα τις παθησεις τετοιου τυπου και ειναι πλεον πολυ συνηθισμενο να πασχει καποιος απο αυτες .Ομως η ιατρικη εχει εξελιχθει κ συνεχως νεα φαρμακα εισερχονται στην αγορα πιο βελτιωμενα.Επισης υπαρχουν σκευασματα βοτανα βιταμινες και τροφες πλουσιες σε Ω-3 λιπατα που βοηθανε πολυ.Στο ιντερνετ υπαρχουν πολλες πληροφοριες μην το βαζετε κατω.Υπαρχει θεος και την επομενη φορα που δειτε κατι ομορφο και το θαυμασετε να το θυμηθητε σας παρακαλω υπαρχουν παρα πολλα τετοια . Απλα εμεις οι ανθρωποι ξεχναμε να πουμε μια απλη λεξη που για τα απλα και καθημερινα πραγματα που τπ αποδεικνυουν αυτο..το ¨"ευχαριστω"¨.Εχω κανει εργο ζωης να βοηθαω ατομα που υποφερουν με οποιο τροπο μπορω γιατι "Υπαρχει μεγαλυτερη ευτυχια στο να δινεις παρα στο να λαβαινεις¨" Καλη δυναμη και μακαρι να μπορω να κανω κατι να βοηθησω ειλικρινα!!!

---

H τροφη εχει να κάνει με την κατάθλιψη;

Hi donald_girl

Πιστευω στην Ελλαδα οτι ειναι λιγο παραξηγημενα τα πράγματα στο θέμα εργασίας . Αν δυσκολεύεσαι να βρεις στο πτυχίο σου εργασία βρες κάτι άλλο, σε ένα καφέ η πωλήτρια κάπου , η το καλοκαίρι σε ένα ξενοδοχείο για κάποιους μήνες . Δεν είναι λύση το να κάθομαι σπίτι μπροστά από ένα υπολογιστή και να στεναχωριέμαι. Το θεωρώ αδιανόητο Δευτέρα πρωί να μην βρίσκομαι κάπου και να παλεύω ακόμα και δωρεάν μονό και μονό για να νοιώθω ότι είμαι χρήσιμος, καταλαβαίνεις τι λέω. Και εγώ σπούδασα στο εξωτερικό και ξέρω τι θα πει να επενδύεις και να ελπίζεις μια μέρα ότι θα εργαστείς στο πτυχίο σου αλλά δεν .

Αν έχεις ξεπεράσει το θέμα "σπούδασα πτυχίο και πρέπει να εργαστώ μονό σε αυτό" έχεις κάνει πρόοδο. Όλες οι δουλειες είναι χρήσιμες και καμιά δεν είναι ντροπή. Για να νοιώσεις καλύτερα ρώτησε τον περίγυρο αν μπορείς να εργαστείς κάπου αφιλοκερδώς κάποιες μέρες τη βδομάδα. Να έχεις ευθύνες και να είσαι υπόλογος αν δεν τις εκπληρώσεις , να σε αναγκάσει να πιεστείς να τρέξεις .


να παλέψεις για το καλύτερο

Φιλικα

Quote:

---

Originally Posted by skywalker

Hi donald_girl

Πιστευω στην Ελλαδα οτι ειναι λιγο παραξηγημενα τα πράγματα στο θέμα εργασίας . Αν δυσκολεύεσαι να βρεις στο πτυχίο σου εργασία βρες κάτι άλλο, σε ένα καφέ η πωλήτρια κάπου , η το καλοκαίρι σε ένα ξενοδοχείο για κάποιους μήνες . Δεν είναι λύση το να κάθομαι σπίτι μπροστά από ένα υπολογιστή και να στεναχωριέμαι. Το θεωρώ αδιανόητο Δευτέρα πρωί να μην βρίσκομαι κάπου και να παλεύω ακόμα και δωρεάν μονό και μονό για να νοιώθω ότι είμαι χρήσιμος, καταλαβαίνεις τι λέω. Και εγώ σπούδασα στο εξωτερικό και ξέρω τι θα πει να επενδύεις και να ελπίζεις μια μέρα ότι θα εργαστείς στο πτυχίο σου αλλά δεν .

Αν έχεις ξεπεράσει το θέμα "σπούδασα πτυχίο και πρέπει να εργαστώ μονό σε αυτό" έχεις κάνει πρόοδο. Όλες οι δουλειες είναι χρήσιμες και καμιά δεν είναι ντροπή. Για να νοιώσεις καλύτερα ρώτησε τον περίγυρο αν μπορείς να εργαστείς κάπου αφιλοκερδώς κάποιες μέρες τη βδομάδα. Να έχεις ευθύνες και να είσαι υπόλογος αν δεν τις εκπληρώσεις , να σε αναγκάσει να πιεστείς να τρέξεις .


να παλέψεις για το καλύτερο

Φιλικα

---

Μακάρι να είχα τέτοια κόμπλεξ... Το θέμα είναι πως δε με παίρνουν ούτε για καφέδες να σερβίρω.
Στα καφέ είμαι "χοντρή", στα μαγαζιά "δεν έχω ξανακάνει πωλήτρια και θέλουν κάποια έμπειρη"... κλπ κλπ κλπ. Θα ήμουν ανακουφισμένη ως κομπλεξική γιατί θα ήξερα το λόγο της ανεργίας μου. Τώρα ειλικρινά δεν τον ξέρω!

Αύριο είναι ημέρα ψυχοθεραπείας. Τα έχω βαρεθεί τόσο πολύ όλα αυτά και τα θεωρώ ανούσια. Η ζωή μου δεν αλλάζει, τι να αλλάξω τρόπο σκέψης; Τα προβλημάτα είναι σταθερά. Έχω χάσει την εμπιστοσύνη μου στους "ειδικούς". Νιώθω λιγο πελαγωμένη. Τι ανούσιο θα αναλύσουμε πάλι; Μα τι έχω να πω; Δε θέλω να λέω . Βαρεθηκα.... Λόγια λόγια λόγια........
Εμένα με απασχολεί το θέμα της επιβίωσης. Όλα τα άλλα είναι φιλοσοφίες. Πλέον δεν έχω το κουράγιο να σκεφτώ το παρελθόν και μπλα μπλα μπλα. Το μέλλον και το παρόν ειναι τα δύσκολα.

Quote:

---

Originally Posted by donald_girl

Πλέον δεν έχω το κουράγιο να σκεφτώ το παρελθόν και μπλα μπλα μπλα. Το μέλλον και το παρόν ειναι τα δύσκολα.

---

και ισως να μην χρειαζεται αλλο παρελθον κ μπλα μπλα μπλα....στασου σ αυτο που λες εδω. στους προβληματισμους που μας γραφεις.στα πρακτικα σου θεματα κ ανησυχιες.
μπορει ενα μπλα μπλα πανω σ αυτο να σου ειναι πιο χρησιμο απο οσο φανταζεσαι.