Κορινα μοθ 3 κιλα δεν ειναι τιποτα μπροστα στην υγεια μας.3 <βραδια ειμαι χωρις καθολου υπνο ετσι ησουν κι εσυ?Σε ποσο καιρο περασαν οι αυπνιες?
Printable View
Κορινα μοθ 3 κιλα δεν ειναι τιποτα μπροστα στην υγεια μας.3 <βραδια ειμαι χωρις καθολου υπνο ετσι ησουν κι εσυ?Σε ποσο καιρο περασαν οι αυπνιες?
Καλά εννοείται αυτό.Δεν έχω παράπονο για τα κιλά γιατί πριν το φαγητό ήταν μαρτύριο για μένα ενώ τώρα τρώω κανονικά.Οσο για τον ύπνο,αυτό που παθαίνεις τώρα εσύ το είχα αρκετά χρόνια πριν πάρω φάρμακα και πέρασε τότε μόνο του χωρίς φάρμακα.Ημουν έτσι για πολλούς μήνες,ή κοιμόμουν τις πρωινές ώρες μόνο ή κάποιες μέρες και καθόλου.Σαν ζόμπυ ήμουν.Δεν ξέρω πώς έφυγαν αυτά.Μάλλον όταν σταμάτησα να ανησυχώ τι θα γίνει με τον ύπνο,σαν να το συνήθισα..τότε άρχισα να καλυτερεύω.Πριν αρχίσω το εφεξόρ ειχα αλλου ειδους προβληματα με τον υπνο.Ξυπνούσα μέσα στη νύχτα πολλές φορές,κάποιες φορές με κρίσεις πανικού.Και μετά το πρωί κοιμόμουν μέχρι αργά,πολλές ώρες και πάλι δεν μπορούσα να ξυπνήσω και ένιωθα κουρασμένη.Αυτά πιστεύω πέρασαν χάρη στο εφεξόρ.Ελπίζω να σε βοηθήσουν τα φάρμακα στον ύπνο αλλά πέρα από τα φάρμακα όσο μπορείς να μην σκέφτεσαι και αγχώνεσαι για το αν και πότε θα μπορέσεις να κοιμηθείς τόσο πιο γρήγορα θα το ξεπεράσεις.
οταν δεν κοιμαμαι καθολου το αγχος μου επιτεινεται στοφουλ και δε μπορω να το ελεγξω.....οπως σημερα..
πειτε μου οτι ολα θα περασουν ρε παιδια σας ικετευω!2 χρονια πανε...χωρις γιατρεια με καταθλιψη,,αγχος..πανικους.. .αποπραγματοποιηση...εχω χασει τον εαυτο μου ,,τους φιλους μου...εχω σκεφτει να πεθανω.....ποτε θαρθει η γαμημενη η ασπρη μερα????οπου θα ερθει το χαμογελο στα χειλη μου??οπου θα ζω σα φυσιολογικος ανθρωπος και δε θα φοβαμαινα βγω εξω γιατι τα βλεπω ολα ψευτικα...πισω απο ενα τζαμι...γιατι νιωθω οτι ζω σε αλλη διασταση....ΠΟΤΕ?????????????????????? ??????????????????????
Τι σε αγχώνει τόσο πολύ στο ότι δεν κοιμάσαι?Τι φοβάσαι?
ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ οτι δεν επικοινωνω με την πραματηκοτητα και τους ανθρωπους..οτι γυρω μου ολα ειναι ψευτικα κκαι εχω εγκλωβιστει πισω απο ενατζαμι και δε θα βγω ποτε απο εκει....οτι περνανε τα χρονια απο μπορστα μου κι εγω ειμαι κατακοιτη στην ουσια και ανυμπορη να κανω οτιδηποτε...οτι θα ερθει παλι ο καιρος για δουλεια κι εω δε θα μπορω να δουλεψω...οτι δεν εχω εναν ανθρωπο να μαγαπαει και να με φροντιζει και να μου δινει κουραιο στην κατασταση που ειμαι...οτι ημουν πανεξυπνο και φουλ συναισθηματικο παιδι και τωρα δε μπορω ουτε να νιωσω τιποτα..παρα μονο απαθεια...ουτε να σκεφτω λες και εχω παει εκεφαλικο....νιωθω οτι ακομη κιενα παιδι ειναι πιο εξυπνο απο μενα κι ας εχω βγαλει πανεπιστημιο....ΝΙΩΘΩ ΟΤΙ ΔΕ ΖΩ......ΟΤΙ ΔΕ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΖΗΣΩ......οτι δεν επικοινωνω με το περιβαλλον σα να ειμαι σε αλλη διασταση και ολα μου φαινονται ψευτικα (αποπραγματοποιηση) και δεν ξερω πως σκατα αντιμετωπιζονται ολα αυτα....
ΜΑΚΑΡΙ ΜΑΚΑΡΙ ΜΑΚΑΡΙ ΜΑΚΑΡΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ ΙΙΙ ΝΑΚΟΙΜΗΘΩ ΣΗΜΕΡΑ!!!!!!!!ΚΑΝΤΕ ΟΛΟΙ ΘΕΤΙΚΟ ΦΟΚΟΥΣ!
Αχ βρε κοριτσάκι μου πόσο σε καταλαβαίνω σε όλα αυτά που περνάς!Για το θέμα του ύπνου όμως προσπάθησε να το δεις λίγο διαφορετικά.Αν κοιμηθείς καλώς.Αν δεν μπορέσεις,ε και?τι έγινε?Δεν θα συμβεί και τίποτα.Δεν θα πάθεις τίποτα.Ξέρω ότι είναι δύσκολο να σκεφτεσαι έτσι αλλά ειλικρινά εγώ όταν άρχισα να σκέφτομαι έτσι τότε μόνο άρχισε να φτιάχνει ο ύπνος μου.Οσο αγχωνόμουν για το αν θα κοιμηθώ τόσο δεν μπορούσα.Μην ζορίζεις τον εαυτό σου να κοιμηθεί.Θα κοιμηθεί όποτε και αν θέλει.
5η μερα σημερα...τουλαχιστον κοιμηθηκα το βραδυ...φαινεται δεν αντεξε ο οργανισμος τοση αυπνια...ξυπνησα με πολυ αγχος...καμια αγγαλη ως τωρα....
Εεε περίμενε!Νωρίς είναι ακόμη..
Ποσο πρεπει να περιμενω??κι αν δε μου αυξησει τη δοση?????
Το αγχος μου στο μεταξει ειναι κορυφωμενο!ΣΑς βοηθησσαν τα εφεξορ στο αγχος?υπαρχει κανεις που ναπαιρνε μονο 75 μγκ ???
Κάτσε να περάσουν τουλάχιστον 2-3 βδομάδες.Λίγη υπομονή.Λογικά θα σου το ανεβάσει αφού έχεις τόσο πολύ άγχος.Το 75 λίγο είναι για τέτοιες περιπτώσεις.Πότε έχεις να πας στο γιατρό σου για να σου πει?
Eχει μια εβδομαδα που πηγα βασικα σημερα ειναι η εκτη μερα που θα το παρω...το λεω επειδη παιρνω και αλλα χαπια και αυτη ειναι και λιγο περιεργη...μου εγραψε και τα φριζιουμ αντι για τα ζαναξ για το πολυ αγχος, αλλα δε μπορεσα να τα παρω...μια μερα τα πηρα και κοντεψα να πεθανω...ειλικρινα ειπα ετοιμαστε την κηδεια μου...τα ζαναξ δε με καλυπτουν δεν της το εχω πει οτι δεν τα παιρνω τα φριζουμ αυτη μου ειπε να τα συνεχισω αλλα εγω τα ειδα ολα σου λεω.....δε μπορουσα να σταματησω να κλαιω και ηταν σαν ολη τη μερα να ειχα πανικο...και δεν ξερω τι να κανω...αν την παρω τηλ και της το πω θα με βρισει....
Αν σε βρίσει θα είναι αυτή για βρίσιμο...Αν δεν αντέχεις δηλαδή τι να κάνεις?Να το παίρνεις για να μην θυμώσει?Σιγά..Εκτός από εφεξόρ και ζαναξ ποια άλλα φάρμακα παίρνεις?