Είμαι αξιολύπητη

Koιτα, απο οτι φαινεται απο τα δυο τελευταια μηνυματα σου, επιτελους, ενω χτες εβλεπες τα δικα σου και καλα στραβα, σημερα βλεπεις τα δικα του! Η αληθεια θα ειναι καπου στη μεση, και αυτος μπορει να ειναι νταης, και εσυ μπορει να του εχεις δωσει το χωρο να κανει τα νταηλικια του.. Παντως απο τα χρονια εμπειριας μου, ενα εχω να πω, ειναι εξαιρετικα σπανιο αντρας να κανει συζητηση για τα προβληματα μιας σχεσης. Εχουν εμφυτη μαλλον στο ντιενει τους την στρατηγικη της στρουθοκαμηλου, χωνω το κεφαλι στην αμμο, δε βλεπω προβληματα, αρα δεν υπαρχουν προβληματα. Ισως αν ο αλλος σε ηθελε τρελα, τρελα ομως, να εκανε ακομα και αυτο το εξτριμ σπορ, συζητηση δηλαδη! Εσυ ομως λες θες να δωσεις αγαπη, δε θες να παρεις κιολας; Δεν θες ο αλλος να σε λατρευει; Αμα δεν κοβεται για σενα συζητηση δε θα δεις, συμφωνα με την δικη μου εμπειρια.

Εγώ εχθές φοβήθηκα με το μένος που μου έβγαλε, την ασχήμια αυτών που είπε και το πόσο δεν μπορούσε να καταλάβει τον τρόπο που μιλούσε. Αυτός ο άνθρωπος έχει πρόβλημα με το διάλογο. Δεν μπορεί να κάνει γενικά. Είναι ο ορισμός του αδιάλλακτου. Δεν πιστεύω ότι με αγαπάει, τουλάχιστον όπως έλεγε. Γιατί όταν αγαπάς τον άλλον θέλεις να τον κρατήσεις κοντά σου. Δεν τον μειώνεις εκεί που δεν παίρνει.
Και ναι, κάνεις μια προσπάθεια να δεις και λίγο έξω από το μικρόκοσμό σου. Να δεις την πλευρά του άλλου.

Quote:

---

Originally Posted by Ξωτικό

Αχ αχ αχ...τι θα σε κανω...αχ...

ημουν 4 χρονια σε σχεση που ηταν αρρωστη και εμενα με αρρωσταινε παραπανω...

Αχ αχ αχ...

ο φοβος της εγκαταληψης...αχ...
αυτος ο φοβος οτι θα σε αφησει
κι εσυ θα μαραζωνεις ενω εκεινος;;;
εκεινος κλαην μαην ον δε λαην
και τρελαινεσαι...

ΦΥΣΙΚΑ και τρελαινεσαι!
εχουμε εναν με νευρικο συστημα στην τσιτα
κι εναν αλλον με το να εχει γεννηθει σε καζανι γραψαρχιδινης
ΦΥΣΙΚΑ και τρελαινεσαι...

δεν θα καθησω να σου πω τι περασα στη σχεση αυτη
...
περαν του αρρωστημενα.

Να φοβασαι μην χασεις εσενα....οχι τον αλλον...

ο καθενας κοιταει την παρτυ του
και καλα κανει
και καλα κανω.

Παρε αποφασεις
ειναι ναρκωτικο...
σε διωχνει με εναν τροπο και σε κρατα με αλλον.

Ακους ποτε τη φωνη μεσα σου που λεει φυγε ρεεεεε, αυτος θα σε τρελανει.
Την ακους;
Ακου τη καλα. Ειναι το υγιες κοριτσι μεσα σου που σε φωναζει για βοηθεια.

Αξιζεις καλυτερα, Αξιζεις πιο ηρεμα απο αυτα.
ΗΡΕΜΙΑ...φροντιδα...

Αρχισε να τα δινεις στο παιδι μεσα σου. Εχει ΜΟΝΑΧΑ εσενα.Και τρεμει μη σε χασει.

---

Υπάρχει περίπτωση να μάθει να συζητάει χωρίς να απαξιώνει? σε αυτό ελπίζω τόσο καιρό.

Quote:

---

Originally Posted by void

Είμαι αξιολύπητη. Τίποτα περισσότερο. Ένα γύναιο. Θέλω τόσο πολύ να με αγαπάνε που έχω γίνει αξιολύπητη. με απεχθάνομαι. Και με οικτίρω. Γι'αυτό και αυτοί που με ξέρουν δε με θέλουν πια. Και κάθονται μαζί μου από λύπηση και επειδή τους κάνω να με λυπούνται. Κατά τ'άλλα δεν αξίζω μία. Και εσείς εδώ που δε με ξέρετε δε με νοιάζει να το ξέρετε ότι είμαι αξιολύπητη. Δε με ξέρετε ποια είμαι. Αυτοί όμως που με ξέρουν με έχουν κάνει πέρα. Βαρέθηκαν να με λυπούνται και το μόνο που τους μένει είναι να μου μιλάνε άσχημα, γιατί έτσι μου λένε ότι μου χρειάζεται. Είμαι ένα γυναικάκι. Και δε μου αξίζει τίποτα καλό. Μπορεί και να μη μου αξίζει να ζω.

---

προσπάθησε επόμένως να δώσεις αγάπη χωρίς να ζητάς να την πάρεις πίσω. Αγάπη δεν εννοώ σεχ αλλά ενδιαφέρον, προσφορά, υποστήριξη, όμορφα πράγματα, μάθε να δίνεις επομένως.

Quote:

---

Originally Posted by void

Υπάρχει περίπτωση να μάθει να συζητάει χωρίς να απαξιώνει? σε αυτό ελπίζω τόσο καιρό.

---

Aπαξιωσε τον χωρις να συζητησεις και θα δεις. Αλλα φοβασαι να το κανεις μην τον χασεις-πληγωσεις κτλ!! Πες του με απλα ελληνικα, πολυ πολυ ηρεμα, που οτι και να σου πει δεθ ατα ραξει την ηρεμια σου, οτι νιωθεις ετσι κι ετσι, οτι θες αυτο και αυτο, αν αρχισει ςνα σε μειωνει κτλ, πες του με μειωνεις, και ουτε να θυμωσεις, ουτε να δειξεις πληγωμενη. ΨΥχραιμια. Ετσι δε θα χασεις το δικιο σου.

Quote:

---

Originally Posted by carrot

προσπάθησε επόμένως να δώσεις αγάπη χωρίς να ζητάς να την πάρεις πίσω. Αγάπη δεν εννοώ σεχ αλλά ενδιαφέρον, προσφορά, υποστήριξη, όμορφα πράγματα, μάθε να δίνεις επομένως.

---

κάροτ αγάπη δίνω. Σε βαθμό που δε δίνω στον εαυτό μου. Ξέρω να δίνω αγάπη, να στηρίζω, να φροντίζω..
ξέρεις πολλούς ανθρώπους που κάνουν ένεση βολταρέν για να σταθούν όρθιοι έτσι ώστε να ετοιμάσουν ένα γλυκό και ένα νόστιμο φαγητό για τον άλλον για να του φτιάξουν τη διάθεση?
ξέρεις ανθρώπους πολλούς που κάθε φορά όταν κοιμούνται με τον άλλον σήκωνονται το πρωί για να ετοιμάσουν πρωινό?
ξέρεις ανθρώπους πολλούς που παρηγορούν τη θεία , τη μάνα του συντρόφου τους, προσπαθούν να βοηθήσουν την οικογένεια του άλλου?
σαφώς και ξέρω να δίνω.
Και όσο δε δίνει ο άλλος δίνω ακόμα περισσότερο για να υπερκαλύψω το κενό.
Είμαι απο τους ανθρώπους που δεν κρατάνε για τον εαυτό τους, ο,τι έχω το δίνω.
και αυτός μου έδινε. Δε διαφωνώ. Αλλά τα αναίρεσε όλα εχθές.
και το κυριότερο, συνεχώς σκέφτομαι αν καλύπτω τον άλλον στη σχέση.
Αναρωτιέμαι αν ο άλλος μπαίνει ποτέ σε αυτή τη διαδικασία.

Quote:

---

Originally Posted by λιλιουμ

Aπαξιωσε τον χωρις να συζητησεις και θα δεις. Αλλα φοβασαι να το κανεις μην τον χασεις-πληγωσεις κτλ!! Πες του με απλα ελληνικα, πολυ πολυ ηρεμα, που οτι και να σου πει δεθ ατα ραξει την ηρεμια σου, οτι νιωθεις ετσι κι ετσι, οτι θες αυτο και αυτο, αν αρχισει ςνα σε μειωνει κτλ, πες του με μειωνεις, και ουτε να θυμωσεις, ουτε να δειξεις πληγωμενη. ΨΥχραιμια. Ετσι δε θα χασεις το δικιο σου.

---

κοίτα αν με πάρει τηλ θα γίνει κάποια συζήτηση στην οποία σίγουρα θα είμαι ήρεμη.
Και θα του πω τι νιώθω. Δεν ξέρω βέβαια κατά πόσο θα ακούσει ουσιαστικά τι λέω.

Quote:

---

Originally Posted by void

κάροτ αγάπη δίνω. Σε βαθμό που δε δίνω στον εαυτό μου. Ξέρω να δίνω αγάπη, να στηρίζω, να φροντίζω..
ξέρεις πολλούς ανθρώπους που κάνουν ένεση βολταρέν για να σταθούν όρθιοι έτσι ώστε να ετοιμάσουν ένα γλυκό και ένα νόστιμο φαγητό για τον άλλον για να του φτιάξουν τη διάθεση?
ξέρεις ανθρώπους πολλούς που κάθε φορά όταν κοιμούνται με τον άλλον σήκωνονται το πρωί για να ετοιμάσουν πρωινό?
ξέρεις ανθρώπους πολλούς που παρηγορούν τη θεία , τη μάνα του συντρόφου τους, προσπαθούν να βοηθήσουν την οικογένεια του άλλου?
σαφώς και ξέρω να δίνω.
Και όσο δε δίνει ο άλλος δίνω ακόμα περισσότερο για να υπερκαλύψω το κενό.
Είμαι απο τους ανθρώπους που δεν κρατάνε για τον εαυτό τους, ο,τι έχω το δίνω.
και αυτός μου έδινε. Δε διαφωνώ. Αλλά τα αναίρεσε όλα εχθές.
και το κυριότερο, συνεχώς σκέφτομαι αν καλύπτω τον άλλον στη σχέση.
Αναρωτιέμαι αν ο άλλος μπαίνει ποτέ σε αυτή τη διαδικασία.

---

Δεν είσαι αξιολύπητη επομένως. Αξιολύπητοι είναι όσοι δεν έμαθαν ποτέ να δίνουν. Και το ζητούμενο δεν είναι να δώσεις μόνο στους φύλακες σου, στον εαυτό σου έχεις καταρχάς την υποχρέωση. Άσε τους αλτρουισμούς για τους συστηματοθέτες.

Quote:

---

Originally Posted by Ξωτικό

βοιντ,
μην περιμενεις-ελπιζεις καποιος να αλλαξει
περαν του εαυτου σου...

Ξερεις τι μου χε πει ο ψυχολογος που πηγαινα στην αρχη;;;

_ξερεις τον βασικο λογο που καταληγει καποιος με νευρωση, ψυχωση;;;
-οχι βεβαια. ξερω γω; ειναι τρελος;;;

-θελει να αλλαξει κατι που δεν αλλαζει...και αρνειται να αποδεχθει οτι απλα δεν μπορει να το αλλαξει.

γκνουπ το ξωτικο.
πρωτο μπουκετο στη μουρη.

οχι, δεν θα αλλαξει. στο υπογραφω.
αφου το ξερεις βρε στο βαθος, το ξερεις. Γι αυτο και βγαινεις απο τα ορια σου, αυτοτιμωρεισαι που ηλπιζες εις ματην.
τι νομιζες;;;
οχι, δεν θα αλλαξει
και αν θες, στο υπογραφω.

Τωρα; τωρα ΤΙ κανεις ειναι το θεμα.

Εχεις απο τη μια, 0% να αλλαξει ο αλλος
και 100% να την κανεις, να ηρεμησεις και να αλλαξεις εσυ.
100% να αλλαξεις. οχι ολα, αλλα ενα.
Ενω 0% να αλλαξει κατι στον αλλον.

Που θα πας;;;

σε θυμωνω ισως που σου στερω την ελπιδα.
χαζουλακι μου...
Εγω κανω παρεα με το παιδακι μεσα σου. Εχω ταχθει να φροντιζω αυτα ολα τα μικρα παιδακια μεσα μας.
Εκει που εισαι, εισαι μονη: παλευεις και φθειρεσαι για το αδυνατο.
Ελα απο δω, περναμε ωραια. παλευουμε για το δυνατοτατο και το καλυτερο. Να εισαι καλα ΕΣΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥ

ναι βρε, εσυ! το αξιζεις μια χαρα!
ασε τις αυτοτιμωριες, κοιταξου στον καθρεφτη
κοιτα καλααααααα
και δες μεσα απο τα ματια σου το κοριτσακι μεσα σου
που φωναζει
εεεεεεεεεεεε! χχχχχεεεεεεεελπ! αγαπαμεεεεεεεεεεε! μονο εσενα εχωωωωωωωωω

ΔΕΣ το. και δωσε ενα σκαστο φιλακι στον καθρεφτη.
οχι σε σενα. Εσυ εισαι για μπατσες που δεν φροντιζεις για τη γαληνη σου.
δωσε φιλακι στο κοριτσακι μεσα εκει στο βαθος
που δεν σε εχει εγκαταλειψει
που πιστευει σε σενα ακομα και τωρα
και συνεχιζει και ελπιζει
σε ΣΕΝΑ.

ΜΗΝ ασχολεισαι με τον ΑΛΛΟΝ. ΔΕΝ ΔΕΝ ΔΕΝ μπορει κανει ςνα τον αλλαξει περαν απο τον ιδιο.
Χωνεψε το, θυμωσε κλαψε, βρισε εμενα αν θες
αλλα ΜΗΝ σπαταλας αλλο δυναμεις και χρονο σε κατι που δεν ειναι σε ΚΑΝΕΝΟΣ τα χερια πλην του ιδιου.

και να σου πω κατι;;;

υπαρχουν αγαπη μου ατομα
που ειναι αρρωστα.
και βδελλες ψυχης...
και παιρνουν ζωη
αφαιρωντας λιγο απο το φως μεσα σου.

ΕΣΕΝΑ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙΣ.
ΕΣΕΝΑ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙΣ.
ΜΟΝΟ ΕΣΥ μπορεις να φροντισεις το κοριτσακι εκεινο.
ΜΗν το απογοητευεις αλλο.
ΔΕΣ το
ΑΚΟΥΣΕ το
ΑΓΑΠΑ το
ΗΡΕΜΗΣΕ το
ΖΕΣΤΑΝΕ το
ΧΑΙΔΕΨΕ το
ΦΙΛΑ το

και ΑΣΕ τον καθε αλλον να αλλαξει ΕΚΕΙΝΟΣ τον εαυτο του.
θελει νομιζεις;;;;γιατι μονο αν ηθελε θα αλλαζε.
Αμ δεν θελει καλο μου...

ειναι βολικο να πινεις το αιμα αλλου
απο το να βγεις να κοπιασεις για να βρεις νερο ωστε να ζησεις....

με πιανεις ρε; η αδικα κενταω;;;;

---

σε πιάνω ξωτικίνα μου..αν αρχίσω να αγαπάω το κοριτσάκι μέσα μου θα φύγουν τα αισθήματα μου για εκείνον?
υπάρχει κάποιος τρόπος να μη βλέπω αυτό που μου δίνει αλλά αυτό που δε μου δίνει ώστε να μη νιώθω?

Quote:

---

Originally Posted by Ξωτικό

ειναι βολικο να πινεις το αιμα αλλου
απο το να βγεις να κοπιασεις για να βρεις νερο ωστε να ζησεις....

---

Η ανθρώπινη αστικοποίηση έχει στερέψει πολλές πηγές.
Στα μέρη μας το νερό της Γης είναι δηλητιριασμένο, πικρό φαρμάκι, χωρίς το φυσικό γλυκό νερό του ποταμού η νεότητα αν και μπορεί να μη φαίνεται, εξατμίζεται.
Έχω την δυσάρεστη εντύπωση πως το νερό που μας πουλάνε είναι ανακυκλωμένο με τεχνιτά μέσα και όχι με φυσικά. Πιθανώς μόνο νερό της θάλασσας να πίνουμε πλέον. Τουλάχιστον στα αστικά κέντρα τα οποία από το πολύ πετρέλαιο μυρίζουν μπαρούτι κατά κάποιο τρόπο.

Βοιντ, κρατα κατι και για σενα. ναι να δινουμε, αλλα απο αυτα που μας περισσευουν. Ο Χριστος ειπε απο τους δυο χιτωνες να δινεις τον εναν. Μια μεση εχεις, δεν μπορεις να την δωσεις για καποιον αλλο! Οχι να αρρωστησεις εσυ για να δωσεις κατι. Ολοι κανουμε τους τραυματιοφορεις στους αλλους, αλλα λιγοι ειναι εκεινοι που μετα απο την προσπαθεια τους να βοηθησουν εναν τραυματισμενο δεν τραυματιζονται και οι ιδιοι.

όταν νιώθεις ότι κάτι αξίζει, ότι σου δίνει κάτι που κανείς δε στο είχε δώσει - πιθανόν γιατί ποτέ δεν έπαιρνες τίποτα οπότε σου φαίνεται πολύ μεγάλο αυτό που σου δίνει ο τωρινός- αφήνεσαι. Και εγώ αυτό έκανα. Και αφέθηκα και δόθηκα. Γι'αυτό το εισέπραξα τόσο βαριά. Αλλά δεν μπορείς να φυτέψεις μπανανιά στον Όλυμπο..ή μάλλον μπορείς να φυτέψεις αλλά δεν μπορείς να ελπίζεις ότι θα μεγαλώσει και θα δώσει καρπούς.

Θέλω να με αγαπάνε και να αγαπώ. Αυτή είναι η κινητήριος δύναμη για μένα. Από αυτόν τον άνθρωπο έχω εισπράξει αγάπη. Αλλά έχω εισπράξει και απαξίωση. Έχω νιώσει και υπέροχα έχω νιώσει και σκατά. Δε φοβάμαι μη δε βρω άλλον άντρα. Δε μου λείπει κάτι. Είμαι μια νορμάλ γυναίκα. Με αυτόν δε νιώθω έτοιμη να τελειώσω. Εκεί είναι το θέμα μου. Σα να μην είναι ώριμο να τελειώσει ακόμα.

void και προς όλους/ες

Ναι, θα υπάρχει κρίση στη σχέση κάποια στιγμή (όποιος και να φταίει, ο ένας και οι δυο ή οι καταστάσεις) ΑΛΛΑ

μπορεί να συνεχίσει μια σχέση όταν έχει υπάρξει βρύσιμο και απαξίωση;

μπορεί η σχέση να έχει συνέχεια που να βλέπει σε θετική εξέλιξη, όταν έχει καταλυθεί ο σεβασμός, όταν έχει ποδοπατηθεί η εκτίμηση;

μπορεί να βγει ένα αποτέλεσμα, όταν στην συζήτηση εισέρχονται νεύρα που ξεπερνούν την λογική και τσαλακώνουν την εικόνα του συντρόφου;

κατά την γνώμη μου ΔΕΝ μπορεί

Αντε και συζητάτε, σήμερα-αύριο, και τα ξανα"βρίσκετε"... So?

Μπορεί να ξεχαστεί το "άντε γαμήσου ηλίθια" ή το "είσαι μαλάκας" (τυχαία παραδείγματα) που ξεστόμισε η κάθε πλευρά;

Kάποια πράγματα, όπως ο σεβασμός εκατέρωθεν, είναι πολύ σημαντικά για την συνέχεια της σχέσης... Και όταν αυτό σαρώνεται, ο δρόμος προς την έξοδο, είναι ο μόνος δρόμος.

Quote:

---

Originally Posted by Seduction

void και προς όλους/ες

Μπορεί να ξεχαστεί το "άντε γαμήσου ηλίθια" ή το "είσαι μαλάκας" (τυχαία παραδείγματα) που ξεστόμισε η κάθε πλευρά;

---

Θα απαντήσω με ευκολία ναι. Μπορεί να ξεχαστεί. Τι σημαίνει μια κουβέντα, σημασία έχει όλη η στάση ενός ατόμου. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν τους έχω ακούσει να βρίζουν ποτέ, αλλά όταν βλέπω τη συμπεριφορά τους σκέφτομαι τι καλύτερα θα ήταν να έβριζαν από το να σκέφτονταν έτσι...
Από το να έχω κάποιον δίπλα μου που να σκέφτεται συνεχώς τι μαλάκας που είμαι, προτιμώ κάποιον που να βρίσει και μερικές φορές αλλά να μην με απορρίπτει συνεχώς.