δεν ξέρω τι με πιάνει ώρες ώρες

Iωάννη θα ήθελα να πω ότι οι ψυχαναγκασμοί αποτελούν σύμπτωμα της κατάθλιψης αλλά η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή προσωπικότητας είναι κάτι άλλο.

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

όσο για τα σενάρια εκδίκησης, εξάσκησε τον εαυτό σου στο να αντιδρά άμεσα, στη στιγμή που γίνεται η "επίθεση" και με τον κατάλληλο τρόπο να βάζεις τους άλλους εκεί που τους αξίζει όταν δέχεσαι πλήγματα με οποιοδήποτε τρόπο. Έτσι θα έχεις λιγότερα απωθημένα και τάσεις εκδίκησης στη συνέχεια και γλυτώνεις αρκετό αρνητισμό στη σκέψη, αφού μάλλον θα νοιώθεις ικανοποίηση παρά οίκτο μετά από κάθε κατάλληλη αντίδραση σου.
Χάνεις τη ροή της ομιλίας σου λόγω των διαστρεβλωμένων σκέψεων που παρεμβάλλονται, ίσως και ανεξέλεγκτα, στις σκέψεις σου που αφορούν το θέμα της ομιλίας.Με την καλλιέργεια της μεθόδου γενικά επιλύεται ή απαμβλύνεται τουλάχιστο το πρόβλημα. Δλδ άμα με τη βοήθεια της μεθόδου γενικά μειώσεις τη συχνότητα και την ένταση των σκέψεων αυτών θα δεις αποτελέσματα και στην ροή της ομιλίας. Και κατά τη διάρκεια της ομιλίας με μια εσωτερική γρήγορη και ανεπαίσθητη εφαρμογή της σε συνδυασμό με προσκόλληση στο θέμα της ομιλίας βλέπεις αποτελέσματα. Εξασκήσου στον έλεγχο και περιορισμό, γιατί όχι και στην πλήρη εξάλειψη τους έχοντας κατά νου ότι το μυαλό είναι το εργαλείο εργασίας σου και πρέπει να κρατήσεις καθαρό.
Για τις φιλίες, τουλάχιστο να μην αυτοεξεφτελιζόμαστε "παρακαλώντας" τους άλλους να μας κάνουν παρέα, επιτυχία είναι αν βρούμε έστω λίγα άτομα με τα οποία να ταιριάξουμε σαν παρέα και που να μας νοιάζονται. Και μάθε να γεμίζεις τις ωρες σου με δημιουργικά πράγμα, χόμπις κλπ.
Το σίγουρο είναι ότι πρέπει να βάλεις από τωρα στέρεες βάσεις στη ζωή σου για επιτυχημένη συνέχεια.

---

όταν μου επιτίθενται, νιώθω την ανάγκη να είμαι ευγενική γιατί πιστεύω ότι έτσι κερδίζω περισσότερα. αλλά σαφώς έχω εγωισμό και πληγώνομαι όταν οι άλλοι με βρίζουν. πρέπει απλώς να το ξεχάσω. απόψε είδα στον ύπνο μου ότι τραβούσα τα μαλλιά από αυτές που με στεναχώρησαν. άλλη φορά είχα δει ότι βαρούσα χαστούκια.
έχεις δίκιο, είναι αυτοεξευτελισμός αυτή η προσκόλληση με τους φίλους..ίσως είναι η ηλικία ή το ότι είμαι μοναχοπαίδι..
θα εξασκήσω κι άλλο το μυαλό μου, να διώχνει τις σκέψεις του κατά βούληση και να συγκεντρώνεται.. είναι ο σωστός δρόμος νομίζω.
μου φαίνεται περίεργο αυτό με την ομιλία διότι πάντοτε άρθρωνα σωστά και μιλούσα γρήγορα, με πλούσιο λεξιλόγιο. δεν έχανα τον ειρμό μου, τουλάχιστον όχι σε τέτοιο βαθμό. ελπίζω να επανέλθω.
στέρεες βάσεις είναι το επιθυμητό, εύχομαι να τα καταφέρω και να βάλω το μυαλό μου σε μια σειρά από τώρα.
εσύ είχες ποτέ ψυχαναγκασμούς, που όταν έρχονταν στο μυαλό σου και τους εξέλισσες να αισθανόσουν καλά, αλλά κατόπιν να ένιωθες μαυρίλα; δλδ μια αμφιθυμία σε σχέση με τη σκέψη. στην αρχή καλό, μετά αρνητικό.. αυτές είναι οι πιο δύσκολες στην αντιμετώπιση νομίζω..

μοναχοπαίδι είσαι; και γω, άστα να πάνε, καταλαβαίνω. Είναι δύσκολα!

ναι μωρέ.. α ήθελα να πω ότι ίσως να έχετε δίκιο και οι δύο. μια δυσθυμία την έχω, καθώς και ψυχαναγκαστικές σκέψεις.. οπότε :) είναι δύσκολο τώρα που μεγάλωσα και φοβάμαι μήπως μείνω ολομόναχη κάποια στιγμή. για αυτό και το κόλλημα με τους φίλους..

Quote:

---

Originally Posted by empar

ναι μωρέ.. α ήθελα να πω ότι ίσως να έχετε δίκιο και οι δύο. μια δυσθυμία την έχω, καθώς και ψυχαναγκαστικές σκέψεις.. οπότε :) είναι δύσκολο τώρα που μεγάλωσα και φοβάμαι μήπως μείνω ολομόναχη κάποια στιγμή. για αυτό και το κόλλημα με τους φίλους..

---

Μια από τα ίδια. Βέβαια παίζει ρόλο και ο χαρακτήρας μου γιατί έχω κληρονομήσει την νοοτροπία του πατέρα μου που τοποθετεί πολύ ψηλά την φιλία. Πολλές φορές αισθάνομαι σε σχέση με την νοοτροπία των άλλων ότι είμαι εξωγήινη...Γιατί οι περισσότεροι με τους οποίους είχα στενή επαφή ένιωθα ότι δεν εκτιμούν την φιλία όπως εγώ.

και εγώ της μητέρας μου η οποία ακόμη και μέχρι σήμερα λέει "ο σωστός φίλος δεν πρέπει να κάνει αυτό", κλπ κλπ
αλλά νομίζω τελικά ότι έχουμε επενδύσει πάρα πολύ σε κάτι που δεν είναι εύκολο να βρεθεί. εσύ έχεις φίλους/ες; και αν ναι, είναι καλοί;

Βρίσκομαι σε φάση επαναπροσδιορισμού, δεν έχει μείνει ούτε ένας από το παρελθόν. Αλλά δεν εγκαταλείπω τις ελπίδες μου. Έχω πολλά ενδιαφέροντα και θα γνωρίσω ανθρώπους που ν' αξίζουν την φιλία μου! Έχω αισιοδοξία!

και εγώ ακριβώς στην ίδια φάση είμαι.. εσύ για ποιους λόγους αποκόπηκες αν επιτρέπεται; σε πλήγωσαν;
πιστεύω και εγώ ότι θα τα καταφέρω! τι στην ευχή 6 δις κόσμος σε όλον τον πλανήτη δεν θα βρω φίλους;;;;! :)

Quote:

---

Originally Posted by empar

τι στην ευχή 6 δις κόσμος σε όλον τον πλανήτη δεν θα βρω φίλους;;;;! :)

---

κι εγώ πολλές φορές νοιώθω να μαι σ αυτή τη φάση. με τους περισσότερους στην ηλικία μου δεν επικοινωνώ. ειδικά αύτή την περίοδο νοιώθω έντονο το κενό.
είσαι και μοναχοπαίδι! εγώ συνήθισα διαφορετικά και τωρα που φευγουν απ το σπίτι νοιώθω τη διαφορά.

σε καμιά περιπτωση μην αφήνεις υποτιμητικά σχόλια ή μειώσεις υποτίθεται φίλων και γνωστών να σε καταβάλλουν ή να σου ρίχνουν την απόδοση. Να βρεις τον τρόπο όχι μόνο να τους αποκρούεις κατάλληλα αλλά το κυριότερο να μην τα λαμβάνεις υπόψη και να μην τα αναμοχλεύεις στη σκέψη σου. Γιατί θα σου ρίξουν την απόδοση και θα σε κάνουν στο τέλος να θεωρείς τον εαυτό σου ανίκανο γι αυτά τα ωραία που θέλεις να πετύχεις. Είναι ο χειρότερος σύμβουλος που θα μπορούσε να σου τύχει.

ψυχαναγκασμοί που όταν τους εξελίσσουμε στο μυαλό μας να νοιώθουμε καλά.....ναι μπορεί να γίνει... πιστεύω, πχ να δημιουργείς μια φανταστική ωραία κατάσταση για σενα μέσα στην οποία ζεις ευτυχισμένος, να την επεξεργάζεσαι και να την επεκτείνεις με νέα ωραία φανταστικά περιστατικά ή σε αρνητικές καταστάσεις πχ ότι δέχεσαι επίθεση ή προσβολή να τις επεξεργάζεσαι ώστε να βγαίνεις νικητής στο τέλος. το πρώτο μπορεί να ξεκουράζει αν και σε αποσπά από την πραγματικότητα, βοηθά όμως άμα θες να βρεις λίγο γαλήνη που δε βρίσκεις στην πραγματικότητα όπου ζεις ενώ το δεύτερο κουράζει, φθείρει και εξουθενώνει σωματικά λόγω έντασης της σκέψης. Το δεύτερο το αποκρούεις, το σταματάς να μην εξελιχθεί ένώ το πρώτο φροντίζεις να περιορίσεις τη διάρκεια του. Μαυρίλα θα μπορούσα να νοιώθω και για τα δυο για το λόγο ότι με αποσπούν από την πραγματικότητα (πχ να είσαι κοντά σε άλλους και όμως ο νους να ταξιδεύει και στα ματια τους να φαντάζεις απόμακρος) και χάνω αρκετό πολύτιμο χρόνο για τετοιες σκέψεις.

Quote:

---

Originally Posted by empar

και εγώ ακριβώς στην ίδια φάση είμαι.. εσύ για ποιους λόγους αποκόπηκες αν επιτρέπεται; σε πλήγωσαν;
πιστεύω και εγώ ότι θα τα καταφέρω! τι στην ευχή 6 δις κόσμος σε όλον τον πλανήτη δεν θα βρω φίλους;;;;! :)

---

Για ποικίλους λόγους. Μην το βάζεις κάτω, ούτε εγώ το κάνω. Το παν είναι η όρεξη για ζωή!

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

κι εγώ πολλές φορές νοιώθω να μαι σ αυτή τη φάση. με τους περισσότερους στην ηλικία μου δεν επικοινωνώ. ειδικά αύτή την περίοδο νοιώθω έντονο το κενό.
είσαι και μοναχοπαίδι! εγώ συνήθισα διαφορετικά και τωρα που φευγουν απ το σπίτι νοιώθω τη διαφορά.

σε καμιά περιπτωση μην αφήνεις υποτιμητικά σχόλια ή μειώσεις υποτίθεται φίλων και γνωστών να σε καταβάλλουν ή να σου ρίχνουν την απόδοση. Να βρεις τον τρόπο όχι μόνο να τους αποκρούεις κατάλληλα αλλά το κυριότερο να μην τα λαμβάνεις υπόψη και να μην τα αναμοχλεύεις στη σκέψη σου. Γιατί θα σου ρίξουν την απόδοση και θα σε κάνουν στο τέλος να θεωρείς τον εαυτό σου ανίκανο γι αυτά τα ωραία που θέλεις να πετύχεις. Είναι ο χειρότερος σύμβουλος που θα μπορούσε να σου τύχει.

ψυχαναγκασμοί που όταν τους εξελίσσουμε στο μυαλό μας να νοιώθουμε καλά.....ναι μπορεί να γίνει... πιστεύω, πχ να δημιουργείς μια φανταστική ωραία κατάσταση για σενα μέσα στην οποία ζεις ευτυχισμένος, να την επεξεργάζεσαι και να την επεκτείνεις με νέα ωραία φανταστικά περιστατικά ή σε αρνητικές καταστάσεις πχ ότι δέχεσαι επίθεση ή προσβολή να τις επεξεργάζεσαι ώστε να βγαίνεις νικητής στο τέλος. το πρώτο μπορεί να ξεκουράζει αν και σε αποσπά από την πραγματικότητα, βοηθά όμως άμα θες να βρεις λίγο γαλήνη που δε βρίσκεις στην πραγματικότητα όπου ζεις ενώ το δεύτερο κουράζει, φθείρει και εξουθενώνει σωματικά λόγω έντασης της σκέψης. Το δεύτερο το αποκρούεις, το σταματάς να μην εξελιχθεί ένώ το πρώτο φροντίζεις να περιορίσεις τη διάρκεια του. Μαυρίλα θα μπορούσα να νοιώθω και για τα δυο για το λόγο ότι με αποσπούν από την πραγματικότητα (πχ να είσαι κοντά σε άλλους και όμως ο νους να ταξιδεύει και στα ματια τους να φαντάζεις απόμακρος) και χάνω αρκετό πολύτιμο χρόνο για τετοιες σκέψεις.

---

θενκς βέρυ ματς ιοάννις.... :)
λυπάμαι για τη μοναξιά σου αυτή την εποχή.. τι να κάνουμε..
σήμερα σκέφτηκα ότι δεν κινδυνεύω από καμία από αυτές και ότι είναι βλαμμένες και κοινωνικά απροσάρμοστες και κακώς έκανα παρέα μαζί τους. την πάτησα, αλλά τώρα έχω κάποιες χρήσιμες εμπειρίες για να ξεχωρίζω τα άτομα με ουσία από τα δήθεν.. ήταν λοιπόν κάτι χρήσιμο.
θέλω να επικοινωνήσω με τον γιατρό μου αλλά έχω αναστολές. θέλω να βοηθηθώ βέβαια. και σίγουρα δεν θέλω να συσσωρεύσω θυμό και στεναχώρια και να χειροτερέψουν οι ψυχαναγκασμοί. είμαι σε καλή φάση τώρα, δεν πρέπει να αφήσω την πρόοδο να πάει χαμένη..

Quote:

---

Originally Posted by Gypsy Cello

Για ποικίλους λόγους. Μην το βάζεις κάτω, ούτε εγώ το κάνω. Το παν είναι η όρεξη για ζωή!

---

:) ..................... :))

Γιατί διστάζεις να επικοινωνήσεις με τον γιατρό σου;

γιατί μερικές φορές ντρέπομαι να κάνω κάποιες αυτονόητες κινήσεις. ειδικά στο συγκεκριμένο ζήτημα, επειδή δεν με χρεώνει κανονικά αλλά ως εν δυνάμει συνάδελφο με δέχεται δωρεάν..

Ναι αλλά εσύ μου είπες ιατρική όχι ψυχιατρική ότι σπουδάζεις κάνω λάθος;