Printable View
υπαρχουν και αλλα φετιχ του οπως η κοπλολαγνεια και η κτηνοβασια δεν παει να πει πως πρεπει να νομιζεις πως εισαι κ εσυ ετσι! σου κολισε επειδη το διαβασες. αμα δεν το διαβαζες δεν θα ξερες καν οτι υπηρχε. απο αυτο κ μονο κτλβαινεις πως παρασυρεσαι χωρις λογο
συμφωνώ .. όπως μου είπε και ο ψυχολόγος μπορεί να πιάστηκες από κάπου και να σου κόλλησε μια ιδέα και μέτα να ξεχάσεις τελείως τι σε επηρέασε και τι άκουσεςQuote:
Originally Posted by Broken_DoLL
Κι εγω συμφωνω μ αυτο που λεει η μπροκεν..
Φελισιτι περναει κι αυτη τα ζορια της, μη νομιζεις..μπορει να εχει αλλου ειδους διαταραχη αλλα ειναι εξισου (ή και πιο) ζορικη..Καθενας βιωνει το προβλημα του ως το χειροτερο και το πιο δυσκολο σε σχεση με του απεναντι..
Τον εχεις ρωτησει ποτε τι να κανεις οταν σε πιανει το αγχος?Με τη νευροαναδραση θα πρεπει λογικα να εχεις μαθει και το σωστο τροπο αναπνοων..Αυτο μπορει να ειναι πολυ βοηθητικο ορισμενες φορες.
οι εμμονες απο αυτο διακρινονται. αυτοι που χουν εντομοφοβια πχ θα πεθανουν αμα δουν μελισσα. κ εγω τις φοβαμαι αλλα σε κεινους ειναι 100 φορες πιο εντονο. εχω βελτιωθει, παλιοτερα νμζα πως αμα φαω φαγητο θα πεθανω. επειδη καθε φορα που ετρωγα κανονικα πριζοτανε η κοιλια μου σε σημειο να φοβαμαι πολυ. εψαχνα απο το νετ και διαβαζα για γαστροραγιες και τετοια κ μ κολαγανε πως εχω κ εγω. επισης παλια οταν ξεκινησα να κανω κανονικα σεξ νμζα πως ειχα aids και εβλεπα μονιμως ταινιες η σειρες που τυχαινε να λενε μεσα για aids και ελεγα πως ητανε σημαδιακο
Κι αυτο μου χει συμβει μπροκεν..ξερεις τι πιστευω ομως?Αν δεν το χαμε στο μυαλο μας απλως θα βλεπαμε τα ιδια πραγματα και θα τα προσπερνουσαμε.Δεν θα κολουσαμε εκει θεωρωντας τα σημαδιακα..γιατι απλως δεν θα υπηρχε κατι απο πριν στο μυαλο μας προκειμενου να κολλησει στα συγκεκριμενα σημεια..Καταλαβαινεις τι θελω να πω ε?
μου είπε να προσπαθώ να είμαι ήρεμη και να επιβραβεύω τον εαυτό μου όσο μπορώ. τώρα είναι σαν να και θέλω να πάω ακόμη 10 φορές για να γίνουν 20 μήπως αρχίσω και βλέπω αποτέλεσμα..ξέρω ότι λάθος αυτό που κάνω.. να ανυπομονώ αλλά δεν μπορώ αλλιώς ..
η lacrymosa που πήγε? κάπου να θεραπευτει?
Πρεπει να εισαι υπομονετικη..Και δεν εχει κανενα νοημα να πηγαινεις πανω απο δυο φορες την εβδομαδα.Δεν θα σου προσφερει κατι παραπανω..
Ναι,σε κλινικη μπηκε
ξερουμε πως ειναι λαθος αλλα δεν ξεφευγεις απο αυτο απ την μια στην αλλη κ κανεις γιατρος και φαρμακα δεν μπορει να βοηθησει οσο εσυ εσενα. μιλα με μας, βρες αλλους να σε ακουνε......και να λες ο,τι νοιωθεις. να κανονισουμε κ καμια συναντηση ολες μαζι
σε τι κλινική? για να θεραπευτεί από τι?
Δεν ξερω τι ακριβως εχει..Στα θεματα της λεει οτι πασχει απο διπολικη
εκεί δεν σου σύστησαν εσένα κάποιον ψυχολόγο που να είναι αποτελεσματικός?
μακαρι να ηξερα..εψαχνα στο ιντερνετ μπας και βρω κατι και το πιο κοντινο ηταν 'body dysmorphic disorder' ενω περιεχει και αυτο το κομματι(οτι δεν ξερεις πως φαινεσαι)οι μονες μαρτυριες που διαβαζω ειναι για το σωμα τους,ας πουμε το συναισθημα που μπορει να εχει καποια με ανορεξια οτι ειναι χοντρη ενω δεν ειναι.Δεν λεω ουτε εγω ειμαι φαν του σωματος μου αλλα φτιαχνεται,το προσωπο μου με ανησυχει,ειχα ανεκαθεν κολλημα με τα ομορφια προσωπα,καθομαι και χαζευω με τις ωρες μοντελα,γινεται πιο πολυ εξω αυτο με τα 'it girls' η 'girl crushes' δεν μπορω να το εξηγησω ακριβως αλλα ειναι κατι σαν προτυπα,οπως οταν ειμασταν μικρες και θαυμαζαμε καποια τραγουδιστρια και θελαμε να της μοιαζουμε η τα μικρα οπως κανουν με την μαιλι σαιρους κτλ,κατι αντιστοιχο για 20αρες.Δεν ειναι τοσο οτι δεν θα φτασεις να μοιαζεις μαζι τους,ειναι λογικο οτι θεν προκειται να γινει,αλλα οταν κοιταζεις με τις ωρες ομορφα προσωπα(ακομα και στην τηλεοραση,περιοδικα)οπως λεει και ενα τραγουδι απλα σε κανουν να αισθανεσαι ασχημη.Quote:
Originally Posted by Broken_DoLL
Και τον γιατρο που ρωτησα,μου εξηγησε οτι ειναι το αγχος,τωρα γιατι και πως,δεν εκανε τον κοπο να μου εξηγησει,μονο οτι οσο πιο αγχωμενη μπορει να εισαι τοσο πιο πολυ διαταρασσεται η εικονα που εχεις για τον εαυτο σου.
αυτο που λες οτι οσα βλεπεις σε κανουν να νιωθεις ασχημη το βλεπω καθημερινα εδω και 15 χρονια. ακομα και αντιδρασεις αντρων σε παρεα εξω μολις δουνε μια κοπελα προκλητικα ντυμενη εξυπνα να κρυβει επιμελως ατελειες μου την δινει. μπροστα στην μουρη μου αυτοι οι σχολιασμοι......
Η μητερα μου το ειχε(και ακομα σε καποιο βαθμο)αυτο με το τι θα πουν οι αλλοι,με εκνευριζε τοσο πολυ στην προεφηβεια και ειχα πληγωθει μαλιστα απο αυτο(εφτανε να βαζει τους ξενους πανω απο τα παιδια της),ηταν ανατριχιαστικο να βλεπω πως και γω φερομαι το ιδιο.Το πιο σημαντικο ειναι οτι μιλησα,χωρις υπερβολες,ειχα να μιλησω τοσο ανοιχτα και ελευθερα 2 χρονια,κοντευα να σκασω,ηδη σημερα πεταχτηκα ως το ψιλικατζιδικο(αντε παλι!)και ενω φοβομουν πριν,δεν ετρεμαν τα ποδια μου,ενω ημουν και στα χαλια μου(συνηθως καθομαι μπροστα στον καθρεφτη καμποση ωρα μεχρι να παρω το οκει να βγω εξω)μπορεσα και κοιταξα τον ανθρωπο στα ματια,χωρις ντροπες και δεν εκανα τιποτα αδεξιο.Δεν ξερω ποσο θα κρατησει αλλα ηταν ενα διαλειμμα απο τις απογοητευσεις.Οσο για τους καταναγκασμους ουτε εγω φυσικα εδινα σημασια,αλλα μετα απο αυτο που διαβασα,ελεγε πως παλι μπλεκεσαι με τελετες χωρις να το καταλαβαινεις,γιατι ολα διαδραματιζοντε στο κεφαλι σου σε αντιθεση με τις κλασσικες περιπτωσεις που εχουμε συνηθησει να βλεπουμε,τρελαμενους με την ταξη και τα μικροβια,που βγαζουν ματι οτι μπαινουν σε τετοιες διαδικασιες,γιαυτο λεω οτι μπορει να ειναι πιο υπουλο,οπως λενε αν ενδιδεις σε αυτες,πας πισω,δεν βοηθιεσαι,τωρα που τις εχω εντοπισει θα δοκιμασω να τις αποτρεπω,οπως οταν πρεπει να μπω σε μια σειρα παραλογων σκεψεων,γιατι αν τις αναλυσω,ισως να βρω λυση,να λεω στον εαυτο μου πως δεν ισχυει κατι τετοιο,και οτι απλως πρεπει να τις αποφευγω.Quote:
Originally Posted by niah