ΣΤΙΧΟΙ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ.......

ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΕΝΑ ΘΑΥΜΑ

Στίχοι: Φίλιππος Πλιάτσικας
Μουσική: Φίλιππος Πλιάτσικας
Πρώτη εκτέλεση: Διονύσης Τσακνής
ʼλλες ερμηνείες: Φίλιππος Πλιάτσικας & Λαυρέντης Μαχαιρίτσας ( Ντουέτο )

Μια στιγμή θέλω μόνο μια στιγμή
και θ\'ανοίξει το παράθυρο η ζωή
λίγο φώς θέλω μόνο λίγο φώς
και θα γίνει το σκοτάδι μου ουρανός

Χρειάζεται ένα θαύμα εδώ, δεν γίνεται αλλιώς
αυτά που μας βαραίνουν να καούν, μα πες μου πως
τα Πάνω να\'ρθουν κάτω και τα πίσω να\'ρθουν μπρός
χρειάζεται ένα θαύμα εδώ μα πες μου πως

Μια στιγμή θέλω μόνο μια στιγμή
να βγώ για λίγο για μια ανάσα καθαρή
λίγο φώς θέλω μόνο λίγο φώς
και θα γίνει το σκοτάδι μου ουρανός

ΠΕΣ ΚΑΤΙ

Στίχοι: Φίλιππος Πλιάτσικας
Μουσική: James
Πρώτη εκτέλεση: Φίλιππος Πλιάτσικας

Προσπαθώ να θυμηθώ
τον παλιό σου αριθμό
να σου μιλήσω

Έχω χρόνια να σε δω
έχεις φύγει ή είσαι εδώ
να σε ρωτήσω

Πες κάτι, πες κάτι
μίλα μου

Μια λέξη στείλε μου κι εσύ

Πες κάτι, πες κάτι
μίλα μου

Κυλάει σαν όνειρο η ζωή

Πως περνάς άραγε εσύ
κάτι θα ‘χεις να μου πεις
για να κρατήσω

Θέλω μια καινούργια αρχή
πρέπει κάτι να μου πεις
να συνεχίσω

Πες κάτι, πες κάτι
μίλα μου...

ΠΕΤΡΙΝΑ ΝΗΣΙΑ

Στίχοι: Φίλιππος Πλιάτσικας
Μουσική: Φίλιππος Πλιάτσικας
Πρώτη εκτέλεση: Φίλιππος Πλιάτσικας

Εσύ να παίζεις τη δική σου ιστορία
χορός αγγέλων στου πεπρωμένου τη σφαγή
Ν\'αλλάζεις όνομα σε κάθε νέο φόβο
που\'τυχε να\'ναι δίπλα σου το πρωί

Κι εγώ να παίζω με μιαν άθλια κουστωδία
φεγγάρια βρόμικα σε βρόμικο ουρανό
Μικρές λεξούλες που με παίρνει να φωνάξω
σε σάπιους κόλακες που φέρνουν πυρετό

Κι άλλη μια φορά να διστάζω
κι άλλη μια φορά να ξεχνώ
ʼλλη μια φορά να φωνάζω
άλλη μια φορά να μη ζώ, να μη ζω

Μου φέρνεις πέτρινα νησιά τα καλοκαίρια
δρόμους γεμάτους δέντρα και θυμό
Μια ζεστασιά θεϊκή τα μεσημέρια
κάποιες φορές μ\'αφήνεις να ξεχνώ

Κι ύστερα χάνομαι σε μαύρες παραλίες
τις ώρες που χαράζει
Φτηνό παράπονο, μίζερες μελωδίες
σε ρυθμό που τους ταιριάζει

Κι άλλη μια φορά να διστάζω
κι άλλη μια φορά να ξεχνώ
ʼλλη μια φορά να φωνάζω
άλλη μια φορά να μη ζώ, να μη ζω

ΗΡΘΕΣ ΠΑΛΙ


Στίχοι: Μπάμπης Στόκας
Μουσική: Μπάμπης Στόκας
Πρώτη εκτέλεση: Μπάμπης Στόκας

Ήρθες πάλι,
τα χνάρια σου στην άμμο βλέπω καθαρά.
Ήρθες πάλι
κι ενός τρελού ο μπάλος μοιάζει πυρκαγιά.
Χάνω τον ίσκιο μου, φωνάζεις.
Τίποτα δεν έχω πια.

Δεν έχω τίποτα δικό μου πια...
Δεν έχω τίποτα δικό μου πια...
Δεν έχω τίποτα δικό μου πια...
Δεν έχω τίποτα δικό μου πια...

Δεν πειράζει φίλε.
Όλα κρύβουν μια σκιά.
Κατρακυλάμε στη ζωή
όπως η πέτρα στην πλαγιά.
Δεν πειράζει φίλε.
Όλα είναι μια χαρά.
Μια χαρά...
Όλα είναι μια χαρά...
Μια χαρά...

Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΗΣ ΣΚΟΝΗΣ

Εγώ ο μικρός ο αμνός του Θεού
Ξεχασμένος στο νότο γεννημένος αλλού
Ξέρω πάντα η Τροία θα\'ναι μίλια μακριά
Κι η ωραία Ελένη θα\'ναι τώρα γριά

Βγαινώ στο δρόμο ορκισμένος να μπω
Στα παλάτια του ήλιου να μπορέσω να πω
Το τραγούδι του τράγου με φωνή φονική
Και να κλάψω μετά να χαθώ στη σιωπή

Ο βασιλιάς της σκόνης

Θα περάσουν τα χρόνια θα γυρίσει ο τροχός
Όλα θα\'ναι σαν πρώτα όλα θα\'ναι αλλιώς
Θα σε ψάχνω στους δρόμους που γυρνούσες μα εσύ
θα\'χεις γίνει σκιά θα\'χουν όλα χαθεί

ένα βράδυ θα φέγγει το φεγγάρι τρελό
θ\'απλωθεί η σκιά σου σ\'ένα δρόμο στενό
τα ταξίδια οι φίλοι αγκαλιές στα φιλιά
σ\'ένα κόσμο θα πω μακριά μακριά

Ο βασιλιάς της σκόνης

Από του δράκου τη χρονιά περάσαν χρόνια
τώρα μπορεί να μη θυμάσαι τίποτα
αλλά η ρόδα της ζωής γυρνάει αιώνια
και μόλις λιώσουνε τα χιόνια θα\'ρθεις να με βρεις

Στίχοι: Παύλος Παυλίδης
Μουσική: Παύλος Παυλίδης
Πρώτη εκτέλεση: Ξύλινα Σπαθιά

Αφιερωμένο στον explorer2004... ;)

ΜΟΥ \'ΠΕΣ ΘΑ ΦΥΓΩ
Μου \'πες θα φύγω χτες το βράδυ ξαφνικά
Απλώς κουράστηκα, δε φταίω για ολ\'αυτά
Θεε μου δε θέλει, το βλέπω καθαρά
Κι όλα, γίνανε Θεε μου τόσο, μα τόσο ξαφνικά

Σηκώθηκα μονάχος το πρωί
Χωρίς καφέ, χωρίς τσιγάρο και ψυχή
Θεε μου το ξέρω, τώρα είμαι μοναχός
Κι όμως, θα γυρίσει πάλι, δεν μπορεί να κάνει αλλιώς

Το ξέρω είναι λίγο δύσκολο μα εγώ
Στο λέω μπορούσα να περιμένω, και μπορώ
Βλέπεις οι δυό μας μόνοι δε νιώσαμε ποτέ
Τώρα πες μου ποιον, πες μου ποιον θα\'χεις να τα λες

Στίχοι: Παύλος Σιδηρόπουλος
Μουσική: Παύλος Σιδηρόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Παύλος Σιδηρόπουλος

Losign My Religion - R.E.M.

Life is bigger
It’s bigger than you
And you are not me

The lengths that I will go to
The distance in your eyes
Oh no I’ve said too much

I set it up
That’s me in the corner
That’s me in the spotlight
Losing my religion
Trying to keep up with you...
And I don’t know if I can do it...

Oh no I’ve said too much
I haven’t said enough
I thought that I heard you laughing
I thought that I heard you sing
I think I thought I saw you try...

Every whisper
Of every waking hour I’m
Choosing my confessions..
Trying to keep an eye on you
Like a hurt lost and blinded fool..

Oh no I’ve said too much
I set it up
Consider this
The hint of the century
Consider this
The slip that brought me
To my knees failed
What if all these fantasies
Come flailing around

Now I’ve said too much
I thought that I heard you laughing
I thought that I heard you sing
I think I thought I saw you try

But that was just a dream....

That was just a dream...

One (U2)

Is it getting better, or do you feel the same?
Will it make it easier on you, now you got someone to blame?
You say one love, one life, when it\'s one need in the night.
One love, we get to share it
Leaves you baby if you don\'t care for it.

Did I disappoint you or leave a bad taste in your mouth?
You act like you never had love and you want me to go without.
Well, it\'s too late tonight to drag the past out into the light.
We\'re one, but we\'re not the same.
We get to carry each other, carry...

Σας φιλω.Ευχαριστω ιδιαιτερα τον ραψωδο και την κασσι για την παρεα.
Το παρακατω ειμαι εγω,εδω και πολλα χρονια.Και σας το αφηνω σαν τελευταιο μου σημαδι,της oblivia,μιας Ε. Δεν εχω να πω κατι αλλο περα απο ευχαριστω οσους με ταξιδεψαν,ευχαριστω οσους εκαναν το μυαλο μου να τρεξει(κυριως εσενα κασσι μου που με τη διαφωνια μας με εβαλες χωρις να το θες σε πολυ ομορφα εγκεφαλικα μονοπατια),ευχαριστω τον ραψωδο και την ιωαννα που με εκαναν να χαμογελασω και να νιωσω ομορφα.

Σας φιλω κ χαιρετω.Παω ταξιδι.Να ειστε δυνατοι,μακρια απο φαρμακα οσο γινεται...
Το παρακατω ειναι εγω και σας το χαριζω.Σε οσους μπορεσουν να το ακουσουν,ασ το ακουσουν.Ισως ετσι καταλαβουν...

HEART OF STEEL(MANOWAR)

Build a fire a thousand miles away
To light my long way home
I ride a comet
My trail is long to stay
Silence is a heavy stone

i fight the world and take all they can give
There are times my heart hangs low
Born to walk against the wind
Born to hear my name
NO MATTER WHERE I STAND I\'M ALONE...

Stand and fight
Live by your heart
Always one more try
Im not afraid to die
Stand and fight
Say what you feel
Born with a heart of steel

Burn the bridge behind you
Leave no retreat
Theres only one way home
Those who laugh and crowd the path
And cut each others throats
Will fall like melting snow

Theyll watch us rise with fire in our eyes
Theyll bow their heads
Their hearts will hang low
Then well laugh and they will kneel
And know this heart of steel was
Too hard to break
Too hard to hold

Stand and fight
Live by your heart
Always one more try
Im not afraid to die
Stand and fight
Say what you feel
Born with a heart of steel

Όμπλι θα γυρίσεις έτσι;

οχι βεβαια.
στεναχωρια ε?
δεν προκειτε να γυρισει.μαλακας ειναι?
πληρωσε αλλουνου αμαρτιες
οπως κι εγω σιχαματα εδω μεσα

περασαν τοσοι μηνες που για σενα αρρωστησα
και πληρωσα τα παντα σε ενα βραδυ
και ειπα πως καθαρισα..

δεν χρωσταω σε κανενα
ουτε θελω πιο πολλα
ησουν ολα εσυ για μενα
και στερια και θαλασσα..

η αγαπη στα βαθεια σου τα υπογεια
ηταν τοσο ακριβη
σαν κρασι που εχει μεινει μια για παντα
σ\'ενα κατασπρο κελι..

Τι εννοείς μωρή ότι φεύγεις;Αν εννοείς να αυτοκτονήσεις ούτε να το σκέφτεσαι.Θα φας εσύ τη διαδικτυακή σφαλιάρα.Δεν ξέρω αν σε έβαλα σε όμορφα εγκεφαλικά μονοπάτια αλλά ο σκοπός μου δεν ήταν να σε κάνω να πας \"ταξίδι\"...Εδώ και καιρό σταμάτησες κοπελιά να μου στέλνεις προσωπικά μηνύματα..και είπα οκ,απλά δεν γουστάρεις.Απαξίωσες να απαντήσεις στα τελευταία μου σχόλια και είπα η αδιαφορία είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο,απογοητεύτηκα αλλά δεν θύμωσα απλά το αποδέχτηκα.έλεος πια και μ\'αυτόν τον ναρκωμανή φίλο σου.Μια κουβέντα είπα και το κάναμε Κυπριακό.Δεν είχα σκοπό να σε θίξω.Είπα απλά σου αξίζει καλύτερος.Και στην τελική τόλμα μωρή τόλμα να πεις γεια..Είμαστε εδώ όλοι και την παλεύουμε,δε λέμε εύκολα γεια,δεν αφήνουμε τους άλλους να μας νικήσουν..........Είμαστε εδώ με παλιά και χρωστημένα με άτομα να μας μισούν να μη μας καταλαβαίνουν ,να μη μας αγαπούν αλλά δεν θα τους κάνουμε τη χάρη να πούμε γεια.Εμείς θα το πούμε τελευταίοι γιατί είμαστε καλύτεροι......Πες απλά ότι μαλακίζεσαι και πας ταξίδι για λίγες μέρες και άσε τα μεμψίμοιρα....Κοίτα με θεωρούν την γαμημένα σκληρή αναίσθητη και ό,τι άλλο θες αλλά με τη βλακεία που διάβασα με κάνεις να δακρύζω και να ανησυχώ.Είναι κρίμα να με φέρεις σε αυτό το στάδιο...........Η Κάσσι ή αλλιώς Μαρία δεν γουστάρει που φεύγεις οριακή ούσα κάνει προσπάθειες ξέφρενες να μη φύγεις.........Πες αντίο σε εμένα και σε όποιον άλλο θες,όχι στη ζωή σου!!!!!!!

\"Οι καταπληκτικοί\"

Η αγάπη σου μ\' έχει τρελάνει
με σφίγγεις σαν μια κούκλα πλαστική
και θα σκάσω απ\' τα φιλιά σου φτάνει
Μα είσαι καταπληκτική!!!

Τα λόγια σου μ΄έχουν αλλάξει
και έχω πάψει να \'μαι λογικός
τα κοστούμια έχω πια πετάξει
Ε μα είσαι καταπληκτικός!!!

Γι αυτό ποτέ, ποτέ, ποτέ δεν θέλω να σε χάσω
γιατί σε νιώθω και με νιώθεις κι εσύ
Γι αυτό ποτέ, ποτέ, ποτέ δεν θέλω να σε χάσω
γιατί είναι η αγάπη μας καταπληκτική!!!

Παρέα είσαι πια δικιά μου
μεγάλωσα δεν κάνω σαν παιδί
και σου λέω και τα μυστικά μου
Ε μα είσαι καταπληκτική!!!

Παράπονα να μην μου κάνεις
δεν είμαι πια και τόσο αυστηρός
με ακούς κι έτσι ποτέ δεν χάνεις
Ε μα είσαι καταπληκτικός!!!

Γι αυτό ποτέ, ποτέ, ποτέ δεν θέλω να σε χάσω
γιατί σε νιώθω και με νιώθεις κι εσύ
Γι αυτό ποτέ, ποτέ, ποτέ δεν θέλω να σε χάσω
γιατί είναι η αγάπη μας καταπληκτική!!!

\"Είμαστε δυο\"

Είμαστε δυό,είμαστε δυό.
Η ώρα σήμανε οχτώ
Σβήσε το φως,χτυπά ο φρουρός
το βράδυ θα\'ρθουνε ξανά.
Ένας μπροστά,ένας μπροστά
κι οι άλλοι πίσω ακολουθούν.
Μετά σιωπή κι ακολουθεί
το ίδιο τροπάρι το γνωστό.
Βαράνε δυο,βαράνε τρεις
βαράνε χίλιες δεκατρείς.
Πονάς εσύ,πονάω κι εγώ
μα ποιος πονάει πιο πολύ,
θα\'ρθει καιρός να μας το πει.
Είμαστε δυό, είμαστε τρεις,
είμαστε χίλιοι δεκατρείς.
Καβάλα πάμε στον καιρό.
Με τον καιρό,με τη βροχή,
το αίμα πήζει στην πληγή
κι ο πόνος γίνεται καρφί.
Ο εκδικητής,ο λυτρωτής...
Είμαστε δυό,είμαστε τρεις
είμαστε χίλιοι δεκατρείς...