Δεν θελω να υπάρχω να ζω , δεν έχω κανέναν λόγο τίποτε που να κρατάει στη ζωη.

Αυτα που συμβαίνουν δεν τα πιστεύω , δηλαδη δεν μπορω να τα δεχτώ .
Απο τις φωνές απο τις κατάρες και ότι αλλο μπορει να φανταστεί κανεις πήγαμε στα γλυκολογα , αν ειναι δυνατόν .
Και απο την άλλη μεριά απο το εισαι ο καλύτερος άνθρωπος που γνώρισα ποτε πήγαμε στο , με εσένα εμπλεξα ? εσυ μου έκανες το ένα το αλλο . Την δε προηγούμενη μέρα με ξανα ερωτεύτηκε .
Αυτα δεν μπορω να τα δεχτώ , η λογική δεν τα εξηγεί , την τρέλα τα προβλήματα του καθενός θα τα δεχτω και θα τα πληρώσω με στενοχώρια με κλάμα .Μηπως όλα τα ψήχοσυναισθηματικά μας προβλήματα ειναι γιατι έχουμε καλη καρδια και μας την πληγώνουν έτσι απο χόμπι .
Αν και ποτε μου δεν έχω σκεφτεί να χτύπησω άνθρωπο και συγκεκριμένα γυναίκα , σημερα αν ήταν κοντα μου θα έτρωγε χαστουκι .
Ξεπέρασε όλο τα όρια και μετα απλα τα ξέχασε όλα .
Τι να πω , αν δεν έχω τρελαθεί συγουρα θα τρελαθω .

Quote:

---

Originally Posted by spiros33

Kαλημερα φιλε Λαμπρο, δεν θα σου πω οτι σε καταλαβαινω (ολοι πιστευω που παρακολουθουμε το φορουμ εδω εχουμε τους ''δικους μας λογους''), θα σου πω οτι α) τα λαθοι δεν αλλαζουν και δεν ειναι καν λαθοι γιατι την δεδομενη στιγμη που αποφασιζες επαιρνες σιγουρα την καλυτερη δυνατον αποφαση. (ασχετα εαν μετα εβγαινε λαθος),αλλα τα λαθοι μας ειναι ο καλυτερος οδηγος διορθοσης του χαραχτηρα μας....ειναι ο ακρογωνιαιος λιθος καθε ανθρωπου που επιθυμη την προσωπικη του βελτιοση και ευτυχια.
β) μιλας για ''μια ζωη'' με βασανα χωρις αγαπη κτλ.... σιγουρα ειναι πολυ σκληρο να αγαπας και να μην σε αγαπανε..... αλλα ειναι καλυτερα αυτο, απο το να σε αγαπανε και να μην ξερεις να αγαπας!!! εσυ εισαι το ''δοχειο'' εσυ δινεις προς το παρον και σιγουρα θα ερθει η στιγμη που θα παρεις κιολας...........
αυτα στα λεω εγω που πριν 5 μηνες ημουν στα προθυρα αυτοκτωνιας που ειμαι διπολικος που μπαινω-βγαινω στα ψυχιατρεια (απο της 8 του γεναρη ειμαι μεσα στο ψυχιατρειο) που παθαινω την μια υποτροπη πισω απο την αλλη,που εχασα την ζωη μου πισω απο το ''μαυρο πεπλο'' της μανιοκαταθληψης που εχασα τον πατερα μου απο την ιδια αρρωστια........ΜΗΝ ΤΟ ΒΑΖΕΙΣ ΚΑΤΩ..............ΠΙΑΣΕ ΤΗΝ ΖΩΗ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΡΑΤΑ.........

---

Η ζωη για μένα έχει απλές βασικές αρχές πάνω στις οποίες μπορει να στηρίξεις την κάθε σου επιλογη και απόφαση . Θελω να πω ότι όταν βοηθάς έναν άνθρωπο άσχετα με το ποιος ειναι ή τι κάνει και όταν τον αγαπάς γαιτι το έχει ανάγκη δεν ειναι λάθος , δεν μπορει να ειναι , και ηθικά και βάση θρησκείας .
Όμως αυτη η κοινωνία που ξέρει μόνο να σχολιάζει να κατακρίνει λέει το αντίθετο .
Ειλικρινά σου λέω μια ζωη δεν έχω νιώσει αγάπη και αν εγω ξέρω να αγαπω γιατι να μην μάθουν και οι άλλοι.
Αυτο το δοχείο που βγαίνει η αγάπη λέγεται καρδια , και για να μπορει να αγαπάει και να πονάει , κάποια στιγμη δεν θα αντέξει , πόσο να δώσει , πρέπει να πάρει και αυτη , να ξεκουραστεί , αλλα όσοι παίρνουν και δεν δίνουν αγάπη δεν δίνουν γιατι δεν έχουν καρδια και απλα παίρνουν ότι μπορέσουν απλα για να βολευτούν .

Τα έπιασα τα κέρατα αλλα βλέπεις σπασανε με το πρώτο τράβηγμα τράνταγμα .

μητρική αγάπη...

Quote:

---

Originally Posted by Body-Rocker

μητρική αγάπη...

---

Μακάρι να υπήρχε έστω αυτού του είδους η αγάπη , δυστυχώς ούτε αυτη κατάλαβα ποτε .

τι τους έχεις κάνει;

Τα πάντα τους έχω κάνει , έφτασα 40 χρονων και είχα τα πάντα κάτω απο την επίβλεψη μου , στα 40 έλειψα απο το σπίτι μου το βραδυ για πρώτη φορα , επρεπε και εγω κάποια στιγμη να κοιτάξω την προσωπική μου ζωη , πήγα πρώτη φορα διακοπές , κοίταξα αλλου , εκει που μου έδειχνε η καρδια μου .
Όταν ήμουν μικρός δεν ήμουν ο καλός μαθητής , ατιθασος, αλητακος .
Τώρα ξανα έγινα αλητακος .
Να τους ενόχλησε μια λευκή καρδια με κόκκινα τριαντάφυλλα που έφερα στο σπίτι μου , δώρο για τα γενέθλια μου .
Ολα αυτα και πολλα ακόμη και καταδικαστικα ......
Αυτα .

Quote:

---

Originally Posted by Body-Rocker

τι τους έχεις κάνει;

---

Στην κοπέλα μου , έχω κάνει τα εξής απάνθρωπα .
Της έχω σώσει μια φορα την ζωη , πιθανόν και δεύτερη , της έδωσα τα πάντα ότι είχα και δεν είχα και μια σειρά απο αλλα που για να τα πω χρειάζεται χρονος , τις έδωσα τοσαπου ούτε η μητέρα της δεν θα της έδινε αν ήξερε κάποια πράγματα .... .
Και απο εκει έχουμε καταδίκη , απλα ειμαστε με αναστολή ....

τι θέλουν, εν τέλει από σένα;
τι έχει στοιχειώδη λογική από αυτά που θέλουν;

(η οικογένεια)

Η μητέρα άνω των 72 ετών νομίζω θέλει να μην την ... απαταω .... , αυτο κατάλαβα μπορει να ειναι λάθος και επίσης να ειμαι και να δίνω λύσεις σε κάθε προβλημα απο το πιο απλό μέχρι το πιο δύσκολο .
Ο αδελφός , να ειμαι καλός , καλύτερος απο ότι ειμαι , γιατι έπιασα πάτο όπως είπε , γιατι εγω ευθύνομαι για την κατάσταση της .

Βρε παιδια έχω έντονο πόνο στο στήθος , μηπως με λυπηθηκε ο Θεός να ησυχάσω .

Quote:

---

Originally Posted by Body-Rocker

τι θέλουν, εν τέλει από σένα;
τι έχει στοιχειώδη λογική από αυτά που θέλουν;

(η οικογένεια)

---

Στοιχειώδη λογική δεν ξέρω τι έχει , αν ποτε υπαρχει λογική σε αυτα που θέλουν .

μητρική αγάπη...που έλεγα και πριν.
Δεν ξέρω τι δίκια έχει ο αδερφός σου, αλλά έχει μπει στη θέση του "συζύγου", για ικανό διάστημα;

ω, ρε Λάμπρε είμαι και εγώ λίγο blunt που λένε, χέστο.

Quote:

---

Originally Posted by Body-Rocker

μητρική αγάπη...που έλεγα και πριν.
Δεν ξέρω τι δίκια έχει ο αδερφός σου, αλλά έχει μπει στη θέση του "συζύγου", για ικανό διάστημα;

---

Όχι ποτε δεν το έχει κάνει ειναι μακρια , απλα σχολιάζει και κατακρίνει .

Quote:

---

Originally Posted by Body-Rocker

ω, ρε Λάμπρε είμαι και εγώ λίγο blunt που λένε, χέστο.

---

Δηλαδη ? δεν κατάλαβα τι θες να πεις

εκ του μακρόθεν κριτική...πολύ βολικό.
θες να φύγεις;
(ανεξάρτητα από τους εκβιασμούς, τύπου θα πέσω από το μπαλκόνι, τη γέφυρα κ.λπ.)

(blunt-> όχι φρου-φρου)

Quote:

---

Originally Posted by Body-Rocker

εκ του μακρόθεν κριτική...πολύ βολικό.
θες να φύγεις;
(ανεξάρτητα από τους εκβιασμούς, τύπου θα πέσω από το μπαλκόνι, τη γέφυρα κ.λπ.)

---

Ναι εχεις δίκιο , θελω , ειναι δύσκολο δεν ειναι εφικτό , δεν μπορω να πω περισσότερα .
Κουραστικα πολυ , πόσο αλλο να άντεξω .

Quote:

---

Originally Posted by Body-Rocker

(blunt-> όχι φρου-φρου)

---

Οκ κατάλαβα ...

Να τους πεις ξυδάκι που ενοχλήθηκαν για την κόκκινη καρδιά και πως ΑΚΡΙΒΩΣ επειδή δεν τους άρεσε την επόμενη φορά έχεις ειδοποιήσει πέντε γκόμενες να στη στείλουνε σε πράσινο, μπλε, κίτρινο, λιλά και γκρι αρζάν.
Λάμπρο, δεν ξέρω αν το έχεις καταλάβει, αλλά η οικογένειά σου σε θυματοποιεί εξακολουθητικώς και σεσημασμένως. Οπότε άσε τα βραβεία του καλύτερου (νεκρού) παιδιού και κοίτα να ενδυναμώσεις τον αλητάκο να τους πάρει το σκαλπ (μεταφορικά το λέω εννοείται).
Δε χρωστάς καμιά ευτυχία και συμπαράσταση σε κανέναν που δεν επιθυμεί διακαώς τη δική σου ευτυχία και δε σου συμπαραστέκεται και όσο και να λυπάσαι αυτή είναι η οικογένειά σου και αποτελείται από καθάρματα.

Έχω κάνει και εγω τα λάθη μου , πως να ξέφυγω όταν κάθε φωνη τους μου προκαλεί τρόμο ? με ελέγχουν , πρέπει απλα να φύγω να μην έχω επαφή , ειναι δύσκολο πρακτικά , αλλα προσπαθώ , ίσως μάταια .
Ευχαριστω

Quote:

---

Originally Posted by Lampros

Έχω κάνει και εγω τα λάθη μου , πως να ξέφυγω όταν κάθε φωνη τους μου προκαλεί τρόμο ? με ελέγχουν , πρέπει απλα να φύγω να μην έχω επαφή , ειναι δύσκολο πρακτικά , αλλα προσπαθώ , ίσως μάταια .
Ευχαριστω

---

Λάμπρο μου πίστεψέ με, αυτό που θα σε κάνει να τους αντιμετωπίσεις.., αφού πρακτικά δεν μπορείς μέχρι στιγμής ν' απομακρυνθείς,
απ' το τοξικό σου περιβάλλον,, είναι με την συνεργασία του κατάλληλου ειδικού να μάθεις εσύ να βάζεις όρια και να διεκδικείς! :)

Λάμπρο, να δώσεις προσοχή στο πώς χαρακτήρισες τον εαυτό σου στο αρχικό σου ποστ. Ένα παιδί, αυτό έγραψες. Ένα παιδί όχι στο σώμα, αλλά στην ψυχή. Λοιπόν, ένα παιδί δεν μπορεί να αναγνωρίσει τα όρια ανάμεσα στη δική του ύπαρξη και του γονέα του, όταν αυτή/ος ο γονέας τα θολώνει για να εξυπηρετήσει δικές του ανάγκες, να αποσοβήσει δικά του άγχη και να επιλύσει δικές του ψυχολογικές συγκρούσεις. Έτσι το παιδί γίνεται ένα "πεδίο" ουσιαστικά θυματοποίησης στις γονικές επιθυμίες. Είσαι ένας κακοποιημένος άνθρωπος, που έχει εσωτερικεύσει μια τεράστια ποσότητα κριτικής λανθασμένης, και όσα πιστεύεις για τον εαυτό σου ως "λάθος" και "κακό" δεν αποδεικνύουν παρά μόνο το μέγεθος της ζημιάς στον εσωτερικό σου κόσμο. Κουβαλάς το στίγμα του να έχεις μεγαλώσει με μία μητέρα που σε έκανε αποδέκτη της οργής της για το θάνατο του συζύγου της και είναι πιθανότατο να σε χρησιμοποιεί ακόμη έτσι, ως σκουπιδότοπο οργής και επίσης ως αναπλήρωση του κενού από το χάσιμο του συντρόφου της.

Για όλα αυτά και τόσα άλλα, χρειάζεσαι βοήθεια, πρώτα να κατανοήσεις ότι κακοποιήθηκες συναισθηματικά από τον γονέα σου, για διάφορους λόγους, ίσως μάλιστα να είναι πιθανή η ύπαρξη κάποιας διαταραχής της μητέρας σου, αλλά και μετά, εξίσου σημαντικό, να αναζητήσεις τα χαμένα σου δικαιώματα στην αυτοδιάθεση και τον αυτοπροσδιορισμό.

οσο μπαινεις εδω μεσα αλλα τοσο θα τρελλαινεσαι.πιστεψε με.βγες κ ασχολησου με κατι εποικοδομητικο.

Quote:

---

Originally Posted by kyknos25

οσο μπαινεις εδω μεσα αλλα τοσο θα τρελλαινεσαι.πιστεψε με.βγες κ ασχολησου με κατι εποικοδομητικο.

---

Εχεις δίκιο αλλα καποιες στιγμές το μυαλο κολλάει ότι και να κάνω .

Quote:

---

Originally Posted by RainAndWind

Λάμπρο, να δώσεις προσοχή στο πώς χαρακτήρισες τον εαυτό σου στο αρχικό σου ποστ. Ένα παιδί, αυτό έγραψες. Ένα παιδί όχι στο σώμα, αλλά στην ψυχή. Λοιπόν, ένα παιδί δεν μπορεί να αναγνωρίσει τα όρια ανάμεσα στη δική του ύπαρξη και του γονέα του, όταν αυτή/ος ο γονέας τα θολώνει για να εξυπηρετήσει δικές του ανάγκες, να αποσοβήσει δικά του άγχη και να επιλύσει δικές του ψυχολογικές συγκρούσεις. Έτσι το παιδί γίνεται ένα "πεδίο" ουσιαστικά θυματοποίησης στις γονικές επιθυμίες. Είσαι ένας κακοποιημένος άνθρωπος, που έχει εσωτερικεύσει μια τεράστια ποσότητα κριτικής λανθασμένης, και όσα πιστεύεις για τον εαυτό σου ως "λάθος" και "κακό" δεν αποδεικνύουν παρά μόνο το μέγεθος της ζημιάς στον εσωτερικό σου κόσμο. Κουβαλάς το στίγμα του να έχεις μεγαλώσει με μία μητέρα που σε έκανε αποδέκτη της οργής της για το θάνατο του συζύγου της και είναι πιθανότατο να σε χρησιμοποιεί ακόμη έτσι, ως σκουπιδότοπο οργής και επίσης ως αναπλήρωση του κενού από το χάσιμο του συντρόφου της.

Για όλα αυτά και τόσα άλλα, χρειάζεσαι βοήθεια, πρώτα να κατανοήσεις ότι κακοποιήθηκες συναισθηματικά από τον γονέα σου, για διάφορους λόγους, ίσως μάλιστα να είναι πιθανή η ύπαρξη κάποιας διαταραχής της μητέρας σου, αλλά και μετά, εξίσου σημαντικό, να αναζητήσεις τα χαμένα σου δικαιώματα στην αυτοδιάθεση και τον αυτοπροσδιορισμό.

---

Ειμαι μικρο παιδι στην ψυχη και στο σώμα , και δεν ξέρω γιατι ποτε δεν μεγάλωσα , δεν πρόλαβα ?έχω κάτι που εγω δεν γνωρίζω ?, κάποιος ή το περιβάλλον με έπηρεασε αρνητικά ?
Όσοι ειναι κοντα μου και για κάποιο λόγο με φωνάζουν αντιδρώ σαν μικρο παιδι , ακόμη και η φίλη μου , κάποια στιγμη για άσχετο και όχι σοβαρο θέμα με φώναξε και έξω έσκυψα το κεφάλι και άρχισα να βάζω τα κλάματα . Τα εχασε και μου λέει , καλα πόσο μικρός εισαι βρε παιδι μου ?
Η μητέρα μου ποτε μα ποτε δεν ήταν επιθετική ακόμη και με τον μεγαλύτερο της εχθρο , όλη της την κακια την έβγαλε σε εμένα , έχω ακούσει τα πάντα .
Όταν πέθανε οι πατέρας μου , με φέραν απο την Αθήνα που βρισκόμουν κάποιο γνωστοί μας .
Μπήκα στο σπίτι , αριστερα ήταν οι πατέρας μου και εγω γύρισα το κεφάλι δεξιά , σήκωσα και το,χέρι να μην βλέπω τίποτα και έτρεξα στο δωμάτιο μου . Εκει ήρθε η μητέρα μου , άρχισε να λέει επιθετικά ,,έλα τώρα να δεις τον πατερα σου , δεν απάντησα , ξανα λέει , έλα να τον δεις γιατι θα το μετανιώσεις , σταδιακά εγω κατερευσα είχα συνέχεια εμετους , στην έκκλησια το μόνο που θυμάμαι ειναι ότι με πήραν στα χέρια γιατι ο κάθε ένας που περνούσε για να συλλυπηθει με τρανταζε τοσο έντονα όπου πάλι είχα τάσεις για εμετους ζαλαδες και δεν ήξερα που βρισκόμουν .
Αυτα τοτε , τα οργανικά συμπτώματα με ακολουθούν σε κάθε στενοχώρια που αντιμετώπιζω , η μητέρα μου βρε παιδια έβγαλε μέχρι και φωτογραφίες στον νεκρο πατερα μου .
Απο εκει και μετα εγω πλέον δεν ήμουν οι ίδιος .
Δεν μεγάλωσα δεν αγαπήθηκα απο κανέναν , έτρεχα για όλα και στο τέλος ένιωσα σαν παρεμελημενο σκυλί που έψαχνε τον αφέντη του .
Κάποιος με είδε με πήρε στην αγκαλια του και με αγάπησε .
Δυστυχώς όμως τοτε άρχισαν οι δικοί μου να μου κάνουν επίθεση για ότι μπορείτε να βάλει ο νους σας , ακομη και για το άρωμα που έβαζα , ήταν πολυ και τους ενοχλούσε .
Τώρα τι να αναζητησω και τι να πρώτο κοιτάξω , βρε παιδια ?

Quote:

---

Originally Posted by μαρκελα

Λάμπρο μου πίστεψέ με, αυτό που θα σε κάνει να τους αντιμετωπίσεις.., αφού πρακτικά δεν μπορείς μέχρι στιγμής ν' απομακρυνθείς,
απ' το τοξικό σου περιβάλλον,, είναι με την συνεργασία του κατάλληλου ειδικού να μάθεις εσύ να βάζεις όρια και να διεκδικείς! :)

---

Έκανα σημερα το πρώτο βήμα , δεν ξέρω όμως αν θα μπορέσω να συνεχίσω , τώρα ειμαι εντελώς μόνος , αυτήν την εβδομάδα και μπόρεσα να φύγω και να μη με πάρει κάνεις χαμπάρι .
Τι να κάνω , αυτα που μου είπε δεν μπορω να τα κάνω , ξέρω και απο μόνος μου τι πρέπει να κάνω .
Για αρχη λοιπόν εγω πρέπει ...
Να απομακρυνθω απο το περιβάλλον , να απογαλακτηστω .
Να γινω ανεξάρτητος ώστε να μην έχω ανάγκη κανέναν .
Να αναζητησω την αγάπη μιας γυναίκας γιατι την εχω ανάγκη και άμεσα .
Όσο για τους φόβους και το παιδικό που κρίβω μέσα μου άκουσα το εξής , ότι εγω το προκαλώ γιατι έτσι μπορω να εχω δικαιολογία στις πράξεις μου , εξήγησα ότι αυτο γίνεται μόνο με όσους νιώθω ότι με αγαπούν και όχι με άλλους ανθρώπους γαιτι έξω στη ζωη μου ειμαι πολεμιστής και να πληγωθω δεν αφήνω κανένας να δει που και πόσο λαβωθηκα .
Δεν ξέρω τι να πω , το κεφάλι μου βράζει , δεν ξέρω μπορει να ειμαι ήδη τρελός και απλα να μην ειναι εύκολα αντιληπτό .
Τι να πω , βαρέθηκα να προσπαθώ και να ελπίζω .

εδω μεσα το μονο που καταφερνεις ειναι τα γινεσαι χειροτερα τιποτα παραπανω

Ότι και να κάνω χειρότερα γίνομαι , οπότε δεν ανησυχώ , ειναι το μόνο που ξέρω συγουρα .

προεξοφλεις καταστασεις κ αυτο σιγουρα σε κανει χειροτερα

Όχι απλα βλέπω την πραγματικότητα , τοσο καιρο κάτω παει το τρένο ...

Δεν μου φταίει κανένας σε τίποτα , εγω τα προκαλώ και τα δημιουργώ όλα

Quote:

---

Originally Posted by Lampros

Δεν μου φταίει κανένας σε τίποτα , εγω τα προκαλώ και τα δημιουργώ όλα

---

Γειά σου Λάμπρο,
ας δεχτούμε ότι είναι έτσι, όπως το λες! Αυτό όμως δεν σημαίνει, ότι δεν κάνουμε και προσπάθειες αλλαγής, στο βαθμό, που μπορούμε! :)

Ναι αλλα η αφέλεια και η βλακεια δεν αλλαζει , έτσι γεννήθηκα
Μαρκέλα thank you .

Quote:

---

Originally Posted by Lampros

Ναι αλλα η αφέλεια και η βλακεια δεν αλλαζει , έτσι γεννήθηκα
Μαρκέλα thank you .

---

Ξέρεις όμως είναι πολύ σημαντικό το ότι έχεις επίγνωση, άρα στο χέρι σου είναι να κάνεις βελτιώσεις όσο μπορείς!

Το μεσημέρι που κοιμήθηκα γιατι εχθές όλο το βραδυ δεν μπόρεσα , ξύπνησα με ένα άσχημο συναίσθημα , δεν ειναι η πρώτη φορα , το εχω απο μικρη ηλικία , ειδικά όταν ειμαι μόνος και σε ξένο περιβάλλον .
Μου έχει χαλάσει τη διάθεση , όχι ότι ήταν καλη αλλα αυτη που είχα .
Δεν πρέπει να κοιμάμαι καθόλου ? μα τι να κάνω τι αλλο να κάνω .

Λάμπρο μου καλησπερα. περαν των υπολοίπων προβλημάτων σου, ο υπνος ειναι η πιο βασική λειτουργία του οργανισμού για να αντεχει. εγω μπορω να σε βοηθησω ως προς αυτο το κομματι με τις λιγες γνωσεις μου στη βοτανολογια. μια μικρή γλαστρούλα με βασιλικό στο παράθυρό σου.
λιγη λεβάντα σε ένα μαντηλάκι διπλα σου στο κομοδίνο, έχει πολύ καλή επηρροή στη διάρκεια του ύπνου σου και βοηθάει στο να μην ξυπνάς με αυτό το άσχημο συναίσθημα.
αν θελεις και αλλους συνδυασμους βοτανων κλπ, στειλε μου μηνυμα να σου πω. ακουγονται πολυ απλά αλλά πραγματικά βοηθούν πάαααρα πολύ! άκουσε με!

και προσπαθησε με καποιο τροπο, να μην κουβαλας στον ύπνο σου όλα όσα σε κυνηγούν την υπόλοιπη μέρα! είναι πολυ σημαντικο να "αδειάζεις" το μυαλό σου πριν κοιμηθείς. υπαρχουν παρα μα μαρα πολλοί τρόποι. δοκιμασε, δεν εχεις να χασεις τιποτα.

Οκ ευχαριστω .

Ότι θόρυβος απο το σπίτι μου με ενοχλεί , ακούω να κάνει δουλειές να καθαρίζει να μετακινεί καρέκλες και ειμαι στον κάτω όροφο και δεν μπορω τρέμω , ταχύπαλμια εχω , δεν μπορω να ηρεμήσω .
Τι ειναι αυτο δεν ξέρω , δεν αντέχω βρε παιδια αλλο .