Καλα το Imagine του John Lennon ειναι η ...προσευχη μου. Βρηκα μια μαματη διασκευη στο γιουτιουμπ
http://www.youtube.com/watch?v=J-t2o...&feature=share
Εχει και πολλα αλλα ομορφα τραγουδια που ...εφραινουν την ψυχη στο http://playingforchange.com/
Printable View
Καλα το Imagine του John Lennon ειναι η ...προσευχη μου. Βρηκα μια μαματη διασκευη στο γιουτιουμπ
http://www.youtube.com/watch?v=J-t2o...&feature=share
Εχει και πολλα αλλα ομορφα τραγουδια που ...εφραινουν την ψυχη στο http://playingforchange.com/
Λοιπον ψαχνοντας να βρω τι εχω "ταξιδεψα " σε πολλους γιατρους. Αλλοι ηταν ασχετοι αλλοι λιγο σχετικοι και κανα δυο τρις το ειχαν πιασει καλυτερα το νοημα. Σε αυτους τους δυο τρεις θα στηριχτω και μαζι με τα δικα μου συμπερασματα ιδου που εχω καταληξει.
1. Παρα πολυ καλος γιατρος αποδεικνυεται ενας γαστρεντερολογος στην Θεσσαλονικη. Μετα τις γαστροσκοπησεις κολονοσκοπησεις μου ειχε πει. ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΛΕΓΕΤΑΙ ΥΠΕΡΣΠΑΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ΓΑΣΤΡΕΝΤΕΡΙΚΟΥ ΜΕ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΤΟ ΠΑΧΥ ΕΝΤΕΡΟ. ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ? ΦΑΝΤΑΣΟΥ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΣΟΥ ΣΤΡΑΜΠΟΥΛΙΞΟΥΝ ΤΟ ΧΕΡΙ. ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΣΤΟ ΓΥΡΙΖΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΔΕΝ ΠΟΝΑΣ ΜΕΤΑ ΠΟΝΑ ΛΙΓΟ ΜΕΤΑ ΠΟΝΑΣ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΟΤΑΝ ΣΤΟ ΣΤΡΑΜΠΟΥΛΗΞΟΥΝ ΠΟΝΑΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑ. ΤΟ ΙΔΙΟ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΕΝΤΕΡΟ.
ΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΣΥΜΒΑΛΟΥΝ ΣΤΟ "ΣΤΡΑΜΠΟΥΛΙΓΜΑ " ΤΟΥ ΕΝΤΕΡΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΡΕΙΣ. Α) ΤΟ ΑΓΧΟΣ, Β)ΤΟ ΚΡΥΟ, Γ)ΚΑΠΟΙΕΣ ΤΡΟΦΕΣ ΠΟΥ ΣΕ ΠΕΙΡΑΖΟΥΝ. ΚΑΙ ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΣΥΝΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΑΝ ΑΓΧΩΘΕΙΣ ΠΑΡΑΠΑΝΩ Η ΑΝ ΚΡΥΩΣΕΙΣ Η ΑΝ ΦΑΣ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΣΕ ΠΕΙΡΑΖΕΙ ΤΟΤΕ ΘΑ ΠΟΝΑΣ.
ΛΥΣΕΙΣ. ΦΡΟΝΤΙΣΕ ΝΑ ΜΗΝ ΑΓΧΩΝΕΣΑΙ ΠΡΑΓΜΑ ΔΥΣΚΟΛΟ. ΠΡΟΣΕΧΕ ΤΟ ΚΡΥΟ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΣΤΗΝ ΚΟΙΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΣΗΣ ΤΙΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΤΟΥ ΚΑΙΡΟΥ. ΑΠΕΦΕΥΓΕ ΤΡΟΦΕΣ ΠΟΥ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΕΣΑΕ ΟΤΙ ΣΕ ΠΕΙΡΑΖΟΥΝ , ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΜΟΥ ΦΥΤΙΚΕΣ ΙΝΕΣ , ΞΗΡΟΙ ΚΑΡΠΟΙ.ΣΤΗΝ ΕΡΩΤΗΣΗ ΜΟΥ ΠΟΣΟ ΑΣΧΗΜΟ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΧΩ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΕ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΑΛΛΑ ΩΣ ΠΟΝΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΕΝΟΧΛΗΤΙΚΟΣ ΕΩΣ ΠΟΛΥ ΕΝΤΟΝΟΣ ΠΟΥ ΣΟΥ ΧΑΛΑΕΙ ΤΗΝ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ. ΓΙΑ ΑΚΡΑΙΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΜΟΥ ΕΔΩΣΕ ΕΝΑ ΧΑΠΙ ΑΓΧΟΛΥΤΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ.
2. Ψυχιατροι. Πηγα σε δυο . Για αυτους δεν υπαρχει σπαστικη κολιτιδα ουτε υπερσπαστικοτητα γαστρεντερικου ολα ξεκινανε απο το μυαλο και απο το στρες τα οποια με τον καιρο προκαλουν σωματικους πονους. Την γνωμη των γαστρεντερολογων δεν την δεχονται. Μου δωσαν θεραπεια αγχολυτικο με αντκαταθλιπτικο μαζι. Ομολογω οτι το αγχολυτικο ,το ζαναξ που λεμε, με βοηθησε και με βοηθαει οταν η κατασταση φτανει στο απροχωρητο. Το αντικαταθλιπτικο οπως αποδειχτηκε δεν με βοηθησε γι αυτο το περιοριζω σιγα σιγα για να το κοψω.
3. Η δικια μου γνωμη...Γενικα ειμαι ημουν αγχωδης τυπος. Αποφευγω να ενοχλω τους αλλους αλλα βιδωνομαι ασχημα αν με ενοχλησουν (ξεπερνανε τα ορια).
Ζω σε μια περιοχη που εχει αρκετο κρυο τον χειμωνα. Πραγματικα το κρυο μου αυξανει τους πονους αφου εκτος των αλλων εχω και μια μεσοπλευριο ψυξη η οποια επηρεαζεται εκτος απο το κρυο και απο τις αλλαγες του καιρου. Υπαρχουν τροφες που πλεον με ενοχλουν ιδιως (και δυστυχως) πρασιναδες. Δυστυχως γιατι για μενα τα χορταρικα και οι σαλατες ηταν το αγαπημενο μου φαγητο.
ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΜΟΥ Αν θεωρησουμε οτι το γαστρεντερικο συστημα ειναι προεκταση του εγκεφαλου τοτε επηρεαζει και επηρεαζεται απο ψυχολογικες "ανωμαλιες" (στρες). Επισης οτιδηποτε προκαλει πονο στο γαστρεντερικο εχει αμεσες επιπτωσεις στην ψυχολογια μεσω του νευρικου συστηματος. Ισχυει και το αναποδο. Δυστυχως μεχρι τωρα μπορει να με βοηθησει μονο το ζαναξ ή γενικα οι βενζοδιαζεπινες οι οποιες ομως ειναι εθιστικες και παιρνω μονο αν φτασω στα ακρα. Φυτικα σκευασματα εχω δοκιμασει διαφορα δεν ειδα διαφορα. Αποφευγω πλεον να τρωω φυτικες ινες κοιταω να ειμαι ζεστος και η ζωη συνεχιζεται...
Υ.Γ. Αν καποιος την εχει ψαξει σχετικα με αυτο που λεγεται "καντιντιαση" που οφειλεται στο βακτηριο καντιντα και εχει βρει μια ακρη παρακαλω ας μου γραψει.
Επισης αν καποιος την εχει ψαξει με ομοιοπαθητικη και ειδε βελτιωση ας μου γραψει καμμια λεπτομερεια και κανα γιατρο κατα σαλλονικη μερια η εκει γυρω. Λεω να το ψαξω το ζητημα ομοιοπαθητηκα...
Α ΡΕ ΡΑΦΑΗΛΙΔΗ ΚΙ ΕΣΥ ...ΕΦΥΓΕΣ ΝΩΡΙΣ ΚΙ ΕΜΕΙΝΕ Ο ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ (ΠΑΛΑΙ ΠΟΤΕ ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ) ΣΑΒΟΠΟΥΛΟΣ ΝΑ ΜΑΣ ΤΑ ΠΡΙΖΕΙ ΜΕ ΤΙΣ ΕΞΥΠΝΑΚΙΣΤΙΚΕΣ ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΦΑΣ ΙΣΤΙΚΟ ΠΑΠΑΡΙΕΣ ΤΟΥ. Α ΡΕ ΒΑΣΙΛΗ ΜΟΝΟ ΕΣΥ ΤΟΥ ΕΒΑΖΕΣ ΜΥΑΛΟ ...
http://www.youtube.com/watch?v=dxjie9pvmPo
Θέλω να ρωτήσω αν κάνεις από εσάς έχει πρόβλημα με ρεψίματα. Παίζει αυτά να είναι από άγχος? Γενικά το άγχος επηρεάζει το γαστρεντερικό?
Έχω αρκετά συχνά φουσκώματα και ρεψίματα αρκετές ώρες μετά το φαγητό. Όπως και άισθημα ότι το φαγητό δε κατεβαίνει εύκολα από τον οισοφάγο. Επειδή έχω άλλα συμπτώματα άγχους σκέφτομαι μήπως είναι από αυτό. Οι παθολόγοι που ρώτησα δεν δίνουν πολλή σημασία. Θεωρούν ότι είμαι αρκετά νέος για να έχω παλινδρόμηση κτλ.
Φιλε μου δεν ειμαι ειδικος για να σου πω αλλα πιθανως τα συμπτωματα σου εχουν σχεση με το αγχος. Οταν καποιος ειναι αγχωδης ενα απο τα πρωτα "καμπανακια" που χτυπαει ο οργανισμος ειναι στο γαστρεντερικο. Προκαλει διαφορων ειδων σπασμους σε οποιοδηποτε σημειο του γαστρεντερικου απο το στομα ως ...την αλλη εξοδο. Τετοια συμπτωματα που αναφερεις ειχα πριν πολλα χρονια αργοτερα γινανε πονακια στο εντερο , γαστριτιδες , οισοφαγιτιδες. Καλα ειναι αμα καπνιζεις να το κοψεις (εγω ο ¨μαγκας" ο "αρχιδαρας" καπνιζα σαν φουγαρο αρκετα χρονια και επινα φραπε σκετο με 4 κουταλακια καφε). Ο οργανισμος τελικα οσο εισαι νεος τις μακακιες που κανεις τις πολεμαει αλλα με τον καιρο χανει δυναμεις και υποχωρει αφηνοντας να δημιουργουνται/επιδεινωνονται προβληματα.
Το θεμα ειναι ψαξε τι μακακιες μπορει να κανεις αν καπνιζεις αν πινεις τι τρως ποσο τρως και κοιτα να τα διορθωσεις οσο γινεται. Για το αγχος κανεις δεν εχει την μαγικη λυση βρες τροπους να το μειωνεις εγω ας πουμε βαζω εχω τερμα εντασεις στο αυτοκινητο εχω παρατηρησει οτι με ηρεμουν καπως (γι αυτο εχω καψει τα ηχεια 3 φορες μεχρι τωρα σε 4ων χρονων αμαξι). Επισης οταν ζεις τα συμπτωματα που αναφερεις δοκιμασε να κανεις κατι πχ βγες μια βολτα και παρατηρα αν τα συμπτωματα περιοριζονται. Περα απο αυτο μεγαλη σημασια εχει να μη σου γινει "κολλημα" και να το σκεφτεσε συνεχεια γιατι τοτε γινεται χειροτερο και αρχωνεσε πιο πολυ. Παντως αν "τρωγεσε" απο μεσα σου και εχεις τα ευρα μια γαστροσκοπηση και ενας υπερηχος ανω κοιλιας θα σε βοηθησουν να ηρεμησεις μιας και δεν θα σου βρουν τιποτα.
ΑΣ ΚΟΙΤΑΞΟΥΜΕ ΤΟ ΠΟΤΗΡΙΟΝ ΤΟΥΤΟ ΜΙΣΟΓΕΜΑΤΟN ΚΑΙ ΟΥΧΙ ΜΙΣΟΑΔΕΙΟΝ...ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΛΕΕΙ ΤΟ ΑΣΜΑ ALL TOGETHER NOW...
http://www.youtube.com/watch?v=b3kO5jjYioY
ΚΑΙ ΓΑΜΩ...;)
http://i1075.photobucket.com/albums/...shere67/vc.jpg
Μεγαλωσε και ο Black κατα κοσμον Colin Vearncombe ,ωριμασε , μεστωσε και η φωνη του...
http://www.youtube.com/watch?v=9ytzQRwWeSY
Εχει και μια αλλη πολυ καλη εκτελεση στο http://www.youtube.com/watch?v=eJ5blJZviSU
Παντως αυτοι οι ατσιδες της υγειας και των φαρμακων ωρες ωρες ειναι για τον ...βουρτσο. Πηγα προχθες να παρω χαπια για το στομαχι (τα τελευταιας τεχνολογιας αυτα με Esomeprazole). Μου λεει ο φαρμακοποιος τα 40 μιλιγκραμ που παιρνεις δεν τα εχω εχει ελλειψη το συγκεκριμενο εχω μονο των 20 μιλιγκραμ. Καλα του λεω δωσε των 20 μγ. Το κουτι με τα 14 χαπια μου λεει η με τα 28...Του λεω με τα 28 μου λεει ξαναεπεσε η τιμη τους. Του λεω ποσο μου λεει 10,90 ευρω. Του λεω ρε συ φαρμακοπιε περσι το πληρωναμε 28 ευρω. Ελα ντε μου λεει για να δεις ποσα βγαζουν. Και ακολουθει ΤΟ ΚΟΥΦΟ.
Του λεω αν τα 28 χαπια εσομεπραζολη κανουν 10,90 τα 14 χαπια ποσο κανουν? Κατσε μου λεει να δω. Το βαραει στο μηχανημα και βουαλα. Λοιπον τα 14 χαπια Esomeprazole κανουν 10,40 ευρω και τα 28 χαπια Esomeprazole κανουν... 10,90 ευρω δηλαδη μια διαφορα μισο ευρω.... Μου λεει ο φαρμακοποιος αμα το ηξερα θα σου ελλεγα κατευθειαν τα 28 χαπια...Απιστευτο και ομως ελληνικο.
Τι να πω γαμω τη τυχη μου με τα κωλοχαπια!
Τα'χω παρει και με δαυτα ρε παιδι μου!
Σιχτιρ πια!
Το πιτσιρικι λεγεται Καθριν Ατκινς. Ειχε βουτηξει στις λασπες για να σωσει το σκυλακι της σε πλημμυρες που ειχαν συμβει στην Αυστραλια το 2010. Αυτο θα πει αγαπη...
http://i1075.photobucket.com/albums/...psbde03d27.jpg
Θ α μου πεις βρηκες λογο για να φτιαξεις κι εσυ μια ...επετειο. Λοιπον αγαπητοι/ες συμπασχοντες αυτες τις μερες κλεινω ενα χρονο απο τοτε που "εμπλεξα" κι εγω με ψυχιατρους και ψυχολογους ψαχνοντας λυσεις στο ζορι μου.
Αρχικα πηγα σε ψυχιατρο ο οποιος αντιμετωπισε την αγχωδη διαταραχη που ειχα παθει τοτε. Ο τυπος εκρινε οτι χρειαζομουν θεραπεια με χαπια αλλα δεν χρειαζομουν ψυχοθεραπεια επρεπε ομως να αλλαξω πραγματα στην ζωη μου μου με διελυαν ψυχολογικα. Αργοτερα πηγα σε μια ψυχιατρο που μου εκανε και "ψυχοθεραπεια" η οποια μου προσθεσε και αντικαταθλιπτικα. Μετα απο μηνες "ψυχοθεραπειας" σταματησα γιατι η κυρια τελικα δεν ηξερε πως γινεται η ψυχοθεραπεια. Τωρα πηγαινω σε κανονικη ψυχολογο και στον πρωτο μου ψυχιατρο. Ενα βασικο συμπερασμα που εχω βγαλει ειναι οτι ΑΛΛΟ ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΟΥ ΣΠΟΥΔΑΣΕ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΟΥ ΣΠΟΥΔΑΣΕ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗ ΚΑΙ ΝΟΜΙΖΕΙ ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ. Στην περιπτωση μου η διαφορα που βλεπω ειναι τεραστια. Ενας ψυχιατρος εχει την εντυπωση οτι θα σου δωσει θεραπεια για καποιο χρονικο διαστημα και θα θεραπευτεις στο τελος και αυτο το μηνυμα σου περναει. Κι εσυ περιμενεις να ...νικησεις το τερας με τα χαπια. Και μπαινεις ολο και πιο βαθια... Ενας ψυχολογος εχει τελειως αλλη οπτικη. Μεσα απο την κουβεντα σε βοηθαει να καταλαβεις τι ειναι αυτο που σε "χαλαει" που σε αγχωνει και σε καταστρεφει και αφου το ανακαλυψεις θα πρεπει να κυταξεις να το αντιμετωπισεις ή να φυγεις μακρια απο αυτο.
Μαλιστα, εκανα ενα χρονο για να το ξεκαθαρισω και πλεον πρεπει να κανω τα βηματα μου ωστε να γλιτωσω απο αυτο που με "σκοτωνει" ψυχολογικα. Καλλιο αργα παρα ποτε. Εκει πιστευω τελικα ειναι η ουσια για το προβλημα πολλων απο εμας. Το οτι δεν ψαχνουμε να βρουμε την ριζα του κακου και να την ξεριζωσουμε αλλα περιμενουμε μονο απο τα φαρμακα να το κανουν. Τελικα δεν γινεται πρεπει να πολεμησουμε αυτο που μας αγχωνει και μας ριχνει.
Στην περιπτωση μου δεκαετιες τωρα αλλα περισσοτερο τα τελευταια χρονια εμπλεξα με το να κυνηγαω την μανα μου η οποια αντιμετωπιζει ψυχολογικα προβληματα. Καποια στιγμη πριν απο 3 περιπου χρονια αρχισε να μου χαλαει ο υπνος (ξυπνουσα και ξυπναω μες στη νυχτα). Ηταν το πρωτο καμπανακι οτι κατι εχει στραβωσει αφου εβλεπα οτι παρα την βοηθεια που εδινα στην μανα μου αυτη τον χαβα της... Ομως δεν το ειχα αντιληφθει ελεγα που θα παει θα στρωσει. Απο την αλλη εδω και αρκετα χρονια εχω προβλημα με το γαστρεντερικο (πονοι) οι οποιοι ηταν υποφερτοι η τουλαχιστον ειχα μαθει να τους αντεχω. Ομως μπλεκοντας με την "επιβλεψη" της μανας μου (η οποια αν την αφησεις ειναι ικανη να μπλεξει ολα τα χαπια της και δεν παιρνει και λιγα) αργα αλλα σταθερα αρχισα να "τρελενομαι" να αγχωνομαι να χανω την δυναμη μου. Στο τελος αυτος ο διαολος το συσσωρευμενο αγχος χτυπησε δυνατα...Και που θα χτυπησει? Φυσικα εκει που εχεις ευαισθησια , στην περιπτωση μου στο γαστρεντερικο και ιδιως σε πονους στο εντερο. Και να μαι στο τελος να τρεχω εγω στους γιατρους να βρω μια ακρη.
Το συμπερασμα μου τελικα... δρομολογω σταθερα τις κινησεις μου να απομακρυνθω απο αυτα που με χαλανε (πρωτα απο την μανα μου...). Οπως λεει και η ψυχολογος μου "πρεπει να ψαξεις και να βρεις και να δοκιμασεις να απομακρυνθεις απο οτι σε αγχωνει γιατι αλλιως θα ζεις μια ζωη στα χαπια.
Με αφορμη την επετειο σου, αυριο που ειναι και του Αγιου Βαλεντινου να στειλεις σοκολατακια και λουλουδια στους διαφορους ψυχιατρους που εχεις δει τον τελευταιο χρονο.
Ξερεις τι ρε Μπλου...Βεβαιως το ειχα υποψιν μου να στειλω δωρα στους ψυχιατρους , πως γινοταν να το ξεχασω αραγε μιλαμε για μεγαλο...ερωτα αλλα τα σοκολατακια και τα λουλουδια μηπως εναι κατι ..συνηθες και τετριμενο. Εγω εχω υποψιν να στειλω στις μεν γυναικες ψυχιατρους κανενα διαμαντενιο κολιε ή κατι τετοιο στους δε αντρες ...χρυσουν ωρολογιον με καδενα απο πλατινα. Αλλα τωρα που το σκεφτομαι μηπως ειμαι λιγο υπερβολικος.... Καλυτερα να τους παρω καμμια πορσε ή κανενα εξωχικο στας νησους μπαρμπαντος...
Soutsi που εισαι? Ριξε σε παρακαλω καμμια "βομβα" κι εσυ καιρο ειχα να χαμογελασω το πρωι ευτυχως η Blue εκανε το θαυμα της...
Εγώ θα πρότεινα να αγοράσεις ένα εορταστικό καλαθάκι, αυτό με τα κρασιά που πάνε τα Χριστούγεννα στις εταιρίες! Βγάλε τα ποτά (μη πάνε και στράφει) και γέμισε το καλάθι με φάρμακα και χάπια! Φτιάξε μια πανδεσία χρωμάτων και γεύσεων και στείλ'τους τα με ένα μποντιμπιλνταρά ούτως ώστε να είσαι και σίγουρος οτι θα τα δοκιμάσουν.
Τις πόρσε και τα διαμαντένια κολλιέ νομίζω τους τα έχεις κάνει ήδη δώρο :p
Με πρόθεση χιούμορ πάντα....
φιλε KostasBru74 καλη η σκεψη σου αλλα διολου αριστοκρατικη...Μετα απο πολλη σκεψη χθες τελικα αποφασισα να τους κανω δωρο κατι νησακια κατα ιθακη μερια που πουλιουνται Ηταν να τα παρουν κατι φτωχαδακια εμιρηδες απο το καταρ νομιζω αλλα ναυαγησε η συμφωνια (τους καημενους τους εμιρηδες πολυ λυπηθηκα τι θελανε κι αυτοι ενα νησακι να ξεκουρασουν λιγο το κοκαλακι τους). Τελος παντων ηδη εστειλα τους δικηγορους μου (εχουν γραφειο στο νιου γιορκ) να δουνε πως θα τα αγορασω να τα χαρισω στους ψυχιατρους μου να κανω κι εγω μια καλη πραξη ρε γαμοτο... Που ξερεις μετα απο χρονια οταν τα τιναξω μπορει να το εκτιμησουν και να βγαλουν καμμια θεραπεια με το ονομα μου ωστε να μεινω στους αιωνας ωσαν τον Τουταγχαμων τον τριτο...
Εμ δεν μου δινουν και μενα κανενα βραβειο να βγαλω τα σωψυχα μου!
Θα τους παρει και θα τους σηκωσει... ΠΟΡΕΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΜΕΤΑΛΕΙΑ ΣΤΗΝ ΣΑΛΟΝΙΚΗ
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=UhAkFi7pClw#!
Τρεις ήταν οι μεγαλειώδεις στιγμές της σημερινής πορείας ενάντια στην εξόρυξη χρυσού στην Θεσσαλονίκη: η πρώτη όταν οι κάτοικοι της Κερατέας ήρθαν με το πανό τους και 20.000 κόσμου τους υποδεχόταν με χειροκροτήματα και συνθήματα. Η δεύτερη όταν η πορεία των εκπαιδευτικών ενώθηκε με τους διαδηλωτές. Κι η τρίτη όταν αυτό το πελώριο, ενθουσιώδες ποτάμι άρχισε να κυλάει στην παραλιακή λεωφόρο Νίκης. Πρόκειται για μια από τις μεγαλύτερες πορείες των τελευταίων ετών και - τύχαια; - η αστυνομία δεν επέτρεψε στους φωτορεπορτέρ να τραβήξουν εικόνες από τον Λευκό Πύργο.
Βρηκα μια φωτο στο φεισμπουκ αν και δεν ειμαι πολυ των ηγετων ειναι χαρακτηριστικη...
Ο μακαριτης ο Τσαβεζ φιλαει τα χερια του λαου του ειναι "κομματι" του.
Στο Ελλαντα τρεχαν και τρεχουν να φιλησουν τα βρωμοχερα του καθε ξεφτιλα πολιτικου λες και ειναι κανας θεος...
http://i1075.photobucket.com/albums/...ps31d565f3.jpg
Ε ρε τι πετυχενει κανεις βαρετοσερφαροντας στο ιντερνετ.Μια απο τις πιο αγαπημενες μου ταινιες και "ξεχασμενη" με τα χρονια... Το Barfly μια ταινια με τον μικι ρουρκ και την φει νταναγουει βασισμενο στην αυτοβιογραφια ενος μεγαλου "τρελλου"
συγγραφεα ποιητη του τσαρλς μπουκοβσκι. Και η πιο αγαπημενη στιγμη στην ταινια παρακατω
http://www.youtube.com/watch?v=10AdjoNLfvQ
TO ALL MY FRIENDS ...ΓΑΜΟΤΟ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΦΟΡΟΥΜ
Μωρε δεν ξερω αν μας ...ψεκαζουν τιποτα αλλα ωρες ωρες οι ανθρωποι ειναι πολυ ηλιθιοι...
Δηλαδη μεχρι τωρα ηξερα τον ζωολογικο κηπο ...Τωρα αυτο στην φωτο πως το λεμε? Ανθρωπολογικο κηπο?
http://i1075.photobucket.com/albums/...ps95c70bf4.jpg
Αγαπητο μου γαστρεντερικο σε χαιρετω... Παει σχεδον εναμισης χρονος απο τοτε που αρχισες να με ενοχλεις εντονα και βασανιστικα. Tι σπασμοι τι τασεις εμετου τι πονος στο στομαχι τι τσουξιμο στα εντερα …χαμος σου λεω. Τοσο που αναγκαστηκα να κανω 3 γαστροσκοπησεις μια κολονοσκοπηση, δυο υπερηχους ανω κατω κοιλιας και καμμια 10ρια εξετασεις αιματος.Γυρισα διαφορους γιατρους ολοι ειχαν την αποψη της ειδικοτητας τους σχετικα με αυτό που μου συνεβαινε αλλα τα φαρμακα τους δεν με βοηθουσαν.
Ετσι , αφου δεν υπηρχε τιποτε παθολογικο, καταληξαμε σε ψυχιατρο ο οποιος διεγνωσε "εντονη αγχωδη διαταραχη" και ψυχοσωματικα συμπτωματα. Μου εδωσε αγχολυτικο και ηρεμιστικο για μια περιοδο , δεν λεω καλυτερεψα ομως δεν θεραπευτηκα.
Στην συνεχεια ,αγαπητο μου γαστρεντερικο, καταληξαμε σε ψυχιατρο/ψυχοθεραπευτρια. Η διαγνωση : Aγχος και καταθληπτικες τασεις. Περαν του αγχωλυτικου μας προσθεσε και αντικαταθλιπτικο και μας επεισε οτι "ειμαστε καταθλιπτικοι". Οι μηνες περνουσανε η βελτιωση που μας υποσχεθηκε η ψυχιατρος/ψυχοθεραπευτρια δεν ερχοτανε παροτι μας αυξενε τις δοσεις οποτε μια μερα τα "σπασαμε" με την ψυχιατρο γιατι δεν της αρεσε που που την ρωτουσα γιατι δεν βελτιωνομουν και δεν ηθελε να παραδεχθει οτι ειχε κανει λαθος και δεν ημουν καταθλιπτικος.
Νευρικος ναι αγχωδης ναι , καταθλιπτικος ομως ΟΧΙ.
Τελος παντων το επομενο σταδιο ηταν να καταληξουμε σε Ψυχολογο. Στην αρχη ειμασταν "κουμπωμενοι" εχοντας και την εμπειρια της προηγουμενης ψυχιατρου/ψυχοθεραπευτριας και δεν περιμεναμε και πολλα πραγματα. Στην πορεια ομως
ανακαλυψαμε οτι "ανακαλυψαμε θησαυρο". Μεσα απο την κουβεντα η ψυχολογος μας εβαλε να σκεφτουμε και να ψαχτουμε μηπως τελικα η κακιστη διαθεση και τα εντονα ψυχοσωματικα ειναι φτιαγμενα,σε έναν μεγαλο βαθμο, μεσα στο μυαλο. Και οχι μονο αυτο αλλα μας εδειξε οτι υπαρχουν δρομοι για να καλυτερεψουν (αν οχι να διορθωθουν) ολα αυτα. Σιγα σιγα μας εμαθε και μας μαθαινει πως να μειωνουμε το αγχος πως να μειωσουμε τις σωματικες εκδηλωσεις του πως να ξαναρχισουμε να ειμαστε καλα.
Δε λεω αγνωστος δρομος ωρες ωρες μου φαινεται οτι ειναι δυσκολο να τον περπατησω, τοσα χρονια εχω ξεχασει πως ειναι να εισαι καλα, αλλα κατι μου λεει οτι εδω υπαρχει ελπιδα...
Δε λεω οτι ειμαι καλα αγαπητο μου γαστρεντερικο αλλα σιγουρα ειμαι καλυτερα. Και αυτο ειναι κατι...
Πλεον τα ξυπνηματα μου μεσα στην νυχτα καθε μια ωρα εχουν περιοριστει, κοιμαμαι μετα απο χρονια καλυτερα και βαθυτερα. Και παρατηρω οτι αν κοιμασε καλυτερα και βαθυτερα τοτε εισαι πιο αισιοδοξος την ημερα.
Παρεπιπτοντως την νυχτα πριν κοιμιθουμε σβηνουμε την τηλεοραση γιατι το φως της επηρεαζει τον εγκεφαλο και ξυπναμε συχνα. Και αυτό που λενε «βλεπω τηλεοραση για να νυσταξω» είναι λαθος η τηλεοραση δεν ηρεμει η τηλεοραση προκαλει υπερενταση.
Ασε που, αγαπητο μου γαστρεντερικο, σταματησα να τρωω 4 και 5 φορες μεσα στην νυχτα (νυχτερινη υπερφαγια λεγεται) και πλεον δεν σε ταλαιπωρω τοσο πολυ και εσενα γιατι επρεπε να "δουλευεις" νυχτα ενω κανονικα επρεπε να ξεκουραζεσε. Τωρα πρεπει να ξαναμαθω να τρωω το πρωι το μεσημερι και το απογευμα όπως εκανα παλια.
Εχει πολυ δρομο ακομα υπαρχουν σκαμπανεβασματα , κακες στιγμες και ωρες αλλα υπαρχει ελπιδα και αφου υπαρχει ελπιδα υπαρχει αισιοδοξια οτι κατι καλο θα βγει στο τελος. ..
να πηγαινεις ολο και καλυτερα μερα με την μερα σου ευχομαι,καλο μου. αισιοδοξο το μυνημα σου παρα πολυ. εγω μεσα σε 3 βδομαδες καταφεραν κολογιατροι να με κανουν να πιστεψω οτι θα παθω αγοραφοβια καταθλιψη και χιλια αλλα δυο. ενας κερατας δεν βρεθηκε να μου εξηγησει οτι κατι κολοφαρμακα μου εκαναν ανω κατω τον οργανισμο. το μονο που εχω τωρα ειναι πρωινο αγχος. λες και μου εμεινε σοκ απο οσα τραβηξα. εχω φοβηθει αλλα δεν το βαζω κατω.
Αυτο το πρωινο αγχος... Ειναι οντως μια αναμνηση του σοκ που περασες. Κι εγω το παθαινω ακομα και τωρα που θεωρω οτι ειμαι σε πολυ καλο δρομο.
Τελικα αν εισαι εσυ καλα με σενα, δεν καταπινεις οσα γινονται γυρω σου και δε γουσταρεις, ολα θα ειναι καλα!
Και να μην φοβασαι!
Ποτε! Τιποτα δεν ειναι τοσο τρομακτικο οσο ο ιδιος ο φοβος!
Τελικα τι εχουμε καταλαβει απο ολο αυτο;
Οτι το σωμα μας ειναι πολυ πιο εξυπνο και απαιτητικο απο εμας τους ιδιους.
Οταν κατι δεν παει καλα και εσυ δεν το ξερεις γιατι εχεις "συνηθησει" ερχεται το αγαπητο σου γαστρεντερικο και σου φωναζει με ολη του τη δυναμη μπας και ξυπνησεις και αλλαξεις τον κοσμο σου!
Για ολους ισχυει το ιδιο.
Καποιο κομματι του σωματος μας αρχιζει να εξαγριωνεται και παρασερνει ολο το σωμα στην επανασταση που εμεις φοβομαστε να κανουμε.
Πουλακι, ειμαι πολυ υπερηφανη για σενα :)
MINA την ουσια την γραφεις στο τελος που λες...αλλα δεν το βαζω κατω. Απο οσα εχω ζησει μεχρι τωρα καταλαβαινω οτι η δικη μου μεγαλη καταρρευση εγινε οταν "παραιτηθηκα" και ειπα οτι δεν υπαρχουν λυσεις για μενα. Το κακο ειναι οτι σε αυτη την κονωνια που εχει ταμπου με τους ψυχογιατρους (γιατι θεωρηται οτι αν πας σε ψυχογιατρο εισαι "τρελλος") δεν σε μαθαινουν απο νωρις οτι αυτοι μπορουν να σε βοηθησουν. Μιλαω για μενα καθως θυμαμαι πραγματα και καταστασεις τα οποια αργα αλλα σταθερα με οδηγουσαν στην καταρρευση και δεν ηξερα οτι καλα θα ηταν να παω σε καποιον ψυχολογο ψυχοθεραπευτη για να τα αντιμετωπισω. Και επρεπε να περασουν χρονια να μου εμφανιστουν διαφορα ψυχοσωματικα στο τελος να καταρρευσω για να ανακαλυψω οτι επρεπε πολυ πιο νωρις να απευθυνθω σε ψυχολογο. Θα πει καποιος καλλιο αργα παρα ποτε αλλα γαμοτο αν γνωριζα κι εγω και τοσοι αλλοι οτι οι πονοι στο γαστρεντερικο η οι πονοκεφαλοι η οι ζαλαδες κ.α. μπορει να προερχονται απο την κακη ψυχολογια θα ειχα προλαβει πιο νωρις το κακο.
Οσο για το πρωινο αγχος που αναφερεις που εγω το λεω κακη διαθεση και ψυχολογια το εχω χρονια και ,αληθεια το πιστευω, οταν και αν ερθει εκεινη η ωρα που θα αισθανομαι καλα το πρωι τοτε θα εχω ξαναβρει τον "καλο τον δρομο".
Blue θυμηθηκα που σε καποια μηνυματα σου εγραφες οτι πρεπει να μαθουμε τους πανικους και να μη "χανομαστε" οταν μας συμβαινουν. Δε ξερω ποσο το ειχες συνηδιτοποιησει και εσυ που το εγραφες αλλα τωρα το καταλαβαινω καλυτερα, οτι αυτοι οι "δαιμονες" δεν ειναι τιποτε παραπανω απο μια εκδηλωση του συσσωρευμενου αγχους. Μια προειδοποιηση του οργανισμου μας οτι κατι δεν κανουμε καλα και θα πρεπει να το βρουμε και να το διορθωσουμε. Καποια στιγμη θα πρεπει να ψαξουμε και να βρουμε τους φοβους και τις φοβιες μας και να τα αντιμετωπισουμε. Οσο πιο νωρις το κανουμε αυτο το "ξεκαθαρισμα" τοσο καλυτερα για μας.
Blue κι εγω πολυ περηφανος για σενα...:D
Λοιπον ας ξανασυμπηκνωσω τα συμπερασματα μου σχετικα με το γαστρενερικο καθως τον τελευταιο καιρο εχω ξεδιαλυνει μερικα πραματα.
Πριν απο εναμιση χρονο περιπου εμφανισα καποιου ειδους διαταραχη, πιθανως αγχωδη, η οποια ξεσπασε στο γαστρεντερικο μου (πονοι τσουξιματα εντονη δυσφορια ψυχολογικη καταρρευση σπασμοι στο εντερο)
Μετα απο "αναζητηση" σε διαφορες ειδικοτητες γιατρων κατεληξα σε ψυχιατρους οι οποιοι θεωρησαν οτι αυτο που ειχα παθει εχριζε αγχολυτικης και αντικαταθλιπτικης αγωγης. Σχεδον επι ενα χρονο επαιρνα αγωγη (χαναχ και εφεξορ).
Τα αποτελεσματα τους...
Το μεν χαναχ ομολογω οτι με βοηθησε οταν τα συμπτωματα ηταν εντονα, με βοηθησε να στανιαρω που λεμε.
Το εφεξορ αποδειχτηκε για την περιπτωση μου μια μακακια και μιση. Οχι μονο δεν με βοηθουσε αλλα ειχε επιπτωσεις στην λιμπιντο και στην δυσκιλιοτητα την οποια εχω επιδεινονοντας τελικα την εντονη σπαστικη κολιτιδα που εχω. Επισης μου προσθεσε μερικα κιλα παραπανω καθως τα χαπια αυτα σε κανουν νωχελικο και με καποιον τροπο σου αυξανουν την ορεξη (ας λενε τα αντιθετα οι ψυχιατροι)
Τελικα ειχα βρεθει σε μια ηλιθια κατασταση απο την μια επαιρνα χαπια τα οποια υποτιθεται καταπολεμουσαν την καταθλιψη και το αγχος που ειχα... απο την αλλη ομως επιδεινωναν τα σωματικα προβληματα που εχω (σπαστικοι πονοι στο γαστρεντερικο με αντανακλασεις στα πλευρα στην μεση και στα γεννητικα οργανα). Λογω αυτων των σπαστικων πονων ο ενας ψυχιατρος μου χορηγησε dogmatyl 50mg καθε που οι πονοι θα ...παραηταν σπαστικοι. Πραγματι αυτο βοηθουσε.
Καποια στιγμη πριν απο 5 μηνες περιπου βλεποντας οτι αυτο που κανω ειναι εν τελει αδιεξοδο ...παρατησα τους ψυχιατρους και ξεκινησα ψυχοθεραπεια σε ψυχολογο.
Η ψυχολογος μου μου προτεινε να αρχισω σιγα σιγα να κοβω τα χαπια καθοτι γι αυτην τα χαπια ιδιως τα αντικαταθλιπτικα ειναι ενα παραμυθι και μισο και τα αγχολυτικα απλα καλυπτουν το προβλημα αλλα δεν το λυνουν. Τα εφεξορ τα εκοψα σχετικα ευκολα . Με τα χαναξ ζοριστηκα λιγο αλλωστε ειναι γνωστο οτι προκαλουν εθισμο. Πιστευω οτι για την διακοπη των χαπιων βοηθησαν οι εναλλακτικοι τροποι διαχειρησης του αγχους που με "διδαξε' η ψυχολογος.
Τελος παντων εδω και 40 μερες περιπου ειμαι χωρις χαπια. Πριν απο ενα 10ημερο περιπου ξαναθυμηθικα την θεραπεια που μου ειχε προτεινει ενας γαστρεντερολογος πριν ενα χρονο περιπου η οποια αφορα την υπερσπαστικοτητα του γαστρεντερικου η οποια σε μενα μεταφραζεται κατα βαση με δυσκοιλιοτητα και πονους στο εντερο.
Ο γαστρεντερολογος μου ειχε πει οτι αυτο που εχω επηρεαζεται απο τρεις παραγοντες.
1 ΑΓΧΟΣ
2 ΚΡΥΟ
3 ΚΑΠΟΙΕΣ ΤΡΟΦΕΣ.
Μου ειχε πει οτι οταν εχω εντονους πονους να πινω μια δυο κουταλιες "γαλα μαγνησιας" την ημερα και να παιρνω 1,2 σπασμολυτικα (buscopan, spasmoapotel) και αν αυτα δεν βοηθανε τοτε να παρω dogmatyl 50mg και να φροντιζω να ειναι ζεστη η περιοχη της κοιλιας. Επισης μου ειχε πει να τα γραψω ολα στ...χιδια μου, η ζωη ειναι μικρη.....
Την θεραπεια του προσπαθησα να την ακολουθησω τοτε ενω ΟΜΩΣ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ επαιρνα αγχολυτικο και αντικαταθλιπτικο.
Τελικα τωρα ανακαλυπτω οτι το λαθος ηταν σε αυτον τον συνδιασμο.
Τον τελευταιο καιρο που σταματησα τελειως τα αγχολυτικα/αντικαταθλιπτικα και παιρνω μονο την θεραπεια του γαστρεντερολογου ομολογω οτι εχω δει διαφορα. Οι πονοι στο γαστρεντερικο (οι οποιοι δεν ξερω πως με ριχνουν ψυχολογικα) εχουν περιοριστει σε διαχειρισιμο επιπεδο ενω παραλληλα ειμαι καλυτερα ψυχολογικα γιατι δεν ποναω τοσο. ΒΕΒΑΙΑ ΜΕ ΒΟΗΘΑΝΕ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝΕΔΡΕΙΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΨΥΧΟΛΟΓΟ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΗΝ ΔΙΑΧΕΙΡΗΣΗ ΤΟΥ ΑΓΧΟΥΣ.
Χθες ανακαλυψα και κατι αλλο που επιδεινωνει τους σπαστικους πονους στο εντερο. Χρειαστηκε να κανω μια μικροεπεμβαση στο νοσοκομειο για αφαιρεση αποστηματος και μου κανανε ενεση αντιβιωτικου. Στη συνεχεια ο γιατρος μου εγραψε χαπια αντιβιωση αλλα εγω του ειπα το προβλημα με το εντερο και με "καταλαβε" κατευθειαν καθοτι μου φανηκε ομοιοπαθης. Μου ειπε οτι η ενεση αντιβιωτικου θα μου δειξει αν επιδεινωθει το προβλημα στο εντερο. Πραγματι δυστυχως μετα απο μερικες ωρες οι πονοι στο εντερο επιδεινωθηκαν λογω αντιβιωσης.
(Παντως ο γιατρος στο νοσοκομειο μαλλον τραβαει μια απο τα ιδια γιατι αρχισε να με ρωταει που εχω παει και τι παιρνω...)
Οποτε εχουμε και λεμε.
"ΔΙΑΓΝΩΣΗ"= Δυσκοιλιοτητα/πονοι σπαστικοι στο γαστρεντερικο με αντανακλασεις στην μεση στην πλατη και στα γεννητικα οργανα με παραλληλη ψυχολογικη καταπτωση
Παραγοντες που το επιδεινωνουν
1. ΑΓΧΟΣ. Βρισκουμε τροπους να το διαχειριζομαστε (δυσκολος δρομος :() και κοιταμε να αποφευγουμε αυτους και αυτα που μας χαλανε (ΒΑΣΙΚΟ...)
2. ΚΡΥΟ. Προσπαθουμε να ζεστανουμε την περιοχη της κοιλιας και τις πατουσες.
3. ΤΡΟΦΕΣ. Αν εχουμε παρατηρησει οτι καποιες τροφες μας πειραζουν τις αποφευγουμε για μια περιοδο
4. ΑΝΤΙΒΙΩΣΕΙΣ. Ειναι γνωστο οτι επηρεαζουν τη χλωριδα του εντερου γι αυτο αν παρατηρουμε αυξηση των πονων το συζηταμε με τον γιατρο μας.
5. ΚΑΦΕΣ. Δυστυχως σε περιοδο εντονων πονων του επιδεινωνει οποτε αν μπορουμε τον αποφευγουμε
6. ΤΣΙΓΑΡΟ. Παροτι χρονια τωρα ειμαι χρηστης ηλεκτρονικου τσιγαρου παρατηρω οτι η νικοτινη και με αυτο τον τροπο μου πειραζει το στομαχι και το εντερο. Ελπιζω να το κοψω και αυτο καποια στιγμη
7. ΑΓΧΟΛΥΤΙΚΑ/ΑΝΤΙΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΑ. Επηρεαζουν /επιδεινωνουν την δυσκοιλιοτητα.
8. ΠΕΡΠΑΤΗΜΑ.(ΚΑΤΑ ΠΡΟΤΗΜΗΣΗ ΣΤΗΝ ΦΥΣΗ ) Η τελευταια μου ανακαλυψη...πραγματικα βοηθαει ηρεμεις χαλαρωνεις χανεις κιλα παιρνεις βαθιες ανασες σκεφτεσε καλυτερα αισθανεσε πιο δυνατος ψυχολογικα και σωματικα και αισθανεσε πιο ευχαριστα
9. ΚΑΛΕΣ ΠΑΡΕΕΣ. Αυτες που σε βοηθανε να "ξεχαστεις" ειτε ειναι ανθρωπος ειτε ζωο.
Αυτα...
Εσυ κι εισαι επι πτυχιω!
Το εχεις σκισει το θεμα!
Χαιρομαι πολυ που εχεις οργανωσει τοσο πολυ αυτο που σου συμβαινει και που το αντιμετωπιζεις ετσι.
Δεν εχεις ιδεα ποσο χαιρομαι!
Εν τω μεταξυ η λατρεια εχει σπαστικη κολιτιδα. Πολλα χρονια μεν αλλα οχι με συχνες εμφανισεις.
Το προηγουμενο πσκ την εριξε κατω και την ψοφησε.
Αγχος η αιτια βεβαια...
Σκεψου οτι ακομα και με σπασμολυτικα δεν συνερχοταν.
Πηγε σε εναν γαστρεντερολογο και της ειπε να παιρνει 2 duspatalin την ημερα μεχρι να ηρεμησει.
Ελα ομως που ναι μεν δεν ποναει αλλα εχει αδρανησει τελειως το εντερο και κοντευει εβδομαδα που δεν εχει ενεργηθει...
Ασε σου λεω δραμα.
Και τωρα ειναι στη φαση που δεν ξερει καν τι να φαει γιατι απο τη μια δεν θελει να ερεθισει το εντερο της αλλα απο την αλλη πρεπει να κανει και κατι για να το κινητοποιησει!
Φυσικα σταματησε τα σπασμολυτικα εδω και 2 μερες αλλα δεν ειδε φως ακομα.
Ειναι κι αυτο το γαστρεντερικο ρε παιδι μου... μη σου λαχει...
Blue το duspatalin καθως και το buscopan / spasmoapotel ειναι στην ιδια κατηγορια και δυστυχως εμενα δεν με βοηθησαν. Οπως μου ειχε πει ο γαστρεντερολογος τα σπασμολυτικα ειναι τα ιδια εδω και 40 χρονια και δυστυχως δεν εχει βρεθει κατι καλυτερο. Μου ειχε πει γελοντας οτι οποιος ανακαλυψει το φαρμακο για τους σπασμους στο γαστρεντερικο θα γινει δισεκατομμυριουχος.
Θυμαμαι οταν εκανα βελονισμο η γιατρος μου ειχε πει για λαδι λιναροσπορου οτι βοηθαει πολυ στην δυσκοιλιοτητα.
Προς το παρον εχω βρει λυση με το "γαλα μαγνησιας" το οποιο στην ουσια ειναι ο προγονος του maalox (σε μικρες ποσοτητες λειτουργει σαν αντιοξινο σε μεγαλυτερες (μια δυο κουταλιες) βοηθαει στην δυσκοιλιοτητα. ΠΡΟΣΟΧΗ ΟΜΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΙ ΔΙΑΡΡΟΙΑ ΙΔΙΩΣ ΤΟ ΠΡΩΙ. Μου το ειχε πει ο γαστρεντερολογος και μου ειχε πει οτι αν συμβει αυτο περιοριζεις την ποσοτητα (σε καθε ανθρωπο η ποσοτητα ειναι διαφορετικη).
"Σκατοσυζητηση" κανουμε αλλα τι να γινει "ολα ειναι μεσα στη ζωη" που λεει ο γερος μου.
Παντως εγω παραλληλα με αυτα εχω βαλει σκοπο αυτο το καλοκαιρι να χασω μερικα κιλα για να δω αν και αυτα επηρεαζουν την δυσκοιλιοτητα/σπαστικη κολιτιδα (κατι μου λεει οτι την επηρεαζουν).
Επισης αραζω ενα μισαωρο στον ηλιο ωστε να ζεσταθει φυσικα το σωμα (να μαυρισω δεν χρειαζεται ειμαι μελαχρινος ...εκ γεννετης).
Ακομα παρατηρω οτι το περπατημα βοηθαει στην δυσκοιλιοτητα καθως και οι βαθιες αναπνοες.
Ακομα βριζω την ψυχιατρο που μου ειχε δωσει το εφεξορ και για την σπαστικη κολιτιδα, η ηλιθια δενκαταλαβαινε παροτι της το ελεγα οτι υπαρχει σπαστικη κολιτιδα με διαρροιες αλλα υπαρχει και σπαστικη κολιτιδα με δυσκοιλιοτητα. Αποτελεσμα το εφεξορ να μου χειροτερευει τη δυσκοιλιοτητα.
Blue ουτε εγω μπορω να καταλαβω ακομα γιατι το πρωι ειμαι χειροτερα. Τοτε που επαιρνα αντικαταθλιπτικα νομιζα οτι οφειλεται σε καταθλιψη αλλα πλεον πιστευω οτι εκανα λαθος και εγω και η ψυχιατρος που μου τα εδινε.
Το "παιχνιδι" παιζεται στην διαθεση νομιζω δηλαδη εχει μαθει ο εαυτος μας να εχει κακη διαθεση το πρωι. Αυτο οφειλεται πιστευω στο περιβαλλον που ζουμε το οποιο για μενα ιδιως δεν ειναι και το καλυτερο που θα ηθελα.
Αυτο που παντα με "εφτιαχνε" το πρωι ηταν οταν ξυπνησω να πετυχω καποιον και να αρχισουμε την πλακα και τα αστεια. Αν μου συνεβενε αυτο τοτε ολη η μερα μου πηγαινε καλυτερα. Απο τοτε που γυρισα στο κολοχωρι αυτο χαθηκε και μαζι του χαθηκε και η διαθεση μου (τωρα που παω ψυχολογο και τα βαζω κατω το καταλαβαινω καλυτερα)
Μια λυση που μου προτεινε η ψυχολογος και που πιανει (οχι παντα) ειναι να υποκριθω πως ημουν τοτε πιο παλια που εσπαγα πλακα. Δηλαδη παω στην δουλια και παιζω θεατρο ψαχνω να γελασω με κατι δειχνω πιο ευδιαθετος πιο... ο παλιος μου εαυτος
Θα μου πεις "υποκρινεσε"...το ξερω ....αλλα αυτο που κανω εχει λογικη γιατι εστω και με αυτον τον τροπο μεταφερω την κακη διαθεση σε δευτερη μοιρα.
Αφου ολα ειναι στο μυαλο που θα παει μια φορα δυο φορες χιλιες φορες στο τελος ο εαυτος μου θα ξαναμαθει το πρωι να "βγαζει" τον καλο χαρουμενο παλιο εαυτο του.
"Αφού ο Θεός έφτιαξε τον κροταλία, τον φρύνο και τη νυχτερίδα, του είχε περισσέψει λίγο σιχαμένο υλικό από το οποίο έφτιαξε έναν απεργοσπάστη. Ο απεργοσπάστης είναι ένα δίποδο ζώο με περιστρεφόμενη ψυχή, νερουλό μυαλό και σπονδυλική στήλη από ζελέ και κόλλα. Έκει όπου άλλοι έχουν καρδιά, αυτός έχει έναν όγκο από σάπιες αρχές. Όταν ο απεργοσπάστης κατεβαίνει στον δρόμο, ο κόσμος αποστρέφει το βλέμμα, οι άγγελοι θρηνούν στον Παράδεισο και ο διάβολος κλείνει τις πόρτες της Κόλασης για να τον κρατήσει έξω..."
Τζακ Λόντον
1. Λοιπον...
Καιρος ειναι να κανω μια επικαιροποιηση της καταστασης που ζω και η οποια μου εχει αλλαξει την ζωη μου ιδιως τον τελευταιο εναμιση χρονο.
Οχι οτι πριν δεν ειχα σωματοψυχικα συμπτωματα αλλα τοτε ηταν υποφερτα και δεν τους εδινα τοσο μεγαλη σημασια.
Πηγαινοντας τους τελευταιους 6 μηνες σε ψυχολογο εμαθα να παρατηρω καλυτερα ολα οσα μου συμβαινουν, στην ουσια μπορω να απομονωνω το καθε συμπτωμα/πονο απο που προερχεται ποτε επιδεινωνεται τι τον χειροτερευει.
Ενα σημαντικο ζητημα που δεν μπορω να το ξεκαθαρισω ειναι αν καποιο σωματικο μου προβλημα (πχ γαστρεντερικο) μου καταστρεφει την ψυχολογια και με αγχωνει ή το συσσωρευμενο αγχος μου προκαλει/επιδεινωνει τα σωματικα μου προβληματα. Ειναι ενα σημαντικο ζητημα για μενα αλλα καταληγω πλεον οτι ποτε δεν θα μπορεσω να το ξεκαθαρισω. Και αρχιζω να καταλαβαινω οτι ολη αυτη η...ντετεκτιβιστικη λογικη να ανακαλυψω τι προηγειται ο σωματικος πονος ή το αγχος ειναι μια λαθος λογικη γιατι αντε και το ανακαλυψα , απο κει και περα τι? Θα παρω κανενα βραβειο? ΟΧΙ... Απλα χανω τον χρονο μου αναζητωντας κατι που και να το βρω δεν θα μου λυσει κανενα απο τα προβληματα που εχω.
Γιατι τα προβληματα που εχω ειναι εδω και αυτα θα πρεπει να αντιμετωπισω οσο γινεται....
Καταρχας ως ανθρωπος ειμαι αγχωδης και αρκετα απαισιοδοξος. Τωρα που το σκεφτομαι αυτη η κατασταση μου συμβαινει παρα πολλα χρονια, ειναι θα μπορουσα να πω τροπος ζωης για μενα πλεον.
Οι λογοι ...πολλοι και διαφοροι κυριως οικογενειακοι (μανα με χιλια δυο ψυχολογικα προβληματα που μια ζωη την θυμαμαι με χαπια με συμπεριφορα αρνητικη/επιθετικη προς τα παιδια της).
Αλλος σημαντικος λογος το οτι σπανια μπορουσα να βρω κατι να με εκφραζει και να με ευχαριστει στον κοινωνικο μου περιγυρο.
Παλαιοτερα ειχα την ευχερεια να βρισκω διεξοδο στην μουσικη στο χιουμορ στο να σατυριζω τα παντα στο να γραφω...
Με τα χρονια ολες αυτες οι διεξοδοι που ειχα εχουν σχεδον κλεισει. Κυριοτερη αιτια το οτι τα τελευταια χρονια βρεθηκα να ζω σε ενα μερος ,ενα χωριο, το οποιο δεν εχει και δεν προκειται να μου προσφερει πιστευω τιποτε απο αυτα που θελω. Προσθετα εδω και εξι χρονια "φορτωθηκα" τους γονεις μου ιδιως την μανα μου με το να την πηγαινω στους γιατρους να της δινω καθημερινα τα φαρμακα της για καταθλιψη,θυρεοειδη,ζαχαρο ,χαμηλο σιδηρο. Εγινα ο προσωπικος της νοσοκομος... Εγκλωβιστηκα σε μια κατασταση η οποια οχι μονο ειναι κουραστικη αλλα αργα αλλα σταθερα κατεστρεψε κι εμενα. Με εφτασε οχι μονο να δοκιμασω τα ορια μου αλλα και να τα ξεπερασω.
Κι επρεπε να μου το πει ψυχιατρος οταν πλεον ειχα καταρρευσει οτι "καθε ανθρωπος ειναι υπευθυνος για τον εαυτο του και αν στην περιπτωση μου η μανα μου δεν προσεχει και δεν θελει να βοηθησει τον εαυτο της τοτε με το να γινω εγω ο "κηδεμονας" της το μονο που καταφερα ειναι να παθω ενα βαρβατο "ψυχοκουδουνισμα" και στην ουσια να παρατησω την δικη μου ζωη..."
ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΜΟΥ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΤΕΛΙΚΑ...
Το μεγαλο μου λαθος ηταν (και ειναι ακομα) το οτι εχω το "κακο" σε πολλες περιπτωσεις να προσπαθω να βοηθησω καποιον μεχρι...τελικης πτωσεως. Το λαθος που εκανα ηταν οτι περιμενα πως βοηθωντας τον αλλον καποια στιγμη αυτος θα βρεθει σε ενα επιπεδο ωστε να μπορει να αυτοσυντηρηθει οποτε μετα να μπορεσω κι εγω να συνεχισω την ζωη μου. Ομως στην δικη μου περιπτωση κατι τετοιο δεν προκειται να συμβει.
Οποτε τι κανουμε απο δω και περα. Η απαντηση ειναι απλη...ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΥΜΕ ΠΡΩΤΑ ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ.
Βεβαιως να βοηθησουμε οταν και οποτε μπορουμε...απο την στιγμη ομως που αυτη η βοηθεια που δινουμε γινεται μπουμεραγκ και καταστρεφει εμας τοτε το πρωτο που κανουμε ειναι να προστατεψουμε τον εαυτο μας
Γιατι στην τελικη που εχω φτασει...ιδιως τα δυο τελευταια χρονια να βασανιζομαι κυριολεκτικα και καθημερινα απο διαφορα σωματικα και ψυχολογικα προβληματα, πολεμαω να βρω λυσεις και διεξοδους , ποτε τα καταφερνω ποτε οχι και η ζωη περναει σε αυτο το παραφωνο τεμπο...
Χρειαζεται πιστη τελικα στον ιδιο μας τον εαυτο πρεπει να ψαξουμε και να τον ξαναβρουμε να τον ρωτησουμε τι τον χαλαει τι τον καταστρεφει και πιο πολυ τι θα ηθελε να κανουμε που να το ευχαριστει και να τον δυναμωνει.
Μια τετοια προσπαθεια "αναζητησης" του ιδιου μου του εαυτου εχω ξεκινησει και απο οτι αντιλαμβανομαι θελει ηρεμια χρονο και θετικη επιμονη....
Να πω την αληθεια αλλα ειχα στο μυαλο μου να γραψω και αλλα εγραψα αλλα βλεπω οτι εγραψα καποια πραγματα τα οποια λεω να τα εκτυπωσω και να τα δωσω στην ψυχολογο μου μηπως την βοηθησουν για να με βοηθησει...
Οπως καθε βραδυ ετσι και σημερα ειμαι καλυτερα...
http://i1075.photobucket.com/albums/...psfd098930.jpg
https://www.youtube.com/watch?v=4jqpuhsIEH0