Originally posted by Dalia
Quote:
Originally posted by kassi_21
Τέλος πάντων κύριος λόγος είναι το άγχος μου για την καθυστέρησή μου....Τρίτον είναι ότι από μικρή η μάνα μου με άγχωνε για τα ραντεβού μου,για όλα.Οπότε είχα πει πως όταν σταματήσω το σχολείο και το πρωινό ξύπνημα δεν θα ξαναγχωθώ για τίποτα και το έκανα...12 χρόνια στην πρέσσα.....Σήκω,ξύπνα,άργησε� � πάλι...και είχα φάει τέτοιο σπάσιμο που δεν πήγαινε άλλο....
Κι έτσι δεν μπορώ να βγω έξω ενώ έχω αργήσει αν δεν έχω βάλει μάσκαρα,αν δεν έχω χτενίσει το μαλλί και αν δεν έχω κάνει κάτι που να μειώσει το άγχος της ανασφάλειάς μου.Κατά καιρούς και ανάλογα τη διάθεση οι τελετουργίες αλλάζουν σημασία .Δηλ.μπορεί να θεωρούσα σπουδαίο παλιά να βγαίνω βαμμένη,τώρα να θεωρώ σπουδαίο και απαραίτητο να έχω βουρτσίσει τα δόντια μου..Έτσι μου είναι δύσκολο να προσαρμοστώ στο πρόγραμμά μου και να χαρακτηρίζομαι μονίμως ασυνεπής...
Δεν αγχώνεσαι όμως περισσότερο όταν τα κάνεις όλα αυτά (βάψιμο,χτένισμα) στο παρά πέντε,ξέροντας πως έχεις αργήσει?Γιατί δεν ξεκινάς λίγο πιο νωρίς να ετοιμάζεσαι?Για να τα κάνεις με περισσότερη άνεση και να μην καθυστερείς κι όλας.