mia episkepsi se ena kalo omiopathitiko kentro isos sou allaxei apopsi..psaksou...einai fisikos tropos kai sinama arketa apotelesmatikos
Printable View
mia episkepsi se ena kalo omiopathitiko kentro isos sou allaxei apopsi..psaksou...einai fisikos tropos kai sinama arketa apotelesmatikos
8α το σκευτω μην νομιζεις οτι μαρεσει που περνω φαρμακα.τα φοβαμαι τα φαρμακα γενικα
cool!!!
Κι εγω καινουρια ειμαι παιδια και σας χαιρετιζω ολους ! Καινουρια εδω, οχι στην \"περιπετειουλα\" ...Εκει, 10 χρονια και βαλε..Δυστυχως μετα τις πρωτες κρισεις, πριν απο 10 χρονια και σε συνδυασμο με εμμονες ιδεες που ειχα , απο το φοβο μου γι αυτο που συνεβαινε δεν πηγα κατευθειαν σε ψυχιατρο. Εμεινα πρωτα ενα χρονο κλεισμενη στο σπιτι , παρεα με τη φρικη και μετα -αφου και οι γονεις μου καταλαβαν οτι μαλλον δεν ηταν \"φαση\" αυτο που περνουσα -επισκευθηκα ενα ψυχιατρο που με πλακωσε στα σεροξατ και στη γνωσιακη.
Σε λιγους μηνες ημουν αλλος ανθρωπος. Απο τοτε μεχρι σημερα εχω κανει φοβερα βηματα προοδου, που πανε και λιγο χορευτικα, σαν βαλς, δυο μπρος ενα πισω! Σκαμπανεβασματα με αιτιες και αφορμες, οταν στρεσσαρομαι, οταν συγκρουομαι εσωτερικα, οταν.. οταν,.. και παλι τα καραβια πισω και παλι η γιωτουλα κουπι , να βγαλω την ψαρου μου εξω στην αγριεμενη θαλασσα.
ΑΑχ, καμια φορα οταν ειμαι πολυ καλα , νομιζω οτι ολα αυτα συνεβησαν σε καποιον αλλον, οτι δεν μπορει να μην εχω συνθλιβει ακομη απο ολες αυτες τις τραυματικες εμπειριες που αφηνει η διαταραχη πανω μας. Οταν υποτροπιαζω παλι, ειναι σα να μην περασε μια μερα, σα να ειμαι εκει απο οπου ξεκινησε, κουραζομαι, απελπιζομαι και νιωθω οτι αυτη τη φορα δε θα την παλεψω.
Ομως ειμαι ακομη εδω.. Αλλαξα δυο τρεις γιατρους σε ολα αυτα τα χρονια που κανω μια \"περιοδικη\" ψυχοθεραπεια γιατι η σχεση με το γιατρο ειναι και λιγο σαν την ερωτικη σχεση. μερικες φορες \"εξαντλειται\" το θεμα, ερχεται κουραση και επαναληψη. και χωριζεις. προχωρας και μαθαινεις απο την οπτικη του επομενου γιατρου. 10 χρονια επαιρνα σεροξατ απο 1 εως 3 αναλογα με την κατασταση μου.Ομως , για πρωτη φορα εφετος ημουν στο μισο τη μερα και -μετα απο τοσα χρονια- ετοιμαζομασταν με το γιατρο να το βγαλουμε!!! Θα απαλλαγόμυν απο το μπαστουνακι μου!... Ημουν και ενιωθα πολυ καλα.! Μεχρι που συνεβη το μοιραιο..
Καποια εξαιρετικα αγχογονα γεγονοτα στην καριερα μου μου εφεραν απιστευτες κρισεις , σε βαθμο που να μην μπορω να λειτουργησω καθολου: κρισεις/ κλαμα /κρισεις/ κλαμα /αυπνια/ κρισεις/ κλάμα..Φανταστειτε λοιπον καλοι μου φιλοι, κι εσυ ιδιαιτερα αλεκ που λες οτι κουραστηκες, πως ενιωθα οταν , εκει που πηγαινα να δω την ανατολη, ειδα το βαθυ σκοταδι. Μαυρο κι αραχνο και χειροτερο απο ποτε. Το μισο σεροξατ εγινε 2 και προστεθηκαν και 3 ζαναξ την ημερα ( το γιατρο τον κανουν περα)....Αντε ξανα επιπονη ψυχοθεραπεια, αντε ξανα προσπαθεια να μπω στο λεωφορειο. Εκλαιγα πια απο την κουραση γιατι ενιωθα ΑΔΙΚΙΑ , ΔΕ ΜΟΥ ΑΞΙΖΕ ΝΑ ΤΟ ΞΑΝΑΠΕΡΑΣΩ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΟΣΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ. Τον κακο μου τον καιρο.ΣΕ ΔΥΟ ΜΗΝΕΣ επανηλθα στη ζωη , στη δουλεια που υπολειτουργουσε και τωρα- παρα το γεγονος οτι ο γιατρος δε με αφηνε να μειωσω ζαναξ- , τα πηρα αγρια και αρχισα να το μειωνω πολυ σταδιακα μονη μου, οσο ενιωθα καλυτερα. Απο το Φεβρουαριο μεχρι τωρα , παιρνω πλεον τα 2 σεροξατ και μισο ζαναξ το πρωι -μισο το απογευμα του 0.5. Μια χαρα.. Αν ειναι να αργοπεθαινω απο τη διαταραχη, καλυτερα να παιρνω φαρμακα.
Ουτε κι εγω βεβαια νιωθω καλα που αναγκαζομαι να παιρνω τα κουμπια για την βγαλω καθαρη, ειδικα λογω του εθισμου που προκαλουν και τα δυο και ιδιαιτερα το ζαναξ. θα περασω μεγαλη φρικη οταν με το καλο το σταματησω. Αλλα και τι να κανεις δηλαδη;;
Καμια φορα -βλεποντας ειδησεις ιδιαιτερα- βλεπω ποσα χιλιαδες παιδια , ενηλικες , γεροι πεθαινουν καθημερινα , αλλοι απο πεινα, απο σεισμους ( σετσουαν) απο πλημμειρες (νταρφουρ), απο ατυχηματα εργοστασιων , ολοκληρες πολεις εξαφανιζονται κι εγω η μικρη γιωτουλα απο την (ταδε πολη) νιωθΩ \" ΑΔΙΚΗΜΕΝΗ\" επειδη πρεπει να παιρνω μερικα αγχολυτικα για να νιωθω καλυτερα;; Μα ποσο απληστη ειμαι!! και ποια ειμαι εγω δηλαδη που η δικη μου ζωη και η δικη μου ευτυχια αξιζει περισσοτερο απο ολων αυτων των ανθρωπων που δεν ειχαν ποτε τη χαρα -οι περισσοτεροι απο αυτους -να απολαυσουν τη ζωη , οπως καποιες μερες την απολαμβανω εγω;;
Συνοψιζοντας, το μηνυμα ειναι ενα: \"Οσο μπορουμε, ¨οπως μπορουμε και οπου μας βγαλει.\"
και μην ξενας : ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΣΧΗΜΟ ΠΟΥ ΝΙΩΘΕΙΣ ΤΩΡΑ , ΔΕ ΘΑ ΚΡΑΤΗΣΕΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ!!!
axxxxxxxx!kalh moy na ksere poso 8arros moy dwses twra!!!!!!!!!!!!!tis jdies typseis exw ki egw me ta xapia......
Alla opws eipes eimaste kalytera apo ta xeirotera!!!!!!!!!!na se kala kai 8a to nikhsoyme poy paei!!!!!!!!!!!!!
παιδια και γω τα ιδια.και ειμαι καινουρια σε αυτα τα βασανα.αλλα ξερετε τι σκευτομαι?αν ειναι να ειμαστε ευτιχισμενη εστω και λιγες μερες με φαρμακα ας τα περνουμε.ε δεν ειναι και ναρκωτικα εξαλου δεν μας βλαπτουν.αλλα και μονο που ζουμε ειναι 8αυμα για μενα.αλλοι καιμενοι ανθρωποι αργοπεθενουν απο καρκινο και απο χιλιες αλλες αρρωστιες.αυτο που εχουμε εμεις εστω διορ8ωνετε με φαρμακα.εγω περνω παρεξοτινη η σεροξατ παλια ετσι λεγοταν 1 μηνα και την μια πεταω στα συννεφα την αλλη ειμαι ψιλοχαλια αλλα ζω εντονα ομως τις καλες στιγμες κανω και καμια φορα ψυχο8εραπιεα αν κ η ψυχολογος μ ειπε δεν χριαζομαι κααι τις δυσκολες μερες κανω ιπομονη και περνω αγκαλια τον γιο μου ακουμπαω το μαγουλο μου στο τριφερο κ φουσκοτω μαγουλακι του και μου περναει.
Λοιπόν κοριτσια και αγορια, τωρα που ειμαι πια 30 χρονων ( και νομιζα στα 19 οτι θα ξυπνουσα μια μερα στα 30 και θα ειχαν εξαφανιστει ως δια μαγειας ολα) αρχιζω να καταληγω στο συμπερασμα οτι τελικα αυτο που μας συμβαινει , δεν ειναι και τοσο τραγικο.
Κατα αρχην νομιζω οτι οι περισσοτεροι απο εμας ειμαστε ανθρωποι που ζουμε πολυ εντονα τα συναισθηματα μας , τις στιγμες και την καθημερινοτητα μας.
Οταν ειμαστε καλα, απελευθερωμενοι απο τα συμπτωματα και τα μπλοκαρισματα, νομιζω, κρινοντας τουλαχιστο απο τον εαυτο μου, οτι μπορουμε να βιωσουμε την ΑΠΟΛΥΤΗ χαρά, ακομη και την ευτυχια. Με το \"τιποτα \", μονο επειδη δεν εχουμε ΑΥΤΟ.
Χθες το βραδυ πχ ενιωθα πολυ καλα. Ειχα μια μερα χωρις α-φ-τρ. ( η δικη μου συντομογραφια για αγχος , φοβος, τρομος)!!Εκανα ενα μπανιο χαλαρωτικο , γεμισα τελειως αντιοικολογικα την μπανιερα, ακουσα μουσικη και αναψα κερια. Στο κρεββατι μου εστρωσα καθαρα σεντονια που μυριζαν εξωτικα φρουτα , πηρα ενα βιβλιο και ενιωσα ΤΗΝ ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΥΤΥΧΙΑ επειδη ημουν εκει , ξαπλωμενη, με το βιβλιο μου και τα καθαρα μου σεντονάκια, απαλλαγμενη απο σκεψεις. Ποσοι ανθρωποι θα μπορουσαν να νιωσουν ευτυχισμενοι για αυτο το λογο, αν δεν εχουν περασει απο ψυχολογικες συμπληγαδες;; Ποσοι μπορουν να εκτιμησουν τις μικρες χαρες της ζωής, οσο εμεις, οταν δεν εχουμε το μαυρο συννεφο πανω απο το κεφαλι μας!
Βλεπω φιλους και γνωστους , που ειναι τελειως cool, χωρις καμια ψυχολογικη διακυμανση. Τις δυσκολες μερες βεβαια , οφειλω να ομολογησω οτι τους ζηλευω και οτι θα ηθελα κι εγω να ειχα αυτη την εσωτερικη αταραξια, κι ας μου στερουσε και θετικα συναισθηματα .
Τις αλλες μερες ομως, οταν δεν υπαρχει εξαρση του προβληματος , οταν ειμαι στα καλα μου , σκεφτομαι ποσα πολλα συναισθηματα στερουνται με αυτην τη μονιμη απαθεια. ειναι μελαγχολικο ...σκεφτομαι οτι εχω το προνομιο να εχω ενα συναισθηματικο αισθητηρα , αν μπορουσα να το ονομασω ετσι, που μου δινει τη δυνατοτητα να γευομαι σε ολη τους την εκταση ολα τα συναισθηματα που θα μπορουσε να νιωσει καποιος. απο την απολυτη στεναχωρια στην απολυτη χαρα, απο τη μαυρη απογοητευση στον ακρατο ενθουσιασμο στη ζωη ( ΔΕΝ ΕΧΩ ΜΑΝΙΟΚΑΤΑΘΛΙΨΗ!!, ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΑ) . Τις μερες που ειμαι καλα. απολαμβανω τα ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΟΛΟ ΜΟΥ ΤΟ ΕΙΝΑΙ. γιατι δεν ξερω ποτε θα ξαναρθει μια τετοια μερα ή ποσο θα κρατησει. Γιατι εχω βιωσει τα χειροτερα και εμαθα να εκτιμω το τιποτα. Εν πολλοις η διαταραχη πιστευω οτι με εκανε καλυτερο ανθρωπο και με βοηθησε να εκτιμησω τη ζωη και αυτα που οι αλλοι θεωρουν δεδομενα . Καμια φορα σκεφτομαι οτι \"πληρωνω\" το αντιτιμο για το προνομιο που εχω να μπορω να \"νιωθω τη ζωή\". Έχω τοσα να πω , αλλα εχω δουλεια τωρα, γαμωτο! σας φιλω ολους .
\" καθε μερα που προσπαθω γινομαι πιο δυνατη\" :;)
Λοιπόν κοριτσια και αγορια, τωρα που ειμαι πια 30 χρονων ( και νομιζα στα 19 οτι θα ξυπνουσα μια μερα στα 30 και θα ειχαν εξαφανιστει ως δια μαγειας ολα) αρχιζω να καταληγω στο συμπερασμα οτι τελικα αυτο που μας συμβαινει , δεν ειναι και τοσο τραγικο.
Κατα αρχην νομιζω οτι οι περισσοτεροι απο εμας ειμαστε ανθρωποι που ζουμε πολυ εντονα τα συναισθηματα μας , τις στιγμες και την καθημερινοτητα μας.
Οταν ειμαστε καλα, απελευθερωμενοι απο τα συμπτωματα και τα μπλοκαρισματα, νομιζω, κρινοντας τουλαχιστο απο τον εαυτο μου, οτι μπορουμε να βιωσουμε την ΑΠΟΛΥΤΗ χαρά, ακομη και την ευτυχια. Με το \"τιποτα \", μονο επειδη δεν εχουμε ΑΥΤΟ.
Χθες το βραδυ πχ ενιωθα πολυ καλα. Ειχα μια μερα χωρις α-φ-τρ. ( η δικη μου συντομογραφια για αγχος , φοβος, τρομος)!!Εκανα ενα μπανιο χαλαρωτικο , γεμισα τελειως αντιοικολογικα την μπανιερα, ακουσα μουσικη και αναψα κερια. Στο κρεββατι μου εστρωσα καθαρα σεντονια που μυριζαν εξωτικα φρουτα , πηρα ενα βιβλιο και ενιωσα ΤΗΝ ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΥΤΥΧΙΑ επειδη ημουν εκει , ξαπλωμενη, με το βιβλιο μου και τα καθαρα μου σεντονάκια, απαλλαγμενη απο σκεψεις. Ποσοι ανθρωποι θα μπορουσαν να νιωσουν ευτυχισμενοι για αυτο το λογο, αν δεν εχουν περασει απο ψυχολογικες συμπληγαδες;; Ποσοι μπορουν να εκτιμησουν τις μικρες χαρες της ζωής, οσο εμεις, οταν δεν εχουμε το μαυρο συννεφο πανω απο το κεφαλι μας!
Βλεπω φιλους και γνωστους , που ειναι τελειως cool, χωρις καμια ψυχολογικη διακυμανση. Τις δυσκολες μερες βεβαια , οφειλω να ομολογησω οτι τους ζηλευω και οτι θα ηθελα κι εγω να ειχα αυτη την εσωτερικη αταραξια, κι ας μου στερουσε και θετικα συναισθηματα .
Τις αλλες μερες ομως, οταν δεν υπαρχει εξαρση του προβληματος , οταν ειμαι στα καλα μου , σκεφτομαι ποσα πολλα συναισθηματα στερουνται με αυτην τη μονιμη απαθεια. ειναι μελαγχολικο ...σκεφτομαι οτι εχω το προνομιο να εχω ενα συναισθηματικο αισθητηρα , αν μπορουσα να το ονομασω ετσι, που μου δινει τη δυνατοτητα να γευομαι σε ολη τους την εκταση ολα τα συναισθηματα που θα μπορουσε να νιωσει καποιος. απο την απολυτη στεναχωρια στην απολυτη χαρα, απο τη μαυρη απογοπητευση στον ακρατο ενθουσιασμο στη ζωη ( ΔΕΝ ΕΧΩ ΜΑΝΙΟΚΑΤΑΘΛΙΨΗ!!, ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΑ) . Τις μερες που ειμαι καλα. απολαμβανω τα ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΟΛΟ ΜΟΥ ΤΟ ΕΙΝΑΙ. γιατι δεν ξερω ποτε θα ξαναρθει μια τετοια μερα, ποσο θα κρατησει. Γιατι εχω βιωσει τα χειροτερα και εμαθα να εκτιμω το τιποτα. Εν πολλοις η διαταραχη πιστευω οτι με εκανε καλυτερο ανθρωπο και με βοηθησε να εκτιμησω τη ζωη και αυτα που οι αλλοι θεωρουν δεδομενα . εχω τοσα να πω , αλλα εχω δουλεια τωρα, γαμωτο! σας φιλω ολους .
\" καθε μερα που προσπαθω γινομαι πιο δυνατη\" :;)
Λοιπόν κοριτσια και αγορια, τωρα που ειμαι πια 30 χρονων ( και νομιζα στα 19 οτι θα ξυπνουσα μια μερα στα 30 και θα ειχαν εξαφανιστει ως δια μαγειας ολα) αρχιζω να καταληγω στο συμπερασμα οτι τελικα αυτο που μας συμβαινει , δεν ειναι και τοσο τραγικο.
Κατα αρχην νομιζω οτι οι περισσοτεροι απο εμας ειμαστε ανθρωποι που ζουμε πολυ εντονα τα συναισθηματα μας , τις στιγμες και την καθημερινοτητα μας.
Οταν ειμαστε καλα, απελευθερωμενοι απο τα συμπτωματα και τα μπλοκαρισματα, νομιζω, κρινοντας τουλαχιστο απο τον εαυτο μου, οτι μπορουμε να βιωσουμε την ΑΠΟΛΥΤΗ χαρά, ακομη και την ευτυχια. Με το \"τιποτα \", μονο επειδη δεν εχουμε ΑΥΤΟ.
Χθες το βραδυ πχ ενιωθα πολυ καλα. Ειχα μια μερα χωρις α-φ-τρ. ( η δικη μου συντομογραφια για αγχος , φοβος, τρομος)!!Εκανα ενα μπανιο χαλαρωτικο , γεμισα τελειως αντιοικολογικα την μπανιερα, ακουσα μουσικη και αναψα κερια. Στο κρεββατι μου εστρωσα καθαρα σεντονια που μυριζαν εξωτικα φρουτα , πηρα ενα βιβλιο και ενιωσα ΤΗΝ ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΥΤΥΧΙΑ επειδη ημουν εκει , ξαπλωμενη, με το βιβλιο μου και τα καθαρα μου σεντονάκια, απαλλαγμενη απο σκεψεις. Ποσοι ανθρωποι θα μπορουσαν να νιωσουν ευτυχισμενοι για αυτο το λογο, αν δεν εχουν περασει απο ψυχολογικες συμπληγαδες;; Ποσοι μπορουν να εκτιμησουν τις μικρες χαρες της ζωής, οσο εμεις, οταν δεν εχουμε το μαυρο συννεφο πανω απο το κεφαλι μας!
Βλεπω φιλους και γνωστους , που ειναι τελειως cool, χωρις καμια ψυχολογικη διακυμανση. Τις δυσκολες μερες βεβαια , οφειλω να ομολογησω οτι τους ζηλευω και οτι θα ηθελα κι εγω να ειχα αυτη την εσωτερικη αταραξια, κι ας μου στερουσε και θετικα συναισθηματα .
Τις αλλες μερες ομως, οταν δεν υπαρχει εξαρση του προβληματος , οταν ειμαι στα καλα μου , σκεφτομαι ποσα πολλα συναισθηματα στερουνται με αυτην τη μονιμη απαθεια. ειναι μελαγχολικο ...σκεφτομαι οτι εχω το προνομιο να εχω ενα συναισθηματικο αισθητηρα , αν μπορουσα να το ονομασω ετσι, που μου δινει τη δυνατοτητα να γευομαι σε ολη τους την εκταση ολα τα συναισθηματα που θα μπορουσε να νιωσει καποιος. απο την απολυτη στεναχωρια στην απολυτη χαρα, απο τη μαυρη απογοπητευση στον ακρατο ενθουσιασμο στη ζωη ( ΔΕΝ ΕΧΩ ΜΑΝΙΟΚΑΤΑΘΛΙΨΗ!!, ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΑ) . Τις μερες που ειμαι καλα. απολαμβανω τα ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΟΛΟ ΜΟΥ ΤΟ ΕΙΝΑΙ. γιατι δεν ξερω ποτε θα ξαναρθει μια τετοια μερα, ποσο θα κρατησει. Γιατι εχω βιωσει τα χειροτερα και εμαθα να εκτιμω το τιποτα. Εν πολλοις η διαταραχη πιστευω οτι με εκανε καλυτερο ανθρωπο και με βοηθησε να εκτιμησω τη ζωη και αυτα που οι αλλοι θεωρουν δεδομενα . εχω τοσα να πω , αλλα εχω δουλεια τωρα, γαμωτο! σας φιλω ολους .
\" καθε μερα που προσπαθω γινομαι πιο δυνατη\" :;)
Λοιπόν κοριτσια και αγορια, τωρα που ειμαι πια 30 χρονων ( και νομιζα στα 19 οτι θα ξυπνουσα μια μερα στα 30 και θα ειχαν εξαφανιστει ως δια μαγειας ολα) αρχιζω να καταληγω στο συμπερασμα οτι τελικα αυτο που μας συμβαινει , δεν ειναι και τοσο τραγικο.
Κατα αρχην νομιζω οτι οι περισσοτεροι απο εμας ειμαστε ανθρωποι που ζουμε πολυ εντονα τα συναισθηματα μας , τις στιγμες και την καθημερινοτητα μας.
Οταν ειμαστε καλα, απελευθερωμενοι απο τα συμπτωματα και τα μπλοκαρισματα, νομιζω, κρινοντας τουλαχιστο απο τον εαυτο μου, οτι μπορουμε να βιωσουμε την ΑΠΟΛΥΤΗ χαρά, ακομη και την ευτυχια. Με το \"τιποτα \", μονο επειδη δεν εχουμε ΑΥΤΟ.
Χθες το βραδυ πχ ενιωθα πολυ καλα. Ειχα μια μερα χωρις α-φ-τρ. ( η δικη μου συντομογραφια για αγχος , φοβος, τρομος)!!Εκανα ενα μπανιο χαλαρωτικο , γεμισα τελειως αντιοικολογικα την μπανιερα, ακουσα μουσικη και αναψα κερια. Στο κρεββατι μου εστρωσα καθαρα σεντονια που μυριζαν εξωτικα φρουτα , πηρα ενα βιβλιο και ενιωσα ΤΗΝ ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΥΤΥΧΙΑ επειδη ημουν εκει , ξαπλωμενη, με το βιβλιο μου και τα καθαρα μου σεντονάκια, απαλλαγμενη απο σκεψεις. Ποσοι ανθρωποι θα μπορουσαν να νιωσουν ευτυχισμενοι για αυτο το λογο, αν δεν εχουν περασει απο ψυχολογικες συμπληγαδες;; Ποσοι μπορουν να εκτιμησουν τις μικρες χαρες της ζωής, οσο εμεις, οταν δεν εχουμε το μαυρο συννεφο πανω απο το κεφαλι μας!
Βλεπω φιλους και γνωστους , που ειναι τελειως cool, χωρις καμια ψυχολογικη διακυμανση. Τις δυσκολες μερες βεβαια , οφειλω να ομολογησω οτι τους ζηλευω και οτι θα ηθελα κι εγω να ειχα αυτη την εσωτερικη αταραξια, κι ας μου στερουσε και θετικα συναισθηματα .
Τις αλλες μερες ομως, οταν δεν υπαρχει εξαρση του προβληματος , οταν ειμαι στα καλα μου , σκεφτομαι ποσα πολλα συναισθηματα στερουνται με αυτην τη μονιμη απαθεια. ειναι μελαγχολικο ...σκεφτομαι οτι εχω το προνομιο να εχω ενα συναισθηματικο αισθητηρα , αν μπορουσα να το ονομασω ετσι, που μου δινει τη δυνατοτητα να γευομαι σε ολη τους την εκταση ολα τα συναισθηματα που θα μπορουσε να νιωσει καποιος. απο την απολυτη στεναχωρια στην απολυτη χαρα, απο τη μαυρη απογοπητευση στον ακρατο ενθουσιασμο στη ζωη ( ΔΕΝ ΕΧΩ ΜΑΝΙΟΚΑΤΑΘΛΙΨΗ!!, ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΑ) . Τις μερες που ειμαι καλα. απολαμβανω τα ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΟΛΟ ΜΟΥ ΤΟ ΕΙΝΑΙ. γιατι δεν ξερω ποτε θα ξαναρθει μια τετοια μερα, ποσο θα κρατησει. Γιατι εχω βιωσει τα χειροτερα και εμαθα να εκτιμω το τιποτα. Εν πολλοις η διαταραχη πιστευω οτι με εκανε καλυτερο ανθρωπο και με βοηθησε να εκτιμησω τη ζωη και αυτα που οι αλλοι θεωρουν δεδομενα . εχω τοσα να πω , αλλα εχω δουλεια τωρα, γαμωτο! σας φιλω ολους .
\" καθε μερα που προσπαθω γινομαι πιο δυνατη\" :;)
σορυ!!! κατα λαθος το εστειλα τοσες φορες , οχι για να το εμπεδωσετε!!!
Yiotoulaki! χερομαι πολυ για σενα και γω πυστευω οτι τελικα οι κρισεις μας κανει να εκτιμαμε πραγματα που πριν τα ειχαμε δεδομενα και οχι μεγαλης αξιας.και γω χ8ες εκανα μπανακι και μετα εβαλα κρεμα σωματος με ενα εξοτικο φρουτο απο την αιγυπτο κατι τετιο μυριζα υπεροχα,ισιοσα και τα μακρια απαλα μαλια μου ενιο8α κουκλα κιας νιω8ω αλλες φορες τις δυσκολες μερες ενα τιποτα.εστω τις καλες μας μερες της ρουφαμε μεχρι τελευταια σταγονα.ειναι ωραια η ζωη την λατρευω..........και 8ελω να ερωτευτωωωωωωωωωω.αυτο πυστεω βοη8αει αρκετα.νομιζω ειδη ειμαι ερωτευμενη.αχχ
Κανε μια λιστα με το τι εχεις δοκιμασεις ακριβως για να καταπολεμησεις αυτο το θεμα.
Maraki moy mpravo!!eisai se poli kalo dromo! O erotas voithaei paaaaaaara poli kai sto leo ego pou eixa kai exo gkomenofovia, dhl. fovo na kano sxesi kai oxi sex. η ενασχοληση με εναν αλλο ανθρωπο σε απομακρυνει απο τις δυσαρεστες σκεψεις. εγω βεβαια μολις μου εφυγε ο αρχικος ενθουσιασμος που με ειχε κανει να ξεχασω τελειως οτι υπεφερα καν - τα προβληματα επανηλθαν , αλλα οταν ειστε δυο εναντιον ενος ( του α-φ-τρ) η μαχη ειναι ευκολοτερη και πολλες φορες γελοια. Boltseed αν η λιστα απευθυνοταν σε εμενα εχω να σου πω παααααααααααρα πολλα πραγματα που μπορεις να κανεις στην καθε σου μερα και αλλα που πρεπει να τα κουβαλας συνειδητα πια μεσα σου για να αντιμετωπιζεις τη διαταραχη. και πρωτα απο ολα μην εχεις αγχος για το αν και ποτε θα σου φυγει αυτο που νιωθεις. αστο νπαρει το δρομο του. θα γραψω μερικα πραγματα το βραδυ και θα τα ανεβασω. οχι σαν διδασκαλια, αλλα σαν αποσταγμα της δικης μου δεκαχρονης εμπειριας, μαχης, ψυχοθεραπειας και φαρμακοληψιας. φιλια σε ολους!
kane to yiotoylaki! se parakalw !!!to xw pragmatikh anagkh!
ki egw 30 eimai kai to xw apo ta 19moy!!!koyrastika na paleyw kai na mhn kserw an 8a yparxei telos!
Αυτά που γράφεις είναι τόσο όμορφα που και 10 φορές να τα στείλεις καλό θα κάνεις............Quote:
Originally posted by Yiotoulaki!
σορυ!!! κατα λαθος το εστειλα τοσες φορες , οχι για να το εμπεδωσετε!!!
etsi , bravo!!!!
na vlepo aisiodoxiaaaa
nomizo pos xekinaei i mia dinamiki mera gia olous mas!
Aγαπημενοι φίλοι, μου φαίνεται ότι άργησα πάρα πολύ να μπω στο φόρουμ!! Τοσα χρονια και να μην ανταλλαζω σκεψεις με ομοιοπαθεις! δεν πειραζει, καλλιο αργα....Σήμερα είναι Παρασκευή και σκοπεύω να φύγω το σκ για μπανιο. Δυστυχως χθες ειχα δουλεια μεχρι αργα το βραδυ και δεν μπορεσα να γραψω αυτα που υποσχεθηκα. νομιζω οτι θα ηταν καλο όμως για ολους μας , απο το αναμασαμε ποσο χαλια ειμαστε οταν μας πιανει αυτο, να γραψουμε ο καθενας πως αντιμετωπιζει τις ασχημες μερες. Πως βοηθαει -αν βοηθαει -τον ευατο του να επανελθει, αν παραιτεται, αν προσπαθει και τι σκεφτεται για να ανακουφιστει ή να νιωσει χειροτερα (!). ισως σε ενα διαφορετικο topic του τυπου \" ο πανικος μου κι εγω, δυο παλιοι φιλοι\".... μεσα στο σκ θα προσπαθησω να βρω χρονο να γραψω και τα δικα μου . για να πω τη μαυρη αληθεια μου ομως, οταν νιωθω καλα οπως τωρα, δεν θελω να τα σκεφτομαι καθολου και προτιμαω να απολαυσω τη μερα μου. σα να μην εχω τιποτα , σα να μη μου ξανασυμβει ποτε! οταν ερχεται βεβαια, νιωθω αδηρητη την αναγκη να γραφω για το ποσο σκατα ειναι ολα και γενικως να αναλυω το προβλημα. τωρα δεν ειμαι σε αυτη τη φαση- αν και περναω κατι περιεργα απο τη μειωση του ζαναξ- αλλα προσπαθω να μην επικεντρωνομαι σε αυτα , αλλα σε αυτο που εχω να κανω την καθε στιγμη.
Αν το καλοσκεφτειτε το προβλημα της διαταραχης πανικου, και των ΙΔΨ , οταν δεν συνοδευονται απο καταθλιψη , αλλα μονο απο την καταθλιψη που τα ιδια προκαλουν ειναι ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΓΕΛΟΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ. Σκεφτειτε ποσο αστειοι ειμαστε οταν πεφτουμε τ ανασκελα και νομιζουμε οτι θα πεθανουμε ή θα τρελαθούμε και τελικα δε συμβαινει ουτε το ενα ουτε το αλλο. προσπαθειστε να δειτε τον ευατο σας απ εξω, μολις περασει η κριση.
ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΦΟΒΑΣΑΙ ΓΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΟΤΙ ΕΧΕΙΣ Η ΣΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ!! ΕΛΕΟΣ ! ΠΕΡΝΟΥΜΕ ΧΑΠΙΑ και τρεχουμε στους γιατρους και αγωνιουμε γιατι ολο αυτο το ασχημο που μας συμβαινει ειναι ενας ψευτικος συναγερμος του μυαλου και του σωματος για κατι τραγικο που ΘΑ ερθει και τελικα ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΡΧΕΤΑΙ . μα ειμαστε για γελια και για κλαμματα!!
φανταστειτε οτι οι πραγματικα τρελοι δεν ξερουν οτι ειναι τρελοι, οι πραγματικα αρρωστοι ειναι στα νοσοκομεια κι εμεις προβαλλουμε μεσα μας αυτες τις εικονες , χωρις να μας συμβαινουν. ΜΑ ΠΟΣΗ ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΕΧΟΥΜΕ;; ειμαστε πολυ γλυκουληδες , πολυ ευφανταστοι, πολυ εξυπνοι , πολυ ευασθητοι, πολυ αγχωδεις, κι αφηνουμε εναν αορατο εχθρο να μας τρωει το συκωτι. αι σιχτιρ δηλαδη ! ταστιστηκα παλι! παω στη θαλασσα!
υ.γ ( αυτα που γραφω θυμηστε τα μου οταν αλλαξει η φαση μου...)
Aγαπημενοι φίλοι, μου φαίνεται ότι άργησα πάρα πολύ να μπω στο φόρουμ!! Τοσα χρονια και να μην ανταλλαζω σκεψεις με ομοιοπαθεις! δεν πειραζει, καλλιο αργα....Σήμερα είναι Παρασκευή και σκοπεύω να φύγω το σκ για μπανιο. Δυστυχως χθες ειχα δουλεια μεχρι αργα το βραδυ και δεν μπορεσα να γραψω αυτα που υποσχεθηκα. νομιζω οτι θα ηταν καλο όμως για ολους μας , απο το αναμασαμε ποσο χαλια ειμαστε οταν μας πιανει αυτο, να γραψουμε ο καθενας πως αντιμετωπιζει τις ασχημες μερες. Πως βοηθαει -αν βοηθαει -τον ευατο του να επανελθει, αν παραιτεται, αν προσπαθει και τι σκεφτεται για να ανακουφιστει ή να νιωσει χειροτερα (!). ισως σε ενα διαφορετικο topic του τυπου \" ο πανικος μου κι εγω, δυο παλιοι φιλοι\".... μεσα στο σκ θα προσπαθησω να βρω χρονο να γραψω και τα δικα μου . για να πω τη μαυρη αληθεια μου ομως, οταν νιωθω καλα οπως τωρα, δεν θελω να τα σκεφτομαι καθολου και προτιμαω να απολαυσω τη μερα μου. σα να μην εχω τιποτα , σα να μη μου ξανασυμβει ποτε! οταν ερχεται βεβαια, νιωθω αδηρητη την αναγκη να γραφω για το ποσο σκατα ειναι ολα και γενικως να αναλυω το προβλημα. τωρα δεν ειμαι σε αυτη τη φαση- αν και περναω κατι περιεργα απο τη μειωση του ζαναξ- αλλα προσπαθω να μην επικεντρωνομαι σε αυτα , αλλα σε αυτο που εχω να κανω την καθε στιγμη.
Αν το καλοσκεφτειτε το προβλημα της διαταραχης πανικου, και των ΙΔΨ , οταν δεν συνοδευονται απο καταθλιψη , αλλα μονο απο την καταθλιψη που τα ιδια προκαλουν ειναι ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΓΕΛΟΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ. Σκεφτειτε ποσο αστειοι ειμαστε οταν πεφτουμε τ ανασκελα και νομιζουμε οτι θα πεθανουμε ή θα τρελαθούμε και τελικα δε συμβαινει ουτε το ενα ουτε το αλλο. προσπαθειστε να δειτε τον ευατο σας απ εξω, μολις περασει η κριση.
ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΦΟΒΑΣΑΙ ΓΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΟΤΙ ΕΧΕΙΣ Η ΣΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ!! ΕΛΕΟΣ ! ΠΕΡΝΟΥΜΕ ΧΑΠΙΑ και τρεχουμε στους γιατρους και αγωνιουμε γιατι ολο αυτο το ασχημο που μας συμβαινει ειναι ενας ψευτικος συναγερμος του μυαλου και του σωματος για κατι τραγικο που ΘΑ ερθει και τελικα ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΡΧΕΤΑΙ . μα ειμαστε για γελια και για κλαμματα!!
φανταστειτε οτι οι πραγματικα τρελοι δεν ξερουν οτι ειναι τρελοι, οι πραγματικα αρρωστοι ειναι στα νοσοκομεια κι εμεις προβαλλουμε μεσα μας αυτες τις εικονες , χωρις να μας συμβαινουν. ΜΑ ΠΟΣΗ ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΕΧΟΥΜΕ;; ειμαστε πολυ γλυκουληδες , πολυ ευφανταστοι, πολυ εξυπνοι , πολυ ευασθητοι, πολυ αγχωδεις, κι αφηνουμε εναν αορατο εχθρο να μας τρωει το συκωτι. αι σιχτιρ δηλαδη ! ταστιστηκα παλι! παω στη θαλασσα!
υ.γ ( αυτα που γραφω θυμηστε τα μου οταν αλλαξει η φαση μου...)
βρε εχεις δικιο εμενα μου εχει αλαξει αυτο το πραγμα την ζωη αλλα προς το καλυτερο,εμα8α να εκτημαω ακομα και τα πιο ασιμαντα 8εματα και να ζω πολυ εντονοτερα την ζωη. και μαρεσει που εχω αυτο το προβλημα γιατι ειναι κατι που αντιμετοπιζεται και προσωπικα εμενα με βοη8ησε σε αυτα που σας ειπα.νιω8ω πολυ ευτυχησμενη και θα περνω τα φαρμακα για οσο μ ειπε ο γιατρος και ψυχο8εραπεια εκανα 2 φορες βρικα αυτο που εμ πιραξε πολυ και το εβαλα κατω και του αλλαξα τον αδοξαστο.δεν φοβαμαι πια τους πανικους.
eimai 20 xronwn spoudazw menw monos m pleon xorisa prosfata meta apo 4 xronia sxesh k mesa se auton ton kero ekana 2 duskoles enxiriseis sta pneumonia mou kapou ekei emfanisthkan oi kriseis...tis kriseis tis entimetopize polla xronia h mana m k panta thn kathgorousa tis milaga asxhma epeidh panta htan luphmenh k ola auta ..pernaw auto to louki 1 xrono ekana mes to kalokeri omiopathitikh k efugan oi kriseis brhka mia kopela kenourgia eftiaxa thn zwh m alla ekei p einai ola kala exw problhmata oloklhrwshs sxeseis eno prin dn eixa kapou ekei ftanw sto shmeio na xanaxekinaw apo thn arxh ..k anarwtieme einai swsto p den exw milisei me psuxiatro i psixologo akoma??
egrapsa ena tragoudi gia autous p pernane kriseis panikou
epeidh h mousiki se boithaei na bgaleis auto p niwtheis
http://www.youtube.com/watch?v=V7IWjrINZXo
oso gia sena alen poli kala ta les stous giatrous apo panw
k alitheia niwthw asxhma p pernas auto to marturio tosa xronia esu to pernas apo ta 18 egw twra eimai sta 19 k xerw oti einai oi kaluteres ilikies gia na exeis problhmata upomonh ola ta pernas an to pistepseis ..apo ta kalutera themata m edwse polu duname ..diabazw auto to site polu kero k meta apo auta to thema meta apo 1 xrono apofasisa na kanw register
to pernaw apo ta 19* ithela na pw
k sugwmh pros tous moderator an dn epitrepete h eisagwgh kapiou link apla pistevw oti htan wrea na to mirastw me kapious pou exoun to idio problhma..
Kαι πολυ καλα εκανες..Quote:
Originally posted by maniac
diabazw auto to site polu kero k meta apo auta to thema meta apo 1 xrono apofasisa na kanw register
Πολυ ωραιο επισης και το κομματι που εγραψες ..
na se kala :) kalh dunamh se oti pernas..
Αlen θα σου πω το εξής:
1) Τι είναι αυτό που σε εγκλωβίζει. Ψάξε βρέστο , πανικό αισθανόμαστε όταν δεν βλέπουμε φως στο τούνελ
2) Να θυμάσαι ότι είσαι μικρός και έχεις άπλετο χρόνο να βρει την λύση φτάνει να το ψάξεις
3) Λύσε το θέμα με την μητέρα σου ΤΩΡΑ και λυτό οριστικά και με οποιοδήποτε κόστος
4) είτε σε πυροβολήσουν στο κεφάλι είτε σε σφίξουν παρά πολύ στην αγκαλιά τους και δεν παίρνεις αέρα για σένα το αποτέλεσμα είναι το ίδιο
5) Υπάρχουν μαμάδες που κάνουν το δεύτερο
6) Το θέμα όμως δεν είναι τι κάνει η μαμά. Το θέμα είναι τι κάνεις εσύ. α) κάθεσαι στην αγκαλιά της και φωνάζεις μαμά πεθαίνω από ασφυξία ή της δαγκώνεις τα χέρια, φεύγεις και την γλιτώνεις
paidia exw mplaixei edw kai 6 xronia me ta xanax kai den mporw na ta meiwsw giati oi panikoi epistrefoun.parallhla exw arxisei na emfanizw anoxh.mhpws xerete an yparxei epistrofh?h\' na pesw apo kanena parathyro?parakalw apanthste mou.den antexw allo.parathetw kai to thl mou se periptwsh pou thelei kapoios na epikoinwnhsei gia na mou proteinei kati.6947720736
niko mou ηρεμησε πρωτα απο ολα.γιατι δεν περνεις τηλ τον γιατρο σου να τον ρωτησεις?και μεις υποφερουμε αλλα ρωταμε κ τους ειδικους για βοηθεια.
panikoula me opoion tropo ki an meiwsw to xanax ginomai xeirotera kai thn wra pu paw na koimhthw me pianei ena tinagma.san epiliptikos spasmos entono kai mou xalaei ton ypno.esy ti istoriko exeis an den se peirazei?eimai sta oria mou.
niko διαταραχη πανικου εχω.και συ το ιδιο.προσσπαθησε να μην δινεις σιμασια στα τιναγμαατα κ γω τα εχω.ειναι τα στεριτικα ετσι λενε απο την εξαρτηση στα ζαναξ.εγω περνω πολυ αραια ζαναξ αλλα κ παλυ παθενω μια ψιλοεκαρτηση.να παρεις τον γιατρο σου να σε συμβουλεψεις πως να το κοψεις σιγα σιγα.
h alitheia einai oti exw arxisei kai kanw klinikh ypnwsh 4 fores mexri twra.apo ta prwta shmperasmata pou exw vgalei einai oti prokeitai gia mia poly dynamikh psyxotherapeia.panikoula den xerw poso eisai oute poso varia to pernas alla nomizw oti me katalavaineis e?sorry an se kourazw.
ναι σε καταλαβενω.29 ειμαι.τι ειναι η κλινικη υπνωση?
panikoula egw eimai 29.h klinikh ypnwsh einai mia psyxotherapeia me vatheia xalarwsh.akindynh kai eyxaristh.vlepeis apotelesma poly pio grhgora apo oti h aplh psyxanalysh apla egw exw ena prostheto varos me thn anoxh ki exarthsh tou xanax kai auto dyskoleuei thn proodo mou.se endiaferei auto?an thes na me rwthseis kati prwsopika exeis to thl mou?to exw parathesei pio panw.