μα αυτο με νοιαζει να γινει...γιατι γινομαι ολοενα και πιο χαλια οταν το σκεφτομαι...θελω να το σκεφτομαι και να μη με νοιαζει καθολου,..
Printable View
μα αυτο με νοιαζει να γινει...γιατι γινομαι ολοενα και πιο χαλια οταν το σκεφτομαι...θελω να το σκεφτομαι και να μη με νοιαζει καθολου,..
Ο χρόνος είναι σύμμαχος και φίλος!
Όλα θα πάνε καλά.Έχεις ολόκληρη την ζωή μπροστά σου για να ζήσεις πολλές ακόμα παρόμοιες καταστάσεις!
Μην σε παίρνει από κάτω,όλοι μας έχουμε ζήσει παρόμοια συναισθήματα,που μόνο ωραία δεν είναι αλλά με το πέρασμα του χρόνου και ειδικά εάν θα κάνεις μια καινούργια σχέση,θα τα ξεχάσεις όλα! :) :) :) :)
Ρε unforgiven έτσι είναι... 11 σελίδες στο λέμε τόσοι νοματαίοι αλλά εσύ δεν φαίνεται να καταλαβαίνεις. Χωρίς καμία σχετική εμπειρία σε χωρισμούς νομίζεις ότι ήρθε το τέλος του κόσμου αλλά δεν είναι έτσι. Εδώ πεθαίνουν δικοί μας άνθρωποι και συνεχίζουμε την ζωή μας, σε μια σχέση θα κολλήσουμε; Σε λίγο καιρό (το λίγο είναι σχετικό) ούτε θα την σκέφτεσαι πια. Κι όταν την βλέπεις θα λες "τι ήταν να την δω και συγχύστηκα;". Μετά από χρόνια όταν την ξανασυναντήσεις καμιά φορά τυχαία στο δρόμο... θα χαρείς κιόλας! Σαν να βλέπεις ένα παλιό συμμαθητή που κάνατε παρέα αλλά πήγε σε άλλη πόλη και χαθήκατε. Έτσι θα την βλέπεις!
Ούτε μέχρι το τέλος του καλοκαιριού δεν την βλέπω να κρατάει η ανάμνησή της!
φιλε σε ευχαριστω και εσενα για την υπομονη σου ως προς το θεμα μου..οντως ηταν η πρωτη σχεση μου που κρατησε τοσο και ηθελα κ αλλο να κρατησει..αλλα τωρα τελειωσε..και ο πρωτος μου χωρισμος φυσικα και γι αυτο ειμαι ετσι..ελπιζω να την ξεπερασω γρηγορα πολυ και να την βλεπω οπως λες και να μη με νοιαζει απολυτως τιποτα..ελπιζω....οτι αλλο χρειαστω θα ενοχλησω....ευχαριστω
ετσι μπραβο..γραψτην..εμεις νοιαζομαστε αυτες οχι..αρα γιατι να το συνεχιζουμε
Σε αυτές τις ηλικίες unforgiven οι σχέσεις κρατάνε λίγο γιατί παρασύρεσαι από τον ενθουσιασμό, την παύλα (δεν λέω κακά λόγια), θέλεις να γνωρίσεις έρωτες, θέλεις να επιδειχθείς σε φίλους/φίλες κλπ. Αυτά είναι παιδιάστικα μεν άλλα εντελώς φυσιολογικά για την ηλικία σου πράγματα.
Αν νομίζεις ότι θα είσαι κολλημένος με αυτήν για μια ζωή... πλανάσαι πλάνην οικτράν!
Αυτά που θέλεις στα 20 δεν είναι αυτά που ήθελες στα 10 και δεν είναι αυτά που θα θέλεις στα 30 που με την σειρά τους δε θα είναι αυτά που θα θέλεις στα 40 κ.ο.κ.
Δεν εννοώ ότι θα σου πάρει δεκαετία για να την ξεπεράσεις. Με τίποτα!!! Ρε ούτε το καλοκαίρι δε θα βγάλει σου λέωωωωωωωω
Τελικά 10 μέρες κράτησε η ερωτική απογοήτευση του unforgiven...
Μια βδομάδα τώρα δεν μας την έχει αναφέρει την πρώην του (έχει άλλο καημό τώρα ...το μηχανάκι)!
Έτσι είναι ο έρωτας ρε παιδί. Και είναι επώδυνα μεν αλλά φυσιολογικά δε, τα συναισθήματα σου.
Μπορει να κανει βολτες με το μηχανακι πιωμενος και νταλκαδιασμενος και να σπασει κανενα κεφαλι ομως.Αλλα προβληματα απο εκει.
Ασχετο,ηξερα εναν που ειχε τρακαρει 2-3 φορες με αμαξι για να τον προσεξει η πρωην του.
καλησπέρα
συμφωνώ, δε νμιζω συγκεκριμένος τροπος να ξεπερασεισ καποιον... Απλως φροντισε να σαι καλα και σιγα σιγα να σιγουρευτεις οτι δε θα επαναλαβεις τα ιδια λαθη και οτι θα κηνυγησεις αυτο που πραγματικα΄θεσ!
δεν το λες 10 μερες...καταρχας καλησπερα, που και που την θυμαμαι και το μυαλο μου γινεται χαλια και εγω μαζι γινομαι σκατα..πηγα διακοπες 5-6 μερες....σημερα γυρισα..στις διακοπες την σκεφτομουν αρκετα και δεν ενιωθα και καλα...ποσο μαλλον που ξερω οτι τα εχει με αλλον....ακομα η αληθεια ειναι πως δεν την εχω ξεπερασει ακομα...αλλα....μου λενε ολοι με τον καιρο θα περασει...ποιον καιρο;;;εχω τωρα 2 μηνες...κ αλλο καιρο;;;......εννοειται πως απο την πρωτη εβδομαδα που χωρισαμε νιωθω πολυ καλυτερα τωρα αλλα πλεον καθε μερα που περναει μοιαζει με την προηγουμενη..γιατι;;;δε θα την ξεχασω ποτε;;; υπαρχει περιπτωση να την σκεφτομαι και να μη με νοιαζει;;γιατι τωρα την σκεφτομαι και δε νιωθω και πολυ καλα...σορρυ αν πρηζω κοσμο...ψαχνω να βρω τη ζωη που εκανα παλια..ευχαριστω
τωρα το διαβασα το θεμα.αγορινα μου οριμασε και βαλε λιγο μυαλλο
Tι δυο μήνες ρε παιδί... θέλει τον χρόνο του που είναι διαφορετικός από περίπτωση σε περίπτωση και από άνθρωπο σε άνθρωπο!
Δεν πρήζεις κόσμο (υπό αυτή την έννοια όλοι πρήζουμε τους άλλους εδώ μέσα).
Και την ζωή σου θα την βρεις (όχι όπως παλιά γιατί τα πράγματα που περνάμε μας κάνουν σοφότερους και ωριμότερους) και θα κάνεις και άλλες σχέσεις και θα δεις... Απλά ο πρώτος έρωτας (που μάλλον αυτός ήταν για σένα) είναι κάτι που σου μένει έντονα στην ψυχή σου και θα την θυμάσαι (χωρίς πόνο αλλά με αισθήματα απλά νοσταλγίας).
Επειδή είμαι κι εγώ σε φάση ερωτικής απογοήτευσης (αλλά σε πολύ μεγαλύτερη ηλικία από σένα και με σχέση 13 χρόνων) καταλαβαίνω απόλυτα αυτό που λες ότι ακόμα σε πονάει. Άκουσε... αυτό θα φύγει με κύματα... στην αρχή τα κύματα είναι πολλά και έντονα και όσο θα περνάει ο χρόνος θα είναι πιο αραιά και πιο ήπια αλλά αυτό δεν αποκλείει το γεγονός κάποιες φορές να σου έρχονται μεγάλα κύματα απανωτά!
Απαγορεύεται να γράφουν μικρά παιδιά κάτω των 18 εδώ! χαχαχαχαχα :p
unforgiven , επειδη ειμαι 52 χρ. , και εχω αρκετη πειρα απο σχεσεις , μην βαζεις προθεσμιες ( πολυ σημαντικο ) , μην ζοριζεις τον εαυτο σου να μην την σκεφτεσαι , ετσι θα την σκεφτεσαι περισσοτερο , καποια στιγμη θα αποτελει αναμνηση , οχι δυσαρεστη , αλλα θα απορεις με τον εαυτο σου , πως ηταν δυνατον να βρισκεσαι σε αυτη την κατασταση , και το σημαντικοτερο , φροντισε να βρεις καποια αλλη το συντομοτερο . Τωρα σου φαινεται ακατορθωτο , καταλαβαινω , αλλα στην πορεια , θα αμβλυνθη ο πονος , αυτο στο εγγυωμαι .
Φιλε Unforgiven,κανενα μονι στις διακοπες δεν παιζει?Δε θα πας καπου με τους φιλους σου διακοπες,τωρα που τελειωσες?
παιδια, δε θελω να βρω καποια και να κανω κατι και τελος....αν ηταν ετσι θα ειχα βρει ποσες απο τοτε που χωρισα ως τωρα..εγω θελω να ερωτευτω...δεν ειναι στο χερι μου ξερω αλλα αυτο θελω...δε θελω σχεση μιας μερας ουτε μιας εβδομαδας..καταλαβαινετε;; ...τι να κανω;;;;
Ρε συ οκ θελεις να ερωτευτεις,αλλα ακομα και η ''σχεση'' μιας μερας ειναι καλυτερη απο την σχεση της καμιας μερας.
ειμαι σε διλημμα δε ξερω....το μονο που με απασχολει και με αγχωνει ειναι αν αυτη η στεναχωρια θα φυγει ποτε απο τη ζωη μου..γιατι εγω πιστευω πως θα μεινει για παντα και θα με κηνυγαει...
Κι εγώ είμαι σε μια τέτοια φάση όπως ο unforgiven. Βέβαια για μένα έχει περάσει ένας ολόκληρος χρόνος και πονάω ακόμα και νομίζω ότι δε θα πάψω να τον αγαπώ ποτέ (μην κοιτάτε τις συμβουλές που δίνω στους άλλους)... και πιστεύω πως δε θα ξαναγαπήσω ποτέ γιατί προδόθηκα από ένα άνθρωπο που δεν το περίμενα με τίποτα να με προδώσει... και αφού με πλήγωσε αυτός δεν υπάρχει κανένας να εμπιστευτώ... κλπ κλπ
Έχω δει πολλούς ανθρώπους να χωρίζουν μετά από μακρόχρονες σχέσεις (σε μεγάλες ηλικίες, διαζύγια κλπ) και να μην ξαναφτιάχνουν ποτέ την ζωή τους. Αυτό με προβληματίζει πολύ έντονα!!!
Φυσικά αυτό δεν ισχύει για τον νεαρό μας φίλο. Δεν ξέρω κανέναν που μετά από μια μικρή και νεανική σχέση να μην πήγε παρακάτω. Ίσα ίσα θα έλεγα ότι είναι μια πολύ καλή βάση για να δει και να καταλάβει τι θέλει, τι να περιμένει και πως πρέπει να συμπεριφέρεται στις επόμενες σχέσεις του!
Υ.Γ. Χτες βράδυ την ώρα που γύριζα στο σπίτι είδα ένα νεαρό ζευγάρι να κοιτιούνται έντονα στα μάτια χωρίς να λένε τίποτα ούτε να αγγίζουν ο ένας τον άλλον. Ήταν τόσο ερωτικό αυτό... που ζήλεψα! Θα ήθελα να το ξαναζήσω! Ποιος; Εγώ που λέω πως δε θέλω να ξανακάνω σχέση ποτέ μου για να μην υπάρχει καμία περίπτωση να ξαναπληγωθώ!!!
Ρε συ unforgiven , στα λεει πολυ καλα ο Αλαφροισκωτος , ο Legalize , κ εγω . Πως να σου πει καποιος ποτε ακριβως θα συνελθης . Αν θελεις την δικη μου εμπειρια λοιπον , που χωρισαμε καπου στην ηλικια σου , με την κοπελλα μου , κ στην πορεια αποφασισα οτι την θελω πισω , αλλα αυτη ηταν ηδη αλλου , για να την ξεπερασω , μου πηρε εναν πολυ ζορικο χρονο ( ολοκληρο ) , αλλα τον δευτερο , μπορουσα κ βρηκα αλλη , κ τον τριτο αλλη .
Εγώ Macgyver θα το ξεπεράσω; Πες μου ένα ναι κι ας είναι και ψέμα...
xart , εσυ εχεις μια ηλικια κοντα στην δικη μου . Ειμαι 52 κ εισαι , ποσο 43 ? ( αν δεν κανω λαθος , καπου το ειδα ) πιστευω οτι οσο μεγαλωνεις τοσο πιο ευκολα εκλογικευεις τα πραματα . Παντα ειναι θεμα ιδιοσυγκρασιας , αφου εφαγες τον πρωτο χρονο , εφαγες τον ' γαιδαρο ' . Μην υποθετεις οτι επειδη εμενα μου ηταν ο πρωτος χρονος κολαση , κ μετα εκανα δυο δεσμους , δεν την σκεφτομουν , την σκεφτομουν , διοτι κ αυτη δεν με βοηθουσε να τελειωνουμε , διοτι , με κρατουσε εκει , με τον τροπο της , συνεχισαμε να βγαινουμε , δεν ειχε φυγει , δεν μπορουσε να φυγει , οποτε αυτο με πηγε πισω . Αν ειχαμε ξεκοψει μαχαιρι , στο τελος του δευτερου χρονου , θα την ειχα ξεχασει , αλλα ηταν ισχυρο δεσιμο , φαντασου οτι ακομα κ τωρα , 25 χρονια μετα εχουμε διατηρησει φιλικες σχεσεις , αλλα μονο φιλικες . Συνηθως ο πρωτος ερωτας ειναι που σου μενει πιο εντονα . Υποθετω οτι δεν ηταν ο πρωτος ερωτας σου , οποτε αντε ενα χρονακο ακομα , λεω , κ σιγα σιγα θα κανει fade out . Ετσι πιστευω .
παιδια συμφωνω απολυτα με οσα λετε...αλλα...πφφ..λοιπον...δι� �βασα και στο ιντερνετ απο ψυχολογους πως η πρωτη αγαπη, ο πρωτος ερωτας δεν ξεχνιεται και αυτο με προβληματιζει...επομενως δε θα το ξεπερασω ποτε και θα το θυμαμαι συνεχεια και θα ποναω...αυτο πιστευω εγω...επισης χθες πηγα σε ενα παρτυ στο οποιο ηταν και αυτη εκει...η πρωην μου...ηταν με κοριτσια μονο αλλα παλι αναπολουσα τις στιγμες που ημασταν μαζι και πονουσα...προσπαθω να περναω τη μερα μου με φιλους κτλ αλλα παλι τη θυμαμαι.....νιωθω πως ο πονος δεν περναει μερα με τη μερα....και επισης πιστευω πως δε θα ερωτευτω ποτε ξανα...οχι δε θα κανω σχεση....δε θα ερωτευτω....δε θελω να κανω σχεση να περναει η ωρα...θελω να ερωτευτω,.και αυτο πιστευω πως δε θα ξανασυμβει σε μενα..κι αν συμβει θα ειναι μετα απο πολλα χρονια...γιατι ακομα ποναω αναπολώντας τα παλια....τι λετε;
παιδια συμφωνω με οσα λετε αλλα σας ξαναλεω...εγω πιστευω πως δε θα μπορεσω ποτε να την ξεχασω..λενε πως η πρωτη αγαπη θα μενει παντα στην καρδια μας και θα μας ποναει και αυτο με φοβιζει...ηταν η πρωτη μου αγαπη....επισης προχθες ειχα παει σε ενα παρτυ και την ειδα με την αδερφη της και παλι ενιωσα αυτο το σφηξιμο στο στομαχι...δε ξερω γιατι...και παλι εκεινο το βραδυ περασα χαλια.....δηλαδη οποτε τη βλεπω η την σκεφτομαι νιωθω χαλια....δε μπορω να ειμαι ετσι για παντα...2μιση μηνες τωρα και καμια προοδος....πως να συνεχισω;;;πως να το ξεπερασω;; τι να κανω;;;;βοηθηστε με σας παρακαλω..
Μην την βλεπεις και μην την σκεφτεσαι. Σκεψου καποια αλλη, ο ερωτας με ερωτα περναει. Εγω χωρισα προχτες μολις. Σε καμια βδομαδα θα ειμαι κομπλε. Ειναι ο πρωτος σου χωρισμος. Αποκτας αντισωματα μετα. Παντα θα ειναι επωδυνο ομως...
θα σου πω κατι που ισως ακουστει μελο (και ας ειμαι πολυ κυνικη ως ανθρωπος) αν νομιζεις οτι την αγαπας και απλα εισαι καψουρης σε κανα μηνα σε βλεπω ΟΚ (ειδικα αμα βρεισ και καποια αλλη).Αν ομως ειναι ο ερωτας της ζωης σου , το πεπρωμενο σου, δε φευγει ποτε....
..............................................
Eισαι ακομα στο περιβαλλον του σχολειου για αυτο την βλεπεις συνεχεια.Απο Σεπτεμβρη θα παει ο καθενας στην σχολη του και θα χωρισουν οι δρομοι σας.Τους περισσοτερους συμμαθητες σου,οπως και αυτην,θα αργησεις να τους ξαναδεις.
συμφωνω, αλλα καπου καποτε θα την ξαναδω..η αν δεν την ξαναδω θα την θυμαμαι, θα την σκεφτομαι και θα γινομαι σκατα...θα θελω να γυρισω σ αυτη παλι..πφφ...πωςς ξεπερνιεται ολο αυτο;;
Μάλλον ήταν ο πρώτος σου έρωτας σωστά;;
Αν είναι έτσι όσα χρόνια κι αν περάσουν θα την θυμάσαι, αλλά δεν θα πονάς πια.... όχι τόσο...
ίσως, τον πρώτο καιρό να υπάρχει μια θλίψη..που όλο και θα γίνετε μικρότερη...
Μα σίγουρα θα την θυμάσαι..και δεν είναι κακό αυτό... τώρα είναι νωπός ακόμα ο χωρισμός... η πληγή όσο κλείνει τόσο λιγότερο θα σε πονά....
Αν μπορείς σταμάτα να μπαίνεις κάθε μέρα στο f/b να την βλέπεις ..αν το κάνεις....δες μια ταινία, διάβασε μια σελίδα από ένα βιβλίο, βγες περπάτα, τρέξε..ή καλύτερα πήγαινε για μπάνιο
Κυρίως ζήσε ... μην αφήνεσαι στη θλίψη..είναι εθιστική, χειρότερη κι από ναρκωτικό................
το μόνο που μπορώ να σου πω με σιγουριά είναι ότι σε 10 χρόνια από τώρα (γιατί τόσο σου ρήχνω) μόνο που θα θυμάσαι τι είδους γυναίκες (αλλά και φάσεις γενικά) έπαιρνες στα σοβαρά θα κοιτάζεσαι στον καθρέφτη και θα μουτζονεσαι...(με την καλή έννοια)
ρε μικρός είσαι, πέρνα καλά και πάρτες όλες στο χαβαλέ και στα χαλαρά... και για σένα αλλά και για όποιαδίποτε 18αρα (μην πω και 28αρα) είναι τουλάχιστον αστείο να παίρνετε στα σοβαρά τις σχέσεις σας.
ακόμα ανακαλήπτετε πράγματα,γούστα και το ίδιο σας τον εαυτό.
μην βιάζεστε να μεγαλώσετε.σε αυτή την ηλικία (χεχε όπως και στη δικιά μου ηλικιά) είναι όλα παιχνίδι...
φιλικά :D