Καλημερες -- βρες φαρμακειο μη το αφησεις. Ολα θα κυλησουν ομαλα - ηθικο ακμαιο
Printable View
Καλημερες -- βρες φαρμακειο μη το αφησεις. Ολα θα κυλησουν ομαλα - ηθικο ακμαιο
καλημερα, σιγουρα θα βρεις φαρμακειο. Μη μεινεις χωρίς.
Ναι, θα ψάξω σε λίγο στο ίντερνετ να δω ποια εφημερεύουν κοντά μου για να μην βγαίνω στους δρόμους και ψάχνω και φάω ώρα και κάνω ποδαρόδρομο άδικα...τώρα πήγε η μαμά μου σούπερ μάρκετ και της είπα να μου φέρει σοκολάτα για να δω το μεσημέρι την ταινία με τη συνοδεία της, την χθεσινή την καταβρόχθισα... :p
Μακάρι να είναι καλύτερη η σημερινή μέρα, προς το παρόν δεν νιώθω καλά πάντως...τα ίδια με χθες, στεναχώρια...
μπραβο κυκνακο, σιγα σιγα θα τα πας καλυτερα. η στεναχωρια ειναι παντα μεγαλυτερη το πρωι. εγω μια απο τα ιδια με τον πονολαιμο και τον βήχα... :(
παίρνω μωρε καραμελες αλλά τίποτα....αν συνεχισει σκεφτομα να παω σε γιατρο αλλα ηθελα να το αποφύγω....
Πάντως δεν καταλαβαίνω γιατί νιώθω έτσι...έχω την ταινία μου, έχω τη σοκολάτα μου, δεν θέλω κάτι άλλο τη δεδομένη στιγμή...γιατί δεν μπορώ να χαρώ;
Χα χα Macgyver, άστα να πάνε όντως μόνο όνειρα είδα...συγκεκριμένα είδα ότι με πήρε τηλέφωνο μια κοπέλα αντιπρόσωπος εταιρείας καλλυντικών για να μου πει ότι ήρθαν τα προϊόντα που παρήγγειλα (αυτό είναι αλήθεια, όντως τα παρήγγειλα αλλά δεν ήρθαν ακόμα)...τώρα πήρα το πρωινό seroquel αλλά μικρότερη δόση από τη βραδινή, το βράδυ μου την διπλασιάζει ο γιατρός για να μην βλέπω εφιάλτες...Το έπαιρνες κι εσύ; Ανοίγει και την όρεξη;
Το πηρα ( 25 mg ) για 20 μερες , σε 7 μερες κοπασε καπως η υπνηλια , αλλα το σταματησα γιατι ετρωγα ΠΟΛΥ . ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ . Ειναι βαρυ φαρακο , μονο για σοβαρες περιπτωσεις .
Εμ, δυστυχώς η δικιά μου σοβαρή είναι όταν φτάνω στο σημείο ν' αυτοτραυματίζομαι...και μιας και το ανέφερα μ' ενοχλούν τα σημάδια που έχουν μείνει στους καρπούς...εγώ παίρνω 125 mg την ημέρα αλλά από ποσότητα τρώω φυσιολογικά, αδυναμία στις σοκολάτες είχα πάντα...αλλά έχουν πολλές θερμίδες οι άτιμες, αυτό είναι το πρόβλημα...Πάντως που να έπαιρνα το aloperidin αντί για το seroquel χθες, θα κοιμόμουν πάνω στο πληκτρολόγιο... :p
Τι να πω , αμα τα χρειαζεσαι , δεν μου πεφτει λογος . Εγω τα πηρα για να κοψω τα ζαναξ , αλλα οχι με τιμημα να γινω αλλος τοσος . Θα προτιμησω τα λυρικα , πολυ πιο ελαφρα , αλλα υποκαθιστουν ως ενα βαθμο τα ζαναξ , δεν ανοιγουν την ορεξη , και δεν φερνουν παρα λιγη υπνηλια .
Kρυωμα ειναι , κρυολογημα , δεν μπορεις να το επισπευσεις , fleur , οχι στην αντιβιωση .
ως σας μερσω :*
Κι εγω , αντιμερσω !
http://www.in2life.gr/wellbeing/heal...ai-ioseis.html
Fleur , για ριξε μια ματια , για το κρυλογημα .
ωωω σήμερα έκανα ήδη κοτοσουπα. για να δουμε. σε ευχαριστώ ομως πολύ που ασχολήθηκες. αντε μακαρι απο βδομαδα να περασει και να μην τρεχω στους γιατρους.
Δεν θα σου καναν κατι οι γιατροι !! δεν υπαρχει κατι , δεν εχει εφευρεθει ακομα !!
Δεν μπορώ να βγω για φαρμακείο τελικά, δεν έχω κουράγιο...δεν πειράζει, δεν παθαίνω τίποτα για μια μέρα αλλά όποιος μπορεί ας μου κάνει παρέα, δεν αισθάνομαι καλά και με βοηθάει να νιώθω λιγότερο μόνη...
τι έγινε κυκνακο; πηγες τελικα σε φαρμακειο; δεν μπορει να παει καποιος αντι για σενα; μη μεινεις παντως ολο το σκ χωρις αντικαταθλιπτικα. ελπιζω να κοιμηθηκες λιγακι
Καλημέρα fleur! :)
Όχι, δεν πήγα τελικά και δεν ήθελα να επιβαρύνω τον πατέρα μου ήδη τρέχει όλη μέρα για διάφορες δουλειές...ίσως πάω σήμερα, θα δω...είμαι και πολύ στριμωγμένη οικονομικά ούτε γι' αυτά δεν έχω καλά καλά τώρα ενώ αν τα πάρω Δευτέρα τα παίρνω από το φαρμακείο της γειτονιάς και τα πληρώνω όταν μου τα γράψει ο γιατρός...
Ναι, ευτυχώς μπόρεσα και κοιμήθηκα...είδα την ταινία μου (ωραία ήταν, είχε πλάκα) και μετά κοιμήθηκα, μ' έπιασε το seroquel...και για μια φορά επιτέλους ξύπνησα αργά, στις 09:30...αν και νιώθω το κεφάλι μου κάπως βαρύ και δεν ξέρω γιατί...
Πάντως ούτε σήμερα έχω όρεξη να βγω έξω...
Είμαι ολομόναχη στο σπίτι τώρα και φοβάμαι...περίεργο αφού το πήρα χθες το βράδυ το αντιψυχωσικό, μάλλον έχω απορρυθμιστεί κάπως...
Καλημεραααα, τον φοβο τον νιωθεις με σωματικες ενοχλησεις ή οταν λειπουν και οι δυο απο το σπιτι εχεις καποια συγκεκριμενη σκεψη οτι θα γινει κατι κακο?
Καλημέρα cc! :) Η μόνη σωματική ενόχληση που έχω είναι δυσκολία στην αναπνοή και τρέμουλο...κατά τα άλλα έχω ψυχολογικά συμπτώματα όπως αίσθημα ταραχής και φόβου...κι αυτό που φοβάμαι είναι όπως λες ότι θα γίνει κάτι κακό και συγκεκριμένα πάντα στο υποσυνείδητο μου όταν φοβάμαι υπάρχει η σκέψη εκείνου του ανθρώπου κι ότι θα μου κάνει ξανά κακό, αυτό είναι στάνταρ...αλλά μερικές φορές φοβάμαι και τον πρώην μου και το θυμό του γιατί αφότου χωρίσαμε μαλώσαμε και μου είπε πολύ άσχημα και τρομαχτικά πράγματα...
Γιατι αν θεωρεις οτι απειλειται η ζωη σου απο τον πρωην σου αφου σε τρομοκρατησε με οσα σου ειπε και δεν ηταν πολιτισμενη κουβεντα δεν πας στην αστυνομια να του κανεις ασφαλιστικα μετρα;
Μαλιστα, υπαρχει μια απλη σχετικα σκεψη που ισως να σε βοηθησει
" σε περιπτωση που οποιοςδηποτε προσπαθησει να μου κανει κακο εχω κοντα μου τηλεφωνο και ειδοποιω αμεσως την αστυνομια"
Βαση λογικης η θεραπεια σου η φαρμακευτικη θα βοηθησει στο να μην βγαινει εντονα ο φοβος.
Καλη δυναμη κυκνακο μου, μη το βαζεις κατω, καποια στιγμη δεν θα ναι τοσο εντονο
Γιατί τον αγαπώ ακόμα και δεν θέλω να του προκαλέσω κανένα πρόβλημα στη ζωή του ούτε ν' αναστατώσω την οικογένεια του...φαντάσου πόσο θα τρόμαζε η μητέρα του αν έβλεπε στην πόρτα αστυνομικούς να ζητάν το γιο της; Μου έχει πει ότι τον αγαπάει πάρα πολύ (όπως είναι και το σωστό άλλωστε)...είχα συμβουλευτεί δικηγόρο στο παρελθόν γι' αυτό το θέμα κι όταν μου είπε τις άσχημες συνέπειες για εκείνον που θα μπορούσαν να έχουν τα λόγια του έβαλα τα κλάματα και προτίμησα να σωπάσω...
Πολύ καλή ιδέα αυτή που μου προτείνεις, σ' ευχαριστώ! Όσο απλή κι αν όντως είναι, δεν την σκέφτηκα ίσως λόγω πανικού...κι ας έχω συνήθως τηλέφωνο κοντά για ευκολία...
Απλά (ναι, μάλλον η ψυχοπαθολογία μιλάει τώρα) αν δεν προλάβω να το κάνω; Θα μου πεις λογικά αν κάποιος προσπαθήσει να μπει στο σπίτι λογικά θα ακούσω θόρυβο και θα έχω το χρόνο να ειδοποιήσω, έτσι δεν είναι;
Ναι, η θεραπεία θα βοηθήσει σίγουρα απλά ίσως λόγω αυξημένου στρες τον τελευταίο καιρό να μην με πιάνει τόσο καλά, με έριξε πολύ το άγχος κι η αγωνία που είχα για την γάτα ακόμα και τώρα που τελείωσε έχει επίδραση πάνω μου...
Τουλάχιστον ευτυχώς μου έφερε ο πατέρας μου τα αντικαταθλιπτικά (βρήκε φαρμακείο εδώ κοντά) οπότε δεν χρειάζεται να βιαστώ να βγω έξω...ελπίζω να με βοηθήσουν κι αυτά λίγο αν και τώρα στο αντιψυχωσικό βασίζομαι πιο πολύ...
Ναι Κυκνακο μου, αντιληπτο, αλλά σκεψου και την δικη σου ψυχουλα που βασανιζεται απο φοβο μη τυχον εμφανιστει. Δε λεω να κανεις καταγγελια, απλα να εχεις κατα νου οτι αν κινδυνευσεις υπαρχει λυση.
Εχεις δεχτει επιθεση ειτε λεκτικη ειτε σωματικη ξανα απο τον πρωην σου ξανα απο τοτε;Ειναι τρομος απο τα παλια η σε ενοχλει;
Ναι, το ξέρω ότι πρέπει να σκέφτομαι ότι υπάρχει λύση και σ' ευχαριστώ που μου το λες γιατί εγώ όταν φοβάμαι μπλοκάρει κάθε λογική σκέψη, με κατακλύζει πανικός...θα διαβάζω αυτή τη συζήτηση και στο μέλλον όταν νιώθω έτσι εκτός από οτιδήποτε λέμε εκείνη τη στιγμή...και κυρίως σε στιγμές που δεν είστε on line...
Πάντως πιο πολύ με τρομοκρατεί ο άλλος που προσπάθησε να με βλάψει στο παρελθόν κι αυτός ο φόβος είναι εντελώς παράλογος μιας και δεν ξέρει που να με βρει...μακάρι να μπορούσα να τον ελέγξω...είμαι τόσο φοβισμένη τώρα που μου έρχεται να κλάψω κι ας είναι όλοι στο σπίτι τώρα...
Όχι, δεν με ενοχλεί εγώ προσπαθώ κατά καιρούς μπας και συμφιλιωθούμε γιατί ακόμα κι αν δεν είμαστε μαζί δεν θέλω να υπάρχει άσχημο κλίμα μεταξύ μας αλλά ανεπιτυχώς...
Άρα τρόμος από τα παλιά είναι κι επειδή υπήρχε ήδη ψυχολογικό υπόβαθρο πριν ακόμα τον γνωρίσω ήρθε και με αποτελείωσε στο θέμα του φόβου...το να φοβάσαι δυο άτομα είναι ακόμα πιο τρομαχτικό άλλωστε το "δύο εναντίον ενός" ήταν πάντα άνιση μάχη...
Στην ψυχοθεραπεια σου αναφερεσαι σε αυτον τον φοβο κυκνακο?
Οποτε ουσιαστικα δεν εχεις κατι να φοβασαι.Πιο καλα να μην ασχολεισαι με αυτο το ατομο αφου σου προκαλει τρομο και να κοιταξεις με ηρεμια να βρεις καποιον αλλο να κανετε καλη σχεση.
Ναι, είναι ένα από τα βασικά θέματα συζήτησης αλλά παρόλα αυτά δεν έχω καταφέρει ακόμα να το σταματήσω μιας κι είναι βαθιά ριζωμένο μέσα μου εδώ και πολλά χρόνια...ήταν τραυματικό γεγονός για μένα γιατί συνέβη σε μια ηλικία νεαρή που δεν ήξερα καν ακόμα πως γίνονται τα παιδιά για να το πω κόσμια, lol...Κι αυτός ήταν ένας από τους λόγους που μου άφησε ψυχικό τραύμα, ίσως αν ήμουν ενήμερη να μην σοκαριζόμουν τόσο πολύ και να το αντιμετώπιζα καλύτερα και από τις ενέργειες μου εκείνη την ώρα αλλά και στο πως το χειρίστηκα/χειρίζομαι ψυχολογικά...
Ουσιαστικά όχι, περισσότερο στο μυαλό μου είναι...
Τώρα για να βρω κάποιον άλλον, δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί να κάνει υπομονή μαζί μου και να με αντέξει τόσο φοβισμένη που είμαι...θα πάρει καιρό για να του δείξω εμπιστοσύνη και να μην τον φοβάμαι κι αυτό πρέπει να είναι ψυχοφθόρο για τον άλλον, έτσι δεν είναι; Για να μην αναφέρω το σεξουαλικό κομμάτι που θα τον έχω στην αναμονή μέχρι να νιώσω ασφάλεια...